INSPECTIE VOOR BUCKINGHAM
De avontuurlijke
opdracht
-eugdige vanaaien neooen een zestai arbeiderswoningen op het bchaiksche veld te Oss totaal vernield.
Behalve ramen en deuren weiden zelfs binnen- en buitenmuren afgebroken Een veelzeggend snapshot
van de -avaoe welke door de baldadige jeugd werd aangericht
Koningin Elizabeth van Engeland inspecteerde voor Buckingham Palace te Londen het «Londen Scottish Regiment»,
waarvan Zij eere-kolonel is
Het moderne snelverkeer eischt moderne maatregelen Door Amsterdam wordt
langzaam maar zeker een geheel net van automatische verkeerslichten geweven.
Op verschillende punten zijn ze weer in aanleg, waardoor de verkeersagent van
het tooneel gaat verdwijnen
De tweede rolbascuie-brug voor de Oosterdoksluis te Amsterdam, gereed, om door twee pontons van de Ned. Dok Maatschappij
naar de plaats van bestemming getransporteerd te worden
De strijd in China. Twee Chineesche
spionnen, door Japanners overrompeld,
worden, met touwen aan elkaar ge
bonden, gevankelijk weggevoerd
Zorgvuldig verpakt arriveerden Maandag met het s.s. «Tiberius» van de K.NSKl te Amster
dam drie oude kanonnen en een anker, afkomstig uit den zeeslag van De Ruyter in de
Straat van Messina en door de Italiaansche regeering aan de Nederlandsche geschonken
FEUILLETON
Naar het Engelsch bewerk'
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden).
9)
Mr. Smith knikte bevestigend.
U werd door een van de leeraren ge
zien, terwijl u sou eerde in een nachtclub,
het was geen vacantie en dus waren derge
lijke genoegens verboden. De zaak kwam
bij den rector. U ontkende en de leeraar
in kwestie was bereid te zweren dat u het
was geweest De rector liet geen steen op
de andere om achter de waarheid te ko
men en gelukkig voor u. ontdekte hij die
ten slotte. Uw neef Trevor Fothering, werd
verzocht te vertrekken.
Lindsay voelde, dat het bloed hem naar
de wangen steeg. Die geschiedenis was hem
altijd dwars blijven zitten. Een lamstraal
van een vent, dat stuk neef van hem
Het was ezelachtig van hem, ver
volgde mr. Smith, om een bruine pruik
en een schmink-doos te bewaren op een
plaats, waar die gevonden moesten wor
den, zoodra er een onderzoek werd inge
steld.
We lijken heelemaal niet zooveel op
elkaar, protesteerde Lindsay. Dr. Hup-
kins was een idioot.
Er is een sterke overeenkomst in ge
laatstrekken, verklaarde mr. Smith. Hel
feit, dat zijn haar rood is, doet daar niets
aan af.
In den trein had hij ook al gezinspeeld
op een sterke gelijkenis, en toen den zin
niet afgemaakt. Lindsay had zich afge
vraagd, wat hij daarmee bedoelde. Nu rees
weer een vraag. Waar wilde hij heen? Of
beter: Waar moest dit op uitdraaien?
Mr. Smith onthulde in enkele korte woor
den de oplossing van het raadsel.
D. is Trevor Fothering.
Lindsaw had er op voorbereid moeten
zijn, maar het gaf hem een schok. Hij had
Fothering na hun schooljaren in Harrow
nauwelijks meer gezien. Een giftig ondier
was hij toen geweest, dat was de eenige
juiste kwalificatie! Zijn vader was een ach
terneef van Lindsay, zoodat ze niet be
paald naaste familie waren. Wat Lindsay
betrof, hoe verder hoe liever..
Dus D. was Fothering, Froth de wind
buil zooals men hem op school kort-
he; halve en welverdiend had genoemd.
En .j, Lindsay, moest zijn plaats innemen
als secretaris van een of ander geheimzin
nig personage. Het leek eenvoudig absurd!
En niet alleen absurd, het was gladweg on
mogelijk.
Hij stond op uit zijn stoel.
Het is 'een absolute onmogelijkheid
mr, Smith.
Hoe komt u er bij? was het weder
woord. Er bestaat niet de minste tw'jfel
omtrent de identiteit van Trevor Fothering
met D.
Dat bedoel ik niet. Ik bedoel, dat het
onmogelijk voor my is om zijn plaats in te
nemen.
Heelemaal niet!
Hij is drie weken de secretaris van
dien man geweest! Hoe kan ik in vredes
naam voor hem doorgaan?
De gelijkenis is sterk.
Hij heeft rood haar.
Henna, merkte mr. Smith kalmpjes
op. Het is gemakelijk en volkomen ze
ker in het gebruik.
Lindsay liet het punt verder rusten.
Hebt u met de kwestie van het hand
schrift rekening gehouden?
Hij dacht, dat hij mr. Smith gevangen
had.
Dat spreekt vanzelf. Maar hij werkte
altijd op de schrijfmachine. Ik vero.iderste'
dat u typen kunt. U hoeft alleen maai
zijn handteekeningen te copieerc.ii
Het leven was inderdaad rijk aan ver
rassingen! Lindsay had nooit gedroomd,
dat hij Froth's handteekening -og eens
zou vervalschen.
Natuurlijk kan ik typen, ze! hij. En
toen barstte hij uit: Neemt u mij niet
kwalijk, mr. Smith, maar het ïs gewoon
belachelijk. In een dichte mensent-nmenig
te zou ik misschien voor Fot.i-.et ng kun
nen worden aangezien ik wil op uw
woord aannemen, dat dat zo i is maar
dat ik voor hem kan doorga in in een huis
vol menschen tusschen wie hy drie weken
geleefd heeft dat is ten eenii.male bui
tengesloten.
Mr. Smith staarde in het vuur.
U bent te haastig u kent alle fei
ten nog niet precies, betoog .te hij daarop.
Fothering ontmoette zijn eh chef
eerst in Parijs, daarna in Monte Carlo. In
laatstgenoemde plaats drie weken gele
den in zijn betrekking als sec Zyn pa
troon vertrok bijna onmiddellijk ik ge
loof den volgendén dag al en liet hem ach
ter met stapels achterstallige correspon
dentie. Hij kwam terug voor één dag, om
drvrna weer vijf dagen afwezig te zijn.
Den dag na zijn terugkomst, stuurde hij
Fothering naar Engeland, met instructie
naar zijn landgoed in Surrey te gaan en
daar op hem te wachten. Op den autorit
daarheen kreeg hij dat ongeluk en sinds
dien is hij ir. Londen in een particuliere
verpleging geweest. Waar schuilt nu de
onmogelijkheid? Hij heeft een paar vluch
tige, haastige gesprekken met zijn patroon
gehad. Hij heeft thans order op Rillburne
het bewuste landgoed te komen, zoodra
hij zich weer sterk genoeg voelt. Er is
daar niemand, niemand van het personeel
bedoel ik, die hem ooit gezien heeft. Als
hij een beetje veranderd lijkt, zal dat aan
de gevolgen van het ongeluk worden toe
geschreven. Bovendien, uw stem en die
van Fothering lijken buitengewoon veel
op elkaar, zooals dat vaker bij verwanten
-voorkomt.
Mr. Smith gooide een stuk steenkool op
het vuur, haalde toen een zijden zakdoek
te voorschijn en veegde zijn vingers af.
Er zal niets anders opzitten, dan dat
u zich met de familiegelijkenis behelpt,
zy hij.
Hij stopte den zakdoek weer in zijn zak
en stond ook op. Met zijn schouder leun
de hij tegen den zijkant van den hoogen
schoorsteenmantel hij keek niet naar
Lindsay.
Envroeg hij zacht maar na
drukkelijk.
Als u denkt dat het gaat, zal ik het
doen.
Een fijne, slanke hand rustte een oogen-
blik op zijn schouder; een snelle, maar
bekorende glimlach gleed over mr. Smit's
gezicht. Lindsay had zyn 6chepen achter
zich verbrano, maar hij oetreurde het niet
De gedachte, te kunnen handelen, gevaar
te moeten trotseeren, werkte als een be
vrijding.
O, het gaat zeker! mr. Smith zei het
met zooveel overtuiging, dat de moeilijk
heden niet schenen te tellen.
Inmiddels was er nog heel wat, dat Lind
say gaarne wilde weten. Om te beginnen,
als hij secretaris ging spelen interesseerde
het hem wiens secretaris hij werd.
Ik denk wel, dat u den man wel van
naam zult kennen, zooals de meeste men
schen, lichtte mr. Smith in. Restow
Algerius Restow.
RestowNatuurlijk had Lindsay van
Restow gehoord. Wie, die geregeld de
kranten bijhield, kende den naam van Al-
geris Restow niet. had nooit gelezen van
zijn enormer» rijkdom, zyn machtigen in
vloed in de Restow-Adanison trust, zijn
kunstcollectie, zijn zucht tot pracht en
praal, zijn excentrieke weldadigheid, zijn
geruchtmakende débacle 'n jaar of tien
geleden en zijn verbazingwekkende en
snelle wederopkomst.
En Restow's huwelijksaangelegenheden
waren het onderwerp van velerlei luide
en gefluisterde commentaren geweest.
Restow! echode Lindsay.
Kent u hem?
Lindsay schudde het hoofd.
Ik heb hem twee jaar geleden in Hur-
lingham polo zien spelen, maar daar was
hy wel 'n beetje zwaar voor.
(Wordt vervolgd).
