DE NED. KAMPIOENSCHAPPEN
TE AROSA
STERRIT NAAR
MONTE CARLO
DE LEIDSCHE COURANT VIJFDE BLAD. - PAG. 17
MAANDAG 31 JANUARI 1938
SNEEUWSTORM BELETTE ZATERDAG DEN
AFDALINGSWEDSTRIJD TE HOUDEN
Gisteren afdaling in
sneeuwstorm
Slaloms tot heden uitgesteld.
SNEEUWSTORM OVER AROSA
Een zware sneeuwstorm, die Zater
dag op den eersten dag der Nederland-
sche skikampioenschappen over Arosa
woedde, is oorzaak geweest, dat het
eerste gedeelte der wedstrijden, de
afdaling van den Weisshorn, naar
Obersee te Arosa, moest worden afge
last.
In de ochtenduren liet het zich aanvan
kelijk niet zoo ernstig aanzien. Wel was
de barometer sterk gedaald en viel de
sneeuw in fijne vlokjes onafgebroken om
laag, maar het zicht was vrij goed, ook al
doordat er weinig wind stond. De start
voor de afdaling was om twee uur in de
nabijheid van de Wèisshornhut, op 2300
meter hoogte, bepaald. In twee groepen
stegen de bijna 30 deelnemers via Meran
naar de startplaats.
Het eerste gedeelte viel mee, doch op
2000 meter hoogte woei een hevige wind
pal tegen. Met de grootste moeite konden
de loopers, onherkenbaar door sneeuw en
ijs, de Wèisshornhut bereiken, waar de
president van de Skiclub Arosa, Hans Je-
len, en de technische chef ir. G. Marazzi,
die voor het starten zouden zorg dragen,
waren aangekomen. De weersomstandig
heden werden steeds slechter en tegen 2
uur, het oogenblik, waarop de eerste loo-
per van de renklasse, Kloosterman, zou
vertrekken, woei er een orkaan, die een
verblijf buiten de hut onmogelijk maakte.
De wedstrijd moest worden afgelast,
daar in deze omstandigheden gevaar bij
het afdalen voor de deelnemers bestond.
Toen de storm iets afnam, ging de groep
weer zeer langzaam naar beneden.
Kees Kerdel, Jan Boon en jkvr. Gratia
Schimmeipenninck van der Oye, allen
verklaarden ronduit, dat het besluit den
wedstrijd uit te stellen, verstandig was
geweest: van een race was ook niets te
recht gekomen.
Zoo is het een verloren dag geworden.
De groote moeilijkheid was thans, dat af
daling en slalom op één dag moeten wor
den georganiseerd.
Het plan op één dag de afdaling en
de slalom der Nederlandsche kam
pioenschappen te verwerken, heeft
men niet kunnen uitvoeren: slechts de
afdaling vond plaats, maar uit spor
tief oogpunt gezien is ook daarvan
weinig terecht gekomen.
De sneeuwstorm, Zaterdagmiddag inge
zet, was des nachts geluwd, maar Zondag
morgen woei de föhn weer in alle hevig
heid, een enorme hoeveelheid sneeuw met
zich meebrengend.
Wintersport en sneeuw behooren bij
elkaar, maar men kan ook van het goede
te veel, veel te veel krijgen. Op de-daken
der huizen en hotels ligt thans anderhalve
meter sneeuw, in de straten ploeteren de
menschen vooruit, zich met moeite een
weg banend door het pulver. De takken
der sparreboomen staan op breken, hun
witte last kunnen zij bijna niet meer dra
gen. En nog steeds sneeuwt hel in Arosa,
vallen de vlokken in de luwte gestadig
en plechtig omlaag, terwijl op onbeschutte
plekken de sterke wind vrij spel heeft en
wonderlijke figuren van het witte poeder
doet verrijzen.
Zaterdagavond laat was de beslissing ge
vallen. Geen afdaling van de Weisshorn-
tut naar Obersee, daaraan was te veel ri
sico verbonden. Beter het zekere voor het
onzekere nemen en daarom koos men het
bekende traject van de Carmenahut naar
Arosa-kulm, een afdaling, welke ook in
de meest ongunstige weers- en sneeuw-
omstandigheden, geen gevaar voor de
deelnemers oplevert.
Bij het eerste klaren van den dag trok
ken de leden van de skiclub Arosa naar
boven om de baan in orde te maken. Wat
een bewondering moet men hebben voor
den arbeid van deze lieden, die tijd noch
moeite sparen om de Nederlandsche kam
pioenschappen zoo goed mogelijk te doen
slagen. Boven bij de Carmennahut regeer
de Hans Jelen, de president, beneden bij
het Kulmhotel was de finish en daar gaf
Arosa's skivader „Papa" Marron, de laat
ste instructies.
Om half elf zou de eerste looper van de
renklasse vertrekken, maar om tien uur
reeds blies föhn erbarmelijk over de uit
gestrekte velden, terwijl een fijne sneeuw
jacht verre van aangenaam voor de toe
schouwers, die in groote getale zich langs
de baan en bij de finish hadden opgesteld,
moest worden geduld. Arosianen gingen
de piste met de latjes betreden, terwijl
kleine roode vlaggetjes, die op een af
stand van elkaar in den sneeuw waren ge
zet, als hulpmiddel voor de deelnemers bij
het speuren van den weg naar beneden.
Van een race, het spreekt welhaast van
zelf, is geen sprake geweest. Vooral dege
nen, die door het lot aangewezen waren,
het eerst te starten, hadden het zwaar te
verantwoorden. Kloosterman van de ren
klasse, vertrok het eerst, een minuut later
gevolgd door Kees Kerdel, die den Züri-
cher student bij de Carmenna-Eck reeds
inhaalde en dus verder als eerste looper
over de baan ging Voor een groot deel
moest Kerdel'dus zelf sporen maken, het
geen remmend werkte en natuurlijk ook
veel vermoeiender was dan het glijden
langs reeds gebaande sneeuwpaden. Bo
vendien moest Kerdel ook alle aandaent
besteden om een botsing met enkele per
sonen, die in de baan liepen en dit blijk
baar niet wisten, dat hier een wedstrijd
werd gehouden, te vermijden. Door de
sneeuwbanken heen, kon men den kam
pioen inderdaad niet van verre zien aan
komen. Op een driehonderd meter voor de
finish kwam hij nog te vallen, hetgeen hem
op een halve minuut te staan kwam, ook
al omdat hij zijn vaart kwijt was. Prikkend
met de stokken legde hij het laatste ge
deelte af.
Jan Boon liep uitstekend, diep gehurkt,
ging hij zoover mogelijk in, wat men in
ski-latijn noemt een Schuss, dus in rech
te lijn van start tot finish, naar beneden.
De groote ervaring, welke Boon bezit,
kwam hem in deze zoo uitermate ongun
stige omstandigheden, uitstekend te stake.
Hij noteerde den snelsten tijd van den
dag, namelijk 3 min. 16.8 sec. De Brey
kwam op een van de moeilijkste punten
ten val. Een paar toeschouwers lachten
wat hatelijk, toen deze jongeman zoo'n
wonderlijke tuimeling maakte. De Brey
stond spoedig recht op de latten, en keek
toen even in de richting, waar dat hate
lijke lachen vandaan kwam. Zou hij even
teruggaan en eens vragen, wat dat lachen
te beteekenen had? Maar gelukkig, hij
bedacht zich, wist, dat het hem zeer kost
bare seconden zou kosten, die hij met een
dergelijke strafexpeditie zou verliezen en
zoo bleef Holland gelukkig voor ernstige
internationale verwikkelingen gespaard.
Toen Neuteboom moest starten kon hij
werkelijk niets zien. „Ik ga maar op mijn
ski's staan", zei hij bij het vertrek tegen
ons, „en dan doe ik maar niets tot de
finish mij voorbij komt". Dat duurde nog
wel even. Want hij maakte den langsten
tijd van de renklasse. Zoo ontbrak ook de
komische noot aan deze wedstrijden niet.
Bij de renklasse der dames maakte me
vrouw Memy OstwaltSluiter een uitste
kenden tijd, namelijk 4 min. 32 sec., een
tijd welk^ acht secondetn sneller was dan
die van Gratia Schimmeipenninck van der
Oye.
Voor de laatste beteekende het feit, dat
zij in twee jaar niet op ski's had gestaan,
nog nimmer in Arosa was geweest en dus
ook de Carmenna-afdaling totaal niet
kende bij den afdalingswedstrijd is ter
reinkennis een zeer belangrijke factor
een groote handicap.
In de toerenklasse der heeren was H.
Kolff verreweg de beste. Met bijna een
minuut voorsprong op Nico Spaargaren
kwam hij door de finish. De deelnemers
aan de toerenklasse startten iets lager dan
de renklasse, doch daarentegen moésten
zij twee zoogenaamde verplichte poortjes
nemen, waardoor zij niet in een Schüss
naar beneden konden gaan. Zij hadden dus
een langeren weg af te leggen, hetgeen
ook niet bevorderlijk was voor de snel
heid. De tijd van Kolff, 4 min. 15.8 sec.,
was een der snelste ban den dag.
Bij de damestoerenklasse was Ella Ker
del verreweg de snelste.
Alle dames en heeren deelnemers heb
ben de afdaling volbracht, hetgeen op
zichzelf reeds een succes mocht worden
genoemd. De Zwitsersche officials, waar
onder o. m. de vice-president van den
Zwitserschen skibond, dr. Ruefenacht, zich
bevond, lieten zich vol lof over de pres
taties der Nederlanders uit en evenzeer
over den moed en de discipline van onze
landgenooten.
Het bleek onmogelijk in de middaguren
de slalom te houden. Besloten werd deze
Maandag te laten loopen, zoodat de Ne
derlandsche kampioenschappen naar
men weet bestaan deze uit een combinatie
van afdaling en slalom toch nog tot een
goed einde zullen kunnen worden ge
bracht, al zijn de resultaten wij hebben
dat duidelijk laten uitkomen van de af
daling door de ongunstige omstandigheden
zeer onzuiver te noemen en hebben facto
ren, welke tenslotte weinig met goede
techniek en capaciteiten te maken hebben,
reeds teveel invloed gehad.
De resultaten van de afdaling luiden:
Heerenklasse: 1. Jan Boon 3 min. 16.8
sec.; 2. Kees Kerdel 3 min. 45.4 sec.; 3. R.
W. de Brey 4 min. 19.4 sec.; 4. W. H. Mel-
lema 4 min. 50.8 sec.; 5. A. H. Klooster
man 5 min. 15.6 sec., 6. H. Neuteboom 6
min. 55 sec.
Damesrenklasse: 1. mevr. Ostwalt
sluiter 4 min. 32 sec., 2. Gratia Schimmei
penninck van der Oye 4 min. 40 sec.
Heeren toerenklasse: 1. H. Kolff 4 min.
15.8 sec.; 2. N. Spaargaren 5 min. 0.7 sec.;
3. J. van Swaay 5 min. 16.4 sec., 4. B. Mo-
ret 5 min. 43.8 sec., 5. ir. E. A. Duintjer 5
min. 57 sec., 6. W. H. van der Meer 6 min.
0.3 sec., 7. J. van der Lande 6 min. 24.8 sec.,
8. H. Overakker 7 min. 12 sec., 9. D. N.
U. van Hoytema 8 min. 16 sec., 10. ir H.
G. B. Rissink 8 min. 54 sec., 11. Y. E. He
ringa 10 min. 4 sec., 12. I. Th. zur Mühlen
10 min. 57 sec., 13. T. van Blaaderen 11
min. 0.3 sec.
Damestoerenklasse: 1. Ella Kerdel 6
min. 52.4 sec., 2. A. van Pallandt 7 min.
22.2 sec.. 3. Sonja Rost van Tonningen 9
min. 34.6 sec., 4. Tine Hackfoort 10 min.
0 b sec.
Nederland wint met 2-1 den
ijshockeywedstrijd van
Frankrijk
Een Nederlandsche combinatie, waarin
opgenomen dé beide Canadeezen Mooney
en Gordon, speelde Zaterdagavond op
Houtrust te Den Haag een wedstrijd tegen
een Fransche ploeg.
Na een spannenden en dikwijls zeer
enerveerenden kamp slaagden de Neder
landers erin met 21 te winnen, een sco
re, welke reeds in den eersten speeltijd
was bereikt en waartoe het brillante spel
van Mooney in niet geringe mate bijdroeg.
Deze Canadees scoorde beide doelpun
ten. Het eerste in samenwerking met den
Amsterdammer Taconis, het tweede na
buitengewoon fraai solospel, waarbij 3
Franschen voorbij werden geloopen op een
wijze, die de circa 4.000 toeschouwers in
extase bracht. Met de productiviteit van
de Nederlandsche ploeg was het daarna
echter afgelóopen. De kleine pittige Fran
schen hielden van dit moment af de „Hol-
landsche Canadeezen" goed in de gaten.
Bovendien werd hun activiteit grooter,
hetgeen nog in den eersten speeltijd met
een fraai doelpunt van Renaud werd be
loond. Noch in de tweeden, noch in den
derden speeltijd werden doelpunten ge
maakt. De strijd verliep met wisselende
kansen voor beide doelmonden, waarin
aan den eenen kant van der Flier en aan
den anderen kant Rossignol uitstekend
werk lieten zien. Het uiterste snelle tem
po stelde aan de technische vaardigheid
der spelers hooge eischen en zoowel in de
Fransche als in de Nederlandsche ploeg
kon men in de gegeven omstandigheden
aan dit zoo belangrijke onderdeel dikwijls
niet voldoen. Daardoor ook had de wed
strijd dikwijls een rommelig karakter,
hetgeen aan zijn aantrekkelijkheid niette
min geen afbreuk deed, omdat de onzeker
heid omtrent het eindresultaat tot het
laatste fluitsignaal gehandhaafd bleef.
Eenige malen moest de leiding ingrij
pen, wegens ruw spel, waaraan men zich
vooral aan Fransche zijde bezondigde.
Over het algemeen speelde de Nederland
sche ploeg een goeden wedstrijd. Behalve
de twee Canadeezen, deden ook de Jong
en van der Flier uitstekend werk.
WINTERSPORT
DE INTERNATIONALE WINTERSPORT -
WEEK TE GARMISCH PARTENKIRCHEN
GEëINDIGD
De internationale wintersportweek te
Garmisch Partenkirchen is gisteren geëin
digd. Tienduizend toeschouwers woonden
de verschillende wedstrijden hij.
Onder flinken sneeuwval werd op de
kleine olympische schans het tweede en
laatste onderdeel van den gecombineerden
wedstrijd, het springen, afgewerkt. De
Pool Marusarz wond dezen sprinwedstrijd,
doch de Noor Thorwald Heggen, die na het
eerste onderdeel, den 18 K.M. wedstrijd, in
het klassement leidde, won den geheelen
gecombineerden wedstrijd.
De uitslagen luidden:
Springwedstrijd: 1. Stanislaus Marusarz
(Polen) 215.1 p. (sprongen van 53 en 51
M.), 2. Meergans (Duitschland) 213 p. (52
en 53 M.) 3. Heggen Noorwegen) 207.4 p.
(49 en 51 M.). 4. Koekoeti (Japan) 203.5
p. (50 en 52 M.). 5. Hechenberger (Duitsch
land) 200.9 p. (48 en 52 M.).
Uitslag gecombineerden wldstrijd: 1.
Heggen (Noorwegen) 447.4 p. 2. Meergans
(Duitschland) 414.6 p. 3. Burk (Duitsch
land) 408.9 p. 4. Marusarz (Polen) 404.4 p.
5. Hieble (Duitschland) 402.5 p.
ENGELAND WERELDKAMPIOEN
VIERPERSOONSAuB
In Lel kader van de internat1 ma ie win-
Lrspcrtweek te Garmisch Partenkirchen
zijn gisteren op de olympische bobbaan de
wereldkampioenschappen vierpersoonsbob
geëindigd met de laatste tWee „ritten".
Mc. Evoy, bestuurder van de Engelsche
bob, was, evenals in de twee eerste ritten,
TWINTIG NEDERLANDSCHE
EQUIPES TE MONTE CARLO
AANGEKOMEN
Waarschijnlijk 17
zonder strafpunten
Uit Monte Carlo werd ons, mede door be
middeling van de K. N. A. C., het vol
gende bericht:
Een stralende zon begroette Zaterdag
de deelnemers van den sterrit naar Monte
Carlo, die, kort voor de sluiting van de
controle, ten getale van negentig, aan het
eindpunt arriveerden. De controle is nog
korten tijd, tot ongeveer acht uur Neder-
landschen tijd, geopend gebleven voor
eventueele laatkomers. Tot dezen behoor
den van de Nederlanders de equipes van
der SpekKeizer, die met Hansa uit Tal
linn waren gestart en mevr. Cornelius en
de heer de Beaufort, die met D. K. W. uit
Amsterdam waren vertrokken, die tenge
volge van pech beiden met eenige uren
vertraging te Grenoble aankwamen en pas
heel laat in den middag te Monte Carlo
arriveerden de equipe van mevr. Cor-
nelis slechts een kwartier voor sluitings
tijd.
De D. K. W. was in het besneeuwde
bergtraject van den weg geraakt, hetgeen
een paar uur achterstand kostte. Van onze
landgenooten zijn, zoo kan nu wel worden
vastgesteld, drie deelnemers uitgevallen,
n.l. de equipe Mulders en de eqüipe Kreuk
niet op de route van Amsterdam en de
equipe Kruitde Wit. uit Umea Omtrent
het uitvallen van Mulders weet men reeds,
dat deze equipe twintig minuten na den
start te Amsterdam in het Gooi in een sloot
reed en moest opgeven. De equipe Kreuk
niet heeft nabij Lyon een ongeval gehad,
dat gelukkig zonder persoonlijk letsel van
beteekenis is afgeloopen.
(Onze correspondent meldt, dat de auto
ter hoogte van het dorp Corgoloin,- Cote
d'Or tegen een bom is gebotst, waardoor
de wagen zwaar werd beschadigd Red.
Msb.).
De heeren Kruit en de Wit zijn, om hier
nog onbekende redenen, uitgevallen tus-
schen Reims en Dijon.
De overige Nederlanders, 20 van de 23,
die den tocht aanvaard hebben, zijn hier
in goede conditie gearriveerd. De drie ploe
gen uit Athene, Baker SchutTonBa-
rendrecht met Ford, van der Heidenjhr.
van Linteloo de GeerTaverne met Stu-
debaker en GatsonidesBlijdenstein met
Hillman hebben in den Balkan, zooals reeds
gemeld, betrekkelijk weinig sneeuw, maar
des te meer modder ontmoet. Zij wisten
er zich echter binnen den vereischten tijd
doorheen te worstelen. Zij hopen en ver
wachten ook na Grenoble, over het berg
traject, dat de eerste klasementsproef
vormde,, het winstpuntencijfer voor deze
proef onverminderd te hebben gehouden.
Hetzelfde geldt voor de eveneens strafpun-
tenvrije drie teams uit Palermo, dr. Spren-
ger van Eyckir. Paulen en Driessen
met Lincoln Zephyr, van der HoekVroom
Dapvelier met Packard en Mutsaers
KoupwenbergLamberts Hurrelbrinck met
Ford, die in de Apenijnen weinig of geen
sneeuw, maar in Joego-Slavië zeer slechte
wegen hebben gehad.
Van StrienSchadeBeels en Polak
Dobbelman, beide Ford equipes, hebben de
Noorsch-Zweedsche route niet op haar
moeilijkst aangetroffen en liepen ook in
Zuidelijker regionen geen strafpunten op.
Voor Polak, die, ziek uit Stavanger is
vertrokken en in Oslo nog een kleine ope
ratie aan een keel-abces heeft moeten on
dergaan, beteekent dit een uitzonderlijke
prestatie.
Uit Tallinn arriveerde de equipe Buyze
- Stemerdink in hun Ford Junior met
schoone lei.
De uit Umea gestarte damesequipe jkvr.
van Vredenburghmej. van Stockum
mevr. Bauduin heeft, na haar tegenslag in
Zweden (door het omleggen en afnemen
van sneeuwkettingen hebben de dames daar
tijd verloren en in totaal 68 strafpunten op-
geloopen), geen verdere punten verloren.
Jammer is het, dat haar tochtgenooten
Kruitde Wit, die eveneens uit deze Noor-
lieHikste startplaats waren vertrokken, in
de snelste en veddedigde den wereldtitel,
welke in 1937 behaald was, succesvol.
Gisternacht was er een dik pak sneeuw
gevallen, zoodat doorgang van de wed
strijden verzekerd was. verzekerd was.
Duizenden toeschouwers waren dan ook
aanwezig, toen de eerste bob over de baan
suisde.
De uitslag luidde: 1. en wereldkampioen:
„Engeland" (bestuurder Mc. Evoy, rem
mer Green), derde rit in 1 min. 28.96 sec.,
vierde rit 1 min. 34.63 sec., totaaltijd vier
ritten 5 min. 40.32 sec. 2. „Deutschland II"
(Kilian en Krempl), 1 min. 26.83 sec. en
1 min. 28.62 sec. totaal 5 min. 44.06 sec.
3 „Deutschland I" (Fischer en Tielecke)
1 min. 29.09 sec. en 1 min. 27.15 sec., to
taal 5 min. 44.84 sec. 4. „Franc", 5. „Oes-
terreich I", 6. „Italia", 7. „Oesterreichll".
Schitterend succes voor
Nederland.
De equipe Bakker-Schut
winnaar
OFFICIEELE UITSLAG VOLGT EERST
MORGEN.
De Nederlandsche equipe Bakker
SchutTonBarendrecht, welke met
Ford uit Athene is gestart, heeft giste
ren, na den tweeden klassementsproef,
denzeventienden sterrit naar Monte
Carlo gewonnen.
Uit Monte Carlo wordt ons, mede door
bemiddeling van de K.N.A.C. het volgen
de gemeld:
De geheele Nederlandsche kolonie ver
keert op het oogenblik in even groote als
aangename opwinding, want onze landge
nooten Bakker SchutTonBarendrecht
met Ford hebben na een sensationeelen
eindstrijd in den tweeden klassementsproef
den zeventienden sterrit naar Monte Carlo
gewonnen. Men begrijpt de blijdschap van
alle hier aanwezige Nederlanders over een
voor onze sportwereld zoo belangrijke en
eervolle gebeurtenis.
Deze uitslag is nog officieus en volledig
heidshalve dient te worden vermeld, dat
de Fransche rijder le Bèque, winnaar van
het vorig jaar, heeft gereclameerd voor de
hem gisteren toegekende strafpunten. Wij
hebben echter zeer goede redenen om aan
te nemen, dat heden het heugelijke feit van
Bakker Schut's overwinning als officieel en
definitief bekend zal worden gemaakt.
De gevaarlijkste tegenstanders van Bak
ker Schut onder de strafpunt vrij gebleven
deelnemers waren de zeer snelle Fransche
fabrieksrijders le Bèqque met Talbot en
Hrevoux met Hotchkiss, waarvan eerstge
noemde, gestart in Stavanger, den kortsten
tijd in den door iederen deelnemer twee
maal te rijden ecceleratie- rem- en keer-
wedstrijd maakte. Het niet volgens voor
schrift overschrijden van keerlijnen met de
voorwielen kostte hem echter twintig straf
punten, waartegen hij heeft geprotesteerd.
Het schijnt hier om een twijfelgeval te gaan,
ofschoon ooggetuigen onder het publiek het
er over eens zijn, dat de Ttalbotrijder den
proef inderdaad niet reglementair heeft
gereden. Hoe laat de officieele beslissing
van de jury over deze zaak bekend zal
worden, is op het oogenblik nog niet te
zeggen.
midden Frankrijk, dus vlak voor het doel,
moesten achterblijven.
In totaal zijn er 17 landgenooten straf-
puntvrij, buiten de klasseering voor de
eerste klassementsproef. De uitslag van
deze proef over de etappes van het klas
sementsproef-traject GrenobleMonte Car-
1q werd eerst Zaterdagavond laat ver
wacht. Het behoeft geen verwondering te
wekken, wanneer blijkt, dat heel wat deel
nemers het vereischte gemiddelde van 50
K.M. minimaal en 60 maximaal niet heb
ben gehaald. Wat onze landgenooten be
treft, staat dit vrijwel vast ten aanzien van
Schieffer (uit Amsterdam), BuyzeSte
merdink (uit Tallin), Nijenbranding de
BoerHabniet (uit Amsterdam), Jansen
(uit Amsterdam), mevr. Savelkoulgra
vin van Limburg Stirum (uit Amsterdam)
en jkvr. van Vredenburch (uit Umea),
mevro. Cornelius (uit Amsterdam) en van
edr Spek (uit Tallinn).
In tegenstelling tot Vrijdag, toen bleek,
dat het vereischte gemiddelde over dit
grootendeels zeer bochtige en geacciden
teerde traject vrij gemakkelijk kon worden
gehaald, was de route Zaterdagmorgen
uitermate zwaar, zoowel tengevolge van
ijzel als door in den afgeloopen nacht ge
vallen sneeuw. De organisatoren hebben
daarom de controle aan het eind van het
gevreesde 12 K.M. lange traject over de
Co1, de Lecques laten vervallen, om aldus
de tweede en derde etappe samen te voe
gen.
Is het weer in de uithoeken van Europa
voor de Rallye-deelnemers dit jaar over
het algemeen gunstig geweest, in midden
Frankrijk was het weer abominabel. Er
Viel voortdurend regen en de nieuwe route
ever GrenobleDigne heeft de beruste
laatste loodjes wel uiterst zwaar doen we
gen. Men vergete niet, dat deze moeilijk
heden moesten worden overwonnen door
rijders, die ten deele reeds drie dagen en
drie r.achten in touw waren geweest en met
wegens welke daarvoor reeds het noodige
te verduren hebben gehad.
In totaal- telt men tot op het oogenblik
27 uitvallers, terwijl 70 deelnemers geen
sirafpunten hebben gekregen.
Van de bekende buitenlandsche rijders
zijn Trevoux en LahayeQuatesous op tijd
geanheerd, doch de bekende equipe
SchellDreyfus is uitgevallen, Paul heeft
legm strafpunten en Le Bekue, den win
naar van verleden jaar, hangt wegens over
treding der politievoorschriften in Dene
marken een diskwalificatie boven he-
heefd.
^UAHDAe
