AVONTUURLIJKE PARACHUTE-SPRONG De Fransche parachutist Jean Andre, die een parachute-sprong van 3000 meter boven Le Bourget maakte, slaagde erin, 45 minuten later op een afstand van 40 K.M. in een bosch te dalen. De paracutist klimt naar beneden. Boven: de parachute in de boomen Traditiegetrouw wordt te Helvoirt op Woensdag voor Paschen het oude volks gebruik van het «eieren-garen" in eere gehouden Kleurenweelde op de groote bloemententoonstelling, welke te Bos koop geopend is en waar een keurcollectie der kweekerijen is bijeen gebracht Het landgoed .Clingendaal" te Den Haag van baronesse Van Brienen ral eerstdaags voor het publiek worden opengesteld. De laatste jaren werd het bewoond door wijlen den Amerikaanschen gezant Granville Emmet moet nadienen, maakte Woensdag op uitnoodiging van de Westland- sche Stoomtram Mij. een tocht naar de bollenvelden FEUILLETON VIRGINIA'S KEUZE Naar het Engelsch door r THEA BLOEMERS. 6) Rickey keek haar plotseling vol belang stelling aan. Ik ben ook van plan om een groot artiest te worden. Heusch? Ja, maar ik schrijf. De gedachte aan hun verwante idealen bracht hen nader tot elkaar. Terwijl het slanke wagentje voortvloog, vertelden zij elkaar van hun toekomstdroomen. De wind zong om hun ooren. Vóór ze het wisten hadden ze de baai bereikt. Mary Lee liet de auto stoppen en keek over water. Wat een kleuren! Zullen we hier gaan zitten? Zij stapten uit. Rickey spreidde de plaid uit en arrangeerde de kussens, terwijl Mary Lee het feestmaal uitpakte. Rickey had nog nooit zoo'n pic-nic-koffertje ge zien. He. was van fijn, blauw leer en voor zien van al het benoodigde, zoowel ser vies als linnen. Verder bevatte het een flinken voorraad sandwiches, een kreeften salade, beschuitjes en kaas, fruit, een flesch koffie en voor dessert een doos bon bons. Rickey at met smaak en glimlachte van tevredenheid Het meisje was alleraardigst. Hij vergat haar Schotschen mantel en het feit dat ze een beetje te dik was. Zij was vroolyk, overmoedig, -geestig. Misschien een beetje te vrijgevochten, maar in ieder geval amuseerde hij zich best met haar. Hij vergat zelfs het visioen van Mary van Duyne in het zeer reëele gezelschap van Mary Lee Logan. Mary Lee zelf was even tevreden over haar pic-nic als hij. Je kwam niet iederen dag zoo'n jongen tegen zoo knap en poë tisch en onbedorven. Zij bracht het ge sprek op zijn boek. Ben je er al aan begonnen. Nee. Als de heele boel verkocht is, gaan Jinny en ik naar New York. Daar zal ik pas kunnen werken. Het was gehouden, zooals dat meer gebeurt, als je een vader hebt, die niet met zijn tijd meegaat. Hij wilde, dat ik werd zooals de man nen uit zijn tijd, zie je. Alles wat ik deed was verkeerd. Hij wil niet hebben, dat ik schrijf, omdat zijn eigen werk een misluk king is geworden en omdat hij het land heeft aan alle uitgevers en critici. Maar ik heb het toch wèl gedaan en ik weet wat ik kan. Jinny weet het ook. Zij heeft mij ertoe aangezet om mijn schetsen te puibli- ceeren en niet den moed te verliezen als ze geweigerd werden. Een paar keer heb ben ze toch al een verhaal van me opge nomen en ik heb er een aardig honorari um voor gekregen. Daarom willen we nu ook samen naar New York, zie je. Ik geloof zeker, dat het wat zal worden, 't Zal in het begin wel heel vreemd zijn, we zijn nog nooit van huis geweest. Maar ik zal daar juist alles vinden, wat ik noodig heb, contact met an deren en zoo. Hij zweeg en Mary Lee staarde over het blauwe water. Je praat over vrijheid, zei ze even later. Maar ik vraag me af of je zuster je niet een beetje onder den duim houdt. Rickey hief verontwaardigd zijn hoofd op. Mij onder den luim Neem nu bijvoorbeeld het geval met die kandelaars. Jij zult ze niet verkoopen, als zij het niet hebben wil. Zij zweeg en liet dat bezinken. Even later zei Rickey, een beetje beschaamd: O, maar je moet niet denken, dat het met alles zoo gaat of dat ik bang voor haar ben. Zij keek hem vast aan. Bang ben je zeker niet, maar ik zou het bewijs wel eens van je willen zien. Zij lachte ondeugend. Waarom zou je het niet doen? Je doet er mij een plezier mee en jezelf en alles is in orde. Rickey lachte nu ook. Ja, waarom eigenlijk niet? Ik zal het tegen Grogan zeggen, als we terugkomen. Zij keek op haar horloge, uiterlijk kalm, maar innerlijk zegevierend Het wordt tijd dat we opstappen. Hij hielp haar met opruimen en toen hij naast haar in de auto zat, zei hij: 't Is eigenlijk een goeie mop! Mary Lee voelde een oogenblik wroe ging. Misschien wel meer dan een mop, zei ze ernstig, maar meteen weer met haar oude zorgeloosheid: Enfin, doe precies, Toen Grogan de nieuwe instructies ont- zooals je zelf wilt en draag de gevolgen, ving, vroeg hij: Weet uw ?uster ervan? Wetend, dat Mary Lee naar hem keek, antwoordde Rickey: Neen, maar ik heb ertoe besloten. De venduhouder begreep onmiddellijk den toestand. Hebt u er een oogje op, miss Logan? Ja, als de prijs niet te hoog loopt, wil ik ze hebben. Maar de prijs liep te hoog. Want vóór dat de kandelaars aan de beurt waren, kwam Michael McMillan den tuin in met Marty van Duyne. En 'het was Michael, die met de kandelaars ging strijken, al was het dan ook voor een prijs, die ver boven zijn budget ging. Doch het was niet alleen om hun historische waarde, dat hij er zoo fel op was, maar omdat zij van Virginia waren. Het verwonderde hem, dat Grogan ze te koop aanbood. Hij vroeg zich af, of Virginia hiervan op de hoogte was. Zoo niet, dan zou hij ze haar teruggeven. Toen Marty met Michael naar het huis liep, zag Rickey haar. Hij stond in de deur en toen zijn oog op haar viel, verdween al het andere. Mary Lee was vergeten, alles was vergeten, voor hem bestond alleen nog maar dat glanzende zilvergrijze figuurtje. Marty was gewend aan bewondering, maar toen zij den blik van dien jongen zag, voelde zij, dat dit meer dan de gewone be wondering was. Wie is dat? vroeg ze zachtjes aan Michael. De broer van Virginia Faryuhar. Ken je hem? Ik heb hem daarstraks gesproken, als je dat bedoelt. Ik zou hem wel willen leeren kennen Michael stelde hen achterloos aan el kaar voor en Marty zei: Hoe kunt u afstand doen van al die mooie, oude dingen. Omdat ik op zoek ben naar nieuwe din gen, die nog mooier zijn. Zij keek hem vragend aan. Wat bedoelt u? Wel, dat ik het leven wil leeren ken nen. Hier in dit oude stadje, leef je niet, je bestaat hier alleen maar. Zij voelde zich ontroerd door de emotie en de opwinding in zijn stem. Verwacht niet te veel van het leven. Waarom niet? Het geeft ons nooit wat wij ver langen. O, maar ikik zal het dwingen. Wéér voelde zij een vreemde ont roering, maar zij zweeg. Even later liep zij door met Michael. Toen zij het hek bereikt had, keek zij om. Rickey's blik was nog steeds op haar gericht. Hij is anders, dacht zij, anders dan alle andere mannen, die ik ken. Rickey voelde plotseling een tikje op zijn arm. Toen hij zich omdraaide, zag hij Mary Lee. Wie is dat meisje? vroeg zij. Welk meisje? Waar je de laatste tien minuten naar hebt staan staren. Rickey scheen uit een droom te ont waken. v Heb ik heusch staan staren? Ja, Wie is zij? Miss van Duyne uit New York. Hoelang ken je haar al? Ongeveer tien minuten. Tien minuten! Jij kunt het gauw..,. Rickey's gezicht betrok. Wat bedoel je? O, dat je smoor verliefd op haar bent.... (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 5