Een schilderij can H. M. de Koningin
m»
3)e £^idóclie Qoiiïcmt
De oude Schipbrug te Arnhem, die sinds de ingebruikneming van de nieuwe
Rijnbrug bui en dienst is gesteld, zal thans gesloopt worden
Het nieuwste portret-van H. M de Koningin, geschilderd dcor den Rotter-
damschen kunstschilder Herman E Mees. een geschenk van de Rotierdam-
sche burgerij, dat Vrijdagmiddag aan het gemeentebestuur de. Maasstad is
aangeboden
Ir. A. Dubois, die benoemd is tot
directeur der Ned Omroep Zender
Maatschappij
Een .Witte tram* maakt in Amsterdam reclame voor de nieuwe tramtarieven
en vereenvoudigde overstapbepalingen, welke per 1 Januari a.s. zul-en ingaan
Minister-president Goenng tijdens het Kerstfeest, dat deze
week door hem aan 500 arme kinderen van Berlijn werd
bereid
Ife-
.Vj'X
.•mt «i
De Portugeerche b--ug ove de Blauwe
Nijl op een afstana van 20 mijl van
het Tano meer vormt een der typische
bouwwerken m dit thans zoo belang
rijk gebiedsdeel
FEUILLETON.
ALS IEMAND
[VERRE REIZEN DOET .7.
I Een avontuurlijk verhaal van drie
studenten,
door
ARNOLD BARTEL.
(Nadruk verboden).
'ï5)\
1 Als je leven je lief is, verlaten jullie on
middellijk deze coupé en bekommeren jul
lie je niét om hetgeen er verder zal ge
beuren!
O, wij schrikken niet zoo gauw, me
neer Popodotschi, zegt Diesel, terwijl hij
met een snelle beweging zijn tegenstander
het wapen uit de hand tracht te slaan.
Maar nog voor hem dat gelukt, heeft de
ander de haan reeds overgehaald. Diesel
voelt een slag tegen den linker schouder en
constateert, dat er bloed door zijn mouw
sijpelt. Het schot is uit de onmiddellijke na
bijheid gelost en heeft een bedenkelijke,
groote wond veroorzaakt. De arm valt Die
sel slap langs het lichaam.
Nog eer hun tegenstander echter voor de
tweede maal heeft kunnen vuren, hebben
de beide anderen zich op hem geworpen
en nu gelukt het Diesel met zijn gezonden
rechterarm den man tegenover hem het
wapen uit de hand te slaan.
Er ontstaat nu een vinnige strijd. Propo-
dotschi krabt en bijt en verweert zich met
handen en voeten, maar Snavel en Vol
kers houden hem stevig vast en roepen Die
sel toe aan de noodrem te trekken. Deze
heeft zich op de bank laten vallen en is
er zoo slecht aan toe, dat hij moeite heeft
om zich op te richten. Maar ten slotte ge
lukt hem dat toch.
Een korte ruk: allen tuimelen met het
hoofd tegen den wand van de coupé Po-
podotschi's koffer valt uit het bagagenet,
en komt op het vechtende drietal terecht,
maar de wielen knarsen reeds en eenige
seconden later stipt de trein.
Diesel laat het raampje zakken, buigt
zich zoover mogelijk naar buite en roept:
Hierheen! Hierheen!
Aan alle coupéraampjes ziet men angsti
ge en verbaasde gezichten, conducteurs
rennen langs de spoorlijn en spoedig ver
dringt een menigte menschen zich voor
den wagon, waarin Popodotschi nog steeds
voor zijn vrijheid vecht.
Een conducteur, die het eerst de coupé
binnentreedt, raapt voorzichtig de op den
grond liggende revolver op en vraagt wat
er aan de hand is.
De drie studenten, die geen Italiaansch
spreken, moeten hem het antwoord schul
dig blijven en Popodotschi trekt daarvan
onmiddellijk profijt. Hij wendt zich met
een wanhopigen blik, welke zijn machte
loosheid voldoende illustreert, tot den con
ducteur en zegt:
Ziet u dat niet? Ik ben overvallen
Ze willen me berooven.Uit zelfverde
diging heb ik geschoten....
Een medereiziger, die zich als dokter le
gitimeert, dringt zich door de henigte
heen. Hij blijkt een Zwitser te zijn en
spreekt even vlot Duitsch als Italiaansch
en daarmee is dan eindelijk voor de drie
studenten de mogelijkheid geschapen zich
verstaanbaar te maken. Spoedig weten nu
allen, die zich bij den ingang van de cou
pé verdringen, dat de oudste van het vier
tal de beruchte juweelendief Alexander
Popodotschi, over wiens laatste slag de bla
den nog steeds niet zijn uitgepraat. Men
gaapt hem aan, als ware hij een dier, voor
het eerst in Europa geïmporteerd. Snavel
en Volkers laten hun buit niet los.
Terwijl de dokter zich met Harry Diesel
bezig houdt, verlaat de conducteur de cou
pé om spoedig daarop terug te keeren met
een jongeman, die zich als rechercheur van
de politie te Rome ontpopt. Met intense
belangstelling vraagt deze inzage van de
paspoorten der vreemdelingen. Die van de
drie studenten blijken volkomen in orde,
maar met da pas van Popodotschi is hij
minder gauw klaar. Hij treedt er mee bij
het licht van het raam, bladert het boekje
nauwkeurig door en keert zich dan om met
de woorden:
Die pas is inderdaad door een vak
man vervalscht, meneer S erafin. Men
moet werkelijk heel goed opletten om te
ontdekken, dat hier vroeger een andere fo
to heeft gezeten!
Daarmede is de onbetrouwbaarheid van
den man, die voorgeeft overvallen te zijn,
voldoende aangetoond. Bij gebrek aan
handboeien worden hem de handen gebon
den met een eind touw en spoedig 7"t de
trein zich nu weer in beweging. De recher
cheur visiteert Popodotschi's bagage en
eenige kleedingstukken, maar hoe ook
zoekt, van de verdwenen juweelen is geen
spoor te ontdekken.
Ten slotte t o'klopt hij zorgvuldig de wan
den van de koffers en inderdaad: daar be
neden klinkt het hol. Een dubbele bodem
Zonder zich om Popodqtschi's protesten
te bekommeren, snijdt hij het leder open
en op de bank valt een zakje vol dia
manten.
De langdurige ondervragingen door de
politie en de interviews met tallooze ver
slaggevers zijn niet bepaald aangenaam,
vooral niet voor Diesel, die zoo spoedig
mogelijk naar het ziekenhuis wordt ge
bracht. Daar blijkt, dat de schouderblessure
slechts een vleesch wond is, welke Diesel
wel veel pijn veroorzaakt, maar die toch
in veertien dagen geheel genezen zal zijn.
Het resultaat van het uitvoerige politie
onderzoek vergoedt veel. De ontvreemde
diamanten zijn weliswaar uit de zetting
gebroken, maar er ontbreekt er toch niet
een aan en derhalve wordt den 3 studenten
plechtig meegedeeld, dat zij in aanmerking
komen voor de uitgeloofde belooning van
10.000 pond.
Tienduizend pond dat is ongeveer
honderdduizend gulden bij den dan gel
denden koers! Wanneer men de reis- en
verblijf- en ziekenhuiskosten er af trekt,
blfjft er dus voor elk hunner een flinke
dertigduizend gulden over.... Dat is een
bedrag, waarmee men plannen voor de toe
komst kan smeden! En wat is er mooier dan
plannen maken als men jong is?
Nu behoeft Hilde Boersma niet drie jaar
lang kleine kaffertjes te onderwijzen; Sna
vel zal haar het geld voor de thuisreis
veel vroeger kunnen zenden. En Volkers
kan, daarmee gevolggevend aan een lang
gekoesterden wensch, ergens in Afrika of
in Klein Azië antieke scherven en met-
selsteenen gaan zoeken. Diesel echter ver
zendt onmiddellijk een telegram van den
volgenden inhoud aan Nini:
„Popodotschi met juweelen gevangen.
Verwonding klein. Geluk groot. Kom on
middellijk!
In het gedrang aan den uitgang van het
centraal station te Genua bevindt zich een
jongeman met den linkerarm in een wit
ten doek. Hoewel de kleur van zijn haar
bijna donker en die van zijn gelaat koper
rood is, valt hij hier onder de-tallooze zui
delijke types onmiddellijk op. Een eenza
me sterveling uit het nuchtere Noorden,
omgeven door een zwerm temperament
volle, zeer spraakzame en hevig gesticu*-
leerende Romanen.
(Slot volgt).]
