NIEUWE UITGAVEN
ZATERDAG 15 MEI 1937
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD - PAG. 15
Langs de Noordelijke flanken
van den Karakorum", door dr. Ph.
C Visser. Nijgh Van Ditmar,
Rotterdam.
Dr. Ph. C. Visser is een landgenoot, op
wien wij trotsch mogen gaan. Door zijn ge
durfde Karakorum-expedities heeft hij in
kringen van bergbeklimmers de Neder-
landsche naam een goede klank bezorgd.
Voor ons, lage landers, vormen de Alpen
het summum, maar de heer en mevrouw
Visser voelen zich pas thuis tusschen de
overweldigende majesteit van de hoogste
bergen ter wereld, de Karakorum in Cen-
traal-Azië. Reeds vier tochten maakte
het ondernemende echtpaar naar dit groot-
sche, „van God en alle menschen" verlaten
bergland de laatste maal in 1935, en
van deze laatste expeditie is dit boek het
reisverhaal.
Zoo'n reisje naar de Karakorum kost ont
zaglijk veel voorbereiding. Men kan niet
volstaan, met op een goeden dag de rug
zak over de schouders te gooien en uit te
roepen: Op naar de Karakorum Want de
Karakorum is niet alleen onbewoond, doch
gedeeltelijk ook onbekend gebied en juist
dit laatste dat nog nooit door een Euro
peaan betreden zijn oefent op het dap
pere echtpaar Visser een magische aan
trekkingskracht uit. Telkenmale proeft men
in dit boek die bekoring van het onbekende,
die spanning: wat zal er achter deze bergrug
liggen? Waar zal dit dal uitloopen?
„En toen kwam weer over mij
dat wonderlijke, niet te omschrijven
gevoel van spanning, dat uitsluitend
voorkomt in nog onbekende landstre
ken, waar vóór ons nog niemam is
geweest. Het is een gevoel, dat wy
noodig hebben, om de belangstel!..ng
gaande te houden en de werkkracht te
verhoogen. Zoo trokken Wyss en ik
met 5 sterke dragers erop uit om te
pogen weer een open vak in te vullen
in de legkaart van Centraal Azië",
(p. 62).
Meen echter niet, dat de expeditie be
stond uitzes personen. Het was een
echte karavaan, bestaande uit 125 perso
nen en een klein 300 lastdieren, welke onder
leiding van dr. Visser zich langzaam voort
bewoog tusschen ongenaakbare, kille pracht
van dit massaal bergland, waar geen an
der geluid wordt gehoord dan het gorgelen
van woedende bergstroomen en het gieren
van een ijzigen wind langs de kale rotsen.
Wie in de tooverban van het onbekende
wordt getrokken, gaat niet steeds voor zijn
genoegen op reis! De ontberingen zijn vele
en velerlei. Men beleefde
„deprimeerende uren, dat men strijd
had te voeren met zichzelf, een strijd
veel zwaarder dan met de moeilijkst
te beklimmen rotswanden of uiteen ge
spleten gletschers". (p. 70)
Men beleefde ook uren, vervuld van een
ontzagwekkende schoonheid, welke alleen
gevonden worden op 's werelds hoogste top
pen.
„Toen er geen aanleiding voor vrees
meer bestond, kon ik even mijn aan
dacht schenken aan het landschap. Dat
was van zulk een ongekende grootsch-
heid en schoonheid van zulk een by-
zonderen aard, als ik zelden of nooit in
den Karakorum, laat staan in de Alpen
heb gezien. Schier loodrecht stegen uit
•het blauwe, tooverachtig-mooie meer
de ijswanden omhoog van de gletscher,
■die dermate was uiteengereten in ys-
meeren en ijstorens, als ik niet ge
dacht had dat mogelijk was. En door
het zijdal, waaruit dit wereldwonder
te voorschijn stroomde, zag ik de reu
zen van de Karakorum in hun rustige
voorname pracht tot ver over de 7090 M.
omhoog rijzen". (p. 102).
Aan groote gevaren stonden de ontdek
kingsreizigers bloot bij het doorwaden van
kolkende bergstroomen, bij het beklauteren
van gletschers, maar het geluk bleef met
hen. Ook de expeditie 1935 werd een groot
succes: nieuwe gebieden, nieuwe dalen en
rivieren werden ontdekt en in kaart ge
bracht. Dit onopgesmukte relaas van een
grootsche onderneming wenschen wy in
handen van ieder, die in zich iets voelt van
de vreemde drang naar het onbekende.
Het is maar „Ersatz" doch als men zelf
niet in de gelegenheid is tot koene ont
dekkingsreizen in een eeuw, die het ont
dekken bijna tot een fabeltje heeft gemaakt,
dan zal dit boek van dr. Visser bevredi
ging schenken aan die trek naar vreemde,
nooit geziene landen.
Oudste Geschiedenis van den
Mensch, door dr. A. J. P. van den
Broek. N.V. Oosthoek's Uitge
vers Mij, Utrecht.
Ofschoon de schrijver zich volkomen er
van onthoudt de godsdienst in zijn „Oudste
Geschiedenis van den Mensch" te betrek
ken, is, daar aan het einde van het boek
ook de afstamming van den mensch wordt
behandeld, eenig voorbehoud gewenscht.
Ontwikkelden zullen dit boek, dat op han
dige, degelijke en toch populaire manier
een overzicht geeft van de oudste tot de
nieuwste ontdekkingen op dit gebied, met
groote belangstelling lezen. Achtereenvol
gens worden besproken de menschelv'ke
fossielen, in en buiten Europa opgegraven,
waarna de schrijver een beknopte be
schrijving geeft van de diluviale kuituur
en van de chronologie der verschillende kui
tuur-perioden en van de opgegraven fos
sielen. Aan het slot een hoofdstuk over de
afstamming van den mensch, zuiver ana
tomisch behandeld. Ondanks de vele fos
siele vondsten in de laatste jaren is de
lichamelijke afstamming van den mensch
weer een vraagteeken geworden, een vraag-
teeken dat bovendien in de lucht hangt.
Wij schrijven „weer", omdat er een tijd
,s geweest (die nog niet zoo héél lang ach
ter ons ligt!) dat men op grond van enkele
GEMENGDE BERICHTEN
onzekere vondsten tot uiterst zekere con
clusies geraakte. „Vatten wij alles samen"
aldus besluit dr. Van den Broek zijn
werk „dan moeten wij vaststellen, dat
elke poging op palaeontologische gronden
iets zekers te zeggen omtrent den genoti-
schen samenhang tusschen mensch en
overige primaten, op gebrek aan fossielen
vooralsnog afstuit. De afgebeelde stam-
boomen zijn veel meer uitingen van theo
retische overwegingen, dan van feitelijke
gegevens.... Wij moeten hopen op toe
komstige vondsten; deze zullen misschien de
thans voor velen geldende opvattingen
kunnen steunen, misschien zullen zij ons
dwingen de huidige opvattingen te herzien".
Zoo lang de wetenscnap in het duister
dwaalt omtrent de afstamming van den
mensch, is er geen reden aldus Potters
„Verklaring van den Katechismus", den
letterlijken, geschiedkundigen zin des bij
bels over den oorsprong van het lichaam
der eerste menschen in twijfel te trekken.
(Potters I, p. 268). Dit standpunt betref
fende de oorsprong van het menschelijk
lichaam (de rechtstreeksche schepping van
de menschelijke ziel is geloofspunt) laat den
weg vrij voor ieder wetenschappelijk on
derzoek Voor wetenschappelijk onderzoek
behoeft de geloovige Christen zich niet on
gerust te maken, maar dat het dan ook
inderdaad wetenschappelijk onder
zoek zij en niet het klakkeloos en ongefun
deerd concludeeren tot „afstammingen",
hetgeen eenige tientallen jaren geleden als
wetenschap" werd uitgekreten. Het boek
van dr. Van den Broek, dat ontwikkelden
een uitstekend, beknopt en objectief beeld
geeft van den stand der hedendaagsche, pa
laeontologische wetenschap, toont aan hoe
juist het standpunt was aarzelend en wan
trouwig te staan tegenover de „opzien
barende" gevolgtrekkingen van een weten
schap, die, door haar subjectiviteit, geen
échte wetenschap genoemd mocht worden.
„Jimiuy verliefd", door P. G.
Wodehouse. N.V. Het Neder-
landsche Boekhuis, Tilburg.
Er is niets op tegen, standbeelden op te
richten voor schrijvers, die „literatuur"
maakten door de donkerste zijden van het
menschelijk leven zoo donker mogelijk uit
te penseelen maar wanneer wij onze zin
kregen werden standbeelden opgericht voor
die vroolijke schrijvers die het leven van
de „bright side, that is the right side" be
lichten. Zij zijn weldoeners der mensch-
heid; zij weten vreugde en lach te bezorgen
aan de beslommerden en de vermoeiden,
die waarlijk niet nog een sombere roman
van noode hebben om hen in de put te
helpen. Zulk een opgeruimd auteur is Wode
house. Het is een moeilijk en dikwijls on
begonnen werk Wodehouse's boeken te ver
talen. De uitjes, die erin verkocht worden
en de wijze, waarop dit geschiedt, zijn zóó
typisch Engelsch, dat bij een vertaling veel
van het aroma verloren gaat. „Jimmy ver
liefd" maakt daarop een gelukkige uitzon
dering, al is het ook een echte Wodehouse
luchtig en opgewekt, vol listige intriges
van huiseiijken aard en met een meester
lijke caricatuur van typen, zooals wij die
in het alledaagsche leven ontmoeten. Het
heeft geen zin de inhoud van dit boek in
't kort te vertellen. De verliefde Jimmy. een
millionairs-zoontje, vindt een lange reeks
van strubbelingen op het pad der liefde
geen sombere, maar vroolijke strubbelin
gen natuurlijk! doch weet door list de
koningin van zijn hart in te palmen. Een
jolig boek, precies geknipt om te worden
gelezen in een hangmat of een tuinstoel,
op een zonnigen voorjaarsdag. Een zonnig
boek in de zonneschijn!
„De ingesneeuwde Slaapwagen",
door Agatha Christie. N.V. Het
Nederlandsche Boekhuis, Tilburg
Sedert het bekend geworden is, dat dr.
Colijn een liefhebber en kenner is van si
garenen detectiveromans, zal niemand
het meer in zijn wijze hoofd halen op het
rooken van sigaren en het lezen van de
tectiveromans met hautaine minachting
neer te zien. Detective-romans behooren
tot de goede, gezonde ontspanningslectuur,
in het bizonder wanneer zy, zooals de
romans van Agatha Christie, den lezer het
intellectueel genot schenken zelf mede te
spelen voor detectieve. Van de lange reeks
Agatha Christie's is „De ingesneeuwde
Slaapwagen" een van de allerbeste. T.en
bladzijden voor het einde raadt de lezer
nog in geen honderd jaar wie de moord in
de Orient-expres gepleegd heeft, en toch is
de oplossing keurig beredeneerd, en werd
den lezer herhaaldelijk de pap in de mond
gegeven. Een spannend boek, dat men in
één adem uitleest, waarvan ons, nu wij het
kennen, slechts één ding spijt: dat het uit
is. Boeiende ontspanningslectuur doch
niet op de laatste bladzijde gluren
Bij de dieren buiten, door Hans
Hvass en Sikkei Hansen. Uitg.
Tjeenk Willink, Haarlem.
Het is nu de tijd om erop uit te trekken,
om de natuur in lentepracht en bruidstooi
te bewonderen. En als wij in de stad terug-
keeren, de longen gevuld met frissche bui
tenlucht en de beenen stijf van de voor-
jaars-marsch, zal dit book van twee Denen
ons welkome literatuur bezorgen. Het boek
verhaalt van de dieren buiten, ongedwon
gen en prettig; het verhaalt en vertelt van
de dieren, die men op zijn zwerftochten
door het polderland, langs de zee en in de
bosschen ontmoet; de trant is niet school
meesterlijk en niet overladen met gegevens,
die den doorsnee-wandelaar minder in
teresseeren. De dieren springen, zwemmen
en trippelen door dit boek, zooals zij bui
ten springen en rond-zwerven friscn en
vol levenslust. Het bizondere van dit Deen-
sche boek, dat op geen hooger doch ook
niet op lager peil staat dan de werken van
onze bekende Nederlandsche natuur-histo-
GARAGE DOOR BRAND VERNIELD.
In den afgeloopen nacht te omstreeks
half twee is, door onbekende oorzaak, brand
uitgebroken in de garage van de N.V. Zabo
te Rijsoord. De 400 M2 groote garage, welke
achter het woonhuis gebouwd was, is totaal
uitgebrand. Zes autobussen waarmede de
dienst Zwij ndrechtRotterdam werd on
derhouden, en een personenauto gingen
verloren. Het woonhuis kon behouden wor
den. De autobussen waren niet verzekerd.
BRAND OP HET VRACHTSCHIP
„SALEIER".
Aan boord van het stoomvrachtschip
„Saleier" van de maatschappij Nederland,
welke in een der dokken van de Amster-
damsche Droogdak Maatschappij wordt op
geknapt, is gistermiddag te ongeveer kwart
over twee brand ontdekt in ruim 5. Het
vuur was ontstaan doordat sterk teerhou-
dende verf in een vulling in brand was ge
raakt, tengevolge van het overslaan van
een vonk van een brandsnijapparaat. Daar
de verf nog nat was en dan uiterst ontvlam
baar is, sloeg zij zichtbaar uit.
Door de hevige rookontwikkeling werd
de bracht wacht van de .Nederland" op het
gevaar opmerkzaam gemaakt. Met enkele
stralen van motorspuiten van de brandweer
van den Plaatijzerweg en die van de de
Ruyterkade, zoomede van de drijvenre
motorbrandspuit „Jason", kon het vuur
spoedig worden gebluscht.
JEUGDIG OPLICHTER GEVAT.
De politie van Lemste: land heeft gisteren
den jeugdigen A. W. S. aangehouden, die
zich heeft schuldig gemaakt aan diefstal en
oplichting, gepleegd in verschillende plaat
sen in Friesland. Herhaaldelijk waren reeds
bij de politie klachten binnengekomen, doch
deze meende aanvankelijk niet te moeten
ingrijpen, daar vermoed werd dat de goe
deren nog wel betaald zouden worden. Gis
teren huurde de jonge man van een garage
houder te Lemmer een auto, om, naar hij
beweerde, een boodschp te doen te Ooster-
zee, een afstand van 15 K.M Bij terug
komst wees de kilometertellerdan ook in
derdaad 15 K.M. aan, doch bij inspectie van
de benzinetank kwam de eigenaar van den
auto tot de conclusie, dat zeker wel 100
KM gereden moest zijn. Toen hij S. hier
op opmerkzaam maakte, deed deze of hij
van niets wist. De politie werd met de zaak
in kennis gesteld en sp.edig viel de jor.ge
man door de mand en bekende zeker een
100 K.M. te hebben gereden en de kilo
meterteller te hebben losgeschroefd. De
politie achtte thans het tijdstip gekomen om
in te grijpen, waarbij zij ook tal van an
dere gevallen heeft onderzocht. Zoo bleek
S. te Heerenveen bij verschillende goud
smeden o.m. een gouden horloge met ket
ting ter waarde van f 95, verlovingsringen
ed. te hebben gekocht, die hij nooit betaald
heeft.
VERKIEZINGSRELLETJES TE A'DAM.
De leider der N.S.B. gemolesteerd.
De gewestelijke commissaris van de N.S.B.
in de Oranje Nassaulaan te Amsterdam
verstrekte aan het A.N.P het volgend com
muniqué.
„Vrijdagmiddag tusschen twee en drie
uur bracht ir. A. A. Mussert een bezoek
aan twee gezinnen op het Blauwe Zand te
Amsterdam, die geklaagd hadden over de
terreur van anti-N.S.B.-gezinde zijde, waar
aan zij bloot stonden Het bezoek aan het
eerste gezin 'iep zonder incidenten af. Bij
het verlaten van het tweede huis, gelegen
Amelandstraat 9, had zich daar een vijan
dige menigte verzameld die op ir. Mussert
en diens chauffeur indrong. Een der aan
vallers viel van achter op ir. Mussert aan,
die zich den aanvaller door eenige krach
tige slagen met een zweep van het lijf wist
te houden. Met zijn chauffeur baande ir.
Mussert zich een weg naar zijn auto doch
men trachtte hem te beletten deze te be
reiken. Doordat de chauffeur een schot in
de lucht loste, week de menigte een oogen-
blik uiteen, waardoor z(j in den auto kon
den plaats nemen. De auto werd met groote
steenen gebombardeerd waardoor ruiten
verbrijzeld werden en de auto beschadigd.
De woede der aanvallers richtte zich ver
volgens tegen een N.S.B.-gezin, waar de
ruiten ingegooid werden. De politie zag zich
genoodzaakt het groote gezin tijdelijk on
derdak te geven op het bureau Adelaars-
weg".
Aan het bureau Adelaarsweg was over
het geheele geval tot vrij laat in den avond
niets bekend!! Na dien tijd kreeg de politie
VOOR HET MENU
AARDAPPELEN direct besteld
bij VL&SVELD
OM TINGEL 120
tsu r.9
DOEZQ/TOQQT 22
tcuzm»
LEIDEN
van verschillende zijden verzoeken om in
lichtingen omtrent geruchten die de ronde
deden. De commissaris, de heer Schreuder,
die gewaarschuwd werd, heeft hierop dade
lijk een onderzoek ingesteld.
Enkele bewoners van het Blauwe Zand
gaven de volgende lezing.
Men had 's middags den auto van ir. Mus
sert op den Texelweg en later in de Ame
landstraat zien staan. Na het eerste bezoek
op den Texelweg was het bekend geworden,
dat de heer Mussert zich op het Blauwe
Zand bevond en al spoedig groepte een aan
tal bewoners voor de woning in de Ame
landstraat bijeen. Toen de heer Mussert de
woning verliet, zou hij zijn aangesproken
door een man, gekleed in een Manchester
pak. Er zou zich een heftig gesprak tus
schen beiden hebben ontwikkeld, waarop
de heer Mussert den man met een zweep
zou hebben geslagen. De chauffeur was
hierop uit den wagen gekomen, had een re
volver getrokken en een schot in de lucht
gelost. Beiden waren in den auto gespron
gen en snel weggereden. (Een geheel an
dere lezing dus!).
Op dit moment zouden verschillende per
sonen .steenen naar den auto hebben ge
worpen met gevolg, dat de achterruit werd
ingegooid. Commissaris Schreuder deelde
echter mede dat de heer Mussert, noch de
chauffeur een klacht hadden ingediend. Ook
is het zeer eigenaardig, dat de man in het
manchester pak, die volgens enkele getui
gen klappen zou hebben opgeloopen, ook
niets van zich heeft laten hooren.
Het gevalletje schijnt zeer overdreven
te zijn.
KI^TY MAG EN KITTY MAG NIET!
Een duister geval In de lampenstad.
„Kitty of géén Kitty?" Het is de vraag,
die men zich in Eindhoven stelt. „Kitty",
zei de gelukkige vader, die de geboorte van
zijn dochtertje bij den ambtenaar van den
Eindhovenschen Burgerlijken Stand kwam
aangeven. „Géén Kitty" zei de ambtenaar,
en hij schreef onder de oogen van den ver
bouwereerden en vertoornden vader het
borelingske in als „Catharina". Want Kitty
stond niet in des ambtenaars boekje, en
aan het boekje hield hij zich.
De vader exit. De officier van Justitie als
deus ex machina: „dat boekje is des ambte
naars toeverlaat". En de meening uit an
dere plaatsen: hier is men soepeler. Maar
Kitty stond nu eenmaal als Catharina te
boek aan 's levens debetzijde en de ambte
naar had ten slotte het formeele recht des
ambtenaars: zijn boekje.
Maar.... In datzelfde Eindhoven
Daar staat in de exclusieve bescheiden van
dien zelfden Burgerlijken Stand, ingeschre
ven op de zesden December 1934: Kitty Lu-
cienne Adri! En op 13 November 1935: Adua
Cornelia Etna! Kitty staat niet in het boek
je van den ambtenaar, Etna staat er nu niet
in en stond er in 1934 niet in. Adua en Etna
staan op de landkaart in Abessinië en Si
cilië, en hebben nog nooit in het boekje ge
staan, van welken burgerlijken stand ter
wereld ook. En toch.
Burgerlijke Stand-ambtenaren kunnen
heel soepel zijn en ze kunnen heelemaal
niet soepel zijn. Het eerste is hem gaarne
toegestaan en het tweede fundeert op het
boekje. Beide heeft het publiek te aanvaar
den Maar waarom het eene borelingske
Kitty mag heeten en het andere Catharina
moet worden, om van Adua nog maar te
zwijgenhet is een beetje duister. En
dat in de stad van de lampen! Aldus lezen
we in de „Telegraaf".
Behalve de nieuwste verkeers-
voorschrlften moet u óók nog de
oudste ongevallenoorzaken (roe
keloosheid en drankmisbruik!)
kennen!
GEMEENTERAAD VAN TER AAR
rische schrijvers, ligt evenwel niet in de
prettig-lezende tekst, maar in de teeke-
ningen, waarmede het door Sikker Hansen
werd verlucht Met enkeie lijnen, vegen en
schrapjes, met aanwending van wat pastel
kleurtjes hier en daar heeft deze teekenaar
de dieren, die wy buiten zien, raak en
meesterlijk geteekend. Ieder plaatje is een
wonderlijk kunststukje een suggeticve
en geheel aparte kunst, uitgevoerd in een
oogenschynlijk eenvoudige techniek. Deze
teekeningen op zich maken het boek „By de
dieren buiten" tot een kostelijk bezit, waar
van men zijn geheele leven genoegen en
plezier zal ondervinden. Het is frappant,
hoe de teekenaar de dieren „getroffen"
heeft in het meest typeerende van hun
levens-gedragingen teekeningen, die ons
steeds zullen herinneren aan de schoone
uren >in de vrije natuur gesleten teeke
ningen, die stuk voor stuk een lijstje waard
zijn.
Den uitgever, Tjeenk Willink, en den
vertaler, Rinke Tolman, kunnen wy erken
telijk zijn, dat zij dit prachtige boek aan
het natuur-minnende Nederlandsche volk
hebben bekend gemaakt.
Vrijdagmiddag om twv.^ kwam de
gemeenteraad in openbare zitting bijeen
ten gemeentehuize onder praesidium van
burgemeester B. J. Hogenboom. Afwezig
de heer P. Kroon, die inmiddels bedankt
heeft als lid van den Raad.
De voorz. opent de bijeenkomst en na
de aandacht gevraagd te hebben voor het
uitspreken van het gebed, volgt voorle
zing der notulen, welke onveranderd de
goedkeuring verkrijgen.
Overgaande tot behandeling der agenda,
worden allereerst enkele goedgekeurde
besluiten van Ged. Staten voor kennisge
ving aangenomen, o.m. de electriciteitsbe-
grooting. Tevens deelt voornoemd college
mede, dat onze gemeente inzake, jaarwed
den, een klas hooger is geplaatst en thans
zetelt in de zevende afdeeling. Als bekend
is gemaakt het proces-verbaal kasopname
gemeente-ontvanger, wordt op verzoek aan
mej. Baarspul ontslag gegeven, als onder
wijzeres aan de openbare school, in ver
band met haar benoeming in gelijke func
tie te Jutfaas. Ingaande 1 Juli a.s.
Van den heer P. Kroon is een schrijven
binnengekomen waarin hij bedankt als
raadslid, lid van de beheerscommissie van
de electriciteitsbedrijven en algemeene be
stuur Drinkwaterleiding „De Elf Gemeen
ten".
Op voorstel van B. en W. worden onbe
woonbaar verklaard de woningen, gemerkt
Wijk A, Nos. 133 en 134, met een ontrui
mingstermijn van vijf maanden.
Een lantaarn op het oude
Kerkpad.
Naar aanleiding van een adres, onder
teekend door enkele bewoners van het
„oude Kerkpad", inhoudende een beleefd
verzoek om aldaar de straatverlichting ver
der door te trekken, stelt het dagelyksch
bestuur der gemeente voor om dit verzoek
in te willigen. De kosten, welke hiermee
gemoeid zijn komen op veertig gulden. Een
eenigszins gerekte discussie ontstond, toen
bepaald moest worden waar het lichtpunt
zou komen. In principe besloot de Raad
tot aanlegging en wel op de doelmatigste
plaats, wat volgens hen niet is by de brug,
welke over de Ringsloot ligt.
De ingediende begrooting, dienstjaar 1937,
heeft nog niet haar beslag kunnen krijgen
van Ged. Staten, ja zelfs ingrijpende ver
anderingen moeten plaats hebben. De
middelen die aan de hand gedaan worden,
zijn volgens onze vertegenwoordigers niet
uitvoerbaar, vooral niet de groate post van
de bouwvereeniging. De kosten voor het
lichten der brug over de Hoeksche Aar,
zullen moeten teruggebracht worden van
de ƒ285 naar de ƒ225; vergoeding school-
behoeften openbare school verminderen
met negentig gulden; en de sluitpost „on
voorziene uitgaven" moet zich met een
schrale duizend gulden zien te behelpen.
Wat dit laatste betreft, werd door de raad
besloten minstens vijftien honderd gulden
te reserveeren voor onvoorziene uitgaven.
De vereeniging voor Chr. Volksonderwijs
raakt in de penarie, want een assurantie-
maatschappij wil haar niet langer als ver
zekerde handhaven, indien de schoorstee-
nen niet voldoen aan de hen gestelde
eischen. Ook schijnt de speelplaats een be
tere vloerbedekking noodig te hebben (voor
het wegzakken van de motorbrandspuit
soms?). De Raad wil haar verantwoorde
lijkheid niet grooter maken en stelt een
bedrag ter beschikking, waarmee de
speelplaats kan voorzien worden van basal-
tine tegels en de schoorsteenen .verzeker
baar". Een totaal bedrag van 530.
Het verzoek van de vereeniging tot in
standhouding van een school voor buiten
gewoon lager onderwijs te Alphen aan den
Rijn, is nu aan de orde. Deze school werkt
met een tekort van 55.per leerling en
aangezien uit onze gemeente twee kinde
ren die school regelmatig bezoeken, vra
gen zij honderd en tien gulden. Praeadvies
van B. en W. 25.te voteeren.
De heeren P. Hoogervorst en Apeldoorn
wijzen op de financieele omstandigheden
waarin de gemeente verkeert en kunnen
zich dan ook niet vereenigen met het voor
stel. Een geheel andere meening waren de
heeren L. Hoogervorst, Verboom en van
Vliet toegedaan, zij wilden althans 't advies
van B. en W. opvolgen. Na ampele bespre
kingen werd het voorstel van B. en W.
aangenomen. (Tegen de heeren Volge-
ring, Hoogenboom, v. d. Weyden en Apel
doorn).
De vaststelling van een nieuwe verorde
ning tot heffing van rechten, ingevolge de
besmettelijke Ziektewet, houdt weinig om
het lijf. In den vervolge zal de heffing
geschieden op de grondslag van de gemeng
de hoofdsom der Vermogens- en Inkom
stenbelasting.
Vooraleer het kohier straatbelasting kan
worden vastgesteld, zijn een drietal recla
mes aan de orde welke weinig succes op
leveren voor de requestranten. De heer
Jos. Mank moet met zijn berekening er
nog een perceel bijnemen; J. Vis stelt men
in het ongelijk en Hofstede krijgt de juis
te voornaam. Hierna stelt de Raad het
kohier vast op 1429.44.
Mochten er geen afschrijvingen komen
bij de hondenbelasting, ontvangt de ge
meente dit jaar ruim vyf honderd gulden
aan belasting. De aanslag vermeldt 51
dieren in de eerste klas en 30 tweede klas.
De vaststelling verordening aanwijzende
betrekkingen door capitulanten te vervul
len gaat, zonder op- of aanmerkingen on
der de hamer door, eveneens een paar wij
zigingen in de begrooting.
De besprekingen inzake de gemeen
schappelijke regeling met Nieuwkoop en
Zevenhoven over het aanstellen van een
cpntroleur bij de steunverleening, waren
zeer uitvoerig. De concept-regeling, welke
de voorz. kenbaar maakte, eischt van on
ze gemente meer dan vijftig procent yan de
totale kosten, waarvan echter het Rijk
ruim de helft weer vergoedt. Deze bijdra
ge vond geen gewillig oor, want toen ge
stemd moest worden over de geheele re
geling, kelderde het voorstel diep. Alleen
de heeren P. Hoogervorst en J. Verboom
schaarden zich achter B. en W.
Het aanvullen der vacature P. Kroon,
betreffende lid algemeen bestuur Drinkwa
terleiding en beheerscommissie electjici-
teitsbedrijf, ging nu niet bepaald vlug. Niet
alleen waren twee vrye stemmingen noodig,
doch een herstemming tusschen de heeren
v. Vliet en v. d. Weyden bracht zelfs geen
voldoende meerderheid, zij bleven immers
ieder hetzelfde lantal stemmen houden.
JHet lot gaf de beslissing ten gunste van
den heer v. Vliet.
Tot ambtenaar van den Burgerlijken
Stand werden benoemd de heeren M. Kel
der en N. Robertz.
Bij de rondvraag heeft de heer Verboom
een heel verlangenlijstje met als uitgangs
punt de heiliging van den Zondag. Hij ver
zoekt sluiting van de zwembaden en cafè's,
geen ijsverkoop, evenmin voetballen en
visschen.
De heer P. Hoogervorst stelt de vraag of
wij het nu niet met een veldwachter af
kunnen, waarop de voorzitter ontkennend
ontwoordt. Als tot slot de heer v .d. Wey
den enkele informaties heeft ingewonnen
over het brandweercorps, volgt sluitirg.
