Italië treedt uit den
Volkenbond
Weinig verandering in
bestaanden toestand
BUITENLAND
MAAK'DAG 13 DECEMBER 1937
DE LEJDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
Geestdrift In Italië
Zaterdagavond heeft Mussolini
na afloop van de vergadering van
den Grooten Fascistischen Raad
medegedeeld, dat Italië uit den Vol
kenbond treedt.
Toen Mussolini op het balcon trad, stond
minister Starace, de secretaris der fascis
tische partij, naast hem. Deze kondigde
aan, dat de Groote Raad van het fascisme
bij acclamatie het voorstel van den Duce
tot onmiddellijke uittreding van Italië uit
den Volkenbond had aangenomen.
Mussolini nam daarop het woord voor
het uitspreken van zijn redevoering. Hij
zeide:
„Het historische besluit, dat de Groote
Raad bij acclamatie heeft aangenomen en
dat gij met uw geestdriftige kreten hebt
ontvangen, kon niet langer worden uitge
steld. Wij hebben gedurende lange jaren
de wereld een toonbeeld willen bieden
van ongehoord geduld. Wij hadden niet
de schandelijke poging tot economische
wurging van het Italiaansche volk verge
ten en zullen die niet vergeten. Maar som
migen dachten, dat de Volkenbond op een
gegeven oogenblik het gebaar van herstel,
dat gemaakt moest worden, maken zou. De
Volkenbond heeft dit niet gedaan en heeft
het niet willen doen. De goede voornemens
van sommige regeeringen vergaan, zoodra
hun gedelegeerden in contact komen met
het noodlottig milieu van het Geneefsche
Sanhedrin, dat bestuurd wordt door ver
borgen krachten, die vijandig zijn aan ons
Italië, aan onze revolutie. Kon onder deze
omstandigheden onze aanwezigheid op den
drempel van Genève nog geduld worden?
Onze stijl en ons temperament van solda
ten leed er onder. Het uur naderde, waar
op een keuze gemaakt moest worden in
het dilemma: Er in of er "uit. Er in? (De
menigte schreeuwt: „Neen"). Er uit?
(De menigte roept: „Ja") zoo roepen
wij uit, dat het genoeg is en wij verwij
deren ons zonder eenige spijt uit deze
wankelende tempel, waarin men niet voor
den vrede werkt, maar waar men den oor
log voorbereidt. Het is eenvoudig be
lachelijk te gelooven en te doen gelooven,
dat er pressies uitgeoefend zijn om onze
houding te bepalen. Er is geen pressie ge
weest. Er kon geen pressie zijn. Onze ka
meraden van den spil met Berlijn en te
Tokio hebben dat is de waarheid
een volstrekte discretie in acht genomen.
De uittreding van Italië uit den Volken
bond is een gebeurtenis van groote histo
rische strekking, die de aandacht der we
reld zal trekken en welker consequenties
nog niet voorzien kunnen worden. Daarom
zullen wij onze fundamenteele politieke
richtlijnen, die uitgaan naar samenwer
king en vrede niet opgeven. Wij hebben
daarvoor dezer dagen een schitterend be
wijs gegeven door den vrede in de wate
ren van de Adriatische Zee vast te leggen.
De dreigende stemmen, die zich van tijd
tot tijd verheffen en die waarschijnlijk
nog meer naar voren zullen komen van
den kant der kudden der groote democra
tieën, laten ons volkomen onverschillig.
Niets kan gedaan worden tegen een volk,
dat als het Italiaansche in staat is tot ieder
offer. Wij hebben wapenen in de lucht, te
land en ter zee: talrijk en gestaald door
twee zegevierende oorlogen. Maar wij heb
ben vooral den heroischen geest onzer re
volutie, dien geen menschenmacht ter we
reld ooit zal kunnen doen buigen."
De menigte juicht.
De toespraak van Mussolini duurde in
het geheel tien minuten. Uitbundige ova
ties volgden. De menigte juichte nog steeds
toen de muziek het lied der zwarthem-
den reeds begon te spelen. Om kwart over
negen duurde het gejuich nog steeds voort.
Mussolini kwam daarop weer op het bal
con. Vijf bataillons soldaten, die opgesteld
stonden op het verlichte plein, zongen toen
de cantate der legionnarissen en de Giovi-
nezza. Een spreker kondigt door de mi
crofoon aan:
„De woorden van den Duce zijn op goe
den grond gevallen, als het zaad, dat bloe
men geeft tot het oogenblik, waarop de
plant een krachtige boom wordt." Om vijf
minuten voor half tien begon een défilé
van de vrijwillige strijders in Afrika en
Spanje.
ÏFFICIEELE DUITSCHE
MEDEDEELING.
Duitschland keert nooit meer terug.
Naar aanleiding van de Zaterdag door
Mussolini afgelegde verklaringen wordt
van officieele Duitsche zijde medegedeeld:
„Het besluit der fascistische regeering
den Volkenbond te verlaten en de nog be
langrijker verklaringen, waarin de Duce
dat besluit gemotiveerd heeft, vinden in
Duitschland een volledig begrip en warme
sympathie.
Ten aanzien van het principieele stand
punt der Italiaansche politiek tegenover
den Volkenbond kon reeds sedert lang geen
twijfel meer bestaan. De woorden over de
valsche goden van Genève, die Mussolini
einde September op het Meiveld heeft uit
gesproken, klinken nog na in ons aller
ooren. Het is echter van het grootste ge
wicht, dat de Italiaansche regeering door
haar besluit van Zaterdag definitieve op
heldering in den toestand gebracht heeft.
De Volkenbond krijgt daarmede het ver
diende antwoord op zijn politieke werk
zaamheden. In geen enkel tijdvak van
zijn bestaan heeft hij bewezen te kunnen
bijdragen tot de behandeling van de ac-
tueele vraagstukken der wereldpolitiek. In
tegendeel hij heeft op de geheele politieke
ontwikkeling van na den oorlog steeds
slechts een schadelijken, vaak zelfs een
gevaarlijken invloed geoefend. Onder den
dekmantel der voorgewende idealen werd
hij steeds meer een belangengemeenschap
dergenen, die voordeel hebben van de
regeling van Versailles.
Het volledige falen van den Volkenbond
is thans een feit, dat geen bewijs en geen
bespreking meer van noode heeft. De
verwachtingen, die vooral vele kleine sta
ten in den Volkenbond hebben gesteld, zijn
steeds meer verdrongen door het inzicht,
dat de Geneefsche politiek der collectieve
veiligheid in waarheid heeft geleid tot
een collectieve onveiligheid."
Slechts uit Moskou kan men thans nog
een onbeperkte erkenning van de Geneef
sche idealen vernemen. Wanneer overigens
hier en daar nog wordt geprobeerd de mis
lukking van het instituut te herleiden tot
zijn gebrekkige universaliteit, is dat zeer
duidelijk een verwisseling van oorzaak en
gevolg, De motieven, die eerst Japan ver
volgens Duitschland en thans ook Italië
hebben gedwongen den Volkenbond te
verlaten, bewijzen duidelijk waar de radi
cale fouten van zijn constructies en de
hem beheerschende politieke tendenzen
liggen. Het is een hopeloos streven deze
radicale fouten te willen verhelpen, door
gedeeltelijke hervormingen.
Een terugkeer van Duitschland in den
Volkenbond zal daarom nooit meer in
overweging kunnen worden genomen."
DE INDRUK IN HET BUITENLAND.
ïs dat nu alles? vraagt men in Frankrijk.
De rede door Mussolini uitgesproken,
heeft alle onderstellingen over de bedoelin
gen van den Duce, die sedert eenigen tijd J
geuit waren, omvergeworpen. De openbare
meening in Frankrijk is gekalmeerd en men
is geneigd de verklaringen van den Duce,
die eindigde mét zijn trouw aan de vredes-
gedachte te betuigen, gematigd te noemen.
In gezaghebbende kringen verwondert
men er zich over dat men zooveel vertoon
heeft gemaakt bij een gebaar, welks on
middellijke uitwerking zeer beperkt is. Men
vraagt zich af, welke tastbare voord eel en
Italië van zijn besluit kan verwachten. Be
halve dat het voor een avond de aandacht
van Europa op zich gevestigd hield.
In Amerikaansche diplomatieke kringen
is men van oordeel, dat dit besluit geener
lei wijziging in den tegenwoordigen toe
stand zal brengen, omdat Italië reeds sedert
lang niet meer aan de werkzaamheden van
het Geneefsche instituut deelnam.
Volkenbondskringen zijn voornamelijk
verrast door het feit, dat Mussolini het
wenschelijk heeft geacht een zóó indruk
wekkende betooging te houden om het uit
treden van Italië mede te deelen. Als ge
volg van de omstandigheid, dat de Volken
bond in de laatste maanden in Italië een
instelling is genoemd, welke kwijnt en
sterft en welker onmacht voortdurend be
lachelijk en verachtelijk is gemaakt. Deze
parade van berustig bewijst, naar men te
Genève meent te sugge"eeren, dat Musso
lini, ondanks zijn schijnbare verzekerd
heid, niettemin gerekend heeft met voor
gevoelens ten aanzien van den gekozen weg.
Italië moet begrijpen aldus is de meening,
dat het een instrument van Duitschland
en Japan wordt.
Wat Moskou ervan zegt.
Het besluit van Italië den Volkenbond
te verlaten, heeft te Moskou geen verras
sing gebaard. Sovjet-Russische politieke
kringen wijzen er op, dat het door Mussolini
gekozen oogenblik slecht gekozen is:
het oogenblik, waarop Engeland en Frank
rijk er naar streven een ontspanning te
weeg te brengen in den Europeeschen toe
stand. Na de reis van Halifax naar
Duitschland. Tijdens de reis van Delbos
naar Midden-Europa. Men ziet er een nieuw
bewijs in, dat hoe meer Frankrijk en Enge
land hun wensch tot medewerking tot uit
drukking brengen, hoe meer men zich aan
den anderen kant, intransigent betoont.
Men concludeert te Moskou, dat de uit
treding van Italië uit den Volkenbond een
I nieuw échec beteekent voor de politiek van
„concessies aan de aanvallers", maar men
2iet er geen aanzienlijke wijziging in den
internationalen toestand in.
DUITSCHLAND
SOVJET GEZANT KEERT NIET TERUG.
De Sovjet-Russische zaakgelastigde heeft
Vrijdag een bezoek gebracht aan het de
partement van buitenlandsche zaken te
Berlijn en meegedeeld, dat de Sovjet-Rus
sische gezant, Joerenef* niet meer op zijn
post in Berlijn zal terugkeeren.
ENGELAND
GEHEIME DIPLOMATIEKE
ONDERHANDELINGEN?
Veertig jaar vrede voor Europa.
De diplomatieke redacteur van het link-
sche blad „The People" beweert, dat op het
oogenblik in het geheim langs diplomatie-
ken weg pogingen in het werk worden ge
steld om voor de komende veertig jaren den
vrede in Europa te verzekeren. Eden zou
aan Duitschland en Italië de volgende con
cessies hebben aangeboden:
1. Erkenning van de overwinning van
Abessinië.
2. Toewijzing van koloniën aan Duitsch
land na een conferentie der mogendheden,
die koloniale gebieden bezitten.
3. Afschaffing van de sanctieclausule in
het Volkenbondspact.
4. Scheiding tusschen het Volkenbonds
pact en het Verdrag van Verseilles.
In ruil hiervoor zouden Italië en Duitsch
land zich tevreden verklaren met hun ko
loniale bezittingen, de volledige onafhanke
lijkheid van Spanje verzekeren, de eerbie
diging van de tegenwoordige Europeesche
grenzen garandeeren, en tenslotte een niet-
aanvalspact met Frankrijk en Engeland on
derteekenen.
JOEGO-SLAV1E
DELBOS' BEZOEK AAN
BELGRADO
WILD ENTHOUSIASME IN DE STRATEN.
De aankomst van Yvon Delbas, den Fran-
schen minister van Buitenlandsche Zaken,
te Belgrado heeft tot zulke stormachtige
manifestaties, niet alleen voor Frankrijk,
doch tevens voor den democratischen regee-
ringsvorm geleid, dat de politie herhaalde
lijk ingreep. Op verscheiden plaatsen in de
Joegoslavische hoofdstad kwam het tot he
vige botsingen tusschen studenten en de
politie.
Verscheiden personen zijn bij de relletjes
gewond. Volgens sommige berichten zou er
ook een doode gevallen zijn, doch het offi
cieele communiqué spreekt dit tegen. De
politie heeft een aantal arrestaties verricht.
Ter eere van het bezoek van den Fran-
schen staatsman zyn in alle straten van
Belgrado Fransche en Joegoslavische vlag
gen uitgestoken. Een ontzaglijke drukte
heerschte op dezen Zondagochtend in de
Joegoslavische hoofdstad. Tienduizenden
stonden opeengepakt op het stationsplein
en langs den weg, dien zoo straks de stoet
zou afleggen. Tallooze belangstellenden
hadden Fransche vlaggetjes meegenomen.
„Welkom aan Yvon Delbos, den vertegen
woordiger van Frankrijk" was op twee
transparanten te lezen.
Klokslag 9 uur stoomde, terwijl de Mar
seillaise opklonk, de extratrein, dien de
Joegoslavische regeering ter beschikking
van Delbos gesteld had, het versierde sta
tion binnen. Hier ontving de premier van
Joegoslavië, Stajadinowitsj, den Franschen
minister, die hem zeer hartelijk de hand
schudde. Nadat de premier zijn gast aan
zijn gevolg en aan een aantal leden van
het corps diplomatique had voorgesteld,
schreed het gezelschap naar den uitgang.
Een donderend gejuich steeg uit de me
nigte op. toen Stojadinowitsj en Delbos aan
den uitgang verschenen. „Leve Frankrijk"
weerklonk het onophoudelijk en onder de
zen orkaan van toejuichingen begaf de stoet
zich op weg naar het gebouw van het Fran
sche gezantschap.
Wild enthousiasme.
Een compacte massa men schat het
aantal belangstellenden op minstens 60.0U0
stond langs den weg geschaard en over
al speelden zich dezelfde enthousiaste too-
neelen af als op het stationsplein. Wild
zwaaiden de menschen met hoeden en Fran
sche vlaggetjes. Op verscheiden plaatsen
had men enorme Fransche vlaggen ont
plooid en op lange linnen strooken stonden
leuzen geschreven als: „Leve Frankrijk",
„Leve het democratische Frankrijk", „Leve
de democratie", „Leve het bondgenootschap
met het democratische Frankrijk", „Leve
de Kleine Entente".
Het duurde echter niet lang of dit im
posante huldebetoon voor den leider van
Frankrijks buitenlandsche politiek kreeg
het karakter van een politieke demonstratie.
Groepen studenten, waarbij vooral de
meisjesstudenten zich niet onbetuigd lie
ten, hieven de Marseillaise aan. Het politie-
cordon werd doorbroken en op den rijweg
begonnen de manifestanten een optocht te
formeeren.
Op dat oogenblik greep de politie in. Een
aantal strooken met leuzen werd door de
beambten bemachtigd en verscheurd. Ster
ke afdeelingen gendarmes en politie dreven
de menigte naar de trottoirs terug, doch
thans trokken de betoogers op het trottoir
in optocht naar het Fransche legatieee-
bouw, voortdurend met Fransche vlaggetjes
zwaaiend, en kreten slakend ten gunste
van Frankrijk en de democratie.
De besprekingen.
Delbos heeft van kwart over tien tot elf
uur met Stojadinowitsj geconfereerd,
waarna hij gedurende drie kwartier een
bespreking had met prins-regent Paul.
Om drie uur Zondagmiddag, na het noen
maal werd Delbos door de koningin-moeder
ontvangen.
Bij hun besprekingen heeft Stojadino
witsj Delbos op de hoogte gesteld van zijn
bezoek aan Italië, terwijl Delbos mededee-
ling deed over zijn ontmoetingen te War
schau en Boekarest.
Stojadinowitsj heeft er den nadruk op
gelegd, dat zijn bezoek aan Rome een be
leefdheidsbezoek was in antwoord op het
bezoek van Ciano.
Gistermiddag heeft Delbos voor 2500 stu
denten een lezing gehouden over de geschie
denis van de derde republiek en van de
Fransche democratie.
Dinsdag zullen beide ministers een han
dels- en betalingsovereenkomst ondertee
kenen.
GRIEKENLAND
DE KROONPRINS GAAT TROUWEN.
De Grieksche bladen melden, dat het hu
welijk tusschen kroonprins Paul en Prin
ses Frederika van Hannover op 9 Januari
met groote plechtigheid in de kathedraal
van Athene gesloten zal worden. Alle le
den der Koninklijke familie, familieleden
van de prinses en talrijke buitenlandsche
vorstelijke personen zullen daarbij tegen
woordig zijn.
Getuigen zullen zijn prins George van
Griekenland, prins Michael van Roemenië,
en Prins Philips zoon van Prins Andreas
van Griekenland. In het koninklijk paleis
zal het huwelijk volgens protestantsch ge
bruik voltrokken worden.
RUSLAND
OPNIEUW EENIGE DOODVONISSEN.
VOLTROKKEN.
Volgens het Duitsche Nieuws Bureau
worden nog steeds tot den kogel veroor
deelden gefusilleerd.
In de laatste dagen zijn volgens het D.N.
B. in de verschillende deelen der Sovjet-
Unie in totaal 15 doodvonnissen tegen boe
ren, arbeiders en employées van staatsbe
drijven geveld.
DE VERDWIJNING DER ROBINSONS.
De Amerikaansche regeering is er, on
danks alle pogingen, welke door de am
bassade te Moskou in het werk zijn gesteld,
niet in geslaagd, officieele inlichtingen te
verkrijgen omtrent de verdwijning van den
Amerikaanschen schrijver Donald Robin
son en diens.echtgenoote.
Daar te Moskou op alle verzoeken om in
lichtingen ontwijkend werd geantwoord,
heeft minister Cordell Huil gisteravond den
Sovjet-Russischen ambassadeur op het
staatsdepartement ontboden, en geëischt,
dat zoo spoedig mogelijk alles wordt ge
daan om volledige gegevens te verkrijgen
omtrent de verblijfplaats der Robinsons.
PALESTINA
DE ONRUST DUURT VOORT.
Sjeik vermoord.
Gisteren hebben terroristen sjeik Mo
hammed Halib vermoord en verscheidene
personen gewond. Voorts hebben wederom
overvallen op automobielen plaatsgevon
den.
Een jonge Jood, die op zijn fiets reed,
werd gisteravond uit een hinderlaag be
schoten. De aanvallers hadden zich in een
greppel verborgen.
Buitenlandsche Berichten
DE TREINRAMP IN SCHOTLAND.
Thans vijf en dertig dooden.
Het aantal uit de vermorzelde trein bij
Castelcary in Schotland te voorschijn ge
haalde lijken is 'thans gestegen tot 35. Het
is echter in het geheel niet zeker, dat men
hiermede alle slachtoffer gevonden heeft.
De nasporingen worden ijverig voortgezet
SPOORWEGONGELUK IN POLEN
EISCHT VIJF DOODEN.
Nabij Guadelupe (Peru) is een personen
trein op een anderen trein ingereden. Vijf
personen kwam om het leven, terwijl veer
tig personen gewond werden.
ERNSTIG MIJNONGELUK IN
ZUID-AFRIKA.
Uit Johannesburg wordt gemeld:
De bliksem heeft een electrische draad
getroffen bij den ingang van een mijn
schacht met het gevolg, dat op meer dan
1000 meter onder den grond elf dynamiet-
patronen tot ontploffing werden gebracht.
Acht inheemsche mijnwerkers zijn om het
leyen gekomen.
ERNSTIG ONGELUK IN KOWNO.
Zaterdagmiddag is de bijna voltooide
verscheidene verdiepingen hooge gemeen
telijke autogarage te Kowno ingestort Tot
dusver zijn 4 dooden en 16 gewonden uit
het puin te voorschijn gehaald.
1ERSCH SCHIP VERGAAN.
Tien slachtoffers?
Zaterdag is ter hoogte van Baly Cope-
land het te Belfast thuis behoorende s.s.
„Annagher" vergaan.
Van de uit elf personen bestaande be
manning zou er slechts één gered zijn. Vijf
lijken zijn aangespoeld.
OVERSTROOMINGEN IN CALIFORNIë.
Twintig Californische steden staan on
der water tengevolge van een buitenge
woon hevigen storm, die talrijke rivieren
buiten haar oevers heeft doen treden. Er
is voor minstens vier millioen dollar schade
aangericht, terwijl naar schatting duizend
personen dakloos zijn.
Bij de ernstige treinramp te Castlecary in Schotland werden 34 personen gedood en velen ernstig
gewond. Een triest beeld van de ruïne op de plaats van het ongeluk
