ZATERDAG 25 JULI 1936
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 7
NOORD WIJK.
Personalia. Voor het Mulo-diploma
A. is geslaagd G. D. van Went.
ROELOFARENDSVEEN.
Personalia. Voor het examen Han
delskennis l.o. is geslaagd de heer L. G. C.
de Jong.
STOMPWIJK.
De harddraverij. Het bestuur van de
harddraverijvereeniging „Nooit Gedacht"
verzoekt ons te melden:
De 1ste prijs welke voor de draverij,
welke op 5 Aug. a.s. gehouden wordt, be
draagt 300.2de pr. 100.en twee
premie's.
Een groote verbetering zal dit jaar zijn
de start, welke geschiedt achter de linten
door middel van gramofoon-platen, door
den heer Comimijs. Het herhaaldelijk
draaien zal dus wel niet meer voorkomen,
zoodat de draverij tijdig eindigen zal. De
avond kan dus dienen om alle crisis-narig-
heid te vergeten en eens ouderwetsch feest
te vieren. Zweefmolen, Shimmytrap, U-
boot globe, luchtschommel en prijsgeven
de zaken zullen het hunne er wel toe bij
dragen.
Rest ons nog te vermelden, dat dit jaar
dameskaarten verkrijgbaar zijn tegen ver
minderde prijzen.
TER AAR.
H. Priesterwijding.
Over enkele weken heeft onze Parochie
wederom het voorrecht een zijner zonen te
zien uitverkoren tot de waardigheid van
het Priesterschap. Op Maandag 10 Augus
tus a.s. zal de weleerw. fr. P. Akerboom M.
S. C. de H. Priesterwijding ontvangen uit
de handen van Mgr. Dr. Lemmens in de
kapel van het Missiehuis te Stein. Den
daaropvolgenden Zondag 16 Augustus
hoopt pater Akerboom zijn eerste Plech
tige H. Mis op te dragen in de parochiekerk
van den H. Hadrianus alhier.
Dit heuglijk feit zullen wij niet onop
gemerkt voorbij laten gaan. De propagan-
daclub, welke belast is met de organisa
tie, is reeds aan de voorbereidende werk
zaamheden begonnen, die later uitvoeriger
bekend zullen gemaakt worden.
Een interessante tocht. Wederom heb
ben de ouden van dagen het jaarlijksche
uitstapje gemaakt waaraan een eenigszins
feestelijk karakter was verbonden, want
het gold een lustrum-tocht. Onder een drei
gende lucht werd de stoet geformeerd op
het Kerkplein, welke stoet bestond uit
twee en twintig auto's, waarin gezeten 63
ouden van dagen en nog een touringcar met
de dames, die gecollecteerd hadden voor
deze reis. De route ging dit jaar via Lei
den naar 's-Gravenhage. Hier was het de
eerste pleisterplaats en wel in den Die
rentuin. Nadat verschillende versnaperin
gen werden geoffreerd gingen de oudjes een
rondwandèling maken door het groote park
Bij de afdeeling „dieren" werden de kleine
en groote beesten onder de loupe genomen.
Men was soms wel eens huiverig van de
toch vriendelijke neigingen van zoo'n
eeuwig gevangene, wanneer b.v. de oli
fant zijn slurf ver naar voren stak. Van
hier werd gereden naar Scheveningen waar
aanvankelijk het voornemen vaststond om
te gaan baden, doch de heeren doktoren
oordeelden het beter gezien de tempe
ratuur niet in zee te stappen. Heel
plechtig en langzaam reed men toen den
boulevard langs zoo naar het Haagsche
bosch, wat links en rechts werd doorkruist,
om als slot een uurtje te vertoeven in de
magnifieke uitspanning „De Bataaf". Hier
waren de oudjes echt in hun sas. Terug
over de Haagsche Schouw, Leiden, arri
veerde het gezelschap ongeveer om half
tien weer in onze gemeente.
De R.-K. Muziekver. „Arti" ontbrak ook
ditmaal niet op het appél om de stoet van
af de groote brug in te halen en haar on
der vroolijke marschnummers te begelei
den naar het intbindingsterrein, het Kerk
plein.
De voorzitter van het comité, de heer M.
Robertz, vond het een welkome gelegen
heid nu bij het einde van den tocht eeni-
ge dankwoorden te richten tot allen die
hebben meegewerkt tot het welslagen van
deze reis. Een byzondere hulde mochten
zij incasseeren, die gratis hun auto dispo
nibel stellen, voorts de gemeentenaren voor
hun offers en tot slot „Arti",-die altijd zorgt
voor een opgewekt, waardig besluit. Ter
loops werd door spr. nog gewag gemaakt
van het eerste lustrum. Spr. vertolkte de
gevolens der ouden van dagen op wier ge
zichten zoo'n dag de blijdschap geteekend
is en bracht lof aan een ieder, die in een
of anderen vorm heeft gezorgd dat deze reis
gezellig en vlot is verloopen. Na het spelen
van: „Lang zullen zij leven" ging de stoet
uiteen, trok men huiswaarts.
Evenals voorgaande jaren mocht deze
thuiskomst zich in een groote belangstel
ling verheugen, wat zeker pleit van een
medeleven met de oude menschen en een
deelneming in hun ganoegens. Wij eindigen
dit verslag met een woord van hulde aan
het comité voor zijn verrichte werkzaam
heden, wat de ouden van dagen in hooge
mate waardeeren. Verder blijven wy by
onze meening, reeds meerdere malen ge
lanceerd, dat een terugkomst by dag
mooier is. Doch dit schijnt niet gemakke
lijk te gaanmaar waarom moet dan
het officieel vastgestelde uur altijd over
schreden worden?
Personalia. Voor het- Mulo-diploma
A. zijn-geslaagd H. W. Roest en A. J. Vuyk.
WASSENAAR.
Voetbalvereemging „Blauw Zwart".
De R. K. Voetbalvereeniging „Blauw
Zwart" hield Vrijdagavond een ledenver
gadering in het Patronaatsgebouw. De
voorzitter sprak zijn blydschap uit over de
goede opkomst, vooral van de jongeren.
Hij wees op de gelukkige omstandigheid,
dat de geest goed te noemen is en memo
reerde in het kort net verloop van het af-
geloopen seifoen. Het eerste elftal wist
zich in den I.V.C.B. te handhaven, het
tweede bereikte een goede plaats in de
reserve evenals het derde, terwyl by de
juniores twee kampioenen voor den dag
kwamen. Spreker bracht hulde aan de le
den en sprak de verwachting uit, dat zy
de vereeniging trouw zouden blijven en
er naar streven zouden om tot haar groo
teren bloei bij te dragen. Hij wekte allen
op, om propaganda in eigen kring te ma
ken.
Besloten werd met het gemeentebestuur
een overeenkomst van huur aan te gaan
omtrent het sportterrein.
Medegedeeld werd voorts, dat het be
stuur pogingen had aangewend, om het
eerste elftal in een andere afdeeling onder
te brengen. De uitgaven welke de ver
eeniging zich thans voor reizen n^ar het
hartje van Noord-Holland moet getroosten
zijn byna niet te dragen, terwijl de ver
eeniging toch eigenlijk in de andere af
deeling thuisbehoort. De vereeniging ging
hiermede accoord.
Hierna bracht de voorzitter dank aan
allen, die in het afgeloopen jaar zich be
ijverd hadden om voor de vereeniging
werkzaam te zijn. Medegedeeld werd, dat
de trainer zich weer beschikbaar had ge
steld om de leden te oefenen. Besloten
werd hiervan gebruik te maken. Besloten
werd het bestuur met 2 leden uit te brei
den. In de eerstvolgende vergadering zal
de verkiezing plaats hebben. Medewer
king werd gevraagd aan de leden, om de
voetbalterreinen in orde te brengen, ter
wijl een beroep op de leden werd gedaan
om gelden in te zamelen ter bestrijding
der daaraan verbonden kosten. Besloten
werd in de zomermaanden de leden vrij te
stellen van het betalen van contributie.
Na bespreking van eenige interne aange
legenheden werd de vergadering door den
voorzitter met een opwekking, om de ver
eeniging te helpen grootmaken, gesloten.
Personalia. Voor het Mulo-diploma
B. is geslaagd P. Voigt.
Koninginnefeesten. By de besturen
van de beide Middenstandsvereenigingen
te dezer plaatse bestaan plannen, om ter
gelegenheid van de a.s. Koninginnefees
ten een etalagewedstrijd te organiseeren.
Mede wordt overwogen een bloemencorso
voor de jeugd en verschillende attracties
voor de ingezetenen te doen houden.
WARMOND.
Personalia. Tot kweekelinge met akte
aan de School met den Bijbel alhier is
benoemd mej. J. A. Zandbergen uit Oegst-
geest.
Gevestigd: A. M. v. d. Geest van
Alkemade A. J. v. d. Geest van idem
Th. v. d. Oudenaller van Waspik M.
van Duyvenboden van Noordwijk M.
J. van Werkhoven van Oegstgeest L.
J. Vlugt van Alkemade A. C. Berbee
van Voorhout H. van Dijk van Leiden
J. M. Bijleveld van Oegstgeest.
Vertrokken: A. J. van Kampen
naar Heemstede J. A. Roest naar Noord-
wijkerhout L. J. Beugelsdijk naar Voor
hout J. C. Beugelsdijk naar idem A.
J. Kroon naar Leiden H. P. v. d. Voort
naar Boskoop J. W. Henfling naar Bloe-
.mendaal J. H. Meijer naar Noordwij-
kerhout J. M. van Schie naar Utrecht
M. Corver naar Leiden.
WOUBRUGGE.
Personalia. Voor het Mulo-diploma
A. is geslaagd D. N. C. van Beyeren.
De Raad kwam gisteravond in vergade
ring bijeen, waar by alle leden present
waren.
Ingekomen is een verzoek, om de re
ductie van 25 pet. 'voor de biljarts in de
café's, toegekend by raadsbesluit van 8
Aug. 1935 ook toepasselijk te verklaren
vpor de St. Franciscuszaal in Noorden.
Dit wordt goedgevonden.
Krachtens art. 179, 2e lid van de Ge
meentewet moet de Raad de ambten en
betrekkingen aanwijzen in dienst der ge
meente, welke met uitsluiting van an
dere gegadigden slechts kunnen wor
den vervuld door militairen of gewezen
militairen, die ingevolge het capitulanten-
stelsel daarop aanspraak maken. Geble
ken is echter, dat er voor deze gemeente
aanleiding bestaat om aan de Kroon een
verzoek te doen tot het bekomen van ont
heffing, waartoe de Wet de mogelijkheid
openlaat.
Besloten wordt deze ontheffing aan te
vragen.
De administratie voor de loonbyslagre-
geling voor den landbouw, welke sedert
1 Mei in deze gemeente van kracht is,
wordt waargenomen door den heer H.
Markman. Op voorstel van Burgemeester
en Wethouders wordt hem hiervoor een
honorarium toegekend van 100.om
dan op het eind van het jaar na te gaan of
eenige verhooging moet worden verleend.
Dit wordt goedgevonden. Uit de bespre
king bleek, dat de verwachtingen omtrent
het resultaat van de regeling niet hoog ge
spannen zijn.
Tot leden van de commissie voor het na
zien van de gemeenterekening over 1935
worden bij stemming benoemd de heeren
J. Baas, H. Blijleven en J. van der Laan.
Bouwverordening.
In de vorige vergadering staakten de
stemmen over het vaststellen van de kaar
ten van de Bouwverordening. Burgemees
ter en Wethouders stelden daarbij voor
den ringdijk achter het dorp te betrek
ken by het landelijk gedeelte, waarin niet
anders dan op afstanden van 100 Meter
gebouwd mag worden. De tegenstemmers
wilden door het maken van een nieuwe
lijn deze afstanden terugbrengen tot 12
Zoo stierven
de keizer en de keizerin
van Rusland
Rond Kerstmis 1917 hoorde het keizerlijk
paar van Rusland, dat door de revolution-
nairen gevangen was genomen, van de uit
breiding der Bolsjewistische dictatuur, van
de terreur, die in heel Rusland ontketend
was, van de folteringen en terechtstellin
gen, die een Regeeringssysteem geworden
waren, van de verwoesting en plundering
der kerken, van de ontwijding der heilig
dommen en der eerbiedwaardigste reli
gieuzen.
Ja, werkelijk de voorspelling ging van
Raspoetin letterlijk in vervulling.
„Als ik dood ben, zal Rusland in han
den van den duivel vallen!"
Deze mededeelingen waren een zware
slag voor Nicolaas II en zij vervulden hem
met droeve bitterheid. Dat was dus 't nut
en het loon voor zijn afdanking! Toen hij
afstand deed van den troon had hy ge
meend, dat het offer van zijn persoon dpn
haat tegen het regiem ontwapenen zou, en
het Russische volk, tot een nieuw leven
ontwaakt, geen andere gedachten hebben
zou, dan tegen den vijand voor het land
te strijden, zooals in 1812 gebeurd was.
Thans zag hij in, hoezeer hij zich vergist
had.
Niet veel later vernam hy ook, dat de
dictatoren van het Kremlyn voor de Duit-
schers gekapituleerd en het vredesverdrag
van Brest-Litowsk onderteekend hadden.
Eenige pennestreken waren voldoende ge
weest om het eeuwenoude werk van de
groote Orthodoxe Czaren, die de geschiede
nis de naam „verzamelaars der Russische
aarde" gegeven had, te vernietigen. En
daar de kranten ook van een clausule spra
ken, waarin de Duitschers geëischt had
den, dat de keizerlijke familie hun gezond
en levend uitgeleverd zou worden, had de
Czaar uitgeroepen:
„Als dat maar geen list is, om mij voor
mijn volk te onteeren. Een grootere schan
de kon men mij niet aandoen".
Even impulsief had de Czarin zich tegen
de gedachte verzet en verklaard:
„Aan de Duitschers onze redding moeten
danken?Neen! nooit! Liever onder de
handen der Bolsjewisten sterven!"
Het keizerlijk paar vermoedde niet, wat
hen te wachten stond en hoeveel beter het
geweest was, in handen van den voorma
li gen vijand te vallen.
Het geestelijk lijden en de patriotische
vernederingen der gevangenen werden
nog vermeerderd door de steeds schraler
en armoediger wordende levenswijze der
keizerlijke familie. Het kleine garnizoen
van Tobolsk, dat met de bewaking belast
was geweest, was door halfnaakte en
schaamtelooze rood-gardisten vervangien,
die zich allesbehalve waardig tegenover de
jonge grootvorstinnen gedroegen. Tenslotte
werden ondanks de grootste spaarzaamheid
de geldmiddelen krap. De trouwe dienaars
moesten heengestuurd worden en men
moest zich met „rantsoen der soldaten" te
vreden stellen.
„Wij zullen alles geduldig aannemen.
God zendt ons deze vernedering. Verdra
gen wij ze dus voor onze zaligheid. Heeft
Jesus Christus, voor hij op Golgotha stierf,
niet den kelk tot den bodem geledigd?"
Den 20en Maart 1918 toen het Paasch-
feest naderde, schreef zij:
Meter en tevens alsnog uit de reeds vast
gestelde Bouwverordening lichten de be
paling, waarbij op dezen dijk allen op een
afstand van 10 Meter uit den teen ge
bouwd mag worden.
De voorzitter stelt voor om niet opnieuw
de discussie over dit punt te openen, om
dat in de vorige vergadering reeds zoo in
den breede hierover is uitgewyd, tenzij
nieuwe gezichtspunten aanwezig zouden
zijn.
Een paar leden wenschen een korte ver
klaring af te leggen. De heer Blijleven, in
de vorige vergadering afwezig, zegt ken
nis genomen te hebben van de technische
en finantieele bezwaren, door Burge
meester en Wethouders met den Inspec
teur voor de Volkshuisvesting ontwikkeld
tegen de motieven van de tegenstem
mers, verwondert zich dat dan de eige
naars zelf nimmer bezwaren maakten, het
terrein is ook allerminst bouwrijp uit ge
brek aan een afdoende rloleering, terwijl
ten slotte het algemeen belang voorrang
moet hebben bij het particulier belang van
aannemers.
De heer Baas zegt uit practische over
wegingen met B. en W. mee te gaan, of
schoon de zaak op zich niet zijn instem
ming heeft.
Het voorstel van B. en W. wordt nu aan
genomen met 6 tegen 5 stemmen. Tegen
de heeren Augustinus, Stam, Sloof, van
der Laan en Splinter.
De heer Stam heeft een bod gedaan van
400.voor het terrein van de gemeen
te, gelegen naast het pand bewoond door
W. Blom in het Zuideinde. B. en W. dee-
len nu mede, dat het terrein groot is 21
Aren met een breedte van ongeveer 32 M.,
waarop 2 dubbele woonhuizen te bouwen
zouden zijn en achten een waarde aanwe
zig van 900.Na eenige bespreking
gaat de Raad met deze taxatie accoord en
geeft volmacht om het perceel tegen dien
prijs aan den man te brengen, waarvoor
de heer Stam voorkeur zal hebben.
Bij de rondvraag informeert de heer
Verhaar of er geen middel is tegen glad
heid van de teerwegen, waarvan de paar
den zoo vaak het slachtoffer worden. Op
bepaalde momenten schijnt die gladheid
op te treden, doch een middel daartegen
was geen der aanwezigen bekend.
„De Verlosser der wereld komt! Buigen
wij ons voor Zijn kruis; helpen wij Hem
moedig, het kruis dragen. Denken wij er
steeds aan, dat ons kruis nauwelijks de
schaduw van Zijn kruis is.Gij, die men
versmaadt en bespot, wees geduldig....
Gij, die men vervolgt en kwelt, ver
heugt u!"
Zij had een van haar dochters het vol
gend gebed gedicteerd:
„Heer, verleen ons het geduld, om in
deze woelige dagen de folteringen van onze
beulen te verdragen. Help ons, smaad en
schande te verduren! Geef ons aan de poort
van het graf, de bovenmensohelijke kracht,
nederig voor onze vijanden te bidden!"
Bovendien nog dit gebed:
„Koningin des Hemels en der aarde,
Troosteres der Bedroefden, hoor onze
smeeking! Sla genadig Uw oogen op ons
vaderland. Het heilige Rusland, Uw heer
lijke woning is in gevaar onder te gaan.
O, verlaat het niet! Sla genadig Uwe
oogen op onze tranen en ons martelaar
schap!"
Den 22en April kwam Basil Yakobleu,
een gedelegeerde van het Centraal execu
tie-comité van Moscou.
Hij was voorzien van buitengewone vol
machten, welke hem de macht gaven, een
ieder, die zich niet naar zyn bevelen schik
ken wilde, direct en zonder iederen vorm
van proces te laten fusilleeren. Hij kondig
de dus „Nicolaas Romanow" aan, dat hij
opdracht had, hem met zyn familie en zijn
begeleiders mee te nemen „op een reis van
4 of dagen, waarvan hij hen het doel niet
kan aangeven".
Op de dringende vragen van den Czaar
omtrent het doel en de reden van deze
geheimzinnige reis, antwoordde Yakobleu
met allerlei uitvluchten.
Maar enkele zonderlinge woorden, die
hem ontsnapten, wekten in Nicolaas II de
meening, dat de Bolsjewistische dictatoren
besloten hadden, hem naar Moscou over te
brengen, omdat zij Duitschland hadden
moeten beloven, het verdrag van Brest
Litowsk door hem te laten onderteekenen.
En deze meening ontlokte hem den uit
roep:
„Ik het verdrag van Brest—Litowsk on
derteek enen? Liever snijd ik me de hand
af!"
Hij reisde den 26en April met de Czari
na en haar jongste dochter Maria Nicola-
jewna af: de overige gevangenen zouden
later bij hem komen.
Den 23en Mei was de heele keizerlijke
familie weer vereenigd in Jekaterinenburg,
een groote industriestad in het centrum
van den Oeral.
„Nicolaas Romanow en de zijnen" had
den als woning een zeer eenvoudig en
sterk verbarrikadeerd huis, „Huize Ipa-
tiew".
Bijgeloovig als de Czaar en de Czarina
waren, moet de naam Ipatiew een grooten
indruk op hen gemaakt hébben. Was het
niet in het beroemde klooster van Ipatiew
in Kostroma, waar Michael Feodorowitsch
Romanow, de stichter der dynastie, door
een gezantschap uit Rome de Czarentroon
ontvangen had? Zou door een eigenaardi
ge gril van het noodlot dezelfde naam „Ipa
tiew" bij het roemrijk begin en het tragisch
einde van een dynastie een rol spelen?
Het keizerlijk paar bemerkte aanstonds,
dat men besloten was, van nu af ieder me
delijden en alle respect te laten varen.
Vooreerst verwijderde men vijf personen
van hun hofhouding en het grootste gedeel
te van het pèrsoneel, van wie de eenen in
Jekaterinenburg verbannen, de anderen in
de gevangenis der stad gebracht werden.
Dan werd het opperbevel over „Huize
Ipatiew" door twee Joden overgenomen,
Jacob Yurowski en Chaia Golotschekind,
allebei fanatieke Bolsjewieken, die door het
Centraal Executief-comité in Moscou met
geheime instructies en onbegrensde vol
macht toegerust waren.
Om de gevangenen beter in het oog te
houden, nam Yurowski zyn intrek in een
kamer op de eerste étage, van waar men
alles kon zien, wat in de bekrompen wo
ning van de keizerlijke familie gebeurde.
Bovendien plaatste hij wachten in de gan
gen en voor iedere deur. Dit voortdurend
samenleven onder één dak met de Rood-
gardisten, maakte het leven van de gevan
genen onverdraaglijk.
Men begrijpt maar al te goed het gebed
van de keizerin:
„Koningin des Hemels en der aarde, keer
Uwe oogen niet van ons martelaarschap!
O Heer, Gij, die ons aan de poorten van
het graf ziet, schenk ons de bovenmensche-
leijke kracht, nederig voor onze beulen te
bidden".
Ongeveer den 12en Juli vertoonden
Yurowski en Golotschekin een eigenaardige
opgewondenheid.
In den Oeral heerschte een geweldig op
roer. Sinds eenige weken naderde vanuit
Oost-Siberië een contra-revolutionair le
ger, de Witte Armee, onder bevel van Ad
miraal Koltschak en gesteund door twee
divisies vroegere gevangenen.
Dit leger dwong de rooden voortdurend
tot den terugtocht en niets scheen heen
meer te kunnen stuiten op hun marsch
naar Jekaterinenburg.
De avond van den 16en Juli was voor de
gevangenen als gewoon verloopen. Na het
eenvoudig avondmaal om 8 uur, hadden
zij beproefd elkander wat afleiding te be
zorgen, door kaart" te spelen. Maar spoedig
waren zij, gedwongen door den onrust van
hun gedachten, tot hun geliefkoosde bezig
heid teruggekeerd. Zij hadden enkele
hoofdstukken van het Evangelie en eeni
ge passages uit het boek der Profeten voor
gelezen. Met het oog op de zieke keizerin
waren allen om half 11 's avonds naar bed
gegaan.
Drie uur later werden zij door het ge
stommel van zware laarzen in de aangren
zende kamer uit den slaap opgeschrikt. De
s?=*ur ging open.... Het is Yurowski met
een escorte. Met ruwe stem beveelt hy:
Losse nummers van
DE LEIDSCHE COURANT
zijn verkrijgbaar bij:
Sigarenmagazijn „INSULINDE"
Heerenstraat 2
Sigarenmagazijn J. G. v. ZWIETEN
v. d. Waalsstraat 1
Sigarenmagazijn SOMERWIL
Hoogewoerd 24
ZANDVLIET's Boekhandel
Haarlemmerstraat 117a
KIOSK, Prinsessekade
Bureau DE LEIDSCHE COURANT
Papengracht 32.
„Staat op en kleedt U vlug aan. U wordt
ergens anders heen gebracht, want het
Witte Leger nadert Jekaterinenburg".
Zoodra zij zich aangekleed hadden, wer
den zij in een lage kamer van het sous-
terrain gebracht. Alle gevangenen van
Huize Ipatiew, de vier grootvorstinnen, dr.
Botkin en de drie bedienden. Een roodgar-
dist zegt hun: „Wacht hier!Binnen en
kele oogenblikken zulen auto's komen, om
u in veiligheid te brengen". De gevangenen
schenen geen vermoeden te hébben van het
dreigend gevaar. Nadat zij reeds geruimen
tijd gewacht hebben, vraagt de keizer stoe
len voor de keizerin en de Czarewitsch, die
zich nawelijks meer staande kunnen hou
den. Men brengt twee stoelen.
Maar een oogenblik late: wordt de deur
opengerukt en de Bolswistische Commis
saris versoheen opnieuw, gevolgd door
10 soldaten met den revolver in de hand.
Zonder een woord te spreken geeft
Yuorwski het teeken, waarna hij op Nico
laas II schiet, die, als door den bliksem
getroffen, neerstort. Een kreet van ontzet
ting een knetteren van kogels en alle
gevangenen liggen in een stroom van bloed
op den grond. Het drama heeft nog geen
twee minuten geduurd.
Intusschen hebben de moordenaars hun
werk nog niet volbracht, zy hebben eerst
het meest afschuwelijke gedeelte uitge
voerd: de arbeid die hun nog wacht is
moeilijk, luguber, schandelijk....
Thans komt het er op aan, de elf lijken
te doen verdwijnen, Zoodat er geen spoor
van overblijft. Moscou heeft het gewild,
want alles, wat gebeurd is, was tot in de
finesses door het Centraal Executief-comité
van het Kremlin, door Lenin, Trotski,
Sverdlow, Zinowiew en Dnherzinski bevo
len. De Sowjet van Jekaterinenburg kan
aanspraak maken op de weinig roemrijke
rol van beul.
Een der beulen, blijkbaar een man van
ontwikkeling, die echter zijn naam niet aan
het nageslacht bekend wilde maken, kreeg
op den vooravond van het vreesdij k bloed
bad, toen hij in de kamer, welke voor de
slotscène bekend was, de laatste instruc
ties ontving, poëtische herinneringen. Hij
nam een potlood en krabbelde op den muur
twee verzen van Heine:
Balthasar werd echter denzelfden nacht,
Door zijn knechten omgebracht.
16 Juli 1918.
Thans kwam het er dus nog op aan, de
11 lijken te laten verdwijnen, zonder dat
ooit iemand ze ontdekken kon.
Onder de waakzame oogen van Yurows
ki, droegen de moordenaars de nog war
me, bloedende lichamen vlug naar een auto.
Dan ging het in allerijl naar een woud, dat
enkele mijlen van Jekaterinenburg ligt, het
bosch van Koptiaki.
Na lange omwegen over ongebruikte we
gen, stopte men ten slotte op een open
plek, waar in het midden de schacht van
een verlaten mijn zich bevindt. De plaats
was enkele dagen tevoren met de groot
ste zorg uitgekozen.
Hier wordt de wagen snel ontladen. Eerst
berooft men de slachtoffers nog van alle
voorwerpen van waarde, lieve en vrome
herinneringen, waarvan zij nooit afstand
gedaan hadden; medaillons, armbanden,
ringen, iconen, hangers. Dan worden de
lijken ontkleedt. Met groote slagersmessen
snijdt men hen de ledenmaten af en hakt
ze in stukken. Dan giet men 90 kilo zwa
velzuur er over heen, om vleesch en been
deren op te loozen en verbrandt ze met 200
liter petroleum.
Na dit afschuwelijk werk wordt het slij-
kerige, stinkende mengsel, dat nog over
bleef, met de schop in de schacht gewor
pen.
Zoo speelde zich in den nacht van 16 op
17 Juli 1918 op het tooneel van het wereld-
theater een der vreeselijkste drama's af.
die de menschheid in haar boosaardigheid
zich uitdenken kon.
Daar staat de „doodstraf" op!
Fietsen in het donker zonder
reflector en zonder wit achter-
spatbord kost 'n paar gulden
boete (als de politie u ziet)
of... uw leven (als het verkeer
u niet ziet!)
P.S. Wist u, dat alleen „wit"
„wit" is..„ („smoezelig"
of „verroest" is dus niet
voldoende
GEMEENTERAAD VAN NIEUWKOOP
