De Bidweek
van
Ontwerp program
actie-1937 der R.K. Staatspartij
DE VOORUITGANG VAN HET
COMMUNISME IN FRANKRIJK IN 1936
Op weg naar algeheele ontreddering
ZATERDAG 16 JANUARI 1937
DE LE'ÜSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
De bidweek, die aanstaande is, vestigt
weer onze bijzondere aandacht op twee
wezenseigenschappen der Kerk: haar een-
heid en haar algemeenheid.
Christus heeft in het Rijk, door Hem ge- i
sticht, volstrekte eenheid gewild. Van
die eenheid zijn echter m den loop der
eeuwen groote groepen losgescheurd, zoo
wel in het Oosten als in het Westen.
In het Oosten werden reeds de dwalingen I
van het Nestorianisme en Monophysitisme
(vijfde eeuw) oorzaak van verschillende i
afscheidingen. De groote Oostersche scheu
ring is echter die van Byzantium, in de 9e
eeuw onder patriarch Photius begonnen en
in de 11e eeuw onder patriarch Michaël
Caerularius voltooid.
Na de scheuring in het Oosten volgde
in de 16e eeuw de afval van het Westen.
Luther brak met de Kerk en in de Ger-
maansche landen verrezen tal van Jjands-
kerken.. Calvijn drukte zijn stempel op
het Protestantisme van Frankrijk; In En-
i geland werd de nieuwe heilsleer staats
godsdienst evenals in de Noordelijke lan
den. Het Protestantisme droeg de kiem der
verdeeldheid in zich en viel in verschil
lende sekten uiteen. In de volgende eeuwen
stelden de aanhangers van Jansenius de
partij boven de Kerk, openbaarden zich
schismatieke strevingen, door het absolute
vorstengezag gesteund, verspreidden zich
rationalistische leeringen.
Een andere wezenseigenschap van de
Kerk is haar algemeenheid. Christus
immers heeft, blijkens verschillende uit
spraken der H. Schrift, Zijn Rijk niet wil
len stichten voor enkele bevoorrechten,
niet voor een bepaalde klasse van perso
nen, ook niet voor een bepaalde natie, maar
voor alle menschen, voor alle landen en
rassen, zonder onderscheid. Deze inwen
dige algemeenheid maakt de Kerk geschikt
om te kunnen voorzien in de godsdien
stige behoeften van alle volken in alle tij
den. Krachtens het missiebevel, van haar
Goddelijken Stichter ontvangen, moet de
Kerk bovendien streven naar uitwendige
algemeenheid en zich over heel de wereld
verspreiden.
Na negentien eeuwen Christendom is de
toestand feitelijk aldus, dat meer dan
duizend millioen menschen nog niet het
geheim kennen van de verlossing door
Christus: het Boeddhisme in de Oost-Azia
tische landen telt 140 millioen aanhan
gers; het Animisme of Fetichisme onder de
primitieve volken 160 millioen; het Hin
doeisme in de Indiën 200 millioen; het
Confüsianisme in China 270 millioen; het
Shintoisme in Japan 20 millioen; de Islam
in de Turksche en Arabische gebieden 240
millioen; de Joden over heel de wereld 13
millioen. Van de christelijke godsdiensten
telt het Katholicisme 363 millioen, het Pro
testantisme 220 millioen en de afgescheiden
Oostersche kerkgenootschappen 160 mil
lioen leden.
Hierbij dient men echter te beden
ken, dat van alle godsdiensten alleen
het Katholicisme een echte en hechte
eenheid vormt; tegenover deze een
heid staat weliswaar een geweldige
massa aanhangers van andere christe
lijke en niet-christelijke godsdiensten,
maar zij vallen niet slechts uiteen in
verschillende groepeeringen, doch bo
vendien is elke afzonderlijke groepee
ring in zich zelf hopeloos verdeeld.
Wie zich inbeelden mocht, dat er hetzij
bij de afgescheiden Oostelingen, hetzij bij
de Anglicanen, hetzij bij de Protestanten
groote groepen gereed staan om in de ware
Kerk van Christus te worden opgenomen,
zou terecht kunnen genoemd worden een
utopist of idealist in den ongunstigen zin
van het woord. Maar de beste ij veraars
voor de Hereeniging zien de zaak
anders. Zij, met hun werkelijkheidszin en
kennis van zaken, beseffen, dat een
scheidsmuur, door de eeuwen tusschen de
belijdenissen gebouwd, niet in enkele ja
ren gesloopt wordt; dat de politiek in het
verleden van het hereenigingswerk een
lijdensweg heeft gemaakt en, ondanks
kortstondige en gedeeltelijke successen,
een bittere ontgoocheling; dat ook het
missiewerk onder de heidenen op velerlei
moeilijkheden stuit, die den betrekkelijk-
langzamen vooruitgang verklaren. Maar zij
weten daarenboven, dat, volgens het woord
der Schriftuur, bij God geen ding onmo
gelijk is; dat het vrucht-dragen-in-volhar-
ding een geheim is, hetwelk het christen
dom ons leert; dat er een Goddelijke be
lofte bestaat omtrent andere schapen, die
naar de stem van den goeden Herder zul
len luisteren en dat het zal worden: één
kudde en één Herder. En in geloovig ver
trouwen zien wij boven de verscheiden
heid der religies en boven de scheuringen
onder de christenheid het heerlijk visioen
der godsdienstige eenheid als een belofte
van hoogeren vrede.
En bij hun streven naar het onmiddellijk
bereikbare volgen zij de irenische metho
de: om den bodem te bereiden, om een
sfeer van wederzijdsch vertrouwen te
scheppen, om de belemmeringen, die de
hereeniging in den weg staan, te verklei
nen en zooveel mogelijk weg te nemen.
Of is het niet onze zending op het kruis
punt van de wegen des geestes, om den
zoekenden richting te geven en leiding;
heeft Christus onze zending niet geteekend
in gelijkenissen van het zout der aarde en
het licht der wereld; zijn we geen schul
denaren aan Griek en barbaar, aan wijzen
en onwijzen, moeten we niet alles voor
allen worden om allen zalig te maken? Dat
vroeger bij sommige afgescheidenen ver
wachtingen zijn gewekt, die niet vervuld
konden worden, omdat hun niet steeds de
volle waarheid was geschonken, is hierbij
den voor-lichters voldoende bekend, om
hen te vermanen tot oprechte klaarheid
bij het uiteenzetten der hereenigingsge-
dachte en tot theologische nauwkeurigheid
van uitdrukking.
Maar rond de uiteraard betrekkelijk
kleine kern van studeerenden, die te gele
gener tijd hun resultaten verspreiden in
woord en geschrift, kunnen en moeten
veel breedere kringen worden bezield met
een geest van offervaardige liefde en ver-
trouwvol gebed voor de hereenigings-
idee. Evenzeer als er gebeden moet wor
den om den zegen op het missiewerk on
der de heidenen, zoo vraagt ook het apos
tolaat jegens onze afgescheiden broeders
en zusters in Christus vóór alles den be-
vruchtenden invloed van Gods wonder
bare genade, door. menschelijk smeeken
verkregen. En dit bidden wordt ons allen
wederom dringend aanbevolen en bijzon
der gemakkelijk gemaakt door de a.s. In
ternationale Bidweek ter vereeniging van
alle afgescheiden christenen en niet-chris-
tenen in de Katholieke Kerk. Reeds in 1909
keurde Paus Pius X dezen hemelbestor-
menden gebedskruistocht goed, waartoe
's jaars tevoren een Anglikaansch geeste
lijke, Paul James Wattson (Francis), het
initiatief had genomen, en die sindsdien
jaarlijks, van het feest van Sint Petrus'
Stoel te Rome (18 Jan.) tot en met het
feest van Sint Paulus' bekeering (25 Jan.),
katholieken en niet- katholieken in een
zelfde broederlijke smeeking vereenigt,
„dat allen één mogen zijn". Door de opeen
volgende Pausen aanbevolen en met afla
ten verrijkt, door honderden bisschoppen
begunstigd, in alle landen krachtig gepro
pageerd, zal dit algemeene gebedsoctaaf
stroomen van genaden doen vloeien uit
het Goddelijk Hart van den Stichter der
Kerk, die moet reageeren op de stem van
de menschheid in nood, waar deze zoo
dringend en eenparig de bede herhaalt,
door Hem zelf tijdens Zijn sterfelijk leven
tot Zijn hemelschen Vader gericht: „Opdat
allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en
Ik in U, dat ook zij in Ons één zijn, ten
einde de wereld geloove, dat Gij Mij ge
zonden hebt", waaraan volgens het ver
langen der Kerk worden toegevoegd: „Ik
zeg u: Gij zijt Petrus. En op deze steen
rots zal Ik Mijne Kerk bouwen", alsmede
het eerste der drie gebeden vóór de Com
munie in de H. Mis.
Maar bij dit officieele gebed, dat tegen
woordig in de meeste kerken van Neder
land gezamenlijk wordt verricht for
mulieren zijn tegen geringen prijs ver
krijgbaar bij het Bureau van het Aposto
laat des Gebed, van Oldenbarneveldtstraat
21, Nijmegen stellen degenen zich niet
tevreden, die echt voelen voor dit waar
achtig Christusbelang. Hun hart gaat open
bij de schrijnende tragiek van die millioe-
nen en millioenen, van wie velen angstig
worstelen op den weg naar het vurig-ver-
beide Licht; van wie de meesten, buiten
hun schuld, op hun zielsimpulsen zwerven
en vaak sublieme kreten uitstooten naar
de eeuwigheid; voor wie allen het kostbare
bloed van den Eenigen Verlosser gevloeid
heeft. Zij willen graag iets bijdragen om
hen te doen optrekken van het Óósten en
het Westen, van het Noorden en het Zui
den naar de glanzenden Stad op den Berg;
om hen deelachtig te maken aan den ge-
regelden toevoer van levenssappen uit den
waren Wijnstok; om hen te kunnen be
groeten als ledematen van de ziel en het
lichaam der Kerk. En daarom offeren zij
en hier hebben wij niet slechts priesters
en religieuzen, maar ook leeken en vooral
kinderen op het oog gedurende de ko
mende dagen dikwijls de H. Mis en de H.
Communie op voor de aangegeven inten
ties en paren aan hun verstervingen schiet
gebeden als deze: ,,H. Maria, Moeder van
altijddurende Bijstand, maak, dat allen één
zijn"; „H. Jozef, Patroon der Kerk, be
scherm ons en ons Apostolaat".
Moge de H. Geest het verstand van alle
Christus-zoekers bestralen met Zijn licht
en hun wegen van goeden wil doen uitloo-
pen op den éénen Weg, die als de Waar
heid het Leven der Moederkerk is; moge
Hij in de harten van hen, die de onverdien
de gave des geloofs tot dankbaarheid ver
plicht, een liefdevuur ontsteken voor het
apostolaat der hereeniging en het missie
werk, opdat zienderoogen toeneme het ge
tal van degenen, die daadwerkelijk toonen
iets te begrijpen van en innig mee te le
ven met Christus' smachtende bede: „Ut
omnes unum sint: dat allen één mo
gen z ij n!"
Nijmegen.
ALPHONS MULDERS,
pr.
Zondag 24 Jan, de Zondag, welke valt
onder de Intern. Bidweek, zal er na de
H.H. Missen door de Zelatricen van het
Apostolaat der Hereeniging een speldje
worden aangeboden. Geeft dan s.v.p. een
klein geldelijk offertje, om het werk der
missionarissen van het Apostolaat der
Hereeniging te steunen. Wij danken .U.
1. Aan haar geschiedenis en traditie ge
trouw, blijft de R.K. Staatspartij haar eigen
roeping in het Nederlandsche staatsleven
volgen, door als waren volkspartij zich aan
de belangen van het geheele volk te wij
den. Daarvoor is zij krachtens haar aard
en veelzijdige samenstelling ten volle be
rekend.
2. Zij wordt daarbij geleid door begin
selen, die niet zonder ernstige schade voor
het algemeen welzijn kunnen verwaarloosd
worden en die in hun toepassing land en
volk ten zegen zijn.
Uit die beginselen volgt rechtstreeks,
dat zij een positief-christelijken grondslag
voor Staat en maatschappij onmisbaar acht.
dat zij dien grondslag wil beschermen en
wetgeving en bestuur van een positief-
christelijken geest doortrokken wil zien.
3. De fundamenten van het Nederland
sche staatsbestel wenscht zij te handhaven
en te versterken.
Iedere vorm van staatsalmacht voert tot
ondraaglijke tyrannie.
Ons erfelijk nationaal Koningschap is een
groot goed en een zegen voor ons volk.
De vrijheden van het volk dienen, met
inachtneming van de eischen eener gezon
de staatsgemeenschap, te worden be
schermd.
In overeenstemming met zijn karakter,
geschiedenis en beschaving, moet aan het
Nederlandsche volk zijn staatkundige me
dezeggenschap door middel van een in vrij
heid gekozen volksvertegenwoordiging blij
ven verzekerd.
Slechts in een onafhankelijk Nederland
is het behoud dezer h'ooge goederen gewaar
borgd. Daarom moet, binnen de grenzen
van hetgeen Staat en volk kunnen dra
gen, een weermacht worden onderhouden,
die erop berekend is den vasten wil tot
uitdrukking te brengen, dat Nederland, al
lereerst met eigen offers, de onafhankelijk
heid en integriteit van het Koninkrijk zal
doen eerbiedigen.
4. Vier groote vraagstukken zijn in dit
tijdsgewricht van overheerschende betee-
kenis.
Beveiliging van de positief-
christelijke grondslagen onzer
samenleving.
Herstel van de juiste orde, in bewuste
afhankelijkheid van God, zoowel in het
staatkundige als in het maatschappelijke
leven, is het eerst noodige.
In het bijzonder voor het maatschappe
lijke leven vraagt dit: opbouw van een
orde, op economisch, sociaal en cultureel
gebied, doortrokken van sociale rechtvaar
digheid en sociale liefde, welke haar juiste
beteekenis en hechten grondslag vinden in
de christelijke levensbeschouwing.
Verdediging van het gezin.
Het geheele staatsbeleid moet doortrok
ken zijn van een werkdadige zorg voor
een gezonde ontplooiing van het gezinsle
ven, als grondslag voor het behoud van
een gezond volk.
Arbeid voor ons volk.
Ons volk arbeid geven, de werkloosheid
terugdringen is christelijke zoowel als na
tionale plicht. Dit is tevens, meer dan ooit.
een onmisbare beveiliging van de christe
lijke grondslagen van ons volksbestaan.
Ordening in het bedrijfsleven.
De opbouw van een economisch-sociale
orde moet doelbewust worden ter hand
genomen, mede om overwoekering van het
maatschappelijke leven door rechtstreek-
sche staatsbemoeiing te keeren. Hij moet
oerusten op samenwerking van de bedrijfs-
genooten en voeren tot zelfdoen, onder
mezicht van de overheid, die moet waken
voor harmonie tusschen bedrijfsbelang en
algemeen welzijn.
n.
Door deze gedachten geleid, stelt de R.K.
Staatspartij voor de komende periode de
volgende punten op den voorgrond:
1. Krachtige toepassing, waar noodig aan
vulling, van de bestaande maatregelen, die
aantasting van godsdienstige en zedelijke
waarden in ons volksleven en ondermijning
van het bestaan van den Staat zelf, voor
komen en onderdrukken.
Nadere regeling van het vereenigings-
recht der ingezetenen met name van het
recht tot vereeniging met staatkundig
doel.
2. De werkdadige zorg voor het gezin,
in het bijzonder het groote gezin, moet het
staatsbeleid op onderscheiden terreinen
beheerschen en bezielen, zoo:
bij maatregelen op het terrein van
opvoeding en onderwijs;
in burgerlijk- en strafrecht:
ter voorkoming van alles wat den zedelij
ken grondslag van het gezin kan ondermij
nen;
in de sociale politiek, in het
bijzonder met het oog op de inkomensvor
ming (kindertoeslagen) en de volkshuis
vesting;
bij maatregelen van werkverruiming,
werkverschaffing en steun aan werkloo-
zen;
of fiscaal gebied: rechtvaardige
verdeeling van de lasten.
3. Bevordering van de volkswelvaart en
krachtige bestrijding van de werkloosheid
onder jeugdigen en volwassenen, door
maatregelen tot behoud, verrui
ming en betere verdeeling van
den arbeid:
aanpassing van bouw en werkzaamheid
der Nederlandsche volkshuishouding aan
ae gewijzigde internationale verhoudingen
eenerzijds en aan de eischen van den bin-
nenlandschen toestand anderzijds;
verlaging van de lasten, die rechtstreeks
of middellijk op het nationale bedrijfsleven
drukken en daardoor de werkgelegenheid
nadeelig beinvloeden;
bevordering van buitenlandschen afzet,
verdediging en stimuleering van de bin-
nenlandsche markt, krachtige uitvoering
van openbare werken;
bevordering van verkorting van den ar
beidsduur;
breideling van over-mechanisatie;
beperking van den arbeid door vrouwen;
uitbreiding van de verplichting tot het
volgen van onderwijs.
Bescherming van de ontwikkelingsmoge
lijkheid van het levensvatbare kleinbe
drijf.
4. Wettelijke regeling van de werkloos-
(VAN ONZEN PARIJSCHEN
CORRESPONDENT)
Frankrijk in de macht van het
Volksfront het Volksfront in de
macht van Moskou. Wat men in
het begin van 1936 vreesde, is in
de loop van het jaar werkelijkheid
geworden. Met de komst van een
Volksfrontregeering, heeft het
Communisme in Frankrijk een
nieuw machtsmiddel in handen ge
kregen. En het Communisme heeft
er handig gebruik van gemaakt!
Wanneer het Bolsjewisme in het
nieuwe jaar evenveel vorderingen
maakt als in het laatste jaar, dan
is Frankrijk voor het Katholicisme
verloren.
„Leest en maakt propaganda voor „L'Hu-
manité", het centraal orgaan van de com
munistische partij. Hét nieuwsblad voor het
Fransche volk!"
Aldus begint het Jaarboek voor 1937, een
uitgave van het communistische blad
..L'Humatié", waarin de belangrijkste ge
gevens over de ontwikkeling van het Com
munisme in Frankrijk zijn opgenomen, die
eveneens een duidelijk overzicht geven van
de enorme communistische propaganda, die
over het hoofd van de „oudste dochter der
Kerk" is uitgestort.
Uit deze gegevens blijkt, dat het Com
munisme zich over geheel Frankrijk heeft
verspreid, en dat zoowel de dorpen als de
grootere steden de weg naar Moskou zijn
opgegaan. De communistische partij telt in
Frankrijk 36 districts-secretariaten, van
waaruit de communistische propaganda
wordt geleid. De „Confédération Générale
du Travail" is een officieele communisti
sche instelling en het Jaarboek var de Hu-
manité somt de vakvereenigingen op, die
bij haar als onderaf deelingen zijn aangeslo
ten. Het ledenaantal van deze C.G.T. is in
1936 enorm gestegen, en haar invloed is in
bijna alle bedrijven zoo groot geworden,
dat de president van de C.G.T. Leon Jou-
haux, als de machtigste man van Frankrijk
wordt beschouwd. In Maart 1936 telden de
vakvereeniging 1 millioen leden. In Juni
was dit aantal tot 1.200.000 en op 1 Septem
ber zelfs tot 5 millioen gestegen. De me
nigvuldige stakingen hebben tot deze
enorme stijging van het ledenaantal niet
weinig bijgedragen, en de pers van het
Volksfront heeft de arbeiders voortdurend
aangespoord, om zich machtig te maken
in de C.G.T.
De Communistische pers.
Het dagblad „L'Humanité" staat aan de
spits van de communistische propaganda,
die met geld uit Moskou gesteund wordt.
Fier wijst- het Jaarboek op de successen
van het Volksfront, vooral inzake het
Fransch-Russische pact van wederzïjdsehe
hulp, en op het groote lezersaantal van
„L'Humanité". In 1933 verscheen dit blad in
een oplage van 160.000 exemplaren; in 1934
steeg dit aantal tot 200.0Ö0, in 1935 tot
240.000 en in de eerste zes maanden van
1936 tot 380.000. Ook de tweede helft van
1936 is een succes geworden voor de steeds
stijgende oplage van „L'Humanité", maar
de juiste gegevens waren by het ter perse
gaan van het Jaarboek nog niet verstrekt.
Bij sommige gebeurtenissen moest de
Humanité het lijfblad van de communisti
sche partij, honderdduizenden exemplaren
meer drukken, om aan alle aanvragen te
kunnen voldoen. Zoo verscheen het blad op
14 Juli 1936, de dag waarop de bestorming
van de Bastille in 1789 herdacht wordt, in
een oplage van 541.000 exemplaren, en bij
de stakingen op 6 Juni 1936 bedroeg de op
lage zelfs 755.000 exemplaren. De commu
nistische pers beïnvloedt het geheele land,
want „L'Humanité" is niet haar eenigste
Qrgaan. De communisten hebben in Frank
rijk 39 dagbladen en 23 periodieken tot him
beschikking. Duidelijk komt de macht van
de communistische pers tot uiting bij de
verkiezingen, die tusschen de jaren 1932 en
1936 gehouden zijn. In 1932 behaalden de
Communisten 784.036 stemmen, in 1936 ech
ter reeds 1.495.503 stemmen, zoodat zij 72
zetels verkregen. In de vier laatste jaren
is het aantal Communisten te Parijs bijna
verdubbeld (92.254—162.201).
De belangrijkste gebeurtenissen
van 1936.
Het Jaarboek geeft vervolgens een over
zicht van de belangrijkste gebeurtenissen
van het afgeloopen jaar. In Januari
werd Romarn Rolland feestelijk te Mo'skou
ontvangen. In het Parijsche Sportpaleis
werd door de communistische partij een
groote vergadering gehouden, waarop Tro-
rez, Cachin en Gitton een redevoering hiel
den. Op 22 Januari viel het ministerie La-
val „onder den druk en door den tegen
stand van het Fransche volk". De Commu-
nister vierden de 13e verjaardag van den
dood van Lenin. In Februari behaal
den de Spaansche Volksfronters een be
slissende overwinning bij de verkiezingen.
In Maart hielden de vakvereenigingen
een groote meeting te Toulouse. In dezelf
de maand „bedreven de Fascisten een ver
schrikkelijke misdaad tegen Europa".
Duitse hl and schond het verdrag van Lo
carno en de Duitsche troepen trokken het
Rijnland binnen. Een foto met marcheeren-
de troepen Staat hier afgebeeld met- het on
derschrift „Le Fascisme e'est guerre" (Fas
cisme beteekent Oorlog). In April hiel
den de Fransche communisten een meeting
te Verdun, om „hun vredeswil te betuigen".
M e i bracht de overwinning van het Fran
sche Volksfront met de regeering Blum.
In Juli braken overal stakingen uit, de
gebouwen werden bezet en in de meeste
bedrijven stond het werk stil. Op 13 Juli,
de herdenkingsdag van de bestorming der
Bastille, werden in het geheele land 'groote
feesten gevierd. In Augustus vroeg
Spanje de aandacht. De Spaansche roode
soldaten en de „heldhaftige militietroepen"
worden door Frankrijk gesteund. Verschil
lende malen wordt La Passionaria afge
beeld, die ook te Parijs verschillende re
devoeringen hield. In September werd
te Brussel het „Internationale Vredescon
gres" gehouden, waarop „vrienden van den
vrede" uit alle landen der wereld waren
samengekomen. In de laatste maanden van
het jaar heeft het idee van een Volks
front in vele landen veld gewonnen. Zie-'
daar het jaaroverzicht, van communistisch
standpunt bezien.
En al deze ideeën worden weer door het
land verspreid door de communistische
pers. Een sombere toekomst wacht Frank
rijk. Want nog steeds groeit de propaganda
en de geldmiddelen schijnen onuitputtelijk
te zijn.
En wat zal het gevolg zijn, wanneer
straks groote troepen onverzoenlijke Bolsje
wisten, die zich nu nog in Catalonië staande
houden, een veiliger schuilplaats gaan zoe
ken aan deze zijde van de Pyreneeën?
Zullen zij de heerschende verwarring
niet grooter maken, en zullen zij zich voor
hun nederlaag in Spanje niet juist in
Frankrijk gaan wraken op de Kerk, die
bijna machteloos staat tegenover de drang
van de bolsjewistische propaganda?
heidsverzekering en van de steunverlee-
ning.
De steunverleening moet worden gere
geld als een voorziening in de nooden ten
gevolge van gebrekkige functionneering
der volkshuishouding, niet als armenzorg.
Bij eiken vorm van steun moet nauwge
zet rekening worden gehouden met de
levensbelangen van de groote gezinnen,
ook van die met oudere kinderen.
5. Ordening in het bedrijfsleven door:
verderen uitbouw van de organisatie
samenwerking in bedrijf en onderneming,
allereerst door voortvarende uitvoering van
de bestaande wetten op bedrijfsorganisato
risch gebied;
aanvulling en wijziging van die wet
ten, ten einde leiding te geven aan de ont
wikkeling op economisch en sociaal gebied,
in overeenstemming met de eischen eener
goed geordende volkshuishouding;
instelling van één centraal orgaan, in
bevoegdheid, samenstelling en werkwijze
geschikt voor de voorbereiding van de al
gemeene wettelijke maatregelen op econo
misch en sociaal gebied.
6 Nauwe samenwerking tusschen Neder
land en de deelen van het Koninkrijk bui
ten Europa, in den geest van welbewuste
Rijkseenheid, zoowel in de onderlinge ver
houding der deelen als in de verhouding
van het Rijksgeheel tegenover andere lan
den.
7. Regeling van organische samenwerking
uisschen het Rijk eenerzijds en de Gemeen
ten anderzijds bij de behartiging van ge
meenschappelijke belangen.
8. Herstel en behoud van het financieele
evenwicht, volgens een doelmatig plan, dat
zich ook over een langer tijdvak dan een
begrootingsjaar kan uitstrekken, blijven
dringend geboden.
Daarbij zal ook in het oog moeten wor
den gehouden de sterke samenhang tus
schen de huishouding van den Staat eener
zijds en die van de lagere openbare licha
men anderzijds.
De taak van den Staat om te waken voor
het financieele evenwicht, ook in de huis
houding der lagere organen, sluit tevens de
verplichting in om te voorkomen, dat de
lasten onevenredig worden afgewenteld en
dat een heilzame zelfstandigheid, ook op
financieel gebied, wordt beknot.
