Rood-bont te Olst.
FEUILLETON
WELKOM THUIS
De wonderlijke belevenissen
van dr. Kaiserlien
door
WILL AMBERG.
(Nadruk verboden).
EERSTE DEEL.
L
Twist.
Gerinkel van scherven wordt gevolgd
door een kreet.
Dan daalt een stroom van scheldwoor
den neer op het hoofd van den armen Ach-
met Hadi, die de vrouw tegenover hem,
Nora Tilden, radeloos aanstaart. Hij be
grijpt niet, dat een blanke Miss zóó haar
zelfbeheersching kan verliezen en al even
min is het hem duidelijk wat hij nu eigen
lijk verkeerd heeft gedaan.
„Maak dat je wegkomt, lummel, slaap
kop!" snauwt ze hem toe.
Dat begrijpt hij en haastig sjokt hij de
kamer uit.
Wat er gebeurd was? Niets anders dan
een ongelukkig misverstand, waarvan de
jeugdige Arabier het slachtoffer was ge
worden.
Nora Tilden had om pen en inkt gebeld
en Achmet Hadi, die tengevolge van zijn
geringe ervaring als portier, huisknecht en
oberkellner van het Karmel-Hotel, zich
nog niet aan het tempo van min of meer
overspannen dames uit het beschaafde
Europa, vermocht aan te passen, had haar
opdracht verkeerd verstaan. In plaats van
pen en inkt had hij haar een glas sinaas
appel-limonade met ijs gebracht.
Dat was alles. Nora Tilden echter had
dit misverstand zoo onvergeeflijk gevon
den, dat zij in een plotselingen aanval van
woede den jongen het glas voor de voe
ten had gegooid.
Zóó was de eene zijde van Nora Tilden.
Haar ware zijde.
De andere zijde had zij zooeven dr. Kai
serlien getoond. Toen had zij zich voorge
daan als het smachtende, naar liefde en
aanhankelijkheid smachtende meisje, dat
slechts leeft voor den man harer keuze. Het
was niet gemakkelijk geweest die rol te
spelen en zij had er nog maar gedeeltelijk
succes mee geoogst, want dr. Kaiserlien had
er ten slotte slechts noodgedwongen in toe
gestemd nog vier weken in het land te
zullen blijven. Langer in geen geval!
Wie dr. Kaiserlien was?
Van beroep een zekere Duitsche geleer
de van karakter een man uit duizenden.
Dr. Kaiserlien had chemie wis- en na
tuurkunde gestudeerd en daarna was hem
door het Sulfide Syndicaat opgedragen de
ontginningsmogelijkheden van de Doode
Zee te onderzoeken. Want de geschiktste
exploitatie der schatten van de Doode Zee
was een kwestie, die zoowel de chemie als
de natuurkunde aanging; het was niet vol
doende op de goedkoopst mogelijke wijze
fosfor, zwavel en kali te winnen, het kwam
er eveneens op aan het transport van Je
richo naar Jeruzalem, waarbij over een af
stand van slechts enkele kilometers een
hoogteverschil van acht- tot negenhonderd
meter moest worden overwonnen, zoo ra
tioneel mogelijk te bewerkstelligen. Want
rendabel zou de exploitatie eerst dan zijn,
wanneer men er in zou slagen even goed
koop te produeeren als te transporteeren.
En daarom had het Duitsche Sulfide
Syndicaat zich tot dr. Kaiserlien gewend
met de opdracht ter plaatse eens te gaan
onderzoeken op welke wijze het gewensch-
te resultaat zou kunnen worden bereikt.
Hij had zich moeten verplichten binnen
twee en een half jaar een uitgewerkt
schema te leveren. Zijn werk zou voorloo-
pig strikt geheim worden gehouden.
Maar Kaiserlien was een vlotte werker.
Na twintig maanden had hij zijn studies
beëindigd en daar hij er niet van hield
zich te laten betalen voor werk, dat hij niet
verricht had, schreef hij kort en bondig
aam het syndicaat, dat hij het onnoodig
oordeelde nog langer in Palstina te blij
ven, omdat de rest van zijn onderzoek
goedkooper in Duitschland kon worden
afgewerkt.
Of de heeren van het Sulfide syndicaat
eenigszins verrast waren door deze gedrags
lijn, óf dat men achter zijn rug eens mede
lijdend glimlachte over de weinig zakelijke
openhartigheid van den geleerde, is nooit
bekend geworden, want als resultaat van
zijn schrijven ontving hij slechts een kort
briefje, waarin hem verzocht werd, over
eenkomstig zijn voorstel naar Duitschland
terug te keeren.
En nu zijn verhouding tot Nora Tilden.
Hij had eenige vjeken geleden in het Kar-
mel Hotel kennis met haar gemaakt. Op een
Zaterdag was hij moe en afgemat van Je
richo gekomen. Als hij de gloeiende hitte
van het Jordaan-dal maar even kon ont
vluchten, placht hij in Haifa zijn vrije da
gen door te brengen. En toen had hij haar
in de hall van het hotel ontmoet. Zij was
knap, zij het dan niet direct fascineerend,
maar alleen het feit, dat hij na langen tijd
weer eens Duitsche klanken in een onver-
valscht idioom hoorde, dat er eindelijk weer
eens iemand was, die hem wat van zijn va
derland kon vertellen, alleen dat en niets
anders was oorzaak geweest, dat hij zich
onmiddellijk tot haar aangetrokken gevoel
de.
Ook zij bleek zijn gezelschap bijzonder
op prijs te stellen, doch er scheen voorals
nog niet de minste reden voor hem om daar
trotsch op te zijn. Zij zaten hier immers als
het ware opgesloten, zoodat zij vrijwel op
elkaar waren aangewezen.
Al spoedig echter begon het er naar uit
te zien, dat deze vluchtige flirtation niet
als zoovele andere zou eindigen, want toen
hij haar meedeelde, dat hij voornemens was
binnenkort weer naar Duitschland terug te
keeren, ontpopte zij zich plotseling als de
innig liefhebbende vrouw, die onmogelijk
alleen in dit land zou kunnen achterblij
ven. Zij smeekte hem zijn betrekking nog
niet op te geven. Tevergeefs. Daarna ver
zocht zij hem dringend dan althans voor-
loopig nog wat te willen blijven en te over
leggen op welke wijze een scheiding tus-
schen hen beiden voorkomen zou kunnen
worden. Tevergeefs. Hij wenschte van zijn
hart geen moordkuit te maken. Hij verlang
de naar Europa, naar de bosschen in
Duitschland, naar zijn geboorteplaats en
naar zijn home.
En nu had zij vanavond een laatste po
ging gedaan, alle vrouwelijke middelen
aangewend om hem tot andere gedachten
te brengen en inderdaad was het haar ge
lukt hem de toezegging te ontlokken, dat
hij zijn vertrek nog eenige weken zou uit
stellen.
En nu zat hij op het balcon van zijn ka
mer, starend in den nacht. Aan den voet
van den berg twinkelden de lichten van de
stad; verderop lag blauw-zwart de zee.
Innerlijk was hij woedend op zichzelf,
dat hij zich de belofte om nog een paar we
ken te blijven, had laten afdwingen.
„Merkwaardig," dacht hij, „hoe onlogisch
de vrouwen toch zijn. Als haar zooveel aan
een samenzijn met mij gelegen is, waarom
volgt zij mij dan niet naar Europa?"
Maar hierover doorpiekerend, kwam hij
tot de vraag: „Was het eigenlijk niet juist
onlogisch van mij? Had ik haar dat niet
moeten voorstellen? Was het niet aan mij
geweest van haar te eischen, dat zij mij
haar aanhankelijkheid zou bewijzen door
mij te volgen?"
Op dat oogenblik echter schrok hij op uit
zijn gepeins. Want met de nauwgezetheid
van een geleerde registreerde 'hij een «e-
voel, waaraan slechts één verklaring Kon
worden gegeven, n.l., dat het zóó goed was.
Dat het beter was nog eenige weken van
zijn repatrieering af te zien dan zijn leven
lang Nora Tilden aan zijn zijde te weten.
Zijn onderbewustzijn vermoedde de ware
Nora Tilden.
(Wordt vervolgd).
Een gezelschap, dat deelnam aan het internationaal Landbouw-
congres te Den Haag. bracht Donderdag een bezoek aan
Olst, ter bezichtiging van het rood-bont IJsselvee. Ook uit
Olst ontbrak het niet aan belangstelling
De Fransche
opleidingskruiser
.Jeanne d'Arc",
is Donderdag in
de haven van Am
sterdam aange
komen
Met de .Djalak* vertrok Donderdag van Schiphol de eerste athletiekploeg
naar Budapest voor de wedstrijden tegen Hongarije. Eerste rij, vierde van
links. Brasser; geheel rechts Van Bever en
Het Ned indiscne Padvinders-contingent, dat zal deelnemen aan de a s.
Wereld-jamboree op Vogelenzang, is met het m.s. .Dempo" uit Indiè ver
trokken Het vertrek uit de haven van Tandjong Priok
Door de Oxford-universiteit werden Woensdag verschillende
eeredoctoraten verleend De doctores honoris causa in den
otticieelen stoet
Simpelveld heeft gas gekregen, waarvan de eerste vlam door
burgemeester J. Houbiers werd ontstoken
De jaarlijksche groote St. Jansproceisie had Donderdag te Laren plaat,.
De stoet onderweg
