3)e £cid^clve(Boii^omt
NIEUWE REGENT VAN SOERABAJA
In historisch costuum tijdens de generale repetitie voor het
traditioneele „lelietjes-van-dalen-feest" te Compiègne
Het hotel, waar Haile Selassie gedurende zijn verblijf te Genève zijn intrek
had genomen, stond onder speciale bewaking. Zwitsersche gendarmes op
post
Jhr. Loudon, Nederlandsch gezant te Parijs, betreedt het
departement van Buitenlandsche Zaken te Den Haag voor
de gezanten-conferentie met minister Patijn
FEUILLETON
VIRGINIA'S KEUZE
Naar het Engelsch
door
THEA BLOEMERS.
81)
Virginia keek naar 't groote schilderij. Zy
had het dien middag niet gezien. Het stelde
Jane Bleecker voor, in een statig blauw
sleeptoilet, met een hoog kapsel, waarin een
diamanten diadeem fonkelde. Zij zat in een
gebeeldhouwden armstoel, en haar echtge
noot stond achter de leuning er van. De
oude Anthony was toen nog een jonge An
thony, en hij leek zóó sprekend op Tony,
dat Virginia er bijna van schrok. Tony,
een jongetje van acht jaar, zat op een
kussen aan zijn moeder's voeten en tegen
Jane Bleecker's knie geleund stond een
klein meisje in een wit jurkje.
Het kleine meisje, was ons dochtertje,
verklaarde Anthony. Zij stierf, toen zy
vijf jaar was. Zij heette naar mijn groot
moeder uit Maryland, Cynthia Howard. To
ny aanbad haar. Ik geloof, dat hij er nooit
overheen is gekomen. Het is juist om wat
hij voor Cinthia was, dat ik weet, wat hij
voor jou zou kunnen zijn. Hij was altijd
heel teeder en beschermend.
Zij legde haar hand op zijn arm.
Ik wou dat het waar kon zyn.
Kun je onmogelijk?
Zij schudde het hoofd.
Ik geef to'-h alle hoop niet op, zei hy
glimlachend. Ik zou niemand liever als de
meesteres van Derekdale willen zien.
De meesteres van Derekdale.... de
meesteres van Derekdale.
Tony's woerden schoten haar weer te
binnen en zij had wéér het gevoel van een
dreigend onheil.
Een stem in de deur zeide.
Anthony!
Het was Jane Bleecker. Zij droeg een
tulen, bleekrose avontoilet, dat glinsterde
van de opgestikte kralen. Zij zag er jong
genoeg uit, om voor de kleindochter van
de dame op het portret te kunnen door
gaan.
Over een paar minuten gaan wij sou-
peeren, kom je niet beneden, Anthony?
En tegen Virginia:
Michael McMillan vroeg naar u.
Zij zei niet, dat Tony' ook naar haar
vroeg.
Zij is weggeloopen van onze mistle
toe-cotillon, Jane, legde haar man haar uit.
Het was een beetje te luidruchtig naar
haar smaak.
Jane haalde haar schouders op.
Beste Anthony, wij- leven niet meer
in den tijd van koningin Victoria!
Virginia had een scherp antwoord op
haar lippen, maar zij hield zich in.
Uw man heeft mij uw schilderij la
ten zien, mrs. Bleecker. U ziet er nu jon
ger uit dan toen.
Dat komt door het korte haar en mijn
kleeren, zei Jane. Zij keek op naar de da
me in het blauw en plotseling rustten haar
oogen op het meisje in het wit.
Als Cynthia er nog was, zou zij nu
bijna twintig zijn, ze ze, en het leek Vir
ginia of haar stem zachter klonk. Zij vroeg
zich af, of er ook een mistletce-cotillon zou
zijn geweest, als de dochter van Jane
Bleecker dit Kerstbal had meegemaakt.
Jane wendde zich af van het schilderij.
Kom Anthony, wij moeten naar be
neden.
Met hun drieën gingen zij de trap af.
Maar bij de deur van de balzaal verliet
Virginia hen en begaf zich naar de biblio
theek. Vóór zij er binnentrad, sprak zij in
de halle een bediende aan.
Kent u mr. McMillan?
En toen de man bevestigend antwoord
de:
Zoudt u hem willen vragen om in de
bibliotheek te komen, bij miss Farquhar?
Toen de man zich omdraaide, voelde
Virginia haar wangen gloeien. Wat zou hij
wel van haar denken?
Zij zette zich op den divan achter het
scherm en wachtte. Dadelijk zou hij voor
haar staan, haar toelachen met zijn lieve,
blauwe oogen. Hij kwam inderdaad even
later, maar niet alleen, en niet in ant-
wo.ord op haar boodschap. Rickey was bij
hem. Uit haar schuilplaats hoorde zy hun
stemmen; eerst die van Michael:
Als wist ik het, dan zou ik het u nog
niet zeggen.
Het spijt me, dat je er zoo over
denkt, Farquhar.
Hoe zou ik er anders over kunnen
denken? Het is niet mooi van u, om Jinny
uw attenties op te dringen, alleen omdat
ik u duizend dollar schuldig ben.
Zij hoorde Michael's scherpen uitroep:
Als je jezelf was, zou ik je dat la
ten terugnemen!
Ik neem niets terug, en ik ben bereid
met u te vechten.
Virginia sprong op. Zy voelde, dat zy
nu moest te voorschijn komen, maar Mi
chael's volgende woorden hielden haar te
rug.
Laat ons vrienden zyn, Farquhar.
Dank je voor de eer. Ik zal je je
geld terugbetalen, maar ik wil niets met
je tijdschriften te doen hebben, noch met
jou!
Doodsche stilte, waarna Michael weer
sprak:
Er is geen reden, om dit onderhoud
voort te zetten, is het wel? Misschien zul
je je excuus komen maken, als je weer
jezelf bent.
Rickey begon te lachen en plotseling
bemerkte Virginia, dat het lachen verder
en verder weg klonk. Zij kwam haastig
van achter het scherm te voorschijn, maar
de beide mannen waren weg. In de hall
klonk nog de flauwe nagalm van Rickey's
lachen.
Zy stond stokstijf midden in het ver
trek, wit en bevend, alles om haar heen
scheen te draaien. Wat had Rickey bedoeld
toen hy zei, dat hij Michael duizend dol
lar schuldis was?
XV.
Zoo vroeg in den morgen!
Rickey volgde Michael en haalde hem
ten slotte in.
Luister eens, zei hij en legde zijn hand
op de arm van den ander. Je doet beter
Jinny met rust te laten. Zij gaat met
Tony Bleecker trouwen.
Michael draaide zich woedend naar hem
om.
Je liegt.
Vraag het haar zelf als je mij niet
gelooft
Ik hoef het haar niet te vragen. Zy
is evenmin verliefd op Bleecker als ik.
Rickey zag bleek.
Wat zou het nóg, al is ze niet ver
liefd op hem? Hij heeft haar wat te geven.
Zy zal de meesteres van Derekdale zyn.
Dat beteekent wel iets voor een meisje, zou
ik denken.
Michael staarde hem aan.
Dat beteekent wel iets voor een meis
je maar niet voor Virginia Farquhar.
Hij had veel zin om Rickey als een kwa
jongen door elkaar te schudden, maar hij
hield zich kalm.
Ik wensch daar niet over te praten,
zei hij en ging naar de balzaal terug.
Hij zocht Virginia overal, maar kon haar
nergens vinden. Ook anderen zochten
haar; Tony en zijn vader. Ten laatste
bracht een dienstmeisje mrs. Bleecker de
boodschap, dat miss Farquhar zich niet
wel voelde en naar haar kamer was ge
gaan.
Deze teleurstelling was Michael als een
slag in zijn gezicht. Hij had zóó gerekend
op de oogen blikken, die zij nog samen
zouden hebben. Hij had har nog zooveel te
zeggen
De rest van den avond duurde hem ein
deloos lang en eenmaal in bed wilde de
slaap niet komen. Hij riep zich het gesprek
met Rickey weer voor den geest, diens in
sinuatie, dat Virginia met Anthony Bleec
ker zou trouwen.
Zij zal de meesteres van Dederkdale
worden, en dat beteekent wel iets voor
een meisje.
(Wordt vervolgd).
