DONDERDAG 18 JULI 1935
at. LEIU5UHE CUUKANT
TWEtDE BLAD. - PAG. 6
Aanpassing goedschiks of
kwaadschiks.
De heer Joekes (VD.) zegt, dat de te
ruggang op economisch gebied met vermin
dering der volkswelvaart leidt tot de con
sequentie van aanpassing, goedschiks of
kwaadschiks. We moeten ons bekrimpen,
al is dat niet aangenaam. Wat uit de om
standigheden moet voortvloeien, wordt op
verschillende manieren bestreden, o.m. met
de koopkracht-theorie, ook door den heer
Albarda. Men zet daarmede de zaken op
haar kop. Het gaat toch niet voor particu
lieren en industrieel en, bij achteruitgang
uitgaven en loonen op het oude niveau te
houden, omdat anders de koopkracht zou
dalen. De Staat moet dus wel verlaging van
salarissen toepassen om het Staatsbudget
niet voor goed in de war te brengen of de
belasting steeds verder op te voeren, wat
toch ook weer de koopkracht aantast. Spr.
is het met den heer de Geer eens, dat er
hier geen koopkracht-theorie in 't geding
mag worden gebracht.
De abnormale vorm van het thans voor
gestelde is alleen verantwoord door de ab
normale omstandigheden, waarnaar ook de
Tweede Kamer en de Eerste zich hebben te
gedragen. De regeering heeft overigens den
moed gehad, tegemoet te komen aan ver
schillende blijkens het Voorloopig Verslag
geopperde bezwaren. Zoo heeft ze een aan
tal artikelen betreffende volmachten ge
wijzigd, terecht. Bij andere onderdeelen zal
op de volmacht kunnen worden teruggeko
men. Op verzoek van de Kamercommissie
is de onderwijs-paragraaf uit het ontwerp
gelicht, en ook op andere punten is aan de
wenschen der Kamer tegemoet gekomen en
de behandeling van het bezuinigingsont-
werp vergemakkelijkt.
Ambtenaarssalarissen.
De vaststelling der salarissen is aan de
regeering, doch aan de Kamer het recht
om er wat over te zeggen. Wat er zal ge
beuren moet eerst in de oommissie voor
georganiseerd overleg worden bekeken.
Maar men bedenke reeds nu, dat in 1914
vele ambtenaars-salarissen op een te laag
peil stonden. Spr. herinnert te dezer zake
aan het rapport van de commissie-Stork.
Nadien zijn er herzieningen tot stand geko
men, waardoor gekomen werd tot andere
onderlinge waardeering van verschillende
functies. Men moet met name voorzichtig
zijn met het tewerk stellen van onderwij
zers op een voor een lange reeks van jaren
onvoldoende salarissen. De regeering geve
kennis van haar voornemens, opdat de Ka
mer er haar oordeel over kan zeggen.
BU1TENLANPSCHE BERICHTEN
MOORDENDE HITTEGOLF IN
CALIFORNIë.
126 graden in het „dal van den dood".
Door de geweldige hitte, die thans
heerscht in het Z.-W. der Ver. Staten, zijn
acht menschen bezweken. In het „dal van
den dood" in Californië, de heetste plek ter
wereld, is de temperatuur gestegen tot 126
graden.
DE OVERSTROOMINGEN IN CHINA.
Gele Rivier 1% meter gestegen.
In de laatste dagen is de Gele Rivier in
de provincie Sjantoeng 1% meter gestegen,
meldt Reuter nader.
In een oproep tot de bevolking zegt de
gouverneur, dat de toestand nog nooit zoo
ernstig en dreigend is geweest. Ongeveer
1000 plaatsen staan geheel onder water;
het aantal vluchtelingen bedraagt twee mil-
lioen. Het overstroomde gebied tusschen
Joentsjeng en Koejeh heeft een oppervlak
te van 80 bij 320 kilometer. Na den misluk
ten oogst in het voorjaar is thans alle hoop
op een tweede oogst teniet gedaan.
Ook in het stroomgebied van den Jamgtse
is de toestand ernstig. Te Haukou zijn alle
leden van de Kwomintang opgecomman
deerd om mee te helpen aan de versterking
van de dijken.
WONDERBAARLIJKE REDDING VAN
EEN PARACHUTIST.
Een parachutist van het Russisch leger
is op wonderbaarlijke wijze gered, toen bij
een parachutesprong zijn valscherm on
klaar raakte.
Twee parachutisten sprongen na elkaar
uit hetzelfde toestel De vlieger Krasikof
sprong het eerst, gevolgd door Noskof, die
de fout maakte, onmiddellijk het valscherm
open te trekken, waardoor het doek aan het
vliegtuig bleef haken en geheel kapot
scheurde.
Noskof viel en kwam terecht op het reeds
geopende scherm van Krasikof, die kans
zag hem om het middel te grijpen. Beide
mannen waren echter te zwaar voor het
eene valscherm, zoodat Noskof probeerde
zyn kleiner reserve-valscherm open te
trekken, wat echter niet gelukte, waarop
op het laatste moment Krasikof kans zag
zijn eigen reserve valscherm open te trek
ken. Beiden kwam aldus behouden op den
grond terecht
doet ze dat als overheid en niet als party.
Mag men geldnemers in bankroetierspositie
dwingen? Wie in natuurlijke aanpassing
der schulden geen vertrouwen heeft, dien
blijft alleen devaluatie over, in plaats van
de lange jacht op schuldvorderingen. Indien
de regeering onverhoopt op vroegere uitla
tingen moet terugkomen, dan doe ze dit op
andere wijze, dan den thans sohijnbaar in
geslagen weg; anders kan spr. haar daarin
niet volgen.
Prof. Aalberse spreekt namens
de Katholieke Kamerfractie.
De heer Aalberse (R.K.) herinnerde
er aan, dat hij bij het optreden van het ka-
hkiet-Colyn verklaard heeft, dat de fractie
het bewind niet naar het leven zou staan
en een loyale houding tegenover de regee
ring zou aannemen. Aan deze aankondiging
heeft de fractie zich gehouden.
Zonder eenig conflict met de volksverte
genwoordiging heeft het kabinet twee mi
nisters verloren. De Katholieken hebben
hen met leedwezen zien heengaan. Zij heb
ben in korten tijd ontzaglijk veel werk ver
richt. Sprekers bewondering ging vooral uit
naar den heer Steenberghe, dien hij geen
„vaarwel", doch een „tot weerziens" toe
riep.
Waarom ging minister Steenberghe
heen? De volksvertegenwoordiging heeft
op deze vraag geen antwoord ontvangen.
Wel behoort het gesprokene in den minis
terraad naar buiten geheim te blijven, maar
hier bleek het gevolg van het verschil van
meening wel naar buiten en heeft de Ka
mer recht op eenige nadere verklaring van
den aard van dit aftreden.
Volgens het perscommuniqué zou de heer
Steenberghe devaluatie niet langer te ver
mijden geacht hebben, omdat de deflatie-
politiek naar zijn oordeel niet meer houd
baar was. Lag de oorzaak van die beslis
sing in de devaluatie van de Belga?
J
Devaluatie.
Spr. zou ook gaarne worden ingelicht of
de twijfel over de houding van het kabinet
ten opzichte van de devaluatie al dan niet
gegrond is. Wijst het dit middel niet even
sterk als vroeger af, dan is dit van invloed
op beslissingen, die thans van de Kamer
gevraagd worden, b.v. een nieuwe verlaging
van de ambtenarensalarissen en de aantas
ting van de vaste lasten.
Waardeering voor de personen van het
kabinet is in sprekers fractie zonder eenige
uitzondering aanwezig; dit kan echter niet
beslissend zijn. Het economisch regeerbe-
leid moet zeker bij een crisiskabinet kun
nen worden onderschreven.
Reeds in 1932 bepleitte spreker tegenover
het vorige kabinet een krachtige handels
politiek en maatregelen tot verlaging van
huren, betoogde hij, dat laten uitzieken
van de crisis niet meer mogelijk was en
wees hij op de noodzaak van ordening van
het bedrijfsleven.
Toen achtten anderen in de Kamer de
dertig opcenten op het tarief van minister
De Geer zoo zeer in strijd met de gevoerde
handelspolitiek, dat men op vyf minuten
afstand van een kabinetscrisis was.
In dit verband wees spr. het verwijt, dat
de Katholieke fractie het kabinet-Colijn
voortdurend geplaagd zou hebben, van de
hand. Spr. is openhartig geweest en con
structief.
Nooit heeft hij zich .schuldig gemaakt
aan de romantiek van den aanval.
Men speculeere echter niet op de in het
verleden betoonde gematigdheid en ver-
warre ingehouden kracht niet met zwak
heid.
Zoowel in 1933 als in 1934 heeft spreker
verschillende malen uitvoerig de ideeën
der Katholieke fractie uiteengezet. Zijn vi
sie op den wereldtoestand komt vrijwel
overeen met die van minister Colijn.
De crisis zal een totaal veranderden toe
stand brengen, waarin men zich zal moe
ten schikken en waaraan men zich zal die
nen aan te passen. Wat de aanpassing van
de productiekosten betreft streefde men
echter al te eenzijdig naar loondaling, ter
wijl men ten aanzien van de prijzen in den
landbouw de tegenovergestelde houding
zij het uit noodzaak aannam.
Men had alle financieele en zakelijke pro
ductiekosten omlaag moeten brengen; reeds
vier jaar geleden is daarop van Katholie
ke zijde aangedrongen. Brüning's No tv er-
ordnung van 1935 werkte op dit gebied zeer
doortastend.
Volgt men een dergelijke methode niet,
dan is devaluatie niet te ontgaan. Men heeft
de keuze tusschen deze en een consequente
deflatie.
De regeering wenscht blijkbaar geen van
beide.
Vaste lasten.
Wat het ingediende vaste-lasten-ontwerp
betreft, merkte spr. op, dat het in hoofd
zaak dienen moet om door een verlaging
der huren een verdere loonsverlaging te
bevorderen.
Het is slechts een onderdeel van een vol
ledig deflatie-ontwerp. Spreker vroeg de
regeering of zij zelf dit wel voldoende acht
om den steeds sterkeren drang naar deva
luatie te keeren.
Hy achtte spoed met de behandeling van
dit ontwerp geboden. Ten eerste omdat de
regeling van het executierecht nog ontbreekt
en ten tweede, omdat vele leden der Ka
mer bezwaar zullen hebben tegen een be
slissing, over het bezuinigingsontwerp, in
dien het lot van het vaste-lastenontwerp
nog onbekend is.
Aanpassing.
Spr. behandelde vervolgens de aanpas
sing in ruimeren zin.
De volkshuishouding dient aan de gewij
zigde wereldhuishouding te worden aange
past. Maar men mag het volk niet paaien
met een wissel op de toekomst.
Er zal grondige wijziging moeten komen
in de oriënteering onzer industrie, zij zal
zich allereerst moeten richten op de eigen
Nederlandsche en koloniale markten, zij zal
zich moeten omvormen en moeten streven
naar juiste arbeidsverdeeling
Werkverruiming.
Vervolgens dient gestreefd te worden
naar werkbehoud en werkverruiming.
Daardoor alleen is primair de daling van
het volksinkomen tot staan te brengen.
Met gemengde gevoelens heeft spr. gele
zen, wat de regeering op de wenschen der
katholieke fractie, dienaangaande in het
Voorloopig Verslag geuit, heeft geantwoord.
Voldoening mag er zyn, omdat dan tot da
den zal worden overgegaan, welke voor
heen werden afgewezen. Bezorgdheid moet
er wezen, omdat ten aanzien der vaste las
ten nog te aarzelend wordt opgetreden en
de aankondiging van maatregelen op dit
gebied met zooveel vorobehoud gepaard
gaat.
Wanneer zal trouwens de financieele
toestand „voldoende verbeterd" zyn? Want
eerst dan zal er wijziging komen in de eco
nomische politiek, zegt de regeering.
Met genoegen heeft spr. in de Memorie
van Antwoord het werkplan van minister
Gelissen aangetroffen.
Hij herinnerde den betrokken bewinds
man er echter aan, dat voor een minister
het „memento mori" een dubbele beteeke-
nis heeft.
Daarom grijpe hy eerst aan, wat binnen
den koristen tijd kan worden doorgezet
De machtiging, welke de regeering aan
vankelijk vroeg, kan spreker onbesproken
laten. Zij zijn grootendeels teruggenomen
en de Kamer is geen debatingclub.
Veruit de hoofdzaak van dit debat was
voor spreker het algemeen economische be
leid van het kabinet
Vooral de toestand der industrie achten
de Katholieken zoo ernstig, dat de aarze
ling van het kabinet op dit punt hun af
keuring wekte. Daarom hoopt spr., dat de
regeering zich thans zoo openhartig en dui
delijk mogelijk uitspreke of zij de conse
quente deflatie dan wel devaluatie kiest.
Die keuze moet gedaan worden!
En God geve, dat door de regeering en
de volksvertegenwoordiging die keuze ge
daan worde, waarvan Hij weet, dat zij voor
de toekomst van ons volk de beste is.
S. D. A. P. en defensie.
Wat de bezuiniging op de defensie betreft,
het is moeilijk, over te gaan tot maatrege
len, die de preventieve waarde der weer
macht aantasten. Maar zonder dit is be
zuiniging wel mogelijk. Van het capitulan-
tenstelsel is het nadeel, dat het particulie
ren moeilijker zal vallen een betrekking te
krijgen. Spr. verklaart, dat als de Minister
van Defensie zijn standpunt wijzigt, er veel
van de bezwaren van het capitulantenstel-
sel zijn weggenomen.
Wat betreft het Werkfonds, in den eer
sten tyd van zijn bestaan is er te weinig
voortvarendheid betracht.
De Minister-Pr es id ent, de heer
C o 1 y n: Het geld is op een millioen of
zes na op.
De heer Joekes: Dat hoor ik met ge
noegen.
Voor tal van groepen is in dezen abnor-
malen tijd verlaging van lasten noodig.
Op export-gebied is de regeering actief.
Of ze echter actiever zal zijn, evenals t. a.
v. openbare werken, hangt mede af van fi
nancieele verhoudingen.
De vergadering wordt te 10.50 uur ver
daagd tot heden één uur.
KOOPT BIJ HEN,
DIE IN UW 3AGBLA0
ADVERTEEREN
Gewelddadige pelgrims.
Naar het D.N.B. uit Warschau meldt trok
Zondag een lange stoet van pelgrims uit
een naburig dorp de stad Kiela binnen. Te
gen den bisschop van Kiela heerscht, naar
men weet, veel ontstemming over zijn hou
ding in de dagen van den nationalen rouw
voor wijlen maarschalk Pilsoedski.
De pelgrims, die met vaandels en kruis
beelden door de stad trokken, zonden een
deputatie naar den bisschop. Over het on
derhoud, dat de deputatie met den bisschop
heeft gehad, zijn geen bizonderheden be
kend geworden, maar vaststaat, dat de bis
schop tijdens het gesprek telefonisch poli
tiebescherming liet inroepen. Een sterke
politemacht heeft daarop de deputatie uit
het bisschoppelijk paleis verwijderd en de
pelgrims uiteengejaagd, die juist begonnen
de poort van het paleis te vernielen, ten
einde het paleis binnen te dringen.
Schrijver pleegt zelfmoord voor de
microfoon.
De Russische schrijver Alexander Virken,
die een radiolezing over zijn werk hield,
zeide plotseling midden in de rede: „Deze
woorden heb ik gesproken voor jou, die me
hebt bedrogen". De luisteraars hoorden een
knal en verder niets meer. In de studio ijl
de men naar de kamer, waar men Virken
reeds dood vond. Hij had zich, waarschijn
lijk in verband met huiselijke moeilijk
heden, met een revolver in het hoofd ge
schoten.
Ongewoon geval van oplichting....
In Mei 1932 werd in het ziekenhuis van
Attendorn in Westfalen een 35-jarige man
geopereerd. De galblaas werd hierbij weg
genomen. Toch werd 's mans spijsvertering
niet zooals de geneesheeren deze wel
wenschten, maar er was geen voldoende
aanleiding, om hem langer dan den gebrui-
kelijken tijd in het ziekenhuis te houden.
Toen de man veertien dagen thuis was,
kreeg hij een hevige benauwdheid, welke
werd veroorzaakt door een vreemd voor
werp, dat uit de maag omhoog kwam. Op
zekeren dag slaagde men erin het voor
werp in den keel van den bezitter te grij
pen en men trok een doek, zooals die bjj
operaties wordt gebruikt en 50 cm. lang
en 40 om. breed is, te voorschijn. De man
wilde nu een schadeloosstelling van den
dokter, die, naar bij beweerde, by de ope
ratie den doek in de buikholte had achter
gelaten. Dooh toen men den man stevig aan
den tand voelde, moest hij bekennen, dat
hy den doek had ingeslikt, teneinde een
schadeloosstelling machtig te worden. De
doekslikker heeft voor zijn werk twee
maanden gevangenisstraf gekregen.
Bijeenkomst van dikke mannen.
Te Wilmington heeft de jaarlijksche
reünie van de United States Fat Men's Club
een gewicht van 17 ton aan dikzakken bij
eengebracht. Zy aten zooveel als zij kon
den verdragen en desniettegenstaande wo
gen zy bij hun vertrek minder, dan bij den
aanvang van de schranspartij. Dit resultaat
vond zijn oorzaak niet alleen in de groote
hitte, welke er dien dag heerschte, doch ook
in een athletiek-programma waaraan 160
dikkers deelnamen. Degene die den prijs
voor den smakelijks ten eter won, was de
secretaris van de club, John Delaney, we
gende 113.3 kg. Hij consumeerde vijf poivd
kalkoen, 25 olijven, twee bossen selderij,
2 y. liter roomijs, 41/ï liter koffie en 12
flesschen bier.
John nam niet aan de atletiekwedstrij
den deel.
RECHTZAKEN
ZWARE STRAFFEN TEGEN VALSCHE
MUNTERS GEEISCHT.
De neven Jacob en Dirk K. hebben voor
de Rechtbank te Alkmaar terechtgestaan
wegens het vervaardigen van valsch geld.
Terwijl zij met een woonschuit in Ewyck-
sluis lagen betaalden zij aldaar gekochte
sigaretten met een gulden. Daar deze er
echter naar het oordeel van den winkelier
te blinkend uitzag, waarschuwde deze de
politie en werden beiden gearresteerd. In
de woonschuit werd daarop door den com
missaris van Den Helder en een inspecteur
een ondrezoek ingesteld, waarbij in een
luchtkoker nog 26 valsche guldens gevon
den werden.
Voor de beide verdachten, die bekenden,
trad resp. mr, Dwars uit Hoorn en mr,
Veltman op, die het er niet over eens wa
ren wie van hun clienten de zwaarste straf
toekwam.
De Officier hield rekening met het on
gunstig verleden van Dirk en vorderde resp.
3 jaar en 4 jaar gevangenisstraf.
Uw vroaw beschuldigt
U ervan, dat U in twee
jaar niet tegen haar
gesproken hebt.
Kwam niet aan woord,
edelachtbaarheid.
FEUILLETON.
DE DIEF,
DIE EEN DIEF VING
Naar het Engelsch van
WYNDHAM MARTYN.
Nadruk verboden)
64)
Hij dacht er niet over om den strijd te
ontwijken. Hij had zich voorgenomen om
Charles Garland te overwinnen en was
niet van plan om op dit moeilijk oogenblik
de vrees te toonen, waarop Garland zich
ongetwijfeld verheugde. In geen van de
kamers, waar hij door was gekomen, vond
hij iets, dat al wapen zou kunnen dienen.
Hij was ongewapend in de val geloopen en
ongewapend moest hij voor zijn vijand
verschijnen. Hij aarzelde even, voor hij
de laatste deur opende. Nu zou hij Gar
land van aangezicht tot aangezicht ont
moeten.
Het was een ruim en hoog vertrek, dat
hij betrad. De vensters waren dichtgemet
seld, maar er viel voldoende licht door de
gebrandschilderde bovenlichten.
Doch voor hij dit besefte had Trent al ge
zien, dat Garland hier niet was.
Dus dit was nog een beproeving, waarbij
hij bespied zou worden door den onzicht-
baren meester van deze schatten. Tegen de
brujne wanden hingen wel vijftig meester
werken, over welker verlies de wereld ge
treurd had. Tnent herkende enkele mees
ters, hij zag van Dyck's vermiste „King
Charles on the sorrel horse". Het gelaat van
Helene Foument, dat op hem neerzag, ver
ried een Rubens. Anthony Trent bekeek
ze op zijn gemak. Hij meende, dat elke mi
nuut, die hij voor deze schilderijen door
bracht, Garland de wraak onthield, waar
naar deze dorstte.
Aan één zijde van deze vroegere kapel
leidden treden naar wat eens het altaar ge
weest was en dit heiligdom was afgeslo
ten door een zwaar bronzen hekwerk, met
een hekje er in. Tusschen het hek en de
treden was een gordijn gespannen van rijk
en kostbaar weefsel, oud goud en purper,
door de eeuwen tot zacht lavendel ver
bleekt. Trent was er zeker van, dat Gar
land zich achter dit gordyn bevond. Mis
schien had hij door een scheurtje de be
wegingen van zijn gevangene bespied!
Zonder aarzelen wierp Trent het hek
open. En meteen schoven de gordijnen
vaneen, als ware dit een afgesproken tee-
ken, want Trent zag niet terstond, dat hij
dit zelf had bewerkstelligd door op een
veer te drukken.
Hij had zich niet vergist. Garland zat
daar op hem te wachten. Hij zat op een
podium in een zeldzamen, kostbaar ge-
beeldhouwden stoel. Hij leunde achterover,
de linker elleboog op de zyleuing van den
stoel, de kin in de hand steunend. De ge
wone spottende glimlach speelde om zijn
lippen, even wit als die van den zooge-
naamden dr. Hyde, en de oogen waren half
gesloten.
Anthony Trent stond onder aan de tre
den en staarde in dat raadselachtige ge
laat. Garland hield geen wapen in de op
zijn knie liggende rechterhand, maar een
stuk papier. Hij droeg een kamer japon van
kostbaar brocaat.
Hij sprak niet en dat langdurige zwij
gen was angstaanjagend. De indringer be
klom de treden en naderde den zetel.
Toen zag hij dat Garland dood was. Zijn
bleekheid was de bleekheid des doods. Die
wreede oogen zouden nooit meer geopend
worden. Langen tijd bleef Trent onbewe
gelijk staan en eerst langzaam besefte hij,
dat hij overwinnaar gebleven was in den
stryd en wat dit beteekende voor hem,
die nog enkele minuten geleden geloofd
had, dat zijn laatste uur geslagen had.
Maar met die gedachte ontwaakte de
twijfel, dat het niet waarschijnlijk was dat
iemand, zoo sluw en wreed en zoo wraak
zuchtig als Garland en zoo op alles voor
bereid, zijn vijand een zoo gemakkelijke
overwinning zou gunnen. Welke verborgen
gevaren kon dit huis niet bevatten, die
pas zouden blijken als hij trachtte te ont
snappen?
Op het met potlood gescheven papier ont
waarde hij zijn eigen naam. Hier was dus
de laatste brief, die deze raadselachtige
man geschreven had. Aarzelend nam hij
het papier uit de witte hand.
„Niet ver van deze stad", las hij, „werd
de slag bij Waterloo geleverd. En omdat
zijn uur geslagen was, leed Napoleon de
nederlaag. Maar heeft ooit eenig geschied
schrijver het gewaagd te beweren, dat
Wellington een grooter veldheer was?
„Toen ik, in de poging om je te ontvluch
ten, uit den rijdenden trein sprong, bezeer
de ik me zoo ernstig, dat ik aan de ge
volgen sterven zaL Ik wist niet, hoe zwaar
ik gewond was, voor het te laat was mijn
zaken te regelen, zooals mijn plan was ge
weest. Joris, die je is gaan halen, weet
niets, waarvoor je hem straffen kunt.
„Ik bemerk, dat ik mijn rechterarm niet
meer kan opheffen. Den linker heb ik ge
broken toen ik uit den trein sprong. Mis
schien kan ik dezen brief niet meer vol
tooien, maar in den geest zal ik hier zijn,
als je komt. My dunkt, dat van alle men
schen jij wel het best zult begrijpen, hoe
het lot je gunstig is geweest en je heeft
doen zegevieren.
„Dat zal je eenige triomf zijn. In mijn
kleed zul je den brief vinden, dien ik had
willen vernietigen voor je kwam en daar
in zul je mijn waren naam en afkomst le
zen Het zal je taak zijn om schande te
brengen over een familie, die de wereld
vrij in de oogen ziet en mij al jaren dood
waant. En je zult de vrouw, die mij lief
had, tranen doen storten."
Het schrift werd onduidelijker. Blijkbaar
ontbrak Garland de kracht, om het potlood
op te tillen, en de woorden liepen in el
kaar over en eindigden in een streep.
„En toch sterf ik onoverwonnen. Ik nam
wat ik begeerde. En ik zit hier en zie alles
om me heen. En, eerder dan jij, zal ik
vernemen, in welke vroegere levens we
elkaar gezien, gehaat en bevochten heb
ben...."
In zijn eigen opinie stierf Charles Gar
land onoverwonnen. En toch was, ten slot
te, Anthony Trent de overwinnaar. Het
was het letsel, opgedaan by het gevecht
te Brussel, waaraan hij bezweken was.
Maar zelfs in den laatsten brief kon de
trotsche man er niet toe komen om te er
kennen, dat zijn tegenstander gewonnen
had. En hij zag niet in, dat den overwin
naar een schoonere weg bleef om te triom-
feeren.
Anthony Trent trok uit den binnenzak
een lange, met een groot wapen verzegelde
enveloppe. Het opschrift luidde, dat deze
bij den dood van Garland ongeopend ver
nietigd moest worden. Hij woog de en
veloppe op de hand. Hierin werd het verle
den van dien geheimzinnigen man onthuld.
Welk een speling van het noodlot, dacht
Trent, dat de dood Garland juist op dit
oogenblik overviel en zijn privé papieren
in de macht van den vijand bracht! Welk
een kwelling moest het voor hem geweest
zijn, te beseffen, dat hij ze niet meer uit
zijn zak kon halen, dat zijn arm niet meer
gehoorzaamde aan den wil!
Met dien brief in de hand daalde de in
dringer de treden weer af en bleef naast
een hooge Grieksche vaas staan. Toen
streek hij een lucifer af. Langzaam vrat de
vlam zich naar het zegel toe, flikkerde even
hoog op, en verteerde toen de geheimen
die zulk een sensatie zouden hebben ge
wekt. De grijze asch viel in de vaas
Anthony Trent naderde weer de stille
gedaante in den stoel. Nu het gelaat glad
geschoren was, leek hij weer meer dan
ooit op den kop, dien Donatello zoovele
jaren geleden gebeeldhouwd had. Anthony
Trent keek hem aan en glimlachte even.
„Op die manier speel ik het spel niet,
Niccolo", zei hij.
EINDE.
