Wintersport op de Zugspitz
Te Deventer had Dinsdag voor he» Gemeentebestuur de plechtige overdracht
plaats van het gerestaureerde Carillon van de St Lebuinustoren
He* wintersport,elzoen op de Zugspitz Is begonnen met ski- «en Pe^eel hf Waterlooplein te Amsterdam is Dinsdagmiddag een
wedstrijden, waaraan door meer dan 70 bekende springers werd s,ellln9 met een Sroot aantal marktkramen ingestort waarbij een man werd
deelgenomen. - Een der deelnemers In actie 9edood Het Politieonderzoek
De -Kerkplein" is thans zooveel lichter gemaakt, dat het schip bij
hoog water gedeeltelijk drijft. Een foto van de -Kerkplein' bij
hoog wa'er
Het gemeentebestuur van Meppel heeft aan de psychiatrische inrichting
Maasoord te Poortugaal (Rotterdam) twee herten geschonken, waar
voor een hertenpark is aangelegd
Iniandsche gardisten bewaken de inzendingen op de koloniale ten
toonstelling, welke In het Grand Palais te Parijs gehouden wordt
FEUILLETON.
ALS IEMAND
VEPRE REIZEN DOET
Een avontuurlijk verhaal van drie
studenten.
door
ARNOLD BARTEL.
(Nadruk verboden).
10)
Onkruid heeft intusschen onwillekeurig
een der snippers glad gestreken en leest
in het Duitsch: „Uithangbord Tricotgraaf".
Verwonderd kijkt hij op en vraagt: „Was
het werkelijk de notenkraker, die daar naar
beneden gegooid heeft?"
Natuurlijk, antwoordt Volkers. Er is
immers niemand anders op het bovendek.
En bovendien zag ik met hoeveel belang
stelling hij dit briefje las.
Dan schijnt hij toch wel Duitsch te
kennen't Lijkt me overigens wel een
zeer merkwaardig briefje.
De nieuwsgierigheid van het drietal is
opgewekt en aangezien zij op dit oogen-
blik toch niets beters te doen hebben, be
sluiten zij een poging te doen deze interes
sante puzzle op te lossen. Zij leggen de pa
piersnippers zoo goed mogelijk aaneen en
als z(j daarmee gereed zijn, slagen zij er
in het volgende te ontcijferen: ..Lynxeieren
Voorzichtig Uithangbord Tricotgraaf in
harde schaal".
Dat lijkt wel wat op geheimschrift,
meent Snavel die zich levendig voor het
geval interesseert.
Laat nu eens zien, wat je kan philo-
loog, vertaal dat eens, pleegt Volkers.
Wie kan nu toch dien tricotgraaf in
dien harden schaal zijn, waarvoor ge
waarschuwd wordt? peinst Diesel en on
willekeurig denkt hij daarbij aan den eor-
recten gentleman, die in Antwerpen uit
een auto gestapt is en zich sindsdien steeds
in Nini Collyn's nabijheid ophoudt. Maar
waarom zou men dien man tricotgraaf noe
men? Daarvoor weet Diesel geen ver
klaring te vinden. Nochtans neemt hij
zich ernstig voor Nini zoo spoedig moge
lijk te waarschuwen.
Tot zijn spijt krijgt hij daarvoor voor-
loopig geen gelegenheid. De „Ukami"
bevindt zich thans in het Kanaal, de zon
is achter dichte wolkenbanken schuil ge
gaan en het begint te regenen. Het water
neemt de kleur aan van inkt. Lange gol
ven slaan omophoudelijk tegen den ijze
ren scheepsromp. Het schip begint zacht
jes te schommelen, de wind wordt steeds
krachtiger en hoe meer zij de golf van
Biscaye naderen, roe ruwer wordt de zee.
Aanvankelijk wordt deze onverwachte
weersverandering in de toeristen-klasse
met vreugde begroet. Onkruid, die oprecht
naar een echten storm verlangd heeft, het
onderwijzeres je dat naar Afrika wil, voor
aan den boeg naast Snavel staat, en de
win door haar donkere krullen laat spe
len. de jonge jurist zij allen spitsen zich
op de dingen, die komen zullen. Maar de
dierenhandelaar, die reeds meerdere zeerei
zen achter den rug heeft, tempert de vreug
de onder het jonge geslacht. Dat betee-
kent vooi de maatschappij een belangrijke
besparing op den proviand, zegt hfj met
een veelbeteekenenden blik op de woe
lige zee. Ik ben benieuwd hoeveel er
vanavond bij het diner zullen ontbreken.
Zijn woorden schijnen bewaarheid te
zullen worden, want al spoedig verdwijnt
de dikke slagersvrouw als eerste slachtof
fer in haar hut. Een kwartier later volgt
Sliskowitsch haar voorbeeld. Snavel's ge
laatskleur begint een bedenkelijken groe
nen tint aan te nemen en hij ziet zich,
zeer tot zijn spijt, genoodzaakt het onder-
wijzeresje aan den assessor over te laten.
Maar ook dezen laatste wordt het spoe
dig te machtig en een minuut later strom
pelt hij reeds in zijn hut binnen.
Bij het diner is in de Toeristenklasse
slechts één van de acht tafels gedekt Daar
aan zitten de dierenhandelaar, een spoor
wegambtenaar uit Zuid-Afrika, die met ver
lof naar Europa is geweest. Lou Volkers
en Hilde Boersma, de onderwijzeres
In de eerste klasse ziet het er nog troos-
teloozer uit. Behalve de officieren en een
tweetal passagiers is daar niemand meer
in staat zijn hut te verlaten. De heer Pir-
zel heeft reeds bij de eerste teekenen van
een naderenden storm, toen iedereen zich
daarover nog grapjes veroorloofde, ver
schijnselen van zeeziekte geconstateerd.
Toen het schip eerst flink begon te schom
melen en hij de hulp van den scheepsdok
ter meende te moeten inroepen, kreeg hij
echter tot zijn ontzetting te hooren, dat
deze eveneens zijn eerste zeereis maakte
en zelfs de ziekste man aan boord was.
Den volgenden morgen is het nog erger
en zoo komt het, dat dit verhaal zoolang
de „Ukami" zich in de Golf van Biscaye
bevindt, onderbroken moet worden. Bij
Kaap Finisterre zet de geschiedenis weer
in.
Men verschijnt weer aan het ontbijt. Elk
een verzekert, dat hij bijna in 't geheel
niet van de zeeziekte te lijden heeft ge
had maar intusschen werpt men aan
boord medelijdende blikken in de richting
van een aantal Portugeesche sardinen vis-
schers, die in hun kleine stoombootjes nog
steeds heftig schommelen, terwijl de
„Ukami" alweer rustig het water klieft.
Allen aan boord verheugen zioh over de
zon, die thans meedoogenloos haar stralen
werpt op de Portugeesche kust. De zee is
van kleur veranderd en ziet nu groen; het
kustlandschap is vlak en rotsig. Door den
kijker ziet men een aantal armelijke wo
ningen in een visschersdorp.
Voor aan den boeg zijn een paar tim
merlieden bezig een zwembassin in elkaar
te zetten. Het is niet bepaald groot; met
één flinke slag zwemt men van de eene
zijde naar de andere. Het geheel heeft dan
ook meer van een groote badkuip en zelfs
het groene zeildoek, dat den zeebodem
moet imiteeeren, is niet in staat dit minia
tuurbassin in de achting van de passa
giers te doen stijgen. Nochtans worden de
goede bedoelingen van den gezagvoerder
van de „Ukami" gewaardeerd. De warme
zuiderzon dwingt als het ware tot het ne
men van een bad en vooral de jeugd laat
zich niet onbetuigd.
De prominente figuren der eerste klas
se, Hendrik van Berquem met zyn frisch,
lachend gezicht, de groote reeder met zijn
elegante jonge vrouw, de Baltische baro
nes met haar eenzame dochter, de oude,
eens beroemd geweest zijnde operazanger,
Gotlieb Pirzel en de heer Popodtschi, z(j
allen kijken van het door glas beschutte
bovendek toe, hoe het jonge geslacht, dat
geen klasse-onderscheid kent, zich in het,
met zeewater gevulde bassin amuseert
Ook Nini Collyn bevindt zich onder de
badenden en wanneer allen, als een goud-
visch in een kom, eenige malen het bas
sin hebben rond gezwommen, vlijen ze
zich op het dek in de zon.
Harry Diesel heeft voor de knappe
Vlaamsche zijn badmantel uitgespreid en
z(j neemt dit aanbod in dank aan. Hij
gaat naast haar zitten op de warme plan
ken van het dek, kijkt toe, hoe zij haar
blauwe badmuts afneemt haar lang, blond
haar schudt en zich daarna op den rug
uitstrekt.
De anderen liggen en zitten allen een
eind van hen af en Harry acht dan ook
het oogenblik gunstig.
Ik moet u iets vertellen, zegt hij, zich
geheel tot Nini wendend, wat voorloopig
nog geheim moet blijven. U mag er met
niemand over sprekenIk heb, toen wij
nog om het eiland Wight voeren, dank zij
een speelsche bui van den wind, een merk
waardig briefje in handen gekregen. Het
waren aanvankelijk slechts snippers papier,
maar wij hebben een en ander zoover
in elkaar kunnen passen, dat er ten slot
te een waarschuwing uit te lezen viel tegen
een tricotgraaf in harden schaal", die als
„uithangbord" dienst zou doen.
Nini Collyn barstte in een schaterlach
uit, maar Diesel protesteert heftig tegen
dit gebrek aan ernst.
U moet niet denken, dat ik een grapje
maak. Als ik er niet van overtuigd was,
dat u gevaar dreigt, zou ik het zeker
vóór me hebben gehouden. Er staat op dat
briefje ook iets over lynx-ei-ue'* en ik ge
loof vast en zeker, dat een e: ar der ver
band houdt met dat geheimzirr ge kistje,
dat in Antwerpen aan boord gebracht is.
("Wordt vervolgd).
