NOODLANDING IN
NOORD BRABANT
Valsch spel
FEUILLETON
Waar het Engelsch van
ANNIE S. SWAN.
23)
Hier is de ingang van villa Montijo,
zei zij; het poortje waardoor ik ontsnapte
aan Zijne Excellentie den graaf van Perei-
ra en den geur van pomade en gardenia.
Toen zij haar hand op den knop legde
om het poortje te openen, sloten zijn vin
gers zich om de hare.
Ik laat je niet binnengaan, voor ik
antwoord heb, Jessie. Wil je mijn vrouw
worden?
Ik zal er over denken, antwoordde zij.
Maar je weet eigeniijk niets van mij,
eigenlijk weten wij niets van elkander; en
ik weet zeker, dat wij dikwijls ruzie zou
den maken.
Neen, want je zou je eigen weg mogen
gaan.
Ik zou er van walgen en in een
monster ontaarden, zei zij. Maar ik denk
aan Hardacres en aan ons gezamenlijk
werk daar
Van nu af is het je tehuis, en ik zal
myn heele verdere leven besteden om er
je gelukkig te maken, zei hij met een war
men en oprechten klank in zijn stem.
En Jessie zei niet neen.
Zorgen op komst.
Op een zachten voorjaarsmorgen in Fe
bruari wierp Lucy Deedes de ramen wijd
open en zei, dat het voorjaar gekomen was.
Als iedere goede huisvrouw voelde zij zich
gelukkig wanneer zij het heele huis van
boven tot beneden kon gaan schoonmaken.
Op een Maandagmorgen was zij alvast
begonnen de kasten hun gewone jaarlijk-
sche beurt te geven. Er stond heel wat in
die kasten, wat nooit gebruikt werd en
van geen nut was, maar zij kon het niet
over zich verkrijgen het weg te doen en
ieder jaar werd alles weer netjes opge
borgen.
Terwijl zij hiermee bezig was, kwam het
dienstmeisje zeggen, dat miss Colwyn be
neden zat te wachten.
Vraag miss Colwyn of zij misschien
hier wil komen.
Annabel was in een ondeelbaar oogen-
blik boven; toen zij binnenkam, zag Lucy
direct aan haar strak gezicht, dat er iets
gebeurd was. Zij bracht het in verband
met den vader van het jonge meisje, die
den laatsten tijd een schande voor de heele
stad was geweest en zijn vrouw en dochter
veel verdriet had veroorzaakt.
Lucy liep haar met uitgestrekte handen
tegemoet.
Je hebt zorgen, lief kind.... Kapitein
Colwyn.
Neen, hij is het niet, zei Annabel
droevig; lees dit.
Zij nam een briefje uit haar tasch en
gaf het aan Lucy. Deze herkende onmid
dellijk het handschrift. Er lag een brief
met hetzelfde handschrift op den lesse
naar van haar broer, die het week-end bij
een oud vriend in de stad doorbracht. Zij
ging op den hoek van een koffier zitten om
beter te kunnen lezen.
Hotel Majestic, Mentone
14 Februari.
Beste Annabel,
Ik schrijf je, omdat het een zaak betreft,
die niet langer uitgesteld kan worden. Ik
heb alle brieven ontvangen, die je me ge
schreven hebt sinds ik Engeland verlaten
heb. De reden, waarom ik niet geantwoord
heb, is dat ik het recht daartoe niet had.
Ik kon er onmogelijk in denzelfden toon
op antwoorden, omdat alles tusschen ons
uit moet zijn.
Het -doet mij leed, dat ik je dit moet
schrijven, omdat wij samen zooveel ge
lukkige dagen gehad hebben. Ware ik mijn
eigen meester geweest, niets zou ons heb
ben kunnen scheiden. Ik ben nooit mijn
eigen meester geweest; als kind n*et en nu
is het nog veel erger. Ik kan je alles niet
uitvoerig uitleggen. Alles wat ik kan zeg
gen, is dat de omstandigheden mij dwin
gen met een ander meisje te trouwen. Wel
licht is er al een en ander op Hardacres
en Slains bekend geworden, want onze lan
ge afwezigheid zal natuurlijk wel bespro
ken zijn. Wij keeren nu spoedig terug.
Maar wat ik je nu mededeel en het
kost mij werkelijk groote moeite dit te
di-en is, dat ik morgen miss Jessie Ham-
lyn zal trouwen. Binnen een week zijn wij
terug op Hadacres. Een man heeft niet
het recht om aan het meisje, dat hij zoo
snood behandelt, te vragen medelijden
met hem te hebben, maar ik vraag je ver
geving en ik hoop, dat je spoedig een be
teren man zult vinden. Als je alles wist,
zou je, denk ik, mij niet zoo hard beoor-
ieelen. Vaarwel!
HUGO SAFFORD LATHOM.
Miss Lucy las de woord^ 'weemaal
ovei, nam haar bril af en zuchtte diep.
Zij wist niet wat te zeggen. Het was
geteurd en Annabel bleef over alleen met
de herinnering aan wat-had-kunnen-zyn.
Wel, wat zeg je er van? vroeg Anna
bel.
Het is natuurlijk hard, zei Lucy Dee
des tot Annabel. Hugo's besluit heeft mij
erg verrast. Men kan er zooveel uit opma
ken. Hoe heb je het toch aangelegd om
Hugo Safford zoo dikwijls te ontmoeten?
O, hij placht vaak in Slains te ko
men of hij reed naar Marsh Ghyl, waar
ik hem ontmoette.
Ik heb er nooit iets van gehoord.
Niemand wist, dat er iets tusschen jullie
bestond, zei Lucy, ofschoon er af en toe
toch wel eens over Hugo Safford gespro
ken werd.
Ik hield myn mond, gedeeltelijk om
dat ik toch niet veel praat en gedeeltelijk
voor hem; ik vond het beter. En nu be
handelt hij my zoo! Maar daarmee is de
zaak niet uit!
Haar stem klonk wraakzuchtig en miss
Lucy schrok er van.
Heeft hy je dan indertijd gevraagd
om met hem te trouwen?
Wat anders? Denk je, dat ik anders
prijs had gesteld op zijn vriendschap?
Maar wij mogen niet vergeten, dat hij
in zekeren zin gedwongen is geweest miss
Hamlyn te trouwen. Je weet nog wel wat
ik onlangs vertelde. Ik heb er al zoo dik
wijls spijt van gehad en nu nog méér dan
anaers.
Natuurlijk, dat ben ik niet vergeten,
maar dat maakt zijn gedrag nog afschuwe
lijker dan anders. Ik benijd haai geens
zins Ik heb medelijden met haar. Hij heeft
Hadacres door haar gekocht. Wat een toe
stand voor een vrouw! Maar zij moet het
wt-ten! Ik zal het haar zelf vertellen. Ik
wil hem treffen juist op een oogenblik,
dat hij dat het minst kan verdragen.
O, lieve, stil toch! Zulk een taal, zul
ke gedachten maken je smart niet lichter.
Het is veel beter te doen wat hij zegt, hem
vergeten! Hij is je niet waard. Hij zou je
nooit gelukkig gemaakt hebben. Hij heeft
een laag, zelfzuchtig karakter. Mijn broer
,hi-eft altijd wel gezegd, dat Jaick veel
mannelijker is.
Hij komt zoo niet van mij af, zei
Annabel koud. Neen, ik zal geen dwaze of
onbezonnen dingen doen, of iets, waardoor
ik mijzelf zou verlagen. Ik zal eenvoudig
mijn tijd afwachten; mijn dag zal komen.
Ik verlang er niet naar haar te kwetsen.
Zij was heel vriendelijk toen ik haar op
Hardacres ontmoette, maar hij ontkomt mij
niet. Eens zal zij weten met welk soort
man zij getrouwd is en als ik my niet ver
gis, zal zij het hem warm genoeg maken.
Maar wat ik eigenlijk wilde weten, is of
?an mr. Deedes iets van dit huwelijk be
kend was.
Hij is in Londen bij zijn ouden vriend
Cecil Drake en komt vanmidag thuis. Hij
weet er niets van; anders zou hij het mij
zeker verteld hebben. Maar er ligt bene
den een brief voor hem van mr. Safford
en op hetzelfde papier als deze geschreven.
Waarschijnlijk is het eenzelfde mededee-
ling.
Miss Lucy, hebt u den anderen broer
ooit ontmoet? vroeg Annabel plotseling.
Ik heb hem onlangs pas gezien. Hij
is eenvoudig; heelemaal niet zooals Hugo
en Herbert zegt, dat hij vele goede eigen
schappen heeft. Hij houdt van een onaf
hankelijk bestaan. (Wordt vervolgd).
Het nieuwe Fransche kabinet Chautemps. De ministers op
de trappen van hotel Matignon te Parijs na de samenstelling
De Luchtbeschermingsdienst te Amsterdam nam Woensdag weer eenige
sirene-proeven, waartoe os. op het dak van de Bijenkort aan het
Damrak een installatie geplaatst was
Struisvogelmanieren hield dit legervliegtuig er op na, toen het Woensdag tijdens een oefenvlucht boven Noord Brabant
een noodlanding moest maken, die echter zonder persoonlijke ongevallen afliep
De nacntwacht van het telex-apparaat rn het Badhotel te Baarn. Door de
journalisten is bij het te'ex apparaat in het Badhotel te Baarn een nacht
wacht ingesteld, waarbij ieder op zijn beurt dienst heett
Op ski tocht in de Dolomieten. - Een prachtige opname nabij
Coitma d'Ampezzo, waar de ski sport thans druk beoefend
wordt
