Valsch spel
IN AFWACHTING DER
GROOTE GEBEURTENIS.
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ANNIE S. SWAN.
10)
Jack hoorde deze bewering in stilte aan.
Er was een tijd geweest, waarin hij dit van
harte zou hebben bevestigd, maar thans
was hij daar niet zoo zeker meer van. Hij
dacht aan Jessie Hamlyn, aan haar op
rechte kameraadschap, haar prettigen blij-
moedigen kijk op het leven en het was
voor een man een aanlokkelijk beeld. Hij
zou Hugo wel hebben willen vragen hoe
hij over haar dacht, doch er was iets dat
hem daarvan terughield. Hij bleef dus
zwijgend zitten en liet Hugo praten.
Natuurlijk zal ik vroeg of laat toch
eens trouwen, begon Hugo.
Met wie? vroeg Jack met een on
deugende tinteling in zijn oogen.
Hugo glimlachte slechts Hij was nog al
trotsch op zijn reputatie onder de dames
en hij was overtuigd, dat hij het maar
voor het kiezen zou hebben. Jessie Ham
lyn was de eerste vrouw, die hem uit de
hoogte had behandeld en die hem min
of meer op zijn nummer had gezet en dat
was juist de reden geweest, waarom zij
zijn aandacht had getrokken.
Eigenaardig type, dat meisje van
Hamlyn, zei hij na een poos. Ik denk, dat
ze zoo worden doordat ze in de wereld
leven. Ze zijn heelemaal niet bang ronduit
hun meening te zeggen en het kan hun
geen zier schelen hoe iemand dat op
neemt. Nogal pikant, vind je niet?
Ik geloof wel, dat jij het pikant vindt,
zei Jack de asch van zijn sigaret klop
pende.
Overigens geen schoonheid, tenmin
ste niet de moeite waard. Maar aan den
anderen kant: je wordt die knappe ge
zichtjes moe met die eeuwige onnoozele
glimlachjes en dat zelfbewustzijn. Ik voor
mij zal tezijnertijd liever een vrouw met
hersens kiezen.
Dat had ik niet van je verwacht, ant
woordde Jack lakoniek.
Tei-wijl Hugo dit wilde tegenspreken
kwam Tremelt binnen met een telegram
op een presenteerblad, dat hij Jack aan
bood.
Jack nam het en er kwam een blos op
zijn gelaat, terwijl hij den inhoud las en
de beteekenis besefte. Daarna gaf hij het
aan zijn broer.
Brancepeth ziek met typhus; kan
Zaterdag niet scheep gaan. Kunt u zijn
plaats innemen? Antwoord betaald.
Hugo las het telegram langzaam.
Wel, wat beteekent dat? vroeg hij.
Dat is de kans, waarop ik gewacht
heb. Zij willen, dat ik naar Australië ga.
Het is een zeer belangrijke zaak en ik denk
dat ik gaan zal, al spijt het mij voor Bran
cepeth, dien armen kerel. Tremlett, vraag
aan den besteller of hij even wacht op
antwoord. Zou moeder nog lang wegblij
ven?
Maar dat gaat nu toch niet, niet
waar? zei Hugo en er was een eigenaardige
uitdrukking op zijn gelaat. Hij was toch
I onze oom.
Dat zóu den ouden man niets hebben
kunnen schelen, het is een heel bijzonder
geval, zei Jack luchtig. Trouwens, het zal
niemand iets kunnen schelen of ik wegga
of hier blijf. Dat weet je wel, Hugo. Ik heb
me drie maanden geleden om deze uitzen
ding bemoeid en het ging toen tusschen
Brancepeth en mij. Niet, dat ik het hem
niet gunde, want hij is een goede vent en
de meest geschikte van ons beiden. Doch
nu de zaken zoo geloopen zijn, zou het ge
woon dwaasheid zijn te weigeren alleen
maar om a.s. Maandag bij de naargeestige
ceremonie aanwezig te zijn! Ik hoop, dat
moeder het ook zoo opvat.
Dat zal zij zeker niet, zei Hugo kort.
Je weet heel goed hoe zij er prijs op stelt,
dat alles geschiedt zooals het behoort.
Het zou mij spijten, maar het zou
voor mij geen verschil maken. Ik zal even
naar boven gaan en het telegram beant
woorden. Ik heb mijn vulpenhouder in mijn
andere jas laten zitten.
Hij spoedde zich vol activiteit naar de
deur en haastte zich met twee en drie
treden tegelijk de trap op. Juist toen hij
boven was, kwam zijn moeder uit de bi
bliotheek door de gang om den notaris uit
te laten. Zij wenschte hem afgemeten
„goeden morgen" en ging daarop terug naar
de andere kamer in de meening haar beide
zoons daar te zullen vinden.
Waar is Jack en waarop wacht die
telegrambesteller? Is het iets voor jou?
Neen, het betreft Jack. Hij heeft juist
een telegram uit Liverpool gekregen, waar
in zijn firma hem verzoekt in plaats van
een ander, die ziek geworden is, naar
Australië te gaan en Zaterdag reeds te
vertrekken. En hij denkt warempel, dat hij
gaan zal. Maar dat gaat toch niet, moeder!
Ik heh hem gezegd, dat ik er zeker van
was, dat u dat niet zoudt goed vinden.
Hugo zag met verbazing, hoe het gelaat
van zijn moeder met een heeten blos werd
overtogen. Eerst had zij er zeer bleek
uitgezien; thans lag er een opgewekte uit
drukking in haar oogen. Zij hield afwe
rend de hand op.
Dat treft ongelooflijk! Laat hem gaan
Hugo! Zeg géén woord om hem er van
af te bregen! Laat hem gaan, hoor je!
Zij sprak met zulk een nadruk, dat Hugo
er door getroffen werd.
Maar moeder, wat beteekent dat?
Ik kan het je nu niet zeggen, zei zij
haastig. Ik denk dat hij dadelijk wel terug
zal komen, niet waar? Ik kan je slechts
één ding op het hart drukken: het is dien
stig, nee, volstrekt noodzakelijk, dat hij de
reis aanvaardt!
Ik had graag, moeder, dat u mij dat
nader uitlegde. Hoe kan ik daar iets van
begrijpen?
Ik zal het je direct uitleggen, maar
ik zeg je, Hugo, het is van belang en het
is het meest van belang voor jou. Doch
géén woord daarover tot Jack!
Mrs. Safford ging door de tuindeuren
naar het terras, waar een zwak zonne
straaltje door een neveligen hemel trachtte
heen te dringen.
Het heeft opgehouden te regenen en
het is heerlijk frisch en koel buiten, Huge,
Kom mee naar buiten.
Hugo volgde haar gaarne. Hij was bui
tengewoon nieuwsgierig naar het gesprek,
dat zijn moeder had gevoerd met Deedes.
Nu kan ik je zeggen wat er gebeurd
is, Hugo, zei Mrs. Safford op zoo'n ern-
stigen toon, dat haar zoon eer. plotselinge
vrees voelde opkomen.
Moeder, oom Kit heeft toch niets in
zijn testament veranderd?
Luister! Je oom heeft je niet onvoor
waardelijk tot erfgenaam van Hardacres
gemaakt. Hij heeft één conditie gesteld: het
landgoed gaat naar hem, die met Jessie
Hamlyn trouwt.
Naar hém? vroeg Hugo verbaasd. Naar
wien?
Naar jou of naar je broer wie met
haar trouwt! Ja, het verwondert me niet,
dat dit je verbijstert. Het is ongelooflijk,
onvergeeflijk, monsterachtig, nietwaar? En
tcch Deedes zegt, dat het een rechtsgel
dige bepaling is, waaraan niet valt te tor
nen. Dus nu zie je van hoe groot belang het
is, dat Jack dadelijk het veld ruimt!
Maar moeten wij het hem niet ver
tellen?
Dat is niet noodzakelijk. Je weet, dat
het niet de gewoonte is het testament vóór
de begrafenis voor te lezen. En dan is
Jack al op weg naar Australië en hij
blijft vele maanden weg!
Ik kan niet zeggen, dat ik er erg
naar verlang met Jessie Hamlyn te trou
wen, moeder.
Maar dat moet je je kunt er niet
buiten! Kijk mij toch niet zoo aan! Zou
je dan willen, dat Hardacres verkocht en
de opbrengst verdeeld werd? En dat ge
beurt wanneer jij of Jack niet binnen
twaalf maanden met miss Hamlyn trouwt.
Maar moeder, zei Hugo, een beetje
schuw, dat is geen eerlijk spel Me dunkt,
we moeten het Jack toch te voren ver
teilen.
(Wordt vervolgd).
Hoe koud het was bij de jeugd-tenniswedstrijden Actie tijdens de internationale ski-springwedstrijden welke op de Olympische
te Dulwich (Eng.) Schans te Garmisch-Partenkirchen gehouden worden
Nieuwe troepen Japansche soldaten zijn in Sjanghai aangekomen, vanwaar
zij naar de Japansche fronten in China zullen worden gedirigeerd
Vijf telex-appara
ten worden in het
Badhotel te Baarn
opgesteld. om
straks het heuge
lijk meuws van
Soestdijk wereld
kundig te maken.
Kanonnen zullen de blijde tijding der geboorte van een Konings
kind verkondigen. Een batterij veld artillerie uit Utrecht is bij
den Eemweg te Baarn opgesteld, zoo ver mogelijk van het
paleis Soestdijk, om er de rust niet te verstoren
Up Waalhaven zijn Dinsdag weer eenige Koolhoven F K. 51
militaire trainers aan de Luchtvaartafdeeling te Soesterberg
overgedragen
