DE VEILIGHEID
LANGS DEN WEG.
Valsch spel
Een wonder van moderne techniek. Een amphibie tank welke door het
Ned Indische Leger werd aangeschaft, demonstieerde in het Kodja kanaal te
Tandjong Hriok Met een 4 mijls vaartje klieft de moderne oorlogswagen het water
Dr. A. F. Philips en zijn echtgenoote vertrokken Donderdag oer boot
trein uit Arnhem naar Genua, om zich daar voor Ned. Indië in te
scheoen Een kijkje op het station
De Coolsingel te Rotterdam is in feestkleed gestoken in
verband met de aanstaande blijde gebeurtenis aan het Hot
Het Japansche visschersvaartuig «Fuku Maru» vischte In territoriale wateren bij
Banka en werd deswege door den gouve«nementsstoomer «Vaik» naar Batavia
opgebracht en onder politioneele bewaking gesteld
Ook aan booia treft men maatiegeien voor de aanstaande
feestviering. Een kijkje op een der Nederlandsche schepen in de
haven van Huil tijdens het gereedmaken van het beslag voor
het feestgebak
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ANNIE S. SWAN.
If)
Juist, en wij zullen zorgen dat ze
aangenaam is. Het zal niet zoo moeilijk
zijn, Hugo. Als je mij maar laat begaan,
zal ik het klaar spelen.
Maar wat moet ik met miss Colwyn
doen? Ik moet haar spreken, ik heb zelf
beloofd Maandag te komen.
Is het noodig, dat dit onderhoud
plaats heeft? vroeg Mrs. Safford.
Het zal niet prettig zijn, maar het
moet.
En wat denk je haar te zeggen?
Ik zal haar de waarheid zeggen; na
melijk dat ik gebonden ben. Dan zal ik het
verder aan haar edelmoedigheid overlaten.
Dat is te gevaarlijk. Ik denk dat het
beter is, dat je haar niet meer ontmoet.
Schrijf het af. Noem een anderen dag en
vóór dien tyd moeten wij zorgen uit En
geland weg te zijn.
Hugo ging zwijgend op het voorstel in.
Hij vertrouwde zijn moeder niet ten volle
en in het diepst van zijn hart verlangde
hij er naar, zijn eigen zaken op te knappen.
Maar hij was te zwak om tegenstand te
bieden.
Toen Mrs. Safford dien avond in haar
slaapkamer was, zag zij voortdurend het
gezicht van haar anderen zoon voor zich
en zy begreep niet waarom hij haar met
zyn heldere, eerlijke oogen zoo strak
scheen aan te staren. Voor de eerste maal
zag zij verwijt in die oogen. Zij wist, dat
zij, zooals Jack het uitgedrukt zou hebben,
een valsch spel speelde. Maar nu zij een
maal zoover gegaan was, kon zij onmoge
lijk meer terug. Hugo moest en zou heer en
meester op Hardacres worden.
Een gunstig teeken.
Ha! Mrs. Safford, dat doet me ge
noegen! Wij hebben elkaar in jaren
niet ontmoet of is het «eeuwen? Naar uw
uiterlijk te oordeelen zijn het slechts dagen,
zei Colwyn, met een zweem van zijn oude
opgewektheid, waaraan hij den bijnaam
van „Beau Colwyn" te danken had. U kon
uw eigen dochter wel zijn.
Ik ben niet zoo gelukkig er een te
bezitten, antwoordde zij droogjes, niet
ingaande op zijn vroolijken toon. Kan ik
de dames spreken, vanmorgen? ik hoop,
dat Lilian en Annabel het goed maken.
O, zij maken het best, antwoordde hij
hooghartig.
Me dunkt, een kleine verandering
zou u goed doen, zeide zy. Slains is in
dezen tijd van het jaar geen gezonde
plaats. Het ligt zoo dicht bij de rivier en
het kan er leelijk mistig zijn. Denkt u er
over de Kerstdagen elders door te brengen?
Hij schudde het hoofd.
Als ik het voor het zeggen had, ging
ik naar Brighton en „Het oude Schip".
Wat is het lang geleden, dat we daar ons
week-end vroolijk vierden. Het behoort tot
een ver verleden! Maar dat geluk is niet
meer voor ons weggelegd. De Rekenkamer
denkt er anders over.
Misschien kan er iets op gevonden
worden, zei Mrs. Safford veelbeteekenend.
Ik vond, dat Lilian gisteren opvallend
bleek zag. Daarom ben ik vandaag hier. Ik
had gisteren nog andere bezoekers en er
was geen gelegenheid eens vrijuit te praten.
Ha, dat was het dus! Ik dacht al dat
zij er te'neergeslagen uit zagen toen zij
terugkwamen, vooral Annabel. En toch
heeft dat kind moed! Het eenige wat zij
mist is eerbied voor haar ouden vader.
Hij lachte idioot. Toen zette hij met een
plotselinge beweging de smerige vette
kraag van zijn overjas op en zei, dat hij
gaan moest.
Mrs. Safford zag hem wegsloffen met iets
als medelijden in haar harde oogen. Het
was treurig te zien wat een wrak deze man
geworden was.
Intusschen had Mrs. Colwyn de deur
reeds geopend.
Je komt al vroeg, Letitia, zeide zij.
Ik trof daar juist je man, Lilian. Ik
had hem in acht of negen maanden niet
meer gezien. Hij gaat hard achteruit, Lilian.
Mrs. Colwyn wischte een paar tranen
weg.
Het is vreeselijk .Letitia, maar laat
ons daar niet over spreken, zei zij zacht.
Je hebt er goed aan gedaan vandaag te
komen.
Waar is Annabel?
Zij is nieuw werk halen.
Ik veronderstel, dat je weet dat zij
onbeleefd tegen mij was toen ik onlangs
hier was om te vragen of zij iets voor mij
wilde doen?
Ik kan er niets aan doen, Lititia.
Het is hard voor het kind zulk soort werk
te moeten doen. Zij heeft nooit een kans
gehad.
Een kans om te trouwen, bedoel je?
Ja, dat ook al.
Heeft zij in Slains nooit een aan
bidder gehad?
Mrs. Colwyn schudde het hoofd en haar
kleurloos gelaat droeg zoo'n openhartige
uitdrukking, dat Mrs. Safford terstond
overtuigd werd, dat zij niet op de hoogte
was van de verhouding tusschen Annabel
en Hugo.
Nu, zij zal even goed haar kans krij
gen als anderen. Ik had er over gedacht
haar gedurende de Kerstdagen op Harda
cres te vragen. Hugo en ik hebben er over
gesproken en we vinden, dat we dit jaar
met Kerstmis niet thuis kunnen zijn. Ik
denk, dat wij naar het buitenland gaan,
misschien naar Cairo, zeide zij vaag, ter
wijl zij de plaats noemde, die haar het
eerst in gedachten kwam, en nu wilde ik je
een voorstel doen .Ik zou graag willen, dat
jullie voor een of twee weken als mijn
gasten naar Brighton gaan. Je herinnert
je Haswelle nog wel, die huishoudster op
Hardacres was toen ik er voor het eerst
kwam. Zij heeft een soort pension te Brigh
ton en zij maakt het heel goed. Zij heeft
een mooi huis; allen, wien ik het adres
aanbevolen had, zyn er steeds terugge
gaan en zij hebben op hun beurt weer aan
anderen aanbevolen ook. Jullie moeten
daar alle drie heen gaan.
Hoe lief van je, Letitia! Maar is het
de bedoeling, dat George ook m»»—
Zou zij George in huis nemen?
Maar natuurlijk! Ik zal haar tevoren
schrijven, dat zij voor kapitein Colwyn bij
zonder goed moet zorgen en dat zij voor
jullie allemaal erg attent moet zyn. Voor
Annabel zal het ook goed zijn. Zij zal
weer eens andere menschen ontmoeten en
George zal het ook geen kwaad doen.
Je hebt gelijk Letitia. Ik kan nauwe
lijks beseffen wat je zooeven allemaal ge
zegd hebt!
Hier is intusschen een biljet van tien
pond, waarvan je een en ander kunt aan
schaffen. Ik zal je ook nog wat sturen ,dat
ik toch niet meer kan dragen, omdat ik
voorloopig in den rouw ben. Beloof mij nu,
dat je gaan zult en dat je niet zult luis
teren naar onzinnige bezwaren, die je
dochter misschien zou hebben!
Zij kan geen bezwaren hebben, Letitia,
en als zij ze heeft, welnu, dan moet zij
alleen maar thuis blijven.
Maar dit vooral wensehte Mrs. Safford
te voorkomen! Toen zij alles met Mrs. Col
wyn zoover geregeld had, ging zij naar
Lucy Deedes, die haar met groote verwon
dering ontving. Het was Mrs. Safford's ge
woonte, dat zij één keer per jaar een be
zoek bracht en dan ging het heel officieel
en duurde het ongeveer tien minuten.
Lucy was in de provisiekamer bezig,
toen men haar kwam zeggen dat Mrs. Saf
ford haar wachtte. Zij deed haastig haar
huishoudschort af om de bezoekster te
gaan begroeten.
(Wordt vervolgd)
De veiligheid langs den weg De vereeniging «Veilig Verkeer»
opent de volgende week te Hilversum een leslokaal, waar aan
de jeugd aanschouwelijk onderwijs gegeven zal worden omtrent
de problemen van het huidige verkeer
