De „Oriol" naar de West.
De waterkeering te Teddington is overbelast bij den afvoer van
het overtollige water uit den bovenloop van de Theems, die
door den regen der laatste dagen sterk gezwollen is
FEUILLETON.
ALS IEMAND
VERRE REIZEN DOET
Een avontuurlijk verhaal van drie
studenten,
door
ARNOLD BARTEL.
(Nadruk verboden).
5)
Dan beginnen de machines te werken;
als een panorama glijden de huizen en ker
ken van Antwerpen, de Oceaanstoomers,
die in de Schelde liggen, de kranen en op
slagplaatsen voorbij.
Een schip kiest zee.
Terwijl alle verrekijkers en fototoestel
len in werking worden gesteld en de pas
sagiers zich vermeien in den aanblik der
steeds meer verdwijnende stad, begeeft
Alexander Pododotschi zich naar de hut
van den marconist om daar het volgende
radiotelegram voor Londen op te geven:
Eieren onderweg. Koopers verwacht
Southampton. PopodotschL
En nog dienzelfden dag worden op het
kantoor te Londen van de Zuid-Afrika-lijm
twee passagiersbiljetten Southampton-Mar
seille geboekt.
Aan de trap, die van de hutten der Toe
ristenklasse naar de eetzaal leidt, hangt een
zwart bord. Op dit bord wordt melding
gemaakt van te organiseeren uitstapjes aan
den wal. Nóg bevat het een opwekking om
in een „first class autocar", van alle gemak
ken voorzien inclusief diner vanuit
Antwerpen de Belgische slagvelden te be
zichtigen. Een interessant bezoek aan goed
onderhouden loopgraven, prikkeldraadver
sperringen en granaattrechters wordt door
flinke zakenmenschen in 'uitzicht gesteld.
Harry Diesel heeft zich gisteren reeds
over deze grove reclame op dit bord geër
gerd; vandaag echter ergert hij zich over
een ander waarop zoowel in het Duits ch
als in het Engelsch met groote letters te le
zen staat:
Het is den pasagiers der Toeristenklasse
verboden het dek der eerste en tweede
klasse te betreden.
Diesel is woedend. Nu is zoowaar, als
door een wonder het meisje, waarom hij
bijna van zijn reis naar Afrika had afge
zien, aan boord gekomen en nu staat hier,
dat het verboden is haar te naderen. Want
Nini Collijn reist eerste klasse.
Harry Diesel heeft uit principe een anti
pathie tegen spreekwoorden. Toen hij nog
op het gymnasium was, had hij over alle
bestaande spreekwoorden een opstel moe
ten maken, slechts één uitgezonderd: „Ver
boden vruchten smaken het best". Geen
enkele leeraad had gedacht, dat hij daar
over iets zou weten te vertellen, maar juist
dat spreekwoord zou hij uitstekend heb
ben kunnen behandelen.
Dat blijkt ook nu weer, want de waar
schuwing negeerend en zichzelf wijs ma
kend, dat slechts een brutaal mensch de
halve wereld heeft, slaat hij den weg in,
welke naar de verblijfplaats der uitverko
renen op deze aarde leidt.
Door de leege eetzaal der Toeristenklas
se, welke tevens als ontspanningslokaal
dienst doet en waarin op dit oogenblik
door eenige mannelijke medepassagiers in
een verborgen hoekje een robber bridge
wordt gespeeld, komt hij op het promena
dedek. Hij loopt langs de keukens, ziet hoe
de koks in hun witte jassen en hooge mut
sen lepels en pannen hanteeren en ruikt
de spijskaart voor het diner.
De „Ukami" drijft nog steeds op de
Schelde. De vlakke oevers zijn nu verder
weg; in de verte ziet men sappig groene
weiden, roode Holandsche boerenofsteden
en een paar windmolens. De lucht is grijs,
aan dek is het tamelijk winderig en Diesel
verheugt zich, als alle landrotten, die voor
het eerst zeewater ruiken, op een „gezellig
stormpje" straks in open zee.
In het voorbijgaan werpt hij een blik in
de eetzaal der 2e klasse. Het is er wat
eleganter en ruimer dan in die van de
Toeristenklase. Een paar stewards zijn be
zig de tafels te dekken voor het diner, dat
om zes uur geserveerd zal woeien.
Boven een breede, openstaande deur ont
waart hij eindelijk een koperen bord met
het opschrift: I Klasse.
Hier ben ik er, denkt hij, steekt zijn
neus in de hoogte, struikelt over den drem
pel en voor hij het goed en wel beseft,
is hij binnen. Het is een soort hall, geheel
in wit en goud gehouden, met dikke, roo
de tapijten rieten stoelen en palmen. In
glazen vitrines ligt een bonte verscheiden
heid aan reislectuur uitgestald. Op een
I bord wordt meegedeeld, dat de „Ukami"
I in radiotelegrafische verbinding is met
Southampton, Norddeich en Scheveningen-
Haven. Een breede, zorgvuldig met loopers
bekleede trap leidt zoowel naar boven als
naar beneden.
Een steward, die een tablet met gevulde
glazen torst, draaft voorbij zonder notitie
van hem te nemen. Harry Diesel's gevoel
van eigenwaarde ontwaakt. Men ziet dus
niet aan zijn neus, dat hij eigenlijk maar
tusschendek-passagier is.
Nu moet hij een besluit nemen. Naar bo
ven of naar beneden. En daar hij iemand
van beneden de trap hoort opkomen, be
sluit hij naar boven te gaan.
De man, die van beneden komt, blijkt
een lid van de scheepskapel te zijn. Hij
perst zijn lippen in het mondstuk van een
trompet en geeft het eerste signaal voor
het diner. En zoo wordt Diesel's heimelijk
bezoek aan de eerste klasse als het ware
met pauken en trompetten aangekondigd.
Hij bevindt zich plotseling temidden van
een zwerm opgeschrikte menschen, die
kaart en schaakspel, conversatie en flirt
onderbreken om zich voor het diner te
gaan gleeden.
Hij bemerkt niet, dat de Baltische baro
nes, in gezelschap van haar dochter, hem
door haar lorgnon een critischen blik toe
werpt en evenmin dringt het tot hem door
dat de heer Pirzel eenige verontschuldigin
gen stamelt en vergeefsche moeite doet
zijn embonpoint tusschen hem en de deur
door te wringen. Hij ziet slechts Nini Col-
lijn, die midden in de salon met twee hee-
ren in druk gesprek gewikkeld is. Zij staat
met den rug naar hem toe, zoodat zij hem
niet ziet.
Een van de beide heeren is Hendrik van
Berquem, een slanke, gedistingeerde ver
schijning Hij heeft een frisch, glad gescho
ren gezicht, blond haar, dat aan de sla
pen reeds grijst, vriendelijke, blauwe oogen
en om den energieken mond een lachje,
waaruit men gevoegelijk mag concludee-
ren, dat hij het gezelschap van het knap
pe meisje zeer op prijs stelt.
De andere heer is veel jonger. Hij is de
zelfde als die, waarmee zij aan boord
kwam. Ongerust vraagt Diesel zich af, of
hij misschien haar echtgenoot of haar ver
loofde is, en tevergeefs spant hij zich in
om een gladden ring te ontdekken. Voorloo-
pig blijft hij in het onzekere, maar dat
dat aan zijn groeiende antipathie jegens
dezen vreemdeling niets af. Hij heeft uit
principe een afkeer tegen dit Romaansche
mannen type, het spiegelgladde, zorgvul-
ig gescheiden zwarte haar, het Menjou-
snorretje en het overdreven getailleerde,
maar overigens correct passende colbert,
En jegens dezen man is die afkeer nog
grooter.
Onverwacht neemt Nini Collijn afscheid
van de beide heeren. Maar Onkruid's hoop,
dat zij nu zijn richting zal uitkomen, gaat
met in vervulling. Door de deur aan de
overzijde verlaat zij de salon.
Zoo spoedig geeft hij den moed echter
niet op. Hij slingert zich langs tafeltjes en
de vele fauteuils dwars door de salon en
snelt haar na. Door de deur komt hij in
een smalle, spaarzaam verlichte gang,
waarin hij zich de le klas hutten bevinden,
hij is juist op tijd om te zien hoe zij in
een daarvan verdwijnt
Eeuwige pech
Gelukkig is op elke deur een klein, wit
kaartje bevestigd, waarop de steward in
zijn mooiste schoonschrift den naam heeft
geschreven van den tijdelijken hutbewoner.
En zoo leest Harry Diesel:
Miss Nini Collijn
Naar Marseille.
Zacht en verliefd fluistert h\j den naam
voor zich heen.
(Wordt vervolgd).
Een militair vliegtuig uit Soesterberg moest Woensdagmiddag bij den spoordijk Oud-minister Van Dijk (tweede van rechts) is Woensdag uit Ned Indid
onder de gemeente de Bilt een noodlanding maken en werd daarbij nagenoeg .i n t
geheel vermeld - Het wr.k wordt naar Soesterberg getransporteerd ,e den Hm9 'enuggekeerd. De aankomst In de restdenba
Mei oe laaisie oeionstorung voor het Noordelijk landnootd van de meuwe
Moerdijkbrug is men Woensdag begonnen, bij we ke gelegenheid m het bijzijn
van de burgemeesters der omliggende gemeenten de vlag op het weik werd
De .Oriol het te Schiphol omgebouwde vliegtuig de .Oehoe*, is
Woensdag m het s s „Alkmaar"' te Amsterdam ingeladen om naar
West- Indië vervoerd te worden Het gevaarte wordt aan boord
geheschen
Het doodelijk auto-ongeluk te Heesch bij Oss. De luxe auto, welke
geheel vernield werd door de ontzettende botsing