Prins Bernhard bezoekt Effectenbeurs.
Prins Bernhard bracht Donderdagmiddag een bezoek aan de
Effectenbeurs te Amsterdam, waarbij de hooge gast door het
bestuur werd rondgeleid
Hr. Ms. Mijnenveger No. 1 bracht een bezoek aan de
Amsterdamsche haven
Een kostbare collectie voor de zilvervossenten» De Koning van België heeft bij de herdenking van den Wapenstilstanddag
loon,telling in Royal Agricultural Hall te Londen tT.C^Te hei
graf op een kussen werd gehecht, dat door den Koning zelf op de tombe
werd neergelegd
Het 9000 ton metende motor-tankschip .Ensis", gebouwd voor rekening van
de Koninklijke Shell, is Donderdag bij de Rotterdamsche Droogdok Mij. van
stapel geloopen.
Een artillerie-af-
deeling der Spaan-
sche nationalisten
beschiet Madrid
tijdens de beleger
ing der Spaansche
hoofdstad door de
troepen van gene
raal Varela
FEUILLETON
HET RAADSEL VAN HET
ONBEWOONBARE HUIS.
Naar het Engelsch bewerkt door
THEA BLOEMERS.
(Nadruk verboden).
43)
„Brownie", zei Julian, „ik zal al 't mo
gelijke doen dat weet je wel. Trek het
je maar niet te erg aan. Het ishet zijn
eigenlijk de zaken van haar man...."
Hij voelde haar schrikken.
„Haar man?" herhaalde ze met veran
derde stem. „Annie, ben je getrouwd?"
Annie hief het natte gezicht op en keek
haar moeder aan, knikte toen. „Ja, wat ik
ook gedaan heb en wat er ook met me
gebeuren mag, ik ben eerlijk en wettig ge
trouwd!"
„Daarvoor zij de hemel gedankt!"
zuchtte juffrouw Brown uit den grond van
haar hart.
HOOFDSTUK XXXV.
Er was heel wat te vertellen en op te
helderen, toen de eerste hevige opwinding
voorbij was. Julian wilde in de eerste
plaats weten hoe Miller juist op het cri-
tieke oogenblik met zijn mannetjes was
komen opdagen. Oe inspecteur deelde me
de dat hij, werkend op eigen gelegenheid
sedert eenigen tijd over bepaalde gegevens
beschikte, die hem op goede gronden de
den vermoeden, dat Bronson niet zoo'n
waardig en rustig staatsburger was, als
men algemeen aannam, en hij had niet
kunnen nalaten de raadselachtige voorval-
vallen op de villa met den bewoner van
het kasteel en de' bankbiljetten-affaire in
verband te brengen. Ook de schitterende
etsen-colectie van den kasteelheer, werk
van een zeldzaam begaafd vakman, h-'dden,
toen zijn argwaan eenmaal gewekt was, zijn
vermoedens in deze richting versterkt, Ook
de ontdekking van Scotland Yard, die hem
natuurlijk was medegedeeld, dat mevrouw
King Agaath Moreland had bewogen naar
het. medium te gaan, had zijn aandacht via
het roode dametje weer op haar gastheer
gericht, te meer daar hij hem in Ledling-
ton had gezien omstreeks den tijd, dat van
deze plaats uit naar mevrouw Thompson
was opgebeld!
Maar de aanwijzingen, die hij, met de
trouwe, hoewel niet altijd over-intelligente
hulp van zijn zuster, had kunnen bijeen
brengen, waren toch niet voldoende ge
weest voor definitieve stappen. Die had hij
pas kunnen nemen, toen hem tegelijk met
Julian's briefje een dringend telegram van
zijn chef, Sir Charles le Mesurier, had be
reikt, dat zijn vermoedens bevestigde en
hem de bevoegdheid gaf tot arrestatie over
te gaan van alle personen, die hem in ver
band met de bankbiljettengeschiedenis ver
dacht voorkwamen.
Met wat hij wist en veronderstelde, nam
hij als zeker aan, dat de biljettenverval-
schers de hand moesten hebben in de ver
dwijning van mevrouw Grey. Daarom had
hij direct assistentie gevraagd van de
plaatselijke politie en was met man en
macht naar de villa getrokken, juist op tijd.
Hij had niet uit Jenny het verhaal over
den geheimen doorgang gekregen, toen Ju
lian en „mademoiselle Lemoine" op het
tooneel waren verschenen....
Maar belangrijker dan de mededeeling
van Miller waren de verklaringen van An
nie Brown, alias mademoiselle Lemoine,
alias „Rooie Annie". Ze was mededeelzaam
genoeg; de ontmoeting met haar oude moe
der scheen haar geheel gebroken te heb
ben en ook de ontdekking^ dat Bronson
niet voor een moord op Amabel zou zijn
teruggedeinsd, had haar hevig geschokt.
Hoe diep ze ook gezonken mocht zijn, een
moord in koelen bloede op een lieve, hoog
staande vrouw de vrouwen bovendien
waarmee mijnheer Jülian, de groote onbe
reikbare droom van haar meisjesjaren, zou
gaan trouwen was iets, dat haar met af
grijzen vervulde.
Dat Bronson op het kasteel was komen
wonen, was geen toeval. In haar onderwe
reld-bestaan was ze- met de bende biljet-
tenvervalschers in aanraking gekomen,
werd gouvernante van z'n dochter, z'n
handlangster en ten slotte zijn vrouw.
Toen haar echtvriend naar een geschikte
gelegenheid zocht voor de vervaardiging
van zijn „geldswaardige papieren" de
grond was hem ip verschillende plaatsen
te heet onder de voeten geworden had
zij zich de ondergrondsche kelders herin
nerd van de villa, waar ze haar kinderja
ren had doorgebracht en waarvan zij en
haar zuster toevallig den ingang ontdekt
hadden. Niemand anders scheen het be
staan er van te vermoeden; zooals Julian
Forsham verklaarde, bestond er wel een
soort familielegende over een schuilkamer
uit den tijd der geloofsvervolgingen, zoo
als die van zoovele oude Engelsche hui
zen in omloop is, maar niemand had daar
ooit eigenlijk bij stilgestaan. Zoo hadden zij
zich, toen het kasteel leeg kwam, daar ge
ïnstalleerd en de-kelders van de villa tot
bankbiljettendrukkerij ingericht. Op het
kasteel hadden Bronson en zijn vrouw de
vrije hand ze moesten die ook op de
villa hebben!
De opeenvolgende huurders werden er
prompt uitgespookt en ze zouden hun doel
bereikt en het huis een reputatie van on
bewoonbaarheid bezorgd hebben, als Ama
bel Grey het niet als een eerezaak had
beschouwd zich niet te laten verdrijven.
Hoe de spokerij in zijn werk ging, was
gauw genoeg verklaard. Amabel had direct,
dien middag al, toen ze den doorgang ont
dekt had, de toedracht begrepen. Door de
opening in de kast kwam het roode spook
Jenny, hadden ze gedacht in de slaap
kamers, opende en sloot de deuren, blies
lampjes uit, imiteerde kattengemiauw; het
aan- en uitgaan van het electrische licht
kon van het kasteel uit geregeld worden
doordat immers de hoofdschakelaar van
den stroomtoevoer naar de villa zich daar
bevond!
Mevrouw Grey's hond? Was netjes per
auto naar de buurt van Midlebury getrans
porteerd de herder van Angela nu,
dat was nog eenvoudiger geweest.
De rook? Och, voor iemand, die genoeg
chemische kennis bezit om cliché's van goed
gelijkende bankbiljetten te vervaardigen,
was het verwekken van onschadelijke rook
kinderspel.
En de relatie met mevrouw Thompson,
het medium?
Annie Brown haalde de schouders op:
och, dat was ook al niet erg gecompli
ceerd geweest. Nita King had die vrouw
eens bezocht en er van verteld dat had
Bronson op een schitterend idee gebracht
en hij had voor de rest gezorgd; voor geld
en goede woorden pleegt men iets gedaan
te krijgen in de wereld. De anonieme brief
was eveneens zijn werk geweest. Hoe hij
aan de bijzonderheden omtrent den heer
Cyril kwam? Bronson had véél relaties en
Cyril Moreland was geen heilige
Eén ding interesseerde Miller nog bij
zonder. Had Annie het niet een geweldig
risico gevonden zóó dicht in de nabijheid
van haar moeder te leven?
Ja, er was natuurlijk wat risico ge
weest, maar ze had vertrouwd op haar, in
derdaad schitterende vermomming. Als Ju
lian Forsham zich niet in de zaak gemengd
had, zou haar incognito bewaard gebleven
zijn, daarvan was ze vast overtuigd. Alleen
Jenny was in 't geheim geweest en die kon
zwijgen. Maar behalve riskant, was het
toch ook iets prettigs, iets dat een gevoel
van warmte en veiligheid gaf, zoo dicht bij
moeder Brown te zijn!
Merkwaardige uiting, die laatste woorden
van Annie. Ze wierpen een wonderlijk
licht op dit zwakke, onevenwichtige karak
ter, dat zeker niet tot in den grond bedor
ven was. Ook haar redding van Amabel
was daar een bewijs van. Door de betrek
kelijk korte gevangenisstraf, die hij haar
oplegde, terwijl Gilbert Bronson voor lan
ger tijd uit de samenleving verwijderd
werd, toonde ook de rechter dit in te zien.
Maar dit is naspel en valt geruimen tijd
later. Het eigenlijke slotbedrijf is veel op
gewekter
BESLUIT.
Julian had, na Annie's bekentenis, Ama
bel naar de Berkeley's gebracht, die haar
met alle cenkbare hartelijkheid ontvingen
z.o.z.
