Letlandsch
luchtvaartbezoeic
De bekende jaarlijksche St. Jansmarkt te den Bosch is Woensdag
onder groote belangstelling gehouden. Een bedrijvig tafreeltje
Tijdens het hevig onweer dat Woensdag boven Parijs woedde, stortte
een boom welke door den bliksem werd getroffen, op een kiosk, die
vernield werd, waarbij verscheidene personen, waaronder zich meerdere
kinderen bevonden, min of meer ernstig gewond werden. De plaats
van het ongeval
Een Letlandsch militair eskader bestaande uit drie watervliegtuigen arriveerde
Woensdag op Schellingwoude. Volgens landsgebruik werd aan den comman
dant van het eskader bij de verwelkoming brood en zout aangeboden, door
het dochtertje van den consul van Letland, de heer Mensjou
Te Laren werd Woensdag de bekende jaarlijksche St. Jansprocessie gehouden,
waarvan hierboven een foto
Vroolijke tentbewoners gedurende het groote jaarlijksche kamp
van de Maryiebone school (Eng.) op het buitengoed .The Old
Mill" in de nabijheid van Leith Hill
FEUILLETON
DE STRIJD OM WEENEN
Roman van
HUGO BETTAUER.
(Nadruk verboden).
5)
Na twee jaar werd de kleine Patrick
Ralph geboren. Deze gezinsvermeerde
ring werkte aanvankelijk een betere ver
standhouding tusschen man en vrouw in
de hand, maar niet zoodra was het kind
groot genoeg om door het uitstrekken van
zijn armpjes van een grootere sympathie
voor de moeder an voor den vader blijk
te geven, of de vervreemding werd veel
sterker. Lola vertrotelde het kind met alle
denkbare moederliefde, zong het Duitsche
liedjes voor, leerde het de eerste Duitsche
woorden, sprak nooit Engelsch met hem,
onttrok het zoo spoedig als slechts eenigs-
zins mogelijk was aan de zorgen van de
zwarte min en bracht het zelfs zoo ver,
dat ze zijn zoogbroeder Sam eveneens
Duitsch leerde.
O'Flanagan verzette zich met alle
•macht tegen deze opvoeding, maar tever
geefs; op dit punit bleef het kleine, angstige
vrouwtje sterk en als Flanagan schreeuw
de, dat het huizen ver te hooren was, staar
de ze hem slechts groot en verwonderd aan
zonder te doen wat haar man verlangde.
Ralph hing dan ook ten slotte veel meer
aan zijn moeder dan Amerikaansche jon
gens anders plegen te doen en zelfs toen
hij de H. B. S. bezocht, las hij nog het liefst
goede Duitsche boeken, die zijn moeder
voor hem liet komen. Toen hij echter den
zestienjarigen leeftijd bereikt had, maak
te O'Flanagan daar een eind aan door den
jongen eerst naar San Francisco en daar
na bij zakenvrienden in Chicago in de
leer te sturen, zoodat de eeuwige Ween-
sche alleen en eenzaam in het ongezel
lige, groote huis in St. Paul achterbleef.
Na dien kwam Patrick Ralph in de zaak
van zijn vader zonder ook maar eenig
idee te hebben van haar omvang. Er werd
een geweldige correspondentie gevoerd
met een dozijn Naamlooze Vennootschap
pen, tallooze houtzagerijen en houtveste
rijen, maar niemand kreeg een juisten
kijk op de zaken, daar O'Flanagan alle
draden zelf in handen hield en de be
langrijkste dingen nooit met z'n zoon,
doch met den ouden procuratiehouder,
Herbert Walker, besprak.
Zoo goed de verhouding tusschen Ralph
en z'n moeder was, zoo slecht wat die tus
schen hem en z'n vader. De laatste toch
zag in zijn zoon een on-Amerikaanschen
dweeper, een halven Duitscher, een onbe-
teekenenden lummel, wien nietswaardige
Duitsche boeken veel meer interesseerden
dan de zaak van z'n vader, een jongen,
die hoegenaamd geen mercantielen geest
had en zelfs de energie miste om krachtig
tegen de arbeiders en employé's op te tre
den En eens op een dag, twee jaar voor
het tijdstip, waarop ons verhaal een aan
vang neemt, kwam het toen Ralph het
voor een ontslagen arbeider wilde opne
men, zelfs tot een heftige scène, die door
den ouden O'Flanagean besloten werd met
de woorden:
„Het liefst van alles zou ik de millioenen,
die ik in den loop der jaren verdiend heb,
in zee gooien! Jij zult tenminste nooit lee-
ren m'n vermogen te vermeerderen of
zelfs maar te behouden."
Dat was de eerste maal, dat Ralph al
thans eenigszins een inzicht kreeg in den
financieelen toestand van de ondernemin
gen van zijn vader, die dus millionair
bleek te zijn.
De wereldoorlog kwam, Ralph werd al
spoedig tot officier bevorderd, maar vobr
hij nog gelegenheid kreeg zich aan het
Fransche front te onderscheiden, werd een
wapenstilstand gesloten, stortte Duitsch-
land ineen en werd Oostenrijk bij levende
lijve in stukjes gesneden De eeuwig jonge
Lola stortte menigen traan, wanneer zij
over de ellende in Weenen, den honger
der Weensche kinderen en den nood der
oude renteniers las en alles, wat ze aan
geld bijeen kon krijgen veel was dat
niet, want O'Flanagan hield haar zeer krap
verdween over den Oceaan naar Wee
nen. De herinnering aan haar geboorte
stad werd mede daardoor steeds levendi
ger; urenlang vertelde ze :s avonds als
Ralph mokkend en ontevreden met zijn
leven bij haar zat en haar man nog tot
diep in den nacht op zijn bureau werkte,
van de onvergelijkelijke schoonheidvan
deze stad, haar milde zeden die overal in
muziek uitklonken en van Weensche har
telijkheid en gezelligheid.
Den 2en December 1921 brachten de
Amerikaansche bladen overdreven be
richten van ernstige ongeregeldheden, wel
ke in Weenen zouden hebben plaats gehad,
van branden, die de halve stad zouden
hebben verwoest, van duizenden dooden en
openlijke anarchie. Lola, die zich niet had
kunnen afwennen Amerikaansche bladen
te gel o oven, huilde 's avonds in bed uren
lang, den volgijden morgen voelde ze
zich dan zwak en terneergeslagen, het
duurde niet lang, of de dokter stelde een
ernstige zielsziekte, een erfenis van haar
moeder, vast, en toen de oude, grijs ge
worden OFlanagan maatregelen nam om
zijn vrouw naar het zoele Zuiden, de kust
van Florida, te sturen, was het té laat.
De kleine Weensche stierf in de armen van
haar zoon en haar laatste woorden waren:
„Als je nog eens in Weenen komt.
Een half jaar later verloor Ralph ook
zijn vader Er was bericht ontvangen, dat
in een groote houtzagerij, op vijfhonderd
kilometer van St. Paul gelegen, brand was
uitgebroken en O'Flanagan was er niet van
terug te houden om zich nog dienzelfden
nacht per auto er heen te laten brengen.
Ongeduldig spoorde hij den chauffeur tot
steeds grootere snelheid aan tot de wagen
tegen een mijlpaal reed, eenige malen over
den kop sloeg en de beide inzittenden on
der zijn overblijfselen bedolf.
Onmiddellijk na de begrafenis, waaraan
heel St. Paul deelnam, werd het testa
ment geopend en vernam Ralph tot zijn
groote verbazing, dat hij alleen eigenaar
was geworden van een vermogen, dat alle
veronderstellingen verre overtrof. De bla
den waren er niet ver af, toen zij verkon
digden, dat de nauwelijks dertigjarige
Ralph OFlanagan een der rijkste mannen,
zoo niet de rijkste man ter wereld was en
de fiscus was weken lan? bezig voor hij een
volledig inzicht had in den juisten omvang
van O'Flanagan's bezittingen. In goed in
gelichte kringen werd gefluisterd, dat drie
kwart van de Amerikaansche bosschen en
eveneens drie vierde var de grootste hout
industrieën van het land aan den ouden
O'Flanagan hadden toebehoord Men mom
pelde van een totaal vermogen van meer
dan duizend millioen dollar, waarmee
Rockefeller op de tweede plaats zou zyn
gedrongen.
Ralph stond wildvreemd tegenover dit
alles. Hij had tot dusver het leven van den
doorsnee Amerikaan geleid, als volwas
sen mensch van zijn vader een salaris ge
kregen, dat nauwelijks vor zijn geringe
behoeften reikte en de zoo vurig verlang
de reis naar Europa was hem nooit toege
staan. Als er een rekening kwam van den
boekhandelaar, had zijn vader hatelijke
opmerkingen gemaakt over geld verknoeien
tijd verbeuzelen ezn. Karig en hard was
zijn heele jeugd geweest en nu stond hij
plotseling als een moderne Croesus, als on
afhankelijk heer en gebieder, dien de hee
le wereld toebehoorde, in het volle leven.
Ralph wist zelf wel, dat hem de eigen
schappen ontbraken om verder den in
dustriekoning te spelen en millioenen te
vergaderen en hij was dan ook direct be
reid gehoor te geven aan het voorstel van
den ouden Walker, die hem eenige weken
na zijn vaders dood adviseerde, de vele on
dernemingen in een Naamlooze Vennoot
schap te vereenigen, waarvan hij slechts in
naam aan het hoofd zou staan. Eenige
maanden waren met de voorbereiding ge
moeid, toen kon de jonge O'Flanagan,
vergezeld door zijn bediende en zoogbroe
der Sam naar New-York reizen, waar de
onderhandelingen ten einde werden ge
voerd. De Noord-Amerika, Canada
en Mexico Company werd opgericht met
Ralph O'Flanagan als haar nominalen pre
sident; zonder een bepaald beroep maar in
het volle bewustzijn van de verantwoor
delijkheid, welke zijn enorme venncger
hem op de schouders laadde, stond hij te
genover de toekomst. (Wordt vervolgd),
