De Waalbrug te Nijmegen.
Ste ftzictocHe Gou/fcomt
De nieuwe brug over de Waal bij Nijmegen zal op 16 Juni a.s. door
H. M. de Koningin officieel geopend worden. Een overzicht van het
imposante bouwwerk
De heer H. P. Burgdorffer, senior
surveyor van Lloyds Register of Ship
ping van de haven van Amsterdam,
hoopt op 2 Juni a.s. den dag te her
denken, waarop hij vóór 25 jaar bij de
maatschappij in dienst trad
Een Zweedsch Prinsesje poseert voor
het eerst in haar leven. Prinses
Margaretha met haar ouders, ."-Jl prins
Gustaaf Adolf en Prinses Sibylla, tijdens
een wandeling In den tuin van het
kasteel Haga, waarbij Zij voor het eerst
door de pers gefotografeerd mocht
worden
Aan het Jaagpad te Rijswijk wordt een nieuwe haven aangelegd welke een
oppervlakte van 25000 vierkante meter zal beslaan. - Overzicht van de
werkzaamheden
Voor de Farman-fabrieken te Boulogne verdringen zich de stakende arbeiders,
wachtend op nieuws omtrent de onderhandelingen
Door den minister van Handel, Nijverheid en Scheepvaart,
Z. Exc. prof. dr. ir. H. C. J. H. Gelissen is Vrijdagmiddag
te Rotterdam in de Nenyto-hal de tentoonstelling .Hoca-
polis 1936* officieel geopend
FEUILLETON
BINNEN TWAALF UUR...
Naar het Engelsch bewerkt
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden).
Maar het geluid kon heel goed uit een
andere kamer gekomen zijn; in een wip
was hij bij de voordeur.
Hij probeerde de kruk. Stijf gesloten!
De eenige weg was dus door het raam. Lut
tele minuten later stond Freddy in de ka
mer, waar het lichaam lag. Hij doorzocht
de kleine kamer vlug en grondig. Niets.
Toen ging hij naar de deur, die op een kier
stond. Voorzichtig pakte hy den knop
vast en trok de deur naar zich toe.
Daarbuiten lag een donkere gang. Met
behulp van zijn sigarenaansteker zag
Freddy, dat zich daar niemand bevond.
Aan de overzijde bevond zich een deur. Hy
wierp haar open en riep: „Wie is daar?"
Zyn stem klonk hol en spookachtig. Nie
mand antwoordde.
Hij staarde in een leege keuken. Toen
keerde hij zich om, sloot de deur en glip
te de trap op. Door de vaart waarmede hy
liep, ging de sigarenaansteker uit.
Freddy stond boven aan de trap in het
stikdonkerdat wil zeggen, een flauwe
lichtglimp viel door een spleet in de deur
van de benedenkamer, waar de roerlooze
gestalte lagen in de duisternis klonk
bat kraiineo oonieuw.
Freddy kon niet vaststellen waar het
vnadaan kwam. Toen hy zijn sigarenaan
steker weer liet opvlammen, kwam een
heftige bliksemflits hem te hulp en ont
hulde in witten gloed twee deuren. Kwam
het gekreun van achter één van deze?
Hij draaide den knop van een der beide
deuren om. De geopende deur onthulde
een slaapkamer. Het bed was leeg.
Nu de tweede deur. Deze stond aan. Al
wat hy te doen had, was haar een zachten
duw te geven. Toen hy op het punt stond
het te doen, schrok hij terug. Daarbinnen
bewoog iets....
Beroerd dat hij zich zoo lamlendig voel
de.Die opstopper was blijkbaar har
der aangekomen, dan hy gedacht had, en
dan die doornatte kleeren, die je huiverig
maakte tot op je gebeente
Hij stiet de deur verder open. Twee glin
sterende oogen keken hem aan. Van uit
het bed. Glinsterende, groene oogen, met
groote pupillen.
„Vervloekte kat", siste Freddy, met een
koude rilling langs zyn rug.
Weer was het kreunen er, en nu, terwijl
het onweer even bedaarde, kon hy hooren
waar het vandaan kwam. Het kwam van
beneden, uit de kamer waar de doode man
lag.
Een schrikwekkende, benauwende vraag
kroop in Freddy's bewust zijn op: was die
man daar in de kamer beneden wel dood?
Met die vraag in zyn hoofd spokend, op
alles voorbereid, rende hij de trap af. Hy
bereikte de gang, duwde de kamerdeur
een eindje open en luisterde. Een zacht ge
mompel kwam van binnen.
Eerst kon Freddy de woorden niet ver
staan. Ze waren verward en onbegrijpe
lijk. Na luttele seconden echter, werd het
gemompel meer samenhangend, en op het
punt de kamer binnen te stappen, bedacht
de luisteraar zich.
„Dacht je, dat je leep was?" murmelde
de stem, die Freddy het laatst in een derde
klas compartiment gehoord had. „Maar je
bent een beetje te leep, eerwaarde heer,
of liever gezegd, nagemaakte eerwaarde
heer! En als je bijkomt, heb ik nog 'n
beetje meer voor je in 't vet. Haha!.
Een schamper lachen volgde. Toen een
stilte. Daarop begon het gemompel op-
„Hé? Hallo? Waar ben je? Nu, denk er
om, verroer je niet! Als je het doet, krijg
je er nog een, die beter aankomt. Als ik
alleen was geweest, had ik je wel direct
in de gaten gehad en zou ik je nooit in den
auto hebben meegenomen. Jammer dat het
je niet voldoende was dat je mocht mee
rijden.... Gekken! Allemaal gekken! Nu
dan, hoor je? Hou op.stil! Om hier te
komen en te verwachten, dat je zult uit
vinden, waar we haar heen gebracht heb
ben
Freddy's vingers spanden zich. Het was
hem of zyn hart even stilstond. Een nieuwe
stilte; langer dan daarnet. Zou de kerel
nooit doorgaan? Ah
„Hierl Wat ga je doen?" De mompel
stem sloeg nu over in geschreeuw. „Voor
den drommel, wat ga je doen? Laat los!
Goed danals je niet wiltGooi dat
weglaat dat dat vallen.... ikik
zal je nek breken.
Thans kwam er een ander geluid uit de
kamer. Iets had zich opgericht en was
weer gevallen Daarop een gereuteL
Freddy stiet de deur open en ging naar
binnen. De man had zich bewogen, maar
zijn gezicht lag nog naar den vloer ge
keerd. Hy gaf geen teeken dat hy de deur
had hooren opengaan, maar toen Freddy
op hem toevloog, barstte hy uit:
„Mooi: Goed zoo! Ik zal het je zeggen!
Verdraaid.... laat los: laat losik zal
het je immers vertellen! Ik kan toch niet
praten als ik gewurgd word.... Een huis
op Thetford Heathbewesten Thet-
ford.daar hebben ze d'r heengebracht.
Ga haar daar maar zoeken! Het is een
onbewoond huis en misschien zal de huis
bewaarder je wel een klein souvenir...."
De adem stokte Freddy haast in de keel.
Thetford Heath! Een onbewoond huis be
westen Thetford. Daar was ze dus!
En toen wrong zich uit de keel van den
y lenden man op den grond een woeste lach
los. Een lach, zoo verschrikkelijk, dat
Freddy onwillekeurig een stap achteruit
deinsde.
„En nu ben je weg, verduivelde gek!"
krijschte de man. „Dan zal ik je eens wat
anders vertellen! Je dacht, dat je me te
pakken kon nemen, hè? Nou, ga dan maar
naar Theford! Amuseer je! Maar je zult er
niets vindenWant het is toevallig niet
Thetford, eerwaarde heer! Het is Holt....
Ha ha! Je dacht dat je een loopje met my
kon nemen.dat dacht je, hè? Ha ha ha!
Ha ha!...."
De krankzinnige lach brak in gerochel.
De gestalte verhief zich plotseling op de
knieën en opende de oogen, die recht in
die van Freddy staarden. Thans zag Fred
dy het voorhoofd van den man.... er was
een diepe, gapende wond in.
Daarop zonk de gestalte terug en de be
weeglijke oude man, die in Norwich in den
trein van 5 uur 18 was gestapt, lag thans
werkelijk heel stil.
XXH
De race naar Holt.
In een leunstoel met een doode man aan
zijn voeten, in een onbewoond huis en
bulderend noodweer butien, stak Freddy
Reeve een sigaret op. Een paar minuten
lang rookte hy zonder dat hij probeerde
na te denken, genietend van de rust. Toen
kwam hy een beetje op zyn verhaal en be
gon te trachten de stukken van de leg
kaart bijeen te voegen.
De vijf schurken waren hier samenge
komen. Hier hadden ze hun definitieve
plannen vastgesteld en zij zouden waar
schijnlijk juist naar Holt vertrekken, toen
de reverend ten tooneele verscheen.
Met welk doel kon Freddy niet uitma
ken. Maar het leek aannemelijk, dat de
ontvoerders hem hadden willen vasthou
den dat vier van hen met het meisje
vertrokken waren en de vijfde, die nu
dood op den vloer lag, was achtergeble
ven cm den reverend te bewaken.
Freddy stelde zich den verderen gang
van zaken aldus voor:
De reverend was neergeslagen. Hy was
echter sluw en had het klaar gespeeld de
rollen om te keeren en inlichtingen uit zyn
cipier te persen. Dat had ongetwijfeld een
vechtpartij veroorzaakt, waarbij de re-
verend aan de hand gewond was, terwijl
de ander op den grond was terechtgeko
men. De man was bij zijn val tegen iets
hards aangebotst, dat hem noodlottig was
geworden. Juist op het oogenblik, dat
Freddy het huisje bereikte, wilde de re-
verend weggaan.
(Wordt vervolgd).
