RT
troeft
HOARE VERKLAART ZIJN HOUDING
VRIJDAG 20 DECEMBER 1935
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 7
Baldwin erkent de vergissing der regeering
DE PARIJSCHE VREDESPLANNEN ZIJN DOOD
De met groote spanning tegemoet geziene
zitting van het Lagerhuis, waarin het lang-
verwaohte debat over het Italiaansch-Abes-
sijnsche conflict en de Parijsche vredesvoor
stellen aan de orde zal komen, is .gister
middag tegen 4 uur begcxnnen.
Door het sensationeele aftreden van Sir
Samuel Hoare was de belangstelling voor
deze zitting nog grooter, dan toch reeds het
geval zou zijn geweest.
Er heerschte in het Huis een zenuwach
tige spanning, die haar hoogtepunt bereikte
toen Sir Samuel Hoare de zaal betrad en
ontvangen werd met luide bijvalsbetuigin
gen uit de mdnisterbanken, waarbij zich het
applaus van verscheidene conservatieve le
den aansloot.
Sir Samuel Hoare opent het debat.
Het debat werd geopend door den afgetre
den minister van buitenlandsche zaken, Sir
Samuel Hoare.
Sedert hij zijn functie had aanvaard, zoo
zeide hij, had hij de urgentie erkend van
de twee groote kwesties, ten eerste alles te
doen, wat in zijn macht was om een groo-
ten Europeeschen brand te voorkomen en
ten tweede niets onbeproefd te laten om
een oorlog tusschen Groot-Brittannië en
Italië te verhinderen.
In velerlei opzicht had men ongeveer 14
dagen geleden een keerpunt bereikt, dat
spoediger was gekomen dan menigeen had
verwacht. Er was door de kwestie van het
petroleum-embargo een nieuwe situatie ont
staan. Op voorwaarde, dat het olie-embargo
in werking had kunnen treden met mede
werking van de staten, die geen lid van den
Volkenbond zijn, had'het kunnen leiden tot
een gedwongen einde van den oorlog. (Luid
applaus). Doch juist daarom was de toe
stand. gezien met het oog op eventueel Ita-
liaansoh verzet, zoo gevaarlijk geworden.
Van alle kanten waren berichten ontvan-*
gen, die geen enkele verantwoordelijke re
geering buiten beschouwing had mogen la
ten, n.L dat Italië een petroleum-embargo
als een militaire sanctie of als een oorlogs
daad zou beschouwen.
„Ik wenschte", verklaarde Hoare onder
applaus, „den toestand volledig op te hel
deren. Als natie waren wij geenszins be
vreesd voor het Italiaansche dreigement.
Wat Italië ook zou hebben gedaan, wij zou
den, zooals de geschiedenis leert, eiken aan
val met succes hebben afgeslagen".
Er had Hoare echter iets geheel anders
voor oogen gestaan. Een dergelijke geïso
leerde aanval op een enkele mogendheid,
zonder de zekerheid van volledige onder
steuning door andere mogendheden, zou
naar zijn meening bijna onvermijdelijk tot
ontbinding van den Volkenbond hebben
geleid. Onder deze omstandigheden had
hij zich tien dagen geleden naar Parijs be
geven, waar men van alle kanten op zoo
danige wijze druk op hem had uitgeoefend,
dat een weigering onmogelijk was. De be
sprekingen begonnen in een ware oorlogs
stemming. Men beweerde, dat de groote
meerderheid der Volkenbondsstaten tegen
toepassing van militaire sancties was. De
tijd drong. Binnen vijf dagen zou het petro
leum-embargo in Genève behandeld wor
den. Hoare had zich niet gerechtigd geacht,
uitstel van het embargo voor te stellen in
dien men den Volkenbond niet kon toonen,
dat de onderhandelingen practisch waren
begonnen.
Onder bijvalsbetuigingen wees Hoare er
op, dat met uitzondering van Engeland geen
enkele Volkenbondsstaat militaire voor
zorgsmaatregelen had genomen, terwijl de
meeste leden aan de economische sancties
meededen. Daarbij kwam, dat naar zijn mee
ning een Fransch-Britsche samenwerking
noodzakelijk was, indien men een breuk te
Genève wilde voorkomen en men het sanc
tiefront niet in gevaar wilde brengen. Twee
dagen had hij met Laval over een onderhan
delingsbasis gediscussieerd. Er was geen
sprake van voorwaarden, die den oorlog
voerenden opgelegd zouden worden. Ook
waren de voorstellen, die het resultaat der
besprekingen waren, niet bedoeld als voor
stellen van Engeland of Frankrijk.
Integendeel stond er zeer veel in, dat
noch hem, noch Laval lief was. De voor
stellen leken echter beiden staatslieden de
eenig mogelijke basis voor toekomstige be
sprekingen. Het was noodzakelijk, een po
ging te doen, en daarbij was het een drin
gend belang, de Fransoh-Britsahe solidari
teit te handhaven. In dezen geest had men
overeenstemming over de voorstellen be
reikt. Dat was de eenige verklaring en
rechtvaardiging van de voorstellen van Pa
rijs.
Hij had den minister-president zijn ont
slag aangeboden, omdat het hem duidelijk
was geworden, dat een groot deel van de
publieke opihile niet achter hem stond.
Hoare besloot zijn rede met het uitspreken
van den wensch, dat zijn opvolger bij de
oplossing van het moeilijke probleem meer
succes en meer geluk zou mogen hebben
dan hij zelf.
Toen Hoare zijn plaats weer innam werd
hij minutenlang toegejuicht.
Rede van den Laboor-leider
Na Sir Samuel Hoare was het woord aan
den leider van de parlementaire Labour-
fractie, Majoor Attlee.
Hij constateerde, dat zyn party met geen
enkele verklaring genoegen kon nemen,
waaruit niet duidelijk bleek, dat het ge-
heele kabinet de verantwoordelijkheid
droeg en dat Hoare slechts als zondebok
gebruikt werd. Wanneer Hoare terecht
was afgetreden, dan diende het aftreden
der geheele regeering te volgen.
Minister-president Baldwin aan het woord
Na Attlee was het de regeering, die aan
het woord kwam, en minister-president
Baldwin sprak namens het kabinet.
Hij sprak zijn persoonlijk leedwezen over
het aftreden van Hoare uit en constateer
de vervolgens, dat de Parijsche voor
stellen dood en afgedaan wa
ren. De Britsche regeering zou geen po
gingen doen om de levensgeesten weer op
te wekken. Met Hoare had Baldwin bin
nen en buiten de regeering bijna een
kwart eeuw samengewerkt, en zijn aftre
den was zoowel uit zakelijke als uit per
soonlijke overwegingen voor de regeering
een zware slag. Meer dan iemand anders
had Hoare gedaan om 50 naties te ver
eenigen om collectief op te treden. Al zijn
werk had zich op den Volkenbond gericht
en meer dan iemand anders geloofde hij
in den Volkenbond. Baldwin was ervan
overtuigd, dat alles wat Hoare gedaan
had, naar diens meening binnen het kader
van den Volkenbond was gebleven.
Bij de kwestie van het Parijsche vre
desplan ,werd algemeen een vergissing
begaan, en Baldwin hoopte, dat men uit
deze vergissing een nuttige leer zou trek
ken. In het onderhavige geval was geble
ken, dat groote spoed in het diplomatieke
verkeer dikwijls groote gevaren met zich
kon meebrengen. De Engelsche regeering
kon er ten volle mee accoord gaan, wan
neer de voorstellen geheel aan den Vol
kenbond werden overgelaten. Het is ech
ter duidelijk, dat zij morsdood zijn en dat
het Britsche kabinet geen pogingen tot
herleving zal doen (applaus). De regee
ring staat thans op hetzelfde standpunt
als altijd.
Verklaring van Sir Austen Chamberlain
Namens de conservatieven legde, nadat
Baldwin gesproken had, Sir Austen Cham
berlain een korte verklaring af.
Hij constateerde, dat de minister-presi
dent de volle verantwoordelijkheid voor
de gebeurtenissen op zich had genomen.
Uit de verklaring van Baldwin was geble
ken, dat de Parijsche vredesvoorstellen, die
ook onder aanhangers der regeering ver
ontwaardiging hadden gewekt, dood wa
ren.
Motie van wantrouwen verworpen
Na de beëindiging der debatten ging het
Huis over tot stemming vare de Labour-
motie, die geredigeerd was als een veroor
deeling der vredesvoorstellen, doch die de
regeering verklaarde te beschouwen als
een motie van wantrouwen. De motie werd
verworpen met 397.tegen 165 stemmen.
Vervolgens werd een motie-Winterton
aangenomen met 390 tegen 165 stemmen
De motie luidde als volgt:
„Het Lagerhuis is van meening, dat alle
plannen tot regeling van het Italiaansch
Abessijnsche conflict zóó opgesteld moeten
zijn, dat zij door den Volkenbond kunnen
worden aangenomen, en zegt de regeering
tevens zijn volledigen steun toe bij het na
streven van de beginselen der buitenland
sche politiek, zooals die in het regeerings-
manifest zijn uiteengezet, en kort geleden
bij de verkiezingen door het Britsche volk
zijn aanvaard".
DE PARIJSCHE VOORSTELLEN
IN HET LAGERHUIS
Rede van den Lord-zegelbewaarder
Lord Halifax
Gelijktijdig met de Lagerhuis-debatten
begin in het Hoogerhuis de behandeling van
de FranschBritsche voorstellen. Nadat
de tot de liberale oppositie behoorende
Lord Davies een motie had ingediend,
waarin de Parijsche voorstellen onaan
vaardbaar worden genoemd, nam de Lord-
zegelbewaarder, Lord Halifax, namens de
regeering het woord.
Lord Halifax gaf toe, dat de regeering
een fout had begaan door niet voldoende
rekening te houden met de openbare mee
ning, en vervolgde: „Wij dragen ten volle
de verantwoordelijkheid voor de fouten,
die wij gemaakt hebben. Hoare zag in,
dat deze actie, tengevolge van omstandig
heden, die hij slechts ten deele overzien
kon, moeilijkheden had veroorzaakt voor
zijn collega's in het kabinet en voor het
doel, dat hij ermee had willen dienen. Hij
nam derhalve zijn ontslag. Deze vredes
poging is dood terecht of ten onrechte
willen wij in het midden laten. Nog is de
tijd niet gekomen om de gevolgen van deze
aangelegenheid, die voor menigeen van
ons een tragische episode is, voor Enge
land en de wereld te overzien".
Bij handopsteken nam tenslotte het Hoo
gerhuis de door den tot de oppositioneele
liberalen behoorende Lord Davies voorge
stelde motie aan, waarin de Parijsche voor
stellen onaanvaardbaar worden genoemd
en in strijd met de verplichtingen van
Groot-Brittanië jegens den Volkenbond. De
regeering wordt opgewekt, terug te keeren
tot de politiek, die de Britsche minister in
September jJ. te Genève heeft uiteengezet.
Volkenbondsraad gaat
zwijgend uiteen
GEEN VERDERE BEHANDELING
VAN HET PARIJSCHE PLAN
EEN RESOLUTIE VAN DEN
VOLKENBONDSRAAD.
Gisteravond kwam de Volkenbondsraad
in openbare vergadering bijeen, die te
vens de laatste was van de 89ste zitting.
Na de herdenking van den overleden pre
sident van Venezuela, Viconte Gomez,
deelde de voorzitter mede, dat de heden
morgen gehouden bespreking tusschen de
13 niet bij het Italiaansch-Abessijnsche
conflict betrokken raadsleden over de
Fransch-Britsche voorstellen de volgende
ontwerp-resolutie tot resultaat had gehad:
„De Raad dankt de vertegenwoordigers
van Frankrijk en Engeland voor de ge
dane mededeelingen over de voorstellen,
die zij den beiden partijen hebben voorge
legd om tot overeenstemming te komen.
Met het oog op het voorbereidend karak
ter van deze voorstellen, waarop de beide
mogendheden zelf hebben gewezen, gelooft
de Raad, dat er geen aanleiding bestaat om
zich daar thans reeds over uit te spreken.
De Raad draagt de Commissie van Dertien
op, den geheelen toestand, zooals deze uit
nog te ontvangen informaties zal blijken,
in den geest van het Volkenbondsstatuut
te onderzoeken."
Deze resolutie werd zonder discussie
goedgekeurd, en de bijeenkomst, en tegelij
kertijd de zitting, werd gesloten.
De zitting van de Commissie van Achttien.
Ook de zitting van de Commissie van
Achttien, die volgde op de zitting van den
Volkenbondsraad, was van verrassend kor
ten duur. De commissie nam slechts ken
nis van de mededeeling van haar voorzit
ter, De Vasconcellos, dat de situatie sedert
de laatste zitting niet gewijzigd was, dat de
sanctie-maatregelen dientengevolge voort
gang vonden en dat de commissie contact
zou houden met de Commissie van Der
tien.
Over een verscherping van de huidige
sancties is in deze zitting niet gesproken.
DE INHOUD DER ABESSIJNSCHE
ANTWOORD-NOTA.
De inhoud van de antwoord-nota op de
Parijsche voorstellen, die de Abessijnsche
regeering aan den Britschen en den Fran-
schen gezant heeft doen toekomen, is een
op vriendelijken toon gehouden besliste af
wijzing van de Fransch-Britsche voorstel
len, Er wordt op gewezen, dat Italië de
verdragen van 1908 en 1928 niet is nage
komen en thans als belooning voor een on-
gerechtvaardigden aanval nog territoriale
eischen stelt. Italië, dat beweert, Abessi-
nië beschaving te ziillen brengen, bom
bardeert hospitalen en ambulances en doodt
vrouwen en kinderen. Het schendt elke in
ternationale overeenkomst. De Abessijnsche
regeering is van meening, dat de Volken
bond, evenals zij zelf, de Italiaansche
eischen onrechtvaardig moet achten. Ook
het geven van economische concessiès aan
Italië wordt afgewezen. De Abessijnsche
regeering zal ook zonder oorlogsmiddelen
in vertrouwen op God en op rechtvaardig
heid het land tot het uiterste verdedigen.
Ten slotte spreekt de nota vertrouwen
uit zoowel in den Volkenbond als in de
Fransche en de Britsche regeering.
BUITENLAND
BUITSSHLAND.
DE KERK IN DUITSCHLAND
Ontslag dr. Zanker
Volgens de „Times" is dr. Zanker, de
Evang., bisschop van Silesië, thans, na
Zondag en Maandag in „huisarrest" te zijn
gehouden door de geheime politie, door
minister Kerri van zijn post ontheven; deze
had, naar men weet, onlangs reeds dr. Z.'s
salaris doen inhouden. Hij heeft zijn ont
slag thans gekregen omdat hij theologische
studenten in weerwil van de order van
minister Kerrl examens had afgenomen.
COMMUNISTISCH COMPLOT
IN TRAUNSTEIN?
Vijf personen zouden zijn gefusilleerd
De „Matin" ontleent aan de „Kurier de
Colmar" een sensationeel bericht van den
volgenden inhoud: „De politie van Traun-
stein heeft zoo juist een honderdtal per
sonen gearresteerd, die deel uitmaken van
de Communistische Internationale. Vijf de
zer zijn gefusilleerd.
Het zou een aanslag betreffen, welke mis
lukt zou zijn. Het is niet mogelijk, bijzon
derheden over deze aangelegenheid te ver
krijgen".
Het plaatsje Traunstein, waarvan hier
sprake is, ligt ten Zuidoosten van Muen-
chen in de Beiersche Alpen, waar Rijks
kanselier Hitier zich zoo nu en dan ver
poost.
FRANKRIJK,
DE ROODE BARET VOOR
MGR. MAGLIONE
Overhandiging door president Lebrun
Omringd door de leden van zijn militaire
en civiele huis en in, het bijzijn van tal van
kerkelijke autoriteiten en diplomaten heeft
president Lebrun gisteren aan den pause-
lijken nuntius, mgr. Maglione, den kardi
naalshoed overhandigd.
lieffizóoJMÜ!
Een snelwerkend
en succesvol mid»
del bij aandoe»
ningen der adem»
halingsorganerr,
verkoudheden, ca»
tarrh, kinkhoest,
.bronchitis en griep*
Onmiddellijk merkt
U verlichting I
(21)
HERRIOT'S AFTREDEN
Wat zullen de gevolgen zijn?
Uit Genève werd vernomen, dat minis
ter-president Laval gisteravond uit de Vol-
kenbondsstad zou vertrekken en Vrijdag
ochtend te Parijs zou aankomen. Oorspron
kelijk werd hij pas Zondag in Parijs terug
verwacht. Alle te Parijs de ronde doende
geruchten over voornemens van Laval om
af te treden worden door personen uit de
naaste omgeving van den minister-presi
dent tegengesproken. Niettemin merkt men
in de wandelgangen van de Kamer een
zekere crisisstemming.
De vrienden van Herriot zijn van mee
ning, dat diens aftreden zijn oorzaak vindt
in de vruchtelooze poging van den minis
ter van staat om de radicaal-socialistische
Kamerfractie te bewegen tot goedkeuring
van de buitenlandsche politiek van Laval.
Een groot gedeelte van de fractie heeft bij
de jongste stemming in de Kamer het
voorbeeld van Herriot niet gevolgd en is
van meening, dat Herriot is afgetreden
omdat daardoor zijn prestige als fractielei
der zou zijn verzwakt. Door zijn houding
heeft Herriot tegenover minister Laval op
nieuw zijn trouw bewezen, en men
twijfelt er niet aan of de andere radicaal-
socialistische ministers in het kabinet zul
len deze houding goedkeuren.
De tegenstanders van de regeering geloo-
ven echter, dat het aftreden van Herriot
ernstige politieke gevolgen zal hebben. Zij
verwachten, dat Laval, onmiddellijk na
zijn terugkeer uit Genève, met Herriot zal
beraadslagen over den binnenlandschen
toestand en de gevolgen van zijn aftreden.
Waarschijnlijk zal dan spoedig een minis
terraad worden bijeengeroepen, en meer
dan ergens anders zal men in den minis
terraad de gevolgen van Herriots afreden
ondervinden.
De debatten in de Kamer over de bui
tenlandsche politiek, waarvoor als datum
27 dezer was vastgesteld, zullen waarschijn
lijk reeds Dinslag a.s. worden gehouden,
dit in verband met het aftreden van mi-
niser Hoare en de conclusies van den Vol
kenbondsraad.
Algemeen verwacht men, dat Laval na
een bespreking met zijn ministers en waar
schijnlijk ook met president Lebrun, zich
zich bereid zal verklaren op 24 December
een debat te houden over zijn buitenland
sche politiek; hij zal voor de goedkeuring
daarvan de kwestie van vertrouwen stel
len.
ENGELAND.
MIJNSTAKING IN ENGELAND
VERWACHT
De mijnwerkers hebben met 478.000 te
gen 28.000 semmen besloten op 27 Januari
a.s. in staking te gaan, tenzij voor dien een
bevredigende loonregeling tot stand komt.
In het Lagerhuis was door den minister
van Mijnwezen Crookshank medegedeeld,
dat hij het verzoek der mijnwerkersfedera
tie om regeeringssubsidie voor de loonsver-
hooging niet kon inwilligen.
BULGARIJE.
MONSTERPROCES TE SOFIA
Tegen hooge officieren en politici
Te Sofia is een proces begonnen tegen
27 militaire samenzweerders, o.w. een ge
neraal, twee kolonels, drie majoors, tien
kapiteins en de voormalige minister van
Financiën Yodorog. Onder de vele getuigen
bevonden zich de oud-premier Georgief. de
oud-ministers Atanassof en Kolef en gene
raal Woelkof. Deze eerste zitting was slechts
van formeelen aard.
BUITENLANDSCHE BERICHTEN.
ONTVOERDE TERUGGEVONDEN.
De 23-jarige Caleb Milne, die Zondag jl.
te Doylestown (Pennsylvanië) werd ont
voerd, is gistermorgen op een straatweg
gevonden met vastgebonden armen en
beenen. De jongeman bevond zich in een
deern is wekkenden toestand en had veel
te lijden gehad van koude en honger. Hij
kwam pas in het ziekenhuis bij en kon
toen zijn naam opgeven. Een oom, die in de
nabijheid woonde, herkende hem.
Of de ouders van Milne, rijke textielfa
brikanten, den gevraagden losprijs van
25.000 dollar hebben betaald, staat nog
niet met zekerheid vast. Men vermoedt,
dat de ontvoerders hun slachtoffer na hem
te hebben gekneveld op een auto hebben
geworpen en snel zijn weggereden.
AUTO IN DE DONAU GESTORT.
Uit Passau wordt gemeld: Een auto, die
bestuurd werd door een jonge vrouw, is
in de Donau gestort. De chauffeuse en de
twee andere inzittenden kwamen om het
leven.
LUCHTVAART
VLIEGEND PERSONEEL DER INDISCHE
LIJN ONTSTEMD.
Dertig procent korting op de
gevarenpercentage.
Naar het „Vad." verneemt, heerscht er
onder het vliegend personeel op de In
dische lijn der K. L. M. ontstemming en
teleurstelling over het feit,
dat de directie medegedeeld heeft met
Ingang van 1 Januari a.s. een korting van
30 pet. te willen toepassen op de toelage
voor risico, boven en behalve de 5 pet. kor
ting op het basis-salaris.
De toelage voor het risico bedraagt op de
Indische lijn b.v. voor den commandant
van het toestel 6 gulden per vlieguur. Tot
nog toe werd bij de berekening van deze
toelage het aantal vlieguren van een
rondvlucht gesteld op 200. In werkelijk
heid bedraagt het aantal vlieguren per
rondreis met de Douglas ongeveer 110. De
directie wil nu het aantal uit te betalen
vlieguren meer in overeenstemming bren
gen met de werkelijkheid en daarom te
rugbrengen tot 140. Voor de commandan
ten op de Indische lijn beteekent dit, dat
hun toelage per rondvlucht van 1200 tot
840 zal worden verminderd.
In de kringen Van het personeel hoorde
't blad echter de volgende meeni. Welis
waar, zoo redeneerde men, is het aantal
vlieguren per rondvlucht verminderd,
maar daardoor is het risico geenszins klei
ner geworden, getuigen de gebeurtenis
sen van het laatste jaar; sommigen zijn
zelfs van meening, dat bij den nieuwen
snellen dienst het risico zelfs grooter is
geworden.
Beide categorieën zijn het er over eens,
dat verlaging van de toelage onbillijk
moet worden geacht.
Juist dezen zomer en winter, zoo wordt
verder betoogd, is van de bemanningen
meer geëischt dan in vorige seizoenen,
omdat nog al eens vertragingen optraden,
die echter in de meeste gevallen weer in
gehaald zijn, dank zij de toewijding van
het vliegend personeel.
Na dezen zomer en winter is de aange
kondigde verlaging dan ook een voor de
betrokkenen onaangename geste.
Ten derde vernam het blad, dat het de
financieele resultaten van het nog loopen-
de jaar zijn, die de directie hebben ge
noopt tot deze bezuiniging. In dit ver
band zij er aan herinnerd, dat de minister
van Waterstaat bij de schriftelijke voor
bereiding van de begrooting van het Ver-
keersfonds op deze financieele resultaten
heeft gezinspeeld.
Niet alleen hebben de ongevallen on
verwachte kosten meegebracht en geen
gunstigen invloed gehad op het passagiers-
verkeer, maar de uitbreidingen vanJ de
diensten op Indië en in Europa hebben
het algemeene tekort op de exploitatie
doen stijgen.
In pilotenkringen nu is men ontstemd,
dat de leiding van het bedrijf naar uit
breiding blijkt te streven, mede ten koste
van het luchtvarend personeel, wat door
die uitbreiding zijn risico ziet stijgen.
De onderhandelingen tusschen directie
en piloten zijn nauwelijks aan den gang.
Over het uitzicht valt dan ook nog niets te
zeggen.
KERKNIEUWS
GEBEDEN TOT INTENTIE VAN DEN
NIEUWEN BISSCHOP.
Wy behoeven de Geestelijkheid, de reli
gieuzen en de geloovigen niet aan te spo
ren, om in de dagen, die de Consecratie
van den nieuwen Bisschop voorafgaan,
veel en vurig te bidden tot den H. Geest,
opdat door Zijne overvloedige gaven de
geest van onzen nieuwen Bisschop boven
mate moge worden verlicht en aan Hem
worde geschonken, de zoo noodige kracht
om alles te doen, wat tot Gods eer bevor
derlijk is en heilzaam voor de zielen.
Wij bepalen bij dezen, dat tot en met
den dag van de H. Bisschopswijding:
lo. na iedere vastgestelde H. Mis door
priester en volk gezamenlijk worden ge
beden „Kom H. Geest" met daarbij be-
hoorend vers en gebed.
2o. Alle priesters in elke H. Mis de ora
tie imperata bidden van den H. Geest
(tamquam pro re gravi).
H. J. M. TASKIN,
Kapittel-Vikaris.
Haarlem, 17 Dec. 1935.
„Sint Bavo".
BRIEVEN OVER DIENSTZAKEN.
Alle dienstbrieven, zoowel geestelyke
als tijdelijke zaken betreffende, moeten ge
richt worden tot den Doorluchtigen en
Hoogwaardigen Heer Mgr. H. J. M. Tas-
kin, Kapittel-Vikaris, Theologicum te War
mond totdat de nieuw-benoemde Bisschop
Mgr. J. P. Huibers bezit genomen heeft van
het Bisdom, door het toonen van den Apos-
tolischen brief aan het Hoogwaardig Ka
thedraal Kapittel. Op welken dag, deze
plechtigheid zal plaats hebben, zal in de
dagbladen worden bekend gemaakt.
„Sint Bavo".
Z. D. H. de Kapittel-Vikaris van het Bis
dom van Haarlem zal de volgende week
geen audiëntie verleenen.
RAADPLEEGT
ADVERTENTIE-PAGINA'S!
IN U W DAGBLAD
