De uitvoering van den Noord-OostpoUer. Folklore te Almelo. r FEUILLETON ZIJN LAATSTE AVONTUUR Humoristische Roman van JOH. BRAND. (Nadruk verboden). 7) De naast haar zittende heer sprong woe dend op. De muziek zette de tango in „If I love you. Rolf putte zich uit in verontschuldigin gen, maar daarmee stelde de woedende heer zich niet tevreden. U zult dat toilet moeten betalen! Hij sprak zoo luid, dat Rolf verschrikt om zich heen keek. 't Is een echt Parijsch model! Om geen opzien te verwekken, bleef Rolf niets anders over dan toe te geven. Als u mij een oogenblik naar de hall wilt volgen, kunnen wij de zaak direct in orde maken „If joy love me, I om happy...." zong de saxophoon. Mabel gleed in de armen van haar partner een ander! aan hem voorbij. Rolf was genoodzaakt van zijn kapitaal drie kostbare honderdmark-biljetten af te nemen. De booze mijnheer, die nu weer wat vriendelijker keek, stak het geld met een correcte buiging in zijn portefeuille. Rolf echter keerde hem bruusk den rug toe. Hij keerde juist op tijd in het paviljoen terug om te zien hoe miss Wilkins haar shawl om de schouders sloeg en de zaal verliet. Hij volgde haar tot de lift. Derde étage, hoorde hij haar tot den liftboy zeggen. De deur schoof voor zijn neus dicht. Rolf rende de trappen op naar de derde verdieping; daar bleef hij staan. De lift gleed omhoog, maar stopte niet en te laat kwam Rolf tot de ontdekking, dat ook in dit hotel de eerste étage ails tusschenver- dieping werd beschouwd. Met twee treden tegelijk rende hij de volgende trap op. Toen hij boven was, suisde de lift juist weer omlaag. Daar hij het nummer van haar kamer niet ge vraagd had, wist hij niet welken kant zij was opgegaan. Hij besloot op goed geluk in de gang te blijven. Vroeg of laat zou den de dames haar kamers toch weer moe ten verlaten. Daar zij zich zoo spoedig hadden teruggetroken, was het program ma voor den avond zeer reeds vastgesteld. Langzaam liep hij de lange gang op en neer, van de lift tot de breede trap aan de andere zijde en weer terug. Zoo zou hem niemand kunnen ontgaan. Hij kende de kamernummers reeds van buiten, toen hem een heer passeerde, die hem van het hoofd tot de voeten opnam. Rolf wierp hem een vernietigenden blik toe en zette zijn wan deling voort. Na eenige minuten echter keerde de heer terug en ditmaal leek zijn misplaatste belangstelling voor den per soon van den jongen graaf nog grooter Juist wilde Rolf naar de reden hiervan informeeren, toen hij aan het einde van de gang een kamermeisje zag opduiken. Hij moest haar bereiken, vóór zij in één der ~ele kamers yerdween. Een oogenblik alstublieft, riep hij haar reeds van verre toe. Het meisje bleef staan en haar glimlach toonde een en al bereidwilligheid. Waarmee kan ik u van dienst zijn? Misschien kimt u mij inlichten, meen de Rolf. Weet u ook, wat miss Wilkins van plan is vanavond te gaan doen? Het meisje staarde hem verbaasd aan. Rolf voelde zich onbehaaglijk; bovendien bekroop hem het gevoel, dat hij bespied werd. Met een ruk keerde hy zich om. Net zooals hij dacht,.op eenigen afstand stond nog steeds de onbekende. 'sMans brutale houding maakte Rolf be paald nerveus. Snel trachtte hij tot een resultaat te komen en met een haastig ge baar duwde hij het meisje een geldstuk in de hand. Voor zoover ik weet, gaan de dames vanavond naar den schouwburg. Prachtig! Kunt u mij ook nog zeggen naar welken? Inplaats van antwoord te geven, maak te het meisje echter snel rechtsomkeert om haastig in één der kamers te verdwij nen. Rolf zocht onmiddellijk naar de oorzaak van deze eigenaardige houding. Het bleek de man te zijn, die het meisje zooveel schrik had ingeboezemd. Hij trad thans re gelrecht op Rolf toe, tikte even aan zijn hoed en vroeg op afgemeten toon: Pardon, logeert u hier in het hotel? Dat is myn zaak! meende Rolf grof. De ander haalde zwijgend een legitima- tiekaart uit zijn vestzak te voorschijn, waaruit bleek, dat hij een hoteldetective was. Wilt u mijn vraag misschien nu be antwoorden?. Rolf aarzelde een oogenblik. Wat moest hij zeggen? Hij kon den man toch niet vertellen, dat hy hier heen en weer liep om op de onbekende Amerikaansche te wachten? En daar hem niet zoo spoedig een geschikte uitvlucht te binnen schoot, zei hij op luchtigen toon: U bent iemand van nauwgezette plichtsbetrachting. Het moet voor de hotel gasten bepaald een veilig gevoel zijne zich zoo goed beschermd te weten! De detective gaf geen antwoord. Hij bleef Rolf onafgebroken aanzien en deze werd het ten slotte steeds onbehaaglijker te moede. Enfin, als u het bepaald weten wilt., ik woon niet hier, maar ik wacht op een dame, die hier wèl gelogeerd is. Mag ik misschien weten welke dame dat is? Zoo indiscreet zult u toch zeker wel niet zijn. Het spijt me, maar mijn plicht dwingt me daartoe! Dan zal ik mij bij de directie bekla gen, dat u de particuliere aangelegenhe den van de hotelgasten niet respecteert, viel Rolf uit. Dat kunt u doen, mijnheer. De man bleef uiterst kalm. Als u daar de voorkeur aan geeft, heb ik er geen enkel bezwaar tegen, dat u mijn vragen beneden in het kantoor beant woordt. Rolf begreep, dat hij terrein verloor. Als hij dit malle avontuur niet aan de groote klok wilde hangen, moest ^iy dat in ieder geval voorkomen. Nu goed, ik wacht op miss Wilkins. De detective maakte een lichte buiging en Rolf haalde verlicht adem. Maar nog' bleek de ander niet tevreden. Heeft miss Wilkins u uitdrukkelijk verzocht niet in de spreekkamer, maar 'hier op haar te willen wachten? Rolf dacht een oogenblik na. Zou hij de vraag bevestigend beantwoorden om ein delijk met rust te worden gelaten? Maar de man leek hem in staat om miss Wil kins een bevestiging te gaan vragen en dan blameerde hij zich voor goed. Hij besloot derhalve de waarheid te zeggen. Neen, miss Wilkins kent me niet eens! Wat wilt u dan hier? De toon, waarop deze vraag werd ge steld, klonk onmiskenbaar scherper. Ik wacht immers! Waarom? Omdat ik daar nu eenmaal pleizier in heb. De detective scheen eindelijk zijn geduld te verliezen. Ik heb geen tijd om me hier uren lang met u op te houden. Wilt u me maar naaf het kantoor volgen? Er hielp niets aan. Rolf had zich vastge werkt. Uit vrees zich belachelijk te maken had hij net zoolang gepraat tot de man hem als een verdacht individu was gaan beschouwen. Of hij wilde of niet er bleef niets anders over dan den detective te volgen. In het kantoor bevond zich de directeur van het hotel, dien de detective van de zon derlinge gedragingen van zijn arrestant op de hoogte stelde om zich daarna weer te verwijderen. (Wordt vervolgd). Belangstelling bij een Marke- loosche spinster op de folklo ristische tentoonstelling welke Vrijdag te Almelo is geopend ter gelegenheid van de opening van den Twentschen Folklore- Binnen niet al te langen tijd zal Urk geen eiland meer zijn. De werkzaam heden aan de uitvoering van den Noord-Oostpolder zijn in vollen gang. Een overzicht bij den aanleg van den dijk voor de werkhaven De spoorwegwerken in Am sterdam-Oost vorderen gesta dig. Een detail van den omvangrijken arbeid De Anna Paulownapolder bij den Helder is een van de zeldzame plekken in ons land, waar de papaver nog ge teeld wordt Bij het oogsten wordt de papaver met een sikkel afgehakt Dr. Tartakower tijdens het internationaal meester-schaaktoernooi, det te Nottingham (£ng.) gehouden wordt De auto's der deelnemers aan den achtsten internationalen Alpenrit na de controle te Luzern Spaansche regeringstroepen in stelling tegen de nationalisten aan het Navacerrada- front

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1936 | | pagina 12