HET VOORLOOPIG NEDERLANDSCH
ELFTAL SPEELT TE ROTTERDAM.
De avontuurlijke
opdracht
Opstandige Arabieren in hinderlaag bij de beschieting van
Engelsche troepen tijdens de jongste onlusten in Palestina
Het voorloopig Nederlandsch elftal speelde Woensdagmiddag
te Rotterdam een oefenwedstrijd tegen de prof.-club Bourne
mouth uit de Engelsche derde divisie. Het moment, waarop
het eenige doelpunt in deze ontmoeting door Nederland wordt
gescoord
De onrust in Pales-
tina. Een Mufti
wordt bij het ver
laten der moskee
van Omar te Jeru
salem door zijn
aanhangers om
ringd
Waar de wagens der Duitsche spoorwegen de geregelde Amenkeansche adjunet-manne attachés te Londen en BerlijnJe kolonel.
- p. ij i Ti Furer en Guthrie, brachten Woensdag een bezoek aan de Ned. Scheeps-
reiniging bouw M, Am^erd... _waar zij orn.^den,^aanbouw zljnden lloUieü.-
Het Engelsche Royal Scots Greys Regiment is van Aldershot naar Hounslow
overgeplaatst De manschappen vóór het vertrek naar de nieuwe garnizoens
plaats
FEUILLETON
Naar het Engelsch bewerkt
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden).
11)
Hij vertelde Poole dat hij voor onge
veer een maand op reis moest. Hij wilde
hem instructies geven voor het geval, dat
hij niet zou terugkeeren, maar hy kreeg
de woorden niet over zijn lippen, met die
ernstige, eerlijke oogen op zich gericht. Dus
deed hij twintig vijf-pond biljetten in een
enveloppe en schreef er een paar regels
bij, dat, indien hem iets mocht overko
men, dit voor zijn bediende bestemd was.
Zijn particuliere aangelegenheden zou
den hopeloos in de war loopen, maar daar
was nu eenmaal niets aan te doen. Hij
hoopte maar, dat zijn flat niet verhuurd
en zijn meubelen niet verkocht zouden
zijn, wanneer het mr. Benbow Collingwood
Horatio Smith behaagde hem weer in het
land der levenden te doen terugkeeren.
Peel Anderson kwam 's Zondags bij hem.
Lindsay meende, dat het verkeerd zou zijn,
op Croydon te verschijnen zonder den pi
loot, die voor zijn vriend moest doorgaan,
zelfs van gezicht te kennen.
Hij bleek een sympathieke jonge kerel
en was geheel in zyn rol, want toen Poole
in de kamer kwam, sprak hij op den na
tuurlijksten toon ter wereld over een fic
tief samenzijn van voor enkele weken en
hun eerste kennismaking bij de winter
sport, enkele jaren geleden.
Zoo was Poole voldoende toegerust om
de journalisten, die Dinsdag in dichte
drommen zouden komen opdagen bevredi
gend te woord te staan.
HOOFDSTUK VIII.
De Maandag begon met nevel. Lindsay
keek naar de vage omtrekken der hui
zen aan den overkant en stelde zich de
vraag of Peel Anderson zou opstijgen,
maar toen hij Croydon bereikte, was het
helderder en het weerbericht luidde: vrij
goed zicht.
Poole had er op gestaan, hem uitgelei
de te doen. Hij zag er nog versteender uit
dan anders. Tot het laatste oogenblik hield
hij Lindsay's handkoffer vast. Lindsay
moest, dat behoorde bij de regie met
de noodige drukte protesteeren tegen het
vastbinden, zijn geduld verliezen en zich
een beetje aanstellen.
Mr. Smith's plan was eenvoudig tot in
alle details. Peel Anderson zou zijn pas
sagier op een afgesproken plaats afzet
ten en het doen voorkomen dat hy, over
het kanaal vliegend, achter zich had geke
ken en Lindsay Trevor gemist had. Men
zou concludeeren, dat hij zich los had ge
maakt by het vertrek uit Croydon had
hij immers al te'gen het vastbinden ge
sputterd en uit het vliegtuig gevallen
was.
Ze kwamen uit den nevel in den mist
en uit den mist in 'n lichten damp. Er lag
een vuicte wade over het landschap, waar
de boomtoppen en de spitsen der torens
spookachtig doorheen staken.
Peel Anderson stuurde het toestel naar
een eenzame plek, waar hij enkele maan
den geleden een noodlanding gemaakt had.
Lindsay stapte uit en bleef toezien, hoe
Anderson weer opsteeg. Hij wachtte tot het
vliegtuig aan zijn oog ontrokken was,
keerde zich toen om, stak drie velden over
en kwam aan den weg.
Het was uitstekend gegaan. Hij had zyn
leeren jas in het toestel achtergelaten,
straks zou Peel Anderson die in zee laten
vallen. In plaats daarvan had hij zijn over
jas over zijn arm. Hij trok die aan, sloeg
een das hoog om zijn kin, werkte zich
door een haag en liep vlug den weg af.
Twee auto's reden voorbij en in de verte
zag hij een man, die aan het ploegen was.
Lindsay werd warm van het loopen en
juist toen een groep huizen en een kerkto
ren zich aan zijn oogen opdook, passeerde
hem een auto, die uit de tegenovergestel
de richting kwam. Enkele meters verder
stopte de wagen. Lindsay keerde zich om
en liep terug.
Kunt u mij ook zeggen, hoe laat het
is? vroeg hij.
De chaufeur was een jonge man met hel
dere oogen en een strakken mond.
Wilt u misschien meerijden? vroeg hij.
Dat was geheel volgens heit plan en
Lindsay had zyn antwoord gereed.
Naar Notting Hill?
Ja! was het bescheid.
Lindsay stapte achterin en klapte het
portier dicht.
Hy leunde in een hoek. Dus ook dit was
naar wensch verloopen. Hij had nu opge
houden Lindsay Trevor te zijn, maar zijn
nieuw bestaan als Trevor Fothering was
nog niet begonnen. Gek, om niemand te
zijn!
De man, die den auto bestuurde had
niet voor niets zoo'n strakken mond. Ge
durende den heelen tocht sprak hij geen
woord. Na het station van Notting Hill
voorbijgekomen te zijn, sloeg hij links af
en stopte voor een net onopvallend huis
in een onopvalende straat. Hij zei niets
maar toen Lindsay den auto uit was, keer
de hij en reed weg.
Lindsay belde. Hij moest naar miss Ag
nes vragen en toen de deur openging,
vermoedde hij, dat zij in eigen persoon
voor hem stond. Ze had grijs haar en
grijze oogen en een forsche, gevulde fi
guur. Ze deed denken aan een gezellige
tante en toen Lindsay zei: Ik moest naar
miss Agnes vragen, glimlachte zij met den
aantrekkelijksten glimlach, dien hij ooit
gezien had. Hij was overtuigd, dat zij een
heel sympathieke vrouw moest zijn.
Na hem met eieren met ham en warme
koffie te hebben gelaafd, bracht ze hem
naar. een behagelijk vertrek met een
knappend haardvuur en verzocht hèm,
daar eenigen tyd te wachten.
Na ongeveer een uur nam ze hem mee
naar de badkamer en onderwierp zijn haar
aan een grondige bewerking. Zij gebruik
te een krachtige hennashampooing, liet die
een half uur op zijn haar, spoelde het daar
na met soda om de kleur vast te leggen.
Vlammend rood was het geworden en
ze vergeleek het met een lok van Trevor
Fothering's haren Het scheen haar vol
doening te schenken, maar wekte Lind
say's afschuw. Daarop waren zijn wenk
brauwen aan de beurt; ze werden niet al
leen rood, maar veranderden ook van
vorm. Door enkele haren uit te trekken,
gaf miss Agnes ze een opwaartsche lijn.
I Lindsay bekeek zich in den spiegel en
vond het succes overweldigend. Hij had
niet kunnen denken, dat het mogelijk was
zóó zijn eigen identiteit te verliezen. Hij
was absoluut niet meer zichzelf en nam
grif aan, dat, zooals ze verklaarde, Froth
er tegenwoordig zoo uitzag.
Miss Agnes was uiterst tevreden over
het resultaat van haar arbeid.
U moet er goed aan denken uw on
derlip een beetje naar links te laten han
gen onderrichtte ze. En vooral niet te
opgewekt kijken voorloopig tenminste
niet. Als iedereen aan u gewend is, hoeft
u niet meer zoo erg op te passen, maar in
het eerst kunt u niet voorzichtig genoeg
zijn. Te intelligent moet u ook niet kij
ken. Mr. Fothering is geen intelligente
persoonlijkheid. Hij kan scherp zijn, maar
intelligent is hy niet.
Lindsay lachte
Uw stem moet hoog klinken, vervolg
de miss Agnes, de koude kraan openzettend
om het bad uit te spoelen. En denk er aan,
dat uw neef niet meer Fransch kent, dan
een jongen op kostschool leert, Duitsch
kent hy absoluut niet, ook geen andere ta
len.
Lindsay leefde de rest van den dag als
het ware tusschen twee werelden en wend
de zich aan een hanglip en rood haar. Om
half acht gingen hij en miss Agnes samen
uit. Hij had zijn overjas aan, een slappen
hoed op met den rand naar beneden ge
slagen en de das was weer om zijn kin ge
wonden.. De avond was vochtig en nevelig,
het zag er uit alsof het zou gaan regenen.
(Wordt vervolgd).
