De nieuwe opperbevelhebber der Italiaansche troepen
3)e £cicbeHe Sou/tomJ:
Maarschalk Badoglio (links), die het commando der Italiaansche troepen in
Oost Afrika heeft overgenomen, werd bij zijn aankomst in Massawa door
den aftredend6n commandant, generaal De Bono, verwelkomd. Een snapshot
onmiddellijk na de landing
Het derde houttransportschip dat voor Rusland gebouwd werd op de werf
der Ned Scheepsbouw Mij. te Amsterdam, de .Kosarew", is Zaterdag in
teaenwoordiaheid van den burgemeester, dr. W. de Vlugt te water gelaten.
Een der deelnemers aan de keurturnwedstrijden voor heeren
tusschen Rotterdam en Amsterdam welke in de Maasstad
zijn gehouden, tijdens een fraaien hoogstand
Het bovengedeelte van hetoudeDoelen
gebouw aan de zijde van den Cool-
smgel te Rotterdam wordt gesloopt,
daar het door de bouwpolitie wegens
bouwvalligheid was afgekeurd
De Kon. Ned. Jachtvereeniging hield
Zaterdag een slipjacht in het West-
land Boven: het ve>trek van den
kleurrijken stoet van Kijkduin; onder:
een aardig snapshot van de meute
Een der beide auto's, die bij de noodlottige botsing op Wieringen totaal
vernield werd. Vijf personen kwamen hierbij om het leven, vier werden
ernstig gewond
FEUILLETON.
ALS IEMAND
VERRE REIZEN DOET
■Een avontuurlijk verhaal van drie
studenten,
door
ARNOLD BARTEL.
{Nadruk verboden).
20)
Met een hulpvaardige geste steekt hij
eveneens het hoofd onder de motorkap,
maar de chauffeur blijkt op zijn assisten
tie niet gesteld te zijn en schuift hem op
zij, een onhebbelijkheid, welke hij verge
zeld laat gaan van een stortvloed van woor
den, die niet bepaalde vriendelijk klinkt.
Ook Lou Volkers begint nu wantrouwen
te koesteren. Die vent schijnt me een
schoft te zijn", zegt hij in overvalscht Hol-
landsch, dat de chauffeur tevergeefs pro
beert te verstaan.
Het viertal is uitgestapt en staat weife
lend rond den wagen. De chauffeur is weer
op zijn plaats gaan zitten en doet of hij ern
stige pogingen in het werk stelt om den
wagen weer op gang te brengen. Diesel ont
gaat het echter niet. dat hij opzettelijk ver
geet het contact om te draaien, zoodat de
motor niet kan aanslaan.
Juist als hij den chauffeur hierop attent
wil* maken, passeert htm een ezelwagen,
welks bestuurder, een jonge man onder
een enorme stroohoed. hen vriendelijk uit-
noodigt de reis met dit vehikel voort te
zetten. Zij begrijpen echter, dat dit nutte
loos is. Voor de ezelwagen het tachtig kilo
meter verder liggende Malaga bereikt
heeft, is de „Ukami" natuurlijk reeds lang
vertrokken. Zij wuiven den vriendelijken
man dus evenzoo vriendelijk toe en gaan
opzij om hem voorbij te laten.
Daarop schijnt de chauffeur slechts te
hebben gewacht, want plotseling slaat de
motor aan en met een ruk schiet de oude
„Citroen" vooruit. Maar Harry Diesel heeft
op het laatste oogenblik de tegenwoordig
heid van geest om op de treeplank te sprin
gen en nu ontstaat tusschen den chauffeur
en hem een verwoed gevecht om de rem.
Diesel weet er zijn voet op te krijgen en op
hetzelfde moment draait hij het contact
sleuteltje om, zoodat de wagen met een
schok stil staat.
Er volgt nu een kort handgemeen achter
het stuurrad, waarbij de jonge student, die
jiu-jitsu geleerd heeft, de meerdere is en
als zijn beide kameraden hem te hulp snel
len, Ügt de eigenaar van de auto al spoe
dig in het stof op den weg. Diesel roept den
anderen toe onmiddellijk in te stappen en
het schijnt dat daarmee het pleit beslecht
is. Zij hebben evenwel buiten den waard
in dit geval buiten den bestuurder van
den ezelwagen gerekend, op wien thans de
chauffeur een beroep doet. In een voor hen
onverstaanbaar Spaansch roept hy den man
iets toe en deze schijnt zich thans ver
plicht te voelen Diesel eens goed de les te
lezen.
Hoewel Diesel het betreurt de zooeven
betoonde vriendelijkheid van den man op
een dergelijke ondankbare wijze te moeten
beloonen, blijft hem toch geen andere keus
dan het mannetje met den grooten stroo
hoed een welgeplaatste upper cut onder
den kin te geven, waardoor deze achter
over tuimelt en nog vóór de chauffeur het
hem kan beletten, is hij achter het stuur
gesprongen en een seconde later suist de
Citroën reeds de berg af. De eigenaar rent
hen nog een stuk na, maar ziet spoedig het
nuttelooze van deze poging in en geeft het
dan vloekend op.
Diesel heeft nog nooit een Citroën be
stuurd, maar spoediger dan hij had durven
hopen, heeft hy den wagen in de derde
versnelling en met een vaart van zestig
kilometer rammelen en schokken zij voort
in de richting van Malaga.
De sirene van de „Ukami" loeit reeds
voor de derde maal. Het schip ligt gereed
om zee te kiezen. Alle pasagiers. die de
stad bezocht hebben en de anderen, die
met de, door de maatschappij gehuurde
auto's een uitstapje naar Granada maak
ten, zijn reeds aan boord.
De steward van de Toeristenklasse ech
ter hangt over de verschansing en tuurt
met een ontstemd gezicht naar den wal.
Vier van zijn pasagiers ontbreken nog. Hy
moet het op de brug melden.
De kapitein is woedend. Altijd hetzelfde
liedje met die lui, die er op hun eigen
houtje vandoor gaan. Dat is nu voor de laat
ste maal geweest. We kunnen toch hier
niet blyven liggen.
Hoewel hij het recht heeft onmiddellijk
weg te stoomen, vertraagt hij de voorberei
dingen, die voor het vertrek getroffen wor
den.
Het is intusschen bekend geworden, dat
nog vier passagiers van de Toeristenklasse
ontbreken en spoedig verdringt zich aan
dek een dichte menigte, die met verrekij
kers de drukke kade en de töegangsstraten
tot de haven afzoekt.
Vooral Nini Collyn helpt daarbij dapper
mee. M'n hemel als de kapitein alsje
blieft nog maar even wil wachten, denkt
zij. Wat komt het er op aan, of de „Ukami"
nu een half uur vroeger of later in Kaap
stad arriveert.
Alexander Popodotschi echter denkt er
heel anders over. Hij laat zijn blik gejaagd
over de kade dwalen en denkt innerlijk:
verdraaid waarom wacht die ezel van een
kapitein nu nog? Elke minuut is kostbaar.
Plotseling zien beiden een huurauto in
woeste vaart de kade opzwenken en onder
het voortdurend geloei van de claxon, die
de menschen haastig op zy doet springen,
nadert de rammelende wagen met de drie
studenten en hun reisgenoote den aanleg-
stijger. Een oogenblik later zitten zij reeds
in een roeiboot, welks eigenaar hen, aan
gespoord door de toezegging van een goe
de fooit, met ongekende haast naar het
schip roeit. De auto laten zy eenvoudig aan
zijn lot over.
Als zij aan boord willen gaan, blijkt
het, dat de valreep is ingehaald, zoodat zy
langs een touwladder naar boven moeten,
maar dat deert hun niet. Slechts Hilde
Boersma is door alle opwinding een on
macht nabij en eenmaal aan dek, verdwijnt
zij onmiddellijk in haar hut om in de slaap
vergetelheid te zoeken van alle doorge
stane emoties.
Eenige passagiers meenen, dat zij aan de
omstandigheden verplicht zijn de laatko
mers een bestraffenden blik toe te wer
pen, maar vanaf het zonnedek worden de
drie studenten verwelkomd door Nini Col
lyn, die hun toeroept: Gelukkig, dat jullie
er zijn. Ik was zoo bang, dat er een onge
luk gebeurd was.
Vooral Harry Diesel is met deze begroe
ting bijzonder ingenomen. Hij schrijft Ni-
ni's angst voor honderd procent toe aan
ongerustheid voor zijn uitblijven, denkt
aan den sinaasappel in het Alhambra en is
met dezen dag, ondanks alle onaangename
incidenten op den terugweg naar Malaga,
meer dan tevreden.
Alexander Popodotschi bezoekt hen in
eigen persoon op het promonadedek. Hy
kan geen verwenschingen genoeg vinden
als hij de avontuurlijke belevenissen van
het drietal verneemt en betoogt telkens
weer, dat men „dien schoft van een chauf
feur moest ophangen". En dat meent hij
werkelijk, want inwendig vraagt hij zich
woedend af, waarom hy dien kerel zoo'n
grooten fooi gegeven heeft, terwyl hij toch
niet in staat was om te beletten, dat die
drie lastige jongelieden nog op ty'd aan
boord terug kwamen.
Ten slotte laten de drie studenten nog
een flinke uitbrander van den kapitein
over zich heen gaan. Als hij hen den rug
heeft toegekeerd, schudden zij dat als nat
te poedels van zich af. Waartoe is men jong
en waarom trekt men de wereld in als men
niet ook wat beleven mag?
(Wordt vervolgd).
