Militaire plechtigheden te Asmara.
3)e £eicbclic Qouticml
De Keizer van Abessyniê in zijn vliegtuig op het vliegveld te Addis Abeba
voor zijn vertrek naar het front Talrijke Abessijnsche autoriteiten deden
den vorst uitgeleide
Elk jaar opnieuw hoort men omstreeks dezen tijd in de omgeving van Boekelo
het bekende geluid van dén .midwinterhoorn' De landbouwer Slaghekke
tijdens de .bespeling* van dit ouderwetsch instrument
De kleine voor de kleinen. Jong Nederland
koopt Kinderpostzegels
De heer E. Th de Veer. wien op zijn In tegenwoordigheid van generaal De
verzoek eervol ontslag verleend is als Bono heeft te Asmara de uitieiking
directeur van den Luchtvaartdienst van onderscheidingen aan verschillende
leden der Italiaansche luchtstrijdkrach
ten plaats gehad
Het oude hoofdbureau van politie aan het Haagsche Veer te Rotterdam
wordt afgebroken De sloopmqswerkzaamheden
FEUILLETON.
ALS IEMAND
VERRE REIZEN DOET
Een avontuurlijk verhaal van drie
studenten,
door
ARNOLD BARTEL.
(Nadruk verboden).
18)
Het gesprek wordt dan verder in fluis
terenden toon gevoerd en daar bovendien
eenige Spanjaarden aan een aangrenzend
tafeltje steeds rumoeriger worden, kan
Diesel met den besten wil niets meer ver
staan. Maar wat hij gehoord heeft, is ze
ker de moeite waard. Zouden zij daar
mee het briefje bedoelen, dat hij zoo zorg
vuldig in zijn portefeuille bewaart? Het
heeft er inderdaad alle schijn van. En in
dat geval mag er dus wel degelyk waar
de aan worden gehecht. Hij zal in ieder
geval dien kerel daar goed in 't oog hou
den. En hij vertelt den beiden anderen
fluisterend wat hij ontdekt heeft.
Daar zij willen voorkomen door het ge
heimzinnige tweetal gezien te worden,
wenken zij haastig een kellner om af te
rekenen. Hun maaltijd laten zij verder on
aangeroerd. Veel ontberen zij daardoor
niet. Het in olie gebakken schapenvleesch
hebben zy nog. zij het met eenige moeite,
naar binnen gekregen, maar de olijven als
dessert zyn bepaald ongenietbaar. Alleen
de wijn is goed en goedkoop. Als zy in de
koele avondlucht komen, bemerken zij
zelfs, dat hij vrij koppig is.
Desondanks wachten zij onopvallend tot
ook het tweetal de Bodega verlaat. Zij be
hoeven nu niet meer te twijfelen: het zijn
inderdaad de notenkraker en de Roe-
meensche. Zwijgend loopen zij naast el
kaar en de drie studenten volgen op be
hoorlijken afstand, maar toch zoo, dat zij
hen niet uit het oog kunnen verliezen.
Lang vóór zij het hotel bereiken, waar de
andere passagiers dineeren, gaan zij uit
een. De Roemeensche loopt nu rechts, haar
metgezel links van de straat. Voor een
outsider lijkt het of zij elkaar in het geheel
niet kennen en als vreemden begeven zij
zich ook onder de, zich tot het vertrek
gereed makende passagiers
Terwijl de rammelende auto's door het
met maanlicht ovedgoten rif-landschap, den
terugweg naar Ceuta inslaan, wijlen allen
nog met hun gedachten bij dit korte uit
stapje in duizend-en-een-nacht. Slechts de
drie studenten breken zich het hoofd over
hun ontdekking en wat daarmede kan sa
menhangen Zij vermoeden, dat er een of
andere misdaad wordt voorbereid, zien Ni-
ni's veiligheid bedreigt, zoeken naar den
onbekenden derde en kunnen het er niet
over eens worden, of Jean Martin dan wel
Godliep Pirzel de „tricotgraaf in harde
schaal" is.
Als de passagiers van de „Ukami" die
volgenden morgen ontwaken, bevinden zij
zich weer in het oude Europa. Het schip
ligt in de haven van Malaga voor anker.
Aan den wal wacht wederom een file
auto's. Zij, die zich op het dek hebben be
geven, genieten van het uitzicht op een
witte stad, waarin de Gothische Kathedraal
en de citadel boven alles uitstekend, om
geven door de kale vlakten van Zuid-
Spanje.
Er komen geldwisselaars aan boord en
de stewards deelen zorgvuldig verpakte
twaalfuurtjes uit, die de passagiers bij
hun uitstapje aan land zullen moeten mee
nemen. In kleine booten worden daarop
allen naar den wal geroeid en reeds on
derweg worden zij bestormd door parle
vinkers, die hun Malaga-druiven te koop
aanbieden. Op de kade wordt druk gevent
met prentbriefkaarten en stroohoeden, in
derdaad wel zeer uiteenloopende, maar
waarlyk onmisbare artikelen.
Reeds vroeg dezen ochtend is Alexan
der Popodotschi in de eetzaal van de Toe
ristenklasse verschenen. Hij heeft zich bij
de drie studenten aan tafel gevoegd en
vriendelijk gezegd: Mijne heeren
laat u mij nu vandaag maar voor alles zor
gen! U weet, dat ik een man ben, die veel
van de wereld gezien heeft en die weet,
hoe hij met de menschen moet omgaan Ik
zal zorgen, dat u een auto naar Granada
krijgt; u zult zien, hoe voordeelig u daar
mee uitkomt!
Daarna is hij weer vertrokken en heeft
Snavel zich gekweten van een taak, die
hem zeer aan het hart ligt. Reeds den Vo-
rigen dag heeft hij getracht Hilde Boersma
over te halen hen op de reis naar Tetuan
te vergezellen, maar het onderwijzeresje
heeft hem geantwoord, dat haar reisgeld
voor deze trip niet toereikend is en dat
zij de eerste jaren zeker genoeg Ooster-
sche steden zal zien. Vandaag evenwel
staan de zaken anders. Als Snavel haar
verzekert, dat de vierde plaats in de door
hen gehuurde auto toch betaald moet wor
den, kan zij de verleiding niet weerstaan
aan zijn uitnoodiging om het Alhambra te
gaan zien, gevolg te geven.
De beide anderen hebben Snavel's invi
tatie krachtig ondersteund. Vooral Diesel
meent, dat het geen kwaad kan als Nini
eens ziet, dat er nog wel andere aardige
meisjes zijn, die meer prijs stellen op zijn
gezelschap.
Als zij voet aan wal zetten, heeft de heer
Popodotschi reeds alles voor hen gere
geld. Kijkt u eens hier, mijne heéren,
zegt hij met een zalvende glimlach, deze,
wat verouderde Rolls Royce zal u veilig
heen en terug naar Granada brengen!
Het drietal zou ongetwijfeld een ande
ren wagen en ook een anderen chauffeur
hebben uitgezocht. Het is een oude ram
melkast en de man aan 't stuur ziet er
niet bepaald vertrouwenwekkend uit. Maar
Popodotschi zal met zijn ervaring en
menschenkennis wel het goedkoopste ge
vonden hebben. Daar zij geen rekening be
hoeven te houden met de andere passa
giers, die, evenals in Tetuan, in een door
de maatschappij gehuurde auto-karavaan
worden ondergebracht, vertrekken zij on
middellijk.
Zij rijden door de stad, voorbij stoffige
palmen en rood bloeiende oleanders. Als
overal, spoeden ook hier haastige men
schen zich naar hun werk en vele. met
zwart kanten sluiers getooide meisjes, die
het enthousiaste wuiven der drie studen
ten met een vriendelijk, maar gereser
veerd lachje beantwoorden, begeven zich
ter markt.
Dan laten zij de stad achter zich in de
vlakte en op een goed onderhouden, bree-
den verkeersweg door de bergen, klimt de
wagen duizend meter hoog. Rondom hen
verheffen zich de kale bergen, bijna
schroeiend in de onbarmhartige zon. Sinds
maanden heeft het hier niet meer gere
gend. Eenige olijfboomen staan grijs en
stoffig langs den weg en dan ziet men
slechts nog rotsen en zon. Tot de weg ein
delijk weer begint te dalen en men het
dal van de Genil binnenrijdt met mais- en
tabaksvelden, olijfplantages en welgestel
de nederzettingen.
De eene auto na den anderen snort hen
voorbij. Kennissen van de „Ukami" wui
ven ook Nini. En Harry Diesel acht zich
niet te trotsch om minzaam terug te groe
ten, waarbij hij er voor zorgt, dat Hilde
Boersma goed te zien is.
Eindelijk zyn zij de laatsten. Na de
ezeltjes, die bij drieën achter elkaar ge
spannen, de armzalige wagentjes voort
trekken, schijnen zij het slechts vooruit te
komen. Hoe meer zij Granada naderen, hoe
warmer het wordt. Hun blikken hechten
zich aan de besneeuwde toppen van de
Sierra Nevada, die imposant achter het
stadsbeeld oprijst. Zij begrijpen nu, waar
om de Mooren juist deze plaats als hun ko
ningsburcht kozen.
Eindelijk ryden zy door zeer stoffige,
verblindend witte straten. De felle stra
len van de middagzon maken het vrijwel
onmogelijk iets waar te nemen; in de ram
melende auto is het byna niet meer uit te
houden. Maar plotseling zwenkt de wagen
een zijstraat in, zij rijden onder een poort
door en voor zy het weten, zitten zij mid
den in het groen, in de heerlijke koelte
van den tuin van het Alhambra.
(Wordt vervolgd)
