HET 3 OCTOBERFEEST ZONNEGLANS IN VRIJDAG 4 OCTOBER 1935 DE LEIDSCHE COURANT TWEEDE BLAD - PAG. 5 Tn angst en vreeze wend naar het 3 Octo ber! eest 1935 uitgezien. De regens der laatste weken hadden de vooruitzichten wel bitter slecht gemaakt en tochde weergoden zijn ook ditmaal mèt de feest vierders, mèt de 3 Octobervereenigïng ge weest. Alle sombere voorteekenen ten spijt is oik ditmaal het feest der Sleutelstadbe woners geslaagd. Van begin tot einde wer den de feestelijkheden door buitengewoon weer begunstigd. In zooverre week de herdenking van Lei den's Ontzet gelukkig niet af van die in de laatste jaren, was zij zelfs beter te noemen, want in voorgaande jaren werden de feestgangers of 's avonds bij de taptoe of op den feestdag zelf nogal eens verrast door een regenbuitje. Toch hadden velen blijkbaar wel regen verwacht, want de drukte leek ons niet zoo groot, als we wel gewend waren. Dat neemt echter niet weg, dat er toch behalve de stadgenooten-feestelingen weer dui zenden en tienduizenden vreemdelingen op de been waren, die van heinde en verre aangevoerd met treinen en trams, auto's en autobussen, of per fiets naar de stad geped deld waren. Slechts in den avond, tusschen 9 en 10 uur viel nog 'n dikke bui, doch de stemming der feestgangers liet zich daar door niet bederven, voor zoover er van stemming sprake was. We laten thans in het kort een over zicht der feestelijkheden volgen. De TAPTOE. Het was aan den vooravond van 3 Oc tober droeg en dat was 'n feit van be tee kenis, want dat waren we de laatste dagen niet meer gewend. Het zou ook inderdaad jammer geweest zij-n, indien de regen nu reeds als spelbre- ken zou zijn opgetreden. Daarvoor was de taptoe te mooi. De deelname toch, welke welhaast ieder jaar grooter schijnt te wor den, overtrof dezen keer alle verwachtin gen. De Kaasmarkt, waar vanaf 8 uur de verzameling en opstelling der deelnemers plaats vond, liep vol. Zij naderden dicht de 1500, want alleen de vereenigingen, die zich hadden opgegeven benaderden reeds de 1000 deelnemers (sters), waarbij zich nog de studentencorporaties voegde en de ver schillende muziekvereenigingen. Achter de muziek van Werkmans Wils kracht reed de gouden koets van de ge meente, die tot heden steeds in de Laken hal een plaatsje had gevonden. Daarachter volgde achtereenvolgens het bestuur der 3 Octobervereeniging, het collegium van" het L. S. C., de commissie van orde en ver- tegenwoordigers der sociëteit Minerva en het kroegbestuur, het bestuur der V. V. S. L., vervolgens alle onderafdeelingen van het Leidsch Studentencorps met vaandels, 'n honderdtal leden der V. V. S. L., de mu- ziekvereemging Perosi, Brunhilde, de Ned. Chr. Padvindersver., de Princevlag, de Ned. Bond van Chr. Fabrieks- en Transportar beiders, de Harmonie-vereeniging Athalia, de Chr. Hist. Jongeren Groep, de Ned. Chr. Padv. Groep I Trekvogels, de Padvinders- bond „Bedden en Dienen", de Ned. Meisjes- club, de Ned. Padvinders, de Leidsche Wandelsportver., het Nationaal Jongeren Verbond, de Vereeniging Koninginnedag, de Leidsche Chr. Harmonie Ver., de Leid sche Chr. Oranjever., de Oranje Garde, de Wandel ver. Patria, de Mondharmonicaclub Kunst en Genot, de Dames Gymnastiek ver. Klimop, de Chr. Gymnastiek- en Scherm- vereeniging D. O. S., de St. Pancras Kruis vaart, de Meisjesver. Voor onze Koningin, M. H. D. S. Desper eert niet, Emtegees, de Leidsche Gymn. Bond Uno Sumus Animo, de Leidsche Chr. Gynm.ver. Spes, Bestuur Nut en Vermaak,'de Harmoniekapel T. en D., de R.-.K. Sportver. Rood Wit, de Gymn- ver. Jeanne d'Arc, de Leidsche Meccano Club, de R.-K. Sportver. De Bataven, de Kath. Jongens Centrale, de Chr. Jongelings ver. Levendaal en het Leidsche Harmonie gezelschap „De Post". (De Graal nam dit Optocht, welke aller bewondering afdwong jaar niet aan de taptoe deel, wegens rouw na het overlijden van Mgr. Aengenent). Het lijkt wel, of de deelname aan de taptoe elk jaar grooter wordt, ook al is dit groeien voornamelijk een gevolg van de meerdere deelname van padvinders en sportvereenigingen. Intusschen, het mag gezegd worden, dat de deelnemende ver eenigingen, die 'n heelen stoet vormden, 'n kranigen indruk maakten. De verlichting door middel van lampions, lantaarns en fakkels deed het heel goed en gaf vooral op de donkere straten een fantastischen aanblik. Op het Rapenburg werd even halt ge houden bij het gemeentehuis, waar de burgemeester, mr. A. van de Sande Bak- huyzen, namens de gemeente de Gouden Koets overdroeg aan het bestuur der 3 Oc tobervereeniging, welk onverwacht ge schenk waartoe de gemeenteraad onlangs in geheime zitting besloot onder dank door den voorzitter der 3 Octobervereeni ging, den heer W. van der Laan, werd aan vaard. De vereeniging zal voortaan dus bij voorkomende gelegenheden van de Gouden Koets een ruim gebruik kunnen maken. Langs het Rapenburg en de Doezastraat vervolgde de stoet zijn weg naar het ver lichte v. d. Werffpark, waar het beeld van Leiden's grootsten burgemeester door schijnwerpers hel werd verlicht. Hier, aan den voet van v. d. Werff's beeltenis, werd de taptoe gehouden, wel willend aangeboden door de Harmonie Ka pel „Werkmans Wilskracht" onder leiding van den heer Ger. Dirk. Na deze plechtigheid vertrok de stoet weer om het laatste gedeelte van de rou te af te leggen en het was alweer raat, toen op de Kaasmarkt het einde kwam. Intusschen, de feeststemming zat er reeds in en moe deelnemers (sters) zoowel als publiek trok men naar huis. Het vooravondfeest was wonderwel ge slaagd en de nacht daalde over de Sleutel stad in feestroes. De nacht bracht weer regen, felle regen en.kou. Daar kunnen degenen, die den nacht op straat moesten doorbrengen vanwege hun beroep, van meespreken. De Oostenwind reeds des avonds was het frisch maakte het nachtelijk buitenver blijf verre van aangenaam. REVEILLE EN KORAALMUZIEK. Als steeds gistermorgen weer vroeg dag. De politie paraat als altijd bevond zich te 7 uur met haar muziekkorps onder leiding van den heer M, Bolderdijk weer op het bal con der Stadsgehoorzaal en het gebruikelijke programma werd weer voor de toehoorders afgewerkt. Deze leken ons niet zoo talrijk als het vorig jaar, maar geleidelijk kwamen er toch al weer meer feestgangers op de been en het feest was weer begonnen. Verkoopers met knopjes, lintjes en strikjes in oranje, rood, wit en blauw en de Leidsche kleuren, met feest- stokken en allerlei andere gelegenheidsar tikelen doken als 't ware van alle kanten op en toen het tegen acht uur liep waren de hoofdstraten der stad alweer zwart van de menschen. De koraal-muziek, onder leiding van den heer Leo Mens, in het van der Werffpark te 8 uur aangevangen en begeleid door het muziekgezelschap „Orpheus", mocht zich dit jaar in 'n bijzonder groote deelname verheugen. Behalve het gewone koor van zangers en zangeressen verleende ook dë Christelijke zangvereeniging „Ex Animo" ditmaal volledig haar medewerking, het geen aan de uitvoering zeker ten goede kwam. Na de afwerking van het programma sprak de voorzitter van het zangerscomité, de heer Smit, op de gebruikelijke wijze een woord van dank tot den burgemeester, die wederom van zijn belangstelling had doen blijken en verzocht hem uit naam van zangeressen en zangers een lauwerkrans te willen aanvaarden om deze te hechten aan het standbeeld van v. d. Werff. In een hartelijk dankwoord, waarin de burgemeester tevens wees op de belang rijkheid van dezen dag en speciaal van den inzet der feestelijkheden op deze wijze, bracht spr. namens de burgerij dank voor dit blijk van goeden burgerzin en begaf zich daarna naar het standbeeld om de krans er aan te hechten. Hierna werd tot slot het Wilhelmus# ge zongen en de massa belangstellenden ver spreidde zich weer door de stad. CITDEELING HARING. EN WITTE BROOD, KINDERFEEST, MUZIEK- OMMEGANGEN. Te half acht was bereids een aanvang gemaakt met de uitreiking der gebruike lijke feestgave van haring en wittebrood in het Waaggebouw, waarvoor zich dezen keer 3276 personen hadden aangemeld. De vele dames en heeren van de Commissie van Regeling en Uitvoering hadden hier weer de handen vol, om de vele bezoekers (sters) zoo spoedig mogelijk van het noo- dige te voorzien. De firma Wed. van Nelle voegde btf de feestgave weer gratis koffie en tabak. Op den Heerensingel ving te 8.15 uur hot kinderfeest aan, ditmaal bestaande uit wedstrijden op rolschaatsen voor jongens en meisjes. Het was voor de eerste maal, dat eenig deel der feestviering zoover buiten het centrum der stad werd gehouden, maar 't mag gezegd, dat de belangstelling er niet geringer om was. De wedstrijden, welke werden opgeluis terd door het Urker Muziekkorps, hadden een vlot verloop en fel is er om de prijzen gestreden, terwijl er vooral by het schoon- rijden soms heel goed werd gereden. De resultaten zijn als volgt: Hardrijden jongens Afd. I: Nico van Groeningen, 2 H. L. Boter. Idem Afd. II: 1. H. Wasser, 2. Nic. BJonk, 3. H. van Ringen. 4. H. den Ouden. Idem Afd. Ill: 1. T. Schöttelendreier, 2. Jan Bon. Hardrijden meisjes: 1. Anneke Witmans, 2. Adri van Dorsten, 3. Agnes Avenarius. Schoonrijden: 1. Jac. Sloos, 2. H. Was ser, 3. Anneke Witmans, 4. Marietje Vos. In de stad was het den morgen leven diger dan anders. Reeds te half negen maakte de Leidsche Chr. Harmonie-Vereeniging een rondgang door de stad, waarbij vertrokken werd van het monument aan de Jan van Hout kade, terwijl de Mond Accordeonclub „Kunst én Genot" van de Munnikenstraat vertrok. Voorts had te half twaalf vanaf het Sta tion de feestelijke intocht van het Urker Muziekkorps, „Adrianus Valerius" plaats. Het gezelschap werd daar verwelkomd door het 3 Octoberbestuur, terwijl ook de vertegenwoordiging van de Vereeniging „Alkmaar Ontzet" zich hier presenteerde. In optocht ging het dan naar het Rapen burg, waar bij het gemeentehuis door den burgemeester de begroeting plaats had. Daarna werd het gezelschap op de Socië teit „Minerva" ontvangen door de Com missie van Orde en Vertegenwoordiging der Sociëteit. Op het Lunaparkzijn we niet ge weest, maar te oordeelen naar de meer dan vuile schoenen en kousen van degenen, die er wel zijn geweest, moet het er on danks alle mogelijke hoeveelheden hulp middelen van zaagsel, koolasch en stroo vuil zijn geweest. Alleen het bestrate ge deelte was natuurlijk perfect in orde, maar' weinigen lieten zich door het minder goe de deel afschrikken en men vond over het algemeen, dat het nogal meeviel.. Rond 12 uur werd het weer stiller in de stad. Café's, restaurants en andere eetge- legen heden liepen voL Eerst moest de in wendige mensch versterkt worden, daarna kon men zijn aandacht weer schenken aan de middagfeestviering. DE OPTOCHT. Dos middags beeft de Oostersdhe Heer- söher Haroen-alnRazjid, de Kalief van Bagdad bet feestvierende Leiden met een bezoek vereerd. En nademaal alles wat Oostersch is èn heerscbend volgens onze nudhitere Westersahe begrippen in pracht en praal zijns gelijke niet kent, werd dit 'n welkome aanleiding voor het bestuur der 3 October-weneeniiglkig dezen Oosterschen potentaat met heel zijn gevolg van groot viziers en haremwachters, slaven en slavin nen den volke te vertoornen. Het is won derlijk boe het bestuur der 3 Oct ober-ver - eeniging ieder jaar zich zelf weer weet te overtreffen en met dit sprookje uit de 1001 Nacht heeft zrij wel een bijzonder goede greep gedaan. De feestvierende Leidenaars hebben het sprookje dat Sheherazade van den 611den tot den 612sten nacht vertelde met eigen oogen gezien. Het was 'het verhaal van Alladan en de wonderlamp. Van Al lad in, die maar een. eenvoudige zoon van een nog eenvoudiger kleermaker was. Maar Ailadin, als hij de gewaden van de (burgers van Bagdad sneed, droomde van grootheid en rijkdom. En zie, een machtig toovenaar komt zijn wenschen vervullen. Hij brengt Ailadin bij een ravijn en stelt hem na eenige Ooster- sche en geheimzinnige handelingen in het 'bezit van een wonderlamp, waarmee hij al zijn wenschen zal kunnen vervullen. Deze lamp was nu de beroemde wonder lamp. Men behoefde slechts op het metaal der lamp te wrijven ol de geest kwam on middellijk te voorschijn, die dan op ge dempte toon hem vroeg: Wat wensoht gij AHadin? Het bezit van dien lamp was nu voor het arme gezin van den kleermaker Mustafa een bron van rijkdom geworden en zou voor Ailadin het middel zrijn dat hem naar de verwezenlijking zijner droomen en wen schen zou voeren. Op zekeren dag nu zag Ailadin een hof stoet naderen.. Het was, zooals hem werd medegedeeld, de dochter van den Sultan, Prinses Badroulboudour, die met haar hof houding op weg was naar het bad. In de verschijning van deze jonge vrouiw zag hij nu de wensdh zijner droomen ver wezenlijkt en besloot, nu hij over onmete lijke rijkdommen de beschikking had, haar tot zijn vrouw te nemen. Hij nam daartoe zijn moeder in dien arm en verzocht haar naar den Sultan toe te gaan en te vragen zijn dochter, de Prinses, als bruid voor haar zoon te willen bestem- Alfladin's moeder voldeed aan zijn "ver zoek nadat hij, hiertoe door zijn wonder lamp in staat gesteld, haar mede gaf een groote zilveren vaas, gevuld met de kost baarste edelste enen, als geschenk voor prinses Badroulboudour. Dit zeer kostbare en zeldzame geschenk maakte aan bet bof van den Sultan wel een zeer bijzonderen indruk, zoodat na eenig be raad van den Sultan en zijn dochter, Ai ladin's moeder het ja-woord van den Sul tan mee naar huis mocht nemen. Overbodig hier te zeggen dat er nog een andere prins in 1 spel was, die ook tot de uitverkorenen van de prinses behoorde, doch dank rij bet gebruik van den wonder lamp, verdween deze huwelijks-candidaat van X toon eel. Nu kon Ailadin zijn opwachting aan het hof van den Sultan gaan maken en dank zij het bezit van de tooverlamp, deed hij dit met alle pracht en praal. In optocht gaat nu Ailadin, begeleid door 24 slaven, die elke een gouden schaal dragen, gevuld met de beerliijksdhte en mooiste edelsteenen, naar X paleis van den Sultan. Deze geschenken en de voorname statie naarmede deze den Sultan en zijn dochter werden aangeboden, gaven den Sultan de zekerheid dat zdjn dochter door het huwe lijk met Ailadin, een der rijkste vorstinnen van het land zou worden. Dit gaf bij hem den doorslag. De dag van het huwelijk kan worden vastgesteld en Ailadin had zich met be hulp der wonderlamp een prachtig paleis met tuinen en landerijen aangeschaft. Dan breekt de groote dag aan en zien wij den Sultan met groot gievolg zijn as. schoonzoon tegemoet rijden. Nu trekt Ailadin niet Oostersche pracht en praai, gezeten op een schimmel (het pro grammaboekje vermeldt ten overvloede dat deze schimmel wit is), omgeven door zdjn lijfwacht en een zeer groot aantal slaven, naar het paleis van den Sultan op. De slaven dragen, zakken vol goudstufle- ken en 'gouden schalen gevuld met diaman ten, pearlen en robijnen. Te midden van al deze schatten ver schijnt dan onder de tonen (neen feestgids- redacteur niet: onder de toornen') van toe passelijke muziek Prinses Badroulboudour, de bruid van Ailadin met haar geheele hofhouding en te midden der saamge- stroomde menigte wordt dan het huwelijk, van Ailadin met de prinses gesloten. Wat er verder geschiedde met Ailadin vermeldt de 3 October -opt odh/t niet. Dat Ailadin ad zijn rijke spullen weer kwijt- naakte en bij-na nog onthoofd werd interes seert den Leidenaars piet. Zij hebben alleen oog voor Haroen-al- rasQid, den Oosterschen schoonvader van den 'kleermakerszoon Ailadin, die in de eerste groep van deze prachtige optocht de hoofdschotel vormt. Vooraf gaan een stel prachtige Arabieren, op hun prachtige volibloedhengsten en daarachter de hovelingen alls: paleis wach ters, haremwachters, schatbewaarders, rechters en nog andere bruine hocgwaar- digheiddbekLeeders. Daarachter schoone slavinnen, het aangielaat zedig verbergend achter zedige sluiers. Haar schoonheid is alleen voor den Kalief. Zij reden te paard in sierlijke groen-witte zijden gewaden en moeten slechts matig verheugd zijn ge weest uit de stiKe en de rust van de haren» midden in de 3 Octoberfeesten te worden geworpen. Dan komt koning Sbaharyar van Per- zrë met Sheherazade, die dit sprookje ver telde. Een schoone groep van Oostersche edht'heid, waaraan zelfs de beulen niet ont breken. De koning is gezeten op een troon en omringd door zijn schoonste slavinnen. Vier schimmels trekken dezen waarlijk Oosterschen praalwagen. De hofhouding is compleet. En achter deze de weluitgedoste Tarta-arsdhe ruiterij onder aanvoering van Soliman Shach. W\j begrijpen nu eerst wat een broodje a la Tartare beteeken t. Dan komt er een gezellige familiegroep. Een groep burgers van Bagdad, die uit zijn. Pa en Ma Ailadin met h-un rijken zoon en een pluk burgers, die waarsehijtniijk van AJladin's schatten ook wat hopen te krijgen. De familie gaat voorop. Natuur lijk. En daarachter een bonte stoet van kooplieden en wat dties meer zij. Dan verschijnt er een wagen, -waarop AlLadrin gezeten is, omringd van zijn zeven goede geesten, beladen met 'kostbaarheden. Uit een grooten aarden pot stijgt wonder- rook omhoog. Ailadin draagt de wonder lamp. De wagen lijkt wel wat op een Aibes- syrnisch landschap, rotsachtig en met heu velen.. Ailadin is de Negus. Door haremwachters gedragen verschijnt dan Prinses Badroulboudour in een waar lijk prachtig „ebbenhouten" draagjstoeL Deze draagstoel is waarlijk zeer goed ge slaagd. En het is alleen maar jammer, dat er zoo weinig van. de Prinses te zien is. Die sluiers zijn beslist onpractisah. Schoone slavinnen en dienstvrouwen vol gen haar op weg naar het bad. We ziien dan nog weer eens Ma Ailadin, die voor haar zoontje den Sultan de hand van zajin dochter gaat vragen. Zij wordt gevolgd door 12 blanke en 12 negerslaven, die maar vast wat cadeautjes meenemen, om den Sultan gunstig te stemmen. Drie AlbessynisChe ruiters, die zeker nog gemist konden worden, sluiten deze groep. Dan volgt de prachtige groep, in X mid den waarvan de Sultan rijdt, die zijn as. schoonzoon tegemoet gaat. Alles is weer prachtig verzorgd. De hovelingen zijn schoon gekleed en de schoone kleuren der uilheeansdhe kleeding zijn een. lust voor het oog Dan Ailadin als bruidegom met bazuin blazers, Oostersdhe lijfwacht en een kameel die de geschenken torst. Deze kameel kam echter al'les niet torsen en daarom rijden, er nog twee wagens achter, een met 12 zwarte slaven die gouden schalen met edel gesteenten 'bij zich hebben, de volgende wagen met 12 blanke slaven brengt zak ken vol goud. De negers is het wonder kunnen echter de verleiding met weer- het veelkleurig gesteente, dat bij nader het veelkleurig gesteente, welke bij nader onderzoek 'bonbons blijken te rijm, maar legden de gekleurde en zilverpapiertjes weer nebjes terug om het gezicht niet te verstaren. Ben vam de schoonste wagens kwaon ten slotte in de negende groep en waarop de Prinses, onder een prachtige troonhemel gezeten was, gevolgd door een gewapende paleiswacht en Moorsöhe ruiterij. In geen' jaren heeft Leiden zulk een! schoone optocht gezien. Wel ifc Leiden ver wend wat 3 OctoberoptodhibeD bétretft, maar

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1935 | | pagina 5