VOORJAARSBIJENMARKT TE TILBURG.
Mysteries rondom
„Vredelust"
De tiende voorjaarsbijenmarkt, welke Woensdag op het
terrein van het Sportpark te Tilburg werd gehouden, was druk
bezocht. Er waren heel wat bijenvolken vertegenwoordigd
Mej. L H. B. Kist, dochter van den griffier van den Hoogen
Raad, is Woensdag te 's Gravenhage in het huwelijk getreden
met econ. drs. P. Hennipman
De sultan van Muscat inspecteert de eerewacht van de
.Nelson" tijdens zijn bezoek aan Portsmouth
Op de Algemeene Begraafplaats te Alphen aan den Rijn is Woensdag onder
groote belangstelling het stoffelijk overschot van dr. H. J. Lovink ter aarde
Sroote belangstelling het stottelijk overschot van ar. n. j. LovinK ter aarae
esteld. Aan de groeve. Op den voorgrond de ministers prof. dr. J. R.
Slotemaker de Bruïne en H. van Boeyen
De Turksche zaakgelastigde, Abdulahad Aksin. hield Woensdag in verband
met zijn aanstaand vertrek een afscheidsreceptie ten zijnen huize in Den
Haag. V.l.n.r.: oud-minister Deckers, de scheidende functionaris en de
Poolsche gezant Waclaw Babinski
Lichting 1938 krijgt
de wapenrok aan.
Een diei= knie
buiging .den
proef o -• som"
demonsireeren of
de broeken passen
De verovering van Lerida door de Spaansche nationalistische troepen. Een
triest beeld in de veel omstreden stad
FEUILLETON
(Een geval uit de practyk van Inspecteur
Sanders, Lid der Centrale
Recherche),
door
UDO VA-iN EWOUD.
45)
Hij legde zijn hand op Wils' schouder en
terwijl hij hem diep in de oogen keek,
vervolgde hij:
„Ik behoef jou toch niet te zeggen, Miel,
dat mijn aarzelen om in te grijpen geen
gevolg was van kortzichtigheid?"
„Je hebt dus opzettelijk met de arresta
tie gewacht.
„Je houdt me ten goede, Miel, dat ik zelfs
jou daarop het antwoord schuldig blijf.
Slechts dit zou ik je willen vragen: Vind
jy ook niet, dat dr. Jurrians voldoend*» is
gestraft door het feit, dat hij nooit meer
in ons land zal kunnen terugkeeren? Hij
heeft een mensch gedood ongetwijfeld
en daardoor heeft hy zich vergrepen aan
dc wet, maar denk je zijn positie eens goed
in: een in breeden kring geacht mensch. die
een vooraanstaande plaats inneemt in een.
aan menschelijke wetten gebonden maar
ook door menschelyk kleinzieligheid helaas
sterk beheerschte maatschappij. Een
schitterende carrière, die dreigt met één
slag vernietigd te zullen worden door een
reeds lang vergeten jeugdzonde, welke op
een noodlottgen dag ter kennis komt van
een van die vampiers in onze samenleving,
wien geen middel te laag is om zich ten
kosten van anderen te verrijkenHet
vooruitzicht een positie, die men zich met
zooveel moeite veroverd heeft, te moeten
prijs geven, van een der hoogste sporten
van den maatschappelijken ladder naar om
laag te worden gesleurd door een individu,
dat eigenlijk geen beter lot verdiend dan
de kogel, welke ten slotte aan zijn onmen-
schelijk bestaan een einde heeft gemaakt.
Zou jij in zoo'n &eval niet denzelfden weg
hebben bewandeld als dr. Jurrians?
Misschien ben ik in mijn plich' als po
litieman te kort geschoten, Miel, maar ik
ben gelukkig nog niet voor honderd pro
cent de speurhond, waarvoor dr Jurrians
my wel eens scheen aan te zien. Er is ook
nog iets van een mensch in me en als
mensch ben ik er stellig van overtuigd, dat
deze oplossing de beste is...."
De reporter stak hem spontaan de hand
toe.
„Je hebt gelijk, Wil", zei hij. „Dr. Jur
rians is voldoende gestraft. Bij mij is je
geheim veilig, dat verzeker ik je!"
Sanders toonde zich voldaan:
„Dank je Miel, ik wist wel. dat je er pre
cies zoo over zou denken. Hopenlijk legi
de rechtercommissaris eenzelfde humaniteit
aan den dag! Dit blijft dus onder ons. Is ei
nog meer .wat je weten wilt?"
„Nog twee dingen", verzocht de repor
ter. „Dat ontvreemden van het lijk van
Lamérie.... Ik dacht aanvankelijk, dat dit
aan den Belg moest worden toegeschreven,
die het noodig had
„Neen, Miel". viel Sanders hem in de
rede. „Het lijk is. zooals je in zijn schrif
telijke bekentenis hebt gelezen, ontvreemd
door dr. Jurrians zelf, die vooral door de
hak- en vingerafdrukken bevreesd is ge
worden en daarom getracht heeft de poli
tie op een dwaalspoor te brengen. Door aan
gifte te doen van de vermissing wekte hij
den indruk, dat er een ander in het spel
was.
Loucheur had het lijk voor zijn come
die niet noodig dat wilde je toch zeg
gen, niet? Vermoedelijk heeft hij Lamérit
zeer goed gekend en misschien is hij zelf.'
wel in het bezit geweest van een foto van
den Franschman. Een goede comediant als
deze Belg verstaat ook uitnemend de kunsi
zich te grimeeren...."
„En de roode twoseater?"
„Die heb ik tot op dit oogenblik nog niet
kunnen ontdekken, MieJ. Ik veronderstel,
dat dr. Jurrians den wagen heef» gehuurd
bij iemand, die 'em goed kende en bij
wien daarom geen oogenblik de gedachte is
opgekomen, dat .l?ze bekende persoonlijk
heid de dader van den moord in Villa Vre
delust zou kunnen zijn. Niet onmogelijk is
het natuurlijk ook, dat hij den auto ergens
in de provincie heeft gehuurd en zich van
een anderen naam heeft bediend. Als er
eenmaal aan de ontdekking van den da
der ruchtbaarheid is gegeven, zal dil
vraagstuk vanzelf wel worden opgelost".
„En wat ga je nu doen? De aanhouding
en voorgeleiding van dr. Jurrians gelas
ten?"
„Dat is al gebeurd, Miel. Alle douanepos
ten zijn van zijn verdwijning in kennis ge
steld, maar hij heeft een voorsprong van
minstens vyf uren. Dat is voor hem vol
doende om zich in veiligheid te stellen...."
De telefoon rinkelde.
„Een oogenblik", verzocht Sanders.
Hij nam de hoorn van de haak en meld
de zich. Een knipoogje in de richting van
den reporter beduidde deze, dat hetgeen
den inspecteur werd medegedeeld ook hem
zou interesseeren.
„Om zeven uur ongeveer?" vroeg San
ders, daarmee blijkbaar een mededeeling
herhalend. „Dank u. Niets aan te doen!"
„Dr. Jurrians is vanmorgen om zeven
uur per auto de grens bij Zevenaar gepas
seerd, Miel", zei hij, zich weer tot den re
porter wendend. „Voorloopig is hij dus in
veiligheid".
En met een fijn glimlachje liet hij er op
volgen: „Ik geloof, dat we het wel aan
hem kunnen overlaten een middel te vin
den om zich aan den langen arm der jus
titie te onttrekken".
Dr Jurrians vond dat middel inderdaad
Op hetzelfde tijdstip, waarop den inspec
teur der centrale recherche den reportei
van de „Mercuur" inlichtte over de ont
knooping van het mysterie rondom „Vre
delust", bevond hij zich reeds aai' boorc
van een vliegtuig der Deutsche Luft Han
sa dat den dienst tusschen Keulen, Frank
fort en Milaan onderhield en toen twee re
chercheurs in Amsterdam de hand legdei
op den inmiddels weer tot bewustzijn te
ruggekeerden Loucheur, verliet dr. Jur
nans in het zonnige Napels de Italiaansche
machine, welke hem in den kortst mogelij
ken tijd naar deze havenstad had gebracht.
De Duitsche politie werd van zijn vermoe
delijk verblijf binnen de grenzen van het
derde ryk in kennis gesteld, maar toen zij
eindelijk zijn wagen in een groote garage
te Keulen ontdekte en haar Nederland-
sche collega's kon meedeelen. dat de ge
zochte de wijk had genomen naar Italië,
had dr. Jurrians reeds als „scheepsarts" ge
monsterd op een Mexicaansch vrachtschip,
dat nog dienzelfden dag koers zette naar
Vera Cruz en welks gezagvoerder het
slechts betreurde, dat niet in eiken haven
Nederlandsche medici zich bij hem ver
voegden met het verzoek om met toebeta
ling van eenige duizenden peseta's over
het lichamelijk welzijn der bemanning te
mogen waken.
De Italiaansche havenpolitie had in de
zen onevenwichtigen tijd, waarin de troe
penverschepingen naar Abessinië al haar
aandacht opeischte, wel iets anders te
doen dan naar een voortvluchtigen vreem
deling te zoeken en zoo kwam het, dat de
centrale recherche te Amsterdam van een
en ander onkundig bleef.
Eerst veel later vernam inspecteur San
ders van een landgenoot, die uit Mexico
City terugkeerde, dat zich daar een Neder
landsche medicus had gevestigd die als
geneesheer-directeur van en d -or hem ge
sticht kinderziekenhuis zich binnen zeer
korten tijd de warme sympathie had we
ten te verwerven van de allerarmsten der
stad, die in hem den levensredder van hun
kinderen zagen. Maar deze medicui heet
te, volgens Sanders' zegsman. Hendrik van
Gent en de inspecteur had dus geen en
kele reden om te veronderstellen, dat deze
philantroop identiek zou kunnen zijn met
den nog steeds voortvluchtigen dr Jurrians
van wien niemand in het oude Europa ooit
meer iets vernam.
EINDE.
