WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1935 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD. - PAG. i GEMENGDE BERICHTEN HET VERGAAN VAN DE SCH. 291. De bemanning gered. ONDER EEN TREIN GERAAKT. Lasscher doodelijk gewond. Op het werk waar de nieuwe rijkswegen van Den Haag en Rotterdam te Waddinx- veen bijeenkomen is gistermorgen een doo delijk ongeluk gebeurd. De 31-jarige lasscher, Treurniet, wonen de in de Wester beekstraat 35 te Rotterdam, in dienst van Thomsen's Havenbedrijf al daar, was naar Wadinxveen overgekomen om eenige reparaties te verrichten aan een kraan van deze firma, welke op dit werk wordt gebruikt. Bij het oversteken van een spoorlijntje, dat over het terrein loopt, is de man door een naderend treintje, waar voor hij nog haastig wilde heenloopen, ge grepen en overreden. Zijn rechtervoet werd af gekneld en een zijner armen verbrijzeld, terwijl het slachtoffer bovendien zware in wendige kneuzingen kreeg. In ernstigen toestand werd de ongelukkige onmiddel lijk naar het Iterson Ziekenhuis te Gouda vervoerd, waar hij des middags overleed. De man was gehuwd en vader van vier kin deren. „Tel." TUSSCHEN TRAMRAILS GESLIPT. Motorrijder zwaar gewond. Gisteravond is de 25-jarige motorrijder H. O. uit Uithoorn op den Rijksweg VenloNijmegen onder de gemeente Ven- lo, met zijn motor tusschen de tramrails geslipt, toen hij voor een fruitventerskar- retje, dat van achter een hem tegemoetko mende auto vandaan kwam, wilde uitwij ken. De motorrijder maakt een buiteling en kwam met het hoofd op de tramrails te recht. Met een zware hoofdwonde werd hij op genomen en naar het R.-K. Ziekenhuis te Venlo overgebracht. UIT EEN LICHTMAST GEVALLEN. Te Sprundel is de 15-jarige C. de Jong uit een 13 meter hoogen lichtmast van het electrisch hoogspanningsnet gevallen. Zeer zwaar gewond werd de jongen opgenomen. Enkele minuten later is hij overleden. SCHIPPER VERDRONKEN. Uit Zoutkamp wordt gemeld: De beurt schipper Jac. Visser uit Schiermonnikoog is gistermiddag omstreeks vier uur nabij het stoomgemaal „Electta" overboord ge vallen en verdronken. VIJF JONGENS MET EEN VISSCHERS- BOOT IN EEN STORM IN HET KANAAL. Vijf jonge Hollanders van Rotterdam, die zich in het Kanaal bevonden met een vis- schersboot, die nooit verder was geweest, dan de Zuiderzee, zitten op het oogenblik in Hastings, waar hun schip wordt gere pareerd. Hun vaartuig, de „Wannimen", 38 voet lang, sloeg onderweg lek en de bemanning stond urenlang aan de pomp om het schip drijvende te houden. Op een nacht lagen zij voor anker bij Hastings, heen en weer J geslingerd door de woeste zee. Den volgen den dag sloegen zij op de rotsen bij Fair- light. Ofschoon de opvarenden er in slaag den het schip vlot te krijgen, lekte het ver vaarlijk, zoodat de bemanning verplicht was aan wal te gaan. Eenmaal op vasten wal zei de sturuman: wij waren van plan de heele kust of te va ren, doch het water in het Kanaal ging heel anders met ons om dan het water in de Hollandsche vaarten. Alvorens wij naar huis teruggaan, hopen wij, dat de kiel van onze „Warnimen" nog honderden mijlen vreemde zeeëen zal hebben doorkliefd. Tot einde September is het schip ons tehuis. Na onze wederwaardigheden met de stor men, zijn wij allen uitgeput. Op een be paald oogenblik was het zoo erg, dat wij vreesden, ons avontuur met den dood te moeten bekoopen nog voor het was begon nen. Bij het binnenloopen van den Waterweg is, zooals gisteren in het kort gemeld, Dins dagmiddag omstreeks half één het Sche- veningsche visschersvaartuig de Sch. 291 door den storm op de Zuiderpier van Hoek van Molland geslagen, waarbij het vaar tuig totaal is vernield en gezonken. De Sch. 291, schipper C. de Jong, met aan boord J. Pronk en F. Bal, allen uit Scheveningen, was des nachts op zee aan het visschen geweest, doch werd door storm overvallen. De schipper besloot toen te trachten den Waterweg binnen te loopen, doch na bij de kust werd het zeil door een hevigen rukwind totaal vernield. Met behulp van den motor werd gepoogd binnen den Waterweg te komen, doch een i hooge golf nam het vaartuigje op en wierp I het op de Zuiderpier. Reeds dadelijk was het schip zwaar lek, zoodat de bemanning inzag, dat het niet te behouden viel. De drie leden van de bemanning spron gen overboord en slaagden er in de pier te bereiken, waaraan zij zich met groote moeite konden vastklampen, cm niet door een golf te worden megesleurd. De Sch. 291 was binnen korten tijd ge zonken. Op den seinpost van Hoek van Holland was het ongeval bemerkt en de reddings- vlet, onder leiding van schipper van Dam, voer uit, even later gevolgd door een red dingboot. Het is met veel moeite aan de bemanning van eerstgenoemd vaartuig gelukt om de bemanning op de pier te redden, waarna zij te Hoek van Holland aan land zijn gezet. De commissaris van het loodswezen al daar, de heer Van Diest, heeft de mannen van droge kleeren voorzien. De gezonken Sch. 291 ligt niet hinderlijk voor de scheepvaart. KANO OMGESLAGEN. Inzittenden gered. Op de Westerschelde nabij Borsselen, is een kano met twee jongelui uit Terneu- zen omgeslagen. De jongens hielden zich aan de boot vast en hebben eenigen tijd in angst verkeerd. Van een Duitsch schip zag de Belgische loods de schipbreukelingen, waarna ze aan boord genomen werden. Te Vlissingen zijn zij aan wal gezet. DE JOSé MARIA ZOEK? Lloyds meldt uit Londen: Gisteren is aan alle schepen in het Kanaal draadloos om nieuws gevraagd betreffende het Neder- landsche motorschip „José Maria". Het seinstation te St. Catherines Point heeft gistermiddag het volgende bericht ontvangen van het Britse he motorschip „Pacific Coast", verzonden om 6.10 uur des namiddags: „Zagen de José Maria nabij Hurst Castle hedenmorgen 5.45 uur op de uitreis". De „José Maria" heeft Dover aan gedaan op reis van Schiedam naar Ply mouth. Dit geschiedde op 2 Augustus in verband met het feit, dat een machinedeel van het schip was warm geloopen. Op 6 Augustus 's morgens zette het schip zijn reis naar Plymouth voort: sindsdien heeft men er niets meer van vernomen. EEN LANGE REIS. In 22 jaar van Koedijk naar Alkmaar. Een inwoner van Alkmaar, de heer Kroon, kreeg Dinsdagmiddag een ouder - wetsche prentkaart thuis bezorgd, welke bij nadere beschouwing op 6 October 1913 te Koedijk gepost bleek te zijn en bestemd voor zijn toen jeugdigen zoon. Deze kaart kwam eerst Maandagmorgen in Benning- broek, waar de heer K. toentertijd woon de, aan. De postambtenaar aldaar, die het tegenwoordig adres van den heer K. wist, verzond de kaart onmiddellijk naar Alk maar. De kaart, die met een één-cents postzegel was getooid, heeft dus 21 jaar, 8 maanden en 5 dagen noodig gehad om van Koedijk naar Alkmaar te komen! Mislukte moordaanslag te Weert. Een kwajongen van 17 jaar schiet op een caféhouder Gisterochtend tegen twaalf uur is het stadje Weert in beroering gebracht door een moordaanslag, gepleegd op den café houder H. Joosten, wonende in de Wilhel- minasctraat. De dader van den aanslag, welke gelukkig is mislukt, een zeventien jarige jongen uit Amsterdam, kon dadelijk door marechaussee die toevallig in genoem de straat patrouilleerde, worden gearres teerd. De aanleiding tot de daad schijnt te moeten worden gezocht in een intieme fa miliekwestie. De jongen, H. Roose genaamd, vervoegde zich op genoemd tijdstip bij den caféhou der en onder bedreiging met een revolver eischte hij van hem, in zijn levensonder houd te voorzien. Toen R. geen positief ant woord kreeg trachtte hij tot tweemaal toe een schot te lossen, doch beide keeren ket ste het wapen. Twee leden der marechaus see, die op dat moment in de Wilhelmina- straat surveilleerden, snelden onmiddellijk het café binnen en grepen den jongen, die juist voor de derde maal wilde schieten. Bij zijn arrestatie verklaarde R. nog, dat hij zijn voornemen om J. te dooden, wanneer deze niet voor hem zou zorgen, toch ten uitvoer zou brengen. De revolver bleek zes patronen te be vatten. Heden is R. naar het Huis van Bewaring te Roermond overgebracht. Wij vernemen nog, dat Roose in de Waal straat te Amsterdam woonachtig is. BRAND IN EEN STOOMERIJ EN VERVERIJ TE HAARLEM. Gisteravond heeft een korte doch felle brand gewoed in perceel Voortingstraat te Haarlem, waarin gevestigd is een stoome- rij en ververij van den heer A. J. Tennis sen. Omstreeks half elf ontdekten buren den brand en waarschuwden de brandweer, die met drie stralen het vuur wist te blus- schen. De woonvertrekken aan de straat zijde brandden vrijwel geheel uit. De brand is ontstaan in een kast in een tus- schenkamer, vermoedelijk doordat men daarin een onvoldoend afgekoeld strijk ijzer had geplaatst. De bewoners waren tijdens den brand afwezig. VERKEERDE UITWERKING. Eenigen tijd geleden reclameerde een caféhouder te Breda tegen een z.i. te hoo gen aanslag in de inkomstenbelasting. Als gevolg hiervan werd zijn boekhouding door den belasting-accountantsdienst onder zocht. Daarbij viel het op, dat aan de ach terzijde van vrijwel alle rekeningen van geleverd bier een ongeveer zelfde bereke ning met potlood stond gemaakt. Nieuws gierig als belastingsaccountants nu een maal uit hoofde van hun functie zijn, werd naar de beteekenis dezer hiëroglyfen geïn formeerd en toen bleek, dat de betreffen de bierbrouwerij een korting van 2 per H.L. gaf op de aan de voorzijde der nota's vermelde prijzen. De caféhouder betaalde dus in werkelijkheid minder dan het be drag der nota aangaf. Hij boekte in uitgaaf echter het volle bedrag der nota en maakte alzoo een extra-winst, die niet in zijn boe ken tot uiting kwam. In plaats dat zijn reclame hem dan ook een vermindering van belasting opleverde, bezorgde ze hem een navordering en een boete. Naar aanleiding van dit geval hebben de belastingaccountants thans ook bij ver schillende andere café-houders een onder zoek ingesteld, waarbij gebleken is, dat vrijwel allen de korting buiten de boeken hebben gehouden en dus een gedeelte van hun inkomsten verzwegen hebben. Daaraan is thans echter een einde ge maakt. „N. R. Crt." SPOORWEGDIEFSTALLEN OPGEHELDERD. Expediteur en heler gevat. Gedurende de laatste maanden werden uit een van de loodsen der Nederlandsche Spoorwegen aan de Doklaan te Amster dam voortdurend pakjes gestolen, zonder dat het gelukte een spoor van de daders te ontdekken. Eenige rechercheurs van het bureau Jo nas Daniël Meyerplein zijn er ten slotte in geslaagd den weg te vinden, dien de pak jes maakten. Eenige weken lang hebben zij zich in de buurt van de bewuste loods verdekt opgesteld om zoo alles gade te kunnen slaan, wat er gebeurde. Ondanks dat, duurde het nog lang voor men einde lijk zekerheid had, wie de pakjes verduis terde. Gistermiddag was de politie er zeker van, dat zij een goeden slag zou slaan. Er waren weer een paar pakjes, dezen keer inhoudende sigaren en sigaretten, verdwe nen Het laatst was een expediteur, die daar geregeld met zijn wagen pakjes kwam halen en brengen, in de loods geweest. De rechercheurs gingen den man onmiddellijk achterna, nadat zij nog eenige gegevens hadden gekregen. De man werd gearres teerd en het gevolg was, dat mein ook een heler op het spoor kwam, die eveneens ge arresteerd werd Bij den heler werden nog eenige van diefstal afkomstige pakjes, in houdende sigaretten, gevonden. Beide man nen zijn in het bureau Meyerplein inge sloten. De politie verwacht, dat door deze arres taties no'g meer zaakjes aan het licht zul len komen. SPORT CRICKET BELGIë—NEDERLAND. Samenstelling der eftallen. Het Nederlandsche elftal, dat Donderdag a.s. te Brussel tegen het Belgische elftal speelt, is als volgt samengesteld: Jhr. J. v. d. Bosch (captain), L. J. Sod- derland, A. van Baasbank, A. v. d. Togt, H. de la Mar, W. Wittebol, H. Schnitzer, mr. P. E. Labouchère, F. Wunder, H. Burke en A. Terwiel. Het Belgische elftal, vrijwel geheel sa mengesteld uit in België verblijf houdende Engelschen, is als volgt samengesteld L. W. Bridges (captain), G. R. Alpen, S. Sheperd, O. C. Papincau, J. Mac Gregor, M. Beckbeck, N. Pierce, J. Nutton, G. Perkins, A. H. Daumeay, F. J. Ubbelohde. Reserves: W. Skinner, A. Morrisson, R. Fuller. HET ENGELSCHE TESTTEAM GEKOZEN Voor den wedstrijd tegen Zuid-Afrika. Het vijfde testmatch EngelandZuid- Afrika begint a.s. Zaterdag op den Oval te Londen. Onder captaincy van R. E. S. Wyatt zal Zaterdagmorgen uit de volgende spelers het Engelsche team samengesteld worden: R. W. V. Robins (Midlesex), J. C. Clay (Glamorgen), H. D. Read en Nichols (Es sex), C. F. Walters (Worcester), Leyland, Barber, Mitchell (A) en Bowes (Yorkshire) Ames (Kent), Bakewell (Northants) en Hammond (Gloucester). DE EERSTE NEDERLAAG DER ZUID-AFRIKANEN. Uit Cheltenham wordt ons gemeld: De Zuid-Afrikaansche cricketters leden giste ren tijdens hun toyrnee den eersten neder laag. Zij verloren van Gloucester met 87 runs. De scores voor Gloucester waren 279 en 298, die van de Zuid-Afrikanen 289 en 201. TOERISME ONDERZOEKKINGSTOCHT DOOR DE DRIE NOORDELIJKE PROVINCIËN. Speurtocht met foto's. De Kon. Nederl. Toeristenbond A.N.W.B. heeft een „onderzoekingstocht" voor auto mobilisten en motorrijders uitgeschreven, welke in de drie Noordelijke provinciën van ons land wordt gehouden en waarmede de Bond het reizen in eigen land wil aan moedigen en de deelnemers in de gelegen heid wil stellen, het natuurschoon in dit deel van Nederland te leeren kennen op een rit, waarbij aan hun oplettendheid bij zondere eischen worden gesteld. De tocht wordt afgelegd volgens een bepaald tra ject, aangegeven op een schetskaartje, dat iedere deelnemer ontvangt en dat hij zoo noodig nader kan vergelijken met het Noor delijk blad van de Autokaart van Neder land. Bij de voorbereiding van den tocht zijn dezer dagen van een auto uit 24 foto's genomen op verschillende punten en de taak van eiken deelnemer zal nu zijn, op zijn tocht de punten te herkennen van twaalf foto's, die hij bij het begin van zijn tocht, tegelijk met het schetskaartje heeft ontvangen en op dat kaartje moet hij dan met potloodkruisje aan teekenen, van welke punten uit die foto's genomen zijn. Deze zijn genummerd van 1 tot 24 en volgen na elkaar, in volgorde der nummers; men weet dus in welke volgorde deze na elkaar zullen komen, maar men weet niet, welke de eerste foto is die men zal moeten her kennen. Oplettendheid en oog op het land schap, twee noodzakelijke eigenschappen voor den toerist, zijn dus voor dezen „on derzoekingstocht" een eerste eisch. De 24 gemaakte foto's zijn verdeeld in 6 verschil lende series van twaalf, zoodat de deelne mers niet allen dezelfde punten ter her kenning meekrijgen. De tocht, die voert over een afstand van ruim 500 K.M. wordt op Zaterdag 17 Augus tus geopend, en men mag er zoo lang over doen, als men verkiest mits men maar voor Maandag 23 September 12 uur n.m. terug is, want dan wordt de deelneming gesloten. De tocht mag na verkiezing worden afge broken, om later te worden voortgezet. De inschrijvingen worden gesloten op Zater dag 21 September te 1 uur n.m. Deelnemers, die een juiste, volledige op losing inzenden, komen in aanmerking voor een der prijzen, waarvan het aantal be paald zal worden in verband met het aanT tal inschrijvingen en die bestaan uit ver schillende Bondsuitgaven. Wie een voldoen de oplossing inzendt, ontvangt een souve nir aan dezen tocht. De deelneming is open gesteld voor leden van den A.N.W.B.; de mede-inzittenden van een auto kunnen ook niet-leden van den Bond zijn. Nadere inlichtingen worden gaarne ver strekt door de kantoren van den A.N.W.B. te 's-Gravenhage, Amsterdam, Arnhem en Maastricht en door het agentschap te En schede. OLYMPISCHE SPELEN EEN VERKLARING VAN WILLIAM HENRY. Vrijheid van Godsdienst verzekerd? William M. Henry, de technische leider der Olympische Spelen te Los Angeles, is aan boord van de „Bremen" uit Duitschland te New York teruggekeerd. Hij verklaarde, na een onderzoek van vier weken naar de voorbereidingen der Olympische Spelen te Berlijn, tot de over tuiging te zijn gekomen, dat de Olympi sche Spelen van 1936 een grooter succes zouden hebben, dan alle vorige Spelen. Verder deelde de heer Henry mede, dat hij te Brussel een onderhoud heeft gehad met den president van het I.O.C., die hem mededeelde, dat er geen Jodenkwestie be staat. De deelnemers aan de Olympische Spelen van 1936 worden na hun aankomst te Berlijn ingedeeld naar hun verschillende nationaliteiten en er wordt niet op gelet of zij Joden, Katholieken of Protestanten zijn. FEUILLETON. DE MAJESTEIT VAN HET RECHT Naar het Amerikaansch van MELROD DANNING. (Nadruk verboden). 23) Jeb krabde zijn hoofd. „Is er iets, wat u hier niet bevalt, meneer? Emerald en ik zouden zeker. Jackson lachte. „Neen, dat is 't niet, Jeb. Jullie hebben me alles naar den zin ge maakt, maar de kwestie is „Ja, meneer?" „Ik ben door myn geld heen, Jeb." Toen de andere man dat hoorde, ging hij merkbaar opgelucht weer zitten „O, is dat alles?" sprak hij langzaam. Toen krabde hij zich weer op het hoofd. „Zoudt u liever ergens anders heen wil len", vroeg hij eindelijk. Jackson glimlachte. „Neen, zeker niet", antwoordde hij. „Maar het is geen kwestie van willen, Jeb. Ik zal ergens anders werk moeten zoe ken." „Hebt u alles al geprobeerd, meneer?" „Vrijwel alles." En bij de spoorwegen? Jackson aarzelde. „Als je me morgen wilt meenemen, dan wil ik graag probeeren of ze me daar gebruiken kunnen", voegde hij hem toe. „Dat is goed", zei Jeb. Toen richtte hij zich nog verder op, „maar er is geen spra ke van dat u hier weg gaat, daar wil ik niet van hooren Jackson staarde hem verwonderd aan. „Maar al mijn geld is...." „Och meneer", viel Jeb hem in de rede, „er is nog een massa geld in de wereld. We hebben allemaal wel eens geen geld en ik verdien op het oogenblik genoeg voor ons allemaal en meer dan dat. Dus u begrijpt het wel", eindigde hij blij. „Maar Jeb, dat kan toch niet." Jeb maakte een handbeweging. „U hoeft er niet verder over te praten", lachte hij. .AL u later een millionair bent, kom ik misschien wel eens bij u om hulp voor de opvoeding van Toby, of een van de ande ren. Neen, meneer, ik laat u niet in den steek." Al zijn protesten hielpen niet, om den goedhartigen conducteur van zijn besluit af te brengen. Jeb maakte op 't laatst een eind aan het gesprek, door te dreigen 's nachts Jacksons kleeren weg te zullen nemen, zoodat hij niet zou kunnen verdwij nen. Dus bleef Jackson en omdat hij niets be ters had, stemde hij toe den volgenden morgen met Jeb mee te gaan, om te pogen een betrekking bij de spoorwegen te krij gen. Maar voor hij ging, nam hij zich voor nog een poging in het zakenkwartier van Evansville te wagen. Hij had een bezoek gebracht bij de Evansville-bank, maar de directeur was toen uit. Als hij nu weer geen succes had, wat heel waarschijnlijk was, omdat ze op een bank heel secuur zijn met aanbevelingen, was Jeb's aanbod het eenige wat hem overbleef. 't Was een schitterende zomerdag, toen Jacksor. zijn schreden naar de bank richtte. De straten waren vol vroolijke kleuren en jonge meisjes en jongelui, die daar zorge loos en keurig gekleed wandelden. In deze weken had Jackson door zijn neerslachtig heid en verlangen naar huis, geleerd de dingen philoeophisch te beschouwen, zoodat hij op d^ze gelukkige jonge' menschen niet jaloerseh was. Hij betrad de koele deftige hall van het bankgebouw, vernam ditmaal, dat de di recteur vrij was en hem kon ontvangen. Als dit bericht hem al wat hoop gegeven had, dan zou dezen weer gauw den bo dem ingeslagen worden. „Wij kunnen niemand in dit soort bedrijf in dienst nemen, tenzij hij door iemand wordt aanbevolen, die voor hem instaat, of referentie heeft. Dat begrijpt u, maar na tuurlijk zult u ons daaraan wel kunnen helpen. Er is toevallig een betrekking va cant." Maar Jackson kon geen referenties ge ven. Toen had de directeur er verder geen belangstelling meer voor en 't onderhoud was geëindigd. Jackson liep de treden van de bank af, met 't gevoel dat hij wel zou willen weg kruipen en zich verbergen. Hij was nu langzamerhand het punt genaderd, waarop hij zijn zelfrespect en vertrouwen begon te verliezen en dit was haast het ergste wat gebeuren kon. Hij sloot een oogenblik zijn oogen, van louter wanhoop. Een botsing! Jackson ging een stap achteruit, hield zijn hand boven de oogen en keek rond. Een jongeman was bezig zijn hoed uit een goot te visschen, wat hem na een oogenblik ge lukte, waarna hij zich tot Jackson wendde. „Neeant u mij niet kwalijk, ik hoop, dat ik u geen pijn heb gedaan 'n stommiteit was 't van me „wel, verduiveld, mijn kop er af als dat Jack niet is!" Jackson staarde den jongeman aan, en voelde toen weer hoop in zijn hart. „Hallo Evans, hoe gaat 't er mee? Ik was heelemaal vergeten, dat je hier woont." De jongeman lachte een vroolijken lucht- hartigen lach. „Eenig om jou te ontmoeten! En *t was me een ontmoeting, hè? Waar ging je heen?" Jackson aarzelde. Evans was tweede jaars geweest, toen Jackson aan kwam en hoewel ze niet bepaald intiem waren, kende hij hem genoeg, om sympathie voor hem te hebben. Maar wat kon hij vertellen van wat er thuis was voorgevallen? Evans was jong en luchthartig en on weerstaanbaar, van zijn bruingolvende ha ren, en aantrekelijk lachend, jong gezicht, tot zijn keurige schoenen. Jackson besloot hem in ieder geval niet veel te vertellen. „Eigenlijk", begon hij, „ben ik bezig een bant je te zoeken". „Jij?" „Ja." „Maar wat is er gebeurd? Waarom ben je niet in Harrisville? Daar hoor je toch thuis, is 't niet?" „Dat is een lange geschiedenis. Bob, en ik kan je niet alles vertellen. Maar 't is nu eenmaal zoo, dat ik hier, in je mooie stad je, werk moet zoeken en platzak ben." Bob Evans begon te grinniken. „Hou op met je flauwiteiten; zeg me nu eens, wat je hier uitvoert!" „Dat heb ik je verteld." „Je wou dus zeggenIs 't geen mop?" Bob's gezicht vertoonde even een vluchtige, komische belangsteling en stopte de hand in zijn zak om er een leeren por tefeuille uit te halen. „Hier, hoeveel heb je noodig?" Jacskon glimlachte. „Neen, ik vertel geen grappen, en ik wil geen geld van je, ouwe jongen, ik moet werk hebben. Daar zou je me misschien bij kunnen helpen." Bob schudde meewarig het hoofd. „Arm en trotsch, hè", zei hij op zoo'n grappigen toon, dat Jackson voor 't eerst sinds dien nacht op het bal hartelijk lachte. Bob pakte hem bij d_n arm. „De aanvoer der van ons beste voetbéd-elftal, nu plat zak en zonder werk? Dat is te bar, 't is een beleediging. Heb je daar al gepro beerd?" Bob wees naar de bank. „Ja, daar kom ik juist vandaan. Er is een betrekking vrij, maar ze moeten een aanbeveling hebben, en die kon ik, om be paalde reden niet geven." ,,'t Idee! En mijn brave respectabele en, tusschen ons gezegd, dikwijls onhandelba re vader, is daar de baas. Kom mee!" En hij nam Jackson mee naar de bank. Eenmaal binnen, ging hij hem voor, liet een serie bevelen weerklinken, gaf een oolijk knipoogje tegen een enkele employé en trad triomfantelijk het privékantoor van den directeur binnen, gevolgd door een schoorvoetenden Jackson. Bob had iets luchthartigs en blijmoedigs, zoodat hy iedereen met wien hij in aanraking kwam, voor zich won, en wéiardoor hy zyn over werkten, maar goedhartigen vader om den vinger wond. Nu stoof hij zijn vader's def tig kantoor binnen en klopte hem hartelijk op den rug. Deze draaide zich, boo6 kij kend in zijn stoel om. „Dat duivel! Hallo Bob!" „Hallo vader! Ik ben gekomen om u te vertellen, dat het met de bank niet goed af loopt." „Dank je", antwoordde zijn vader droog. „Wat is er gaande? Ben je weer over je. „Heelemaal niet, het idee! Maar me neer Hier kneep Jackson zijn vriend hard in den arm. „Maar mijn vriend hier, heeft de bank de eer aangedaan, u zyn diensten aan te bieden en u hebt hem weg gestuurd." (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1935 | | pagina 9