w
De kerkvervolging in Duitschland
DE TOESTAND ONTSPANT ZICH
BUITENLAND
•z Alle soorten van
verzekeringen
WOENSDAG 2 JUNI 1937
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
Omzwervingen door het Derde Rijk
Verschillende kennissen, die hun va-
cantie in Duitschland doorbrachten, hoor
den wij bij hun terugkeer in het vader
land met 'n zekere trots beweren: „Van
'n kerkvervolging heb ik in Duitschland
heelemaal niets gemerkt. Iedereen is er
vrij om z'n godsdienstplichten te vervul
len. De kerken zijn er Zondags stampvol.
Die Hollandsche kranten overdrijven
vreeselijk. 't Is er een prachtig land en
men drinkt er heerlijk bier!"
Tot op zekere hoogte, en vooral wat dit
laatste betreft, hebben deze menschen
niet heelemaal ongelijk. Men ziet in
Duitschland ook geen priesters aan tele
foonpalen bengelen, zooals in Mexico.
Eeuwenoude Kathedralen zijn niet in
vlammen opgegaan, zooals in Spanje.
Maar als men zich 'n Kerkvervolging al
leen kan voorstellen met brandende ker
ken en afschuwelijk vermoorde priesters
en vermihkte religieusen, dan vergist men
zich toch deerlijk. Er is ook een andere
methode om de Kerk te dwarsboomen.
„Men kan ook het oudere geslacht kerk
boek en rozenkrans laten behouden,
maar de jeugd, de hoop der toekomst,
daar blijft de Kerk af, die behoort aan
den Staat, en zal worden opgevoed vol
gens de heidensche leer van Rosenberg,
waarin Duitschland tot de allesoverheer-
schende godheid is verheven". Dan wor
den er geen kerken in brand gestoken,
geen priesters gefusilleerd, maar de nieu
we toevoer van leden voor de Kerk wordt
afgesneden: de Kerk zal dood bloeden in
Duitschland.
„Over 10 jaar zal er nog maar een klei
ne kern Katholieken over zijn" verklaar
de de Bisschop van Passau. Als de toe
stand in het Derde Rijk zich even ongun
stig zou blijven ontwikkelen als thans
zou menschelijkerwijze gespro
ken het „nieuwe Duitsche" geloof na twee
generaties het Christendom totaal hebben
verdrongen. Hitier zelf schrijft in zijn
boek „Mein Kampf" op pagina 189: „Iedere
poging om een wereldbeschouwing (zoo
als b.v. het Katholicisme en Protestantis
me Red. K. W. P.) met geweldadige mid
delen te bestrijden, mislukt tenslotte, ten
zij deze strijd den vorm aanneemt van
een aanval voor een nieuw soort gods
dienst".
Welnu, tijdens onze journalistieke
zwerftocht door het Derde Rijk, waarvan
we zoo juist zijn teruggekeerd, is zonne
klaar komen vast te staan, dat in Duitsch
land, door de officieele regeeringsautori-
teiten en partij-instanties systematisch de
6trijd voor een nieuwe godsdienst, voor
een specifiek „Duitsch geloof" is ingezet,
met als einddoel de totale vernietiging
van het-Christendom.
Wij hebben ons gewend tot allerlei
vooraanstaande Kerkelijke autoriteiten
tot in de hoogste instanties. Dag en nacht
hebben we geconfereerd met geestelijken
en leeken, wier Katholieke mentaliteit
en oprecht vaderlandslievende gezindheid
niet in twijfel getrokken kan worden.
Overal hebben we dezelfde vragen ge
steld, en wat de ernst van den toestand
betreft waren de antwoorden wonderlijk
eenstemmig. We mogen en kunnen na
tuurlijk geen namen noemen van de Ker
kelijke autoriteiten, waar we, dank zij een
prachtige introductie, welwillend werden
ontvangen. Het verstrekken van mede-
deelingen of documenten aan buitenlan
dei's betreffende de kerkelijke verhoudin
gen en toestanden in het Derde Rijk, kan
als hoogverraad worden beschouwd en
met den dood worden gestraft.
We zijn intusschen aan het spiedend
oog der Gestapo ontsnapt en hebben vei
lig en wel een belangrijke hoeveelheid
gewichtig documentatie-materiaal over de
grens gebracht, dat we in de volgende
brieven hopen te verwerken.
De toezeggingen in het verleden.
De Duitsche Bisschoppen zijn thans bit
ter teleurgesteld. Hoe kan het ook anders.
Vóór Hitier aan de macht kwam, werd
steeds beweerd dat het Nationaal-Socia-
lisme den godsdienst zou verheffen. In
art. 24 van het Programma van de N. S.
D. A. P. wordt gezegd: „De Partij als zoo
danig staat op het standpunt van een po
sitief Christendom, zonder zich confes
sioneel aan een bepaalde belijdenis te
binden". Bij de machtsovername in 1933
verklaarde Hitler in de Kroll-Opera op
plechtige wijze „dat het Nationaal-Socia-
lisme geschoeid zou zijn op de basis van
het positieve Christendom".
Weliswaar verklaarde Rosenberg en
kele dagen later vanaf diezelfde plèats,
dat al die beloften en al het onderhande
len met het Episcopaat maar een schijn
beweging waren, maar de Bisschoppen
stelden al hun vertrouwen in het woord
van den Führer.
Ook toen de eerste Nationaal-Socialis-
tische hatelijkheden tegen het Christen
dom werden gelanceerd, Katholieke
Jeugdorganisaties werden bemoeilijkt,
bezittingen der Katholieke Arbeidersor
ganisaties werden in beslag genomen,
werd natuurlijk door de Bisschoppen ge
protesteerd, doch men verkeerde in de
vaste veronderstelling, dat deze maatrege
len slechts het gevolg waren van over
dreven ijver der plaatselijke Nationaal-
Socialistische autoriteiten en dat tenslotte
het eenmaal gegeven woord van den
Führer heilig zou blijken. In deze mee
ning werden de Bisschoppen nog ver
sterkt, toen het Concordaat tot stand
kwam en de rechten der Katholieke Kerk
niet alleen duidelijk werden omschreven,
maar het plechtig gesloten juridisch trac-
taat zelfs tot Rijkswet werd verheven. In
het geheim werd echter de strijd tegen de
Kerk voortgezet en Kardinaal Faulhaber
moest weldra constateeren, dat er geen
enkele paragraaf van het Concordaat meer
was die niet werd geschonden.
Een delegatie uit het Episcopaat ging
onderhandelen met de Duitsche Rijksre-
geering over de uitleg en de praktische
toepassing van verschillende artikelen
van het Concordaat.
In deze periode heerschte er in den
boezem van het Episcopaat geen eensge
zindheid over de modaliteit waarmede
het Concordaat werd uitgevoerd. Kardi
naal Faulhaber, Kardinaal Bertram, Mgr.
Clemens August Graaf von Galen zagen
toen reeds dat de strijd tegen de Kerk
onverbiddelijk zou worden doorgezet:
Staatsraad Mgr. dr. Berning van Osna-
brück, Kardinaal Schulte van Keulen en
Mgr. Gröber van Freiburg hoopten altijd
nog dat de extremistische richting zou
worden uitgeschakeld, en dat de woorden
van den Führer zouden bewaarheid wor
den en dat het Christendom werkelijk de
grondslag zou vormen voor het nieuwe
Duitschland.
Eenstemmigheid onder de
Bisschoppen.
Terwijl de onderhandelingen over de
interpretatie en toepassing van het Con
cordaat telkens werden gerekt en uitge
steld en zelfs een persoonlijk bezoek bij
den Führer geen resultaat opleverde
(daags na het bezoek der Bisschoppelijke
delegatie in Berchtesgaden werd de Rijks-
jeugdwet afgekondigd, waardoor de Ka
tholieke Jeugdorganisaties ten doode wer
den opgeschreven) kreeg de strijd tegen
de Kerk een steeds meer geniepig karak
ter. In ambtelijke geheime stukken, die
thans bij het Duitsche Episcopaat en in
Rome berusten, werd openlijk de syste
matische vernietiging van het Katholicis
me en Christendom als einddoel aangege
ven. Alleen een „Duitsch Geloof' zou in
staat zijn om het volk te bewaren voor de
vernedering en de verachting, waaraan
Duitschland door de schuld van het Chris
tendom was prijsgegeven. Duitschland is
groot geweest tot op het oogenblik dat
Karei de Groote kwam, en de Germanen
vernederde door hen te leeren knielen
voor het Kruis.
Systematisch wordt de strijd tegen de
Kerk voortgezet. „We zullen de Katholie
ken geen kans geven om zich tot marte
laren te laten verklaren, we zullen er mis
dadigers van n^ken", heeft Rijksstadhou
der Robert Wagner gezegd.
Dat is de diepste grond van de Devie-
zenprocessen, zedelijkheidsprocessen en
hoogverraadsprocessen: men wil de Kerk
zóó verachtelijk maken dat iedereen en
vooral de jeugd en het opgroeiend ge
slacht er slechts met verachting en wal
ging over kan spreken.
Nu de bedoelingen van de Duitsche re
geering steeds duidelijker zijn geworden,
de Katholieke Jeugdorganisaties ten doo
de zijn opgeschreven, de Katholieke Dag
bladpers reeds is verdwenen, de Katho
lieke School in gevaar is gebracht, nu
heerscht er een volmaakte eensgezindheid
onder het Episcopaat. Mocht er vroeger
al eens verschil van meening hebben be
staan over de wijze waarop het Concor
daat zou worden toegepast (in groote lij
nen heeft er nooit verschil van opvatting
bestaan) nu heerscht er een wonderlijke
eensgezindheid en vastberadenheid om
vol te houden.
„Nu ziet men zonneklaar in zoo ver
telde mij een der hooggeplaatste kerke
lijke autoriteiten dat de Bisschoppen
van München, Münster en Trier gelijk
hebben gehad. Sedert de Reformatie, in
de laatste 400 jaar heeft de Katholieke
Kerk in Duitschland niet zoo'n groote
schande beleefd als haar thans door het
Nationaal-Socialisme wordt aangedaan".
Onze Bisschop, zoo vertelde dezelfde
Prelaat, had steeds gehoopt dat alles te
recht zou komen. Hij meende door toe
geeflijk te zijn en geduld te hebben, veel
te kunnen bereiken. Thans is hij bitter te
leurgesteld en geestelijk en lichamelijk
lijdt hij er zeer veel onder dat hij zoo
vreeselijk in zijn goede verwachtingen
werd bedrogen".
„Wat denkt u van de toekomst van het
Katholicisme in Duitschland Monseig
neur?" zoo vroegen we belangstellend.
We zullen nog moeilijke jaren krij
gen door te maken, doch ondanks alles
blijven we een gezond optimisme bewa
ren. Het groote probleem ligt hier bij de
jeugd. Het oudere geslacht staat veel
dichter bij de Kerk dan vroeger. De lauwe
en liberale katholieken die de Kerk vrij
wel den rug hadden toegekeerd, komen
nu terug en verklaren openlijk: de smaad
die de Kerk thans wordt aangedaan kun
nen we niet dulden! Het blijkt dan ook
dat het percentage dergenen die dit jaar
voor het eerst na jaren weer hun Paasch-
plicht vervulden in sommige parochie's
zelfs met 10 tot 18 procent gestegen is.
Als er nu avondoefeningen in de kerk
worden gehouden, is de kerk reeds meer
dan een uur voor dat de spreker komt
overbezet. Er is weer een vurig geloofs
leven merkbaar. De leeken leven en voe
len mee in het lijden der kerk"....
„Maar zal de jeugd het volhouden?"
„Dat zal vele afhankelijk zijn van de
onderwijzers. Waar goede onderwijzers
zyn, behoeven we nog niet zoo veel te
vreezen. Doch waar het onderricht in de
heidensche leer van Rosenberg systema
tisch wordt gegeven, daar valt 80 procent
van de jeugd af'
„Daar staat weer tegenover dat onder
de intellectueelen, onder de Universiteits
studenten een voorrtffelijke geest
heerscht. We hebben hier in Keulen onze
„Mensa" (waar 150 studenten gezamen
lijk goedkoop of gratis komen eten); we
vinden dan wel eens de litteratuur die de
Na het incident met de Deutschland"
DE NIET-INMENGINGS-COMMISSIE
KOMT VOORLOOPIG NIET BIJEEN.
Naar vernomen wordt, zal de niet-in-
mengingscommissie niet bijeenkomen al
eer het onderzoek van de kwesties, welke
verband houden met het bombardement
van de „Deutschland", geëindigd zal zijn.
De Britsche regeering blijft in nauw
contact met de andere regeeringen, in de
eerste plaats met het doel een herhaling
van een bombardement van patrouillee-
rende oorlogsbodems te voorkomen en
verder met het doel, een middel te vin
den, om de leemte in het controleplan
als gevolg van het terugtrekken der Ita-
liaansche en Duitsche schepen aan te vul
len.
Portugal behoudt zich maatregelen voor.
Het Portugeesche ministerie van bui-
tenlandsche zaken publiceert een nota,
die door den ambassadeur te Londen aan
het foreign office -is overhandigd. Daarin
wordt gezegd, dat de Portugeesche regee
ring protesteert tegen de daden, waarvan
met het toezicht op de niet-inmenging be
laste schepen het slachtoffer zijn gewor
den en zich van nu af aan haar houding
voorbehoudt jegens de gedelegeerden, die
met het toezicht ter zee belast zijn, ten
aanzien„van de schepen, die Portugeesche
havens aandoen en wat betreft de facili
teiten, verleend aan de Britsche ambas-
sade-attaché's te Lissabon, die toezicht
houden op de nakoming van de overeen
komst van niet-inmenging aan de
Spaansch-Portugeesche grens. Als motief
wordt in de nota opgegeven, dat het zeker
is, dat door het staken van het toezicht
door de Duitsche en Italiaansche schepen
langs een belangrijk deel der Spaansche
kust het evenwicht, dat men trachtte te
vestigen door het toezichtsstelsel, ten gun
ste van een der partijen verbroken wordt,
terwijl het niet mogelijk is, dat de Lon-
densche commissie binnen zeer korten
tijd waarborgen kan doen vaststellen,
welke het Duitschland en Italië mogelijk
zoudeij, maken, de controlewerkzaamheden
te hervatten.
In een aanhangsel der nota wordt ge
zegd. dat de ambassadeur te Londen op
dracht heeft gekregen de commissie niet
te verlaten, zoolang de Portugeesche re
geering niet overtuigd is van de onmoge
lijkheid van het vinden van een bevredi
gende oplossing.
De gedragslijn der Italiaansche schepen.
Hoewel Italië zich uit de Londensche
commissie heeft teruggetrokken, zullen de
Italiaansche schepen, die voor het toe
zicht op de niet-inmenging gebruikt wer
den, in de hun aangewezen zóne blijven.
Zooals bekend is, hebben deze schepen er
zich slechts van te vergewissen, of de
naar Spanje varende vrachtschepen een
controleur aan boord hebben. Indien dat
niet het geval is, hebben de controlesche
pen nog niet het recht, de reis met ge
weld te verhinderen. Daarom gebruikt
Italië voor het toezicht gewone koopvaar
ders, bij voorbeeld de „Barletta", die on
langs bij Palma gebombardeerd is. Deze
schepen zullen voor rekening van Italië
blijven speuren naar wapensmokkelarij;
zij zullen zich tegen iederen aanval ver
dedigen, maar hebben tot dusverre geen
opdracht gekregen buitenlandsche, spe
ciaal Russische, schepen te praaien.
De veiligheidszones voor buitenlaxidsche
schepen.
Vermoedelijk heeft de Spaansche am
bassadeur te Londen, Azcarate, bij zijn
bezoek aan het foreign office gisteren,
medegedeeld, dat zijn regeering zich be
reid verklaarde de toepassing van het
systeem van veilige zones uit te breiden
voor de oorlogsbodems, welke deelnemen
aan de controle.
Zooals men weet heeft de Britsche
zaakgelastigde te Valencia een dergelijke
stap aanbevolen. De Duitsche regeering
acht evenwel dit systeem geen voldoende
waarborg, zoodat deze verklaring van de
Spaansche regeering het vraagstuk ver
moedelijk niet zal oplossen.
De „Leipzig" uitgevaren.
De Duitsche kruiser „Leipzig" is giste
ren in zee gestoken om de Duitsche vloot
in de Spaansche wateren te versterken.
Andere schepen zullen volgen.
Slachtoffers van de „Deutschland" worden
op staatskosten begraven.
De Fuehrer en rijkskanselier heeft be
paald, dat, zoodra de daartoe noodige
voorbereidingen zijn getroffen, de dooden
van het pantserschip „Deutschland" op
studenten laten liggen, een boek of bro
chure, dat ze per abuis achterlaten en dan
ziet men de algemeene belangstelling voor
geloofsverdediging. Bovendien is het ge
bedsleven der studenten beter dan ooit
tevoren"
Alles bijeengenomen lijkt men de toe
stand nog niet zoo catastrophaal als men
wel zou vermoeden enDeus provi-
debitEr is nog een Voorzienigheid...
Doch daar mogen we niet op specu
leer en!
Met een vriendelijke handdruk namen
we afscheid en. in het late avonduur sloop
ik langs de muren van de oude Kathedraal
terug naar mijn hotel.
De eerbiedwaardige prelaat die ik be
zocht is een onverschrokken strijder voor
de rechten der Kerktotdat de Ge
stapo ook hem zal wegvoeren naar het
concentratiekamp.... Hij verwacht het
iederen dag
staatskosten naar Duitschland zullen wor
den overgebracht, om op Duitschen grond
ter aarde te worden besteld.
Slachtoffers van Almeria begraven.
Gisterochtend is een deel van de slacht
offers van het bombardement van Alme
ria ter aarde besteld.
De kranten van Almeria konden niet
verschijnen, aangezien de electrische cen
trale werd vernield, ook andere groote
gebouwen zijn in puin geschoten. De be
volking keert uit de bergen, waarheen zij
was gevlucht, naar de stad terug en zoekt
in de puinen naar vermisten. De straten
liggen vol puin, zoodat het rijverkeer ge
heel is gestremd, doch het ruimingswerk
is krachtig ter hand genomen. De lekken
in de waterleiding zijn voorloopig gedicht
en de ondergeloopen straten zijn weer
opgedroogd. Ook de telegraaf- en telefoon
lijnen worden voorloopig hersteld.
De Spaansche regeeringspers is zeer
verontwaardigd over het bombardement!
Misnoegen te Londen.
In Britsche kringen hecht men geen
goedkeuring aan het feit, dat de rijksre-
geering na het bombardement van de
„Deutschland" direct haar toevlucht heeft
gezocht tot repressailles.
Een dergelijke maatregel, welke plotse
ling genomen is zonder voorafgaand over
leg, zooals andere landen in overeen
komstige gevallen hebben gedaan, toe
vlucht tot de diplomatieke procedure,
wordt te Londen algemeen veroordeeld.
Ongeveer tweeduizend communisten,
die aan een betooging hadden deelgeno
men, begaven zich naar de Duit
sche ambassade, waar zij een protest
tegen het bombardement van Almeria
overhandigden. De betoogers bleven on
geveer een half uur voor de ambassade
staan, nu en dan schreeuwende: „Verhin
dert, dat Hitier oorlog voert tegen kinde
ren". Tenslotte werd de menigte door de
politie verspreid.
Motie der Belgische werkliedenpartij.
De algemeene raad der Belgische werk
liedenpartij heeft eenstemmig een motie
aangenomen, waarin gezegd wordt, dat
slechts de Londensche commissie of de
Volken bondsraad bevoegd waren een on
derzoek in te stellen naar het incident
met de „Deutschland" en dat de bloedige
tegenmaatregelen der Duitsche regeering
in elk geval door niets gerechtvaardigd
waren. De arbeidersklasse wordt uitge-
noodigd een onmiddellijk antwoord te ge
ven door de hulp aan het republikeinsche
Spanje zooveel mogelijk te versterken.
VAN HET OORLOGSFRONT.
Het rechtsche legerbericht.
In het legerbericht van het groote
hoofdkwartier der nationalisten wordt
medegedeeld, dat de krijgsverrichtingen
in Biskaje zeer beperkt moesten worden
in verband met het slechte weer. Een
linksche aanval op de stellingen bij Pe-
nalemona werd met groote verliezen voor
de aanvallers afgeslagen, terwijl 49 link-
schen naar de rechtschen overliepen. De
troepen van Franco hebben een grooten
brand in het centrum van Madrid waar
genomen. De oorzaak kent men niet. De
gevechten in Guadarrama zijn gisteren in
de eerste morgenuren hervat. De vijand
leed zware verliezen, doordat al zijn aan
vallen werden afgeslagen, hetgeen beves
tigd is door linksche overloopers en be
wezen door de honderden lijken die het
terrein bedekken.
Successen voor de regeeringstroepen.
In officieele regeeringskringen wordt
bevestigd, dat de dorpen Lagranja en
Cerro de Cabaza Grande genomen zijn
door de regeeringstroepen. De regeerings
troepen rukken thans op in de pijnbos-
schen van Balsain.
VAN HET_VATICAAN
PAUSELIJKE ACADEMIE
GEOPEND
Toespraak door pater Gemelli
Gisteren is, zooals gemeld, in het pavil
joen Pius IV de Pauselijke Academie van
Wetenschappen geopend. Uit naam van
Z. H. den Paus presideerde kardinaal Pa-
celli, aangezien de Heilige Vader niet aan
wezig kon zijn. Het zou hem te ver
moeiend zijn.
De Academie telt zeventig leden, geko
zen uit de meest vooraanstaande geleer
den der christenheid. Hiervan zijn vier
Nederlanders, n.l. de Leidsche hoog
leeraar prof. Keesom (die Zaterdag naar
Rome is vertrokken, om de plechtigheid
bij te wonen, prof. Zeeman, prof. Debye
en pater Steins S.J., vijf Belgen, drie-der
tig Italianen, vijf Duitschers en één Chi
nees.
Men veronderstelt, dat de H. Vader
Maandag een aanval van hartzwakte heeft
gehad en dientengevolge de opening der
pauselijke academie niet zelf heeft kunnen
verrichten.
De openingsplechtigheid had dus Dins
dagmiddag om half 5 plaats in den zetel
KANTOREN TE:
ALPHEN a'd. RIJN - Stationsstraat 34-36
BODEGRAVEN, iederen Dinsdag 10—12 uur»
Hotel „van Haatten"
LEIDEN, iederen Vrijdag 10—12 uur
3660 Hotel „Bellevue"
der academie in de Vaticaansche tuinen.
De openingsrede werd uitgesproken door
Pater Gemelli, die verklaarde, dat de H.
Vader helaas door Zijn gezondheidstoe
stand verhinderd was, zelf de opening te
verrichten en Z. H. Em. kardinaal Pacelli
met de eigenlijke opening had belast.
De kardinaal zou aan den Paus de hul
debetuiging der academici en hun dank en
eerbiedsbetuigingen overbrengen.
Pater Gemelli gaf een kort overicht
van de lange glorierijke geschiedenis der
pauselijke academie tot de nieuwe inrich
ting daarvan onder den tegenwoordigen
Paus Pius XI, die geleerden van alle na
ties daarin wilde doen zetelen, die met
trouw en toewijding de wetenschappen
willen dienen.
Daarop las Pater Gemelli de betreffen
de passage van het „motu proprio" des
Pausen bij de nieuwe ordening der aca
demie voor, waarbij ook de benoeming
van Protestanten en Israëlieten geschied
de. De H. Vader, zoo zeide spr., had op de
medaille van dit jaar voor het feest van
de H.H. Petrus en Paulus aan de academie
willen doen herinneren door het doen aam-
brengen van de afbeeldingen van Michel
Angelo en Alexander Volta.
In deze moeilijke ure, waarin de wereld
door vele rampen bedreigd wordt, hebben
zich, aldus spr., mannen uit vele naties,
van verschillende godsdiensten en talen
vergaderd voor vredelievenden arbeid in
de pauselijke academie.
Daarop hield de Belgische professor de
la Vallée Poussin namens alle academici
een dankrede.
- Hij prees het hooge doel, dat de acade
mie beoogde, en betoogde, dat het be
staan van God en de onsterfelijkheid der
ziel den grondslag van het sociale leven
en van elke moraal vormen.
Wetenschap en geloof, aldus spr., staan
geenszins tegenover elkaar, doch harmo
nieeren met elkaar.
DUITSCHLAND
KERKVERVOLGING IN HET
DERDE RIJK.
MINISTER RUST VOORHEEN
EN THANS.
Waar blijft de Duitsche trouw?
Op den Gouwpartijdag der N.S.D.A.P.
te Guben in het jaar 1935 hield de Rijks
minister voor Opvoeding en Onderwijs
Bernhard Rust een groote redevoering
waarin hij o.m. verklaarde:
„Wij hebben in een Concordaat de con-
fessioneele school goedgekeurd. Wat wij
beloofd hebben dat zullen we ook nako
men".
Bij gelegenheid van de „inwijding van
de Bernard Hoogeschool" in Brunswijk op
23 Mei 1937 verklaarde deze zelfde minis
ter van Opvoeding en Onderwijs in zijn
feestrede:
„Ik wil ook diegenen van antwoord
dienen, die misschien nog gelooven, dat
de beweging onder het Hakenkruis den
volksche staat in het leven geroepen zou
hebben, om de scholen aan dat soort lie
den over te laten die daaruit een plaats
denken te kunnen maken waar de confes-
sioneele gedachten nog vrij spel zouden
hebben! Wij wijden onze scholen en uni
versiteiten toe aan het Duitsche volk en
aan niemand anders op de heele wereld!"
VON BLOMBERG NAAR ROME
De Duitsche rijksminister van oorlog,
Ge,neraal von Blomberg, zal vandaag per
speciaal vliegtuig van Tempelhoff naar
Rome vertrokken. Hij blijft drie dagen in
Italië.
RUSLAKD
HOE GROOT IS HET AANTAL
VLUCHTELINGEN UIT SOVJET
RUSLAND?
Volgens mededeeling in het orgaan van
de St. Bonifacius-Verein zijn er ongeveer
1millioen Sovjet-Russische vluchtelin
gen die sedert het uitbreken van de revo
lutie hun geboortegrond moesten verlaten
en die thans meestal in zeer behoeftige
omstandigheden verkeeren.
Deze Russische emigranten zijn hoofd
zakelijk verdeeld over 27 verschillende
landen: in Frankrijk leven 400.000 Russen;
in Duitschland 100.000; in Polen 90.000; in
Roemenië 70.000; in China 200.000, waar
voor de met Rome geünieerde Christenen
een afzonderlijk Bisdom is gesticht. In
Weenen, Berlijn, Parijs en Brussel hebben
de Russische emigranten hun eigen ziel
zorgers. Volgens berichten uit Rome zijn
van .19181936 ruim 17.000 Russen terug
gekeerd tot de Katholieke Kerk.
