Het Oranje-elftal verliest met 3-1 doch eervol van Schotland Te zwak spel onzer voorhoede, overige linies uitstekend MAANDAG 23 MEI 1938 DE LEDSCHE COURANT VIERDE BLAD - PAG. 16 PRACHTIGE STRIJD VAN DE JUBILARISSEN ANDERIESSEN EN WEBER Zoo is dan de met zooveel spanning ver beide landen wedstrijd NederlandSchot land voorbij. De groote krachtmeting, Za terdagmiddag door ongeveer 50.000 toe schouwers in het Olympisch Stadion te Amsterdam bijgewoond, heeft ondubbel zinnig aangetoond, dat de Schotten ster ker zijn dan Nederland. Er was trouwens ook niet anders te verwachten. Wanneer we in aanmerking nemen, dat de Oranjeploeg verzwakt was door het niet meespelen van Kick Smit, waardoor er vooral doordat er te weinig op De Harder gespeeld werd weinig kracht van onze voorhoede uitging, dan is het re sultaat toch niet zoo slecht te noemen. Het werd een 31 nederlaag voor Oranje. Jammer was het, dat de doelpunten voor het grootste gedeelte niet altijd even fraai waren, maar de uitslag geeft de verhou ding goed weer. De Schotten wonnen verdiend, want ge durende het grootste gedeelte van den wedstrijd waren zij in de meerderheid. Overigens liet de strijd weer twee ge heel verschillende speelhelften zien. De eerste helft kenmerkte zich door een sterk verdedigend spel der onzen. Of dit een rechtstreeksch gevolg was van 't feit, dat reeds dadelijk te weinig actief door onze voorhoede werd opgetreden of dat men zich speciaal op verdedigen instelde, valt moeilijk te zeggen. De Schotten waren van den aanvang af een tikje sterker, daarna werd het over wicht grooter dank zij hun voortreffelijk, somwijlen verbluffend positiespel. Daarbij ging de bal van voet tot voet en zonder zich noemenswaardig in te spannen speel den de Schotten blijkbaar een perfect spelletje, maar niettemin toch zonder veel succes, want onze verdediging weet wel raad met dat korte spel en Weber zoowel als Caldenhove speelden 'n voortreffelijke partij, terwijl in laatste instantie van Male menigen aanval wist te stoppen. In de tweede helft was het spelbeeld geheel anders. Toen speelden de Oranje mannen meer aanvallend, maar daaraan zat mede vast, dat de middenlinie thans iets minder aandacht aan haar verdedigen de taak kon schenken, waardoor de aan vallen der gasten gevaarlijker en tenge volge daarvan ook succesvoller werden. De taak van onze voorhoede werd bo vendien niet weinig verzwaard doordat de Schotten met den midhalf als stopper back speelden. Dykes stond midden voor het doel opgesteld, de backs bewaakten de Oranje-buitenspelers zoodanig, dat er bij na geen doorkomen aan was. En lukte het al eens 'n enkelen keer, dan moest het ge schieden door hooge voorzetten. En hier mede wist Dykes uitstekend weg. Onge looflijk veel heeft deze speler gedaan en vooral zijn kop werk viel te loven, 't Was trouwens bijna alles in orde bij de Schot ten. Hun balcontrole en het verrassend goede kopwerk dwong ieders bewondering af. De eenige fout in hun spel was, dat zij veel te weinig schoten. En een doodelijk schot hebben we in het geheel niet gezien. Ook van Nederlandsche zijde bleef men daarvan gespeend. Zelfs toen in de tweede helft het Schotsch overwicht genivelleerd v/as en een goede ianval toch zeker wel 'n kansje had gehad, lieten onze voorhoe- despelers zich ook al van hun slechtste zijde zien. Moeilijk heeft de Schotsche keeper het dan ook niet gehad en wat hij te doen kreeg, verwerkte hij uitstekend, 'n Blunder was de fout, welke het Ned. doelpunt ten gevolge had. In ieder geval heeft deze nederlaag weer leering gegeven voor den te Le Havre te gen Tsjecho-Slowakije te spelen wedstrijd. Wanneer de nederlaag tegen Schotland er toe moge hebben bijgedragen, een eervol resultaat in de wereldkampioenschappen te behalen, dan is zij niet vergeefs geweest. DE WEDSTRIJD. O'Donnell trapt af, maar de Schotten brengen het niet ver, doordat onze mid denlinie ingrijpt. Ook de Oranje-voorhoe de kan niet ver doordringen en zoo blijft het in de eerste drie a vier minuten een heen- en weergetrap op het middenveld, zonder dat een der doelen ook maar eenigs zins in gevaar komt. Reeds na twee minuten komt het tot het eerste ongeval. Onze linksbinnen, van der Veen, zwikt door zijn enkel en blijft lig gen. Hij moet van het veld gedragen wor den, zoodat Nederland gedurende verschei dene minuten met tien man speelt. Gelukkig blijkt de Almeloër niet voor den geheelen wedstrijd uitgeschakeld te zijn, want na buiten de lijnen verzorgd te zijn, kan hij weer aan het spel deelnemen. Intusschen i^ een Schotsche aanval op buitenspel gestrand, maar dan zien wij den eersten aanval der gasten, welke wer kelijk gevaar oplevert. Op een voorzet van den rechtsbuiten Munro wordt de bal in den doelmond gekopt, doch van Male staat op zijn plaats. Wat later moet onze doel- verdediger opnieuw ingrijpen voor een schot, dat van dichtbij op de zijlijn gelost wordt. De Schotten komen langzamerhand wat in de meerderheid en het is nu al duide lijk, dat zij in technisch opzicht den onzen de baas zijn. Het is vooral de verdediging der gasten, die den grondslag voor een overwicht legt, door iedere Nederlandsche aanvalspoging te verijdelen en den bal op vaak afgemeten wijze aan de voorhoede door te geven. Die voorhoede zelf is ech ter nog niet zoo heel gevaarlijk, doordat onze verdediging op het short passing weJ kijk heeft. De Nederlandsche voorhoede heeft tot dusverre niet veel fraais laten zien, maar na ongeveer tien minuten wordt een be hoorlijke aanval opgezet, waarbij het bin- nentrio zelfs dreigend voor het doe] der gasten komt. Het is een spannend mo ment: Vente verknoeit de kans echter door te lang te treuzelen. Drie minuten later doet hij het beter. Van vrij grooten af stand lost hij een onverwacht en zeer hard schot, dat juist over de lat gaat. Aan den anderen kant vangt van Male vallende een als voorzet bedoeld schot van den Schot- schen linksbuiten Murphy. Het spel gaat nu wat sneller op en neer. Bij een Schot- schen aanval kan Caldenhove slechts ten koste van een hoekschop redden en even later doet van Male goed werk door den bal in een gevaarlijke situatie vallende te bemachtigen. Ook onze voorhoede wordt verschillende malen aan den arbeid gezet, doch wij moeten eerlijk zeggen, dat het weinig vlot gaat, terwijl de beide achter spelers, Paauwe en Anderiessen voortdu rend hun best doen om den aanval op te stuwen, lukt het in de voorhoede zelf veel minder. Er wordt slecht geplaatst en Vente die overigens zwaar geschaduwd wordt door den Schotschen spil, Dykes, speelt op sommige oogenblikken bepaald zwak. Daardoor lijdt het verband in den aanval. Nu en dan is er inderdaad een aardig belangwekkend spel te zien, maar van een voortdurende boeiende spanning kan nog niet gesproken worden. De Schotten drin gen intusschen nog meer op en markeeren daardoor hun overwicht. Verschillende hoekschoppen worden op het Nederland sche doel genomen en, doordat Carabine en Dykes steeds weer bij de Nederland sche aanvallen den bal weten te bemach tigen, en hun voorhoede aan het werk zet ten, wordt de druk op het doel van Oran je zwaarder. In deze periode moeten ver schillende middeltjes worden aangewend om een neusbloeding van den Schotschen aanvoerder Brown te stelpen. Dit verhin dert den Schot niet een uitstekende partij te spelen en op hun linkervleugel zijn de Schotten duidelijk in de meerderheid, ook al doordat de kleine Wels tegen Carabine niet al te best op kan. Bij een zeer gevaarlijken aanval kan van Male redden door den bal tot hoek schop 'te verwerken. Onze doelverdediger krijgt het inderdaad druk, maar hij wordt zeer goed ter zijde gestaan door Calden hove en Weber, die overal en steeds on vervaard, onbevreesd ingrijpen. In de middenlinie beteekenen het vurige spel van Paauwe en het rustige vastbesloten optreden van Andriesen ook al een ver lichting voor de verdediging. Niettemin wordt de toestand voor het Cranje team, of de score tot de rust blank vraagt zich af of de score tot de rust blank Kan worden gehouden. Een kopbal van O'Donnell lijkt het eerste doelpunt te zul- ler brengen, doch op zeer fraaie wijze kan van Male nog redding brengen. Tegen het'einde van de eerste helft komt Nederland toch nog wat meer los. Er wor- cen eenige aanvallen opgezet, van Spaan- conck geeft zijn medespelers zelfs een goede kans, die overigens niet gebruikt wordt. In de laatste minuten is het over wicht der Schotten verdwenen en zoo breekt de rust met blanken stand aan. Met goeden moed wordt weer begonnen. De gastheeren brengen een sneller tempo in het spel, dat daardoor feller en geest driftiger wordt. Schotland neemt de leiding. Juist in een periode, dat de Schotten geen sterk overwicht hebben, nemen zij de lei ding, en dat door een doelpunt, dat zeker niet zeer overtuigend is. Na zeven minu ien krijgt O'D.nnell den bal in duidelijke buitenspelpositie. De Nederlandsche verde diging blijft appelleerend staan, doch het fluitje van den scheidsrechter blijft uit. De linksbinnen Black maakt daarvan gebruik om zich van den bal meester te maken en met een laag schot te scoren. (01). Het publiek steekt het niet onder stoelen en banken, dat het de fout'&ve beslissing van een scheidsrechter allerminst waardeert: De Engelschman werd op een hevig fluit concert vergast Begrijpelijkerwijze zijn ook de spelers door dit zeer twijfelachtige doelpunt te leurgesteld, maar zij geven den moed niet op en streven ei krachtig naar den stand gelijk te maken. Dit streven brengt den eersten Nederlandschen hoekschop op het Schotsche doel. Een felle scrimmage is het .esultaat: de verdediging weet redding te brengen, maar Dawson blijft een oogen- blik liggen. Het tweede Schotsche doelpunt. Helaas hebben de aanvallen der onzen nog steeds geen succes, terwijl aan den anderen kant een tweede doelpunt ont staat, eveneens van twijfelachtigen aard. Het is n.l. de viaag, of ook dit tweede doel punt niet in buitenspelpositie gescoord werd, zeker is de situatie niet zoo duidelijk als bij den eersten goal. Murphy is wat naar binnen gezwenkt en lost van vrij grooten afstano een scherp schot, dat doel treft (02). Hier gaat van Male niet ge heel vrij uit: hij beoordeelt het schot ver keerd en loopt onjuist uit. Zoo is het aspect van den strijd in vijf minuten tijds wel zeer veranderd. Daar voor een Nederlandsch elftal, dat, hard werkend weliswaar toch een kleine kans op een gelijk spel had, nu een ploeg die met twee doelpunten achterstand een ver De opstelling der elftallen was: Nederland: VAN MALE WEBER CALDENHOVE PAAUWE ANDERIESSEN VAN HEEL (aanv.) v. SPAANDONCK VENTE v. d. VEEN DE HARDER Scheidsrechter ARGENT (Engeland). MURPHY BLACK O'DONNEL WALKER MUNRO BROWN (aanv.) DYKES MC. KILLOP CARABINE ANDERSON DAWSON Schotland: VENTE JUICHT NA HET SCOREN VAN HET EENIGE NEDERLANDSCHE DOELPUNT. loren wedstrijd speelt. Want het spe; der Oranje-voorhoede is niet zoo, dat daarvan wonderen verwacht kunnen worden Maar het moet geprobeerd worder En zoo trekken de onzen ten aanval. Van Spaandonck lost een hard en gevaa-Jijk schot, doch Dawson verstaat zijn werk Ne derland komt nu zelfs gedurende eenigen tijd wat in de meerderheid, ook al door Jat Vente wat beter speelt dan voor de rust Wij zien dan een Nederlandschen aanvai van ouderwetsch gehalte Bas Paauwe heeft den bal aan De Harder gegeven, deze passeert op zeer fraaie wijze Mc. Kiliop en geeft door naar van der Veen, di£ den bal voor doel brengt. Het wordt een ge weldige doelworsteling, maar nog zonder succes voor Oranje Twee minuten later komt het Schotsche doel opnieuw in groot gevaar. Uit een scherp schot van van Spaandonck is een corner ontstaan, die weer tot een scrimmage leidt, maar Daw- scn blijft heer en meester. Nederland L echter niet alleen aan het woord. Eens krijgt O.Donnell een zeer mooie gelegenheid, doch hij schiet recht tegen van Male aan, waarna de wegsprin gende bal door Caldenhove tot hoekschop verwerkt wordt. Schotten vergrooten htm voor sprong. In de 26e minuut wordt dan het vonnis over het Neaerlandsche elftal definitief voltrokken. Munro plaatst uit een hoek schop den bal hoog voor het Nederland sche doel. Evei eenige kopbewegingen der' Schotten en van net hoofd van Walker springt het leer in het net (03). Het is nu alleen nog de vraag, of het Oranjeteam de eer nog kan redden tegen dezen sterken tegenstander. Er doen zich inderdaad kansen voor. Zoo krijgt van der Veen een kwartier voor het eindt het leer oii een kopbal van van Spaandonck voor open doel: hij schiet echter naast. Intus schen zakt het tempo weer af en het spel wordt minder belangwekkend. Aan beide zijden worden aanvallen opgezet, maar de afwerking laat te wenschen over. v. Heel scoort voor Nederland. Toch brengen de laatste minuten nog de bevrediging van een Nederlandsch doel punt, al is dat dan ook niet van groot ge halte. Zeven minuten voor het einde brengt Heel den bal keurig op en tenslotte lost hij een keihard schot, dat Dawson waar schijnlijk verraste. Weliswaar stopt hij den t al over zijn hoofd, doch de bal draait hem uit de handen en verdwijnt in het doel (1—3). De eer is dus gered. Het publiek roert zich nog wat: misschien kan de achterstand rog verder verkleind worden. Maar zoo ver komt het niet. De Schotsche verdedi ging is verder op haar hoede en aan weers zijden is het kruit verschoten. HET OORDEEL VAN ANDEREN. De Nederlandsche kleedkamer was wat moeilijk te benaderen. De toegang werd streng bewaakt, zelfs de voorzitter van den K.N.V.B., dr. van Prooye, werd door den suppoost, die hem niet kende, niet toe gelaten. Maar het geval was spoedig uit ce wereld geholpen. De stemming onder de spelers was er een v an tevredenheid. Een 31 nederlaag tegen de beroemde Schotsche ploeg was toch geen schande. En zonder Smit, wien het zelf misschien nog wel het meest speet, dat hij niet had meegespeeld. Zoo langzamerhand kwamen ook de ton gen van de officials los; ook hier een stem ming van tevredenheid over het resultaat. Opmerkelijk was, dat geen der leiders be merkt had, dat beide doelpunten, (en zeker l.et eerste) gescoord waren in zuiver bui tenspelpositie. „Wij", aldus de voorzitter van de keuze- commissie, de heer H. W. H. Herberts, „za ten op een bank in het midden van het veld, dus wij hadden er niet zoo'n goeden kijk op als de journalisten; beide gevallen speelden zich juist voor de perstribune af. Het is wel merkwaardig, dat jullie alle maal van meening bent, dat dat eerste doelpunt zuiver buitenspel was. Inderdaad zijn de doelpunten niet zoo mooi, als me nigeen wel gewenscht had. Het resultaat voor de Nederlandsche ploeg is zeer be hoorlijk. Het Nederlandsche elftal heeft beter gespeeld dan enkele jaren geleden tegen Engeland. Voor de rust mag de ont moeting dan zijn tegengevallen, na de rust heeft het Nederlandsch elftal uitstekend voldaan. Het v/as weer een echte wedstrijd van Anderiesen. Kolosaal, wat heeft die goed gespeeld. In de eerste helft had Smit stellig nuttig werk kunnen doen, maar het risico, dat hij in de tweede helft niet had kunnen meespélen, mochten wij immers niet nemen". De heer O. de Vries, voorzitter van de technische commissie, was van meening, dat beide debutanten, De Harder en Van der Veen, goed gespeeld hebben; het spel van beide spelers houdt belofte in voor de toekomst. Naturlijk, in techniek zal b.v. Vap der Veen nog wel wat kunnen leeren, maar de snelheid is er. En met welk een DE BELANGSTELLING. Hoewel het Stadion niet geheel uit verkocht was, moesten we constatee- ren, dat het vervoer per auto veel en veel grooter was dan ooit te voren. Er reden niet minder dan 8259 auto's voor het Stadion voor, terwijl er 4937 voor het Stadion geparkeerd werden, d. i. 700 meer dan ooit het geval was. Daardoor waren ook extra maatre gelen noodig, omdat het parkeerter rein niet alle wagens kon bevatten. enthousiasme heeft deze speler gedebu teerd. Ook de heer De Vries aarzelde, toen wij hem vroegen, wat hij van het eerste doel punt dacht. „Misschien wel mogelijk, buitenspel" was het antwoord. Van mijn plaats af was dat zoo moeilijk te bekijken. Ik kan wel direct verklaren, dat onze verdediging uitstekend gespeeld heeft. Misschien was het juister van Weber en van Caldenhove geweest, in dien zij wat meer op safety first hadden gespeeld, dat deden de Schotten in de tweede helft toch ook. Enkele malen trap ten de beide backs den bal met opzet over cc lijnen: weg is weg. Schotland speelde beter dan Engeland, enkele jaren geleden er ondanks dat was het absoluut geen een zijdige wedstrijd, zeker niet in de tweede helft. Maar dat korte spel, zoo na de rust met wind mee, van de Schotten, dat was toch maar voortreffelijk voetbal, zooals wij net slechts zelden te aanschouwen krijgen. Het kopwerk, uitmuntend, nog beter dan 1 et trappen" Ook de heeren E. G. Mundt en F. G. Trie bei, leden van de keuze-commissie, waren tevreden over het gepresteerde van Hol- iandsche zijde. Och, het was zoo moeilijk te zeggen, wie het beste gespeeld heeft. Paauwe was heel goed, Anderiesen niet nrinder. Allen zijn het er over eens: de halflinie uitstekend, de verdediging schit terend. En menigeen was de opinie toege daan, dat deze nederlaag een uitstekende leerschool voor de spelers is geweest, voor al met het oog cp den komenden wedstrijd tegen Tsjecho-Slowakije, op 5 Juni te Le Havre voor het wereldkampioenschap. In de kleedkamer der Schotten viel van een uitgelaten overwinningsroes niet veel re bespeuren. De heer Graham, secretaris van den Schotschen voetbal bond, waakte angstvallig voor het welzijn van zijn team en wilde ons aanvankelijk geen onderhoud met Brown, den Schotschen aanvoerder, toestaan. Eerst moesten de spelers blijk baar wat op hun verhaal komen, daarna konden wij den captain, Brown, naar zijn meening vragen. Brown zeide, dat het resultaat van den wedstrijd volkomen in overeenstemming met de verwachting was. De 31 zege acht te hij een goede overwinning en hij was tevreden over het verloop van den wed strijd. Het eerste doelpunt was naar zijn oordeel een goede goal. Het Nederlandsch elftal aldus Brown is een goed all round team. Hij prees het spel van de ver dediging en Arderiesen. In het Schotsche elftal wilde hij geen uitblinkers aanwijzen. De heer George Graham sprak van een goeden wedtsrijd. De beste ploeg heeft ge wonnen. „Ik ben volkomen tevreden en er is goed spel vertoond. Onze overwinning is verdiend en de geheele Schotsche ploeg heeft aan de verwachtingen voldaan". Ook de heer Graham wilde geen uitblinkers in zijn team noemen. Wat de Nederlandsche ploeg betreft, prees hij in hoofdzaak de verdediging. De voorhoede van Oranje kon hem minder bekoren. Toen wij hem zijn meening over het eerste Schotsche doel punt vroegen, antwoordde de heer Graham kort en bondig- ..The referee is the refe ree". De voorzitter van den Schotschen bond, de heer Bowie, achtte den uitslag eveneens juist. Ook hij had veel lof voor de Neder landsche achterhoede, die hij zeer sterk noemde, doch deze voorhoede vond hij zwak. Haar spel was te arm aan goed voet bal. Argent zeg*: geen buitenspel. Het spreekt vanzelf, dat wij na afloop ook scheidsrechter Argent hebben opge zocht, die ons positief verklaarde, dat het eerste doelpunt geenszins buitenspel was geweest. Niet alleen ik, maar ook de beide Nederlandsche grensrechters zijn deze mee ning toegedaan, aldus de Engelsche referee. Schotland gaf een spelletje ten beste, al- cus mr. Argent, dat op gelijke hoogte stond als in den wedstrijd tegen Engeland. Het was een goede sportieve ontmoeting, welke ik met veel plezier geleid heb. De beste Nederlandsche spelers waren Van Male, de beide backs en Anderiesen; uw voorhoede was minder goed. En bij Schotland keeper Dawson, spil Dykes, Brown Waller, O'Don nell, dat waren uitblinkers. Als wij zijn kleedkamer willen verlaten, verklaart hij ons nog eens nadrukkelijk: Really, it was a perfectly good goal".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 16