DE TUINBOUW VERDIENT KRACHTIGE
BESCHERMING
AGENDA
NIEUWS
DONDERDAG 30 DECEMBER 1937
DE LEIDSCHE COURANT
EERSTE BLAD - PAG. 2
HOE WORDT HET WEER?
'lichte vorst.
De Bill seint i
Verwachting: Zwakke tot matige Noord-
Oostelijke tot Oostelijke wind, gedeeltelijk
bewolkt, tijdelijk opklarend, weinig of
geen sneeuw, temperatuur om het het
vriespunt tot lichte vorst in het Noorden,
in het Zuiden licht tot matige vorst.
Hoogste barometerst.: 779.5 te Wick in
Schotland,
vaagste barometerst.: 758.4 te Vardö.
Het maximum van den luchtdruk bij
Schotland blijft onveranderd. Het stijgge-
bied van den luchtdruk, dat gisteren over
Scandinavië lag, ligt thans over Finland
en het Oostelijk Oostzeegebied en wordt
weer gevolgd door een daalgebied, dat
gistermorgen tusschen Groenland en Jan-
mayen lag en nu -den barometer doet da
len op de Noorsche kust. De Oceaan-de
pressie blijft van weinig beteekenis, zij
brengt nog groote warmte op IJsland en
in het geheele Noord-Westen, zoodat de
hoogste temperaturen van het geheele
waarnemingsgebied wederom op IJsland
gevonden worden. Het vorstgebied omvat
weer geheel Scandinavië en het geheele
vasteland van Europa, met uitzondering
van enkele kustplaatsen. Het gebied van
matige vorst breidde zich over Centraal-
Frankrijk uit. Het gebied van strenge
vorst in het Oosten verdween echter. De
felle koude in de Alpen nam nog toe. Op
de Saentis houdt de storm uit Noord-Oost
aan met min vijftien graden Celsius en iets
grootere vochtigheid. De neerslaghoeveel
heden in het geheele waarnemingsgebied
waren van geen beteekenis. In Zuid-Zwe
den is het weer helder en op het vasteland
willen de neveldekken niet verdwijnen.
Ook in onze omgeving is nog op
gedeeltelijk bewolkt weer en lich
te vorst te rekenen.
LUCHTTEMPERATUUR.
1 gr. C.
LICHT OP VOOR FIETSERS e.a.:
Van Donderdagnamiddag 4.24 uur tot
Vrijdagmorgen 7.40 uur.
HOOG WATER
Te Katwijk aan Zee op \7rijdag 31 Dec.
voorm. 1.54 uur en nam. 2.11 uur.
Maan op 6.59 uur Vrijdagmorgen, onder
15.04 uur Vrijdagmiddag.
(1 Jan. nieuwe maan),
DE WERELD IN
VOGELVLUCHT
De Parijsche staking van het gemeente-
personeel is alweer geëindigd, mede dank
zij de krachtige houding van de regeering,
welke bekend maakte, dat zij geen stag
natie in de overheidsbedrijven zou dulden.
Waar de stakers de gebouwen hadden be
zet, werden zij door de politie verdreven
en militaire auto's zorgden voor de noodi-
ge transportgelegenheid. Er waren reeds
voorbereidende maatregelen genomen om
de bedrijven ongestoord te laten functio-
neeren, doch zoover behoefde het niet te
komen. De regeering had als eisch gesteld,
dat het werk hervat zou worden, alvorens
onderhandeld kon worden. De stakers zijn
voor dezen eisch gezwicht en vannacht
om 2 uur is besloten, hedenmorgen het
wedk te hervatten, hetgeen ook is gebeurd.
Omtrent de aanleiding tot de staking kan
het volgende meegedeeld worden.
In het begin van het jaar heeft de ge
meenteraad van Parijs besloten aan het
gemeen tepersoneel een „voorschot" van
1.800 franc per jaar te verstrekken op het
geen de Staat aan zijn personeel zou ge
ven, Daarna heeft de Staat zijn personeel
per jaar 1.200 franc meer gegeven, waar
door de totale verhooging voor het staats-
personeel op 2.400 franc werd gebracht.
Bijgevolg heeft de gemeenteraad in zijn
vergadering van Maandagnacht besloten,
600 francs toe te voegen aan de reeds ge
voteerde 1.800 franc, waardoor 't gemeen-
tepersoneel op hetzelfde peil zou worden
gebracht als het staatspersoneel.
De gemeentearbeiders hebben deze op
lossing niet aanvaard en eischen dezelfde
verhooging als die waartoe de Staat heeft
besloten, namelijk 1.200 franc, waardoor de
totale verhooging op 3.000 franc zou wor
den gebracht.
m-
Leest met aandacht
de advertenties
in Uw Dagblad!
Rede van het Kamerlid Groen
De heer Jac. Groen Az., voorzitter van
den Dioc. Tuindersvakbond L.T.B., heeft
heden de algemeene vergadering van dezen
bond geopend met het uitspreken van een
rede, waaraan het volgende is ontleend:
Ik wil dit nog eens extra benadrukken:
we moeten de economische positie van het
bedrijf goed onder de oogen zien, doch wij
scheiden de economie niet van den mensch,
want per saldo gaat het om zijn bestaan.
Ik geloof, dat dit eene woord duidelijk ge
noeg is en ik hiermede al kom ik er in
ander verband aanstonds op terug voor
w?+ dit betreft, kan volstaan.
De heer Groen
stelde eerst het
standpunt van den
Bond vast ten aan
zien van het tuin-
dersbedrijf in het
algemeen. Dit
standpunt t. ai v.
het zoo zwaar
belaste tuin
ders- ensier-
teeltbedrijf
is, dat er, wanneer
de omstandigehden van voor de crisis (du
re grandprijzen, hooge lasten van kassen
bouw, hooge loonen etc. etc.) er toe heb
ben geleid, dat de schulden op het bedrijf
hoog zijn opgevoerd al het mogelijke moet
worden gedaan om tot schuldverlichting te
komen.
Spr. had van de Overheid op dit gebied
zeker méér verwacht, doch wil toch niet
nalaten Minister Steenberghe dank te
brengen op de eerste plaats voor zijn er
kenning. dat deze lasten onevenredig zwaar
op de tuinbouwbedrijven drukken en op de
tweede plaats voor zijn toezegging om een
apparaat (zóó zal ik het maar noemen) in
het leven te roepen, waardoor bemidde
lend kan worden opgetreden
tusschen debiteur en crediet-
gever.
Spr. zou er voor willen waarschuwen
deze goedbedoelde poging bij voorbaat te
wraken. In tal van gevallen werd door be
middeling reeds veel bereikt. Nu deze offi
cieel door de Regeering zal worden bevor
derd, mogen wij er zeker iets van verwach
ten. Indien het resultaat teleur zou stellen,
kan dit voor de Regeering wellicht een
spoorslag zijn, om alsnog met wettelijke
maatregelen te komen.
Vervolgens behandelde spr. de export
vooruitzichten, daarbij wijzende op de toe
zegging van den Minister, dat bij de onder
handelingen ter dege met den tuinbouw zal
worden rekening gehouden.
Spr. constateerde in bijna alle landen een
„gebonden economie"
Aangezien elk land zich instelt op de
behoefte, zullen ook wij ons hebben aan
te passen en zullen de verschillende belan
gen zorgvuldig moeten worden afgewogen.
Dat daarbij de bedrijfstakken, die sterk op
uitvoer zijn aangewezen (waartoe tuin
bouw en sierteelt op de allereerste plaats
behooren) in een moeilijke positie verkee-
ren, is zonder meer duidelijk. Dat de pro
ducten van deze bedrijven vóór op de lijst
moeten staan van die, welke wij met in
voerproducten moeten ruilen, is noodzake
lijk.
Aan den anderen kant is het van groot
belang de binnenlandsche markt
voor onze eigen producten meer te effec-
tueeren. Een en ander brengt noodwendig
mede, dat er een beheerschte productie
moet zijn. Wat anders streeft men in het
buitenland na, dan eigen bedrijfsleven te
vrijwaren tegen de moordende concurren
tie, die de ongebonden vrijhandel yroeger
met zich bracht. Wat anders zou er dan
voor ons overblijven dan op dezelfde wijze
onze economische politiek te voeren, een
politiek, die ons bedrijfsleven beschermt
en een loonende productie tracht te bevor
deren? Dit het zij nogmaals gezegd
behoeft niet uit te sluiten, dat het weder-
zijdsche hand^sverkeer door een juiste
handelspolitiek wordt gaande gehouden.
En zoo zal er, wanneer dit wordt inge
zien, ook voor Nederland een plaats op
de wereldmarkt kunnen blijven en be
hoeft, ook wat tuinbouw en sierteelt be
treft niet gewanhoopt te worden aan de
mogelijkheid van export. Doch wij zullen
dit niet meer mogen overlaten aan den in-
dividueelen vrijen handel en wij zullen ook
t.a.v. de productie meer stelselmatig te
werk moeten gaan.
Waar halen sommigen den
moed vandaan?
Om een paar practische voorbeelden te
noemen, zou spr. willen vragen waar som
migen den moed vandaan halen om, zelfs
t.a.v. de productie algeheele vrijheid
voor hetbollenvakte bepleiten?
Dat er zelfs zijn, die durven zeggen, dat
voor de bloemisterij (bijv. het Aalsmeer-
sche bedrijf) en voor den tuinbouw alle
maatregelen moeten worden opgeheven.
Dat impliceert dus, dat allen, die met
een schoone lei zouden kunnen begin
nen, de streken waar men een uiterst
laag loonpeil heeft, de landbouw in het
algemeen, zich met alle kracht op de
uitoefening van deze cultures zouden
kunnen toeleggen en wij zeer spoedig
een productie zouden krijgen die spot
met elke mogelijkheid van afzet. Wij
behoeven dan naar het prijspeil niet te
gissen, want voor ieder, die nog wat
verder kan kijken dan zijn neus lang
is, staat het buiten kijf, dat wij dan
spoedig een algeheele kladderadatsch
zouden beleven.
Wat my echter, aldus spr., toch nog van
het hart moet is, dat en ik wil hier de
genen, die volkomen ondoordracht, eigen
moeilijkheden zwaar aanvoelende, en met
de beste bedoelingen, zóó redeneeren, hier
op dringend wijzen dat dergelijke stel
lingen juist naar voren worden gebracht
door groepen, die t.a.v. het maatschappelijk
leven doelstellingen nastreven, die nim
mer de onze mogen zijn.
De N.S.B. heeft door haar woordvoerders
niet alleen laten weten, dat in haar oog niet
alleen niets van het huidige maatschappe
lijk bestel deugt, doch heeft t.a.v. den land
en tuinbouw niet anders aangevoerd, dan
dat alle bedrijfsmaatregelen dienden te
vervallen. Dat is aanlokkelijk voor allen,
die de bezwaren van die maatregelen aan
den lijve voelen.
Maar wat daarna zou moeten gebeuren
bleef volkomen in de mist. Voor degenen,
die nadenken is dit echter wel duidelijk.
Zelfs zonder het Duitsche voorbeeld is te
begrijpen, dat er in die maatschappij „ge-
maszregelt" moet en „gemaszregelt" zal
worden. Het hoe en de mate hiervan houdt
men in petto tot het oogenblik, dat de
staatsdictatuur* het voor de bedrijfsgenoo-
ten absoluut onmogelijk zal hebben ge
maakt hierin ook maar eenige medezeg
gingschap uit te oefenen.
Laten wij goed in de gaten houden, wat
vaak de diepere ondergrond is van de
gloedvolle betoogen van sommige, zich neu
traal noemende personen, als zij in de ge
breken en lasten van de huidige bedrijfs
maatregelen een welkom middel vinden
om him „beter" systeem aan te prijzen.
Een waarschuwing aan den
Tulndersbend.
Ik moet hierbij ook zeer bepaaldelijk
waarschuwen tegen den Ned. Tuinders-
bond. Het spijt mij, dat ik dit moet doen,
want met haar bestuurders werken wij op
verschillende gebied samen. Doch ik vraag
mij af, wat de ontwikkeling zal zijn van
deze jonge organisatie, wanneer het be
stuur in het orgaan van dezen Bond, re
gelmatig gelegenheid geeft tot inzendin
gen en beschouwingen rnet nationaal-so-
cialistische tendenzen.
Ik wil wel openlijk zeggen, dat, als daar
iemand, die zich volbloed nationaal-socia-
list bekent, de gelegenheid krijgt om aan
het einde van een lang artikel te betoogen,
dat het op organisatiegebied in den tuin
bouw hopeloos is, omdat daarin R.K.,
Christelijk, positief Christelijk, Neutraal
enz. als degenereerende krachten werkzaam
zijn, dat wij ons epns zullen moeten bera
den of het nog langer mogelijk is met deze
organisatie samen te werken.
Hier ziet men weer het hopelooze van de
z.g. neutraliteit. Laat men kleur bekennen,
dan weten wij waar wij aan toe zijn. In-
tusschen: wij zijn gewaarschuwd.
Organisatie, maatschappij-ordening, zal
op beginselen moeten berusten. En organi
satie en maatschappij-ordening, anders dan
steunende op de Christelijke beginselen,
zal geen redding voor de maatschappij kun
nen brengen.
Bij al onze moeilijkheden zullen wij ons
die groote taak voor oogen moeten hou
den: mede door onze positief christelijke
organisatie zullen wij de christelijke maat
schappij moeten herstellen.
Nog een enkel woord over de so
ciale positie der bedrijfsgenooten in
den tuinbouw en de sierteelt. Na de
lange jaren van depressie in deze be
drijven, schijnt onder meerderen in den
lande (hooge kringen niet uitgesloten)
een mentaliteit te ontstaan, die geba
seerd is op de gedachte, dat die tuin
bouw toch eigenlijk maar een hopeloos
geval is. Niemand ontkent natuurlijk,
dat het tuinbouwprobleem in hooge ma
te moeilijk is. Maar ik zou er voor de
zooveelste maal aan willen herinneren,
dat al is dit de laatste jaren iets
verbeterd de tuinbouw een wel wat
stiefmoederlijke behandeling heeft ge
noten. Men waardeerde tuinbouw wat
te veel naar het kleine aantal H.A.
waarop zij wordt uitgeoefend en wat te.
weinig naar het aantal werkenden in
dit bedrijf.
Aan den eenen kant wil ik weer niet
ontkennen, dat de zoo op export aangewe
zen tuinbouw veel moeilijker was te hel
pen dan anders agrarische bedrijfstakken,
doch t.a.v. de binnenlandsche markt zou ze
ker heel wat meer kunnen zijn gedaan,
dan het geval is geweest.
Ik weet het, op dit gebied hadden wij
de tegenwerking van velen uit ons be
drijfsleven zelf en stonden zelfs in den
L.T.B. hier velen vrij koud tegenover.
Doch- het is toch maar waar, dat de
groentenvoorziening voor het geheele Ne-
derlandsche volk, (zonder dat men dit
nochtans waardeerde) een welkome factor
is geweest voor en nog gebruikt wordt voor
het zoo laag mogelijk houden van de kos
ten van het levensonderhoud; waartegen
de steun geen voldoende compensatie
vormde. Men moet ook de onverkoopbaar
heid der producten niet overdrijven. Mo
gelijk had een andere politiek ten opzich
te van de ingevoerde groenten en fruit,
hier andere verhoudingen kunnen schep
pen.
Met alle kracht zou ik willen zeggen, dat
wij het "bestaan van den tuinbouw met
hand en tand zullen blijven verdedigen.
Als het zóó gesteld wordt, dat wij n.l.
die tuinbouw wel grootendeels kunnen
missen, dan kan ook de suiker, het graan
en vele andere producten goedkooper ter
beschikking komen van het Nederland-
sche volk. Als men dit tegengaat, omdat
het 't bestaan van onzen landbouw zou aan
randen en de arbeidsgelegenheid zou doen
verminderen, dan zeg ik daarop slechts:
dan ook voor den tuinbouw daartoe strek
kende maatregelen. Het komt geheel in on
ze lijn, want wij tellen niet alleen de eco
nomie, maar óók de menschen.
Ik wijs met beslistheid af, dat onze tuïn-
dente den Eerw.' sprekeT dank voor zijn
bouwproductie in het algemeen irrationeel
zou zijn.
De steun aan kleine tuinde».
Tenslotte: wy zijn de Regeering dank
baar voor den in uitzicht gestelden z.g.n.
kleine-tuinders-steun. Ook hier vraag ik
deze maatregel niet te wraken vóór dat
wij gelegenheid hebben gehad het resultaat
te beoordeelen. Wel wil ik zeggen, dat vóór
de sociale steun de bedrijfssteun behoort te
gaan. Het is volmaakt onjuist te meenen,
dat een klein bedrijf daarom geen volwaar
dig bedrijf is; de verhoudingen zijn hier
heel anders dan in den landbouw.
Ik wil daarom hopen, dat nu in zeer
vele gevallen noodig is geworden deze
maatregel te treffen, dit niet zal betee-
kenen, dat men dit middel zoo angza-
merhand als het middel zal beschouwen
om de tuinbouw in stand te houden.
Dat zou een groote vergissing zijn.
LEIDEN.
Maandag: Vriendenkring ter eere van
het Allerh. Sacrament. Opvoering
van „En waar de ster bleef stille
staan", Sadsgehoorzaal, 8.15 uur.
Woensdag: R. K. Staatspartij, herdenking
40-jarig bestaan, Stadsgehoorzaal,
8 uur.
Van Zondag 26 Dec., 2e Kerstdag tot
en met Vrijdag 31 Dec. neemt waar
apotheek: C. B. Duyster, N. Rijn 18, tel.
no. 523.
Voor Oegstgeest worden deze dien
sten waargenomen door: Mej. j. Doedens,
Wilhelminapark 8, tel. 274.
R.K. DIOCESANE BOND VAN ONDER
WIJZERESSEN BIJ HET VOORBE
REIDEND ONDERWIJS.
De middagvergadering.
TOESPRAAK WELEERW. HEER
HENRI DE GREEVE.
In de middagvergadering sprak de wel-
eerw. heer Henri de Greeve, die een hartig
woordje wilde spreken en wel in verband
met het feit, dat de school niet los staat
van 't leven. Ook en juist en vooral bij de
allerkliensten mag men zich niet beperken
tot de school. Ook daar reeds moet men
zich een houding voor het leven voor
houden en de onderwijzeressen, die de
allerkleinsten hebben te leiden en te vor
men, moeten hen gereed maken voor hun
verderen schooltijd en hun verder leven.
Er is weieens een tijd geweest, dat men
het niet noodig oordeelde in de toekomst
te zien omdat alles op rolletjes ging.
Wij hebben veertig jaar alleen gewerkt
in de voorziening van den socialeil nood
en den geestelijken nood niet gelenigd.
Het eenige en eerste programmapunt
voor den hedendaagschen tijd is: herstel.
Alle groepen der samenleving roepen om
herstel, maar er ontbreekt één ding aan:
in Christus.
En daarmee komt spr. tot zyn onderwerp:
„Alles herstellen in Christus".
Evenwel, déze woorden van Pius X
hebben, ook waar ze gebruikt werden,
dikwijls slechts uit sleur navolging gevon
den.
Zoo spoedig de onderwijzeres voor de
klas staat begint haar taak van herstel in
Christus. D-W.z. zij mag niet volstaan met
de kinderen een of ander te leeren, zij moet
daarbij leiding geven in de richting, welke
van haar gevraagd wordt.
Onderwijzen zoowel als onderwezen
worden wordt gedragen door een geheelen
mensch, wiens invloed overgaat op de kin
deren, die zij onder haar leiding heeft.
Natuur-noodzakelijk wordt de oplossing
van dit probleem afhankelijk gesteld van
de vraag, hoe de innerlijke gesteldheid is
van degenen, die onderwijst.
De onderwijzer of onderwijzeres vormt
of vervormt naar eigen constellatie, vormt
tot heiligen of tot een volk zonder God.
Een sprekend voorb.eeld daarvan is
Spanje, waar 25 jaar geleden het gods
dienstonderwijs werd los gemaakt van de
school. r
De tijd van prachtige leuzen is voorbij
Wij moeten trachten antwoord te geven
op de vragen, welke dagelijks worden ge
steld.
Door de reïncarnatie van Christus werd
de mensch verheven uit den gevallen staat,
daardoor ontluiken in ons de gevoelens van
Christus, zijn deugden worden de onze, zijn
idealen vervullen de wereld Maar katho
liek leven en zijn plichten doen als
Katholiek is niet hetzelfde.
Wanneer wij spreken over Katholiek
leven, dan vraagt men naar de innerlijke
gesteldheid van den mensch. Het Katho
lieke leven heeft vormen, die wij moeten
zien in het beeld var Christus, dus zijn het
eigen vormen, welke zich van andere
moeten onderscheiden.
De meeste menschen meenen, dat alleen
hun lichaam voedsel noodig heeft en ver
geten, dat ook de ziel, om te leven, voedsel
noodig heeft.
Het voedsel van Christus op aarde was
den wil te doen van Zijn hemelschen Vader.
De honger van onze ziel moet zijn een hun
kering naar Gods Wil. Daaruit blijkt, dat
ons leven een groot lijden is.
In zeer juist gekozen woorden schetst
spr. dan hoe St. Jan en St. Paulus de
menschwording van Christus verstonden.
De beteekenis van het leven is een stij
ging. Wil onze lagere menschelijke natuur
stijgen, dan moet er een hand zijn, die
haar op heft. De menschwording van Chris
tus was het initiatief tot herstel van den
mensch. Doordat herstel vereenigen zich
het tijdelijke en het eeuwige.
Spr. laat dan zien hoe Christus het leven
beheerscht, in eenheid van tijd, waarvan
deze zijn beteekenis krijgt, in eenheid van
plaats, in eenheid van handeling. Alles
gaat van Christus uit en daarom is de zin
van alles: Christus. Zoo valt ook ons leven
naar Christus toe.
Wat de onderwijzeres doet voor de klas
is een Sacrament, een strekking om Chris
tus te voltooien.
Wat dan tenslotte Katholiek leven is?
Niets anders dan een voortzetting van de
menschwording van Christus, welk mys
terie wij dezer dagen weer herdachten. Ge
lijk Maria Moeder Gods werd, zoo moeten
wij allen ieder oogenblik van ons leven
alles wat wij doen opdragen aan God. Dan
deelen wij het meest in zijn menschwording
dan dragen wij Christus uit zooals Hij zulks
heeft gewenscht.
Met een hartelijk woord bracht de presi-
geestdriftige woorden en gaf hem de ver
zekering dat het niet anders zou kunnen,
of straks voor de klas zullen allen met ver
nieuwden ijver aan het werk gaan om de
opgelegde taak* te vervullen, zooals Chris
tus zulks van ieder verlangt.
Bij de rondvraag kwamen nog verschil
lende onderwerpen ter sprake en werden
onderscheidene vragen gesteld, welke door
de presidente naar genoegen werden be
antwoord.
De bondsadviseur, pastoor Mol, sprak ver
volgens een dankwoord voor de uitsteken
de opkomst en spoorde aan ook in de toe
komst te streven naar een grooteren bloei
van den bond door eendrachtige samen
werking.
Na een dankwoord van de presidente
werd de vergadering gesloten met den chr.
groet.
De Leidsche afd. bood hierna nog een ge
zellige verpoozing aan.
ST. JOSEPHS GEZELLEN VEREEN.
Kerstuitvoering
Gisteravond werd voor een overvolle
zaal de Kerstuitvoering gegeven in het
Kolpingsgezin, waaraan medewerkten de
Liedertafel, het muziekgezelschap en een
geheel nieuwe tooneelgroep, welke tevens
zorgde voor de declamaties.
„Frans Schweitzer" opende met twee
deelen uit Mozart's „Kleine Nachtmusik",
waarna in samenwerking met de Liederta
fel op zeer verdienstelijke wijze uitgevoerd
werden „Stille Nacht" en „Gloria" van
Grüber. Haperde de verklanking van het
Duitsch nog wel iets, stukken beter was
het met de latynsche zang der engelen; dat
was aller aandacht waard.
Voor viool en piano speelden de heeren
A. Brunt en A. Martyn het „Larghetto"
van Tartini en het „Ave Maria" van
Schubert, waarna mevr. Martyn, begeleid
door beiden, „Maria's Wiegelied" van Re-
ger zong. Dit deel van het programma
was een sublieme kunst-uiting, waarin de
teere schoonheid van het hoogheilig Kerst
feest stijlvol tot ons kwam.
Zang en muziek gaven ons nog „Puer
Natus" en „Panis Angelicus", in welke
werken beide clubs een goede prestatie
offreerden.
Het leekenspel „Het opgaan der ster"
was een klein waagstuk met jeugdige
krachten. Maar de zes, die het speelden,
I hebben kans gezien goed werk te leveren.
Er vielen goede momenten te genieten en
de regie heeft uitbundig succes met deze
„discipelen" geoogst. Ook de declamaties,
waarbij Vondel's „Rei van Edelingen", vol
deden best. De jongste declamator kan, bij
geregelde studie, de oudste benaderen.
Maar alle begin
De factor publiek was in jeugdige ele
menten wat te luidruchtig. Als een vol
gende uitvoering, b.v. een passie-avond,
eens tegen een klein entree gegeven werd?
Mogelijk is dan een rustiger en aandachti
ger gehoor.
Resumeerend: een mooie avond met zeer
goede prestaties.
uitvoering in de graanbeurs
Zondag 9 Jan. a.s. zal de tooneelsectie
der Maria-Congregatie (Par. O. L. Vr. He
melvaart en St. Joseph), zoozeer bekend
om haar goed verzorgde uitvoeringen, een
tooneelavond geven in de Graanbeurs ten
bate van mijn Missie.
Het sympathieke initiatief dezer Con-
greganisten zal tot de verwezenlijking ook
de medewerking van Leiden's Katholieken
noodig hebben.
Het streven der tooneelsectie is het nut
tige met 't aangename te vereenigen: aan
de toeschouwers het aangename en aan de
Missie door een batig saldo, het nuttige is
schenken.
Het is mijn overtuiging, dat een aanspo
ring om deze tooneelvoorstelling te bezoe
ken en daarmede tevens een zoo schoon
doel te steunen, bij de Katholieken van
deze stad ruime weerklank zal vinden en
de Graanbeurs te klein zal blijken.
Fr. J. BUIS.
De tooneel- en muziek vereen iging van de
R.K. Studentenvereeniging „St. Augusti-
nus" A.G.ABè drukt hiermede zyn leed
wezen uit, dat het bericht van Maandag 28
December j.l. den indruk gewekt heeft, als
of de herdenking van de a.s. Blijde Gebeur
tenis in het Koninklijk Huis georganiseerd
zou worden, door de R.K. Studentenver.
„St. Augustinus". Dit is niet het gevaL De
organisatie in deze berust bij de boven
genoemde sub-vereeniging A.G.A.B.
