I
Na den troonsafstand van Edward VIII.
kenzaam ligt in den laten avond van Dondeidag tort Belvedere Slechts schijnt licht uit de ramen der kamer, waar
ex koning Edward, die enkele uren geleden zijn troonsafstand teekende, vertoeft
Dordrecht is teesie..j« «emcni m ver
band met de opening van de nieuwe
Mna ri"i»k.|io Pen ««rfliO detail
3)e Zsidóch^Qou/ccmt
Bei no Baron von Cramm, prinses Sieglinde zur Lippe en graaf Ahlefeldt Laurvig (v.l n r.), die als
bruidsmeisje en bruidsjonkers bij het aanstaand huwelijk van H. K. H. Prinses Juliana met Z. D H.
Prins Bemhard zullen fungeeien
De militaire ordonnans, die in de atgeloopen week onaf
gebroken den koeriersdienst tusschen fort Belvedere en
Downing Street te Londen onderhield voor het overbrengen
van gewichtige documenten
De delegatie van Indische Z.eitoesiuuroeis aie in ons land is aangekomen De commissaris van de Amsterdamsche verkeerspolitie, de heer C. Bakker,
verlaat het paleis Noordeinde te den Haag. na aldaar door H. M de Koningin n gesprek met minister Van Lidth de Jeude (rechts), die Vrijdag de ver-
ontvangen te zijn keerstentoonstelling te Dordrecht ofticieel geopend heeft
De door het corps pontonniers ge
bouwde vlotten, die bij de opening van
de Moerdijkbrug het d'ukke verkeer
van personenauto's over de Oude Maas
tusschen Zwijndrecht en Dordrecht
verwerkten
FEUILLETON
HELGA'S WEDDENSCHAP
Uit het Noorsch
door
SIGRID BOO.
(Nadruk verboden).
25)
Wat Stein betrof, waarschijnlijk had
die zich 't hoofd op hol laten brengen door
het groote privé-vermogen van mevrouw
Bech. Maar nu is die geschiedenis voorbij,
Stein is vertrokken i.i mevrouw Bech heeft
de wapens neergelegd; lippenstift enz. Hoe
heb ik hem dat geleverd, onder hetzelfde
dak te wonen met tien explosieve Bech's
tegenover een hyperbeschaafd en fatterig
acteur. Het is werkelijk onbegrijpelijk, hoe
een zoo groot kunstenaar als mensch zoo
klein kan wezen. Doch dit is een probleem
voor de groote denkers en wijsgeeren, en
niet voor jou en mij.
Basta. Kletspraatjes en kwaadspreken
zijn als suikergoed; best en zoet om op te
zuigen op het oogenblik zelf, maar met
een bitteren nasmaak. Zoo heb ik het tel
kens gevoeld, als Laurense, Olga en ik ons
hebben verdiept in gissingen betreffende
deze zaak, en laat ik ons niet beter
voorstellen dan we werkelijk zijn dit is
meermalen geweest.
Om terug te komen op de lente. Weet je,
wat de grondbezitter Bech zegt; Een
mensch heeft vele lentes, doch slechts één
Lente.
Zou dit mijn Lente zijn, met hoofdlet
ters. Nooit heb ik ze schooner gezien, nim
mer heb ik de natuur zoo intens aange
voeld als dit jaar. Iedereen avond vind ik
het een heel ding, naar bed te gaan. De tijd
gaat al gauw genoeg, ook zonder dien te
verslapen. Het is het licht, wat het hem
doet; het heerlijke, noordelijke licht. Nu
is het de beurt 1 an andere menschen, op
de globe te zoeken.nu hebben zy alle re
den te wijzen naar dien langen vinger, die
zich uitstrekt naar de pool, en te zeggen:
't jonge, waren we maar daar!
April, April is als de glimlach van een
meisje, staat in Laurense's poëzie-album
geschreven: een bron, waai uit ik telkens
weeraan put. Om den anderen dag hebben
we regen en zonneschijn. Het is of de April-
regen vriendelijk gezind is, in tegenstelling
met den herfst-regen, en dan is het „goud
waard voor het land", zooals vader zegt
wanneer ik begin te mopperen.
De voorwaarde voor het beleven van
groote avonturen ontbreekt eigenlijk bij een
kamermeisje, dat werken moet van 's mor
gens 7 tot 's avonds half 9; nee, dan heeft
een toeriste in het vroolijke Parijs andere
kansen. Maar toch gebeurt het, dat er iets
gebeurt. Nu heeft bijv. Diana juist jongen
gekregen, en zij zijn werkelijk schattig.
Kalveren komen er telkens, maar de slager
haalt ze haast even gauw weg als dat ze
geboren worden. Eerstdaags gaan de koeien
van stal. het bosch in; ik weet niet, of je
dit interesseert.
Als huwelijke-bemiddelaarster heb ik
werkelijk zeer groote verdiensten. Het is
hierbij al net als bij alles: aanpakken en
niet terugdeinzen voor groote zelfopofferin
gen. Twee keer ben ik nu met Laurense
naar de jeugd-bijeenkomst geweest; en ik
hoop. dat de jongelui het nu spoedig zon
der mij zullen afkunnen. In Mei is het groo
te jaarfeest; bij mooi weer buiten, bij re
gen in het lokaal; en ik geloof, dat een
jaarfeest met Weener gebak, koffie, limo
nade en feeststemming gunstig kan wer
ken op hun jonge liefde Vanwege den aan
staanden uitgang laat ze een nieuwe mous
seline japon naaien, lila fond met groote,
gele bloemen. De naaister heet juffrouw
Svingen, Oelene Svingen, die weet wat ze
wil en vastbesloten is. aPe moderne dwaas
heden met kracht te bestrijden. Haar ont
vankelijkheid voor invloeden van buiten
af is waarschijnlijk een twintig jaar ge
leden opgehouden; wat na dien tijd geko
men is, is uit den booze. Op alles wat ik
voorstel, antwoordt ze: ik kan het best op
die manier maken, maar ik kan het een
voudig niet uitstaan. En wee haar, die
durft kiezen, wat juffrouw Svingen niet
kan uitstaan!
Gelukkig is het etmaal nu met het voor
jaar zooveel langer geworden, dat er een
kleine tusschenruimte is ontstaan tusschen
dag en nacht. En te wandelen langs sche
merige, lenteachtige wegen met iemand,
met wien men ernstig kan spreken, daar
van hou ik. Frigaard, begrip je. is zoo dat
men ernstig met hem kan praten zonder
zich te geneeren. Bij tijden krijg ik er ge
noeg van m'n omgeving humoristisch te be
schouwen; en dan is het weldadig, doode-
lijk ernstig te zijn. En t*e praten over za
ken en dingen en niet altijd over personen,
zooals vrouwen doen, wanneer ze samen
zijn. Frigaard weet alles, dat verzeker ik
je. of laat ik zeggen bijna alles, om
niet den schijn op me te laden, dat ik over
drijf.
Als hij maar eerst ontdooid is. kan een
wandeling met hem langs den "ervelend-
sten, meest kalen weg allergenoegelijkst
zijn. Hy kent de namen van alle steensoor
ten hier in de buurt; hij neemt hier een
stuk steen op en een eind verder nog een,
en vertelt er je een massa van. Het klein
ste plantje of onaanzienlijkste mos, het nie
tigste beestje worden belangrijk door zyn
woorden, en met 'xier vogelgeluidje is hij
vertrouwd. Hij weet, hoe de dingen zijn,
en waarom ze zoo zijn. Hij weet een massa
interessants van de streek, waar we wan
delen; van de rivier en het bosch en de
dodemgesteldheid, hoe deze zoo geworden
is en welke kansen ze den menschen biedt.
Wat weet ik, na hier een heelen winter
te hebben gewoond? Ja, dat het paadje
langs de beek het liefdesweggetje genoemd
wordt, en dat de naakte takken van de
heesterafrasteringen rond de akkers in het
avondlicht doen denken aan paars-gekleur-
de nevel.
Maar deze kleine, onschuldige wandelin
gen van ons beiden geven den anderen stof
te over tot praatjes. Den heelen langen dag
plagen ze me. Erger dan erg werd het, toen
Laurense er achter kwam, dat ik room
stal om in zijn glas te doen. Je begrijpt, dat
ik hetzelfde gedaan zou hebben, wanneer
Ola en Andreas den halven nacht zaten te
studeeren na den heelen dag hard te heb
ben gewerkt. Tegen het voorjaar kreeg hij
zulke ingevallen wangen, maar lachte en
kel. toen ik hem voorstelde, levertraan te
nemen. Mannen zijn zóó onverstandig; als
ik ze misschien daar straks wat opgehe
meld heb, bedoel ik daarmee werkelijk
niet. dat ze op eigen beenen kunnen staan
Opdat de stakker niet louter vel over
been zou worden, moest ik de zaak wel in
handen nemen. Daarom deed ik voortdu
rend stilletjes room in z'n melk, en lachte
in mezelf toen Frigaard naderhand be
weerde, dat de melk den laatsten tijd zoo
vreemd smaakte, terwijl Laurense, die par
tij trok voor de koeien, verklaarde dat je
nergens in Noorwegen zulke beste melk
kreeg. Maar op een dag ontdekte Laurense
m'n krijgslist en toen had je de poppen aan
't dansen. Het hindert niets of ze mij een
beetje plagen, als ze hem maar met rust
laten. Ik laat niets op me zitten, reken
maar; ik ken de zwakke punten, en als ik
ze niet op een andere manier tot zwijgen
kan brengen, dan trek ik met een gerust
hart partij van wat ik weet. Minder fijn,
maar op z'n tijd noodzakelijk in deze booze
wereld.
Lotten is de ergste. Dat is geen katje
om zonder handschoenen aan te pakken;
nee, die is niet op 'r mondje gevallen, bij
dehand, pienter en je moet meer dan
koelbloedig zijn om niet knockout geslagen
te worden door haar zoodat ze je allemaal
uitlachen Ze is intelligent, zie je. Ja. niet
van dien aard dat het iets te beteekenen
heeft ze is lang niet zoo ontwikkeld als
jij en ik. Ze leest Schopenhauer. Maar
wanneer leest ze hem? Bij voorkeur in den
trein of ergens anders, waar de menschen
het zien. Hoe leest ze hem? Op z n kop: be
halve de enkele hoofdstukken, die haar
belang inboezemen. Waarom leest ze hem?
Om hem bij pasende gelegenheden te kun
nen citeeren.
Ze leest de krant ook. Ja zeker. Eerst de
rubriek personalia op het vijfde blad, dan
de ongelukken op het zesde. En dan de
feuilleton op het laatste. Even kijken of er
ook aankondigingen van huw'lyken in
staan. Volgen de korte stukjes op pagina
twee. En ten slotte verman ze zich en
duikt onder in de politieke telegrammen
maar of ze die doorwerkt, is meer dan
twijfelachtig. (Wordt vervolgd).
