SPORT
DONDERDAG 19 AUGUSTUS 1937
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 10
WATERPOLO
NEDERLAND—DCTTSCHLAND 1—1.
FrankrijkOostenrijk 3—2; Hongarije
België 40.
Hoewel men op deze voorlaatsten wed
strijddag van het internationale waterpo-
lotoumooi om den Horthy-beker, op het
Margarethen-eiland te Boedapest, gedacht
had, de beslissing te zien vallen omtrent
het definitief bezetten van de tweede plaats
door Duitschland, is dat toch eenigszins
anders geloopen. Het Nederlandsche ze
vental, dat in dit toumooi reeds blijk heeft
gegeven, tot de sterkste van Europa te be-
hooren, heeft op onverwachte wijze een
11 gelijk spel tegen de op één na beste
waterpolospelers ter wereld, de Duitschers
weten te behalen. Onze 'landgenooten gin
gen de rust met een 10 voorsprong in.
Wat de andere landen betreft, Frankrijk
wist zich van de laatste plaats op te wer
ken ten koste van Oostenrijk, dat door de
Franschen met 23 verslagen werd. De
Hongaren hadden het tegen België niet
zoo gemakkelijk als tegen Oostenrijk, maar
zij wonnen toch zonder groote moeite
met 40.
Er waren ongeveer 4000 toeschouwers
aanwezig, toen de Hongaarsche scheids
rechter Beleznay „beginnen" blies voor
den eersten wedstrijd van den dag tus-
schen Nederland en Duitschland.
Voor de rust bleek het, dat de Neder
landsche spelers „er zin in hadden". De
voorhoede was zeer actief, het samenspel
klopte goed en met Van Aelst weer als de
gevaarlijke man, ging het herhaaldelijk
op Klingenburg af, die verschillende fraaie
schoten kreeg te stoppen. Aan den anderen
kant had Van Woerkom het in doel ook
niet gemakkelijk.
De Duitschers speelden beneden him ge
wonen vorm, maar ook onze landgenooten
hebben in dit tournooi al beter gespeeld,
bijvoorbeeld in de eerste helft van den
wedstrijd tegen Hongarije. Niettemin stond
het spel nog op een zeer behoorlijk peil.
Van Aelst was weer zeer beweeglijk; hij
werd terdege bewaakt, maar hij slaagde
er desondanks in verschillende malen
goed vrij te komen en bij een van die goed
geslaagde pogingen wist hij Klingenburg
met een listig schot te passeeren. Neder
land leidde met 10, een resultaat, wat
zeker niet verwacht was.
Het spel ging nu geregeld heen en weer,
veel krachtsverschil was er niet en met
de rust had Nederland nog steeds zijn 10
voorsprong.
Lang zouden onze landgenooten dezen
echter niet houden. Het spel na de her
vatting was slechts 20 seconden oud, toen
Schulze met een onhoudbaar schot de
partijen op gelijken voet bracht (11).
Beide ploegen hadden daarmee blijk
baar hun kruit verschoten, want hoewel
er aan beide zijden verschillende scorings
kansen voorkwamen, tot doelpunten bracht
men het niet meer. Het einde kwam dus
met een voor Nederland onverwacht, maar
zeer verdiend gelijk spel.
De stand van het tournooi is thans:
gesp. gew. gel. verl. doelp.
Hongarije
4
4
24—3
Duitschland
4
2 1
1
9—8
Nederland
4
2 1
1
8—12
België
4
1 1
2
9,13
Frankrijk
4
1
3
8—12
Oostenrijk
4
1
3
8—12
ATHLETIEK
TWEE NIEUWE NEDERLANDSCHE
RECORDS.
Van de Ruyter op de 1500 IVï. en
Zeeger op de 4000 M.
Op de sintelbaan te Amsterdam zijn gis
teravond twee Nederlandsche records ge
sneuveld. De Ruyter, van Quick, slaagde
erin de 1500 meter af te leggen in den tijd
van 4 min. 0.3 sec. Hij bleef daarmede aan
merkelijk onder de door hem op 11 Juli
jl. te Stockholm gemaakten tijd van 4 min.
2.6 sec, tot dusver de beste Nederland
sche prestatie, welke evenwel nog niet
als record was erkend. Dit was ook het
geval met den door De Ruyter op 26 Juni
van dit jaar te Boedapest geboekten tijd
van 4 min. 4 sec., zoodat als oud-record
nog steeds moet worden beschouwd dat
van Kalkman, gevestigd te Amsterdam,
op 19 Juli 1936, met een tijd van 4 minu
ten 4.4 sec.
Zooals men zich zal herinneren zijn tij
dens het internationaal athletiek-concours,
op 8 Augustus jl., in het Olympisch Sta
dion te Amsterdam gehouden, zoowel Pe
tit, als De Ruyter erin geslaagd beneden de
vier minutengrens te blijven. Zij kwamen
toen resp. als derde en vierde aan, doch
Petit, die door een reflexbeweging De
Ruyter gehinderd had, werd gedisqualifi-
ceerd, zoodat de laatste als derde eindigde.
Aangezien men zijn tijd niet had opge
nomen, kon het record toen niet worden
vastgesteld. Dit is de aanleiding geweest
om dit nummer gisteravond in te lasschen
in het programma van de dames-wedstrij
den van het district Noord-Holland van de
K. N. A. U. Jammer genoeg was de Heer
lenaar verhinderd aanwezig te zijn, zoodat
een revanche niet kon plaats vinden. Wer-
nink, Feenstra en Bouman gaven de Ruy
ter echter althans in het begin, goed partij,
evenals Plieger en de Rooy, al hebben zij
het niet allen tot het einde weten vol te
houden. Hun gangmakirig was echter vol
doende om de recordpoging van de Ruyter
te doen slagen, hoewel in de laatste ron
den de onderlinge afstand tusschen de
leiders zeer aanzienlijk was. Wemink
(Trekvogels) werd tweede in den tijd van
4 min. 15.6 sec. en zijn clubgenoot Feen
stra derde in 4 min 21.9 sec.
Groote belangstelling bestond voorts
voor het heerennummer 5000 meter, A., B.
en C.-klasse, waarin o.a. Jan Zeegers mee
liep. Zijn poging om het op naam van Pe
tit staande record op de 4 km. omlaag te
brengen, is eveneens met succes bekroond.
Op buitengewoon fraaie wijze liep Zeegers
het parcours, zijn soepele gang wekte als
steeds ieders bewondering en vooral zijn
eindspurt was fenomenaal. Het bleek een
tijd genoteerd te hebben van 12 min. 13.7
sec., dit is een verbetering van de oude
prestatie met niet minder dan 3.5 seconde.
Zeegers was aanvankelijk van plan ook
het record op de 3 Engelsche mijlen aan
te vallen, doch hij had al zijn krachten
op de 4000 meter gegeven, zoodat hij dan
ook van verder loopen afzag. Het record
van Petit was op 1 Augustus jl. te Am
sterdam gevestigd met 12 min. 17.2 sec.,
een prestatie, welke nog niet erkend is.
Het hieraan voorafgaande officieele re
cord staat eveneens op naam van Petit en
bedraagt 12 min. 25.2 sec., een tijd op 5
Juli 1936 te Hilversum genoteerd.
De belangrijkste resultaten der overige
wedstrijden luiden:
5000 meter hardloopen heeren, klasse a.:
1. A. Bakker (ACC) 16 min. 2.4 sec., 2. A.
Paap (Haarlem) 16 min. 4.6 sec., 3. M. de
Groot (Lycurgus); klasse b.: 1. Mulder,
16 min. 53.4 sec.; klasse c.: 1. De Zwikker.
100 meter, dames klasse a.: 1. Fanny
Koen (Sagitta), 12.2 sec., 2. L. Koning
(Gita), 13 sec.; 3. A. Bolwit (idem).
100 meter, dames klasse b.: 1. N. Knuyt
(ADA), 13.4 sec., 2. T. Berger (AVA) 13.7
seconden.
100 meter, dames klasse c.: 1. N. van
Balen Blanken, 13.7 sec.
100 meter, dames klasse d.: 1. M. Gorter
(F. L. Jahn Edam) 14.2 sec.
4 x 100 meter estafette dames: 1. A. D. A.
56.1 sec., 2. Gita 56.2 sec., 3. Zaanland 56.4
seconden.
Relay 200, 100, 80, 60 meter, dames: 1.
Sagitta 57.3 sec., 2. A. D. A. 58 sec., 2.
A. V. A.
80 meter horden dames, klasse c.: 1. Nel
Knuyt (A. D. A.) 14.8 sec.
Verspringen dames klasse a.: 1. Van
Balen Blanken 5.09 m., 2. G. de Koek (A.
D. D.) 4.94 meter, 3. Burger (Sagitta) 4.78
meter, klasse b.: 1. Klinge (Gita, Haarlem)
4.89 meter, 2. Borman (idem) 4.76 meter,
klasse c.: 1. Boorsma (Zaanland) 4.62 m.
Discuswerpen dames: klasse a. 1. Nie-
sink (A. V. A.) 37.96 meter, 2. Blauw
(Stompet.) 30.33 meter, 3. Voorsmit (A.
V. A.) 29.70 meter: klasse b.: 1. E. van
Eerde (Gita) 26.23 meter, 2. Jansen (Sa
gitta) 23.59 m.,; klasse c.: 1. Wiedemeyer
(Volew.) 23.52 meter.
NIEUW EUROPEESCH RECORD 110 RL
HORDEN.
Sjoestedt brengt het op 14.3 sec.
Bij de athletieskwedstrijden te Helsing-
fors heeft de Fin Sjoestedt gisteren een
schitterende prestatie verricht. Hij wist
de 110 M. horden af te leggen in 14.3 sec.,
hetgeen een nieuw Europeesch record be-
teekent. Het oude record stond sedert 1929
op naam van den Zweedschen athleef Wen-
strom met een tijd van 14.4 sec. In 1932
had Sjoestedt dezen tijd reeds geëvenaard,
evenals de Engelschman Finlay dat het
vorig jaar had gedaan.
WIELRENNEN.
WIELERWEDSTRIJDEN TE
HILVERSURL
Van Egmond wint zijn sprint tegen
Van Vliet
Gisteravond zijn op de Gooische wieler
baan te Hilversum wielerwedstrijden, wel
ke door een slechts matig opgekomen pu
bliek worden bezocht, gehouden. Er wa
ren verschillende verrassingen. Zoo ver
loor de Nederlandsche kampioen Arie van
Vliet in den sprintwedstrijd zijn serie te
gen Van Egmond. Van Vliet, die in twee
de positie lag, moest de laatste bocht door
tactisch rijden van Van Egmond buitenom
nemen, waardoor hij op de eindstreep nog
met banddikte werd verslagen.
Verder was er het schitterende rijden
van Slaats in de achtervolging, die zich
weer een kampioen van groot allure toon
de. Hij won de achtervolging over 20
ronden. Na toen ronden had hij Van Vliet
reeds ingehaald. Slaats noteerde den prach-
tigen tijd van 3 min. Van Egmond, die Van
der Linden eveneens reeds na tien ronden
had ingehaald, deed het echter niet veel
minder. Hij deed er echter 21 seconden
langer over.
In den 40 km. koppelwedstrijd was er
volop strijd, maar geen der koppels slaag
de er in een ronde voorsprong te nemen.
De uitslagen luidden:
Omnium voor beroepsrijders: sprint:
le serie: 1. Van Vliet, laatste 200 m. in
12.6 sec., 2. Slaats.
2e serie: 1. Van Egmond, laatste 200 m.
in 1.5 sec., 2. v. d. Linden.
3e serie: 1. Van Egmond, laatste 200 m.
in 13.8 sec., 2. Slaats.
4e serie: 1. Van Vliet, laatste 200 m. in
13.1 sec., 2. van der Linden.
5e serie: 1. Van der Linden, laatste 200
m. in 13.4 sec., 2. Slaats.
6e serie: 1. Van Egmond, laatste 200 m.
in 12.2 sec., "2. van Vliet.
Klassementswedsti-ijd over 16 ronden: 1.
Van Vliet, 7 punten, 2. Van Egmond 9 pun
ten, 3. Van der Linden 11 punten, 4. Slaats
13 punten.
Totaaluitslag omnium: 1. Van Vliet 9
punten, 2. Van Egmond 10 punten, 3. Van
der Linden 16 punten, 4. Slaats 19 punten.
GEBRANDMERKT.
De tragedie van een arts, dien
men van moord op een
patiënte beschuldigt
Een prachtrol van Warren
W illiam
De nieuwe film „Gebrandmerkt" („Out
cast"), zal Vrijdag a.s. in Leiden op het
witte doek verschijnen.
Evenals „De tol der millioenen", is
„Gebrandmerkt" van een gehalte, dat een
nadere beschouwing rechtvaardigt.
Deze film behandedt, zooals wij reeds
vluchtig meedeelden, het geval van een
arts, dien men van moord op een patiënte
beschuldigt. Ongetwijfeld is dit gegeven
reeds meer tot een film verwerkt, maar
wij kunnen zonder overdrijving zeggen,
dat het in „Gebrandmerkt" op bijzonder
fijngevoelige en suggestieve wijze gebeurd
is. En weer wordt deze film, zooals de
hiervoor behandelde, voor een groot deel
gedragen door subliem spel. In dit geval
van Warren William, die de rol van Dr.
Philip Wendel Jones speelt, en van den
grijzen Lewis Stone, in wiens handen de
rol van advocaat Abbott is.
Wendel Jones is de man, die door de
publieke opinie langzaam-aan onmogelijk
gemaakt wordt. Hij wordt van moord be
schuldigd; bewijzen ontbreken en hij moet
worden vrijgesproken. Maar evenzeer ont
breken hem de bewijzen om de jury (en
daarmee de groote „men") te overtuigen,
dat hij niet schuldig is. En dan blijkt, hoe
wankel de positie van een dokter is en
hoe weinig er voor noodig is, hem deze
te ontnemen. Dan blijkt, dat zijn patiënten
vergeten, hoe kundig en nobel deze man
is dat zij, méér dan op zijn chirurgische
talenten, hun vertrouwen gebaseerd heb
ben op het vooze begrip, dat „reputatie"
heet. En als die reputatie een slag wordt
toegebracht doordat de medicus in een
rechtszaak betrokken wordt, sluitende
patiënten hun deuren. In het patiënten-
boek van Dr. Jones komen steeds meer
doorhalingen. De uitspraak van de jury
kan niet verhinderen, dat er een net van
verzinsels om den arts geweven wordt. Dr.
Philip Wendel Jones moet gaan, wil hij
niet van honger omkomen.
Het is de uitbeelding van deze figuur,
die de film groot maakt en Warren William
tot een groot acteur stempelt. De uitbeel
ding van dezen verongelijkten arts is een
wonderlijk-zuivere. Hier is geen haatdra
gend mensch, hier is geen man, die met
bitterheid en cynisme in het hart weg
trekt; neen, bij dezen Wendel Jones wil
het er niet in, dat de menschen hem willen
verguizen. Hij, die steeds voor de men
schen geleefd en gewerkt heeft, die slechts
met anderen en niet met zichzelf rekening
heeft gehouden, kan niet gelooven, dat
hij met één slag als dokter onmogelijk ge
maakt wordt. Als hij, na zijn ontslag uit
zijn ziekenhuis, bij een volgende sollicita
tie wordt afgewezen, gaat hij de trap af,
langs de wachtende patiënten. Hij strijkt
de kinderen over het haar, heeft een vrien
delijk woord voor allen en merkt nauwe
lijks, dat achter hem de hoofden bij elkaar
gestoken worden en dat men fluistert over
den dokter, wiens naam op de voorpagina's
der kranten genoemd werd
In den regenachtigen avond trekt Wen
del Jones weg naar een klein dorp. En
daar ontmoet hij den man, die hem ver
trouwt en wiens blik ruimer is dan die
van de massa.
Advocaat Abbott is in het dorpje Or
chard Fork gaan wonen om er zijn laatste
levensjaren door te brengen. De oude ad
vocaat lijdt aan een ongeneeslijke ziekte
en met de rustige gelatenheid van den
man, die weet, dat zijn leven welbesteed
is geweest, heeft Abbott besloten, dat zijn
levensavond voor hemzèlf zal zijn. Een
avond bij zijn open haard, met zijn boeken,
zijn sigaren en zijn whiskey.
In het stille dorp komen Abbott en Jones
met elkaar in contact. Bij den advocaat
vindt Jones een gezellige kamer, warmte
en licht in den dokter vindt Abbott een
man, met wien hij praten kan.
Dan begint de arts een practijk in het
FRANKIE DARRO en BAR
BARA WORTH in de film
„Geweld en Dynamiet".
Een echte en een pseudo-dokter en de man, die elkeen
bedriegt... Een scène uit de dolle klucht der
20th Century-Fox
SING BABY, SING!
DOUBLE WEDDING.
De volledigé rolbezetting voor de M.G.M.
film Double Wedding is thans bekend ge
maakt, en zal zijn als volgt: William Po
well, Myraa Loy, John Beal, Florence Rice,
Sidney Toler, Mary Gordon, Jessie Ralph,
Edgar Kennedy en Barnett Parker.
Joseph Manckiewicz is de producer van
deze film, die wordt geregisseerd door Ri
chard Thorpe.
Een speelscène uit de film „Jane Eyre".
VIRGINIA BRUCE en COLIN CLIVE in „Jane Eyre".
dorp en binnen korten tijd is „Dok" de
man, die alles weet en alles heelt tot
gebroken hondenpooten toe!
Maar Wendel Jones ervaart, dat de wraak
van den verbitterden echtgenoot van zijn
overleden patiënte hem zelfs in Orchard
Fork achterhaalt. Het „nieuws" van des
dokters slechte reputatie lekt uit en dan
openbaart zich weer de oude waarheid,
dat de psychologie van de massa iets an
ders is dan de som der „psychologieën" der
enkelingen. Een enkele uitzondering daar
gelaten vereeren de dorpelingen Dr. Jo
nes, allen hebben iets aan hem te danken:
de genezing van een hardnekkige kwaal,
het behoud van hun leven of wellicht de
kwijtschelding van een schuld. Niemand
der enkelingen zou Dr. Jones een haar
krenken maar nu het woord „moorde
naar" gefluisterd wordt, nu een enkele bel
hamel de wraakgevoelens oproept en aan
wakkert nu loopen allen mee. Zooals
lafaards en vredelievenden door een beze
ten menigte den oorlog in worden getrok
ken.
Het zijn beklemmende tooneelen, als de
redelooze menigte met brandende fakkels
optrekt naar het huis van den dokter en
Hem gebonden meevoert naar de plaats,
waar men hem lynchen wil. Maar het
komt niet zoover.
Advocaat Abbott verschijnt. Advocaat
Abbott houdt zijn laatste pleidooi. Hij
spreekt de massa toe. Rustig en zeker.
„Hangen jullie Dok op", zegt hij. „Ga ge
rust je gang als hij schuldig is. Als hij een
moordenaar is, zal ik jullie helpen den strop
om zijn hals te doen. Maar kunnen jullie
het tegenover God verantwoorden, als je
hem doodt? Weten jullie zeker, dat jullie
de menschheid bevrijden van een moorde
naar? Jij daar, ouwe Harry, wat heeft Dok
voor je gedaan? Hij heeft je rekening ver
scheurd, is het niet? En jij, John, zou jij
nog leven, als Dok er niet geweest was?
Vragen jullie je geweten en je verstand
en als jé Dok schuldig oordeelt wel,
knoop hem op!"
De mannen staan met gebogen hoofd en
zwijgen.
Door den donkeren nacht loopen Wendel
Jones en Abbott naar huis.
JANE EYRE.
DE WEES VAN LOWOOD l
De korte inhoud van deze film, waarin
Virginia Bruce de hoofdrol speelt, is de
volgende:
Kleine Jane Eyre, wordt eenzaam en
zonder vrienden opgevoed door pleeg
ouders, tot zij op een goeden dag naar
een groot weeshuis wordt gebracht, om
dat zij zich trachtte te verzetten tegen de
gruwelijke plagerijen van de kinderen
van haar pleegouders, de kleine John en
Georgiane Reed.
De toestanden in de weeshuizen in de
19e eeuw, tarten alle beschrijving, maar
toch vindt de kleine Jane er een straaltje
geluk in de vriendschap van juffrouw
Temple, een onderwijzeres, en niettegen
staande de stugge behandeling van Broc-
klehurst, de directeur van het weeshuis,
krijgt Jane, toen zij daarvoor den leef
tijd bereikt had, een aanstelling als on
derwijzeres aan het weeshuis.
Tenslotte is haar afkeer van de metho
des van Brocklehurst haar te machtig en
zij neemt ontslag. Zij wordt gouvernante
van de kleine Adele Rochester, op het
prachtige buitengoed van den heer Ed
ward Rochester, een Engelsch landedel
man.
Hier vindt zij eindelijk normale levens
omstandigheden en voor den eersten keer
werkelijk geluk. Zij wordt de vriendin
van ieder, vanaf de kleine Adele en mijn
heer Rochester tot Sam Poole, de koetsier
en juffrouw Fairfax, de huishoudster, in
cluis.
Er hangt echter iets geheimzinnigs
over een gedeelte van het huis, dat ieder
een voor haar tracht verborgen te houden
en zij kan maar niet begrijpen, waarom
zij niet toegelaten wordt in een vleugel
van het gebouw, van waaruit 's nachts
zulke wilde kreten komen.
Het geheim betreft de aanwezigheid
van de vrouw van Rochester, Bertha, die
krankzinnig is en voor wie er geen hoop
op herstel meer bestaat. De advocaat van
Rochester, Charles Vraig, is doende om
een nietigverklaring van het huwelijk te
verkrijgen, opdat Rochester de schoone
Blanche Ingram zou kunnen huwen, de
dochter van Lord Ingram.
Blanche en haar ouders zijn de eere-
gasten bij gelegenheid van een prachtig
bal op het buitengoed van Rochester. Bij
deze gelegenheid ontdekt Rochester eigen
lijk voor het eerst, dat hij verliefd is op
Jane Eyre en dat ook zij van hem houdt.
Hij verbreekt zijn verloving met Blanche.
Hij maakt plannen voor zijn huwelijk
met Jane en als de huwelijksinzegening
zal plaats vinden, komt plotseling Bertha
Rochester uit haar verblijven en ver
schijnt als een geest bij de plechtigheid.
Bedroefd tot in haar ziel en teleurgesteld
loopt Jane weg en neemt een betrekking
aan bij dr. Rivers, een geestelijke en een
werker op charitatief gebied.
In den loop van tijd heeft een groote
brand inmiddels het groote buitengoed
van Rochester tot den grond toe vernield
en Rochester zelf is blind geworden, toen
hij poogde zijn krankzinnige vrouw uit de
vlammen te redden. Hij woont nu in het
huisje van zjjn opzichter dat ook op zijn
landgoed staat. Jane, onbewust van het
lot van Rochester, staat op het punt met
dr. Rivers te huwen en met hem naar
Indië te gaan voor het Zendingswerk.
Sam Poole, de vroegere koetsier van
Rochester verschijnt echter aan het huis
van den zendeling en toen hij Jane her
kende, vertelde hij haar van het ongeluk,
dat de Rochester's getroffen had.
Jane gaat nu terug naar haar blinde
beminde, en perst hem de erkenning af,
dat hij nog steeds om haar geeft. Er volgt
een gelukkig samenzijn in het huisje van
den opzichter.
