[De Liturgie der Kerk
ZATERDAG 12 MAART 1938
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG 10
R.K. DIOC. VROUWENBOND
AFDEELING LEIDEN
VRIJ EN BLIJ.
Als een niet-katholiek ons vraagt, waar
om wij vasten, dan weten wij misschien
alleen te antwoorden: het is een gebod van
de Kerk.
Dit antwoord is goed, maar onvolledig.
Even onvolledig als het antwoord van een
kind, dat, gevraagd, waarom het geen ap
pel wegneemt, antwoordt, omdat moeder
het niet wil hebben.
Er is een diepere grond voor vasten en
versterving: een goddelijk gebod.
God, die in goddelijke verkwisting de
aarde schiep om ons blij en gelukkig te
maken, wil, dat wij ons van tijd tot tijd
iets weten te ontzeggen.
Hij wil dit om te voorkomen, dat wij de
slaaf zouden worden van ons lichaam.
Hij, die alles op aarde schiep tot onzen
dienst, wil niet, dat wij zelf dienstbaar
zouden worden aan aardsche dingen.
Alleen wie zichzelf iets weet te ontzeg
gen, zal de innerlijke vrijheid en blijheid
der kinderen Gods kunnen bewaren.
Zoo moeten wij de vasten voor onszelf
opvatten. Zoo ook moeten wij het onzen
kinde—m leeren. Leert uw kinderen zich
zelf i s te ontzeggen.
Het is zulk een machtig en toch (wan
neer gij vroeg genoeg begint) zulk een ge
makkelijk opvoedingsmiddel.
Laat hun zien, hoe fijn het is wanneer
je volgehouden hebt.
Wanneer zij dit bijtijds geleerd hebben,
zullen zij weten, hoe in moeilijke jaren vol
te houden in den strijd tegen het kwaad.
Wij, leden van den modernen Vrouwen
bond, moeten dit machtige opvoedingsmid
del van de Kerk -met haar ervaring van
19 eeuwen overnemen.
VERSLAG RETRAITEFONDS
R.K. Vr. B. AFD. LEIDEN
Als leden van het retraitefonds stonden
op 1 Jan. 1937 ingeschreven 7 leden. Als
donateurs 22 dames.
In het afgeloopen jaar bedankten 2 da
mes als donatrice.
6 Leden maakten een retraite mede
door middel van 't retraitefonds.
In den loop van het jaar waren twee
kleine bijeenkomsten ter bespreking voor
meerdere actie, waarmede, zoo we hopen,
dit jaar een begin zal worden gemaakt.
Zr. G. M. PEPERZAK.
JAARVERSLAG LEESPORTEFEUILLE
Het jaar 1937 is voor de portefeuille niet
een tijd van hoogconjunctuur geweest.
Werd het abonnementsjaar 19361937 met
drie cirkels besloten, het nieuwe jaar 1937
1938 kon slechts na veel moeite
met twee cirkels, waarvan een uit zeven
lezeressen bestaande, begonnen worden.
Het zal op den duur niet mogelijk blijken
om dit nuttige werk v. d. R.K. Vrouwen
bond goede lectuur voor een minimum
bedrag in katholieke hunsgezinnen bren
gen door te zetten, indien er niet veel
meer belangstelling aan den dag wordt
gelegd. Mevrouw Pollman, N. Rijn 1, heeft
zich bereid verklaard de leiding van een
cirkel op zich te nemen, en hoopt door per
soonlijk contact te bereiken, dat haar cir
kel weer een bloeitijdperk tegemoet gaat.
De abonnementsgelden kwamen geregeld
binnen. Er is een bedrag aan inkomsten
van 100.20, van uitgaven van f 96.10.
M. KLULJTMANS—BERGER.
VER. Sa. VERONICA.
Schoonmaaktijd is opruimtijd! 't ïs daar
om dat wij onze Ver. nu eens extra aan
bevelen, want, wat bij u misschien over
compleet is, is in vele andere gezinnen
broodnoodig!
Nog deze week op ons huisbezoek kwa
men wij in een paar gezinnen, waar het
vloerkleed totaal was versleten; gaten
en vele losse draden was 't eenige waar
de vloer mee „bedek t" was. Deze men-
schen maken ook schoon en kunnen hun
kleed met de vuilnis meegeven. Hoe onge
zellig is dan zoo'n kale kamer, waar ook
demannen tegenwoordig zooveel uren in
moeten doorbrengen.
Misschien bent u nog zoo.gelukkig een
nieuw karpet te kunnen aanschaffen, ter
wijl het oude nog heel is; denkt u dan
eens aan een arm Leidsch gezin en stuurt
*t aan ons, Ver. St Veronica, bovenzaal
Vincentiusgebouw, Hoogl. Kerkgracht 32.
Ook is er momenteel zoo'n groot gebrek
aan japonnen. Komt, ruimt u eens ex
tra uw kleerkast op en denk daarbij aan
onze Ver. wij weten er zoo goed raad
mede en alles wordt goed besteed; daar
kunt u van verzekerd zijn!
Wie verder nog een hand- of trapnaai-
machine op „non-actief" heeft staan men
koopt tegenwoordigheid alles „gemaakt"
kan er een buitengewoon goed werk mede
doen, door deze aan ons te „vermaken"!
Op de Donderdagmiddagen ééns in de
maand en de Vrijdagavonden tweemaal in
de maand, zouden wij er nog zoo goed één
bij kunnen gebruiken. Er moet zoo enorm
veel „verzet" worden, om aan alle redelij
ke aanvragen te kunnen voldoen en dan
is voldoende „gereedschap" een eerste ver-
eischte!
Een berichtje aan het secretariaat Mare
25 en alles wordt bij u afgehaald!
De zittingsmiddag van 3 Maart is ge
lukkig druk bezocht geworden, veel goed
is er ingebracht en tevens weer veel ma
teriaal gehaald. Wij zijn uiterst dankbaar
voor zooveel belangstelling, die weder ge
heel aan de R.K. arme en voornamelijk
stille arme stadgenooten ten goede komt.
Blijft u allen ons bij voortduring hel
pen, opdat wij ons werk onverminderd
kunnen blijven voortzetten.
Het Bestuur.
HUISHOUDELIJKE VOORLICHTING.
De straatcollecte „voor huishoudelijke
voorlichting" heeft dan wel geen schatten
opgebracht, het bedrag van ruim 400
bewijst toch wel dat menigeen iets voelt
voor deze nuttige cursussen, die zoo geheel
het karakter van liefdadigheid missen,
vrouwen en moeders niet alleen een pret
tige middag of avond bezorgen, maar hen
tevens de voor een vrouw zoo onmisbare
kundigheden bijbrengen: koken en naaien.
Eenigszins kunnen koken en naaien, wat
een bezuiniging in een huishouding; en wat
het naaien betreft: wat een gevoel van
voldoening als uit een oud stuk, iets nieuws
getooverd wordt, of door practisch ver
stellen het goed nog lang meegaat.
Honderden, ja duizenden vrouwen en
meisjes uit onze stad moesten deze cur
sussen volgen, moesten gedwongen wor
den deze cursussen te volgen. En als ze er
eenmaal den smaak van te pakken heb
ben ik zie het op mijn eigen gezelligen
naaiavond zijn onze vrouwen en moe
ders door niets te weerhouden, tooveren
hun vingers steeds aardiger kleedingstuk-
ken, en vervult hun een blijde trots over
elk nieuw stuk.
In de kinderopvoeding is men voor eeni
ge jaren op de gelukkige gedachte geko
men, het kind zelf te laten werken, het
speelgoed zoo te maken dat zijn aangebo
ren bedrijvigheid daarin bevredigd werd.
Zelf doen, zelf handelen is zoo'n uitstekende
opvoeding voor later, we brengen het zoo
graag onzen kinderen bij. En als ze vol
wassen zijn?
Doen we er goed aan het hen zoo gemak
kelijk te maken, zoodat alle lust tot zelf
scheppen en iets bereiken gedood wordt.
Honderd naaiclubjes in de verschillende
wijken van onze stad, zou beteekenen vijf
honderd gezinnen, waar met hulp van an
deren nieuwe levensmoed geboren wordt,
waar in de kinderen het besef groeit, dat
door arbeid niet alleen vreugde gevonden
wordt, maar dat diezelfde arbeid bijdraagt
tot volkswelvaart, dus tot eigen welvaart.
Het huis Willem de Zwijgerlaan 25,
Oegstgeest, staat iederen lsten en 3den
Woensdagavond in de maand open voor_
belangstellenden. Graag demonstreeren
we u ons naaiwerk, waarbij we altijd nog
tijd over hebben met elkaar, over kin
deren of huishouding van gedachte te wis
selen.
Zuster VAN DEN ABEELEN.
Copie voor de eerstvolgende rubriek
moet uiterlijk Woensdag 23 Maart voor 12
uur bezorgd worden: W. de Zwijgerlaan 25,
Oegstgeest of Warmonderweg 37, Leiden.
INTERPAROCHIEELE
ST. JOSEPHSGEZELLEN
VI REEN «GING TE LEIDEN
BELANGRIJKE VERGADERING
Dinsdagavond komen de Gezellen teza
men. Na de inleiding van den vice-Prae-
ses zal de verkiezing plaats hebben van
zes comm. De lijst met de namen der can-
didaten zal Zondagavond op het bord in
de zaal bevestigd worden. Het commissa
riaat is het inwendig bestuur der Gez.
Ver., hetwelk de interne zaken liedt en
bestuurt en waarmee de leden in geregeld
kontakt komen. De comm. vormen de
„trait d'union" tusschen Praesides en Ge
zellen. Het spreekt, dat de verkiezing van
daartoe geroepen personen met de noodi-
ge ernst moet gebeuren; want een goede
raad van comm. is voor iedere Gez. Ver.
nuttig en van groot belang.
UIT ONZE ONDERAFDEELINGEN.
De tooneelclub heeft eenige krachten
afgestaan voor de districtsuitvoering in
April. Ook de jongere leden krijgen weer
wat werk!
De Liedertafel is in ledental iets ge
daald. Zoo nu en dan hoort men over Ge
zellen, die hier of daar, maar niet in de
eigen club, zingen. Met wat goeden wil is
dat toch wel te veranderen?
De Muziekclub mocht wederom eenige
invitaties voor medewerking, ook buiten
Gezellenverband, ontvangen.
De Retraiteclub heeft een aardig aantal
deelnemers voor de Paaschretraite. Het
bestuur noteert gaarne nog meer klanten.
De Ontwikkelingsclub houdt een bijeen
komst op Dinsdag 22 Maart. Er zal onder
ling gepraat worden over: Encyclieken,
die invloed?
OOSTENRIJK.
Er zijn ons heel wat vragen gesteld in
verband met de jongste en niet aange
naamste gebeurtenissen van Berchtesga-
den. Er zijn ons niet minder meeningen
verkondigd over land en volk van Oosten
rijk. Het is een Zaak, die zeer begrijpelijk
vooral de jongeren interesseert, en dan
weer heel speciaal de jongere katholie
ken.
Het feit, dat wij het vorig jaar een aan
tal bijdragen aan deze rubriek afstonden
over hetgeén er leeft in het Duitsche
volk, zal ons wel die vragen en meenin
gen bezorgd hebben.
„Ter oriënteering'' van deze niet zoo
gemakkelijke kwestie willen wij dan twee
vragen beantwoorden n.l. wat dunkt u
van Duitschland en hoe zal het gaan met
Oostenrijk, zooals dat land nu is.
Over het eerste thema kunnen wij be
trekkelijk kort zijn. Het is droevig, maar
Duitschland drijft naar oorlog. Deze zal
mogelijk tegen te houden zijn door zoo
groot mogelijke concessies van andere
landen, voornamelijk van Tsjecho Slowa
kije en Oostenrijk, maar dan is nog de
groote vraag of het „germanen-dom" het
genoeg vindt. In een staat is niets zoo ge
vaarlijk als hartstocht, hetgeen meer def
tig genoemd wordt „dynamische politiek".
Lijdt een mensch aan hartstocht, dan
wordt hij een gruwel voor zijn omgeving;
lijdt een staat aan die kwaal, dan wil hij
anderen (in hoogmoed) gaan overheer-
schen.
Met den besten wil kunnen wij die
mooie woorden over „vrede" niet ernstig
nemen. Wie den eenen dag pleit voor vol-
keren-vrede en den anderen dag praat
over vliegmachines, die de z.g. minder
heden moeten beschermen, die spreekt
zichzelf tegen. Onzin in het quadraat.
Hoe ziet u Oostenrijk? Wij moeten het
zien zooals het is, n.l. economisch zeer
arm en afhankelijk, door taal en aard
met Duitschland verbonden, strategisch
beroerd liggend tusschen Italië en
Duitschland, die nogal gaarne „land-hap-
pertje" spelen. Daar komt bij, en daar
valt bij ons de klemtoon op, het is een land
met traditie-katholicisme. En dat is o zoo
gevaarlijk. Daaruit valt te verklaren de
aanhang voor het nationaal socialisme.
Hoe is het mogelijk, zoo zegt men, dat
het katholieke Oostenrijk, met de droeve
toestand der Kerk in Duitschland voor
oogen, zoo klakkeloos het nat. soc. bin
nen de grenzen haalt? Wel, zit er bij de
massa heusch niet diep in. Dolfuss, Schus-
nigg, prachtige katholieke kerels met
daadkracht, maar slechts omringd door
een groep toegewijde werkers. De mas
sa, vooral in de steden, had er lak aan,
hetgeen in hoofdzaak is toe te schrijven
aan sleur-geloof en socialisme. Dit laatste
heeft den godsdienstzin uitgehold.
En hoe het zal gaan? De rede van den
Oostenrijkschen kanselier is voor Berlijn
de eerste rem geweest; van zijn houding
en tact zal heel veel afhangen. De twee
de rem ligt o.i. in de handen van Seisz
Inquart. Ja maar, dit is.... een nazi. He
laas ja, in 't „Deutschtum" zitten meer
vreemde dingen. Wij gelooven wel, dat
er degelijk onderscheid moet gemaakt
worden tusschen een Oostenrijkschen of
Duitschen nazi. Al hadden we ook liever.,
'maar wenschen zijn riskant, we moeten
ons bij de realiteit houden. Laat ons ho
pen dat Seisz geen von Papen is.
Wat wij vooral kunnen en moeten doen
is bidden. Het nieuw-heidendom, door
Pius XI in zijn encycliek „Mit brennender
Sorge" duidelijk aangegeven, golft naar
Oostenrijk. God spare dat land en dat
volk voor het vergif van Rosenberg.
S. M.
(Het bovenstaande was, vanzelf spre
kend, reeds geschreven, vóór de gebeur
tenissen van gisteren).
S.P.L.
Deze week ontvingen wij van onzen be
schermeling, den Eerw. heer Josph Fer
nandez, het volgende schrijven:
Geachte weldoeners,
Het doet mij buitengewoon veel genoe
gen u een briefje te kunnen schrijven om
U mede te deelen hoe ik bet maak. Bo
vendien maak ik van deze gelegenheid
gebruik om u bij het begin van het nieu
we jaar mij oprechte wenschen aan te
bieden. Ook zeg ik U hartelijk dank voor
alle hulp, die u mij op verschillende wij
zen geschonken hebt.
Dit jaar hebben wij een heel prettige en
interessante vacantie gehad. Onze vrije
dagen hebben we gedeeltelijk thuis op het
Seminarie, en gedeeltelijk in onze villa
doorgebracht. We zijn een paar dagen op
deze villa gebleven, want zoowel de phi-
iosophen als de theologanten krijgen een
afzonderlijke tijd toegemeten om hun va-
cantie op de villa door te brengen. Daar
deden wij niets anders dan spelen en sla
pen, hetgeen geheel aan ons eigen goed
dunken werd overgelaten, omdat wij zeer
vermoeid waren van de examens. Ook
hebben wij het jaarlijksche feest gevierd
ter eere van Pater Rector; dien dag wa
ren er verschillende spelen en ook is er
een theepartij gehouden in de open lucht.
23 December keerden wij in groepen naar
het Seminarie terug om daar het Kerst
feest te vieren.
Wij vermaakten ons met kerstboomge
schenken en er werd een tooneelspel op
gevoerd, dat werkelijk schitterend was.
Zoo vlogen de laatste dagen voorbij. Op
een van die dagen hebben wij als ge
woonlijk onze afscheidspicnic gehou
den, welke gegeven wordt ter eere van
hen, die de philosopische cursus af heb
ben en aan de theologie gaan beginnen.
Om op de plaats van de picnic te komen
moet men over het water, omdat de rivier
zich in vier of vijf stroompjes vertakt;
maar omdat daar ter plaatse vele rotsen
zijn, werd onze tocht zeer vergemakke
lijkt. Wij namen daarom onze schoenen
in onze hand, tilden onze togen wat op en
staken zoo een voor een over, totdat wij
bij de plaats kwamen. Daar bleven wij
tot 5 uur 's middags. Zelf hebben wij al
het eten gekookt. Zoo eindigde deze dag.
Ongemerkt is er aldus weer een vol
schooljaar verloopen. Ook de groote va
cantie is weer achter de rug en nu ga ik
dan beginnen aan mijn eerste jaar philo
sophic, doch' eerste hebben wij nog een
retraite, die begint zoodra de nieuwelin
gen op het Seminarie zijn. Ook voor hen
vraag ik U een heel bijzonder gebed.
Met kinderlijke eenvoud kan ik zeggen,
gachte weldoeners, dat ik mij heel goed
thuis gevoel tusschen mijn medestuden
ten en ik waan mij hier in de Hemel, om
dat wij hier niet door wereldsche zaken
gestoord worden. Ik moet U zeggen dat
mijn hart klopt van dankbaarheid, wan
neer ik bedenk, dat ik aan U te danken
heb mijn gelukkig leven hier op het Gode
zoo welgevallig Seminarie. Ik zou niet
weten, hoe ik U zou kunnen bedanken
zooals U het verdient: de woorden ont
breken mij er toe. En wat zou ik U in
plaats hiervan kunnen geven. Ik kan
slechts voor U bidden, en dit zal ik onge
twijfeld voor U doen aan het altaar van
het liefdevolle Hart, Jezus.
Tenslotte zeg ik U nogmaals hartelijk
dank voor de goedheid, die U mij betoont,
en beloof U mijn gebeden in ruil van de
Uwe.
Uw altyd onderdanige zoon in Christus,
JOSEPH FERNANDEZ
Paus. Seminarie, Kandy, Ceylon.
HET H. SACRAMENT VAN MIRAKEL TE
AMSTERDAM.
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijks Gloria, geen Credo. Prefatie v.
d. Vasten.
ZONDAG 13 Maart. Tweede Zondag v.
d. Vasten. Mis: Reminisoere. Geen Gloria.
2e gebed A Cunctis (om de voorbeed van
de Heiligen); 3e Omnipotens (voor leven
den en dooden). Credo. Kleur: Paars.
Tot heiligheid heeft God ons geroepen.
Om ons zelf te heiligen moeten wij ons
ondergeschikt maken aan Gods heilige ge
boden. Wij kennen die (Epistel), maar on
ze gedachten, woorden en werken zijn er
zoo menigmaal mee in strijd. Wij erken
nen onze zonden in nederigheid en bidden
den goeden en barmhartigen God om ver
giffenis (Introitus; Graduale, Tractus); om
bescherming van onze uiterlijke en inner
lijke vermogens, bijzonder echter om zui
vering van onze verbeelding en ons ver
stand (Gebed). Hij gal ons verhooren
(Communio). Getroosten Willen wij ook
ons de moeite ons verstand beschouwend
te richten op de heilige Wet van God (Of
fertorium), om met de genade van God
door de beschouwing te komen tot de daad
werkelijke beleving van de Wet van God
(Postcommunio). Dan zullen wij bezitten
het ware geluk, omdat de Vader ook van
ons zal kunnen getuigen, dat wij Zijn wel
beminde kinderen zijn. (Evangelie).
MAANDAG 14 Maart. Mis v. d. Maandag
in de 2e week v. d. Vasten: Tibi dixit. Glo
ria. 2e en 3e gebed als gisteren. Kleur:
Paars.
WOENSDAG 16 Maart. Feest van het H.
Sacrament van Mirakel te Amsterdam.
Mis: Cibavit. (Zie in het feesteigen v. r.
bisdom na 12 Maart). 2e gebed en laatste
Evangelie v. d. Woensdag in de 2e week
v. d. Vasten. Credo. Prefatie van Kerstmis.
Kleur: Wit.
Of: De H. Mis v. d. Woensdag in de 2e
2e week v. d. Vasten: Ne derelinquas. Geen
Gloria. 2e gebed v. h. H. Sacrament van
Mirakel. Geen Credo. Prefatie v. d. Vasten.
Laatste Evangelie v. h. H. Sacrament van
Mirakel. Kleur: Paars.
DONDERDAG 17 Maart. Mis v. d. H.
Gertrudis, Maagd: Vultum fcuum. (Zie in
het feesteigen v. h. Bisdom); 3e gebed en
laatste Evangelie v. d. Donderdag in de 2e
week v. d. Vasten. Kleur: Wit.
Of: De H. Mis v. d. Donderdag in de 2e
week v. d. Vasten: Deus. Geen Gloria. 2e
VIJFTIG DOLLAR
BELOONING 1
door
A. MORRISON.
„En hoe gaan de zaken "tegenwoor
dig?" vroeg de klant aan den jeugdigen
schoenpoetser.
De veertienjarige Jimmy Collins keek op
van zijn werk.
„Dat kon beter, mijnheer. Er blijven te
veel mensch en met smerige schoenen rond-
loopen".
De man keek den jongen glimlachend
aan. „Je hebt nogal concurrenten, hè? Doe
je dit werk al lang?"
„Twee" jaarAlstublieft, mynheer. Uw
schoenen zijn klaar".
De klant frommelde in zijn vestzak en
stopte den jongen een kwartje in de hand.
„Laat maar zoo!"
„Dank u, mijnheer". Jimmy stak het geld
stuk weg.
Het begon al donker te worden en er pas
seerden slechts weinig voorbijgangers.
Jimmy keek naar de krant, die zijn laat
ste klant blijkbaar had vergeten. Even
werd zijn aandacht getrokken door een be
richt, waarin vijftig dollar belooning werd
uitgeloofd voor hem of haar, wiens inlich
tingen konden leiden tot de arrestatie van
een inbreker, die reeds verschillende pen
sions van de stad met zijn bezoek had ver
eerd. De jongen vouwde de krant dicht,
pakte zijn" boeltje en sloeg den weg in naar
huis.
Het was een slechte dag geweest. Het
kwartje meegerekend dat hij op het laat
ste oogenblik ontving, had hij zestig cent
verdiend. Kon hij maar een manier vinden
om wat meer geld thuis te brengen.
In de hoop een bevestigend antwoord
te hooren, klampte hij een man aan, die
op den hoek van een straat stond.
„Schoenpoetsen, mijnheer?"
„Nee, dank je".
Jimmy wilde verder gaan, maar de man
hield hem terug.
„Wil je een kwartje verdienen?"
Jimmy knikte gretig. Een kwartje zou de
verdiensten van dien dag opvoeren tot
vijfentachtig cent! Dat zou een meevaller
zijn!
„Kun je hard fluiten?" vroeg de man
weer.
„Nou en of!"
„Goed. Ik ga dat huis daar binnen om
mijn zuster te bezoeken". De man wees
naar den overkaht. „Maar ik wil niet, dat
rr'n zwager me aantreft. We kunnen het
niet zoo goed met elkaar vinden, begrijp
je?"
„Ja, mijnheer. U wilt zeker, dat ik fluit,
zoodra ik hem zie aankomen. Maar hoe
weet ik, dat het uw zwager is?"
„O, dat is makkelijk. Hij is politieagent.
Hier heb je alvast een kwartje. Dus denk
er om als er een agent nadert, dan
fluit je".
„Komt in orde, mijnheer".
De man stak de straat over en
gebed v. d. H. Gertrudis; 3e v. d. H. Pa-
tritius. Kleur: Paars.
VRIJDAG 18 Maart. Mis v. d. H. Cyrillus
van Jeruzalem, Bisschop, Belijder en Kerk
leeraar: In medio. 2e gebed en laatste Evan
gelie v. d. Vrijdag in de 2e week v. d.
Vasten. Credo. Kleur: Wit.
Of: De H. Mis v. d. Vrijdag in de 2e week
v. d. Vasten: Ego autern. Geen Gloria. 2e
gebed v. d. H .Cyrillus. Geen Credo. Kleur:
Paars.
Van de H. Cyrillus bezitten wij nog veel
geschriften over de christelijke geloofsleer.
Deze dateeren grootendeels uit den tijd, dat
de heilige belast was met het onderricht
van de doopleerlingen. Tijdens zijn bis
schopsambt streed hij voortdurend tegen
de loochening der Godheid van Christus,
waardoor hij ballingschap heeft moeten
verduren.
ZATERDAG 19 Maart. Feestdag v. d. H.
Joseph, Bruidegom van de A'lerheiligste
Maagd. Dag van devotie. Mis: Justus. 2e
gebed en laatste Evangelie v. d. Zaterdag
in de 2e week v. d. Vasten. Credo. Prefa
tie v. d. H. Joseph. Kleur: Wit.
N.B. De H. Mis v. d. Zaterdag in de 2e
week v. d. Vasten is heden niet geoor
loofd.
IN DE KERKEN DER
E.E. P.P. FRANCISCANEN:
Alles als in bovenstaande kalender v. h.
Bisdom, behalve:
ZONDAG. 2e gebed v. d. Z. Agnellus van
Pisa, Belijder; 3e A. Cunctis.
MAANDAG. 2e gebed v. d. overbrenging
v. d. H. Bonaventura; 3e A. Cunctis.
WOENSDAG. Mis v. d. Woensdag v. d.
Vasten: Ne derelinquas. Geen Gloria. 2e
gebed A. Cunctis; 3e Omnipotens. Kleur:
Paars.
DONDERDAG. Mis v. d. H. Patritius. Bis
schop en Belijder: Statuit. 2e gebed en
laatste Evangelie v. d. oDnderdag v. d.
2e week v. d. Vasten. Kleur: Wit.
Of: De H. Mis v. d. Donderdag in de 2e
week v. d. Vfisten: Deus. Geen Gloria. 2e
gebed v. d. H. Patritius. Kleur: Paars.
VRIJDAG. Mis v. d. Z. Salvator van
Horta, Belijder: Justus. Gloria. 2e gebed v.
d. H. Cyrillus van Jeruzalem; 3e gebed en
laatste Evangelie v. d. Donderdag v. d.
week v. d. Vasten. Kleur: Wit.
Of: De H. Mis v. d. Vrijdag in de 2e week
v. d. Vasten: Ego autem. Geen Gloria. 2e
gebed v. d. Z. Salvator; 3e v. d. H. Cyril
lus. Kleur: Paars.
verdween door de deur. Jimmy wachtte.
Het was nu heelemaal donker en er viel
geen sterveling te bekennen.
Verveeld keek hij naar het huis, waarin
de onbekende zoo juist was verdwenen.
Voor een der ramen hing een biljet. Hij
probeerde te lezen wat er op stond, maar
het was te donker.
Nieuwsgierig liep hij over. Op het biljet
stond niets anders dan „Kamers te huur,
met pension".
Jimmy ging op den rand van een stoep
onder een lantaarnpaal zitten en vouwde
zijn krant open. Verstrooid sloeg hij de
bladen om'.
Wederom las hij het bericht, waarin de
belooning werd uitgeloofd. En eensklaps
schoot hem iets door het hoofd. Kamers te
huur een pension dus! En hij moest
fluiten, als er een politieagent aankwam!
Die vent gebruikte hem dus als uitkijk!
En ze loofden vijftig dollar uit voor....
Vijftig dollar! Als hij zoo'n bedrag eens
thuis kon brengen
Haastig stond hij op en keek van links
naar rechts, in de hoop, dat hij een politie
agent zou zien. Maar hij werd teleurgesteld
een vertegenwoordiger van de wet was
er niet te bekennen. Hij gooide de krant
neer en zette het op een loop'en.
Drie straten verder botste 'hij op een hoek
tegen een agent.
Ademloos stotterde Jim: „Vlug, agent!
Die inbreker is in. een pension! Komt u
mee!"
De politieman greep den jongen bij den
arm. „Kalm, vriendje, kalm! Waarom denk
jij, dat er een inbreker aan het werk is?"
„Iemand gaf me een kwartje en zei, dat
ik moest fluiten, als er een agent aankwam.
Hy vertelde me, dat hij zijn zuster ging
bezoeken, maar dat zijn zwager, een agent,
hem niet mocht aantreffen. Eerst begreep
ik het niet, maar toen las ik in de
krant.
„Vooruit! We zullen hem wel te pakken
krijgen!"
Samen renden ze naar he thuis. De po
litieagent liep zonder aarzelen naar binnen
en Jimmy volgde hem op" de hielen.
Toen ze de tweede verdieping bereikten,
ging er een deur open en kwam de man,
die Jimmy het kwartje had gegeven, naar
buiten. Zoodra hij den politieagent zag,
bleef het verschrikt staan.
De agent greep hem bij den schouder.
„Gesnapt, hè?"
Hij sleepte den indringer de 'trap af en
gooide hem vrij onzacht de deur uit.
„Laat ik je hier niet meer zien! Begre
pen?"
Jimmy keek den man verbaasd na, die
Zich ijlings uit de voeten maakte. „Is dat
de inbreker niet?" vroeg hij beduusd.
De agent lachte. „Nee. Hij vertelde je
de waarheid. Hij komt altijd geld leenen
van mijn vrouw, zonder er ooit een cent
van terug te betalen en daarom waar
schuwde ik hem, dat ik hem in mijn huis
niet meer wil zien. Nu probeerde hij het,
terwijl ik er niet was".
„Dus dus die belooning krijg ik niet",
zei Jimmy teneergeslagen.
„Geen vijftig dollar, maar hier heb je
vijftig cent van mij".
