FATALE MUUR-INSTORTING
H. K. H. Prinses Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard brachten Woensdag
een bezoek aan de Groote Kerk te Den Haag. Het Prinselijk echtpaar bij
het kerkgebouw
De ruïne na de fatale instorting van den ouden muur in de
Hoogstraat te Rotterdam, waarbij zeven personen om het leven
kwamen
In vijf weken tijds moet de restauratie van het interieur van
den Stadsschouwburg op het Leidscheplein te Amsterdam
voltooid zijn. De werkzaamheden zijn in vollen gang
De delegatie van Haile Selassie ter zitting van den Volken
bondsraad. De afgevaardigden met hun raadslieden
De zitting van
den Volken
bondsraad te
Genève. Een
overzicht van
de zaal
Meer dan 2000 leerlingen van middelbare scholen te Amsterdam bezochten
Woensdag de tentoonstelling „Gedenck-Clanck" in het Stedelijk Museum
ter gelegenheid van het gouden jubileum van het Concertgebouw
FEUILLETON
VIRGINIA'S KEUZE
Naar het Engelsch
door
THEA BLOEMERS.
29)
Dat zal je wat kunnen schelen, Marty.
Je had immers heelemaal geen plan om
met Tony te trouwen.
Maar Marty sprak in ernst.
Dat weet ik nog zoo zeker, niet ant
woordde zij.
Ik ben niet verliefd op hem, als je dat
bedoelt. Maar Tony past zoo goed bij mij
en ik vind de gedachte afschuwelijk om
hem te verliezen. Niet dat ik hem zoozeer
voor myzelf verlang, maar ik wil niet, dat
een ander hem krijgt.
Achter het scherm.
Veilig alleen in haar lila-en-ivoorkleu
rige kamer tooide Virginia zich met de
goudkanten avondjurk en bekeek zichzelf
in den grooten spiegel, die haar geheel weer
kaatste, van haar gouden haar tot haar
gouden schoentjes.
Zij kon bijna niet gelooven, dat zij dit
zelf was. Nooit tevoren was zij zich be
wust geweest van haar eigen schoonheid,
maar hier, in deze omgeving van weelde
en comfort, kwam die schoonheid ook be
ter dan ooit tot haar recht. Zij hield haar
adem in. Over een paar minuten zou Mi
chael haar zien. Michael!
Toen zij even later de breede trap af- I
daalde, viel er een stilte onder de gasten, j
die in de hall verzameld waren. Zij was
alleen op de trap en achter haar op den
overloop hing een purperrood Perzisch ta
pijt, dat haar schoonheid koninklijk deed
uitkomen. Tony Bleecker, die naar haar op
keek, dacht: Zij is een dame, meer dan
mijn moeder of een van de andere vrou
wen hier.
Maar Michael McMillan; die haar óók zag
dacht: Zij is mijn liefde.
Voor Mrs. Bleecker was het algemeene
opmerken van Virginia's schoonheid op dit
oogenblik als een slag. Tot nu toe had zij
niet geweten hoe aantrekkelijk het meisje
was. Al was zij dan arm, Tony zou in ieder
geval trotsch op haar kunnen zijn als zij
zijn vrouw werd.
Het was Marty, die uitte wat Jane
dacht:
Tony is smoor op haar, Jane. Hoe heb
je het in je hoofd gehaald haar hier te vra
gen?
Hij zei dat hij niet zou komen, als ik
haar passeerde.
Zoo. Je stelt zeker al je hoop op het
feit, dat zij absoluut niet op hem verliefd
Mrs. Bleecker keek haar verbaasd aan.
Zij niet op hem? Wat maakt dat voor
verschil? Zij zal hem om zijn geld nemen.
Maar Marty had een goeden kijk op an
deren.
Dat zal ze niet. Een vrouw als zij
trouwt uit liefde of heelemaal niet.
Virginia zag noch Tony, noch zijn moe
der of Marty. Zij zag alleen maar Michael,
Michael die haar met zijn lachende blauwe
oogen aankeek en haar door de menigte
meetrok, nog vóór dat Tony beslag op haar
kon leggen.
Ik zit naast je aan tafel, vertelde Mi
chael haar, heb je ooit van zoo'n bof ge
hoord?
Ik heb je massa's te vertellen. Zij lach
te gelukkig en was alles om haar heen
vergeten.
Wij hebben nog tien mnuuutjes. Waar
is een rustig plekje?
Zij nam ham mee naar de biblotheek,
waar een lage divan voor het vuur stond,
aan één kant gemaskeerd door een hoog
scherm, dat hen verborg voor het oog van
binnenkomenden.
Ben je blij me te zien, Virginia?
Blij!!
Hij nam haar in zijn armen en drukte
zijn lippen op haar wang. Even liet zij hem
begaan, toen trok zij zich, ademloos, te
rug.
Ik moet je nog iets over Rickey vertel
len. Hij is een nieuw boek begonnen, het
heet, „De Zilveren Tooverfee, naar Marty
van Duyne". Hij heeft er gisteren en van
nacht als een bezttene aan gewerkt.
Wat kan mij Rickey schelen?
Michael! Wij kunnen hier niet langer
blijven zitten. Het is tijd voor het diner.
Hij lachte en drukte haar weer tegen
zich aan.
Zeg: Michael, lieveling, het is tijd voor
het diner.
Zij herhaalde het zachtjes:
Michael, lieveling
Toen zij in de hall terugkeerde kwam
Tony op hen af.
Je zit naast mij! zei hij tegen Vir
ginia. Moeder had mij tusschen een wedu
we en een bakvisch gezet, maar ik heb haar
gezegd, dat ik hoofdpijn zou hebben en bo
ven zou blijven als ik niet naast jou mocht
zitten.
In Tony's oogen smeulde nog vuur. Hij
had hooge woorden met zijn moeder ge
had en haar enkele dingen gezegd, die haar
den schrik op het lijf hadden gejaagd.
Zoolang zij hier is, heb je niets anders
gedaan dan haar van mij gescheiden ge
houden, had hij gezegd, als je daarmee door
blijft gaan, trouw ik haar vóór je het
weet!
Hij had zijn zin gekregen en Virginia en
Michael waren gescheiden. Maar zij had
den hun kostbaar oogenblikje toch gehad,
en Tony vermoedde niet, dat de schitte
ring in Virginia's oogen en haar gelukkige
glimlach niet voor hém maar voor Michael
waren.
Maar Michael wist het en al zijn twij
fel was nu verdwenen. Hij vreesde Tony
niet meer als een mededinger. En Tony zei
op dat oogenblik:
Trouw morgen met me.
Dwaas!
Ik ben geen dwaas. Alles zou ineens
geregeld zijn, zonder herrie. Midget zou
natuurlijk razen, maar ze zou niets kunnen
doen. En vader vindt je een schat. Dat
heeft hij mij zelf gezegd. Hij haat moderne
vrouwen.
Virginia keek hem verwonderd aan.
Je wilt toch niet zeggen, dat hij je
moeder haat?
Dat niet precies. Maar de manier,
waarop zij leeft, bevalt hem toch absoluut
niet.
Maar waarom is hij dan met haar ge
trouwd?
O, dat zal ze wel handig hebben weten
te maskeeren vóór haar trouwen, was het
koele antwoord.
Toen, met snelle verandegng van stem,
voegde hij er aan toe:
Trouw morgen met me.
Ik ben heelemaal niet van plan met je
te trouwen, morgen niet en nooit.
Hij lachte.
Dat denk je maar, maar je vergist je.
Herinner je je nog wat ik je gezegd heb.
„Je zult de meesteres van Derekdale wor
den?"
Virgina had plotseling een gevoel, alsof
haar een onheil boven het hoofd hing. Zou
zij heusch met Tony trouwen? Maar neen,
dat was immers onmogelijk! Michael had
haar lief. Dat was het eenige wat er voor
haar op aan kwam.
Na het diner schaarden de logé's zich
om het vuur in de hall, in afwachting van
de gasten voor het bal. De oude Anthony
had Virginia naast zich in een hoekje, van
waaruit zij Michael, die op den rug van
een stoel leunde, goed kon zien. Marty van
Duyne zat op een laag haa.rdstoeltje, met
Rickey aan haar voeten. Hij zat op een
groot rood kussen, en zijn krullen raakten
bijna haar knie.
Marty daagde Michael uit.
We hebben het er juist over gehad,
dat er tegenwordig absoluut geen kans is
voor jonge schrijvers." Wat vind jij daar
van?
Voor het genie is er altijd een kans.
Rickey vatte vlam.
Welke uitgever kan het genie erken
nen als het zich aan hem voordoet?*
Marty tikte met haar vinger op zijn
wang.
Niet onbeleefd zijn, kleine jongen. Je
praat tegen Michael McMillan! Ga door,
Michael. Ik vraag je excuus voor je tegen
stander.
(Wordt vervolgd).
