Valsch spel
3)e Scicbdve Goti/fccmt
De burgeroorlog in Spanje. Een overzicht van de veelomstreden stad Teruel, welke D« we'eid.e.ma.rde golWe. Gene Sa.eren gal lijden, zijn betoek
kinde en, voor wie nij traamegewouw a r- j aan Ned Indië een demonst'atie op de tenemen van de Golfclub te
een ke-stmaaltijd en ui»dee"ng van thans in het middelpunt der internationale belangstelling staat. 8atavia Gene Sarazen in actie
oe<chenken o'aamsee'de
Het 25 jarig dienstjubileum van den regent van Bandoeng. Wirana-
takoesoemo we'd te Bandoeng met g-oo'sche Dlechtigheid gegierd.
De egaties van ongeveer 200 dessa's in het regentschap en collega s
uit heel Java kwamen den jubilaris hu'digen
De „Inconhdente", welk schip bij
Boe'e's Scheeosbouw te Bo'nes voer
rekenmg der Brazil'aansche regeermg
we d gebouwd, tijdens de proetvaa't,
welke Maandag op de Noordzee we'd
Z Em Karomaai Ve-die». aa< tsp'sscnop van Har ijs. bezichtigt
de g'amotoonp^ten, waarop zijn kerstiede. uitgesp'oken voor
"e »aH'o we'd ooaenomen
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ANNIE S. SWAN.
By de kamerdeur gekomen stond Mrs.
Safford even stil; met een koel lachje zei
zij waarschuwend:
Mijn broer is vreeselijk zwak. Denkt
li daaraan, Mrs. Hamlyn, en zorgt u er
voor, dat hij zich niet opwindt. Ik weet
natuurlijk niets af van den aard van uw
zaken.
Zij hield op, gedwongen door den blik,
die in Gertrude Hamlyn's oogen kwam.
Toen maakte zij de deur open en zij gin
gen samen binnen.
Met een blik op zijn gelaat, dien zijn
zuster nooit van hem gezien had, strekte
de oude sir Kit beide handen uit.
Gertrude, Gertrude, riep hij bijna jon
gensachtig. Kom.
Een onverwachte ontmoeting.
Toen Mrs. Safford weer voor de deur
van de bibliotheek stond, was zij vast be
sloten. dat het onderhoud tusschen sir Kit
en Mrs. Hamlyn niet langer zou zijn dan
de tijd. die nog overbleef voor de lunch
Als zij om één uur lunchten, kon het rij
tuig Mn Hamlyn en haar dochter om twee
uur r.nar het station brengen, dan konden
zij met den trein van drie uur weer ver
trekken; dit was het kort program, dat zij
voor dien namiddag had opgemaakt. Indien
het zoo uitgevoerd werd, kon er geen enkel
gevaar bestaan.
Hoe verrast keek zij op, toen zij de deur
van de bibliotheek opende en daar Hugo
en de dochter van die vrouw aantrof in
een, naar het scheen, zeer vriendschappe
lijk gesprek. Het vrijmoedig optreden van
het meisje qualificeerde Mrs. Safford als
onbeschaamdheid. Zij vond, dat zij een
meer bescheiden houding had moeten aan
nemen. Haar gelaat was dan ook zou koud
als steen, toen zij de groote kamer binnen
gleed, haar blanke handen ineengeslagen.
Er is een telegram van Jack gekomen,
moeder. Hij arriveert vanavond om zes
uur, zei Hugo, terwijl hij opstond om een
stoel voor zijn moeder gereed te zetten.
Zoo, zei Mrs. Safford zonder eenig
vertoon van blijdschap. Misschien is het
beter, dat ik het je oom even ga zeggen,
maar hij is zoo druk in gesprek met Mrs.
Hamlyn, dat ik mij bezorgd maak. Ge
sprekken met vreemden zijn niet goed voor
een man in den toestand van je oom.
Zij sprak alleen tot Hugo en deed alsof
Jessie niet in de kamer was. Maar het meis
je trok er zich weinig van aan; zij kon te
gen een stootje. Zij keek Mrs. Safford recht
in het koel gelaat met een zekere nieuws
gierige belangstelling, alsof zij een bijzon
der wezen was. Jessie had niet het minste
'dee, dat het leven op Hardacres lang zoo
rustig niet was als het uiterlijk scheen. Zij
voelde alleen belangstelling voor al het
nieuwe, waarmede zij hier in aanraking
kwam. Na het binnenkomen van Mrs. Saf-
Iford vlotte het gesprek niet meer zoo goed;
het begon onaangenaam stil te worden in
de kamer, toen Mrs. Safford plotseling bel
de en op gebiedenden toon beval de lunch
gereed te zetten.
Wij zouden niet graag willen, dat u
zich na het eten te veel moest haasten en
de gemakkelijkste trein vertrekt om drie
uur uit Lyncastle, zeide zij rechtstreeks tot
Jessie.
Maar moeder, zei Hugo, er is toch niet
zoo'n haast. De dames blijven toch zeker
tot na de thee? Om vijf uur is er ook nog
een trein. Ik zei juist tegen miss Hamlyn.
dat ik haar straks de omgeving eens zal
laten zien, het is de moeite waard.
Mrs. Safford zei tot Hugo, dat hij miss
Hamlyn de omgeving maar niet moest la
ten zien en vervolgde daarna: Je vergeet,
dat je broer om zes uur aankomt en dat
je hem moet afhalen. Metcalfe kan de da
mes dan wel naar het station brengen. Ha,
daar hoor ik de gong!
Zij liep vlug naar de deur, de lange gang
door naar de eetkamer, waarin den erker
een kleine, ronde tafel voor vier personen
was gedekt.
Ik zal even naar boven gaan Heb je
Mrs. Hamlyn gezegd, dat de lunch gereed
is, Ricketts?
Ja, mevrouw, traar Mrs. Hamlyn komt
niet naar beneden. Sir Kit heeft opdracht
gegeven de lunch voor twee personen bo
ven te brengen.
Mrs. Safford kleurde en toornig liep zy
de kamer uit en de trap op.
Toen zij de zitkamer van haar broer
binnentrad, viel haar een stralend uiterlijk
op. Mrs. Hamlyn zat naast hem en Trem-
lett was bezig de tafel in orde te ma
ken,
Kom eens hier, Letitia, dan zal ik je
mijn oude en beste vriendin, Gertrude
Hamlyn, voorstellen, zei sir Kit op vroolij-
ken toon. Je zult er wel geen bezwaar te
gen hebben, dat zij hier met mij luncht. Zij
vindt het zelf heelemaal niet erg en na
de lunch zou ik graag Miss Hamlyn zien.
Wil je haar dan even boven brengen,
Letitia?
Misschien heb je liever, dat zij ook
hier komt lunchen, zei Mrs. Safford bits.
Ik verzeker je, dat Hugo en ik er geen
bezwaar tegen hebben.
Mrs. Hamlyn, gevoeliger dan Jessie,
schrok van deze woorden en van den toon,
waarop ze gesproken werden, maar sir Kit
lachte slechts.
- Neem er geen notitie van, Gertrude,
zei hij verontschuldigend. Zij bedoelt het
goed, maar zij zegt het dikwijls verkeerd
en dat kan ze niet helpen.
Dank je voor het compliment, zei Mrs.
Safford stijfjes. Voordat ik naar beneden
ga, zou ik graag van Mrs. Hamlyn hooren
hoe laat zij wil vertrekken. Ik heb de lunch
wat vroeger besteld, dan kan het rijtuig
om circa twee uur voor zijn. Is dat goed?
Onzin! Er is geen haast, heelemaal
niet Het kan best zijn, dat Mrs. Hamlyn
en haar dochter hier blijven logeeren. Heb
je nog iets van Jack gehoord?
Ja, Hugo heeft een telegram van hem;
hij arriveert om zes uur te Slains.
Ha, dan moeten zjj zeker blijven! Zij
moeten Jack zien. Laat de logeerkamer in
orde brengen. Dus Jack komt om zes uur?
Ik wist wel dat de jongen mij niet zou
teleurstellen.
Sir Kit, die wel zag dat zijn zuster bleek
werd van schrik, deed alsof hij het niet
bemerkte. Hoewel hij steeds baas in zijn
huis was geweest, had hij toch nooit zoo
gebiedend gesproken. Mrs. Safford wist,
dat zij niets anders kon doen dan gehoor
zamen.
Je zuster vindt het niet prettig. Kit
en wij zullen zeker niet blijven overnach
ten, zei Mrs. Hamlyn haastig.
Niemand houdt van Letitia. Zij heeft
een te kouden en ongevoeligen aard, maar
zij meent het niet zoo kwaad. Bovendien,
het is mijn huis en als ik zeg, dat je blijft,
dan doe je dat! Ik zou graag willen, dat je
Jack zag. Je meening over de beide jon
gens acht ik van groot belang. Gertrude.
Welke waarde kun je aan mijn mee
ning hechten? Mr. Safford, die ons van
den trein heeft gehaald, is een aardige jon
gen, met prettige manieren. Hij is toch de
erfgenaam, niet waar. Kit?
Ja, eigenlijk wel, maar ik ben niet
tevreden over hem. Ik zie dingen, die niet
naar mijn zin zijn, en Tremlett en Fagg,
de rentmeester vertellen mij nog veel meer.
Ik voel me niet gerust over de toekomst
van Hardacres, als hij de heele macht in
handen zal hebben. De zaak is, dat hij een
verkeerde opvoeding gehad heeft. Neen, ik
wil niet te veel slechts van Letitia zeg
gen, zij heeft ook haar goede eigenschap
pen; maar hoe dan ook, de juiste manier
van opvoeden heeft zij niet gehad. Dwa
ze toegevendheid voor den een, Spartaan-
sche hardheid voor den ander; het is ver
keerd van mij geweest, dat ik niet heb
ingegrepen! Ik geloof, dat Jack de beste
van de twee is en dat ik niet mag luiste
ren naar hetgeen zijn moeder van hem
zegt. Zij heeft geen gelegenheid laten voor
bijgaan om mij tegen hem in te nemen.
(Wordt vervolgd)
