23.-
Uitvaart en begrafenis van
Z. H. Exc. Mgr. J. H. G. Jansen
Wat een coupe!
Kreymborg
ZONDAG, VERKIEZINGSDAG
IN BELGIË
VRIJDAG 22 MEI 1936
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD - PAG. 13
Een innig medeleven met het verschei
den van Z. H. Exc. Mgr. J. H. G. Jansen,
titulair-Aartsbisschop van Selimbria en
voordien Aartsbisschop van Utrecht, uitte
zich vandaag in de groote belangstelling,
waaronder het stoffelijk hulsel van den
door zijn langdurige ziekte zoo zwaar be
proefden kerkvorst ten grave werd gedra
gen.
Werden gisteravond de Metten, waarbij
Plebaan J. B. A. Batenburg agens was en
die door de scola cantorum van het Groot
Seminarie Rijsenburg werden gezongen,
reeds door een talrijke schare geloovigen
bijgewoond, vanmorgen was de metropoli-
taankerk van St. Catharina aan de Lange
Nieuwstraat te Utrecht gevuld met een
dichte menigte, waartoe talrijke kerkelijke
en wereldlijke autoriteiten behoorden.
Het koor was met zwaar rouwfloers be
hangen, in het midden was de kist met
het stoffelijk overschot van mgr. Jansen
opgebaard met de teekenen der bisschop
pelijke waardigheid, mijter en staf.
Om tien uur vingein de Lauden aan,
waarbij plebaan Batenburg als agens fun
geerde. Hierop volgde te half elf de Uit
vaart.
Zacht klonken de stemmen der zangers, die
de Gregoriaa nsche Mis voor de overldenen
zongen: requiem aeternam dona eis domi-
ne, Heer geef hem de eeuwige rust.
Het H. Offer werd opgedragen door Z.
H. Exc. den Aartsbisschop van Utrecht,
Mgr. dr. J. de Jong, geassisteerd door Mgr.
J. G. van Schaik, proost van het metropo-
litaan kapittel als presbyter-assistens.
Troon-diakens waren de hoogeerw. hee-
ren kanunnik H. J. Koopmans, president
van het Klein Seminarie te Apeldoorn en
kanunnik J. H. Scholten, deken en pastoor
te Oldenzaal, als diaken fungeerde de
hoogeerw. heer kanunnik F. A. H. van de
Loo, officiaal van het aartsbisdom, als sub
diaken de hoogeerw. heer kanunnik G. Vos
kuilen, pastoor te Arnhem.
De lagere functies werden verricht door
theologanten van het groot-seminarie te
Rijsenburg.
In het priesterkoor hadden plaats geno
men:
Z. H. Exc. Mgr. Paolo Giobbe, pauselijk
internuntius, de bisschoppen van Breda,
's-Hertogenbosch, Roermond en Haarlem,
HJi. H.H. Exes. Mgr. P. Hopmans, Mgr. A.
F. Diepen, Mgr. dr. J. H. G. Lemmens, en
Mgr. J. P. Huibers;
de hoogwaardige abten pater dom J. de
Puniet van de St. Paulus- abdij te Ooster
hout, pater Columbanus Tewe van de St.
Benedictusabdij te Achel en pater Ga-
briël v. d. Moosdijk van de abdij „Sion"
te Diepenveen;
De geheim kamerheeren van Z. H. den
Paus, Mgr. dr. M. J. Schraeder, Mgr. prof.
dr. J. H. E. J. Hoogveld, en Mgr. dr. Th.
J. F. Verhoeven, de hoogeerw. heer en ka
nunniken en eere-kanunniken van het me-
tropolitaan kapittel.
Op de voor hen gereserveerde plaatsen
in de kerk werden opgemerkt:
de hoogeerw. paters provinciaals van di
verse orden en congregaties, de hoogeerw.
heer G. C. Hartmann, president van het
Groot-Seminarie te Rijsenburg, de hoog
eerw. heeren dekens van het aartsbisdom:
prof. dr. F. van Welie, rector-magnificus
van de R.K. Universiteit te Nijmegen;
de beide nog in leven zijnde klasgenoo-
ten van den overleden oud-aartsbisschop,
de zeereerw. heeren A. J. M. van Aken,
pastoor te Werkhoven en W. G. J. de Haer,
rector van het St. Elisabeth-gasthuis te
Arnhem, de pastoors van de stad Utrecht,
professoren van het Groot-Seminarie te Rij
senburg en het Klein-Seminarie te Apel
doorn, de oud-kapelaans van Z. H. Exc.
Mgr. Jansen, gedurende de jaren van diens
pastoraat, talrijke heeren pastoors en ka
pelaans van parochies uit het aartsbisdom,
prioren en rectoren van kloosters in het
aartsbisdom gevestigd en de algemeene
provincialen oversten van congregaties uit
het aartsbisdom en de oversten van reli-
gieuse huizen en instellingen uit de stad
Utrecht.
Van de wereldlijke autoriteiten noe
men wij:
de heeren Jhr. mr. C. A. J. van Sasse van
Ysselt, en mr. A. I. M. J. baron van Wijn
bergen, vertegenwoordigers van de Sou-
vereine Orde van Malta, Z. Exc. mr. J. R.
H. van Schaick, curator van de R.K. Uni
versiteit, Z. Exc. Waclaw Babinski, gezant
van Polen, mr. J. P. Fockema Andreae,
Commissaris der Koningin in de provincie
Groningen, oud-burgemeester van Utrecht;
De te Utrecht woonachtige leden van de
Eerste en Tweede Kamer der Sta ten-Gene
raal, de R.K. leden van Ged. Staten van
Utrecht, de burgemeester, wethouders en
gemeente-secretaris en R.K. raadsleden van
Utrecht, dr. H. Th. 's Jacob, oud-commis
saris van de provincie Utrecht;
de president-curator en curatoren van
de R.K. Universiteit en mr. E. v. d. Hey-
den, secretaris van den academischen se
naat der R.K. Universiteit;
de R.K. hoogleeraren van de Rijks Uni
versiteit te Utrecht; de garnizoens-com-
mandant van Utrecht en vele anderen.
De lijkrede.
Na de H. Mis hield de hoogeerw. heer
Mgr. D. Huurdeman, vicaris-generaal van
het aartsbisdom de lijkrede, waarin hij
vooreerst een levensschets gaf van Z. H.
Exc. Monseigneur Joannes Hemricus Ge-
rardus Jansen.
De gewijde spreker zag den overledene
als een man van groot geloof en onbe
grensd godsvertrouwen, waarvan niet
alleen zijn persoonlijk zieleleven, door
drongen was, maar waarin voor hem ook
de stuwkracht was gelegen van geheel zijn
priesterlijken en bisschoppeüjken arbeid.
Dat groote geloof droeg hij diep in het hart
als het erfdeel der vaderen. De liefde voor
de hem toevertrouwde zielen dreef hem tot
gestadigen arbeid, een nooit rustende be
drijvigheid. Zijn liefde was groot en breed
genoeg om allen te omvatten zonder on
derscheid, al ging zij dan vooral tot de ar
men en behoeftigen in allerlei vorm, ook
tot degenen, waaraan anderen wellicht te
weinig dachten. Wie herinnert zich niet
zijn groote rede voor de kruistocht der hel
pende liefde, zijn persoonlijk collecteeren
in de kathedraal, wie denkt niet aan zijn
roerende zorg voor de ongehuwde moeder
en haar kind. Die liefde en toewijding
deinsde voor geen persoonlijke offers te
rug, hoe groot ook. Ik verraad geen gehei
men, aldus Mgr. Huurdeman, wanneer ik
hier zeg, dat schier geheel zijn persoonlijk
venmogen door zijn handen is gegleden in
de handen, die zich uitstrekten naar zijn
helpende liefde.
Het was zijn brandende liefde voor het
heil der zielen, die aan zijn woord zoo groo
te welsprekendheid gaf. Het was hem een
behoefte de schare toe te spreken, waar en
zoo dikwijls er maar gelegenheid voor
was. Hij meende in zijh plicht te kort te
schieten, wanneer hij zulk een gelegenheid
liet voorbijgaan.
Daar is menig woord van hem door ge
heel de pers gegaan en niet enkel de ka
tholieke, hetzy in toespraak, hetzij In her
derlijk schrijven vervat, dat blijkbaar diep
was doorgedrongen in de hoofden en har
ten der toehoorders en verdiende met zorg
bewaard te worden.
Het was wederom de liefde voor het heil
der zielen, die hem dreef tot de stichting
van het nieuwe seminarie, tot de stichting
van niet minder dan vijftien nieuwe paro
chies.
Liefde voor het heil der zielen was het,
die zijn groote belangstelling deed uitgaan
naar de jeugd, waarvoor hij en als pastoor
en als aartsbisschop geheel de kracht van
zijn persoonlijkheid heeft gegeven. Naar de
pers, den radio-omroep, de goede film en
zooveel andere middelen, die de zielzorg
konden dienen.
Hij was inderdaad de goede herder, die
geheel zijn leven en al zijn levenskracht
wegschonk aan zijn schapen.
Datzelfde geloof, dat bij dezen Joannes
zoo bijzonder in de liefde zich naar buiten
toonde, was ook de bron en de grondslag
tevens, waaruit zijn onbegrensd godsver
trouwen voortkwam en waarop het be
rustte.
Menigeen is verrast geworden, wanneer
hij bij dezen priester en bisschop soms een
moed en durf ontwaarde, welke hij bij een
man van zijn statuur nooit had vermoed.
Geen overmoed of roekelooze durf moet
men hier zoeken, het was zijn groote Gods
vertrouwen, dat hem dan boven zijn eigen
natuurlijk vermogen verhief en kracht gaf
en tot moedige en gedurfde daden bracht.
Deze bisschop is meermalen in zijn
priesterlijke leven voor een moeilijke taak
gesteld; maar altijd heeft hij ook de moei
lijkste taak blijmoedig aanvaard in het
volle vertrouwen, dat God zijn krachten
zou schragen en Gods genade zou aanvul
len wat hij meende of wilde dat hem ont
brak.
Ook wanneer de tegenslag en teleurstel
ling zijn werk ten deel viel, dan kon hij
daardoor zwaar getroffen worden en dat
allersmartelijkst aanvoelen, maar zijn
Godsvertrouwen werd nooit geschokt, zijn
geloof in God's leidende voorzienigheid
nooit aan het wankelen gebracht, integen
deel scheen het dikwijls door tegenslag en
teleurstelling juist te groeien en te bren
gen tot een aigeheele berusting in en on
derwerping aan Gods H. Wil. Zoo was het
bij zijn leven, zoo was het bij zijn ziekte
en dood.
Wü allen voelen aan hoe tragisch dit le
ven is geëindigd. Ook hier heeft hü den
Wil Gods ten volle erkend en lief gehad
en tot het bitter einde toe, het neerleggen
van den herderstaf over zijn geliefd dio
cees, het offer gebracht dat Gods Voorzie
nigheid van hem vroeg.
Men moet niet denken, dat zijn karakter
hem dat gemakkelijk maakte. Integendeel,
van nature was hij tot zwaarmoedigheid
geneigd, hij tilde zwaar, hij leefde moeilijk
en daarom moet men nog meer bewonderen
de groote geloofskracht, die hem bezielde
en die hem boven zijn natuurlijken aanleg
en persoonlijke gesteldheid uit heeft op
geheven tot dat groote Godsvertrouwen,
dat geheel zijn leven kenmerkt en dat zijn
ziel, by het breken van de banden des
lichaams, zal hebben doen opgaan tot God,
juichend met de H. Kerk, wier trouwe
dienaar hij was tot den dood: „Op U, o
God, heb ik gehoopt en in eeuwigheid zal
ik niet beschaamd worden".
De Vicaris-Generaal eindigde zijn lijk
rede met het vragen van voortdurende ge
beden voor de ziel van deen overleden
Aartsbisschop.
Na de plechtigheid gaven alle bisschop
pen de absoute bij de baar.
Daarna werd de kist naar buiten gedra
gen, waar zich een groot aantal belangstel
lenden had opgesteld. Velen, die den rouw
dienst in de kerk hadden bijgewoond, voeg
den zich in den stoet achter de rijtuigen en
vergezelden den beminden aartsbisschop
op zyn laatsten tocht. Via de Maliebaan,
waar de leerlingen van het R.K. Lyceum
zich voor de school hadden opgesteld, ging
het naar de R.K. Begraafplaats aan de Bilt-
straat waar alleen genoodigden toegang
hadden. Een groot aantal deputaties van
vereenigingen vormden hier met omfloerste
vaandels een eerewacht.
De beaardingsplechtigheden werden hier
verricht door den oudste der Nederland-
sche bisschoppen, Z. H. Exc. Mgr. P. A. W.
Hopmans, bisschop van Breda. Tenslotte
hebben de aanwezigen een laatsten groet
aan den grooten doode gebracht.
KERKNIEUWS
Benoemingen Paters Dominicanen.
Door Z.H.Exc. den Aartsbisschop van
Utrecht is benoemd tot kapelaan te Utrecht
H. Dominicus, den weleerw. pater J. Fréhe.
Door Z.H.Exc. den Bisschop van den
Bosch is benoemd tot pastoor te Neerbosch,
H. Antonius, Abt, de zeereerw. pater A.
Daniels, tot pastoor te Langenboom de
zeereerw. pater J. Hillen en tot assistent
in Langenboom de weleerw. pater A.
Luijkx.
Door Z.H.Exc. den Bisschop van Haar
lem is benoemd tot pastoor te Rotterdam,
O. L. Vr. v. d. H. Rozenkrans de zeereerw.
pater H. Bartel, tot kapelaan te Ar- >r-
dam H. Thomas van Aquino, de wr v.
pater W. Tünnissen, tot kapelaan te t.ot
terdam H. Hart van Jesus, de weleerw.
pater P. Trooster, tot assistent te Alkmaar
H. Joseph, de weleerw. pater F. Jansen en
tot assistent te Schiedam H. Joannes Bap
tist, de weleerw. pater J. van Gent.
Ja, maar dat ia ook
een van die over heel
Nederland beroemde
Waarborg-Costuums!
In alle kleuren en alle
maten, reeds vanaf
Kreymborg's populaire costuumi
9/5 i2.50 14J5 17.50
Waarborg - costuums
alléén verkrijgbaar
WILT U IETS WETEN?
Vraag: Hoeveel moet men bezitten, om
aangeslagen te worden voor een dienstbode
in de personeele belasting?
Antwoord: De personeele belasting
(ook wegens het houden van dienstboden)
wordt geheven onafhankelijk van iemands
inkomen of vermogen. Wel zijn er eenige
gevallen, waarbij vrijstelling wordt ver
leend van de personeele belasting wegens
het houden van een dienstbode.
Bijv. wanneer iemand slechts één vrou
welijke dienstbode heeft en drie of meer
kinderen beneden de 20 jaar bij zich heeft
inwonen;
of, wanneer iemand weduwnaar is of
zijn vrouw wordt wegens ziekte elders ver
pleegd, dan is de eenige vrouwelijke dienst
bode vrij;
dienstboden, die familie zyn in den eer
sten, tweeden of derden graad van den ge
ne, bij wien zij ln dienst zyn, zijn vrij;
eveneens vrouwelijke dienstboden, die op
1 Jan. van het belastingjaar nog geen 18
jaar zijn of reeds 65 jaar zijn.
Vraag: 1. Wat is de beteekènis van een
vingerring met de afbeelding van een
De omstandigheden laten geen optimistische
verwachtingen voor de Katholieke Partij toe
En dat, waar juist thans de Katholieke Partij en Vlaanderen
sterke leiders dringend noodig hebben
(Van onzen Correspondent)
BRUSSEL, 21 Mei 1936.
Zondag as. komt er gelukkig een
einde aan den stormachtigen verkiezings
strijd in België. Eenige millioenen kiezers
zullen dan, na eenige maanden aan een op-
zweepende propagandastorm te hebben
blootgestaan, trachten een goede keuze te
doen uit de 193 lijsten met meer dan dui
zend namen die hen worden voorgelegd.
Veel is er reeds over de politieke ver
wachtingen in België geschreven. Daarvan
is een belangrijk deel hypothese: de wensch
is vooral in politiek opzicht de vader van
de gedachte. Maar iets zekers is er toch
wel: de zekerheid, dat deze verkiezingen
een resultaat zullen hebben, dat voor de
Katholieken in België onvoordeelig zal zijn.
Als nuchtere, niet belanghebbende en
zakelijk-objectieve waarnemer komen wij,
na deze maanden de ontwikkeling der ver
houdingen van nabij te hebben gevolgd, tot
deze meening, dat er alle reden is om èn
als Katholiek èn als Vlaming ernstig be
ducht te zyn voor den afloop dezer Belgi
sche kamerverkiezingen.
Deze meening dienen we voor onze lezers
wellicht te verdedigen. Daartoe voeren we
dan aan eenige feiten, zooals die zich in den
afgeloopen tijd hebben vastgezet.
Anderhalf jaar geleden zijn voor het eerst
in 't openbaar de toesstanden aangeklaagd
die bestonden in kringen der hooge finan-
cdeele wereld. Bij de debacle van eenige
voorname bankinstellingen werd de eone
Katholieke-politieke voorman na de andere
gecompromitteerd. Toentertijd hebben wij
in onze reportage erop gewezen, dat het ge
lukkig was, dat men nog ruim een jaar van
de kamerverkiezingen verwijderd was. Men
had toen nog den tijd om groote schoon
maak te houden, zoodat men weliswaar met
gehavende, maar dan toch onbesmette Ka
tholieke rangen in den strijd kon gaan. He
laas, die kostbare tijd is niet gebruikt om
te zuiveren, maar om te krakeelen zonder
succes. De zuiveringsarbeid werd aan an
deren overgelaten. Rex met zijn leider
Degrelle kwam op de proppen, zette de
zeilen naar den bollen wind en joeg sui
zend rond, overal de aandacht trekkend, het
publiek meesleepend, nieuwe verwachtin
gen wekkend. „Christus Rex", dat was de
leuze waarmee Degrelle zijn onpolitieke
(berniieu wingsbeweging inzette, toen hij nog
geen parlementaire aspiraties had. Toen
kwam er de verzoeking. Degrelle droomde
van Hitler, van diens veroveren van den
staat door het parlement en Degrelle wierp
zich midden in de politiek, d.w.z. verplicht
te zichzelf -tot allerlei concessies en oom-
promissen en het werd eenvoudig „Rex".
De schandalen waren de olie waarmede hij
zijn politieke racewagen stookte, hij raas
de rond eerst door het Waalsche land, dan
door het Vlaamsche, begeestering brengend
bij de jeugd om het vuur zijner beweging,
bij de ontgoochelde ouderen om de ver
wachting die Rex wekte als wrekende ge
rechtigheid.
Bij het vorderen van den kiesstrijd is
ook Rex niet onbesmeurd gebleven en zal
zeker niet overal het succes behaald wor
den dat men, gezien de belangstelling voor
haar meetings, zou kunnen verwachten,
maar zeker is het toch wel, dat Rex een
flink aantal stemmen zal behalen.
Ziedaar het eerste verlies, dat de Katho
lieke Partij leiden zal.
Een andere partij, die onmiskenbaar de
wind in de zeilen heeft, is de socialistische,
de Belgische Werklieden Partij. Het merk
waardige is, dat deze partij ook haar bank
schandalen heeft gehad, ook gecompromit
teerde leiders heeft, doch dat dit schijn
baar niet half zoo erg gevonden wordt als
bij de Katholieke Partij. De socialisten
echter hebben een jaar van geweldige pro
paganda op staatskosten achter zich. Eerst
heeft zij de massa gebiologeerd met haar
propaganda voor het Plan van Arbeid. En
na toegetreden te zijn tot de Regeering né
de devaluatie is zij aan de uitvoering van
dat Plan gaan werken. Zonder verantwoor
delijk te zijn voor al of niet welslagen, de
verantwoordelijkheid immers leggend op
de schouders der drie-partij enregeering van
Zeeland. Op de belangrijkste posten stonden
en staan nog socialisten, die alle gunstig
uitgevallen werken als socialistische suc
cessen beschouwen, de minder gunstige
dingen evenwel voor rekening der geheele
regeering laten. Zoo is dit laatste jaar een
propagandajaar voor de socialisten gewor
den, waarbij de departementen, de regee-
ringsdiensten tot het N.I.R. incluis een rol
hebben moeten spelen. In Katholieke krin
gen is dan ook niet ten onrechte deze regee
ring van Zeeland het gratis-reclame insti
tuut der socialisten genoemd. De socialisten,
hebben het zoo bond durven maken, wijl
ze beseften uiteindelijk van den heer van
Zeeland weinig last te zullen hebben, omdat
het diens belang was, dat deze regeering bij
elkaar zou blijven om zijn devaluatie-expe
riment niet te doen mislukken. Dat zal een
tweede verlies voor de katholieke partij
brengen.
Resten nog de kansen, die de Vlaamsch-
nationaldsten, georganiseerd in 't Vlaamscto-
Nationaal Verbond hebben.
In den allerlaatsten tijd heeft er in Vlaan
deren een loutering inzake de Vlaamsche
gedachten plaats. Waar Vlaamsch-Nationaal
besef tot voor kort nog geen ingang kon
vinden, daar dringt het thans onmiskenbaar
door, zoodat de Vlaamsch-Nationale stem
ook op vergaderingen door klinkt, waar zij
vroeger niet werd geduld. Dit en de ont
goocheling, die men met zoo menigen el
ders staande politieken voorman heeft op-
geloopen, heeft zeer zeker breeden kring
doen inzien, dat het nuttiger is de conse
quenties der Vlaamsch-nationale gedachte
ook in het stemhokje te trekken, dan voort
te blijven gaan met te hinken op twee ge
dachten. Of het V.N.V. die mieuw-geaarden
zal opvangen? De onderlinge twisten en
verdeeldheden in het Vlaamsche nationale
kamp hebben ongetwijfeld velen aanvan
kelijk de lust benomen zich ermee in te
laten. Doch nu in den laatsten tijd de eens
gezindheid is hersteld en vooral, nu men in
verschillende arrondissementen met flinke
persoonlijkheden op de lijst is opgekomen,
maakt het V.N.V. ongetwijfeld geen slechte
kans om zijn rangen te versterken. Ook dit
is een verlies, het derde, voor de Katholieke
Partij.
Wat dat worden moet?
Wat hebben de Katholieken elders te ver
wachten van een socialistische overwin
ning? En zou het in België anders gaan,
waar de socialistische heethoofden in anti-
Katholiek optreden eveneens voor niets
staan. Gesteld nu, dat het waar zal zijn,
dat de socialisten een dusdanige overwin
ning behalen, dat zij bijna alleen regeeren
kunnen (de liberalen immers zullen hun
gang naar het „niets" ongetwijfeld' voort
zetten), gesteld, dat de Waalsche Rex-bewe
ging erin slaagt ook in het Vlaamsche land
candidaten verkozen te krij gen, welke
Vlaamsche gekozenen mede den framskil-
jonschen wagen zullen moeten vooruittrek
ken, gesteld ook al dat het V.N.V. erin
mocht slagen bij zijn weinige vertegenwoor
digers in het parlement nog een paar
nieuwe te voegen, wat hebben dan de Ka
tholieken in België, wat hebben dan de
Vlamingen in België te verwachten? De
schandaal-critiefc heeft vooral slachtoffers
gemaakt onder de gekozenen en in het
Vlaamsche land. We laten ons hier niet er
over uit of dit terecht of ten onrechte ge
schied, we nemen echter het feit, dat poli
tieke leiders van het voorplan verdreven
worden, voor wien wij nog geen „eben-
bürtige" plaatsvervangers zien komen. En
dat in een tijd, dat wereldbeschouwingen ia
geweldige botsing komen en dat op natio-
naal-staatkundig gebied de nationale ge
dachte hoe langer hoe sterker opborrelt.
En niet dan met angstige beklemming
denken we aan het sombere woord, dat de
onvergetelijke leider der Kath. Party in
België, Woeste z.g. eens sprak: „De Ka
tholieke Partij zal aan de financiën ten on
der gaan".
Vraagt men ons thans om een concrete
voorspelling van den uitslag, dan antwoor
den wij die niet te kunnen geven. De poli
tieke hartstochten zijn onberekenbaar. Wel
begrijpt men na het voorgaande, dat wij
voor de Katholieke partij geen lichtpunten
zien. Geven we tot slot eenige cijfers der
vorige verkiezingen, die onzen lezers toe
laten zelf eenige verwachting te vormen.
Het aantal kiezers bedroeg bij de laatste
verkiezingen in 1932 precies 2.555.743, het
aantal geldige stemmen dat werd uitge
bracht: 2.335.203. Het aantal kiezers be
draagt thans in 1936: 2.652.707. Het aantal
stemmen bedroeg in 1932 als volgt: Katho
lieken 904.561, liberalen 233.568, Socialis
ten 809.486, Vlaamsch-Nationalisten 130.419,
Communisten 65.905. Voor de katholieken
beteekende zulks 38.7 procent der uitge
brachte stemmen, voor de liberalen 14.3,
socialisten 37.3, VI. Nat. 5.6, Communisten
2.8. Het aantal zetels in de Kamer bedroeg
in 1932: Katholieken 79, liberalen 24, socia
listen 73, VI. Nat. 8 en Communisten 3.
doodskop op de bovenzijde.
2. Wat is het adres van den radio-ver
slaggever Han Hollander?
Antwoord: 1. De ring met doodskop
schijnt haar bestaan te ontleenen aan een
geheime Amerikaansche vereeniging uit de
vorige eeuw, die den doodskop tot embleem
koos, te dragen op een ring. Heel precies is
dit nu niet meer na te gaan. Later is het
dragen van zulk een ring naar Europa
overgewaaid, waar het slechts als een mo
degril is te beschouwen.
2. U kimt hem schrijven p/a Red. „De
Telegraaf", Amsterdam.
Vraag: Op welke wijze kan men een
wit linnen tent waterdicht maken?
Antwoord: Er is daarvoor een prepa
raat in den handel verkrijgbaar „Furmoto",
waarvan de kosten komen op 0.50 per M2.
Daarmede Kan ook papier waterdicht ge
maakt worden.
