HET 3 OCTOBERFEEST
ZONNEGLANS
IN
VRIJDAG 4 OCTOBER 1935
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
Tn angst en vreeze wend naar het 3 Octo
ber! eest 1935 uitgezien. De regens der
laatste weken hadden de vooruitzichten
wel bitter slecht gemaakt en tochde
weergoden zijn ook ditmaal mèt de feest
vierders, mèt de 3 Octobervereenigïng ge
weest.
Alle sombere voorteekenen ten spijt is
oik ditmaal het feest der Sleutelstadbe
woners geslaagd. Van begin tot einde wer
den de feestelijkheden door buitengewoon
weer begunstigd.
In zooverre week de herdenking van Lei
den's Ontzet gelukkig niet af van die in
de laatste jaren, was zij zelfs beter te
noemen, want in voorgaande jaren werden
de feestgangers of 's avonds bij de taptoe
of op den feestdag zelf nogal eens verrast
door een regenbuitje.
Toch hadden velen blijkbaar wel regen
verwacht, want de drukte leek ons niet
zoo groot, als we wel gewend waren. Dat
neemt echter niet weg, dat er toch behalve
de stadgenooten-feestelingen weer dui
zenden en tienduizenden vreemdelingen
op de been waren, die van heinde en verre
aangevoerd met treinen en trams, auto's en
autobussen, of per fiets naar de stad geped
deld waren. Slechts in den avond, tusschen
9 en 10 uur viel nog 'n dikke bui, doch de
stemming der feestgangers liet zich daar
door niet bederven, voor zoover er van
stemming sprake was.
We laten thans in het kort een over
zicht der feestelijkheden volgen.
De TAPTOE.
Het was aan den vooravond van 3 Oc
tober droeg en dat was 'n feit van be tee
kenis, want dat waren we de laatste dagen
niet meer gewend.
Het zou ook inderdaad jammer geweest
zij-n, indien de regen nu reeds als spelbre-
ken zou zijn opgetreden. Daarvoor was de
taptoe te mooi. De deelname toch, welke
welhaast ieder jaar grooter schijnt te wor
den, overtrof dezen keer alle verwachtin
gen.
De Kaasmarkt, waar vanaf 8 uur de
verzameling en opstelling der deelnemers
plaats vond, liep vol. Zij naderden dicht de
1500, want alleen de vereenigingen, die
zich hadden opgegeven benaderden reeds
de 1000 deelnemers (sters), waarbij zich nog
de studentencorporaties voegde en de ver
schillende muziekvereenigingen.
Achter de muziek van Werkmans Wils
kracht reed de gouden koets van de ge
meente, die tot heden steeds in de Laken
hal een plaatsje had gevonden. Daarachter
volgde achtereenvolgens het bestuur der
3 Octobervereeniging, het collegium van"
het L. S. C., de commissie van orde en ver-
tegenwoordigers der sociëteit Minerva en
het kroegbestuur, het bestuur der V. V. S.
L., vervolgens alle onderafdeelingen van
het Leidsch Studentencorps met vaandels,
'n honderdtal leden der V. V. S. L., de mu-
ziekvereemging Perosi, Brunhilde, de Ned.
Chr. Padvindersver., de Princevlag, de Ned.
Bond van Chr. Fabrieks- en Transportar
beiders, de Harmonie-vereeniging Athalia,
de Chr. Hist. Jongeren Groep, de Ned. Chr.
Padv. Groep I Trekvogels, de Padvinders-
bond „Bedden en Dienen", de Ned. Meisjes-
club, de Ned. Padvinders, de Leidsche
Wandelsportver., het Nationaal Jongeren
Verbond, de Vereeniging Koninginnedag,
de Leidsche Chr. Harmonie Ver., de Leid
sche Chr. Oranjever., de Oranje Garde, de
Wandel ver. Patria, de Mondharmonicaclub
Kunst en Genot, de Dames Gymnastiek ver.
Klimop, de Chr. Gymnastiek- en Scherm-
vereeniging D. O. S., de St. Pancras Kruis
vaart, de Meisjesver. Voor onze Koningin,
M. H. D. S. Desper eert niet, Emtegees, de
Leidsche Gymn. Bond Uno Sumus Animo,
de Leidsche Chr. Gynm.ver. Spes, Bestuur
Nut en Vermaak,'de Harmoniekapel T. en
D., de R.-.K. Sportver. Rood Wit, de Gymn-
ver. Jeanne d'Arc, de Leidsche Meccano
Club, de R.-K. Sportver. De Bataven, de
Kath. Jongens Centrale, de Chr. Jongelings
ver. Levendaal en het Leidsche Harmonie
gezelschap „De Post". (De Graal nam dit
Optocht, welke aller
bewondering afdwong
jaar niet aan de taptoe deel, wegens rouw
na het overlijden van Mgr. Aengenent).
Het lijkt wel, of de deelname aan de
taptoe elk jaar grooter wordt, ook al is
dit groeien voornamelijk een gevolg van
de meerdere deelname van padvinders en
sportvereenigingen. Intusschen, het mag
gezegd worden, dat de deelnemende ver
eenigingen, die 'n heelen stoet vormden, 'n
kranigen indruk maakten. De verlichting
door middel van lampions, lantaarns en
fakkels deed het heel goed en gaf vooral
op de donkere straten een fantastischen
aanblik.
Op het Rapenburg werd even halt ge
houden bij het gemeentehuis, waar de
burgemeester, mr. A. van de Sande Bak-
huyzen, namens de gemeente de Gouden
Koets overdroeg aan het bestuur der 3 Oc
tobervereeniging, welk onverwacht ge
schenk waartoe de gemeenteraad onlangs
in geheime zitting besloot onder dank
door den voorzitter der 3 Octobervereeni
ging, den heer W. van der Laan, werd aan
vaard. De vereeniging zal voortaan dus bij
voorkomende gelegenheden van de Gouden
Koets een ruim gebruik kunnen maken.
Langs het Rapenburg en de Doezastraat
vervolgde de stoet zijn weg naar het ver
lichte v. d. Werffpark, waar het beeld van
Leiden's grootsten burgemeester door
schijnwerpers hel werd verlicht.
Hier, aan den voet van v. d. Werff's
beeltenis, werd de taptoe gehouden, wel
willend aangeboden door de Harmonie Ka
pel „Werkmans Wilskracht" onder leiding
van den heer Ger. Dirk.
Na deze plechtigheid vertrok de stoet
weer om het laatste gedeelte van de rou
te af te leggen en het was alweer raat,
toen op de Kaasmarkt het einde kwam.
Intusschen, de feeststemming zat er reeds
in en moe deelnemers (sters) zoowel
als publiek trok men naar huis.
Het vooravondfeest was wonderwel ge
slaagd en de nacht daalde over de Sleutel
stad in feestroes.
De nacht bracht weer regen, felle regen
en.kou. Daar kunnen degenen, die
den nacht op straat moesten doorbrengen
vanwege hun beroep, van meespreken. De
Oostenwind reeds des avonds was het
frisch maakte het nachtelijk buitenver
blijf verre van aangenaam.
REVEILLE EN KORAALMUZIEK.
Als steeds gistermorgen weer vroeg dag.
De politie paraat als altijd bevond
zich te 7 uur met haar muziekkorps onder
leiding van den heer M, Bolderdijk weer
op het bal con der Stadsgehoorzaal en het
gebruikelijke programma werd weer voor
de toehoorders afgewerkt. Deze leken ons
niet zoo talrijk als het vorig jaar, maar
geleidelijk kwamen er toch al weer meer
feestgangers op de been en het feest was
weer begonnen. Verkoopers met knopjes,
lintjes en strikjes in oranje, rood, wit en
blauw en de Leidsche kleuren, met feest-
stokken en allerlei andere gelegenheidsar
tikelen doken als 't ware van alle kanten
op en toen het tegen acht uur liep waren
de hoofdstraten der stad alweer zwart van
de menschen.
De koraal-muziek, onder leiding van den
heer Leo Mens, in het van der Werffpark
te 8 uur aangevangen en begeleid door het
muziekgezelschap „Orpheus", mocht zich
dit jaar in 'n bijzonder groote deelname
verheugen. Behalve het gewone koor van
zangers en zangeressen verleende ook dë
Christelijke zangvereeniging „Ex Animo"
ditmaal volledig haar medewerking, het
geen aan de uitvoering zeker ten goede
kwam.
Na de afwerking van het programma
sprak de voorzitter van het zangerscomité,
de heer Smit, op de gebruikelijke wijze
een woord van dank tot den burgemeester,
die wederom van zijn belangstelling had
doen blijken en verzocht hem uit naam van
zangeressen en zangers een lauwerkrans
te willen aanvaarden om deze te hechten
aan het standbeeld van v. d. Werff.
In een hartelijk dankwoord, waarin de
burgemeester tevens wees op de belang
rijkheid van dezen dag en speciaal van den
inzet der feestelijkheden op deze wijze,
bracht spr. namens de burgerij dank voor
dit blijk van goeden burgerzin en begaf
zich daarna naar het standbeeld om de
krans er aan te hechten.
Hierna werd tot slot het Wilhelmus# ge
zongen en de massa belangstellenden ver
spreidde zich weer door de stad.
CITDEELING HARING. EN WITTE
BROOD, KINDERFEEST, MUZIEK-
OMMEGANGEN.
Te half acht was bereids een aanvang
gemaakt met de uitreiking der gebruike
lijke feestgave van haring en wittebrood
in het Waaggebouw, waarvoor zich dezen
keer 3276 personen hadden aangemeld. De
vele dames en heeren van de Commissie
van Regeling en Uitvoering hadden hier
weer de handen vol, om de vele bezoekers
(sters) zoo spoedig mogelijk van het noo-
dige te voorzien.
De firma Wed. van Nelle voegde btf de
feestgave weer gratis koffie en tabak.
Op den Heerensingel ving te 8.15 uur
hot kinderfeest aan, ditmaal bestaande uit
wedstrijden op rolschaatsen voor jongens
en meisjes.
Het was voor de eerste maal, dat eenig
deel der feestviering zoover buiten het
centrum der stad werd gehouden, maar 't
mag gezegd, dat de belangstelling er niet
geringer om was.
De wedstrijden, welke werden opgeluis
terd door het Urker Muziekkorps, hadden
een vlot verloop en fel is er om de prijzen
gestreden, terwijl er vooral by het schoon-
rijden soms heel goed werd gereden.
De resultaten zijn als volgt:
Hardrijden jongens Afd. I: Nico van
Groeningen, 2 H. L. Boter.
Idem Afd. II: 1. H. Wasser, 2. Nic.
BJonk, 3. H. van Ringen. 4. H. den Ouden.
Idem Afd. Ill: 1. T. Schöttelendreier, 2.
Jan Bon.
Hardrijden meisjes: 1. Anneke Witmans,
2. Adri van Dorsten, 3. Agnes Avenarius.
Schoonrijden: 1. Jac. Sloos, 2. H. Was
ser, 3. Anneke Witmans, 4. Marietje Vos.
In de stad was het den morgen leven
diger dan anders.
Reeds te half negen maakte de Leidsche
Chr. Harmonie-Vereeniging een rondgang
door de stad, waarbij vertrokken werd
van het monument aan de Jan van Hout
kade, terwijl de Mond Accordeonclub
„Kunst én Genot" van de Munnikenstraat
vertrok.
Voorts had te half twaalf vanaf het Sta
tion de feestelijke intocht van het Urker
Muziekkorps, „Adrianus Valerius" plaats.
Het gezelschap werd daar verwelkomd
door het 3 Octoberbestuur, terwijl ook de
vertegenwoordiging van de Vereeniging
„Alkmaar Ontzet" zich hier presenteerde.
In optocht ging het dan naar het Rapen
burg, waar bij het gemeentehuis door den
burgemeester de begroeting plaats had.
Daarna werd het gezelschap op de Socië
teit „Minerva" ontvangen door de Com
missie van Orde en Vertegenwoordiging der
Sociëteit.
Op het Lunaparkzijn we niet ge
weest, maar te oordeelen naar de meer dan
vuile schoenen en kousen van degenen, die
er wel zijn geweest, moet het er on
danks alle mogelijke hoeveelheden hulp
middelen van zaagsel, koolasch en stroo
vuil zijn geweest. Alleen het bestrate ge
deelte was natuurlijk perfect in orde, maar'
weinigen lieten zich door het minder goe
de deel afschrikken en men vond over het
algemeen, dat het nogal meeviel..
Rond 12 uur werd het weer stiller in de
stad. Café's, restaurants en andere eetge-
legen heden liepen voL Eerst moest de in
wendige mensch versterkt worden, daarna
kon men zijn aandacht weer schenken aan
de middagfeestviering.
DE OPTOCHT.
Dos middags beeft de Oostersdhe Heer-
söher Haroen-alnRazjid, de Kalief van
Bagdad bet feestvierende Leiden met een
bezoek vereerd. En nademaal alles wat
Oostersch is èn heerscbend volgens onze
nudhitere Westersahe begrippen in pracht
en praal zijns gelijke niet kent, werd dit 'n
welkome aanleiding voor het bestuur der
3 October-weneeniiglkig dezen Oosterschen
potentaat met heel zijn gevolg van groot
viziers en haremwachters, slaven en slavin
nen den volke te vertoornen. Het is won
derlijk boe het bestuur der 3 Oct ober-ver -
eeniging ieder jaar zich zelf weer weet te
overtreffen en met dit sprookje uit de
1001 Nacht heeft zrij wel een bijzonder
goede greep gedaan.
De feestvierende Leidenaars hebben het
sprookje dat Sheherazade van den 611den
tot den 612sten nacht vertelde met eigen
oogen gezien.
Het was 'het verhaal van Alladan en de
wonderlamp. Van Al lad in, die maar een.
eenvoudige zoon van een nog eenvoudiger
kleermaker was. Maar Ailadin, als hij de
gewaden van de (burgers van Bagdad sneed,
droomde van grootheid en rijkdom.
En zie, een machtig toovenaar komt zijn
wenschen vervullen. Hij brengt Ailadin bij
een ravijn en stelt hem na eenige Ooster-
sche en geheimzinnige handelingen in het
'bezit van een wonderlamp, waarmee hij al
zijn wenschen zal kunnen vervullen.
Deze lamp was nu de beroemde wonder
lamp. Men behoefde slechts op het metaal
der lamp te wrijven ol de geest kwam on
middellijk te voorschijn, die dan op ge
dempte toon hem vroeg: Wat wensoht gij
AHadin?
Het bezit van dien lamp was nu voor het
arme gezin van den kleermaker Mustafa
een bron van rijkdom geworden en zou
voor Ailadin het middel zrijn dat hem naar
de verwezenlijking zijner droomen en wen
schen zou voeren.
Op zekeren dag nu zag Ailadin een hof
stoet naderen.. Het was, zooals hem werd
medegedeeld, de dochter van den Sultan,
Prinses Badroulboudour, die met haar hof
houding op weg was naar het bad.
In de verschijning van deze jonge vrouiw
zag hij nu de wensdh zijner droomen ver
wezenlijkt en besloot, nu hij over onmete
lijke rijkdommen de beschikking had, haar
tot zijn vrouw te nemen.
Hij nam daartoe zijn moeder in dien arm
en verzocht haar naar den Sultan toe te
gaan en te vragen zijn dochter, de Prinses,
als bruid voor haar zoon te willen bestem-
Alfladin's moeder voldeed aan zijn "ver
zoek nadat hij, hiertoe door zijn wonder
lamp in staat gesteld, haar mede gaf een
groote zilveren vaas, gevuld met de kost
baarste edelste enen, als geschenk voor
prinses Badroulboudour.
Dit zeer kostbare en zeldzame geschenk
maakte aan bet bof van den Sultan wel een
zeer bijzonderen indruk, zoodat na eenig be
raad van den Sultan en zijn dochter, Ai
ladin's moeder het ja-woord van den Sul
tan mee naar huis mocht nemen.
Overbodig hier te zeggen dat er nog een
andere prins in 1 spel was, die ook tot
de uitverkorenen van de prinses behoorde,
doch dank rij bet gebruik van den wonder
lamp, verdween deze huwelijks-candidaat
van X toon eel.
Nu kon Ailadin zijn opwachting aan het
hof van den Sultan gaan maken en dank
zij het bezit van de tooverlamp, deed hij
dit met alle pracht en praal. In optocht gaat
nu Ailadin, begeleid door 24 slaven, die
elke een gouden schaal dragen, gevuld met
de beerliijksdhte en mooiste edelsteenen,
naar X paleis van den Sultan.
Deze geschenken en de voorname statie
naarmede deze den Sultan en zijn dochter
werden aangeboden, gaven den Sultan de
zekerheid dat zdjn dochter door het huwe
lijk met Ailadin, een der rijkste vorstinnen
van het land zou worden. Dit gaf bij hem
den doorslag.
De dag van het huwelijk kan worden
vastgesteld en Ailadin had zich met be
hulp der wonderlamp een prachtig paleis
met tuinen en landerijen aangeschaft.
Dan breekt de groote dag aan en zien
wij den Sultan met groot gievolg zijn
as. schoonzoon tegemoet rijden.
Nu trekt Ailadin niet Oostersche pracht
en praai, gezeten op een schimmel (het pro
grammaboekje vermeldt ten overvloede dat
deze schimmel wit is), omgeven door zdjn
lijfwacht en een zeer groot aantal slaven,
naar het paleis van den Sultan op.
De slaven dragen, zakken vol goudstufle-
ken en 'gouden schalen gevuld met diaman
ten, pearlen en robijnen.
Te midden van al deze schatten ver
schijnt dan onder de tonen (neen feestgids-
redacteur niet: onder de toornen') van toe
passelijke muziek Prinses Badroulboudour,
de bruid van Ailadin met haar geheele
hofhouding en te midden der saamge-
stroomde menigte wordt dan het huwelijk,
van Ailadin met de prinses gesloten.
Wat er verder geschiedde met Ailadin
vermeldt de 3 October -opt odh/t niet. Dat
Ailadin ad zijn rijke spullen weer kwijt-
naakte en bij-na nog onthoofd werd interes
seert den Leidenaars piet.
Zij hebben alleen oog voor Haroen-al-
rasQid, den Oosterschen schoonvader van
den 'kleermakerszoon Ailadin, die in de
eerste groep van deze prachtige optocht de
hoofdschotel vormt.
Vooraf gaan een stel prachtige Arabieren,
op hun prachtige volibloedhengsten en
daarachter de hovelingen alls: paleis wach
ters, haremwachters, schatbewaarders,
rechters en nog andere bruine hocgwaar-
digheiddbekLeeders. Daarachter schoone
slavinnen, het aangielaat zedig verbergend
achter zedige sluiers. Haar schoonheid is
alleen voor den Kalief. Zij reden te paard
in sierlijke groen-witte zijden gewaden
en moeten slechts matig verheugd zijn ge
weest uit de stiKe en de rust van de haren»
midden in de 3 Octoberfeesten te worden
geworpen.
Dan komt koning Sbaharyar van Per-
zrë met Sheherazade, die dit sprookje ver
telde. Een schoone groep van Oostersche
edht'heid, waaraan zelfs de beulen niet ont
breken. De koning is gezeten op een troon
en omringd door zijn schoonste slavinnen.
Vier schimmels trekken dezen waarlijk
Oosterschen praalwagen.
De hofhouding is compleet. En achter
deze de weluitgedoste Tarta-arsdhe ruiterij
onder aanvoering van Soliman Shach. W\j
begrijpen nu eerst wat een broodje a la
Tartare beteeken t.
Dan komt er een gezellige familiegroep.
Een groep burgers van Bagdad, die uit zijn.
Pa en Ma Ailadin met h-un rijken zoon
en een pluk burgers, die waarsehijtniijk
van AJladin's schatten ook wat hopen te
krijgen. De familie gaat voorop. Natuur
lijk. En daarachter een bonte stoet van
kooplieden en wat dties meer zij.
Dan verschijnt er een wagen, -waarop
AlLadrin gezeten is, omringd van zijn zeven
goede geesten, beladen met 'kostbaarheden.
Uit een grooten aarden pot stijgt wonder-
rook omhoog. Ailadin draagt de wonder
lamp. De wagen lijkt wel wat op een Aibes-
syrnisch landschap, rotsachtig en met heu
velen.. Ailadin is de Negus.
Door haremwachters gedragen verschijnt
dan Prinses Badroulboudour in een waar
lijk prachtig „ebbenhouten" draagjstoeL
Deze draagstoel is waarlijk zeer goed ge
slaagd. En het is alleen maar jammer, dat
er zoo weinig van. de Prinses te zien is. Die
sluiers zijn beslist onpractisah.
Schoone slavinnen en dienstvrouwen vol
gen haar op weg naar het bad.
We ziien dan nog weer eens Ma Ailadin,
die voor haar zoontje den Sultan de hand
van zajin dochter gaat vragen. Zij wordt
gevolgd door 12 blanke en 12 negerslaven,
die maar vast wat cadeautjes meenemen,
om den Sultan gunstig te stemmen. Drie
AlbessynisChe ruiters, die zeker nog gemist
konden worden, sluiten deze groep.
Dan volgt de prachtige groep, in X mid
den waarvan de Sultan rijdt, die zijn as.
schoonzoon tegemoet gaat. Alles is weer
prachtig verzorgd. De hovelingen zijn
schoon gekleed en de schoone kleuren der
uilheeansdhe kleeding zijn een. lust voor
het oog
Dan Ailadin als bruidegom met bazuin
blazers, Oostersdhe lijfwacht en een kameel
die de geschenken torst. Deze kameel kam
echter al'les niet torsen en daarom rijden,
er nog twee wagens achter, een met 12
zwarte slaven die gouden schalen met edel
gesteenten 'bij zich hebben, de volgende
wagen met 12 blanke slaven brengt zak
ken vol goud. De negers is het wonder
kunnen echter de verleiding met weer-
het veelkleurig gesteente, dat bij nader
het veelkleurig gesteente, welke bij nader
onderzoek 'bonbons blijken te rijm, maar
legden de gekleurde en zilverpapiertjes
weer nebjes terug om het gezicht niet te
verstaren.
Ben vam de schoonste wagens kwaon ten
slotte in de negende groep en waarop de
Prinses, onder een prachtige troonhemel
gezeten was, gevolgd door een gewapende
paleiswacht en Moorsöhe ruiterij.
In geen' jaren heeft Leiden zulk een!
schoone optocht gezien. Wel ifc Leiden ver
wend wat 3 OctoberoptodhibeD bétretft, maar