De voetbalwedstrijd Nederland-België FEUILLETON. DE GOUDEN BRUG Roman van Hanno Plesseo. (Nodrak verboden). 3D Stefan Szatftossy echter vindt in het be wustzijn een goede daad te hebben verricht de innerlijke bevrediging, welker afwezig heid hij aan het begin van dezen dag zoo pijnlijk heeft gevoeld Hij overlegt, erf hij de barones den ring onmiddellijk zal toezenden met de mede- deeling, dat hij bij het opruimen van haar kamers is gevonden, maar ten slotte be sluit hij daarmee voorloopig nog te wach ten. Hij weet immers niet in welke ge moedstoestand het meisje op het oogenblik verkeert en het is er hem in de eerste plaats om te doen haar leed te verzachten. Zorgvuldig verstopt bij den ring in zijn bagage. Daarna zendt hij, volgens het ge bruikelijke schema, een nieuwjaarskaart aan de oude barones von Geitier in Cairo, Shop heard Hotel met de toevoeging, dat hij» overeenkomstig haar wensch, me vrouw Lien een bezoek heeft gebracht Renate, denkt hij daarbij en de warme toegenegenheid en liefde, die hij voor haar gevoelt, overweldigen hem. Onweerstaan baar stijgt het verlangen m hem op. Al zijn gedachten cirkelen om haar, van wie hij weet, dat zij op dit uur van den dag het liefst in den schrijfboek van haar Lan taarn doorbrengt.... Ja, zü zit ook aa in haar ruime fauteuil Vandaag, zooals eiken anderen dag.of. Neen, 't is toch anders. De vulpen is haar hand ontgelden. Onbeschreven ligt het witte papier op het blad van haar schrijf tafel Rusteloos dwaalt Renate's blik door het vertrek heerschende stilte verbreekt, buiten over het uitgestrekte sneeuwland schap Het minste geluid, dat de, in het vetrek heerschende stilte verbreekt, doet haar luisterend het hoofd opheffen. Dan ziet haar oog de deur.... Eenate wacht. Sinds jaren wacht zij voor het eerst in een haar zelf vreemde span ning Bij het aanbreken van den dag is de man, wiens sluimering zij heeft behoed, ontwaakt. Steeds weer beleeft ze in ge dachten de korte scène, waarbij slechts en kele woorden werden gewisseld. Banale woorden zonder eenigen inhoud, met opzet zoo gekozen in zwijgende overeenstem ming. En wel duidelijk openbaarde zich daarbij de dankbaarheid van den man voor haar fijngevoelige bescheidenheid Zij heeft hem slechts gevraagd, of hij zich krachtig genoeg voelde om haar naar de eerste verdieping te volgen, waar de logeerkamer voor hem in orde is ge maakt. Hij heeft geknikt en een paar woor den van dank gestameld.... Zijn blik was echter nog versluierd geweest en on zeker en waggelend zijn schreden. In de logeerkamer is hij direct op het rustbed neergevallen. Daar heeft ze hem, onder Bella's bescherming aan zichzelf overge laten om in de hall op den terugkeer van Therese te wachten. En eerst nadat zij het meisje duidelijk van alles op de hoogte heeft gebracht, is zij zelf naar bed gegaan. Maar aan den slaan was met meear te den ken geweest. Duizenden gedachten ver zetten zich tegen elke poging om rust te vinden. Eenst tegen den middag heeft de dog aan geslagen en daarmee het sein gegeven, dat de gast eindelijk ontwaakt is. Tegelijker tijd beteekerrt dit sein ook een waarschu wing voor Therese om hem een flink ont bijt te brengen en het meisje heeft Renate daarop verteld met welk een enorme eet lust hg een en ander heeft genuttigd om daarna bij haar te informeeren, waar hij zich eigenlijk bevond. Therese heeft hem, geheel overeenkomstig de instructies van haar meesteres, in het kort meegedeeld, wat er van de Lantaarn te vertellen was. Daarbij heeft hij aandachtig geknikt om aan het eind van haar verhaal op te mer ken, dat hij totaal verdwaald was. Ten slotte heeft hij verzocht hem gelegenheid te geven zich wat op te knappen en de vrouw des huizes zijn opwachting te mo gen maken. En daarop wacht Renate nu.... Eindelijk wordt er geklopt. „Ja.klinkt aarzelend de stem van de vrouw. Dan staat Sylvester Vonberg tegenover haar. Hij zoekt naar woorden, maar brengt het niet verder dan een hulpelooze geste met zijn schouders en de smalle, slanke, onrustige handen. Dat geeft Renate op hetzelfde oogenblik haar zekerheid terug. Zij neemt zijn han den in de hare en duwt hem zachtjes in een fauteuil. Zij is nu weer geheel de vrouw van de wereld en in haar stem ligt slechts menschelijk-hartelijke deelneming, als zij zegt: „Dat was een begin van het nieuwe jaar, zooals zeker maar zelden in het le ven zal voorkomen. Hbpenlijk - beteekent het voor u slechts den inzet van alle goeds." „Dank.... Dank u zeer...." Sylvester buigt diep voor de vrouw, die in haar har telijke teederheid een zeldzamen indruk op hem maakt. „Ik dank u, niet alleen voor dezen wensch, maar nog veel meer voor alles, wat u voor me deed en. „Dat zullen we maar laten rusten", weert Renate glimlachend af. „O nee, ik weet.wil de man protes teeren. „U weet niets", valt de vrouw hem in de rede. „Maar als u meent iemand dank ver schuldigd te zijn, betuigt u die dan aan haar". Daarbij wijst ze op Bella, die op dit oogenblik de deur op menschelijke wij ze openend, de kamer binnenkomt. „M'n hond heeft wellicht recht op uw erkente lijkheid.... Kom eens hier, Bella...." Deze knikt: „Ja, uw vriendelijke gedien stige heeft mij wat de gebeurtenissen van dezen Nieuwjaarsnacht betreft eenigszins ingelicht Ik geloof, dat ik het niet zoo heel ver mós heb, als ik aanneem, dat ook in de wijze, waarop u mij door dat meisje van de feiten op de hoogte hebt laten stellen zich de veelbeteekende zorg documenteert, waarmee u mij sinds uren omringt." Even bloozend, buigt Renate in stomme bevestiging het hoofd. Daarbij monstert ze met stijgende belangstelling dezen vreem den man, die met zulk een onfeilbare ze kerheid haar diepste gedachten en meest verborgen bedoelingen doorziet en be grijpt en die nu vervolgt: „Ook dit liefdeswerk is u gelukt.maar onuitwischbaar blijft voor mij toch dat korte, oofieniblik van he* eer.cte nnhenni«te ontwaken, toen het mij was, of ik den he mel binnentrad.... Nooit zal ik dat ver geten. Ik ook niet, denkt Renate en bij de her innering aan dat oogenblik sluit zij onwil lekeurig de oogen: Sylvester springt van zijn stoel op en loopt in toenemende opwinding het vertrek op en neer „Zoo uniek, zoo diep aangrijpend was die bovennatuurlijke belevenis, dat ik het zeggen moetMaar neen, ik kan het niet.ik vind er geen uitdrukking voor... hoe zeer ik me er ook toe gedrongen voel ontbreken me toch de woorden om het te schetsen, ach Plotseling blijft hij staan voor den vleu gel, dien hij haastig opent. Twee, drie ac- coorden slaat hij aan. Een toonladder over drie octaven volgt Tan maakt zich uit de toetsen een melodie los, waarin zwaarmoe digheid met gedempten gloed op wonder baarlijke wijze samenvloeien. Eerst zacht en aarzelen, ontwikkelt zich de melodie tot een leidende stem, die machtig op klinkt. Het is, alsof zij een ander toeroept, wat haar innerlijk diep beroert. En reeds antwoordt een tweede stem, die het thema verder leidt. Een derde valt in en wijst een nieuwen weg. Eer. vierde brengt de bevestiging en het samensmelten van al deze stemmen bereikt ten slotte haar hoog tepunt in een hymne der verlossing.... De vrouw, die nog steeds met gesloten oogen in haar fauteuAl leunt, verstaat de ze taal. Langzaam opent zich haar ziel voor den man, die het instrument deze to nen afdwingt, die koning is in dit rijk der kunst. De laatste accoorden sterven weg.... 3)e Prof. dr. Willem Mengelberg, die Zaterdag zijn 65sten ver jaardag vierde, werd tijdens de pauze gedurende de generale repetitie in het Concertgebouw te Amsterdam gehuldigd. De eerste concertmeester, Louis Zimmerman, spreekt den jubilaris toe De in ons land vertoevende Duitschers werden Zondag in de gelegenheid gesteld om aan boord van het Duitsche schip .Caribia", dat op weg van Hamburg naar West-lndië daartoe speciaal Umuiden binnenliep, buiten de zone hun stemplicht te vervullen in verband met de Duitsche Rijksdagver kiezing. De geweldige drukte te Umuiden De captains van het Belgisch- en Nederlandsch elftal begroeten elkaar voor den aanvang van den wedstrijd. In het midden de Engelsche scheidsrechter Harper De Belgische keeper werkt den bal weg tijdens een der vele Nederland- Voor de Aigemeene Nederlandsche sche aanvallen op het doel Kunsttentoonstelling 1936 te den Haag heeft H. M. de Koningin een Harer teekeningen, .Oude den in Zweden", afgestaan Minister dr. Goebbels en zijn echtgenoote begeven zich naar het'stemlokaal in de Jagerstrasse te Berlijn om hun stemplicht te vervullen bij de Duitsche Rijksdag verkiezing

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1936 | | pagina 12