VERLOOFDE VAN KONING ZOGU. Valsch spel Het Rijksmuseum te Amsterdam heeft een prachtige verzameling kant ten geschenke gekregen, waarvan hie* boven een detail In een der vijvers van het Vondeloa-k te Amsterdam is Donderdagavond ter De demi finale der groote Fransche wedstrijden om den titel gelegenheid van de geboorte van Prinses Beatrix een groot vreugdevuur ont- van «beste huisvrouw van Frankrijk». - De deelneemsters in stoken waarvan hierboven een toto actie FEUILLETON Naar het Engelsch van ANNIE S. SWAN. 30, Kom dan maar mee. Als u de la aan uw linkerkant opendoet, vindt u het ta fellaken; de kopjes staan in de kast. Neemt u die, welke op de bovenste plank staan. Ze zijn antiek en worden alleen ge bruikt als er visite is. Ik wil geen visite zijn. Als u kopjes hebt van gewoon aardewerk zal ik die bij voorkeur nemen. Zij liep vroolijk door het huisje rond en na eenigen tijd zaten zij aan tafel tegen over elkaar om hun eersten maaltijd samen te gebruiken. Het uur vloog om, maar Jes sie dacht aan geen tijd. Zij maakte er zich niet druk om, dat William bij „De Groene Draak" of aan de deur bij notaris Deedes op haar wachtte. Zij bekommerde zich ner gens meer om, nu zij een hoekje gevon den had, waar zij zich thuis voelde en waar zij kon praten zooveel zij wilde. En te moeten denken, dat u hier al dien tijd geweest bent, terwijl ik op Har- dacres was ,en dat wy eerst nu zoo gezel lig samen.zijn! zei ze. En vertel mij eens wat elk woord beteekende in den briei dien u me terug schreef, toen ik twee data noemde om te komen logeeren. Ik herinner het mij, zei Annabel. Ik had er geen bedoeling mee absoluut niet. Ik heb alleen gezegd, dat het voor tnij beter was niet te komen. En dat meen de ik. Daar twijfel ik geen oogenblik aan, maar er moet toch een reden zijn waarom het beter is niet te komen. En dat meen ik. We kunnen niet altijd een reden op geven. Als we voor al ons doen en laten een bepaalde réden moesten zoeken, zou het leven voor de meeste menschen on mogelijk worden. Goed. Maar in dit bijzondere geval zou die reden een beteekenis voor mij kunnen hebben. Annabel hield de oogen op haar bord gericht. Zou het nu komen, dat intieme gesprek, dat zij altijd gevreesd en tege lijkertijd verlangd had? Want reeds van het oogenblik dat zij Jessie op Hardacres ontmoet en in haar trouwe, vriendelijke oogen gekeken had, voelde zij een warme vriendschap voor haar. Zij koesterde sinds lang geen wrok meer, dat Jessie Hugo Saf- ford's vrouw was en zij had een verlan gen om haar gelukkig te zien. Gedurende de laatste maanden, had zij dikwijls aan haar gedacht, zelfs gebeden voor haar geluk, ofschoon zij als bij in- tuitie voelde dat het huwelijk met Hugo Safford voor een meisjes als Jessie Ham- lyn wel een teleurstelling moest worden. Zij betreurde, dat deze teleurstelling reeds zoo spoedig gekomen was. Zij vreesde het uit Jessie's mond te zullen vernemen, want zij begreep heel goed, dat deze op het punt stond haar hart voor haar uit te storten. Ik vermoed, dat u wel ziet, dat ik niet gelukkig ben? zeide Jessie even later. Ik heb nooit kunnen uitstaan, dat vrouwen over hun huwelijksleven spreken en ik ben ook zelf niet van plan er veel van te vertellen. Ik mag niet klagen; mijn man is goed en lief voor mij en kan een vtouw alles geven wat zij wenscht. Mijn huwelijk schijnt echter een vergissing, dat is alles. Dat denkt u maar, zei Annabel vrien delijk. Ik heb wel -ééns hooren zeggen, dat het eerste jaar van een huwelijk het moei lijkst is. En dat is aan te nemen als men denkt, dat twee vreemde menschen da gelijks met elkaar omgaan. Dat zou allemaal niets te beteekenen hebben, als men getrouwd was met den man, dien men werkelijk liefheeft; maar ik twijfel er hoe langer hoe meer aan, dat ik Hugo op die wijze lief heb. Neen ik heb hem niet misleid; ik meende, dat wij van elkaar hielden; maar nu vrees ik, dat noch ik noch hij dat deed. Ik vraag mij daarom voortdurend af waarom hij toch eigenlijk met mij getrouwd is. Als ik dat maar wist, zou ik mij misschien beter aan de omstandigheden kunnen aanpassen. Ik ben niet knap en heb geen geld of iets van dien aard om een gewenschte partij voor hem te zijn. Wat denkt u er van? Ik denk, dat het dwaas van u is der gelijke muizenissen in het hoofd te halen, zei Annabel gedecideerd, ofschoon haar lippen trilden. Als wij geen zorgen hebben, gaan wij ze maken! U hebt zelf toegegeven dat u alles hebt, waar de meeste vrou wen naar verlangen. Waarom profiteert u daar niet van? Zie eens rond en zoe hoe veel menschen u zou kunnen helpen en steunen met uw geld!. Zoo dacht ik er vroeger ook over en ik verlangde naar geld om er andere men schen mede te kunnen helpen, maar nu lijkt het alsof mijn hart koud en gevoel loos is. Ik geef om niémand meer dan om mijzelf. Maar dat veranr Waarom be gint u niet onmiddr "isschien zijn hier niet zoo heel veel arme menschen, maar u hebt toch in Londen gewoond en dus weet u voldoende hoeveel ellende en nood met hulp te lenigen is. Dat lijkt allemaal jaren geleden en Londen lijkt zoo ver weg, zei Jessie. Er zou hier genoeg voor mij te doen zijn, als ik wilde aanpakken. Op het landgoed zijn menschen, die uit het huis gezet worden, waarin zij jaren gewoond hebben om de eenvoudige reden dat de heeren liever en kele groote boerderijen hebben dan vele kleinere. Er is een tijd geweest, dat ik er mij vreeselijk druk over maakte en mijn man beloofde mij zelfs, dat hij den toestand zou laten zooals hij was. Maar hij heeft zijn belofte niet gehouden. Ik veronderstel, dat een man een belofte, die hij aan zijn meisje doet, niet bindend acht tegenover zijn vrouw, voegde zij er met een minach tenden trek om den mond aan toe. Hoe dan ook, men gaat gewoon door de men schen te verdrijven en het ergste is.het laat mij koud. U moet u zelf dwingen er belang in te stellen, zei Annabel ernstig Ik ben ge weest zooals u, maar de hongedood grijns de mij aan en ik moest wel werken. Ik zou wel in uw schoenen willen staan. Werken is heilzaam. Luiheid, zooals de mijne, ontneemt ons den levenslust. Ik ben nu een veel ongelukkiger vrouw dan een jaar geleden en ik wilde, dat sir Chris topher Lathom al zijn geld met zich mee genomen had of dat hij er ten minste niets van aan moeder gezonden had. Van dien dag af is het begonnen Voor dien tijd wa ren wij gelukkig. U zult weer gelukkig worden, zei Annabel, maar haar oogen spraken het tegendeel. Plotseling veranderde Jessie van onder werp. Hebt u al gehoord van het schandaal, dat ons te wachten staat? Leest u iedere week de courant? Ja, ze zal vanavond nog wel bezorgd worden. Er staan twee verkiezingsartikelen in; het eene is geschreven door mijn man en het andere door zijn broer! Zij staan lijnrecht tegenover elkaar! Wat denkt u er van? Annabel zei niet wat zij dacht. Als Jes sie aandachtiger gekeken had, zou zij een vreemde verandering in het beweeglijke gelaat hebben opgemerkt. Als ik er persoonlijk niet zoo nauw bij betroken was, zou ik er echt pleizier in hebben, ging Jessie voort, en de ont steltenis van mijn schoonmoeder is ge weldig. Mijn man is op het oogenblik by Lord Radcliffe om den toestand te be spreken. Wat zegt u er toch wel van? Het verwondert mij niet zoo erg..Ik wist dat het gebeuren zou. Hoe wist u dat? Hebt u misschien kennissen onder de bestuurders der an dere partij? Jack Safford schrijft mij af en toe, zei Annabel Colwyn tot Jessie, en zoo heeft hij mij ook geschreven, dat hij van plan was zich candidaat te laten stellen. (Wordt vervolgd). De werkzaamheden voor de in aanbouw zijnde groote verkeersbrug over de Oude Maas te Dordrecht vorderen snel. Een overzicht Do jeugdige Hongaarsche gravin Geraldine Apponyi, die zich met Koning Zogu van Albanië verloofd heelt Nederland verbetert zijn wegennet De nieuwe snelverkeer-weg i Den Haag-Utrecht vordert snel Een kijkje op den stand der werk- I zaamheden bij Voorbuig

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 13