[De Liturgie der Kerk]
R.K. VOLKSBOND
L\ 1 Z6 Mhl 1338
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG, 10
INTERPAROCHIEELE
ST. JOSEPHSGEZELLEN
VEREENIGING TE LEIDEN
DE JEUGDWERKLOOZENZORG
Ons aandeel
In „Kolpingsblad" publiceerde men on
langs een interessant artikel over het
werkkamp te Egmond .We geven hier een
paar cijfers.
Sinds de opening zijn er 7 kampen ge
geven met 752 deelnemers. Deze deelne
mers kwamen uit 70 plaatsen van Noord-
Holland, Zuid-Holland en Zeeland. Enke
lingen vanuit andere provincies.
Wat de steden betreft: Amsterdam lever
de 94 deelnemers, terstond gevolgd door
Lei de-n met 75, dan Rotterdam met 56
en den Haag met 41. Daar het buiten twij
fel is, dat de drie groot-steden veel meer
jeugdige werkloozen tellen dan Leiden,
blijkt hieruit dat wij procentsgewijze ver
reweg het grootste kwantum deelnemers
hebben geleverd.
Dit feit te weten is misschien voor som
migen een openbaring! We constateeren
nog wel eens „ongure" ideeën, die niet
met de waarheid strooken.
Onze 75 jonge kerels leveren het bewijs,
dat Egmond een weldaad is!
EERSTE JAARVERGADERING
Woensdag 1 Juni houdt de Liedertafel
haar jaarvergadering. Het is de eerste
van de reeks onderafdeelingen, die in deze
maand jaarvergadering houden.
Bestuursleden der clubs moeten zich
vóór 1 Juni met den v.-Praeses in verbin
ding stellen, om datum en agenda te be
spreken.
Penningmeesters en secretarissen herin
neren wij aan de bepaling, dat zy hun ver
slag in duplo moeten maken, waarvan zij
de onderteekende stukken zelf moeten
behouden en het afschrift ter hand moeten
aan den eerw. vcie-Praeses. Deze zorgt
voor doorzending naar den Raad van Be
stuur.
JAMMER, ONVOORZICHTIG EN
ZONDER TACT
Ware het niet, dat er in de pers open
lijk over geschreven is, we zouden er op
deze plaats niet op gereageerd hebben en
de „kwestie" gehouden hebben waar ze
thuis hoort, n.l. in de contact-commissie.
We hebben allen gelezen over het gou
den jubileum van den R.K. Volksbond. Ze
hebben het prachtig gevierd, maarmet
een wanklank. En die wanklank raakt de
Gezellen-Vereeniging, die wanklank was
een beschuldiging zonder eenig bewijs. En
dat is heel erg jammer!
De „rel", begon al met een „slip of the
pen" in artikelen, waar de historie er niet
zonder grove tekortkomingen af kwam. Te
negeeren het werk van een Praeses van
Nispen te Amsterdam, van een Praeses
Hageraats te Leiden, van Praeses Kors te
Rotterdam etc. etc. is niet slechts stootend
voor de 13000 Gezellen, maar een geschied-
schrijverij van zeer bedenkelijke allure.
En dat is heel erg onvoorzichtig!
Maar ook op een andere wijze heeft men
ons erg gegriefd. En dan bedoelen wij een
passage in de rede van den voorzitter van
het R.K. Werkliedenverbond, waar deze de
stelling poneerde: In het bisdom Haar
lem staan we zonder de jeugd! Ziet, dat
is zoo in strijd met de werkelijkheid, dat
men zich toch afvraagt, of de realiteit
zoek is. Verleden jaar hebben wij in deze
rubriek bedoelden persoon ook reeds her
innerd aan de meer dan 10.000 jonge ke
rels, die lid zijn van de St. Jos. Gez. Ver.,
toen hij dezelfde bewering in zijn orgaan
had neergepend. Bij zulk een gelegenheid
in dit bisdom zóó te spreken, is praten
zonder tact!
Dit is een openlijk verweer op den openlij
ken aanval. Ons is niets liever dan goede
samenwerking. Maar de liefde kan
niet van één kant komen.
SENIOR.
TEN AFSCHEID
Na drie maanden onder zijn leiding ge
repeteerd te hebben, wilden de spelers en
speelsters (pardon, dames voor) hun re
gisseur iets aanbieden als blijk van hun
waardeering. Want hoe men het tooneel
„Bloed en Liefde" ook moge bezien, er is
van Piet 't Hart op tooneel-technisch ge
bied heel veel geleerd, waaraan de toonee-
listen veel waarde hechten.
Met die „troupe" van ruim 20 personen
waren ook aanwezig het districtsbestuur en
de leden van „Fr. Schweitzer" en zoodoen
de werd het een spontaan feestje. Als eer
ste „speaker" bracht kap. Schrama dank
aan tooneelisten en musici, want z.i. was
de uitvoering zeer wel geslaagd; gaarne
zou het distr.-bestuur een volgende maal
iets anders presteeren, alhoewel spr. vreest
dat men tegenwoordig nogal over „cul
tuur" in de ruimte praat. Al met al is er
nu ook goed gewerkt in een zeer pretti-
gen geest.
De heer 't Hart werd door een der spe
lers gefêteerd, als een „ongewone en te
vens buitengewone regisseur"; en als blijk
van waardeering offreerde hij den regis
seur een stoffelijk aandenken. Terstond
daarop reageerde „meneer 't Hart" met een
puntig dankwoord aan de goedwillende
dames en heeren, die uitstekend materiaal
bleken te vormen. En hij gaf de verzeke
ring, nu hij de krachten kende, een vol
gende maal een grootscher en meer-
eischend spel te nemen. Dat kunnen jul
lie best aan!
Nog werd in dichterlijke zinnen het
gebeuren herdacht door een der dames en
werd er voorgedragen en gemusiceerd als
of het bruiloft was. Al ontbraken dan de
wijn en de bruidsuikers, met de koffie en
de koek ging het ook best. En het was laat
in den avond, toen men van elkaar af
scheid nam na nog eens geconstateerd te
hebben, dat de voorbije drie maanden niet
licht vergeten zullen worden.
NEDERLANDSCHE
AFDEELI NG LEIDEN
PLAATSCLIjKE CINTR. U.K. ARBEIDERSBEWEGING
DE WAARDE VAN DEN NED. R.-K.
VOLKSBOND ERKEND.
De viering van het gouden feest van den
Ned. R.-K. Volksbond in het Bisdom Haar
lem behoort weer tot het verleden, doch
de feestelijke herdenking zal de deelne
mers daaraan steeds in aangename herin
nering bijblijven.
Hoe plechtig was de pontificale Hoog
mis, door Z.Exc. Mgr. J. P. Huibers gece
lebreerd in Haarlem's Kathedraal, en op
gedragen aan God als dank voor het vele
goeds, den Volksbond in de voorbije 50 jaar
geschonken.
In welk een groote belangstelling stond
de herdenkingsvergadering, die naast vele
vooraanstaanden en autoriteiten, werd bij
gewoond door den Bisschop van Haarlem,
Beschermheer van den Volksbond.
Met hoeveel dankbaarheid werd daar
getuigd van de groote verdiensten der pion-
niers, die het voor 50 jaar hadden bestaan,
te stichten, den nu in zoo'n schitterenden
omvang jubileerenden Bond. Dat Jan Smit,
de 86-jarige grijsaard, als overgebleven
stichter, die deze vergadering bijwoonde,
daarvoor van alle zijden dank en hulde
moest incasseeren, was ten volle verdiend
en begrijpelijk. Wat een blijheid spran
kelde er uit het door hem gesproken dank
woord, waarin hij bovenal God dank
bracht: „Heer wat hebt gij mij toch veel
geschonken en wat kan ik U daarvoor te
rugschenken!"
Het gloriepunt in deze vergadering was
wel, toen Z.Exc. Mgr. J. P. Huibers, na
mens Z. H. den Paus, de erkentelijkheid in
het werk van den Volksbond uitsprak, door
den Bondsvoorzitter, J. W. v. d. Akker, het
ftxuis „Pro ecclesia et Ponxince' op ae
borst te spelden, daarmede den Volksbond
eerende voor alles in de 50 jaren verricht,
een daad waarvoor de aanwezigen door een
geweldig applaus hun instemming en dank
betuigden.
Ook het gesproken woord van den Haar-
lemschen Bisschop, gericht tot den jubi
leerenden Volksbond, hield een openlijke
erkenning in van de verdiensten, waarin
ZExc. o.a. zeide:
„Van alle standen is er niet een ge
weest, die zoo trouw de wenschen van
den Bisschop en zijn verlangens is na
gekomen als de werkmansstand, als
stand van den R.-K. Volksbond. Ande
ren waren ook gehoorzaam aan Paus
en Bisschoppen, maar géén deed het
zoo als de mannen van den Volksbond."
Deze erkenning van den R.-K. Volksbond,
door het kerkelijk gezag, stemt verheu
gend. Nog maar al te vaak komt het voor,
dat het werk en bestaan van den Volksbond
niet naar de juiste waarde wordt aange
slagen. Niet alleen door buitenstaanders
maar soms door de Katholieke arbeiders
zelf.
Laat deze uitspraken van het hoogste
Kerkelijk Gezag voor alle Volksbonders
een stimulans zijn, om deze uitspraken niet
te beschamen!
De Katholieke Arbeidersbeweging is trots
op het praedicaat, haar door Paus en Bis
schop verleend, en zal met Gods onmis-
baren zegen en aller medewerking voort
gaan op den ingeslagen weg tot heil van
„God en Kerk, Vorstin en Land!"
DE SPAARREGELING.
De indertijd door Minister Romme in
het leven geroepen spaarregeling ter com
pensatie aan ondersteunden bij den dienst
van Sociale Zaken, is, wy mochten het
meerdere malen vernemen, een uitkomst
gebleken voor tekorten in die gezinnen,
welke voor deelname aan de spaarregeling
in aanmerking kwamen. Jammer is het
daarom dat niet in ruimere mate van deze
regeling gebruik kan worden gemaakt. Het
zou bovendien aanbeveling verdienen ook
kastrekkers daarvoor in de gelegenheid te
stellen. Het Centraal Bestuur zal nog
maals op een soepeler toepassing van de
spaarregeling bij minister Romme aan
dringen. Laten wy hopen, dat in de Twee
de Kamer volgende week daarop ook nog
eens de aandacht gevestigd wordt, velen
zuuden door een verruiming geoaai zyn:
DE STUDIEDAGEN TE VOORHOUT.
Evenals voorgaande jaren zullen in de
Bisschoppelijke Nijverheidsschool te Voor
hout eind Augustus wederom de Studie
dagen gehouden worden georganiseerd door
den Ned. R.-K. Volksbond in het Haarlem-
sche Diocees. Het thema, onderverdeeld in
een aantal lessen, wordt onder den titel:
„Gemeenschap en Gezag" aangekon
digd.
DE GESLOTEN RETRAITE
In deze zoo geestelijk arme tijd, nu van
alle kanten getracht wordt de grondsla
gen van het Christendom te vernielen, is
meer dan ooit noodig een sterke weerstand
van oprechte Christenen. En waar zal men
beter versterking van zijn overtuiging kun
nen verkrijgen en gevormd worden tot
echte Christenstrijders dan in de gesloten
retraite? In samenwerking met de St.-Ig-
natius-Retraite-club van de afdeeling Am
sterdam is het mogelijk deel te nemen aan
de volgende retraiten: Bergen: 2326
Juli, 2023 Aug. 36 Sept. (Heeren) en
1215 Juli (Dames); Vught: 30 Juli2
Aug., en N o o r d w ij k e r h o u t: 30 Juli
2 Aug. beiden voor heeren. Wilt ge meer
van een gesloten Retraite vernemen, stelt
u dan in verbinding met de Retraite-club
van onze afdeeling; secretaraat is geves
tigd: Brederodestraat 10, Leiden.
RELIEF VAN ST. WILLIBRORDUS.
Om aan de viering van het gouden feest
een herinnering van blijvende waarde te
geven, is een relief van St. Willibrordus
ontworpen, de patroonheilige van den
Volksbond, de groote geloofsverkondiger
aan onze voorouders, de partoon v. Neder
land. De afmetingen van het St. Willibror-
dus-relief is 30 x 12 c.M. Het kan zoo aan
den muur worden opgehangen en is dan
een eenvoudig doch kunstzinnig sieraad
voor de huiskamer. Voor leden, via ons se
cretariaat: Verl. Bloemistenaan 45, is de
prys ƒ0.70 per stuk. Wie mogen wij voor
een exemplaar noteeren?
WERKLOOZEN-VOETBAL.
Wij kunnen mededeelen, dat voor de af
deeling Voetbal het bestuur is samengesteld
als volgt: W. N. Philipse, voorzitter, C. H.
J. Hogervorst, secretaris, Geerestraat 10 en
B. A. v. Ulden, penningmeester. Mocht
men interesse hebben voor voetbal, boven
genoemde heeren geven u inlichtingen en
noteeren u gaarne als lid van R. K. W.
OFFICIEELE MEDEDEELINGEN.
Nog steeds komt het voor dat er pen
ningmeesters zijn die hun verplichtingen
ten opzichte van de Standsorganisatie-con-
tribütié niet nakomen, door voor de 15de
van iedere maand te voldoen. Ook het
Bondsbestuur heeft verplichtingen na te
komen, die, door deze nalatigheid, mede in
het gedrang komen. Besturen helpt dus
mede een goede gang van zaken te bevor
deren.
Ook het bespreken van een zaal ge
schiedt vele malen te laat. Dit moet een
week van te voren geschieden. Dan kan uw
vergadering in de wekagenda vermeld
worden en het kan tevens een eventueele
teleurstelling voorkomen.
WAAR ONZE LEDEN VERWACHT
WORDEN.
Op 29 Mei wordt door „Katholiek 's-Gra-
venhage" een Eucharistische Dag op Hout-
rust in Den Haag gehouden. Pater Pee-
ters houdt een rede. Onze leden worden
daar verwacht.
Maandag a.s. voert „Pulchri Studio"
ten bate van het Jeugdwerk „Haagweg",
van Pastoor Ign. Smeets O. F. M., op, in
de groote Stadszaal, des avonds 8 uur, de
operette „Nelly". Door deze uitvoering by
te wonen helpt gij mede het Jeugdwerk te
steunen.
VAN DE REDACTIE.
De volgende rubriek verschijnt over 14
dagen. Alle correspondentie, deze rubriek
betreffende, moet gezonden worden aan het
Redactie-adres: Verlengd Bloemistenlaan
No. 45.
Het Wajang-
avontuur
Het had zoo eenvoudig geleken, Bayings
een toestemmend antwoord te geven op
zijn vraag om mede te gaan naar een wa
jang-voorstelling, die op slot van rekening
een tooneel-voorstelling bleek te zijn. Als
„baar" stelde ik belang in alles wat nieuw
voor me was. En dit was wel iets geheel
nieuws, want dit schouwspel zou midden
in den nacht gegeven worden in het oer
woud, dat direct achter de suikerrietvelden
grensde.
Rachman, de bediende van mijn vriend,
geleidt ons. Het is stikdonker, de sterren
zelfs geven geen licht tusschen de lange
rietstengels. Ik ben hier nooit geweest of
lijkt nu alles anders in de duisternis? In
bet donker kom ik hier nooit, maar ik
dacht toch, elk pad, elk zijweggetje, elk
punt te kennen. Ik kom hier dagelijks
voor de inspectie van het suikerriet. Elk
stukje grond zou ik moeten herkennen,
maar niets komt me bekend voor. Enfin,
Rachman schijnt uitstekend den weg te
kennen. Hij aarzelt geen enkelen keer.
Slechts nu en dan staat hij stil met den
vinger op den mond: er mag van ons geen
enkel geluid doordringen, het is een ver
boden tocht naar een voor ons verboden
voorstelling. Rachman is omgekocht.
't Wordt een spookachtige reis. Het riet
reikt ver boven ons, en strekt zich wui
vend boven onze hoofden. Er schijnt geen
eind aan te komen. In de duisternis is de
afstand nog veel grooter dan overdag.
Zoo loopen we lang, ik achter Bayings.
Ik heb alle begrip van afstand verloren.
Ik kan me niet meer oriënteeren. Ik be
grijp niet, waar ik kan zijn. Maar mijn
vriend schijnt absoluut te vertrouwen op
Rachman, die voorop gaat, ik zal hem dus
volgen, ofschoon ik er spijt van begin te
krijgen, te zijn meegegaan. Thuis had ik
op dezen avond kunnen genieten van de
koelte en een heerlijk splitje. Ik zeg het
Bayings.
Hij lacht smadelijk. „Ben je bang Go-
vers? Jij beweert zoo dol te zijn op
avontuur? Ga jij....".
„Toewan, toewan!" Rachman draait zich
om. „Ik bid u, wees stil. We zijn aan den
rand van het bosch. Ze mogen ons niet
hooren!"
Ik zet myn plan om terug te gaan, opzij.
Zoo dicht bij het doel wil ik geen spel-
spreker zijn.
Zwaar geboomte is de plotselinge af
scheiding van het veld, dat we zooeven
verlaten hebben. We struikelen over on
zichtbare slingerplanten. Hier is het nog
donkerder. Het lichte gebladerte van de
eeuwenoude boomen laat zelfs geen schijn
van licht door. Op den tast gaan we ver
der. Rachman houdt Bayings bij een hand,
ik op mijn beurt houd mijn vriend vast
bij zijn jasje. Gebukt zoeken we onzen
weg. Ontelbare malen blijven we haken
aan takken en planten. De scherpe dorens
van rottan halen de kleeren open. Ik ben
uitgeput van het gebogen loopen. Ik ver-
OCTAAF VAN HEMELVAART.
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijks Gloria en Credo. Prefatie en het
gebed „Communicantes" van Hemelvaart.
Kleur: Wit.
ZONDAG 29 MEI. Zondag onder het oc
taaf van Hemelvaart. Mis: Exaudi. 2e ge
bed v. d. H. Maria Magdalena de Pazzis,
Maagd; 3e v. h. octaaf van Hemelvaart.
Christus is van ons heengegaan, maar
ons hart is steeds bij Hem, spreekt tot Hem,
zoekt Hem voortdurend. Zal Hij Zijn Aan
schijn van ons afwenden? (Introitus) Neen.
Hij, Die van Zijn heilige troon in de he
mel over de volken heerscht, vergeet ons
niet. Voortdurend bidt Hij voor ons en Hij
zal ons niet als wezen achterlaten. Zijn H.
Geest zal Hij ons -enden (Alleluja-vers,
Evangelie, Communio). Laten wij, gestrekt
door de genade van God, welke het onbe
vlekt Offer ons moge verleenen, (Stilge-
bed) ons voorbereiden op de komst van den
Goddelijken Trooster, door trouw en op
recht God te dienen (Gebed), door een
aanhoudend gebed en beoefening van de
naastenliefde. (Epistel).
MAANDAG 30 MEI. Mis van een dag
onder het octaaf van Hemelvaart: Viri Ga
lilei (als op het feest) 2e gebed van den
H. Felix I, Paus en Martelaar; 3e Concede
(ter eere van Maria).
DINSDAG 31 MEI.Feestdag van Maria,
Middelares van alle Genaden. Mis: Adea-
mus. 2e gebed v. d. H. Angela de Merici,
Maagd; 3e v. h. octaaf van Hemelvaart; 4e
v. d. Petronilla, Maagd. Prefatie van Ma
ria (invullen: En U op het feest) „Com
municantes" van Hemelvaart.
WOENSDAG 1 JUNI. Mis van een dag
onder het octaaf van Hemelvaart: Viri
Galileï. 2e gebed Concede (ter eere van
Maria); 3e voor Kerk of Paus.
DONDERDAG 2 JUNI. Octaafdag van
Hemelvaart. Mis: Viri Galileï. 2e gebed v.
d. H.H. Marcellinus, Petrus en Erasmus,
Martelaren.
wensch heel dit avontuur. De zware stilte
is afgrijselijk, het zoemen van de insecten
weerzinwekkend, de gronddampen walge
lijk. Ik zal het niet lang meer volhouden.
En ik mag niets zeggen, we hebben Rèch-
man stilzwijgen beloofd.
Dit is geen uitstapje meer, zelfs geen
avontuur, maar een afmatting zonder weer
ga, een marteling. Ik heb het benauwd. Ik
scheur met één haal het boordje van mijn
Singapore-jasje openNog krijg ik geen
lucht. De dampen uit den grond slaan op
mijn keel. Ik ben ziek van afmatting en
zenuwspanning, en sleep me moedeloos
voort.
„Hier toewan, hier is het". De fluiste
rende stem van Rèchman doet me opschrik
ken.
Ik kijk op, myn moeheid is voor een
oogenblik verdwenen. Te zeggen, dat ik
verwonderd ben over hetgeen ik daar plot
seling voor me zie, zou een veel te zwakke
uitdrukking zijn. Uit de duisternis van het
woud zie ik een groote open ruimte, ge
heel omgeven door inlanders in vreemde
kleeren. In elke hand dragen zij een toorts:
een fleschje petroleum met een pit van
katoen. De walm verspreidt een ondrage-
lijken stank. Ik snak naar lucht en trek de
kleeren van mijn lyf.
We staan verscholen achter gróote strui
ken, die ons onzichtbaar laten voor dege-
meer. Ik heb niet verder op hem gelet, het
geen voor me gebeurt neemt me te zeer
in beslag.
In het midden van de vlakte is een af
godsbeeld, een zittende vrouwenfiguur.
Het gezicht is afschuwelijk van uitdruk
king, een mengsel van haat en ironie. De
oogen staren naar één punt, ze gloeien als
vuur en kijken myn kant op. Onwillekeu
rig ga ik een pas achteruit, maar de oogen
blijven op mij gericht. De handen zijn als
klauwen, die iets naar zich toetrekken, iets,
dat nog ver weg is. De beenen zijn gestrekt
als om te springen.
Wat gebeurt hier? Is dit een ceremonie
van een of andere geheime secte?
Nu komen van alle kanten danseressen.
Haar bewegingen zijn van een zeldzame
gratie, 't Vreemdste is, dat alles in de
grootste stilte geschied. Zelfs het schuife
len der voeten wordt niet gehoord. Dan
send gaan ze naar het afgodsbeeld. Ze bui
gen, ze knielen, heel haar houding is er
een van gebed. Zij draaien zich om, heffen
hun handen op, wijzen in mijn richting.
Vóór het strakke, steenen vrouwenbeeld
is een steenen bak. Zonder dat ik daar
iets van heb zien bewegen, laaien plotse
ling groote vlammen op. Alles lijkt nu ont
zettend in den helschen gloed der vlam
men, die hoog opslaan.
De danseressen verdwijnen. Uit de rijen
der toortsdragers komen nu zwaard-dan
sers. De zwaarden glinsteren onheilspellend
tien, vijftien, twintig tel ik er. Ze vormen
een binnen-cirkel vóór de toortsen. Ze
draaien het gezicht naar mijn kant, en ik
zie.... Dat moeten duivels zyn, dat zijn
geen menschen meer. De mond loopt ver
door en laat tanden zien tot bijna aan de
ooren, juist als de wajang-poppen, die ik
thuis als versiering aan den muur heb han
gen. Ik huiver, ik wil wegloopen, maar het
is alsof alle machten hebben samengespan
nen, om mij op m'n plaats te houden.
De dansers stappen nu regelmatig voort,
de zwaarden gaan in cadans op en neer, op
en neer, op en neer. Het licht van de toort
sen schittert in het staal. De handen van
de mannen zijn als één met den greep. Het
is grootsch, maar ontzaggelijk angst-aan
jagend. De duisternis achter en om hen is
VRIJDAG 3 JUNI. Mis v. d. vorige Zon
dag: Vocem. 2e gebed Concede (ter eere
van Maria); 3e voor Kerk of Paus. Geen
Credo. Gewone „Communicantes".
N.B. Wegens de eerste Vrijdag is vandaag
niet geoorloofd de Votiefmis van het H.
Hart. Genomen moet worden de Mis v. d.
vorige Zondag (zooals aangegeven op Vrij
dag (geen 2e en 3e gebed).
ZATERDAG 4 JUNI. Vigiliedag voor het
Hoogfeest van Pinsteren. Geboden Vasten-
en Onthoudingsdag.
Op deze dag wordt als een herinnering
aan het H. Doopsel, dat in ^e eerste chiste-
lijke tijden op Pinstervigilie, evenals op
Paaschzaterdag op plechtige wijza werd
toegediend aan de doopleerlingen, doopwa
ter gewijd.
Geen Introitus. Geen Credo. Prefatie en
het gebed „Communicantes" en het gebed
„Hanc igitur" van Pinksteren.
Als er geen doopwater gewijd wordt dan
Introitus: Cun sanctificatus fuero. Kleur:
rood.
In de kerken van de E.E.P.P. Franciscanen:
Alles als in bovenstaande kalender v. h.
Bisdom, behalve:
ZONDAG. 2e gebed v. d. Z.Z. Stephanus
en Raymundus, Martelaren; 3e v. d. H. Ma
ria Magdalena de Pazzis; 4e v. h. octaaf
van Hemelvaart.
MAANDAG. Mis v. d. H. Ferdinand us.
Koning en Belijder: Justus. 2e gebed v. d.
H. Felix; 3e v. h. octaaf van Hemelvaart.
WOENSDAG. Mis v. d. H. Angela de
Merici, Maagd: Dilexisti (Zie 31 Mei) 2e
gebed v. h. octaaf van Hemelvaart.
DONDERDAG. 2e gebed v. d. Z.Z. Her-
culanus van Piagale, Felix van Nicosia en
Joannes Pelingotto, Belijder; 3e v. d. H.H.
Marcellinus, Petrus en Erasmus, Martela
ren.
VRIJDAG. Mis v. d. Z. Andreas van
Spello, Belijder: Justus, 2e gebed v. d. vo
rige Zondag; 3e ter eere van Maria.
Amsterdam, ALB. M. KOK. pr.
als een kolossaal gordijn. Ze gaan sneller
loopen, steeds sneller, zwaaiend met de
zaarden, regelmatig, voortdurend, naar
links, naar rechts, naar boven, naar bene
den, tegen de onzichtbare vijanden.
't Is prachtig, heel dat spel, maar ik voel
mij huiverig onder het slaan van het staal
door de lucht. Het spel wordt woester, de
mannen splitsen zich in twee rijen, de af
schuwelijke wajang-koppen zijn nu voor
mij, en face. Hemel! Het is een verschrik
kelijk schouwspel, het zijn geen maskers,
het zijn werkelijke gezichten.Maar
waar ben ik danDat kunnen toch geen
menschen zijn?
Ze komen mijn kant op. Ik voel me niet
meer veilig in mijn schuilplaats. Ik zoek
Bayings. Hij is er niet meer. Is hij reeds
gevlucht? Is hij ook bevangen door den
schrik? Ik denk niet meer. Ik ruk me los
uit de takken, ik trek en scheur aan mijn
kleeren, die vastgehouden worden door de
rottan. Het zweet druipt me van 't gezicht.
Myn handen bloeden. Ik trek om me los
te werken, de dorens zetten zich hoe lan
ger hoe vaster aan mijn broek en mijn
jasje.
De duivels komen nader. Tusschen hen
in zie ik Rachman, die naar me wijst.
Heeft hy ons verraden? De wajang-duivels
komen nader, ze omsingelen me. Ik pro
beer te schreeuwen, maar er komt geen
geluid uit mijn keel, ze is dicht van be
nauwdheid. Nu zyn ze vlak bij. Ik ruik hun
lichamen, de olie druipt er af. Ze pakken
me vast, sleuren me naar het midden van
de ruimte, gooien me op den grond, slaan
him zwaarden boven myn hoofd tegen el
kaar.... ik sterf bijna van angst. Rach
man schreeuwt onverstaanbare klanken,
hy lacht om mijn doodsangst.
Ze pakken me opnieuw, schuren me over
den grond, ik bloed uit verschillende won
den. Hebben ze dan geen greintje medelij
den? Het afgodsbeeld grijnst me tegen. Ze
tillen me op, vlak vóór haar. Ben ik als
offer bedoeld? Ik kan niet meer van doods
angst. Ik tracht de monsters van me af te
schudden, maar ik heb geen kans, ze heb
ben me overal vast, ze tillen me op, sleu
ren me naar het vuur. Ik voel de hitte naar
me toekomendan, met een enormen
zwaai gooien ze me op, ik zweef een
oogenblik vlak boven de vlammen....
„help, help, help" Met de laatste kracht,
die in me is, schreeuw ik.
„Zeg, Go vers, hela, zou je nu eindelijk
eens wakker worden?"
Ik wryf myn oogen uit: mijn vriend
Bayings staat naast mijn stoel.
„Wat mankeer jij, om midden op den dag
te gaan slapen? Je moest je schamen! Had
je het zoo benauwd? Je zat te gillen, of ze
je vermoordden! Ik heb je moeten schud
den om je wakker te krijgen!"
Voor my, boven mijn bureau, hangen
mijn nieuwe wajang-poppen, die ik 's mor
gens gekocht heb, en waar ik zoo trotsch
op ben. Hun grijnzende snuiten kijken we
zenloos de ruimte in.
„Maarre.ik kwam eigenlijk vragen
of je lust heb mee te gaan naar een wa
jang-spel in de kampong, het moet buiten
gewoon interess.
„St.... vent!" Mijn antwoord moet nogal
kort geklonken hebben, want heden ten
dage verwondert Bayings er zich nog over.
M. DUMONT.
