SMIGLY-RYDZ TE WILNA.
Mysteries rondom
„Vredelust"
3)e Goii/zxMit
Kolonel J Harberts van den generalen
staf, die per 1 Mei a.s. benoemd zal
worden tot generaal-majoor, inspecteur
der artillerie
De dameshockey-landenwedstrijd Ne
derland - Duitschland, welke Zondag te
Bussum gespeeld werd, werd door de
Duitsche vertegenwoordigsters met
2—1 gewonnen. Een aardige actiefoto
uit deze ontmoeting
Het prachtige voorjaarsweer lokte Zondag duizenden naar Scheveningen.
Een kijkje op de geweldige drukte op de terrassen aan den boulevard
Aan vice-admiraal J. Th. Furstner is Zaterdag door den zaakgelastigde van
Cuba namens diens regeering op de legatie te Den Haag een hooge onder
scheiding uitgereikt in tegenwoordigheid van een groot aantal leden van het
corps diolomatique
Te Vught werd Zondag de nationale Boschloop over 5 K.M
gehouden, waaraan vele prominenten uit de sportwereld
deelnamen De deelnemers in de D-klasse onderweg
Een geweldige menschenmassa was op het groote plein te
Wilna bijeen om maarschalk Smigly-Rydz te begroeten
bij zijn bezoek aan de stad in verband met besprekingen
betreffende het conflict Polen Lithauen, dat inmiddels is
bijgelegd
ai het Olympisch stadion te Amsterdam werd Zondag de landenwedstrijd hockey Nederland - België
gespeeld, welke in een 3 2 overwinning voor het Oranje-team eindigde. Een scrimmage voor
het Belgische doel
FEUILLE-k ON
(Een geval uit de practijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale
Recherche).
door
UDO VAN EWOUD.
30)
He eenvoudige Amstelveensche landhonwpr.e
geloofden dit verhaal, dat geheel aan de
fantasie van een naar geld hunkerend man
wat ontsproten. Jhr. Ubels behartigde hun
belangen op voortreffelijke wijze, zooals zij
trouwens niet anders verwacht hadden. Hij
reisde persoonlijk naar Frankrijk, waar hij
op hun kosten in Parijs een paar genoege-
lijke dagen beleefde om terug te keeren
met eenige grossen van hypotheek op ge
fingeerde panden en landerijen in de om
geving van Amiëns, voor een totaal be
drag van vijftigduizend gulden..
De groote slag, die jhr. Ubels zich ge
droomd had, bleef echter uit. Het was geen
tijd voor groote slagen en voor het geld
der Amstelveensche boeren kreeg hij
slechts waardelooze effecten. Twee, drie
jaar lang lieten de dachtoffers zich bij de
neus nemen.
De notaris betaalde prompt op tijd de
rente, die, in verhouding tot hetgeen in
Nederland werd berekend, zoo hoog was,
dat aan aflossing niet werd gedacht. De
stemming aan de beurs werd wat beter en
jhr. Ubels kreeg weer hoop. De jaren van
tegenspoed hadden hem tot nadenken ge
bracht en al dien tijd was hij er in ge
slaagd door een belangrijke bezuiniging op
zijn uitgaven de moeilijkheden het hoofd
te bieden. Misschien zou het hem nog ge
lukken binnen afzienbaren tijd zijn schuld
af te doenMaar toen barstte de bom.
Dat was tegen het einde van het vorige
jaar geweest.
Een der bedrogen boeren was er dooi
toevallige familierelaties achter gekomen,
dat de flinke Hollandsche boerenzoon
wien hij door bemiddeling van jhr. Ubels
een hypotheek zou hebben verstrekt, in
Noord-Frankrijk onbekend was. Een ver
der onderzoek bracht het geraffineerde be
drog aan het licht. Voor elk andei zouder.
onder deze omstandigheden twee weger,
hebben opengestaan: een gang naar den no
taris of naar de politie. Maar deze gedu
peerde landbouwer deed geen van beiden.
Een aanklacht bij de politie zou vrijwel
zeker tot gevolg hebben, dat hij zijn geld
kwijt was, daar de notaris dan zeker zou
worden gearresteerd en om jhr. Ubels,
wiens vader reeds zijn zaken op zoo voor
treffelijke wijze had behartigd, de ge-
wenschte opheldering te gaan vragen, daar
voor ontbrak hem de moed. Hij koos den
weg, dien zijn boerensluwheid hem wees
en stelde zich in verbinding met Loucheur.
wiens Fransch klinkende naam juist in dit
geval iets aantrekkelijks had. En Loucheui
had er raad op geweten. Hij drukte hei
slachtoffer op het hart te zwijgen tegen
over zijn lotgenooten en garandeerde hem
dat hij in dat geval binnen drie maanden
zyn geld terug zou hebben. Het ging om een
bedrag van tienduizend gulden. Loucheui
vroeg er tweeduizend bij voor zijn „be
moeienissen" en liet bij den notaris dr
vrees achter, dat hy later ook nog eens op
dezelfde wijze als „zaakwaarnemer" van
de andere gedupeerden zou optreden.
In zijn radeloosheid was Ubels naar zijn
buurman en oud-studiegenoot, mr. van
Opweeghen geloopen en deze had zich, zij
het ook schoorvoetend, want Ubels vreemd
gedrag van vroeger jaren lag hem nog vrij
versch in het geheugen, bereid verklaard
hem de reddende hand te bieden Van Op
weeghen had begrepen, dat hier in eens
schoon schip moest worden gemaakt, wani
bij een regeling met Loucheur's cliënt al
leen zou de Belg ,iet zeker niet laten
Trouwens, het ging er ook om der jonger
notaris nog een kans te geven iets van zijn
leven te maken en dat zou ten slotte alleer
mogelijk zijn, wanneer deze ondragelijkt
schuldenlast geheel van zijn schouders
werd genomen. Men was er in geslaagd
het benoodigde bedrag vóór den vastge
stelden datum bijeen te krijgen en dezer,
ochtend waren zij ten slotte ook met Lou
cheur, die aanspraak maakte op een be
hoorlijke „provisie", tot overeenstemming
gekomen. Geleidelijk om bij de andere
slachtoffers geen argwaan te wekken
zouden de gefingeerde hypotheken worden
afgelost van de door vrienden en kennis
sen bijeen gebrachte som. welke reeds bij
een soliede bankinsteling was gedeponeerd
en daarmee was Ubels' schuld afgedaan, zij
het dan, dat hij waarschijnlijk nog eenigr
jaren lang de grootste zuinigheid zou moe
ten betrachten om hel geleende bedrag ir
zy'n geheel te kunnen terugbetalen.
„U ziet dus", zoo besloot van Opwee
ghen zijn verhaal, „dat er geen reden is
voor een strafrechtelijke vervolging. Ik
blijf er u borg voor, dat deze zaak in orde
komt, inspecteur en ik verzoek u daarom
nogmaals dringend mijn mededeelingen als
strikt vertrouwelijk te willen beschou
wen."
„Wanneer deze kwestie geheel op zich
zelf staat", antwoordde Sanders voorzich
tig. „wil ik u gaarne beloven, dai uw ont
hullingen mij voorloopig geen aanleiding
zullen geven tot een politionneel onderzoek,
maar acht u de mogelijkheid uitgesloten,
dat de moord in uw villa met een en an
der verband houdt?"
Van Opweeghen aarzelde even Einde
lijk zei hij: „Met zekerheid kan ik u daar
omtrent natuurlijk niets mededeelen, maai
ik zou niet weten wat jhr. Ubels er tot
zou hebben kunnen brengen om op eer
oogenblik, dat de zaak reeds vrijwel gere
geld was. zijn geweten nog te belasten mei
een moord. Zoo goed als u, heb ook ik een
oogenblik aan de mogelijkheid gedacht, dat
hij den dader zou kunnen zijn en ik heb
hem daarom voorzichtig gepolst. Hij toonde
zich echter even verbaasd over dit mis
drijf als ik en al moge hij het dan vroe
ger wel eens met zijn geweten op een ac-
.-oordje hebben gegooid, zoo'n comedianl
lijkt hij mij niet. dat hij deze verwonde
ring zou hebben kunnen veinzen'
Sanders was» daar niet zoo stellig var.
overtuigd als zijn bezoeker; een jaren langt
ervaring bij de politie had hem ten aan
zien van de oprechtheid van hei mensch
dom en vooral van hen. die zich met duis
tere zaken bezig hielden, eenigszins scep
tisch gemaakt, maar daar hij over dit spe
ciale geval niet kon oordeelen, achtte hi;
het niet noodig er verder op in te gaan.
„Welken indruk hebt u van »l:en Lou
cheur gekregen?" vroeg hy, var. het on
lerwerp afstappend.
„Een chanteur!" antwoordde van Op
weeghen gedecideerd. „Een zeer gevaarlijk
individu, dat zoo spoedig mogelijk over de
grens moest worden gezet. Wat hem naar
Amsterdam heeft gedreven, weet ik met.
maar voor mij staat het vast, dat wij van
dat soort lieden er hier te lande meer dan
genoeg hebben. Vermoedelijk is hem in Bel
gië de grond te heet onder de voeten ge-
vorden.
„Denkt u, dat hij iets met der: moord
litstaande kan hebben?"
„Een dergelijk sujet acht ik tot alles in
staat", antwoordde van OOpweeghen, die
aan zijn kennismaking met den Belg wel
zeer onaangename herinneringen moest
hebben behouden. „Als u mij echter vraagt
in welk verband deze man tot den moord
zou kunnen staan, moet ik u het antwoord
schuldig blijven. Ik heb mijn hersenen al
urenlang met deze puzzle gepijnigd, maar
tot dusver zonder eenig resultaat. Zoolang
niets bekend is omtrent de motieven van
den moord zal het uiterst moeilijk zijn den
lader te vinden
Met deze laatste opmberking kon San
ders zich geheel vereenigen, maar hij
wachtte zich wel daarvan iets te laten blij
ken en toen hij kort daarop afscheid nam
van zijn bezoeker, bewees hij opzettelijk
nog niets van zijn optimisme te hebben ver
loren.
„Wij zullen eens afwachten, wat de
avond brengt, meneer van Opweeghen. Bij
de politie is den laatsten tijd een nieuw
spreekwoord in zwang: Het zijn niet allen
Ossenaren, die zich met een misdaad bezg
houden! Het is een duister geval, maar
slechts weinig duistere zaken zijn nooit tol
klaarheid gebracht...."
Wordt verve1
