De school voor Luchtbescherming te Haarlem. Inlevering van biggen. HELGA'S WEDDENSCHAP De strijd om Madrid. Nationalistische soldaten nemen hun maaltijd na de verovering der Madrileen- De -November-spekmarkt" te Alkmaar, waar vele particulieren een varken koopen om te slachten voor de kuip, sche voorstad Alcorcon was Maandag weer druk bezocht. Een kijkje op de markt, genomen vanuit den Waagtoren Wegens een teveel biggen moeten de boeren een aantal van deze beestjes inleveren om geslacht te worden, bigaenselectie od een der boerderijen te Hoogwoud Tijdens de In gezelschap van zijn kleindochtertje neemt ir. M. H. Damme, directeur- generaal der P.T.T., de gelukwenschen in ontvangst tijdens de muzikale hulde door de Postharmonie bij zijn zestigsten verjaardag De drukte voor het begin van den internationalen voetbalwedstrijd 'Duitschland—Italië te Berlijn De school voor luchtbescherming aan de Prins Hendrikstraat te Haarlem is Maandag door minister mr. J. A. de Wilde officieel geopend. De minister tijdens zijn openingsrede. Rechts jhr. mr. dr. A. Röell, commissaris der Koningin in Noord Holland FEUILLETON Uit het Noorsch door SIGRID BOO. (Nadruk verboden). 3) Nu pas waren we echt goed verontwaar digd, protesteerden hevig en praatten allen door elkaar. Ais jullie dan met alle geweld het ouderwetsche, huiselijk» jongemeisjestype terugverlangt, dan willen wij van onzen kant den ridderlijken, zorgzamen en tee- deren jongeman, zei Tutt. Maar, ingenieur Nygaard, u wilt alle voordeelen, zoowel van den ouden als van den nieuwen tijd, zei Sofie, is dat niet wat heel egoïstisch? Wat voor verstand hebben jullie man nen van zulke dingen, kwam Maja; ze moest brullen, om zich verstaanbaar te ma ken. Ik wendde me tot Jörgen en ik geef toe, dat ik m'n best deed hem te irriteeren: Het huishouden, daar draai ik m'n hand niet voor om! Jij, die je heele leven een tante Alek sandra hebt gehad en een dienstbode om voor je te zorgen en je achterna te loopen! Ja, denk je, dat je me dat wijs kunt ma ken! Zou jij b.v. een betrekking als dienst bode op je kunnen nemen? Met het grootste gemak! Het was dit onbeschaamde „klets", wat den doorslag gaf. Dat verdroeg ik niet, dat bracht me tot het uiterste; en dat draagt de verantwoordelijkheid voor alles,, wat er later gebeurde. Waarom wed je? zei ik. Ik verwed er een diamanten ring on der, dat je niet in staat ben een jaar lang achter elkaar by anderen in betrekking te zijn en te leven van je eigen verdiende loon. Top! zei ik, met een nadrukkelijk heid, die paste bij den ernst van het oogen- blik. Daarop ga ik in, ik neem de wed denschap aan. Zóó zat het dus in mekaar. Ik erken dat het een hopelooze zaak was, waaraan ik me waagde; want om de eerlijke waar heid te zeggen, waren mijn begrippen over eten koken en huishouden zeer, zeer ver ward. En ik wil verder nog iets erkennen. Ik erken, dat het niet enkel Jörgens schuld was. Wel was hij onverdraaglijk; maar het is zeker een van mijn grootste gebreken, dat ik altijd het laatste woord moet heb ben; dat ik het moet winnen, het koste was het wil. Ik heb dit zelfde gebrek bij anderen gezien, en het is niet alleen lee- lijk, het is dom. Den eigen avond van den dag waarop dit alles gebeurde, nam ik mij vast voor, deze mijne fout met alle kracht te bestrijden. Verder had ik er een voorgevoel van dat, als ik hulp in de huis houding werd, dit gebrek weinig gelegen heid zou hebben, zich te laten gelden. Basta; het plan werd tot in finesses be sproken, zooals we daar bij elkaar zaten. We besloten, dat de weddenschap geheim gehouden zou worden; maar ik was niet zoo onnoozel te gelooven, dat dit moge lijk zou zijn, waar we met ons tienen wa ren. Verder opperde ik, dat het waarschijn lijk moeilijk voor me xiu wezen, een be trekking te krijgen, daar ik geen enkel ge tuigschrift had. Dadely! schreef Jörgen er een voor me op de plaats zelf, bijzonder vleiend voor myn persoon. O.a. zette hij er in: „ze is eerlijk en zindelijk". Dit ge tuigschrift zou ik trouwens alleen in geval van nood gebruiken; eerst zou ik zien, hoe ver ik kwam met m'n eerlijk gezicht. Daar ik gedacht had, een baan te zoeken in de hoofdstad, werden Tott en Sofie aangewe zen om me te controleeren; die twee zou den n.l. aan de universiteit gaan studeeren. Zij moesten zien, of ik werkelijk in be trekking was, en of ik niet beter gekleed ging dan m'n salaris me veroorloofde. Gre- te zou verslagen ontvangen, natuurlijk privé. Ook werd de voorwaarde gesteld, dat ik mij moest noemen Helga Breder-Ha- raldsen vader heet Harald en mijn verwantschap m°t den directeur verzwij gen, om zoodoende betere condities te ver krijgen dan een andere dienstbode. Eerst dan zouden ze de weddschap als gewonnen beschouwen. Ik vond alles goed. Aldus werd het plan voor het komende jaar ontworpen: een plan, waaraan ik zelfs in m'n wildste droomen niet had ge dacht. Op zichzelf was het niet zooiets bij zonders voor een jong meisje, als hulp in de huishouding te gaan, zelfs al behoefde zij dit, streng genomen, niet om geldelijke reden te doen, het komt immers iederen dag voor. Maar met myn capaciteiten was 't min of meer een waagstuk, en dat wist de verzamelde gemeente. Ik had nog maar een keer van myn leven eten gekookt, en toen hielp Grete me nog. We waren met ons beidjes alleen thuis en hadden het menu samengesteld geheel volgens onzen eigen smaak; spiegeleieren en bananencrême. De bananencrême lukte prachtig; en de spie geleieren waren ook fijn, als men er niet op lette, dat de randjes zwart brandden en dat de dooiers kapot gingen. Maar het zou best terecht komen, daar aan twijfelde ik niet. Waarom zou ik niet kunnen, wat alle andere vrouwen konden? Zou ik niet hetzelfde kunnen doen als Fie, Anine, Klara en alle andere dienstmeisjes, die we gehad hadden? Het jas gewoon schandelijk van de lui om te denken, dat het niet gaan zou. Je kunt even goed je ring meteen koopen, zei ik tegen Jör gen. Als je hem op afbetaling neemt, dan heb je 'm net betaald tegen dat ik er aan toe ben. Men trachtte elkaar de loef af te ste ken in het schilderen van de diverse on- derdeelen van het huiswerk. De advocaat Larssen had het over het schoon maken van visoh en over visch-ingewanden, zoo dat ik er kippenvel van kreeg. Een van de ingenieurs vroeg me, of ik wel eens een kip had geslacht en vertelde me in kleuren en geuren, hoe dit toeging. Grete gaf me enkele goede raadgevingen ten opzichte van het wasschen van luiers. Toen we eindelijk opbraken, was de stemming uitbundig. Het was een veelbe wogen ochtend geweest en de anderen wenschten me „veel succes" toen we af scheid namen. De juffrouw in het blauw zei met haar aanstellerige stem: Het zal werkelyk heel interessant zijn, juffrouw Breder! De blauwe! Waarlijk ten deele is het óók haar schuld. Dien avond bestond mijn lectuur uit ons lyvigste kookboek. Bepaald boeiend kan ik deze niet noemen, maar ze heeft onge twijfeld andere voordeelen. Midden tus- schen de varkenscoteletten viel ik in slaap. 's Nachts werd ik even wakker en moest toen denken aan de weddenschap en hoe idioot die eigenlijk was. Ik kon me maar niet begrijpen, waarom ik er op ingegaan was. Ik zocht en zocht naar de reden, tot ik het moest opgeven. Maar één ding stond me zelf helder voor den geest: Hel was een eerezaak voor me, het er goed af te brengen. Vader en tante Aleksandra waren niel overdreven enthousiast, toen ik hun den volgenden dag myn plannen vertelde. Je bent tamelyk veranderlijk, m'r lieve Helga! zei vader achter z'n krant. Gisteren wilde je gaan schilderen, eergis teren zingen, en daarvóór was je van plan voor dokter te studeeren. Vandaag dus wil je het huishouden letren. Wat zaü het morgen zijn? Hier, in je eigen huis, heb je zelfs nog nooit de tafel afgeruimd, viel tante Aleksandra in, ik-moet zeggen, het ia een hoogst merkwaardig idee, wat je je in je hoofd gehaald hebt, hoogst merkwaar dig Als tante Aleksandra zoo scherp wordt, heeft dit het voordeel dat vader vindt, dat hij het weer goed moet maken. Het huishouden is op zichzelf best ge noeg, kwam het op een aanzienlijk meer welwillenden toon van achter de krant maar kun je eigenlijk wel een betrekking op je nemen? Ik ben er zeker van, dat je vader je liever in de gelegenheid zal stellen, een cursus aan de huishoudschool te volgen. Of je kunt hier thuis onder myn leiding alles leeren; wat ligt nog meer voor de hand? (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1936 | | pagina 5