DE OLYMPIADE 1936 TEN EINDE. I slag- I I str«d- DE ELFDE OLYMPIADE GESLOTEN. MAANDAG 17 AUGUSTUS 1936 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD - PAG. 13 ZES GOUDEN, VIER ZILVEREN EN ZEVEN BRONZEN MEDAILLES VOOR ORANJE MEDEGEBRACHT. Succesvolle dagen voor Nederland. De Ned. zwemsters zorgden voor nieuwe lauweren door het winnen van het groote estafette nummer en Rie Mastenbroek boekte Zaterdag middag haar tweede Olympische overwinning door het winnen van de 400 M.- vrije slag. Nederland won voorts den derden prijs in het hockeytournooi. Britsch Indië versloeg in dit tournooi Duitsch- land met 8-1 en werd opnieuw Olympisch kampioen. Hongarije eerste in het waterpolo-tournooi. Duitschland wint de meeste nummers van de roeiwedstrijden. Nieuw Olympisch record voor de Ned.-zwemsters de 4x100 M. estafette. in BERLIJN, 15 Augustus (Bijz. dienst A. N.P.). Onze zwemsters hebben gisteren de kroon op het werk gezet; zij zegevierden in den 4 maal 100 meter vrijen slag in den nieuwen Olympischen recordtijd van 4 m. 36 sec. Het oude record stond op naam van Amerika met 4 min. 38 sec. Het is een dramatische, onvergetelijke kamp geworden. De Amerikaansche en de Duitsche dames, maar vooral deze laat- sten, bleken buitengewoon sterk. De Duit sche meisjes waren zeer goed voorbereid en slechts met de uiterste inspanning wis ten de onzen te winnen met een tijdsver schil van 0.8 sec. Wanneer men rekening houdt met de zeer abnormale weersom standigheden, zijn de tijden boven verwachting. Ook de Duitsche da mes bleven onder het oude Olym pische record. Weliswaar werd het wereldrecord, dat dezelfde Neder- landsche ploeg op 24 Mei j.l. te Rotterdam met 4 min. 32.8 sec. op haar naam bracht, niet bereikt, maar er is toch alle reden tot groote tevredenheid over hetgeen onze kranige zwemsters ook nu weer presteerden. De regen viel in stroomen neer toen de zwemsters aan den start verschenen. Des ondanks waren de tribunes dicht bezet, want terecht verwachtte men, dat dit nummer een der hoogtepunten van de Olympische zwemwedstrijden zou vormen. Onze meisjes waren allerminst gerust over den uitslag. Men wist, dat Duitschland, die over zeer goede krachten beschikt, al les op alles zou zetten om haar Neder- landsche rivalen, die men hier terecht als de beste zwemsters ter wereld beschouwt, te verslaan. Dat zou voor Duitschland een heel bijzondere Olympische eer beteeke- nen. Er heerschte in het Nederlandsche kamp dan ook een zenuwachtige spanning, te meer omdat men vreesde, dat het Rie Mastenbroek en Tiny Wagner minder goed zou hebben gedaan, dat ze des morgens reeds in den 400 meter vrijen slag waren uitgekomen. Haast ademlooze stilte heerschte, toen het startschot klonk. Jopie Selbach was uitstekend weg en zij gaf haar rivalen, de Duitsche Halbsguth en de Amerikaansche Rawls, maar weinig toe. De andere vier zwemsters: Hongarije, Canada, Engeland en Denemarken waren al spoedig achter en na de eerste 100 M. speelden zij reeds vrijwel geen rol meer. Jopie Selbach tikte aan met 0.4 sec. ach terstand op de Duitsche. De tijd van Jopie Selbach was 1 min. 10.8 sec. De tweede Nederlandsche, Tini Wagner, had tegen de zeer snelle Duitsche Lohmar en de Amerikaansche Lapp een zwaren dobber. Zij legde de baan af in 1 min. 9.6 sec., maar toch raakte onze ploeg nog 0.2 sec. meer op de Duitsche achter. De achter stand op Amerika was toen al uiterst mi niem. Toen kwam onze recordhoudster Willy den Ouden in de baan. Willy slaagde er in den achterstand in een voorsprong om te zetten. Zij maakte een tijd van 1 min. 9.5 sec., terwijl de Duitsche er 0.9 sec. lan ger over deed. Na 300 meter had Neder land dus een tijd van 3 min. 29.8 sec. noo- dig gehad, terwijl Duitschland 3 min. 30.2 sec. noteerde. Het verschil was dus zeer ge ring (0.3 sec.). Ceremonie protocolaire Rie Mastenbroek op den sluitings avond op het voetstuk der eere Het wijde Reichssportfeld leverde een fantaistisohen aanblik op, toen Rie Mas tenbroek op het voetstuk der eere de gou den medaille in ontvangst mocht nemen ten aanschouwe van meer dan honderd duizend menschen. De edele strijd om den prijs der volkeren was voorbij. De avond was reeds gevallen. Het stadion lag in een waas van grijs licht, waar de stra lenbundels van de schijnwerpers door heen boorden. Rie Mastenbroek schreed naar het voet stuk, temidden harer prijszusteren en ge volgd door de heeren Baillet Latour en baron Schimmelpenninck van der Oye. Toien de winnaressen op het voetstuk stonden opgesteld, werd een schijnwerper op het groepje gericht. Het was voor de Nederlanders, die no,g aanwezig waren in deze ontzagwekkende volte en de won derlijke sfeer beleefden, een ontroerend oogenblik, toen het Wilhelmus werd in gezet. De honderdduziend stonden als één man recht. Bijna honderdduizend menschen hieven den arm ten groet in eerbied luisterende naar ons volkslied, dat hier schooner klonk dan ooit ergens elders. De Nederlanders zongen het mee, uit volle borst. Voor Rie Mastenbroek, die zooveel ge presteerd heeft, om den Nederlandschen naam hier hoog te houden, moet dit een aangrijpend oogenblik- zijn geweest.... De laatste Duitsche zwemster Gisela Arendt, een der groote rivalen van Rie Mastenbroek, zette er toen alles op. De Duitsche spaarde haar krachten in de eer ste 50 meter allerminst, ze keerde vrijwel gelijk met Rie en daarna kregen wij den indruk het was zeer moeilijk te con- stateeren dat zij een heel gering voor deel op onze kampioene behaalde De spanning steeg toen ten top. De aan- moedigingskreten van het duizendkoppige Duitsche publiek schalen door het stadion, maar de Nederlandsche kolonie weerde zich niet minder. In angstige spanning wachtten- de Ne derlanders af. Zou het zich thans wreken, dat Rie de laatste dagen en nog dienzelf den morgen zooveel gezwommen had? Zou de volkomen uitgeruste Duitsche thans Rie Mastenbroek slaan, die bovendien het nadeel had, dat zij haar tegenstander niet kon zien? Maar de weergalooze eindspurt van onze kampioene bracht ook nu weer uitkomst. Machtig kwam Rie opzetten en ze pas seerde Gisela Arendt, die zich echter in de laatste meters nog zoo geducht inspan de, dat de zenuwsloopende spanning tot het einde bleef bestaan. Met duidelijke voorsprong tikte Rie echter als eerste aan. Toen klonken overal de juich kreten van de vele tientallen Ne derlanders. De vreugde in het oranje-kamp was moeilijk te be schrijven. Men vergat den stroo menden regen, men dacht slechts aan de prachtige overwinning on- De eerelijst van Nederland. J, Gouden medailles. a a Zwemmen: Rie Mastenbroek a 100 meter vrije slag. T Rie Mastenbroek 400 meter vrije I slag. f Nida Senff 100 meter rugslag. f* Jopie Selbach, Tine Wagner, Willy 'f den Ouden, Rie Mastenbroek, 4 x 100 meter estafette. Zeilen: D. Kagchelland, Olympiajollen. Wielrennen: Arie van Vliet 1 km. tijdrace. <3 Zilvereren medailles. A a Zwemmen: a a Rie Mastenbroek 100 meter rug- I Wielrennen: Arie van Vliet, sprint. z OomsB. Leene, tandem. Paardensport: Luit. Greter met „Ernica", luit. q de Bruine met „Trixie", res. luit. Van Schaik met „Santa Bell" in q a zwaar springconcours lapdenwed- a Bronzen medailles. Zeilen: Bob Maas, starklasse. Athletiek: Osendarp 100 meter. Osendarp 200 meter. Hockey: f Nederland. K ano Kraayer Kaja 1 pers. 1000 meter. Siderius en Starreveld vouwboot 2 persoons 10.000 meter. Tates en Van der Kroft Kajak 2 <S) persoons 1000 meter. zer meisjes, van wie sommigen straalden, terwijl de anderen bijna huilden. Van alle kanten kwamen de fotografen aangestormd en de Nederlandsche kampioen-zwemsters moesten herhaaldelijk poseeren, voor ze gelegenheid kregen de kleedkamers op te zoeken. Toen de speaker aankondigde, dat Nederland met 4 min. 36 sec. een nieuw Olympisch record had gevestigd, klonken de juichkreten opnieuw. Duitschland bleek 0.8 s. na Nederland te zijn aangekomen. Amerika, dat in den strijd geen rol meer speelde, werd derde in 4 min. 40.2 sec. De andere ploegen lagen ver achter. Hongarije en Ca nada tikten tegelijk aan, zesde was Engeland, terwijl Denemar ken op de laatste plaats eindigde. Uit de tijden blijkt, dat Rie Masten broek de laatste 100 meter in 1 min. 6.1 sec. zwom, terwijl ze Olympisch kam pioene werd in de tijd van 5.9 sec. Gisela Arendt maakte een tijd van 1 min. 6.6 sec. De officieele uitslag luidt: 1. en Olympisch kampioen Nederland 4 min. 36 sec. (nieuw Olympisch record); 2. Duitschland 4 min. 36.8 sec.; 3. Ver. Sta ten 4 min. 40.2 sec.; 4. Hongarije 4 min. 48 sec.; 5. Canada 4 min. 48 sec.; 6. Enge land 4 min. 51 sec.; 7. Denemarken. Rie Mastenbroek Olympisch Kampioene 400 vrije slag. BERLIJN, 16 Aug. „Nu nog de 400 meter vrije slag", zei mevr. Braun, na de prachtige zege in den 4 maal 100 meter es tafettewedstrijd, „en dan gaan we naar huis". Ze durfde niet te zeggen: „Nu nog een gouden medaille", want de kans daar op leek niet bijzonder groot. Rie Masten broek toch was door de vele wedstrijden van de laatste dagen wel eenigszins ver moeid en de Deensche kampioene Hveger had in de series sneller gezwommen dan Rie. Met een tijd van 5 min. 28 sec. had ze het oude Olympisch record van Helen Madison reeds met 0.5 sec. verbeterd. Wel iswaar wist men dat Rie Mastenbroek veel sneller kon, maar op een zege rekende men in het Nederlandsche kamp toch aller minst. Rie heeft de verwachtingen echter verre overtroffen. Ze won in den eindspurt van de Deensche op alleszins overtuigende wijze. EEN GEHEEL GEVULD STADION Het zwemstadion was tot de laatste plaats bezet. In tegenstelling met den vo- rigen dag waren de weersomstandigheden bijzonder gunstig. De 7 zwemsters, die zich in de finale hadden geplaatst, startten als volgt: 1. Azvedo Coutinho (Brazilië); 2. Hve ger (Denemarken); 3. Rie Mastenbroek (Nederland); 4. Tini Wagner (Nederland); 5. Frederiksen (Denemarken); 6. Kojima (Japan); 7. Petty (Amerika); 8. Wingard (Amerika). Onze deelneamsters hadden dus niet on gunstig geloot. Het was uitermate fortuin lijk voor Rie Mastenbroek, dat ze in de baan naast Hveger kwam te liggen, waar door ze haar gevaarlijkste concurrente goed in het oog kon houden. Weliswaar moest ze ook met Wingard ter dege reke ning houden, maar de Amerikaansche was De sluitingsplechtigheid in het Olympisch Stadion, BERLIJN, 16 Aug. Nadat voor de laat ste maal de laatste Olympische overwin naars het eere-podium hadden betreden en de schijnwerpers waren ontstoken, die het zoo goed als geheel verduisterde sta dion opnieuw fel verlichtten, klonk tegen half negen luid fanfaregeschal, dat het be gin aankondigde van de sluiting der elfde Olympische Spelen te Berlijn. Onder de marathonpoort werden de kleu ren zichtbaar van de vlaggen der deelne mers, die voor de laatste maal werden binnengedragen in de volgorde, die zij ook hadden ingenomen bij de openings plechtigheid namelijk de vlag van het land, dat de bakermat der Olympische Spelen is. Griekenland voorop en daarach ter in alphabetische volgorde naar de Duitsche benamingen de deelnemende landen met hun Olympische overwinnaars en hun uitgezonden deelnemers. Het aan tal der laatsten was aanzienlijk geslonken, want van bijna elk land zijn vele groepen deelnemers reeds uit Berlijn vertrokken en van enkele landen nagenoeg de geheele equipe. Nadat de vaandeldragers en de achter hen volgende groepen hun plaatsen op het middenterrein hadden ingenomen, betrad de voorzitter van het I. O. C. Graaf de Baillet Latour, het tegenover de eeretri bune opgestelde spreekgestoelte. „Nadat wij namens het I. O. C. den Fürer en Rijkskanselier Adolf Hitler en 't Duitsche volk, de auto riteiten v. d. stad Berlijn en de or ganisatoren der spelen onzen har- telijken dank hebben betuigd, ver klaren wij hiermede de wedstrij den der elfde Olympiade beëin digd en noodigen volgens oude zeden de jeugd van alle landen uit zich over vier jaar in Tokio te vereenigen om met ons het feest der twaalfde Olympiade te vie ren. Moge het in vreugde en een dracht verloopen, zoodat de Olym pische vlam zijn tocht door de ge slachten zal voortzetten in het welzijn van een steeds hooger strevende, moediger en zuiver der menschheid." Terwijl graaf de Baillet Latour deze laat ste woorden sprak, verschenen zij in den Duitschen tekst met groote letters op het scoringbord. Het Olympisch symphonieorkest, in sa menwerking met een groot gemengd koor bracht vervolgens een bewerking van het offerlied van Ludwig von Beethoven. „Die Flamme Lodert", ten gehoore, terwijl tegelijkertijd de in het wit gekleede meis jes van den hulpdienst de vaandels der deelnemende landen bekroonden met lau werkransen en de voorzitter van het I. O. C. geassisteerd door dr. Lewald het her inneringslint aan deze Olympische Spelen aan de vaandels hechtte. Het koor zette een nieuw lied, een vaandelafscheid, in en terwijl uit de verte de saluutschoten van een artillerie-batterij weerklonken ging langzaam de Olympische vlag aan de groo te mast op het middenveld omlaag. Het Olympisch vuur, dat zestien dagen on afgebroken in den grooten offerschaal boven den marathonpoort heeft gebrand, zonk lager en lager, tot onder doodsche stilte de vlam tenslotte geheel uitdoofde. De stilte duurde ongeveer een minuut. In middels speelde zich op het middenveld voor de eereloge nog een andere plechtig heid af: de burgemeester van Los Angeles, mr. Garland, overhandigde graaf de Bail let Latour de Olympische vlag, die op zijn beurt het dundoek in handen stelde van den staatscommissaris der stad Ber lijn dr. Lippert, die het in bewaring zal houden tot de volgende Olympische Spe len, als hij de vlag op even officieele wijze aan den vertegenwoordiger van het plaat selijk gezag te Tokio zal moeten overhan digen. Opnieuw klonk muziek en terwijl bo ven het scoringsbord de vlaggen van Duitschland, Griekenland en Japan als symbool van verleden, heden en toekomst der Olympische Spelen werden geheschen, klonk uit de hoogte een klare, heldere stem en klonken de woorden die de Duit- schers tot het devies hunner Olympiade hebben gemaakt: „ich rufe die Jugend der Welt nach Tokio". Opnieuw zette het koor een lied in en terwijl de aanwezigen zich van hun zetels verhieven en elkaar de hand reikten en rhythmisch het gezang begeleidden, klonk het afscheidslied van Berlijn aan deze elfde Olympiade, die hiermede op waar dige wijze werd gesloten. DE TERUGKEER DER AMSTER- DAMSCHE ZWEMSTERS UIT BERLIJN Met den Berlijnschen trein zullen de Am- sterdamsche zwemmers en zwemsters en de waterpolospelers, vergezeld door de officials hedenavond om 20.13 uur op het eerste perron van het centraal station te Amsterdam arriveeren. Het gezelschop zal in een speciaal daar toe ter beschikking gestelde wachtkamer een korte huldiging worden bereid door het bestuur van den kring Amsterdam van den K. N. Z. B. Toegang tot deze huldiging hebben uitsluitend officials en bestuursleden van de aangesloten vereeni- gingen. toch een tikje minder sterk. Zoowel Rie Mastenbroek als Tini Wag ner waren goed weg. Bij het eerste keer punt lagen Hveger en Wingard eenigszins voor. Rie was derde en Tini vierde, In de daarop volgende 50 meter viel Tini ech ter eenigszins terug en ze raakte daarna verder achterop. Hveger en Wingard be hielden haar Ideinen voorsprong, terwijl Rie en de Braziliaansche Coutinho ge lijk opzwommen. Na 100 meter was Hve ger eerste met 1 min. 174.5 sec. Rie lag op de derde plaats met 0.2 sec. achter stand. In de daarop volgende 100 meter kwam ook de tweede Amerikaansche, Pet ty, naar voren. Rie beef haar groote rivale goed volgen. Op 200 meter lagen Hveger, Petty en Wingard met 2 min. 40.2 sec. vooraan, maar de achterstand van onze landgenoote was van geen beteekenis. De strijd was uitermate spannend. Na 250 m. raakte de Braziliaansche, die tot nu toe het tempo prachtig had volgehouden, ach terop. Ook Petty viel wat terug. Het werd een zeer felle strijd tusschen Hveger, Mas tenbroek en Wingard. Bij 300 meter was reeds duidelijk te constateeren, dat de strijd om de eerste plaats alleen zou gaan tusschen de Deensche en de Nederland sche. Wingard bleef uitstekend zwemmen, maar ze raakte toch eenigszins achter. Bij 300 meter keerde Rie slechts een fractie van een seconde achter Hveger. De hoop bij de Nederlanders steeg voort durend. Men kende de zwemwijze van onze kampioene en men wist, dat, wan neer zij over voldoende reservekrachten zou beschikken, ons land de vierde gou den medaille in de zwemwedstrijden zou behalen. Rie bleef uitermate tactisch zwemmen. Het zeer kleine verschil bleef ook bij het laatste keerpunt bestaan. Zou zij het halen? Hveger spurtte voor wat zij kon. In ademlooze spanning zagen de honder den toe. Nog 30 meter en nog steeds was de Deensche voor. Maar toen toonde Rie opnieuw haar gróote kracht. -Met onweer staanbaar élan kwam ze opzetten. Daar was de kleine Hveger niet tegen bestand. Rie zwom royaal voorbij en met flinken voorsprong tikte zij als eerste aan. De vreugde in het Nederlandsche kamp 'aat zich niet beschrijven, vooral toen be kend werd gemaakt, dat Rie Mastenbroek •riet 5 min. 26.4 sec. een nieuw Olympisch ^cord had gevestigd (het wereldrecord laat met 5 min. 16 sec. op naam van Willy 'en Ouden). Hveger werd tweede in 5 m. 7.5 s. Derde was Wingard, voor wie geen ijd kon worden opgenomen. Tini Wagner nndigde op de achtste, d.i. de laatste plaats Het resultaat luidt: 1. en Olympisch kampioene: Rie Masten- De slotbalans der Olympische medailles De slotbalans van de gewonnen Olym pische medailles luidt als volgt: gouden zilveren bronzen Duitschland 33 26 30 Ver. Staten 24 20 12 Hongarije 10 1 5 Italië 8 9 5 Finland 7 6 6 Frankrijk 7 6 6 Zweden 6 5 9 Japan 6 4 8 Nederland 6 4 7 Engeland 4 7 3 Oostenrijk 4 6 3 Tsjecho Slowakije 3 5 Argentinië 2 2 3 Estland 2 2 3 Egypte 2 12 Zwitserland 19 5 Canada 13 5 Noorwegen 13 2 Turkije 1—1 Indië 1 Nieuw Zeeland 1 Polen 3 3 Denemarken 2 3 Letland 11 Zuid-Slavië 1 Roemenië 1 Zuid-Afrika 1 Mexico 3 België 2 Australië 1 Philippijnen 1 Portugal 1 broek, Nederland, 5 min. 26.4 sec.; 2. Ragnhild Hveger, Denemarken, 5 min. 27.5 sec.; 3. Wyngard, Ver. Staten. 5 min. 27.5 sec.; 4. Petty. Ver. Staten, 5 mina 32.2 sec. 5. Coutinho, Brazilië, 5 min. 35.4 sec.; 6. Kojima, Japan, 5 min. 43.1 sec.; 7. Frede riksen, Denemarken; 8. Tiny Wagner, Ne derland. De tijd van Rie Mastenbroek, 5 min. 26.4 sec., beteekent een nieuw Olympisch re cord. Dit bedroeg tot dusverre 5 min. 28.5 sec., en stond sinds 1932 op naam van He len Madison, Ver. Staten. Het wereldre cord van Willy den Ouden bedraagt 5 m. 16 sec. FINALE 200 METER SCHOOLSLAG HEEREN De uitslag van den eindstrijd van het nummer 200 meter schoolslag heeren luidt: 1. en Olympisch kampioen: Hamuro, Ja pan, 2 min. 42.5 sec.; 2- Sietas, Duitsch land, 2 min. 42.9 sec.; 3. Koike, Japan 2 min. 44.2 sec.; 4. Higgins, Ver. Staten, 2 min. 45. 2 sec.; 5. Ito, Japan, 2 min. 47.6 sec.; 6. Balke, Duitschland, 2 min. 47.8 s.; 7.1 Ildefonzo, Philippijnen. DE FINALE VAN DE 1500 METER VRIJE SLAG Het resultaat van de finale 1500 meter vrije slag heeren luidt: 1. Terada, Japan, 19 min. 13.7 sec.; 2. Medica, Vereenigde Staten, 19 min. 34 s.; 3. Uto, Japan, 19 min. 34.5 sec.; 4. Ishifya- rada, Japan, 19 min. 48.5 sec.; 5. Flanagan, Ver. Staten 19 min. 54.8 sec.; 6. Leiverts Fngeland, 19 min. 57.4 sec.; 7. Arendt. Duitschland, 19 min. 59 sec.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1936 | | pagina 13