Academlenieuws
BIOSCOPEN TE LEIDEN
aailkdaü 12 MAART 1938
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD - PAG. I?
LEIDEK, 12 Maart
Beleefd verzoeken wij U het volgende
stukje in uw blad van 12 Maart op te ne
men, bij voorbaat onzen hartelijken dank.
Eatholiek Leidsch Symphonie Orkest.
Waarom is u deze week nog geen lid
geworden van het K. L. S. O.? Ohu
wist niet op welken avond gerepeteerd
wordtU weet, de contributie-voor
waarden, niet? Zie hier dan: de repetitie is
op Maandagavond van 8.15 tot 10.30 uur en
de contributie is 0.20 per week.
Naturlijk weet u, dat het secretariaat is
Buys Ballotstraat 60, waar men alle in
lichtingen kan bekomen.
Het Bestuur.
Geen stilzwijgen over
de Duitsche Kerk
vervolging
De „Osservatore Romano" maakt gewag
van een polemiek, die ontstaan is tusschen
't officieel orgaan van de fascisten der orp-
vincie Bologna en het katholieke tijdschrift
„Fides".
Het fascistische blad had aan het katho
lieke blad verweten, dat het een artikel
had gepubliceerd over de kerkvervolging
in Duitschland.
Het fascistische blad schreef:
„De twist tusschen de Duitsche regee
ring en de Kerk is een aangelegenheid, die
ons niet aangaat, zooals de twist tusschen
de Italiaansche Staat en de Kerk de Duit-
schers niets aanging. Het heeft dus geen zin
om aan de Italianen min of meer ware ge
schiedenissen te vertellen, zooals de paro-
chieele bladen doen."
De „Osservatore Romano", het orgaan van
het Vaticaan, schrijft een protest tegen deze
uitlating, en zegt, dat een oneenigheid tus
schen Kerk en Staat overal de leden der
Kerk interesseert:
„Tegenover het stilzwijgen van zoovele
dagbladen of tegenover de commentaren,
die het bestaan van een Kerkvervolging in
Duitschland ontkennen of minstens in twij
fel trekken, kan men niet ontkennen, dat
het zeer geschikt is, dat katholieke bladen
de geloovigen er van op de hoogte bren
gen, dat de protesten van de Kerk en de
klachten van den H. Vader niet betrek
king hebben op „min of meer ware geschie
denissen", maar wel op onbetwistbare fei
ten."
LEIDEN.
Geslaagd:
candidaatsexamen Theologie: de heer J.
Dirkse, Leiden;
doctoraal examen Indisch Recht: de
heer W. L. J. van Hartingsveldt, Leiden.
Bevorderd tot doctor in de Rechtsge
leerdheid, op proefschrift getiteld: „Het
colege van gedelegeerden uit den Volks
raad", de heer I. Samkalden, geboren te
Rotterdam.
FAILLISSEMENTEN
Uitgesproken:
D. Spetter, winkelbediende, Den Haag
Vlamingstraat 19. Cur.: mr. J. H. Beekhuis.
J. H. van R ij n, winkelier, Den Haag.
Cur.: A. D. Belinfante.
J. K u ij e r, Den Haag, Daguerrestraat
1214, handelende onder den naam Zuid-
Hollandsche Brandstoffenhandel, firma J.
Kuijer. Cur.: mr. H. J. F. van Iterson.
De nalatenschap van W. L. Aarts, Den
Haag, Conradkade 63. Cur.: mr. J. G.
Bergsma.
M. J. C. B o n t e k o e, gescheiden huis
vrouw van J. M. C.Kramers, Den Haag,
Bloemfonteinstraat 5. Cur.: mr. W. Aalbers-
berg.
De N.V. Binnenlandsche Hypo-
theekban, in liquidatie, te 's-Gra-
venhage, Fuutlaan. Cur.: mr. R. de Bruijn,
Uitvaart en begrafenis
pastoor van Beukering
Honderden waren gisterenavond in de
St. Josephparochie te Haarlem bijeengeko
men om pastoor F. C. Beukering, die zoo
plotseling overleed, een laatsten groet te
brengen. Toen om half acht het stoffelijk
overschot in de kerk gedragen werd en de
plechtige Metten begonnen, was het kerk
gebouw tot in de kleinste hoeken gevuld
en moesten velen zich met een plaatsje in
de paden tevreden stellen.
Het Hoogkoor was volgens liturgisch
voorschrift door rouw omgeven: geen
zwart, maar licht-paarse tule, waarop de
helle lichten blijde effecten tooverden.
Maar is ei dan ook geen reden tot blijd
schap, wanneer een vroom mensch naar
een beter leven is opgegaan?
De plechtige Metten werden gezongen
door oud-vicaris-generaal Mgr. M. P. J.
Möllmann, met assistentie van em. deken
v. d. Aa en em. pastoor E. H. Brüning,
lange jaren vrienden van pastoor van
Beukering.
In het Hoogkoor hadden verder plaats
genomen Officiaal J. C. Aalberse, klasge-
nooten van den overleden herder, pastoors
uit stad en omtrek, oud-kapelaans van den
ontslapene en de drie kapelaans die het
laatste met hem samenwerkten.
De mannelijke jeugd vulde het koor, de
vrouwelijke de zij-kapellen.
Na de Metten defileerden de parochia
nen en vrienden langs de lijkbaar en
stortten velen nog eens een extra gebed
voor den door zijn Schepper zoo plotseling
opgeroepene.
In de St. Josephkerk te Haarlem begon
nen hedenmorgen om half tien de Lauden
voor de zielerust van pastoor F. C. van
Beukering.
Zij werden gezongen door kapelaan J.
P. van Beukering, een neef van den over
ledene met assistentie van de kapelaans
der parochie, S. Mol en J. R. F. Versteeg.
De plechtige Uitvaart werd opgedragen
door den Hoogeerw. Heer H. J. C. Son-
daal, deken van Haarlem, met assistentie
van de drie kapelaans der St. Jcsephkerk.
In het Hoogkoor hadden o.a. plaats ge
nomen Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers, zijn
beide secretarissen, oud-vicaris Mgr. M. P.
J. Möllmann, Mgr. H. J. M. Taskin, Mgr.
Callewaert, president van het Groot-Semi
narie te Brugge, oud-regent Wijtenburg.
De kerk, die weer geheel met geloovigen
gevuld was, mocht vele bekende figuren
uit de liturgische en de kunstwereld her
bergen.
Wij noemen bestuursleden van de Fede
ratie van Liturgische Vereenigingien in
Nederland en van die vereeniging in het
Bisdom Haarlem, van de Algemeene Ka
tholieke Kunstenaarsvereeniging; redac
teuren van het R.K. Bouwblad, afgevaar
digden van de Parochie van St. Anthonius
Abt te Delfshaven, waar pastoor van Beu
kering het nieuwe, heerlijke bedehuis
stichtte, etc.
Natuurlijk waren ook talrijke leden van
de mannelijke en vrouwelijke jeugd opge
komen om hun herder een laatsten groet
te brengen.
De lijkrede werd gehouden door profes
sor A. Cleophas uit Warmond.
LIJKREDE.
Professor Cleophas had de volgende
tekst gekozen: Wij zijn toch geen dwin
gelanden over uw geloof, maar mede
werkers aan Uw blijdschap in het geloof'
II Cor. 123.
Op harde, onmeedoogende wijze heeft
de dood een einde gemaakt aan dit sterke
priesterleven. Zijn rustig, sonoor geluid
zal niet meer klinken van af deze plaats,
zijn onderrichtingen over de welbekende
onderwerpen, zijn beëindigd. Hij was een
omstreden persoonlijkheid, die tegen
spraak wekte, maar ook sterke sympa
thieën en hooge vereering. Men moge
echter weten, dat hij een zeer groote kring
van vereerders had, die niet blind zijn
voor fouten, maar gedenken, dat in een
markante persoonlijkheid de fouten ster
ker afsteken tegen de goede eigenschap
pen.
Het moge hier gezegd worden, dat zij,
die zijn werken van nabij gekend hebben,
HOOFDFILMS
Marinella (Tino
Rossi).
Moord op de huwe
lijksreis (James
Gleason, Edna Oli
ver).
Het verliefde spook
(Constance Bennet,
Cary Grant).
Een aanzoek per ra
dio (Gene Raymond,
Ann Sothern).
De firma wordt ver
liefd. (Jean Arthur
Ray Milland).
Zijn tweede Moeder.
Het mysterie van de
J. U. 52. (Willy
Fritsch).
Stjenka Rasin (We-
ra Engels, Hans
Adelbert).
Ben Hur (Ramon
Novarro, May Mak
Avoy).
Pit-tah, dë grijze
kwolf. (Michael Whe-
en, Jean Muir).
Romant.
zangfilm
Sensatie
film
Amusement
film.
Dramat.
film
Sensatie
film
Rom.-hist.
film
Sensatie
film
AANVANGSUUR
lederen avond 8 uur
Zondag van 47
en 811 aur. Za
terdag en Woensdag
2 30 uur matinée.
lederen avond 8.15
uur. Zondag van 2-7
uur. Zaterdag en
Woensdag 2.30 uur
matinée.
lederen avond 8 urn-
Zondag van 27 urn-
Zaterdag, W oens
dag 2 uur matinée.
lederen avond 8 uur.
Zondag om 2, 4.30 ei
8 uur. Matinée:
Zaterdag en Woensd.
en Donderdag 2 uur.
lederen avond
8 uur. Zondag
bovendien van
2 tot 7 uur.
Matinée iederen
werkdag om 2 uur.
Toelaatbaar
v. volwassenen
Goedgekeurd
v. volwassenen
Goedgekeurd
v. volwassenen
Toelaatbaar
v. volwassenen
vooral zijn medewerkers, allen tot deze
laatste categorie behooren; zij hebben het
werken en de resultaten van nabij kun
nen zien.
Mijn doel is echter niet, zijn persoon te
prijzen, dit zou wel weinig strooken met
het karakter van pastoor van Beukering.
Zooals hij zelf schaarsch was in zijn lof.
prijzingen, zoo vroeg hij deze ook niet
van anderen. Zoowel op de preekstoel,
als in bijeenkomsten, als voor de radio
maakte hij het er niet naar.
Hoe gelukkig hij ook was, wanneer hij
achteraf van iemand een goedkeurend
woord kreeg, voor hy begon te spreken
had hy voortdurend het gevoel, dat zijn
woorden sterk verzet zouden wekken.
Wij komen niet, om hem te prijzen,
maar om aan hem, die hem niet begre
pen hebben te toonen, dat een markante
persoonlijkheid is heengegaan, opdat zijn
woord en zijn voorbeeld nu na zijn dood
voor allen zullen gaan leven.
Een sterk karakter kunnen wij dengene
noemen, die door een bepaalde idee ge
dragen wordt en die in al zijn doen en la
ten daardoor beheerscht wordt.
Wanneer dit waar is, dan mogen wij
deze kwalificatie aan pastoor van Beu
kering toekennen. Spr. wijdde uit over
het strijden van den pastoor voor de Li
turgie en merkte op, dat velen zijn pries-
terwerk als eenzijdig beschouwden, om
dat hij zich weinig in het dagelijksche le
ven van zijn parochianen mengde. Hij
heeft heel zijn kracht geworpen op de
verdieping van het godsdienstig leven
door de liturgie. Het verval van de Li
turgie beteekende steeds het verval van
het godsdienstig leven, zoo was zijn ge
dachte. En de liturgie was op de eerste
plaats het H. Misoffer. Vanuit dit verheven
middelpunt van het christelijk leven be
zag hij alles en van daaruit moet ook heel
zy'n sterke persoonlijkheid bezien wor
den, al zijn toch niet geringe gaven, ja
ook zijn dikwijls geestig maar striemend
sarcasme werd in dienst gesteld van deze
groote gedachte.
Het kerkgebouw moest tot in alle
onderdeelen wijzen naar de centrale
plaats, de plaats van het offer. Van
daar zijn dikwijls uitzonderlijke maar
toch gezonde ideeën over den kerk
bouw. In de kerken zag hij zooveel
dat de aandacht van het centrale punt
afleidde. Hij is meermalen de beeld
stormer genoemd. Voor hem was de
overvloed van beelden slechts de af
leiding van het volk van het altaar.
Het bleef hem steeds een raadsel
waarom de geheimen der H. Mis voor
het volk in zekeren zin onzichtbaar
moesten worden volvoerd. Zijn ide
aal was dan ook radicaal: plaats het
altaar desnoods temidden van het
volk, opdat het de H. Handelingen
met eigen oogen kan zien en daardoor
als met geweld gedreven wordt naar
deelname daaraan. Het begrip Mis-
hooren was hem te passief. Waarom
het volk laten zwijgen wanneer ter
eere Gods gezongen wordt? Waarom
het volk zelf niet laten antwoorden
wanneer de priester het vrede toe-
wenscht?
Het rijke Roomsche leven was voor hem
■de beleving in privé en openbare leven
van de Misgedachte. Hij, die des morgens
met den priester als het ware aan het al
taar heeft gestaan en met hem Christus'
lichaam en bloed aan den hemelschen
Vader heeft opgedragen zal zich schamen
in zijn gewone leven iets te doen, wat
met deze heilige handelingen in strijd is.
Daar was voor hem de vorming tot het
cunsepuente katholicisme.
En dan zag hij in ons godsdienstig leven
zooveel, wat hem ergerde. Zijn stoere per
soonlijkheid, die afkeerig was van alle
weekelijkheid, kon zich met alle kracht
keeren tegen uitingen van het godsdienstig
leven, die hij zoetelijke devotis noemde.
Voor hem was het onbegrijpelijk dat men
de rijkste bron moest voorbijloopen, om in
allerlei andere middelen zijn zaligheid te
zoeken Hij is in zijn critiek daartegen soms
hard geweest. Velen meenden, misschien
niet ten onrechte, dat hij daardoor de teer
dere gevoelens van vele katholieken te
hard schokte. Maar het was de vrees, dat
a deze devoties te veei de aandacht af
leidde van het groote middelpunt, de H.
Eucharistie.
En zoo kunnen wy van zoovele van zijn
weeën zeggen: hij ging te ver. Maar is dit
niet de gewone eigenschap van iederen
baanbreker? Er baanbreker was hy. Geen
nieuw en sterk ingrijpende beweging kan
onder ons, menschen, tot bloei komen zon
der sterke persoonlijkheden, die zich van
zelf op sterke wijze uiten.
Maar toch heeft hij velen onder den
invloed van zijn pakkende ideeën ge
bracht. En zij zullen getuigen, dat hij
het geweest is, die de bekrompen gods
dienstige opvattingen heeft uiteenge
rukt en breed heeft laten ontplooien,
om den mensch te doen zien heel de
schoonheid van onze H. Geheimen.
Wanneer hij uitlegde, hoe bij de H. Mis
wij met onzen broeder Christus het
offer van dank en hulde brachten aan
de H. Drieëenheid, dan opende zich.
vele geesten een machtig perspectief.
Dan was de H. Communie niet meer
dat gezellig samenzijn met Christus,
maar het werd de volledige deelname
aan Zijn grootsch werk.
Moet ik noemen zijn groote vereering
voor het Kruis, die alleen begrijpelijk is
van uit deze zelfde gedachte? Gij kent zijn
voorliefde voor wat hy noemde het ver-
trouwieijk sierraad by uitstek: het dragen
van het kruisje. Zijn woorden hebben vaak
hard geklonken Hij heeft ten volle in ver
vulling gebracht "het woord van den H.
Joannes Chrysostomus: ..Behalve het voor
beeld door de werken, is er één middel en
één weg: de onderrichting van het woord,
of het moet branden of snijden, wy moeten
het gebruiken".
Aan voorbeeld heeft hij het niet laten
in Boekvorm, prachtkleuren-
druk, verkrijgbaar.
Vele abonné's verzochten ons om het boeiende
verhaal „HET BETOVERDE BOS" in boekvorm
te doen verschijnen.
Wij hebben niet alleen aan hun verzoek voldaan,
maar zijn nog verder gegaan en hebben deze uit
gave in prachtkleurendruk uitgevoerd.
Het spannende boek bevat i 300 illustraties.
Prijs slechts 35 cent afgehaald aan ons bureau,
Papengracht 32 of bij onze agenten. Franco per
post 42VS cent.
Wacht er niet mee te bestellen. De oplaag is be
perkt en op een tweede druk valt niet te rekenen.
ontbreken. Iedereen die hem de H. Mis
neeft zien opdragen, moest tot de conclusie
tornen, dat dit voor hem het groote werk
van iederen dag was. Maar daarnaast heeft
hy het aan het woord niet laten ontbreken,
zijn welsprekendheid moest geheel in dienst
gesteld worden van deze groote zaak.
En wanneer men nog zou willen opwer
pen, dat hij zijn priestertaak te beperkt
heeft opgevat, dan zou men met recht kun
nen zeggen: universeele genieën komen on
der ons niet voor en wanneer iemand zijn
volle kracht geeft aan een deel van zyn
priestertaak, dan zal hij op ander gebied
minder sterk zijn. Maar dit is dan ook het
priesterwerk bij uitstek. Men zal hem niet
kunnen beschuldigen van voorkeur voor
een werk, dat slechts ten halve tot de pries
tertaak behoort.
Al waren zijn woorden vaak hard, deze
man met den leeuwenkop had een hart zoo
teer, als men niet zou kunnen vermoeden
ender dit uiterlijk.
Hij kon zoo kinderlijk blij zijn met at
tenties hem bewezen, hij kon zoo moeilijk
weigeren.
Zoo vaak heeft hij aan het altaar gestaan
er dan klonk zoo plechtig zijn uitnoodiging
door de kerk* orate fratres, biedt broeders,
opdat mijn en uw offer aangenaam zij bij
God den almachtigen Vader. Thans kan
hij zijn offer niet meer brengen, wij hopen,
dat hij Hem, die hij meer dan 40 jaren
ied-eren dag in de handen heeft mogen op
heffen als de welgevallige offerande, thans
als de verheerlijkte zoon Gods in zijn bezit
mag zijn. Maar hopen beteekent niet werk
loos blijven. Maar zijn roep blijft klinken
higr door het kerkgebouw, in de huizen
der parochianen en van allen, die hem ken
den: orate fratres, bidt broeders en zus
ters.
De begrafenis op het kerkhof te Over-
veen geschiedde door kapelaan W. van
Beukering, met assistentie van de kape
laans M. Wuyster uit Driehuis en L. van
Teylingen. Onder het gebed van honder
den werd het stoffelijk overschot bijgezet
in het priestergraf.
VAN M'N BOEKENTAFEL
Koopt bi) hen,
die in Uw Dagblad
adverteeren 1
De autokampioen.
„Een sprong vooruit in veiligheid en sta
biliteit" is de titel van een artikel in de
Autokampioen van deze week, waarin een
nieuw type autoband wordt besproken.
Mijmerend over de parkeerbelasting
verzucht de redactie, dat wij langzamer
hand zoozeer aan deze extra heffing ge
wend geraakt zijn, dat wij het ongemoti
veerde en onredelijke er van bijkans niet
meer bemerken!
Onder de overige artikelen valt o.m. een
aardige reportage op „Over de „Semme-
ring" naar de Adriatische Zee'.
De Toeristenkampioen.
.In de Toei'istenkampioen van deze week
treffen wij allereerst het relaas aan van een
kantongerechtzitting, welke duidelijk blijk
geeft, hoe groot de achterlichtjesmisère nog
steeds is. Ir. G. A. Overdijking schrijft over
een lichaam, dat weinig op den voorgrond
treedt, maar toch zeer veed nuttig werk
verricht, n.l. den Boschraad. „Talkoot" in
Karelië is een pakkende beschrijving van
de wijze, waarop men elkaar in Finland bij
het oogsten helpt, terwijl zeker niet min
der boeiend is de, rijk met foto's geïllu
streerde, bijdragen van „Osman" over 't le
ven in een Anatolisch dorp. Bertus Bol
brengt de nieuwste berichten uit het bol
lenland en Jac. Kaan Jr. bespreekt de moei
lijkheden, welke een smalfilm er op zijn rei
zen moet overwinnen. Een bijdrage over
de Kievit en verder de gebruikelijke ru
brieken besluiten dit, als steeds met veel
foto's verluchte nummer.
Het nieuwe dienstmeisje» „Waf. dertien I
ten? Neen, xoo'n betrekking neem ik niet".
Vrouw des huizesi „Waarom niet, ben j
al bijgeloovJg?"
