EEN GEHEIMZINNIGE EXPLOSIE TE ROTTERDAM.
In de Westerkerk te Amsterdam werd Maandagavond onder leiding van den
heer W. van Tol de eerste repetitie gehouden voor de groote langhulde, welke op
7 September a.s. aan H. M. de Koningin zal worden gebracht
Op het trottoir voor het gebouw .De Nijverheid" te Rotterdam ontplofte Maandag een bom, die door een man in
een koffertje werd meegedragen. - De man werd gedood. - Eenige andere personen liepen verwondingen op.
De plaats der explosie
Aanhangers van Konrad Henlein bewaren de afzetting gedurende een der Sudeten-Duitsche demonstraties
van de laatste dagen in Tsjecho Slowakije
De eerste honderd kantjes „Hollandsche Nieuwe" zijn Maandag per auto van
IJmuiden te Vlaardingen aangevoerd. De gebruikelijke belangstelling ontbrak niet
en het .zeebanket" bleek van prima kwaliteit te zijn
De aankomst der genoodigden voor de herdenking van het eeuwfeest van Artis te Amster
dam. Tweede van links, de commissaris der Koningin in Noord Holland, de heer A. baron
Röell. Tweede van rechts: burgemeester dr. W. de Vlugt
Ter herdenking van den 75sten jaardag
der vrijverklaring van de slaven in
Suriname worden van 1 Juni tot 31
December in Suriname zgn. Emancipatie
herdenkingspostzegels uitgegeven
FEUILLETON
VIRGINIA'S KEUZE
Naar het. Engelsch
door
THEA BLOEMERS.
39)
De huishoudster glimlachte, toen zij Vir
ginia naar boven bracht om zich te ver-
frisschen.
Mr. Tony weet, wat hij wil, zei ze en
meestal krijgt hij het ook.
Toen Virginia even later bij Tony terug
kwam nam hij haar mee naar de schilde
rijengalerij en koos een zitje aan het einde
van het vertrek, zoodat zij langs de heele
i*_ij imposante schilderijen ter rechter en
ter linker zijde keek.
Weet je waarom ik je hier heb ge
bracht? vroeg hij.
Neen.
Omdat ik wil, dat je al deze mooie
vrouwen bekijkt en jezelve tusschen haar
voorstelt.
Tusschen haar?
Ja, geschilderd als de vrouw van den
achtsten Anthony Bleecker, in goudkant
met een purperrood tapijt achter je, zoo
als ik je dien avond op de trap heb zien
staan.
Virginia zal heel stil. Zij zag zichzelf
plotseling tusschen al die anderen. Hoeveel
generaties van vrouwelijke afstammelin
gen der Farquhars waren niet in hun glo
rie en schoonheid vereeuwigd, hadden als
koninginnen geregeerd over beroemde hui
zen, zooals nu ook haar werd aangeboden?
Wat een toekomst zou zij hebben als de
vrouw van den achtsten Anthony! En zij
weigerde die toekomst....? Omdat er in
haar leven een man was gekomen naast
wien Tony met al z'n geld en aantrekke
lijkheid in het" niet verdween. En om dien
man zou ze teruggaan naar haar zolder
kamertjes en haar eigen potje koken en
haar eigen borden wasschen, teruggaan
naar haar zorgelijk, eentonig bestaan, ploe
teren over Rickey's boek en eenzaam zijn.
En Tony kon haar dat alles besparen. Zij
hoefde maar een woord te zeggen, en hier
in dit groote huis zonden tal van bedien
den zich uitsloven om 't haar gemakkelijk
te maken. Het huis zou van haar zijn, het.
park, de bosschen, de heuvels en einde-
looze akkers! Meesteres van Derekdale.
meesteres van Derekdale.... de wereld
zou voor haar open liggen!
Waarom eigenlijk niet? Zij aarzelde.
Toen kwam de oude Anthony en redde
haar .Hij verscheen plotseling in de deur
van de galerij.
Dat noem ik nog eens geluk hebben
Virginia. Ik ben onverwacht hier aangeko
men.
Virginia snelde op hem toe.
Ik ben geschaakt door uw zoon
Zij lachte, maar de oude Anthony voel
de, dat er een diepere beteekenis achter
haar worden schuilde. Hij legde zijn arm
beschermend om haar schouders.
Nu ik er ben, ben je veilig.
Maar vader, bent u dan niet op mijn
hand? protesteerde Tony. Ik heb getracht
haar aan het verstand te brengen, dat zij
hier hoort, tusschen al de anderen. Met
een armbeweging duidde hij naar de schil
derijen.
Er is niemand, die het liever zou zien
dan ik, zei zijn vader hartelijk. Maar wat
denk jij er van kindlief?
Van een bepaalden kant zou ik het
wel prettig vinden, zei Virginia. Maar ik
kan toch niet met een man trouwen, al
leen omdat hij mijn portret in zijn verza
meling wil hebben?
Tony kleeg een kleur.
Als je er zoo over denkt.
Zij stak haar hand naar hem uit.
Het spijt mij, Tony
Hij bracht de hand naar zijn lippen.
Het spijt je niet half zoo erg als mij
Zij lunchten met hun drieën en Virginia
zuchtte toen zij eindelijk moest gaan.
Ik heb een geval als Aschepoester die
het bal moet -erlaten
Maar je hoeft het toch niet te verlaten.
Jawel, het moet, Tony. Maar het was
heerlijk.
Toen Tony den wagen uit de garage ging
halen, was zijn vader een oogenblikje met
Virginia alleen.
Mag ik je iets zeggen? vroeg hij. Je
zou slechter kunnen doen dan met mijn
zoon trouwen.
Dat weet ik. Misschien volg ik ook
wel den verkeerden weg. Maar ik moet het
doen.
Toen zij met Tony naar huis reed praat
ten zij over alles, behalve over dat waar
hun hart vol ven was. Pas toen zij River
side weer bereikt hadden, en de rivier, die
nu het laatste goud van de ondergaande
zon droeg, vroeg hij met een stem, die
heersch klonk van emotie:
Is er iemand anders?
Zij keek hem niet aan.
Ja.
Michael McMillan?
Zij knikte
Hij boog zich naar haar over.
Maar ik geef je nog niet op, onthoud
dat, Virginia. Ik zal je nooit opgeven.
Toen zij het huis bereikt hadden, smeek
te hij haar in de hal:
Laat me nog eens terugkomen.
Zij schudde van neen. tf»
Ik kan het niet doen.
Komt McMillan?
Neen. Niemand komt bij mij, behal
ve, Mary Lee. En Tony als je Michael ont
moet, zeg hem dan niet...,
Dat je hier woont?
Ja.
Zij hief afwerend haar hand op.
Tony, stel geen vragen, alsjebblieft.
Ik zal het niet doen, lieveling.
Plotseling nam hij haar in zijn armen en
kuste haar op haar wangen,toen snelde hij
naar de deur en verdween.
Virginia stond heel stil en keek naar den
bronzen ridder. Zij vroeg zich af of hij een
vrouw zóó zou gekust hebben zonder dat
zij het wilde.
Maar de dagen der ridderlijkheid waren
voorbij.
Tony en zijn vader zaten dien avond
nog laat bij het haardvuur in de groote hal
van Derekdale. Buiten woei een hevige
storm, maar het stevige huis ondervond
er niet den minsten hinder van.
Zij zou zooveel voor mij kunnen doen,
zei Tony. Zij zou niet om mijn geld geven
als ze van mij hield, zij zou een goede trou
we kameraad voor mij zijn. Zij zou mij al
les kunnen geven, wat ik verlang. U weet,
wat ik bedoel, vader; u hebt het gemist.
De oude man knikte.
Ja, ik heb dat gemist. Ik heb nooit
een thuis gehad, zoolang ik getrouwd ben.
Ik kan het eerlijk zeggen jij weet het
en ik weet het. Ik heb huizen genoeg ge
had, maar je moeder en ik hebben nooit
samen ergens gewoond, gelukkig, dat wij
met z'n tweeën konden zijn. Toen wij
trouwden verlangde ik naar een eigen
haard, je moeder verlangde genot en op
winding. Zij heeft wat zij verlangt, en ik
tracht mijn leven zoo goed mogelijk in te
richten als het gaat. Ik wil niet klagen,
ik heb haar zelf gekozen., en als het een
vergissing is geweest, dan is het mijn eigen
schuld. Maar dit wilde ik je zeggen Tony:
als je Virginia Farquhar niet krijgt, doe
dan geen ondoordachte dingen. Je kunt be
ter je heele leven alleen blijven dan de
verkeerde vrouw trouwen.
U doelt op Marty?
Ja.
Niet de minste kans, dat zij mij zou
willen, zelfs al wilde ik haar.
Dat is niet waar, en dat weet je zelf
heel goed. Zij zou het prettig vinden, als de
twee fortuinen één werden, zelfs al had ze
geen greintje liefde voor je.
Tony voelde een rilling van onbestem-
den angst. Wat Jane Bleecker wilde, dat
kreeg zij meestal. Het was natuurlijk dwaas
om te denken dat zij hem met iemand
zou kunnen laten trouwen, die hijzelf
niet wilde. Maar als Virginia onbereikbaar
voor hem bleek, zou hij dan niet zoo on
verschillig kunnen worden, dat hij den lust
niet meer had om zich tegen de wil van
zijn moeder te verzetten? Hy wierp de ge
dachte van zich af. Noch zijn moeder, noch
Marty konden hem tot iets dwingen. Hij
was meester over zyn eigen leven.
(Wordt vervolgd).
