NIEUWE KOOLHOVEN-VLIEGTUIGEN De avontuurlijke opdracht 3)e £cicbcli^6cHi^omt Do aanslag op Nahas Pacha te CaTro De plaats, waar de dader vier scholen op den Egypttschen mims'er president alvuurde, welke echter geen doel troHen Inzet: Nahas Pacha beantwoordt, onmiddellijk na den aanslag, de toe- ju'ehingen dei menigte voor een der vensters van zijn woning Een doorkijkje op het binnenplein van het Prinsenhof te Delft, dat in bouw° valligen toestand verkeert en waarvan restauratie dringend noodig is De strijd in het verre Oosten. Ellende in Sjanghai. Een Chineesehe moeder, die met haar kind in de internationale concessie was gevlucht FEUILLETON Naai het Engelsch bewerkt i door J. VAN DER SLUYS. (Nadruk verboden). 48> Gaat madame met ons mee? infor meerde Lindsay. Nou en of! Wij zyn verzoend. Maar hier in Frankrijk weet ik niet waar ik aan toe ben. In Amerika zyn we gescheiden. In Engeland getrouwd. In Frankrijk weet ik het niet Ik geef er de voorkeur aan naar Engeland te gaan, waar ik zeggen kan: Mijn vrouw de mooiste vrouw ter we reld is mijn echtger.oote. En de onzin van die voorstellingen met ongetemde tijgers is nu ook uit. Ik wil het niet hebben. Dan maar contractbreuk ik ben goed voor de gevolgen! Over een uur vertrekken we. Ik jij Gloria dat stuk hout van een Rosa, die ik niet zien kan en de nieuwe slang, die Gloria Fidello heeft ge doopt. Als jij het monster bij de douane verliest heb je mijn zegen. Hij klopte Lind say op den schouder. Ik zou graag dolgraag zelfs willen weten, of mijn brave Drayton thuis is. De hand bleef een oogenblik op zijn schouder liggen. Lindsay wist eigenlijk niet precies of het hooren van Draytons naam hem een schok gegeven had. Hij was let terlijk overdonderd geweest door de ver rassing. Dacht u dan, dat hij daar niet is? vroeg h(j. Restow ging lachend een stap achteruit. O, ja, hij zal er wel zijn hij zal er zijn. Hij zal het druk genoeg hebben gehad tijdens onze afwezigheid. Hij zal die eerste editie wel gekocht hebben, waarover hij schreef. Hij is altijd in actie, die Drayton; wat jij Fothering? In Dover aangekomen, wenschte ma dame Gloria niet den boottrein te nemen, maar eerst den inwendigen mensch te ver sterken alvorens de reis voort te zetten. Haar wil was wet en ze genoot van een uitgezochte lunch met ontelbare kopjes zwarte koffie. Lindsay maakte van de onderbreking ge bruik om te telefoneeren. In een cel van het postkantoor kreeg hij verbinding met den persoon, dien hij hebben moest. Hij gaf niet zijn naam, maar een codenummer. Ik kom juist uit Frankrijk Ja, van avond ben ik weer in de stad. De brieven heb ik ontvangen, ja. Luister, wil je pro- beeren iemand te vinden, die Drayton ge kend heeft tusschen 1910 en 1922 dus in den tijd, dat hij bij Lewindorf was? Lewin- dorf's butler of zoo iemand. Ik moet een nauwkeurig rapport hebben zoo moge lijk met een foto. Lengte is van zeer groot belang. Ik geloof niet, dat mijn man in Vincton Parva geboren is. Dan wil ik graag weten was er bekend is van iemand, die* Manning heet. Waarschijnlijk ver dween hij onder iien naam in 1922.... En wil je ook een jongeman voor me opspo ren; hij heet Jimmy Thurloe en is verslag gever by de „Daily Round". Ik heb een boodschap voor hem.... Dank je. Zeg hem, dat ik miss Manning spreken moet. Ik zal zien op dezelfde plaats te komen als den laatsten keer, tusschen negen en tien. Laat hij haar dat zeggen. Het is te gevaarlijk voor me om direct contact met haar te zoeken. Tusschen haakjes, Thurloe weet wie ik ben, dus je hoeft er niet omheen te draaien. Hij heeft me herkend. Het is vei lig bij hem. Zeg hem vooral, dat het van het allergrootste belang is dat ik miss Man ning spreek. Hij kan ook komen als hij wil.... Ja. O, ja, als je dat vindt.... Goed, ik kom dan. Ja, risico moeten we nu eenmaal nemenNeen, meer heb ik op het oogenbik niet. Een uur later was madame Gloria gereed haar reis te vervolgen. Restow had gelijk Drayton had het in hun afwezigheid druk gehad. Hij had den eersten druk nog niet gekocht, maar alle voorbereidingen getroffen, dat Restow de ze kon koopen. Restow plaagde Drayton vriendelijk, gaf na eenig heen en weer gepraat toestem ming tot den aankoop, wenschte zichzelf geluk met zoo'n ijverigen bibliothecaris en werd ten slotte door madame Gloria weg gehaald om in gezelschap van zijn secreta ris getuige te zijn van het gelukkige weer zien met haar python. Tytlioon, de cobra's Romeo en Julia en haar andere aangebe den kruipende lievelingen Lindsay kwam tot de ontdekking, dat ze leefden in een oververhit slangenhuis achter het zwem bassin onder de hoede van een jongen Egyptenaar, Ibrahim. Hun giftanden zijn zeker uitgetrokken, vroeg Lindsay, toen madame de glazen voorzijde van de kool opende, de reptielen er de een na den ander er uit nam en ze op liefkoozenden toon toesprak. Restow schudde het hoofd. Ze zegt, dat ze immuun is. Ik griezel altijd van die beesten of iemand met een kouden vinger mijn ruggegraat aanraakt, maar haar doen ze niets, Ibrahim evenmin. Hij komt uit een slangenbezweerders-fa milie vijftig geslachten lang hebben zij met slangen omgesprongen misschien wel sedert Pharao. Ibrahim! Hoe lang is die slangenbeweging al bij jullie in de familie? Ibrahim's grijns ontblootte zijn hagel witte tanden. Hij droeg een helderbruin pak en een zwierige roode fez. Altyd, meester, zei hij en grijnsde Lindsay keek naar de laatste kooi links Op den schoonen, met zand bestrooiden vloer lagen bewegingloos twee kleine slan gen van een dof-bruinachtige kleur. Ze hadden blijkbaar pas voedsel gehad. Wat zijn dat? vroeg hij snel. Ibrahim grijnsde ten derde male. Karaits, meester Indische slang. Kwaaie rakker, de karait. Lindsay bleef nog even kijken. In ge dachten zag hij iets bewegen onder den zoom van een kussensloop. Zijn oogen ble ven nog even gericht op de twee slangen; toen keerde hij zich om. HOOFDSTUK XXXII. Lindsay ging in de stad eten. Hij geloofde niet, dat hy gevolgd werd, maar nam extra voorzorgen in acht. Na het diner ging hij naar een groot bioscoop-theater, en zag kans er na tien minuten ongemerkt uit te glippen. Tegen den tijd, dat bij bij Santa kwam. was hij er zeker van, dat hy veilig was. De winkel was donker, maar op het moment, dat hij klopte, werd hy openge daan door Jimmy. Ze liepen door naar de achterkamer, waar Elsie op den hoek van de tafel zat, met bungelende beenen en haar oogen groot en helder. En? zei ze, toen de deur dicht was. Ze was in gespannen verwachting en een oogenblik gaf de houding van haar hals de vorm van haar kin hem die ver rassende gewaarwording, die hem aan Ma rian deed denken. Ze hadden geen enkelen trek gemeen gezichtsvorm, oogen, haar en teint waren verschillend maar toch was er iets, iets ondefinieerbaars, dat zyn innerlijk beroerde. Fijn, dat jullie alle twee zijn gekomen. Hy voelde, dat Jimmy een verdedigende houding aangenomen had. Thurloe, ik weet niet wat jij weet. Maar dit wil ik je wel zeggen, dat Elsie zich in een allesbe halve veilige situatie bevindt. Precies. Maar wiens schuld is dat? De mijne niet, antwoordde Lindsay. Dat zal ze je zelf kunnen vertellen. Het komt, omdat ze het een en ander weet. Ik zou graag dat ze me alles vertelt wat ze weet en dan hoeft ze nergens meer in ge mengd te worden. Wat wil je weten? vroeg Elsie. Een en ander omtrent Drayton. Het spyt mij, hy aarzelde even, maar ik moet het je vragen is hij je vader? Wat? barstte Jimmy uit. Elsie knikte. Ze had een hooge kleur, haar oogen stonden helder en hard. Wil je nu alles van hem vertellen? drong Lindsay. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1937 | | pagina 9