Na de Japansche over
winningsparade
Naar het rijk van den Rooden Tsaar
De Japanners hebben
zich teruggetrokken
BUITENLAND
ZATERDAG 4 DECEMBER 1937
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
Op weg naar Moskou
EEN REGELING TE SJANGHAI.
De Japanners zijn thans geheel uit het
gedeelte der internationale nederze.ang
te Sjanghai, dat zij bezet hielden, terug
getrokken. Het terugtrekken is geschied
op grond van een regeling, die de Brit-
sche commissaris van politie met een ver
tegenwoordiger van Matsoei heeft getrof
fen.
De vertegenwoordiger van den Japan-
schen opperbevelhebber Matsoei heeft
gisteren den Britschen commissaris van
politie van de internationale nederzetting
een memorandum overhandigd, waarin
wordt verlangd:
lo. De Japansche troepen hebben het
recht op ieder punt de internationale ne
derzetting te betreden;
2o. De politie van de nederzetting zal
maatregelen nemen om herhaling van de
incidenten van gisteren te voorkomen;
3o. Indien deze stappen niet voldoende
zijn, dan heeft het Japansche leger het
recht alle noodzakelijke maatregelen te
nemen tot het handhaven van de rust in
de nederzetting.
4o. Indien het Japansche leger van mee
ning is, dat de politie van de nederzetting
niet bij machte is de anti-Japansche ge
voelens voldoende te onderdrukken, dan
behoudt het Japansche leger zich het
recht voor, alle noodzakelijke maatrege
len te nemen, ingesloten het verhooren
van personen en het doen van huiszoekin-
ken.
Dit memorandum zal vanmiddag in den
gemeenteraad worden behandeld.
De hand granaatwerper was een Chinees.
De woordvoerder der Japansche ambas
sade heeft aan de pers verklaard, dat het
onderzoek heeft uitgewezen, dat 4e terro
rist, die een handgranaat heeft geworpen
naar de paradeerende Japansche solda
ten, geen Koreaan was, doch een Chinees.
Hjj wees er verder op, dat de Japansche
autoriteiten niet voornemens waren, het
incident te gebruiken als voorwendsel om
speciale voordeelen te eischen.
De Britsche pers over de Japansche
parade.
Met een merkbare opluchting maakt de
Britsche pers melding van de betrekkelijk
weinig ernstige incidenten, welke zich
gisteren voordeden bij de parade van het
Japansche leger in Sjanghai. Alle bladen
zijn van oordeel, dat deze parade zeer ge
schikt was om de spanning nog te ver-
grooten.
De „Times" formuleert in een hoofdar
tikel de Japansche houding aldus: „Een
ergerlijk besluit om de superioriteit van
Japan te bevestigen".
Het blad wijst er verder op, dat de open
bare meening in Japan den Europeeschen
groote mogendheden 'niet gunstig gezind
is, in het bijzonder Engeland niet. Het is
dus niet te verwonderen, wanneer deze
parade door de openbare meening zou
worden toegejuicht.
De „Daily Telegraph and Morning Post"
herinnert er aan, dat de betrekkingen tus-
schen beschaafde staten zoowel van hof
felijkheid als van de oprechtheid der be
doelingen afhangen. Zelfs de beste vrien
den van Japan in het Verre Oosten zul
len moeten erkennen, dat de parade van
gisteren bewijst, dat Japan deze essen-
tieele deugden niet bezit. Het geluk en de
gereserveerde hoiiding van de bewoners
van de concessie hebben voorkomen, dat
de incidenten uitliepen op een massa
slachting. Het blad vraagt zich intusschen
af, of het niet de bedoeling van de Japan
sche autoriteiten is geweest, incidenten uit
te lokken, toen zij tegen alle protesten in
toch hun wil doorzetten en de parade
hielden, welke door niets werd gerecht
vaardigd.
ZAL JAPAN DE CHINEESCHE
REGEERING NIET MEER ERKENNEN?
In officieele kringen te Tokio wint de
meening veld, dat de erkenning van de
„Kwomintang-regeering" opgeheven zal
worden bij den val van Nanking, aldus het
blad „Jomioeri Sjimboen", dat verder
schrijft, dat de Kwomintangregeering een
zuiver plaatselijk bestuur wordt, wan
neer Nanking doör de Japanneezen wordt
ingenomen. Het blad betwijfelt of de bui-
tenlandsche mogendheden, met inbegrip
van Groot-Brittannië en Frankrijk, zullen
voortgaan de Kwomintang-regeering te
beschouwen als het centrale bestuur van
China, wanneer Nanking zal zijn geval
len.
VOERT TRAUTMANN TOCH
BESPREKINGEN?
In Italiaansche en Duitsche ambassade-
kringen wordt bevestigd, dat Trautmann,
de Duitsche ambassadeur, op het oogen-
blik besprekingen met Tsjang Kai Sjek
voert. In diplomatieke kringen kent men
overigens geen bijzonderheden, hoewel
men gelooft, dat het initiatief niet van Ja
pansche zijde is gekomen. In ieder geval
wordt de meening geuit, dat eventueele
besprekingen te laat komen, gezien de
Japansche militaire successen. Naar de
meening van welingelichte kringen wenscht
Duitschland, dat Japan niet dieper in
China doordringt en daarbij krachtsin
spanning en materiaal verbruikt, die an
ders tegen Sovjet-Rusland beschikbaar
zouden zyn. Ook zouden sommige Japan
sche kringen Tsjang Kai Sjek willen
handhaven als den eenigen man, die het
gezag kan handhaven en het ontstaan van
een chaos in de Jangtse-vallei kan voor
komen.
Niettemin is de algemeene opvatting,
dat de voorstellen van Hankau onmogelijk
succes kunnen hebben. Verder heeft de
Japansche regeering geen officieele me-
dedeeling van de Duitsche gekregen, ter
wijl men dat had kunnen verwachten, in
dien een bemiddeling werkelijk in het
voornemen lag.
FRANSCH—JAPANSCH INCIDENT.
Omstreeks tien uur hedenochtend kwa
men vier Japansche legerauto's aan de
grens van de Fransche nederzetting om
door deze naar Nantao te gaan. Geduren
de twee dagen staan de Fransche autori
teiten toe, dat de Japansche vrachtauto's
door de nederzetting rijden om Nantao te
voorzien van levensmiddelen e.d., doch dan
moet de bewapening van deze auto's tot
het uiterste beperkt zijn en moeten zij
vergezeld worden door de politie van de
nederzetting. De vier wagens nu, welke
vanochtend door de nederzetting wilden
rijden, voldeden niet aan deze voorwaar
den en werden derhalve tegengehouden.
Het incient is tenslotte geregeld tus-
schen den Japanschen commandeerenden
officier en een Fransche politie-officier.
De kalmte werd geen oogenblik ver
stoord.
VAN HET VATICAAN
PAUSELIJKE KERSTBOODSCHAP.
Vrede op aarde.
De Romeinsche correspondent van de
„Tijd" seint:
In gezaghebbende kringen verwacht men
dat, indien Z. H. de Paus een rede zal hou
den, op den vooravond van Kerstmis, bij
de aanbieding der Kerstwenschen van de
Kardinalen, de H. Vader zal spreken over
den vrede in het algemeen, en misschien
ook speciaal over den vrede in verband
met de conflicten in het Verre Oosten,
Spanje, Palestina en over den toestand in
Duitschland.
DUITSCHLAND
KERKVERVOLGING IN HET
DERDE RIJK
WORDT HET HERDERLIJK SCHRIJVEN
VAN FULDA NIET VOORGELEZEN?
Stilte die aan de storm voorafgaat.
Onder het opschrift „Rond de positie der
Katholieke Kerk ir. Duitschland" schrijft
de „Basler Nachrichten", een liberaal-con
servatief Zwitsersch blad, dat gewoonlijk
zeer goed over de Kerkelijke toestanden in
het Derde Rijk is georiënteerd, o.m. het vol
gende: „Onder de Duitsche Katholieke Bis
schoppen heeft thans de meening postge
vat dat er, na de zware slagen die in het
voorjaar en ook dezen zomer aan het Ka
tholicisme zijn toegebracht, thans voor de
Kerk een pauze is ingetreden. Men ver
moedt, dat deze onderbreking haar oorzaak
vindt in het feit, dat het Nationaal-Socia-
lisme op het oogenblik alle beschikbare
krachten wil vrij hebben tegen de Protes-
tantsche Kerk, om deze en vooral de Do-
miné's der Belijdeniskerk te verpletteren.
Men is er in de kringen der Duitsche bis
schoppen zich duidelijk van bewust, dat na
het vernietigen der Belijdeniskerk wat
God moge verhoeden het geheele machts
apparaat weer tegen de Katholieke Kerk
aal worden gericht.
Betreffende deze pauze in den strijd be
staat nog een andere lezing, die onlangs
door een der deelnemers aan de Bisschops
conferentie van Fulda in Augustus van dit
jaar voor authentiek werd verklaard.
Volgens deze uitlating zou Rijksmi
nister Kerrl aan de Bisschoppen, die in
Fulda ter vergadering bijeen waren,
bij monde van een afgezant hebben
laten weten, dat hy de strijd tegen de
Katholieke Kerk zou laten rusten, wan
neer de Bisschoppen afstand zouden
willen doen van de publicatie van het
Herderlijk Schrijven, dat in Fulda werd
samengesteld.
Inderdaad hebben de bisschoppen tot
op heden dit herderlijk schrijven in
geen enkel diocees laten voorlezen.
Verder wordt nog gemeld, dat de bood
schap van Minister Kerrl door de
meesten der aanwezige bisschoppen
niet ernstig werd opgevat in verband
met de verschillende gevallen, waarin
reeds eerder-van die zijde woordbreuk
werd gepleegd, doch dat men den Mi
nister ook niet openlijk voor het hoofd
wilde stooten.
Zoo is dus het vraagstuk van het voor
lezen van het herderlijk schrijven van
Fulda altijd nog hangende. Wanneer men
de zaak goed beziet, dan gaat het by de
pauze in den strijd tegen de katholieken
om een van die geliefkoosde taktische mid
delen, waaraan de Duitsche kerkstrijd zoo
rijk is. Kerrl is zich volkomen bewust, dat
de strijd niet tegelijkertijd op twee fronten
gevoerd kan worden en dat hij niet beide
kerken tegelijk in de reeds gereedliggen
de haven van een Duitsche Nationale Kerk
zal kunnen binnenloodsen. Voor de leiders
van den strijd tegen de Kerk is er ook zeer
veel aan gelegen, dat de geloovige Protes
tanten en geloovige Katholieekn elkaar niet
vinden in een gemeenschappelijk afweer-
front. Vandaar dat op het oogenblik te
genover deze Kerken een geheel verschil
lende wijze van behandeling wordt toege
past. Het ware te wenschen zoo besluit
de „Basler-Nachtrichten", dat de taktiek
van Minister Kerrl doorschouwd werd en
dat door alle christelijke gezindten een een
heidsfront gevormd werd. Deze taak is de
eerste en meest gebiedende eisch van een
vernuftige kerkelijke taktieK. Het reeds
eeuwenlang gescheiden opmarscheeren der
verschillende Christelijke belijdenissen
moet thans voor een eensgezinden strijd
plaats maken".
HET PELGRIMSBEZOEK AAN
KEVELAER AANMERKELIJK GEDAALD
De Vereeniging voor Vreemdelingenver
keer van het beroemde genade-oord Keve-
laer aan den Neder-Ryn deelt in haar jaar
verslag over 1937 mede, dat het aantal pel
grims in het afgeloopen jaar belangrijk
minder is geweest dan in 1936. Het half-
millioen pelgrims werd dit jaar niet be
reikt. Vooral het pelgrimsverkeer uit Hol
land is belangrijk minder dan vorige jaren.
Deze daling van het aantal bedevaartgan
gers in ongetwijfeld toe te schrijven aan
de moeilijke positie waarin de Katholieke
Kerk in het Derde Rijk door de Nationaal-
Socialisten is gebracht. In totaal hebben
48.900 pelgrims den nacht in Kevelaer
doorgebracht, daaronder waren 40.850 Duit-
schers en 8050 Hollandsche pelgrims. Dit
jaar kwamen pelgrims uit Baden, Berlijn,
Bremen, Zuid-Duitschland en uit het Saar-
gebied, verder uit België, Holland, Italië
en Tsjecho-Slowakije.
Er waren in totaal 35 Hollandsche bede
vaarten en 3 pelgrimsgroepen uit België.
FRANSCH KATHOLIEK BLAD
VERBODEN.
Bij besluit van den chef der rijkspolitie,
Himmler, is het „Metzer Katholisches
Volksblatt", dat te Metz verschijnt, in
Duitschland verboden.
FRANKRIJK
DE REIS VAN DELBOS.
Het onderhoud met Von Neurath.
De Fransche minister van Buitenland-
scche Zaken, Delbos, is gistermiddag om
16.30 uur te Warschau aangekomen. Aan
het station werd hij verwelkomd door den
Poolschen minister van Buitenlandsche Za
ken, Beek en verschillende hooggeplaatste
ambtenaren. Delbos was vergezeld van den
chef de cabinet, Rochat, en den adjunct-chef
Berard. Met denzelfden trein is de Poolsche
ambassadeur te Parijs, Lukasiewicz, aan
gekomen. Het station was versierd met de
Fransche en Poolsche vlaggen.
Van de Poolsch-Duitsche grens meldt een
specialg verslaggever van Havas, dat de
omstandigheid, dat Von Neurath persoon
lijk Delbos kwam begroeten op het station
te Berlijn, van groot belang geacht moet
worden.
Tot dusverre was, wanneer een Fransch
minister door Berlijn reisde, slechts een
ambtenaar van het protocol aan het station
verschenen.
Men ziet hierin een teeken voor de
aanwezigheid van een betere atmos
feer in de Fransche en Duitsche open
bare meeningen. De beide ministers
hebben dit trouwens tijdens hun onder
houd geconstateerd, o.m. in verband
met veelvuldige bezoeken onderling
tusschen oud-strijders en jeugdorgani
saties van beide landen en met het min
der fel worden der perspolemieken.
Von Neurath deelde nog mede, dat de
Duitsche ministers, die tijdens de tentoon
stelling naar Parijs waren gegaan, bijzonder
gunstige indrukken mee naar Berlijn had
den genohien. Voorts brachten de beide
ministers de hoop tot uitdrukking, dat
soortgelijke contacten veelvuldiger zouden
worden en dat zy de gelegenheid zouden
hebben nader met elkander te confereeren.
Zeer kort konden de minsters vervolgens
nog eenige toespelingen maken op de alge
meene, hangende problemen.
Twintig jaar is in de wereld
historie een korte spanne tijds,
maar toch kan er zich veel in af
spelen, zelfs zooveel, dat eeuwen
iniet kunnen opbouwen, wat in die
twintig jaar ontredderd is.
Ziedaar het lot van Sovjet-Rus
land, het rijk van den Rooden
Tsaar, waar net kruis der Ortho
doxe Kerk vervangen werd door
hamer en sikkel en waar de hei
lige troon der Tsaren bezet werd
door den revolutionair, die zijn leven
lang droomde van een ander Rus
land, machtiger, rijker eri stralen
der dan het vorige, maar een Rus
land zonder God, zonder Kerk, zon
der innerlijke vrede.
De weg naar Moskou is een eentonige
weg. Als we Warschau in den morgen pas-
seeren glijden de sombere bosschen en
woeste streken monotoon voorbij, en de
eenigste afwisseling vormen de maaltijden,
die extra langzaam opgediend worden, om
de tijd maar te korten. Van Warschau naar
de Poolsche grens is iets meer dan een
halve dag sporen, en het is donker als de
trein het eenvoudige Poolsche grensstation
binnenrolt. Het oponthoud duurt niet lang
maar de Roodgardisten zijn reeds in den
trein gestapt, en op het traject naar Ne-
goreloje worden de passen opgevraagd. Het
is nu doodstil geworden in de coupé; de
Engelsman met een dikke plaid over zijn
knieën heeft voor de vierde maal zyn kof
fer geïnspecteerd, maar schijnt niets te kun
nen vinden, wat hem mogelijk in gevaar
kan brengen. Plotseling vraagt hij mij:
„Weet U misschien of men een Baedeker-
reisgids mee mag nemen?"
Hij is van vóór de revolutie weet U!"
Ik moet op mijn tanden bijten om niet te
iachen. Ik ben de derde aan wie hij dat
vraagt. Om hem gerust te stellen laat ik
hem zien, dat ik óók een Baedeker van voor
de oorlog bij me heb en dat schijnt hem iets
op te luchten. Hij laat zich echter niet over
tuigen, want hij zegt:
„Als het dan toch nog niet mag, dan kom ik
tenminste niet alleen in de gevangenis".
De buste van Stalin.
Negoreloje: Sovjet-Rusland. Het nieuwe
gebouw der douane, dat we betreden is van
buiten schaars belicht, maar in de groo'te
lokalen beschijnen heldere lampen de groote
tafels, waar de koffers onderzocht worden,
beleefd maar streng. In Russisch, Fransch,
Duitsch en Engelsch staat op de blanke
muur te lezen: „Proletariërs van alle lan
den, vereenigt UI" Er staat niet bij of dat
bedoeld is als welkomstwoord voor ons,
reizigers uit „kapitalische" landen, of als
een waarschuwing.
Maar ons bekruipt een onaangenaam ge
voel, als we een oogenblik opzien naar de
onvriendelijke, kolossale buste van Stalin
bij de ingang en die van Lenin in een hoek
van het lokaal, naar do soldaten, die groote
revolvers toonen, als hun jas nu en dan
openslaat.
Wij moeten ons geld aangeven en men
geeft ons in ruil een ontvangst-bewijs.
De Engelschman met de Baedeker is on
der al deze bedrijven een toonbeeld van
zenuwachtigheid en onrust, iets wat hem
een extra inspectie bezorgt. De kalmte van
den Engelsman is spreekwoordelijk, maar
deze man schijnt de uitzondering te willen
zijn, die de regel bevestigt.
Hoe men in het Roode Rijk reist.
In Negoreloje staat een andere trein ge
reed, want de west-Europeesche wagens
kunnen niet op de Russische rails rijden.
De baanwijdte is veel breeder; wat de eigen
lijke reden van dit verschil in vroeger jaren
was, weet ik niet, maar het is zeker, dat
strategische redenen er niet vreemd aan
zijn. In geval van oorlog kunnen vreemde
mogendheden de Sovjetrails niet bezi
gen en de Duitschers zullen nooit zoo
als onder de wereldoorlog in België hun
wagons op de rails hunner tegenstan
ders kunnen gebruiken.
Geldt dit ongemak dan niet voor de Rus-
JOEGO-SLA VIE
DE STAATSGEVAARLIJKE
MICKEY MOUSE.
Een al te goede koning.
De correspondent van de „Times" te Bel
grado meldt aan zijn blad, dat de Joego
Slavische regeeringscensor van het blad
Politika" Mickey Mouse, de held van het
witte doek en uit de kinderboeken staats
gevaarlijk is verklaard.
Het genoemde blad drukte een serie ge-
illustreerde kindervertellingen af, waarin
Mickey optrad als plaatsvervangend koning
van een sprookjesland. Hij nam daar aller
lei ingrijpende saneerings-maatregelen;
zoo halveerde hij de belasting van zijn on
derdanen, om dit tekort met de helft van
zijn hoogere, corrupte ambtenaren weer
aan te vullen.
Misschien is het deze dictatoriale maat
regel van den nieuwbakken koning ge
weest, die den censor tot dit verrassende
vonnis bewoog.
ZUID-AMERIKA
ALLE POLITIEKE ORGANISATIES
IN BRAZILIë ONTBONDEN.
De president der Braziliaansche repu
bliek heeft een verordening geteekent,
waarbij alle politieke organisaties, ook die
der integralisten, ontbonden worden. De
minister van arbeid heeft aangekondigd,
dat de vakorganisaties hervormd zullen
worden in den zin der corporatieve ge
dachte.
sen, als zy met treinen hun soldaten even
tueel naar het Westen moeten transportee
ren? Zeker, maar men fluistert dat in de
Russische spoorwegindustrie juist daarom
zoo weinig voor eigen land geproduceerd
wordt, omdat de fabrieken genoeg te doen
hebben met de fabricatie van locomotieven
en wagens voor de Westeuropeesche baan
wijdte. Men voegt eraan toe, dat deze wa
gens speciaal beschermd zijn tegen lach
aanvallen, en dat het afweergeschut er bij
voorbaat maar op gemonteerd is. Wat ervan
waar is? Rusland zwijgt natuurlijk, ea bui
tenlanders krijgen in de fabiieken a'.leen
'te zien, wat Rusland kwijt wil zijn. Het is
trouwens een feit, dat Rusland over zijn
spoorwegfabricatie heel weinig kwijt wil
zijn, tenzij massa brochures over nieuwe
locomotieven en luxueuse wagons, die men
in werkelijkheid bijna nergens ontmoet.
De trein van Negoreleje naar Moskou
ziet er werkelijk behoorlijk uit. De wagens
zijn nog uit de oude tijd der Tsaren, alleen
overgeverfd en met een groote ster gede
coreerd. Zij zijn wel stoffig, maar iedere
Rusland-reiziger weet wel, dat hij niet zóó
nauw moet nemen in het land der proleta
riërs.
Reizen in goederenwagens.
Het reizen in Sovjet-Rusland is de laatste
jaren veel veranderd. Vóór de revolutie
reisden de boeren en arbeiders zelden of
nooit en het aantal treinen was beperkt.
De wagons waren goed, ook van de derde
en vierde klasse. Na de revolutie echter
kwam de verandering. In de dorpen was
niets meer te krijgen. Als de boeren iets
anders noodig hadden dan brood, dan moes
ten zy met de trein naar de stad gaan, en
daar soms dagen lang in de queue voor de
winkels wachten. Daarbij kwam nog, dat
het aantal spoorwegen veel uitgebreider
werd, daar het aantal wagons maar zeer
langzaam aangroeide. Voeg hierbij nog de
zorgeloosheid der overheid, waardoor de
treinen herhaaldelijk defecten hadden we
gens slechte kolen, onvoldoende oplettend
heid en onkunde, en men kan begrijpen dat
er chaotische toestanden ontstonden. Kort
geleden heeft de regeering in het spoor
wezen streng ingegrepen, en men kan zeg
gen, dat het nu iets beter gaat. Dat neemt
niet weg, dat de dienstregeling allesbehalve
normaal is, zoodat de boeren zich in het
stationslokaal installeeren, meerdere dagen
daar blijven liggen wachten tot er een pas
sagiers-goederentrein langs komt (bestaan
de uit veertig a vijftig goederenwagens en
twee of drie personenwagens) om dan als
beesten in de wagons gestopt te worden,
waar maar enkele zitplaatsen zijn.
Vanzelfsprekend laten die wagons die
dagen lang met boeren volgepropt zijn, aan
vunzigheid niets te wenschen over.
Buitenlandsche Berichten
AUTO RIET ARTISTEN VERONGELUKT.
Op den weg van Luik naar Brussel is een
auto met zangers verongelukt, tengevolge
waarvan vijf vrouwelijke artisten en de
impresario werden gewond. De artisten
Boucot, Lucienne Boyer, Pills en Tabet, die
in een andere auto volgden, verleenden hun
kameraden onmiddellijk hulp en lieten hen
naar een ziekenhuis te Luik overbrengen.
TIJGERS OP TASMANIë.
In het met oerwoud begroeide, onbewoon
bare gebied aan de Westkust van Tasmanië
heeft men sporen ontdekt van Tasmaansche
tygers, die men, daar zij sinds jaren niet
meer gezien waren, als uitgestorven be
schouwde. Na de ontdekking van deze spo
ren van elf tijgers zijn onmiddellijk maat
regelen getroffen om te voorkomen, dat de
weinige nog levende dieren uitgeroeid zul
len worden.
De Tasmaansche tijger is ongeveer van
gelijke afmetingen als een wolf, heeft een
gladde huid, terwijl breede zwarte stre
pen over zijn rug loopen. In vroeger dagen,
in den tijd van de kolonisatie van Tasma
nië, doodden deze tijgers veel vee en maak
te men veel jacht op hen.
EEN HANDELSREIZIGER DURFT ALLES
Zelfs een sprong van 7.000 M. hoogte.
De dertigjarige handelsreiziger William
Kerr uit den Rand (Z.-Afrika) heeft zijn
hart verpand aan de parachute. In zijn
vrijen tijd zoekt hij veelvuldig hoogere sfe
ren op en deinst voor een sprong in de ijle
ruimte niet terug.
Zoo heeft hij dezer dagen een uitzonder
lijke prestatie verricht door te Sanderton
(Transvaal) van een hoogte van ongeveer
zevenduizend meter per parachute neer te
dalen, waarmede hij het Empire-record
dat met 6.600 meter op naam stond van wij
len John Tranum, met stukken klopte.
Het was Kerr's 63ste parachute-sprong
een evolutie die hem wellicht nog lang
heugen zal. Want de omstandigheden waar
onder Kerr door het luchtruim suisde, wa
ren nu niet van de aangenaamste; bewuste
loos kwam hij op den grond terecht, het
geen niet te vewonderen valt by een tem
peratuur van 22 graden onder het* nul
punt.
Donkere wolkengevaarten onttrokken
de aarde bevond werd alles zwart voor mijn
vliegtuig naar beneden schoot met zeven
kilometer ruimte tusschen zijn body en den
beganen grond. Maar de parachute deed
zijn werk goed en het reserve-valscherm,
dat hij op zijn borst droeg, behoefde dan
ook geen dienst te doen.
„Toen ik mij nog op grooten afstand van
de aarde bevond, werd ales zwart voor mijn
oogen en moet ik het bewustzyn hebben
verloren", zoo vertelde de handelsreiziger
na afloop van zyn avontuur.
