Keteltransport te Geertruidenberg. Twee belangrijke figuren. Koning George van Griekenland met generaal Kondylis bij den terugkeer van den vorst op vaderlandschen bodem Inwoners van Makal# slaan voor hun woning het voorbl}- trekken van nieuwe Italiaansche troepencontingenten gade In de hoofdkwartieren van het Engelsehe leger, de vloot en Portret van wijlen 2. K. H Prins Hendrik geschilderd door mevr M Payne de luchtrr a:ht is men thans druk bezig met het inpakken der Best-van Rees. helwe'k in tegenwoordigheid van H K H. Prinses kerstgaven voor de manschappen, die zich op de vloot in de Juliana in het hoofdgebouw van het Roode Kruis te den Haag is overge- Middellandsche Zee en in de koloniën bevinden dragen De ketel van de suikerfabriek .Statendam" te Geertruiden berg is verkocht aan de asphaltfabriek te Olst. Donde* dag- mor gen is het gevaarte in de Donge te water gelalen. om verder naar de plaats van bestemming te worden gesleept Een drogisterij aan den Am- sleldijk te Am sterdam werd Donderoag door brand "er- woest Het blusschingswerk FEUILLETOH. ALS IEMAND VERRE REIZEN DOET Een avontuurlijk verhaal van drie studenten, door ARNOLD BARTEL. (Nadruk verboden). 12) Innerlijk Is hij woedend en het eerst volgende uur houden zijn gedachten zich slechts bezig met de vraag op welke wijze hij dit lastige drietal, mitsgaders 't in hun bezit zijnde briefje 't best van de „Uka- mi" kan laten verdwijnen. Het briefje heeft intusschen zijn uitwer king niet gemist. De elegante dame, die in Southampton aan boord is gekomen en wier pas de naam Ileana Manescu uit Boe karest aangeeft, maakt met Gotlieb Pirzel een wandeling rond het schip. Ieder, die het paar ziet, moet toegeven, dat er geen beter uithangbord voor dege lijkheid is dan deze tricotgraaf uit Chem nitz. Tot den heer Pirzel dringt het echter wel allerminst door, dat hij slechts als uit hangbord dienst doet. Zijn Roemeensche reisgenoote is zoo vriendelijk en toont zich zoo ongevoelig voor zijn vele kleine heb belijkheden, dat hij deze zeereis, welke hem aanvankelijk slechts matig vermocht te bekoren, meer en meer begint te waar- deeren. Was hij er in de Golf van Biscaye na aan toe den ondergang van de „Uka- ui" te wenschen. nu is alles botertje tot den boom en voelt hij zich de gelukkigste man aan boord. Madame Manescu heeft hem in vloeiend Duitsch toevertrouwd, dat zij gescheiden is eischeres natuurlijk in Engeland een vriendin heeft bezocht en nu op weg is naar de Rivière, waar zij eenige wekeD denkt te blijven tot herstel van krachten. Met vluggen tred, zóó vlug zelfs, dat Pir zel af en toe moeite heeft om haar bij te houden, wandelt zij in een elegant, wit zomertoilet naast hem voort. Zij heeft, als alle dames aan boord, haar noordelijke kleed ij afgelegd. De bontmantel, waarmee zÜ in Southampton aan boord kwam, is verdwenen. Alles aan ha~r is licht en luchtig en leent zich uitstekend voor een verblijf in Zuid-Europa. Ook Pirzel houdt er rekening mee, dat de „Ukami" zich thans op een zuidelijken breedtegraad bevindt. Hij draagt een licht grijze pantalon, een zoogenaamde Kuiten- tikker. Zij is weliswaar niet geheel in over eenstemming met de eischen der laatste heerenmode, maar dat ontgaat Gotlieb Pir zel, die in Chemnitz geen gelegenheid had dit kleedingstuk te dragen. Een koren- blauw jasje en een dito zeilpet, welke hij zich beide speciaal voor deze zeereis heeft aangeschaft, maken echter veel goed. Het gaat hem als de meeste zakenmen- schen, die met verlof zijn. Het duurt ge- ruimen tijd vóór men zich uit den tred molen van allen dag kan losmaken. De heer Pirzel zit er nog steeds midden in. Terwijl de knappe Roemeensche aan zijn zijde hem opmerkzaam maakt op het kas teel Cintra, 'dat als een onoverwinnelijke burcht hoog boven de zee en de monding van de Taag troont en daarbij opmerkt, hoe een aanblik als d$ze de romantiek weer doet herleven, is Gotlieb Pirzel met zijn gedachten bij zijn gebreide goederen in Chemnitz. Ten slotte kan ook zijn onromantische ziel zich toch niet geheel aan den invloed van dit landschap onttrekken. Maar ter wijl anderen hier tot gedichten worden ge ïnspireerd, schiet hem niets anders te bin nen dan een naam voor een nieuw soort ondergoed, dat hij in den handel denkt te brengen. Pirzelette, zegt hij plotseling luid, daarbij elke lettergreep nauwkeurig uit sprekend. Wat denkt u van Pirzelette? Mevrouw Manescu heeft er geen flauw idee van, wat zij van Pirzelette moet den ken. En derhalve informeert zij voorzich tig: Wie heet er dan zoo?.... Uw aan staande? O nee nee mevrouwtje! 't Is om te brullen, zoo'n misverstandDat worden m'n nieuwe combinations! Kunstzijde, on geëvenaarde kwaliteit, waschecht Nu is het de beurt van Madame Manes cu om eens hartelijk te lachen, maar bij zichzelf dankt zij: Ja, ja, Popodotschi heeft gelijk. Deze man is werkelijk niets meer dan een tricotgraaf. Achter het paar promeneeert de Balti- sche barones met haar slanke, strooblonde dochter. Met duidelijk merkbare jalouzie luistert de laatste naar het opgewekte ge babbel en het hartelijke lachen van de Roemeensche. Af en toe werpt zij een woe denden blik op haar moeder. Dat hebt u nu van uw dwaze stands- principes! Als zich al eens een man voor mij interesseert, jaagt u hem weg met uw verouderde ideeën over standsverschil. Ik heb liever één levende fabrikant in ge breide goederen uit Saksen dan zestien, doode, adellijke voor-voorvaderen. De barones hapt naar lucht, hoewel daaraan midden op de Atlantische Oceaan toch waarlijk geen gebrek is. Dan zoekt zij in haar, niet rijke vocabulaire naar het ergste scheldwoord, dat zij kent, zegt: „Bolsjewiste!" en laat haar dochter alleen verder wandelen. Zoo woekert de jalouzie over vermeend geluk van anderen sinds eeuwen voort en maakt buren, families en volkeren tot vij anden van elkaar.... Boven op het zonnendek, waar eerste en tweede klasse onder elkaar zijn, prome- neeren Nini Collyn, Hendrik van Berquem en Jean Martin. En voor zoover de passa giers in hun ligstoelen niet lezen of slapen, houden zij zich met dit drietal bezig. De kwaadsprekerij viert hoogtij, maar zij, die hiervan het onderwerp vormen bemerken daarvan niets. Hun conversatie is zichtbaar geanimeerd en wordt óp zeer zachten toon gevoerd, bovendien nog in het Fransch, daar de 'heer Martin geen andere taal machtig is. Zij slenteren langzaam het dek op en neer en blijven herhaaldelijk staan, zon der echter aan het steeds wisselende land schap eenige aandacht te schenken. Nini heeft den heeren zoo juist verteld van het geheimzinnige briefje en het daar mee samenhangende aanbod der drie stu denten om haar te beschermen. Zij deed dat op een toon, die duidelijk verried, dat zjj een en ander niet ernstig opvatte, maar het geheele verhaal eigenlijk slechts als een grap had beschouwd. Hendrik van Berquem echter heeft haar met de grootste belangstelling aange hoord. Hij weet uit ervaring, dat daar, waar diamanten zijn, zich gewoonlijk ook lieden ophouden, wien er alles aan gele gen is de juweelen in him bezit te krij gen, zonder er echter den koopprijs voor te betalen. Het blijft voor hem evenwel een raad sel, hoe iemand weten kan, dat er zich kostbare diamanten aan boord bevinden. Eerst op het allerlaatste oogenblik immers zijn zij op het schip gebracht. En ook zijn reis heeft hij voor iedereen geheim gehou den. Weliswaar wordt de wereld ©r schier el- ken dag door courantenberichten op voor bereid, dat op verschillende data in de groote badplaatsen van het continent, in Deauville en in Norderney, in Scheveninr- gen en in Biarritz, in Zoppot en in Juan-les- Pins, groote diamantfeesten zullen worden gehouden, maar op welke wijze de juwee len daarheen worden getransporteerd, is slechts bekend aan hen, die de vergade ring in het Century Hotel te Antwerpen hebben bijgewoond. Zou daarvan nu toch iets zijn uitgelekt?Zou reeds nu een van de internationale diamantdieven hem op de hielen zitten? Jean Martin, de bekende Belgische de tective, die zich in het bijzonder onder scheiden heeft bij de opheldering van dia man tdiefstallen, wordt om zijn meening gevraagd. Als men bij een specialist naar het een of ander informeert, zal hij nooit kort en bondig antwoorden: Dat weet ik niet. Ge woonlijk maakt hij er zich af met de op merking, dat hij over het onderhavige ge val een eigen meening heeft, waarover hif zich echter nog direct kan uitlaten, iets dergelijks. Dat wekt bewondering en ver trouwen. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1935 | | pagina 9