De avontuurlijke
opdracht
tyz&eidAch&QouAwnt
Op de Kerstmarkten te Londen Het
speelgoed wordt met kennersoog door
de kieme liethebster gekeurd
Ook Dinsdag stond het ouigerziekennuis te Amsterdam heel oen dag in het midoelpunt der publieke
belangstelling. leder gesprek behandelde den toestand van Z. K. H. Prins Bernhard
Met de meute «ooiop trekt het gezelschap door het p-achtige bosch
van Barkway (Eng) tijdens de groote jacht, welke er deze week werd
gehouden
FEUILLETON
Naai het Engelscb bewerkt
N door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden)
45)
Het is een slang! constateerd madame
Paravicini vol enthousiasme.
De kellner, die eerst- kort te voren uit
Londen gekomen was. liet het stuk gereed
schap op zijn voet vallen en sprong ontzei
achteruit. Rosalie bleef onbewogen.
Madame Paravicini, die voor het dinei
gekleed was in een exotisch middeleeuwsch
gewaad van diep .ood fluweel en goudkleu
rig laken, met een eveneens goudkleurig
net over haar armen en een streng robijnen
tusschen haar vlechten gewonden, nam de
kist op, taxeerde aet gewicht, drukte haar
teeder tegen zich aan en herhaalde:
Het is een slang! Iemand heeft me een
slang gestuurd!
De kellner bereikte de deur, verliet ach
terwaarts de kamer en wilde juist de deur
sluiten, toen hij zag, hoe madame Paravi
cini de kist, weer op tafel zette en het dek
sel opende. Hij bleef, met de hand op de
kruk toekijken. De kist bevatte oogen-
schijnlijk een hoeveelheid groenachtig wil
flanel. En juist trien hij een zucht van ver
lichting slaakte, schoot er uit het flanel een
paar decimeter ;lang omhoog, bekroond, j
door een platten, loerenden kop. Hij trok
de deur met zoo'n gevr_ld toe, dat de slag
nog lang in zijn professioneel geweten
bleef nadreunen.
Maar madame Paravicini hoorde het niet
eens.
Neen maar! Is het geen schat? vroeg
ze, Rosa is het gee* prachtdier? Zeg
denk je dat Algy me die gestuurd heeft?
Zie je, dan had ik grooten lust hem terug
te sturen, om zijn schandelijk gedrag van
gisterenavond.
Misschien is het niet van '~em, meen
de Rosa. Misschien van dien ander.
Charles? sprak madame Paravicini.
Ze pakte den slang met een stevigen
greep achter bij den kop en trok hem uit
de kist. Het beest was -ijf voet lang en
prachtig geteekend. Ze begor er met een
liefkozende stem tegen te praten, liet hem
om haar kronkelen en duwde zijn kop in
het net en de juweelen '«n haar haar.
Mogelijk is het Algy toch wel, zei ze.
Misschien, maar ik zou zeggen, dat hij
nog altijd dol op u is en als hij dol op u is,
stuurt hij u toch geen slang, was Rosa's
opinie.
Gloria Paravicini liep naar de telefoon
en vroeg het nummer van Pestow's kamer.
De slang, die zich tusschen de vlechten be
vond keek ge-interesseerd langs haar wang
omlaag naar den hoorn.
Jij daar, Algy?
Met Trevor Fothering. zei Lindsay aan
den anderen kant. Mr. Restow's secre
taris.
Ik begeer geer secretaris ik moet
Algy hebben en vlug ook.
Lindsay verwijderde zich. Hij hoefde
niet te vragen met wie hij -prak.
Daar is madame Paravicini! kondigde
hij aan en zag Restow glimlachend van zijn
stoel opstaan.
De miiliennair nam ten hoorn op, gaf
Lindsay een knipoogje en sprak:
Ben jij daar, Gloria?...-. Wat zeg je?
Je praat te dicht in 'iet toestel dat
heb ik je honderdmaal gezegd! Ik hoor
niets dan Bzz-Bzz-Bzz ir plaats van je
heer-lijke stemO, ga door alsjeblieft,
maar vijf centimeter verder de micro
foon. Ik luister ik ben een en al aan
dacht.
Lindsay, die met een handbeweging ver
zocht werd te blijven, hoorde vaag de stem
van madame Paravicini. Die stem klonk
heel boos
Algy Restow sohe' uit met je gek
heid en verte' me alsjeblieft of je mij zoo
ne* een slang gestuurd hebt?
Waarom zou ik dat doen? informeerde
Restow na een korte pauze in stomme ver-
verbazing. Stuurt me~ slangen aan de
vrouw die men liefheeft?
Heb jij die gestuurd of niet?
Ik zou nog liever sterven!
Een besliste klik van het toestel vormde
het einde van het gesprek. Restow gaf zich
eei klap tegen het v ^rhoofd, vloekte in
het Turksch en vroeg om de verbinding
met madame Paravicini's apartementen te
herstellen.
Het was niet madame Paravicini maar
Rosalie, die hem te woord stond.
U daar, mr. Restow? Ja, met Rosa
....Neen, ze wil niet komen, mr. Restow.
Ze zegt, dat u haar ^eleedigd hebt. Ze zegt,
dat als u iemand wilt beleedigen, u iemand
anders moet uitkiezenNeen, het heeft
geen zin, haar dat te zeggen mr. Restow.
Ze komt niet ze is woedend.,,, ja,
iemand heeft haar een slang gestuurd
O ja, ze zou werkelijk blij zijn geweest
als u het gedaan hadO ja, mr. Restow,
ze is dol op u.
Restow, die een serie leelijke gezichten
had getrokken, liet nu zijn vuist met ge
weld op de tafel neerk <men.
Vrouw houd je mond! Je hebt een
tong als een watermolen! Ben je daar nog?
Luister je? Hier heb je een boodschap vooi
mijn vrouw. Ik ben tot een duel uitgedaagd
door dien dierbaren mr. Arèsne van haar,
en als ze morgen geen echtgenoot en geen
geen schoothondje meer heeft, zal ik geen
medelijden met haar hebben verdraaid
neen
Hij smet den hoorn op het toestel en
liep lachend en met groote passen het ver
trek door, zijn hoofd achterover en zijn
lange tanden zichtbaar.
En nu gaan we dineeren! Mademoiselle
Urusle doet ons de eer aan. Is ze niet vol
maakt zoo blond, 'n beetje beschroomd,
een verduiveld charmant type! Ik zal haai
ook bloemen geven. Je mag driemaal raden
wat voor bloemen ik dat blonde meisje
geef!
Hij wees naar een doos van den bloemist,
welke op de sofa stond. De half-open deksel
toonde niets anders dan gekreukeld vloei
papier.
Vergeet-me-nieten, raadde Lindsay.
Jamais de la vie! barstte Restow uit.
Lelies dan, hernam Lindsay.
Restow schudde heftig het hoofd.
Mijn beste Fotheringbegon hij en
zweeg toen, het hoofd opzij, luisterend.
Lindsay luisterde eveneens.
Er was ongetwijfeld ruzie in de gang
Iemand bonsde tegen den muur Een woor
denwisseling weerklonk en geschuifel van
voeten. Er werd hard tegen de deur ge
klopt. Het volgend oogenblik sprong die
open. Gloria Paravicini verscheen op den
drempel. Ze zag er buitengewoon imposant
uit en ze was buiten zichzelf van woede.
Ze- hield mr. Charles Arèsne bij den schou
der en ze had de deur open gekregen door
er hem met kracht tegen aan te drukken.
Zijn boord was uit het knoopje gewipt, zijn
haar viel slordig over een oog en een lange
krab over zijn neus -en wang bewees het
niet geringe snij vermogen van een diaman
ten ring.
Miin engel! begr*ette Restow haar.
Madame Gloria loodste haar schoothond
je de kamer in, smeet de deur achter zich
dicht en wierp Lindsay een bevelenden
blik toe.
Laat de politie komen! commandeerde
haar diepe altstem.
Wat heeft hij gedaan? wilde Restow
weten.
Maar ik heb niets gedaan! kermde de
ongelukkige Charles. Messieurs ik
roep u tot getuigen ze heeft mij aan
gevallen.
Ze heeft mijn boord losgetrokken en mijn
gezicht opengekrabd mijn zenuwen zijn
geschokt en ik ben diep in mijn eer ge
krenkt.
Terwijl hij sprak, ging lij zoo staan, dat
Restow als een scherm voor de ziedende
dame dienst deed.
Madame Paravicini posteerde zich met
haar rug tegen de deur en staarde hem
aan.
Jij misselijke moordenaar! riep ze.
(Wordt vervolgd).
De vhegoooien de» cngelscne lucmmacnt. welke naar Austranè zullen starten om
deel te nemen aan de jubileumleesten, tijdens een der laatste proefvluchten boven
Plymouth a's voo-be'eidino voo» den q'ooten tocht
Fe Schevenmgen werd Dinsdag op
Prins Willem van Oranje landde, dit
regiment huzaren. Een overzicht
ritmeester P. W.
de plaats waar vóór 124 jaar
Feit herdacht door het 3de halt-
tijdens de herdenkingsrede die
Pieters hield
Telegrambestellers reden Dinsdag aan
het Burger ziekenhuis te Amsterdam af
en aan om de overstelpende hoeveel
heid depêches tp bezorgen, welke uit
alle deelen van het land en uit Indtë
komen als blijk van hartelijk medeleven
De nieuwe grooie verkeersvliegtuigen voor de Deutsche LuFt
hansa zijn viermotorig en hebben een gemiddelde snelheid
van 330 K M oer uur
