Het weerzien van den H. Vader
Hoe de Katholieke Arbeidsbeweging
de steunregeling wenscht.
WOENSDAG 28 APRIL 1937
LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 7
Zijn heele gelaat
verraadt zijn ziekte
Een krachtige stem en
snelle tred
Een bijzondere correspondent van de
„Tijd" schrijft:
De Eeuwige Stad is vol gerucht van
vreemdelingen. Geurend blceit de gele mi
mosa en het groen en de bloemen geven
Rome een feestelijk aanzien.
Sedert mijn laatste bezoek aan de
Eeuwige Stad, tijdens het Congres der In
ternationale Unie der Katholieke Pers, is
er niet veel veranderd. Men is druk bezig
met een nieuwen breeden toegangsweg te
banen naar het Sint Pietersplein, dat thans
reeds geheel gerestaureerd is. In het
Rome van Mussolini worden spade en hou
weel druk gehanteerd! De massale gebou
wen van het Vaticaansche Paleis liggen
daar als een grijs-gele steenhoop. Meer
dan anders richten de oogen der pelgrims
en Rome-reizigers zich naar de vijf ven
sters op de tweede verdieping, waar zich
de paticuliere vertrekken van den H. Va
der bevinden.
De H. Vader? Zou de audiëntie doorgang
vinden? In de internationale pers waren
de berichten weer eens voor de zooveelste
maal ongunstig, Onder de pelgrims
heerschte een zenuwachtige stemming. De
vorige maal had ik den H. Vader voor het
laatst gezien in Castel Gandolfo. Zou ik
thans Rome moeten verlaten zonder den
Paus te hebben gezien??
Eindelijk kwam het bevrijdend woord:
morgen om één uur in den namiddag zal
de H. Vader audiëntie verleenen-
Met een bang hart ging ik langs de bree-
de colonnade van Bernini naar de Bron
zen Poort. Het was thans de vijfde maal,
dat ik het Vaticaan betrad om er den H.
Vader te zien. Hoe zou de Paus het ma
ken? Allerlei vreemde geruchten deden de
ronde: de H. Vader zou op een draagstoel
langs de rijen der pelgrims gedragen wor
den, Zijn spraak zou nauwelijks hoorbaar
zijn, doch sedert ik vanmiddag den Op
perherder der Christenheid heb gezien,
en Zijn stem heb vernomen, weet ik, dat
Paus Pius XI niet meer ziek is, maar dat
hij volkomen is genezen.
Het is echter niet meer zoo gemakke
lijk als vroeger om tot den H. Vader te
worden toegelaten. Particuliere audiën
ties worden slechts toegestaan aan hoog
geplaatste geestelijken en wereldlijke auto
riteiten; ook aan kleine groepen pelgrims
worden nog steeds geen audiënties ver
leend. Slechts voor de jonggehuwden, die
iederen Woensdag- en Zaterdagmiddag ten
Vaticane ontvangen worden, is de H. Va
der steeds te spreken. Reeds bij de Bron
zen Poort ziet men aanstonds hoe groot
het ongeduldig verlangen der pelgrims is
om den H. Vader, den Vader der Chris
tenheid te mogen bezoeken. De Zwitser-
sche garde in haar kleurige uniformen
wordt thans terzijde gestaan door ambte
naren in burger, om de toegangsbewijzen
te controleeren. Over de breede marmeren
trappen en de rijk gedécoreerde gangen
worden wij naar de koningszaal gebracht
en vandaar naar de kleinere Sala Ducale.
Pauselijke Kamerdienaren hebben handen
vol werk om de jonggehuwden en de pel
grims op te stellen in lange rijen langs de
wanden. Men hoort hier allerlei talen en
dialecten van Italië spreken. Voor de jong
gehuwden bestaan geen speciale voor
schriften omtrent kleeding en etiquette: in
het Vaderhuis verschijnen alle kinderen
zooals ze zijn. Vroeger schreed de H. Va
der langs de rijen der jonggeruwden, gaf
aan iedere jonge vrcuw een Rozenkrans en
aan iederen echtgenoot een medaille en een
klein boekje over het christelijk huwelijk.
Dit zou echter voor den H. Vader nog te
vermoeiend zijn en daarom wordt dit werk
overgenomen door twee leden van de Pau
selijke Edelwacht.
Intusschen is de spanning tot haar hoog
tepunt gestegen. Nog steeds stroomen nieu
we pelgrims toe. Eindelijk wordt er stilte
gecommandeerd en in de linkerdeur van
de Sala Ducale verschijnt een Prelaat, die
met klare stem zegt: „II Santo Padre"! De
H. Vader gaat komen.
Dan verschijnt daar de kleine witte ge
stalte van den Paus. Hij wordt niet in de
Sedia Gestatoria gedragen, maar hij
schrijdt met betrekkelijk snellen tred naar
den Pauselijken Troon.
Zoodra de H. Vader gezeten is, breekt
een stcrm van gejubel los. Als de stilte is
teruggekeerd, begint de Paus te spreken.
Zijn stem is helder en duidelijk, nog be
ter verstaanbaar dan ooit te voren. Ieder
woord doorboort de zaal en treft het hart
der hoorders. Zijn toespraak is korter dan
anders. De laatste woorden van Zijn toe
spraak herhaalt de H. Vader in net
Fransch.
Dan buigen alle kinderen hunne knieën,
terwijl de Paus de hand verheft en Zijn
zegen over de aanwezigen uitspreekt. Het
is een oogenblik van diepe ontroering den
H. Vader daar voor zich te zien staan,
over wiens behoud zoovelen in de wereld
in bange zorgen verkeerden en voor wiens
genezing millioenen katholieken zoo vurig
hebben gebeden.
Slechts het bleeke gelaat verraadt, dat
de Paus lang ziek is geweest, anders niets.
Zoodra de H. Vader Zijn rede beëindigd
heeft en de zegen over Zijn kinderen heeft
uitgestort, barst de moeizaam weerhouden
begeestering der menigte los. Aan het
stormachtig gejubel schijnt geen einde te
komen: „Viva il Papa!" zoo weerklinkt
het onophoudelijk en dit gejubel zwelt
aan tot een stormachtige huldiging voor
den grooten Paus, Christus' Plaatsbeklee-
der, die hier niets anders wil zijn dan de
Vader in den kring van Zijn groote fami
lie. Met vasten tred verlaat Paus Pius XI
de zaal.
DE NEDERL. BEDEVAART
TE ROME.
Men seint uit Rome d.d. 27 dezer aan de
„Msbd.":
Tijdens het bezoek, dat de Nederlandsche
pelgrims te Rome gisteren aan het graf
van mgr. Schaepman z.g. brachten, is deze
groote Nederlander door den zeereerw.
heer Pastoor Wiegerink gehuldigd als de
emancipator, door wiens werk wij ook he
den nog temidden van de vele troebelen
rondom ons betrekkelijk rustig leven.
Z.H.Exc. de bisschop van 's-Hertogen-
bosch, mgr. A. F. Diepen wees er in zijn toe
spraak op, hoeveel dank katholiek Neder
land verschuldigd is aan zijn overleden
groote leiders. Mgr. Schaepman, Mgr. No-
lens en jhr. mr. Ch. Ruys de Beeren-
brouck.
Van Schaepman's graf wilde Mgr. als
een les meegeven, dat de politiek op God
gericht moet zijn. Wij moeten, zeide Mgr.
Diepen, eensgezind zijn, om sterk te kun
nen zijn, zooals Z. H. de Paus ons herhaal
delijk daartoe heeft aangemaand.
Jhr. Ruys de Beerenbrouck legde daar
na een krans op het graf als zoon van
Schaepman's grooten geestelijken zoon den
overleden minister jhr. mr. Ch. Ruys de
Beerenbrouck. Daarna werden voor hun
aller zielerust en voor die van mr. Regout,
wiens stoffelijk overschot eveneens hier
begraven ligt, eenige gebeden gestort.
Met het zingen van het „Aan U o Ko
ning der Eeuwen" werd de plechtigheid
besloten.
De Bisschop van 's Bosch bij
den H. Vader.
Mgr. A.. F. Diepen werd gistermorgen op
buitengewoon hartelijke wijze door Z. H.
den Paus ontvangen. De H. Vader sprak
zijn vreugde uit over de komst der Neder
landers en was hun dankbaar voor de vele
gebeden, die zij voor zijn herstel gestort
hadden.
Z. H. wenschte de Katholieken een goed
succes toe bij de a.s. verkiezingen en sprak
de hoop uit, dat zij de eenheid, waarin hun
kracht ligt, goed zouden bewaren.
De H. Vader was verheugd over de keu
ze van het onderwerp op den a.s. Katho
liekendag en gaf daarvoor Zijn bijzonde-
den zegen alsmede voor het comité van ac
tie voor God. „Msbd."
Durango de zonnige stad
De kinderrijke gezinnen komen
steeds meer in 't gedrang.
DE REBELLEN KWAMEN..
Er wordt thans een brochure verspreid,
die den indruk moet wekken, dat de Spaan-
sche nationalisten de kerken van Durango
hebben verwoest. Darango is na de ver
spreiding van de brochure door de na
tionalisten ingenomen. De „Tijd" schrijft
over deze brochure:
„De brochure vertelt, dat de Katholieke
kerken zorgvuldig worden bewaakt en ver
dedigd door de roode soldaten „terwijl de
Katholieke godsdienst op volkomen nor
male wijze wordt uitgeoefend. Maar Fran
co verwoest en vernielt de foto's van een
paar kerken, getroffen door een verdwaal
de bom in een door de rooden verdedigde
stad, heeten het te bewijzen:
„Dat men die puinhoopen niet aanrake.
Dat zij daar blijven als een onweerlegbare
striemende aanklacht tegen de niets ont
ziende vernielingsmethoden der fascistische
vandalen, die géén gewijde woning sparen,
die géén asylrecht der kerk erkennen, en
die zonder wroegmg weerlooze mannen,
vrouwen en kinderen dooden".
Het zou aandoenlijk zijn, als het niet
zoo valsch ware. De in het Vaticaan bin
nengekomen rapporten over de verwoes
tingen en moordën in al de streken, waar
Trotskisten en Stalisten meester waren,
kunnen door het pathos van de Volksfront
propagandisten niet overschreeuwd wor
den.
Het sociaal-democratische „Volk" en het
communistische Volksdagblad publiceeren
geregeld foto's van een of andere oorlogs
verwoesting in Spanje, die de gemeenheid
van Generaal Franco moet demonstreeren.
Het zijn dan öf foto's van kerkelijke gebou
wen, vernield door de anarchie (Malaga
b.v.) öf incidenteele treffers van een bom
uit een wit vliegtuig, dat een door het
Volksfront tot een miltaire vesting her
schapen stad aanviel (b.v. Madrid en Du
rango).
Ook de nieuwste misleiding is alweer
achterhaald. Deze had getracht het bom
bardeeren van de kerken en het Augustij
nerklooster te Durango door de Nationa
listen uit te buiten. Een Engelsche reli
gieuze, die enkele maanden geleden nog in
Durango vertoefde, vertelde evenwel in de
„Catholic Herald" onze correspondent te
Londen heeft er onmiddellijk de aandacht
op gevestigd dat reeds vóór haar vertrek
de beide groote parochiekerken St. Anna en
St. Maria, het Augustinessen-klooster
het huis
Te Utrecht werd gisteren een buitenge
woon druk bezochte vergadering gehouden
van het R.-K. Werkliedenverbond.
De heer H. J. Kuiper, verbondsbestuur-
der, hield een inleiding over wat de wen-
schen zijn der Katholieke arbeidersbewe
ging inzake de steunregeling.
Aan deze inleiding ontleenen wij de vol
gende gedachten:
Het werkloosheidsvraagstuk aldus de
heer Kuiper is een economisch vraagstuk.
Uitzonderingen daargelaten is het niet de
schuld van de valide werklooze arbeiders,
dat zij zonder werk zijn. Integendeel. Het
is de gebrekkige en onvoldoende organisa
tie van de maatschappij, meer speciaal van
het bedrijfsleven (economisch leven), die
hier als de oorzaak is aan te wijzen. Niet
de valide werklooze arbeiders, maar het
bedrijfsleven vertoont defecte en gebrekki
ge organisatie en functionneering.
Hierbij komt, dat het bedrijfsleven tot
nog toe zich al te gemakkelijk van de
werkloozen afmaakt. Zij worden als re
gel zonder meer de straat opgestuurd.
Dit is een in hooge mate onoevredigende
toestand. Zoo onbevredigend, dat als de
overheid niet tusschen beiden kwam, de
valide werklooze arbeiders ondanks de
in Nederland bestaande en door ons ge
waardeerde werkloosheidsverzekering
spoedig overgeleverd zouden zijn aan ar
menzorg en ondragelijkk pauperisme.
De buiten hun schuld uit het bedrijfs
leven gestooten valide werklooze arbei
ders en hun gezinnen moeten geholpen
worden. Niet alleen en ook niet allereerst
tot instandhouding van economisch pro
ductief te maken arbeidskracht, maar al
lereerst als menschen die recht hebben op
een menschwaardig bestaan, ook al zijn zij
onvrijwillig uit het bedrijfsleven gestooten;
een menschwaardig oestaan, dat in het ka
der van ons huidig beschavings- en cultuur-
peil, inderdaad dien naam verdient.
Uit het voorgaande volgt aldus de heer
Kuiper dat het bedrijfsleven (werkge
vers en arbeiders) én de overheid dienen
te zorgen voor een doelmatige en meer af
doende op de wet steunende werkloosheids
verzekering en werkloozenverzorging.
De huidige omvang van de werkloosheid,
alsmede haar lange duur, met daarnaast
de nog betrekkelijk zwakke en moeilijke
positie van het bedrijfsleven wettigen
eenerzijds niet de veronderstelling, dat bin
nen zeer afzienbaren tijd een einde aan de
werkloosheid zal zijn. gekomen en dat an
derzijds een zoodanige afdoende wettelij
ke regeling van de werkloosheids-verzeke
ring zal kunnen worden getroffen, dat de
steunregeling door de werklooze arbeiders
zal kunnen worden gemist. Wel verwach
ten wij opleving van de al of niet gezond
zijnde opgaande conjunctuurgolf, die in de
wereld valt waar te nemen en van de in
ons land sedert October 1936 gewijzigde
monetaire verhoudingen.
Met deze realiteit voor oogen dient de
Katholieke arbeidersbeweging alles er op
te zetten om te voorkomen, dat de zorg
voor de valide onvrijwillig werklooze arbei
ders op den duur ontaarden zou in armen
zorg. Integendeel, de huidige regelingen
dienen op grond van sociale overwegingen
op tal van onderdeelen te worden herzien
en verbeterd.
Wettelijke regeling gevraagd.
Ook de steunverleening aan werklooze
arbeiders vervolgde spreker dient
wettelijk te worden geregeld.
Het is een in hooge mate onbevredigen
de toestand, dat de geheele werkloosheids-
zorg in Nederland practisch alleen berust
in handen van de uitvoerende macht (den
Minister), terwijl de wetgevende macht
niet anders dan per begrootingspost de
door den Minister (de Regeering) noodza
kelijk geachte gelden heeft te voteeren en
verder over de structuur en de uitvoering
van de werkloozenzorg practisch geen, of
zoo goed als geen, zeggenschap heeft.
In Nederland moet, aar spr.'s meening,
evengoed als in Engeland is geschied, de
steunverleening bij de wet worden gere
geld, waarbij aan de onvrijwillig valide
werklooze arbeiders een recht op steun
wordt verleend tot redelijke en mensch-
waardige instandhouding van zichzelf en
hun gezinnen.
De heer Kuiper maakte vervolgens nog
enkele critische opmerkingen over de hui
dige regeling om daarbij enkele verlan
gens te formuleeren.
Te veel steun-klassen te
weinig rekening gehouden met
kinderrijke gezinnen.
Ons klein landje, aldus spr., is in een te
groot aantal steunklassen n.l. negen
onderverdeeld. Te weinig wordt rekening
gehouden bij de steunregeling, met de ele
mentaire levensbehoeften van het kinder
rijke gezin. De toestand is aldus, dat al
dus spr. zonder eenige overdrijving kan
worden gezegd, dat vele jonge levens in
onze kinderrijke gezinnen, ondanks de
meest liefdevolle opofferingen van het
ouderpaar, dreigen te verschrompelen.
Spreker aarzelt niet dat een zeer grpote
schande voor christelijk Nederland te noe
men; een schande, waaraan zoo spoedig
mogelijk een einde dient te worden ge
maakt door de steunverleening meer over
eenkomstig de werkelijke behoeften in de
gezinnen te reorganiseeren.
Niet alleen het loon van het gezinshoofd
of van den kostwinner aldus de heer
Kuiper dient als basis van de steunbere-
kening en de steunverleening te gelden,
maar het gezamenlijke of totale gezinsloon,
d.w.z. het loon, dat door de gezamenlijke
gezinsleden is verdiend of verdiend zou
kunnen worden, dient als basis van de
steunverleening te gelden. De inkomsten
uit arbeid verkregen worden voor een te
groot deel op den steun in mindêring ge
bracht.
De vergadering vereenigde zich met de
door den inleider ontwikkelde opmerkin
gen en verlangens.
RECHTZAKEN
EEN GERAFFINEERDE OPLICHTSTER.
Het gerechtshof te 's Gravenhage beves
tigde heden het vonnis van de Haagsche
rechtbank, waarbij de 44-jarige mejuffrouw
W. P. van D. wegens oplichting was ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van an
derhalf jaar.
Mej. D. had op fantastische wijze geld en
goederen weten los te krijgen van de 66-
jarige gepensionneerde ambtenares mej. B.,
wie zij had verteld, dat een jeugdvriend
smachtte met haar, mej. B., in kennis te ko
men.
Deze kennismaking moest langs „magne-
tischen" weg geschieden en daarvoor was
veel geld noodig.
Vier jaar lang had mej. van D. op deze
wijze haar slachtoffer weten te bedriegen,
totdat de zaak uitkwam en bij de politie
aangifte werd gedaan.
Ook was mej. van D. door den Haagschen
politierechter wegens flesschentrekkerij tot
2 maanden gevangenisstraf veroordeeld.
Het Hof bevestigde heden in hooger be
roep dit vonnis.
MISHANDELING OP EEN VOETBAL
VELD. 1
De dader tot gevangenisstraf veroordeeld.
Tijdens een voetbalwedstrijd te St. Wil-
librord heeft een der spelers, een zekers
H., zich niet ontzien, den doelverdediger
der tegenpartij, die een bijna zeker doel
punt op het laatste oogenblik nog uit zijn
doel wist te houden, een harde stomp met
de vuist in het gelaat te geven, waardoor
de doelverdediger bloedend werd verwond
en zelfs eenige oogenblikken bewusteloos
werd. Een wachtmeester der marechaus-
sée, die den wedstrijd bijwoonde en het ge
val duidelijk had gezien, maakte tegen den
woesteling, zekere H. H. uit Rucphen, pro
ces-verbaal wegens mishandeling op.
Verdachte was echter niet verschenen,
wat intusschen geen hinderpaal was om
zijn zaak thans te berechten.
Uit de getuigenverklaringen kwam vast
te staan, dat verdachte vroeger reeds was
geschorst door het bestuur van den R.K.
Voetbalbond en dat hij voor het boven-
gesignaleerde feit, was geschorst tot Sep
tember 1938.
De Officier van Justitie waardeerde het,
dat ook het bestuur van den R.K. Voetbal
bond krachtig tegen deze personen optreedt
en noemde het optreden van verdachte
schandelijk.
Hij eischte een geldboete van 140.subs.
40 dagen hechtenis.
De Politierechter nam in aanmerking, dat
verdachte bekend staat als een woest spe
ler, die de mooie sport veel afbreuk doet.
Met het oog op het feit, dat verdachte reeds
eerder blijken heeft gegeven zich niet vol
doende te kunnen beheerschen, meende de
Politierechter, dat een geldboete hier min
der op haaf plaats zöu zijn. Hij veroordeel
de verdachte dan ook tot een gevangenis
straf van 14 dagen.
vandalenwerk geen foto's in de misleiden
de brochure.
Sedert de roode troepen de stad binnen
rukten was het luiden der kerkklokken
verboden; alleen wanneer er alarm ge
maakt moest worden bij luchtaanvallen,
werden de klokken geluid. De burgemeester
en alle vooraanstaande katholieken der
stad waren reeds ofwel bij het uitbreken
van den burgeroorlog gearresteerd en naar
de beruchte gevangenis-schepen gebracht,
ofwel uit weerwraak over het bombarde
ment van 25 September in Durango gefu
silleerd. Ook van deze fusillades en moor
den komt geen enkele foto in het vlug
schrift voor.
De Fransche mijnwerker Antoine Des-
prez, die er in is geslaagd tegelijk met en
kele andere kameraden uit de Internatio
nale Brigade weg te vluchten, vertelt in de
Fransche bladen thans enkele van zijn er
varingen. De vroeger vurige communist
schrijft o.m. het volgende:
„Het is een schande wat zich op het
oogenblik in Spanje afspeelt. Als commu
nist ben ik vertrokken om de arbeiders
klasse te verdedigen. Thans ben ik geen
communist meer, want ik heb nu zelf on
dervonden, en met mijn eigen oogen ge- misdaigers, wien het in Duitschland te heet
ZWARE STRAF TEGEN DUITSCHER
GEëlSCHT
Een beroepsinbreker voor de rechtbank
De officier van justitie te Amsterdam,
mr. de Muinck Keizer requireerde van
daag tegen den 31-jarigen Duitscher H. H.
D., die reeds twaalf strafvonnissen achtèr
den rug heeft, een gevangenisstraf van
drie jaar wegens een inbraak te Zunder-
dorp.
Deze man is de langgezochte inbreker,
die einde 1936 in tal van plaatsen in en
rond Amsterdam heeft ingebroken. Bij
voorkeur drong hij binnen in afgelegen
woningen, waartoe hij zich steeds op de
zelfde wijze toegang verschafte. Hij boor
de daartoe een gaatje in de deur, waarna
hij met een ijzerdaad het spanjolet op
lichtte. Zoo heeft hij o.a. ingebroken in
Diemen, Ouder Amstel, Landsmeer, Zun-
derdorp, Haarlemmermeer en Half
weg. Voor de inbraak in laastgenoemde
plaats stond de man reeds vorige week voor
de rechtbank te Haarlem terecht. De offi
cier vorderde toen negen maanden tegen
hem.
In Januari hield de Rotterdamsche re
cherche hem in de Maasstad aan; hij was
toen in het bezit van een valsch paspoort.
Een gemeenteveldwachter van Diemen, die
van de aanhouding kennis kreeg, vond bij
het nader onderzoek onder 's mans bagage
een boor, die precies past in de bij de in
braak gemaakte gaatjes. Het werktuig
ging van politiebureau naar politiebureau
en het werd duidelijk dat de eigenaar de
langgezochte en handige beroepsinbreker
was.
Thans is hem de inbraak te Zunderdorp
te laste gelegd. Hier heeft hij zich op de
zelfde wijze toegang verschaft tot de wo
ning van een melkslijter; de buit was
slechts gering, eenige sieraden bleken den
volgenden dag verdwenen te zijn. Ver
dachte hield hardnekkig vol, dat hij nooit
in de woning was geweest. Doch behalve I
de gevonden boor had het O.M. meer be
zwarend materiaal tegen dezen buitenlan
der. Zijn vingerafdrukken waren in de wo
ning gevonden, hij had blijkbaar zonder
handschcenen „gewerkt".
De officier achtte het bewijs in weerwil
van de ontkentenis geleverd. Ontkennen is
echter zijn gewoonte. Hij is een beroeps-
LEIDER VAN ZWART FRONT
VEROORDEELD.
Rechtbank legt 1000 boete op.
De Utrechtsche rechtbank veroordeelde
den 31-jarigen A. J. Meyer, leider van
Zwart Front te Oosterwijk, die op 6 Febru
ari op een openbare vergadering te Utrecht
den minister-president dr. H. Colijn had
beleedigd, tot een boete van duizend gul
oen of drie maanden hechtenis. De eisch
luidde drie maanden gevangenisstraf.
„Tel."
PLAN VAN DEN ARBEID-VLAG.
Drager tot een gulden boete veroordeeld.
Op 1 Mei van het vorige jaar maakte de
politie te Amsterdam proces-verbaal op te
gen den drager van een Plan-van-den-ar-
beid-vlag, daar deze h.i. een opzichtig tee-
ken was, uitdrukking gevende aan een be
paald staatkundig streven.
De kantonrechter wees in deze princi-
pieele zaak een vrijsprekend vonnis. In hoo
ger beroep echter vorderde de officier van
justitie een geldboete van een gulden. De
rechtbank heeft thans vonnis gewezen en
den drager van de vlag veroordeeld tot een
gulden boete, daar zij het uniformverbod,
waaronder deze zaak valt, overtreden
achtte.
KERKNIEUWS
MGR. HUIBERS VIERT Z*TN GOUDEN
COMMUNIEFEEST.
In de Boschjeskerk te Rotterdam.
hoe gehandeld wordt. Ik heb
al te veel misdaden gezien. Daar achter het
front doen de anarchisten wat z ij willen".
Maar desondanks blijven de sociaal-de
mocratische en communistische bladen in
ons land en tendentieuze voorlichters een
der Jezuïten tot kazernes voor enkele foto van een priester of non, ge-
Communistische soldaten waren ingericht.
Het Sovjet-Russische bataljon, dat op 20
September het huis der Jezuieten bezette,
had dan ook reeds heel den inboedel en
alle boeken der bibliotheek verbrand. Na
tuurlijk vindt men van dit communistische
troffen door de bom die op een als roode,
militaire kazerne ingerichte kerk of kloos
ter viel uitspelen als de wreedheid, die
generaal Franco nota bene zelf een over
tuigd Katholiek uit louter anti-
organiseert tegen de Katholieke Kerk.
werd. Hij is daar reeds twaalf maal we
gens inbraken veroordeeld. Op deze gron
den vorderde de officier de reeds genoem
de straf.
De verdediger requireerde zich aan het
oordeel van de rechtbank, daar hij niet in
ie gelegenheid was de verdediging te voe
ren aangezien de verdachte geweigerd had
hem te woord te staan in het Huis van
Bewaring.
Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers, Bisschop
j van Haarlem, heeft gisteren in de Boschjes
kerk te Rotterdam den dag gevierd, waar
op hij een halve eeuw geleden in deze
kerk de Eerste H. Communie mocht ont
vangen.
Het was thans ook „aannemen" van eer
ste communicantjes.
De H. Mis voor de communiekinderen
werd door Mgr. Huibers opgedragen met
assistentie.
Onder deze H. Mis heeft Monseigneur op
hartelijke wijze de eerste communicantjes
toegesproekn.
Monseigneur reikte zelf de H. Communie
uit aan de kleinen, en vervolgens aan de
gouden en zilveren jubilarissen, die vijftig
en vijf en twintig jaar geleden hun eerste
H Communie deden. Ook voor den pas
toor der kerk, Pater P. Hase O.F.M., was
het een gouden jubilé.
In den middag heeft Mgr. Huibers het
Lof gecelebreerd en de ouders der kinde
ren toegesproken.
