UW OUDE HOEDEN
Fa. v. AMERONGEN
Het schrikb're pleit voor devaluatie
Frankrijks protest tegen
Duitschen dienstplicht
DONDERDAG 21 MAART 1935
DE LFJDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD. - PAG. t>
DE MAATREGEL VAN MINISTER STEENBERGHE
Zonder bovenbedoelden maatregel, welke
door minister Steenberghe is genomen, met
durf en vastberadenheid, ronder angst ook
voor hen, die nu, als de N. Rott. Courant,
reeds spreken van „Gouvernementeel
machtsmisbruik en geraffineerde maatre
gelen", te bespreken, is het niet doenlijk
thans over devaluatie te spreken.
Als ik dus met genoegen antwoorden zal
op de door Mr. Geise gestelde vragen, ben
ik genoodzaakt, eerst dezen maatregel te
bespreken.
Wie meermalen ongezouten critiek heeft
geleverd in en buiten de Kamer op bepaal
de toestanden, critiek ook in het dagblad
de „Leidsche Courant", hij heeft ook tot
plicht, als eenmaal maatregelen worden
genomen, deze. te waardeeren in stode van
uit te zien of er niet nog hier of daar wat
op valt aan te merken.
Onze jonge minister van Econ. Zaken, die
moed en durf heeft, om zoo noodig radicale
wegen in te slaan, heeft thans eindelijk een
oplossing geforceerd voor het urgente exe
cutie vraagstuk en zoodoende ook den weg
geopend voor een verlaging der vaste las
ten in de bedrijven, die onder de Lend-
bouwcrisiswetgeving vallen.
Dank zij de groote en zeer ingrijpende
bevoegdheden, welke de Landbouwcrisis-
wet aan den Minister van Economische Za
ken geeft, heeft Minister Steenberghe de
mogelijkheid gezien, dat hij althans voor
den land- en tuinbouw zelf kan ingrijpen en
en hij heeft niet geaarzeld dit te doen.
De intensieve aandrang van de Kath. Ka
merfractie, vooral ook in den laatsten tijd
waarlijk niet alleen bij de openbare be
raadslagingen heeft eindelijk succes ge
had.
Inderdaad, de voorbereiding heeft lang,
veel te lang geduurd en talloozen zijn on
verdiend ten grond gegaan. Reeds op 10
Nov. 1933 kondigde Minister Colijn in de
Tweede Kamer, na de sterke aandrang van
de kath. Kamerfractie, regeeringsmaatrege-
len aan.
In de zitting van 10 Nov. 1933 kondigde
de minister-president aan, dat zoowel een
nieuwe pachtwet, als een voorontwerp ten
aanzien van het executierecht bij het Dep.
van Justitie in een vergevorderd stadium
van voorbereiding waren en dat deze ont
werpen in den loop van het zittingsjaar
zouden worden ingediend.
Het geheele zittingsjaar is verloopen,
maar er kwam niets. Ook 1934 was reeds
voor meer dan de helft voorbij, maar niets
kwam af.
We hoorden nu weer, dat het pachtont-
werp den Ministerraad nog niet gepasseerd
is en dan moet het nog naar den Raad van
State. Wat maatregelen ten opzichte van
het executierecht en het verlagen der hy
potheekrente betreft, heeft Minister van
Schaik in de 1ste Kamer nog weer eens
uiteengezet, hoe moeilijk deze materie is en
dat de Regeering hier geen risico's kan
nemen.
Dat alles hebben we vanaf Nov. 1933 in
allerlei toonaarden van de Ministertafel
hooren herhalen.
Mgr. Poels heeft op den laatsten indus
triedag te Venlo gezegd, dat op dit moment
niets funester is voor het maatschappelijk
leven, dan dat de leiders niet durven be
slissen.
Als er consequenties aan dergelijke
maatregelen verbonden zijn; het niet
nemen van maatregelen en de gevolgen
welke hierdoor ontstaan, geeft toch de Re
geering ook verantwoordelijkheid te dra
gen.
Minister Steenberghe, van wiens komst
nog niets bekend was bij al die aankondi
gingen, is dit lange talmen beu geworden
en heeft voor den landbouw de knoop
doorgehakt.
Als men persoonlijk nog even de waar
schuwingen heeft gehoord, welke vlak
voor de openbaarmaking nog van bepaalde
zijde kwamen aan den Minister, dan waar
deert men zooveel te meer de frissche durf
en voortvarendheid van dezen Minister.
Want naast de kath. Kamerfractie, die
hierop met zooveel klem en kracht heeft
aangedrongen, verdient zeker ook Minister
Steenberghe hierdoor dank van de land
en tuinbouwbevolking.
Door dezen maatregel wordt beoogd, de
niet-noodzakelijke of onredelijke executies,
zooals er al enkele jaren een stroom door
het land gaat, practisch te voorkomen en
ook de lasten binnen redelijke grenzen te
brengen.
Niet meer en niet minder.
Het eerste K. B., geeft de bevoegdheid
aan een hypothecairen schuldenaar, wiens
landelijk eigendom met executie of faillis
sement wordt bedreigd, zich te wenden tot
den Minister, met verzoek dat de toekom-,
stige eigenaar, die door de executie in het
bezit van dit landelijk eigendom komt, niet
tot de crisis-organisatie zal worden toege
laten, dus geen teeltbewijzen, biggenmer-
ken, vergunning tot het houden van var
kens, geen tuinbouwteeltbewijzen of steun,
melksteun of graansteun zal ontvangen.
Wie dus toch tot executie overgaat maakt
practisch het land waardeloos en dit moet
in verreweg de meeste gevallen den lust tot
executeeren wegnemen.
De overgangsbepalingen zijn zóó, dat ook
bij in gang zijnde executies deze bepalin
gen kunnen gelden en dan vóór al de an
dere behandeld worden.
Zij die met een executiedreiging te ma
ken hebben kunnen onverwijld een beroep
doen op den minister, door middel van het
Secretariaat van de Hypotheek-commissie
Lange Voorhout 1, Den Haag.
Het tweede K. B. bevat de mogelijkheid,
dat tot verlaging der vaste lasten wordt
overgegaan, voornamelijk van de vaak nog
veel te hooge hypotheekrente in den land
en tuinbouw.
Wat hier beoogd wordt is dat de zwak
ste partij deelachtig wordt, aan een der
weinige voordeelen, die een economische
crisis biedt. Men wil de bodemgebruikers
in staat te stellen, gebruik te maken van
den lagen rentevoet, die door het braaklig-
gen van het kapitaal op de beleggingsmarkt
heerscht.
Zonder dezen maatregel was dit compleet
onmogelijk voor deze categorie, omdat zij
eenvoudig niet in staat waren onj van hy
potheek te veranderen, en zij dus leefden
bij de gunst van den hypotheekgever. Het
ingrijpen der Regeering past geheel in het
gevoerde deflatiebeleid, maar is reeds
veel te lang uitgesteld. Pas als de hypo
theekcommissie de gevallen concreet voor
zich krijgt; zal haar onomstootelijk blij
ken, hoever de afbraak reeds gevorderd is.
Mr. Kortenhorst noemde dit te L e i d e n
een geniale maatregel; veel zal in deze af
hangen van de hypotheekcommissie, met
name of er enkele voorbeelden gesteld zul
len worden, waaraan streng de hand zal
worden gehouden-; want dit staat wel vast:
de maatregel zal preventief moeten wer
ken, om tot gewenschte verlaging te
komen. Worden reeds spoedig enkele voor
beelden gesteld, dan zal dit ook inderdaad
het geval zijn, evenals dit het geval was
bij de crisispachtwet, waar het aantal te
behandelen gevallen steeds afnam.
Het gevoel van wettelijke weerloosheid
van de zwakste partij wordt nu getemperd,
omdat er een instantie is waarop men zich
beroepen kan.
M. P. v. d. WEUDEN.
BUITENLAND
BELGIE.
DE KABINETSCRISIS.
Koning Leopold raadpleegt zijn volk.
In verband met de regeeringscrisis heeft
koning Leopold gisteren weer verschillende
personen geraadpleegd. Opvallend daarbij
was, dat de vorst zijn consultaties niet be
perkte tot leidende politieke persoonlijkhe
den, maar ook naar het paleis leiders van
katholieke en socialistische arbeidersorga
nisaties, benevens een vertegenwoordiger
van den landbouw, heeft ontboden.
Nog meer is het opgevallen, dat de ko
ning ook de zienswijze heeft willen verne
men van de voorzitters der Kamers van
Koophandel van Brussel en van Antwer
pen, wat nooit te voren is geschied.
De algemeene raad der socialistische
party deelt mede, dat de socialisten bereid
zijn, deel te nemen aan de besprekingen
voor het samenstellen eener nieuwe regee
ring, die in staat is een parlementaire
meerderheid te bekomen en het vertrou
wen in het land te herstellen.
DUITSCHLAND.
DE KERKSTRIJD WIL NOG NIET
LUWEN.
Ontstemming over de behandeling der
oppositioneele predikanten.
De onderhandelingen, die ds. Koch, de
leider der belijdeniskerk, sedert eenige da
gen met den minister van Binnenlandsche
Zaken, dr. Frick, voert over de mogelijk
heid eener voor beide partijen bevredigen
de regeling van het kerkelijk geschil, wor
den in kringen der oppositioneele predi
kanten zeer pessimistisch beoordeeld.
De besprekingen van gisteren schijnen
een zoodanig verloop te hebben gehad, dat
de belijdenispredikanten meenen de kan
sen op-een dergelijke regeling gering te
moeten achten.
Men gelooft n.l., dat de rijksbisschop en
de officieele kerkelijke regeering zullen
blijven weigeren, zich positief uit te spre
ken tegen de heidensche tendenzen van
Rosenberg's theoriën, zoodat een compro
mis alleen al om die reden uiterst onwaar
schijnlijk is en dus ook niet over een stop
zetting van de actie der oppositie tegen
deze tendenzen kan worden gedacht.
Anderzijds is ook de stemming voor een
vergelijk onder de predikanten en in de
gemeenten der belijdeniskerk óp het plat
teland na de laatste gebeurtenissen on
gunstiger dan ooit In vele dorpen heerscht
groote ontstemming over het feit, dat ver
schillende predikanten tijdens hun arrest
slecht behandeld zijn, droog brood moes
ten eten en op bedden moesten slapen, die
aan zindelijkheid veel te wenschen overlie
ten.
De opwinding en verontwaardiging over
deze feiten zijn nog lang niet geluwd, zoo
dat het vooral in West-Duitschland nog da
gelijks tot demonstraties voor de betrokken
predikanten komt
vermaken wij in elk
gewenscht model en
maat, tegen ZEER
BILLIJKE PRIJZEN
VAN UW EIGEN STOF
maken wij chique
hoedjes, passend bij
mantel of complet.
Haarl.straat 145 - 147
OOSTENRIJK.
RECHTSGELIJKHEID GEëlSCHT.
„Door vredesverdragen tot al geheele
ontwapening gedwongen".
De „Politische Korrespondenz" publiceert
een verklaring van -goed ingelichte zijde,
waarin o.a, wordt gezegd, dat Oostenrijk tot
die landen behoort, die door de vredesver
dragen tot algeheele ontwapening zijn ge
dwongen, maar dat de Oostenrijksche
Bondsregeering herhaaldelijk heeft ver
klaard, dat zij voor haar land op gelijkge
rechtigdheid aanspraak maakt en nadruk
kelijk uiting gegeven aan de verwachting,
dat men door onderhandelingen dit doel
zou bere'ken. De regeering zal nu haar op
versterking van de Oostenrijksche weer
baarheid gericht streven consequent voort
zetten, om aldus het door haar steeds ver
dedigde beginsel der gelijkgerechtigdheid
spoedig in vervulling te zien gaan.
De Oostenrijksche luchtvloot.
Nu het bestaan van een Duitsche lucht
macht openlijk in Berlijn erkend is, wordt
ook te Weenen de geheimhouding, die tot
dusver omtrent het bestaan eener Oosten
rijksche luchtvloot betracht werd, wat min
der streng gehandhaafd, zoodat betrouw
bare gegevens daaromtrent beschikbaar
zijn gekomen.
Die Oostenrijksche luchtvloot, waarvan
het bestaan reeds in den vorigen zomer in
de Engelsche pers onthuld werd, is intus-
schen dubbel zoo sterk geworden, maar
blijft ook nu nog van zulk een bescheiden
omvang, dat er geen vrees behoeft te be
staan voor protesten van Tsjechoslowakije
en Joegoslavië, die Engeland en Frankrijk
zouden kunnen dwingen de stilzwijgende
instemming in te trekken, waarmee inder
tijd die inbreuk op de bepalingen van het
vredsverdrag van St. Germain aanvaard
werd.
RINTELEN NAAR DEN KERKER.
Officieel wordt medegedeeld, dat de ge
rechtelijke geneesheeren dr. Rintelen in
staat hebben verklaard om te worden ver
voerd en gevangen gezet.
Hij is voor het iondergaan van zijn le
venslange kerkerstraf naar een strafinrich
ting in de provincie overgebracht.
RUSLAND.
DE MASSA-ARRESTATIES TE
LENINGRAD
Bevreemding over dezen maatregel
De 1074 persoonlijkheden uit het tsaris
tische Rusland, die op bevel van bet volks
commissariaat van Binnenlandsche Zaken
te Leningrad zijn gearresteerd, of uit de
Sovjet-Unie verbannen zijn, worden
naar nader wordt medegedeeld deels
oeschuldigd van spionnage ten behoeve
van een buitenlandsche mogendheid, deels
van overtreding der pas voor schriften.
Namen zijn door de autoriteiten niet ge
publiceerd. Een aantal der betrokkenen
heeft echter tijdens het tsaristisch bewind
hooge functies bekleed, zoodat men bü
hen met menschen op leeftijd moet heb
ben te doen.
De maatregel, zoolang na de communis
tische omwenteling, heeft te Moskou groo
te verrassing veroorzaakt, Vooral wekt het
bevreemding, dat velen zijn gearresteerd
in verband met overtreding der pasvoor
schriften. De Sovjetregeering heeft twee
jaar geleden een verordening uitgevaar
digd, volgens welke het verblijf in de
groote steden alleen toegestaan is, indien
men in het bezit is van een pas. Aan al
len, die als vijanden van het Sovjet-regi
me werden beschouwd, zijn geen passen
verstrekt, maar duizenden hunner woon
den sedert dien te Leningrad zonder lastig
te worden gevallen. Men kan onmogelijk
aannemen, dat zij a 1 dien tijd door de auto
riteiten over het hoofd zijn gezien.
Eenigen der betrokkenen zullen, naar
verluidt, worden terechtgesteld in ver
band met spionnage. De overheid wei
gert echter nadere bijzonderheden mede
te deelen.
Drievoudige rechtsschending
Dric-mogcndhcdcn-consult te Parijs
VERKLARING VAN FLANDIN IN
DEN SENAAT.
Frankrijk haat den oorlog.
In den Franschen senaat heeft minister
president Flandin gisteren een rede gehou
den, waarin hij o.a. constateerde, dat de
Duitsch herbewapening reeds vóór 16 Maart
bestond. Duitschland beschikte toen vol
gens hem reeds over twaalf legercorpsen en
36 divisies. Wij staan derhalve, aldus Flan
din, tegenover het resultaat van een wel
overwogen politiek.
Frankrijk voelt zich nog sterk genoeg,
om zich zelf te verdedigen en, indien de
noodzakelijkheid zich voordoet, zich door
allianties tegen den aanvaller te bescher
men, maar er zijn in Europa ook tal van
zwakke mogendheden, wier bestaan be
dreigd zou worden, indien men toeliet, dat
een politiek van het geweld de plaats innam
van de rechtspolitiek.
Onjuist is het te beweren, dat wij ge
weigerd hebben, beloften na te komen in
zake ontwapening. Of vergeet men zoo ge
makkelijk de reductie met 50 percent van
onze effectieven? Heeft men vergeten, dat
wy den drie jarigen diensttijd tot een één
jarige militaire oefening terug brachten?
Wat onze marine betreft, verminderden wij
de tonnage van 768.000 tot 550.000 tons.
Evenzoo handelden wij ten aanzien van
onze luchtmacht.
Sinds den wapenstilstand kenden wij
trouwens geen ander verlangen dan te ont
wapenen, en, indien wij niet verder gegaan
zijn met ons militair apparaat prijs te
geven, dan vond zulks uitsluitend zijn oor
zaak in de aldaar verder gaande herbewa
pening aan gene zijde van den Rijn.
Na de te Rome en Londen gevoerde be
sprekingen mocht men eindelijk een con
solideering van den Europeeschen vrede
verwachten. Helaas, het is dat oogenblik,
hetwelk Duitschland heeft uitgekozen, om
te verklaren, dat het zich bedreigd gevoel
de.
De kwestie dient te Genève besproken te
worden. In het kader der wettelijkheid is
elke wijziging of amendeering van verdra
gen mogelijk.
Frankrijk haat den oorlog! Het zal alle
maatregelen treffen, welke het in zijn
macht heeft, om den vrede te handhaven.
Het zal niet nalaten, om zich heen een
machtig bloc van staten te groepeeren, die
een zelfde ideaal nastreven.
NOTA AAN BERLIJN.
En de zaak voor den Volkenbond.
Na de zitting van den Franschen minister
raad, die verscheidene uren heeft geduurd,
werd het volgende communiqué gepubli
ceerd:
„De minister van buitenlandsche zaken,
Laval, heeft in den raad rapport uitgebracht
over de intejmationale situatie.
De minister-president stelde voorts den
raad in kennis met de hooger gepubliceerde
verklaring, welke in den senaat is afge
legd.
Daarna heeft de ministerraad zijn goed
keuring gehecht aan de protestnota, welke
in antwoord op de Duitsche mededeeling
zal worden overhandigd; de raad betuigde
tevens zijn instemming met de onderhande
lingen, welke thans met Engeland en Ita
lië worden gevoerd, nopens een te houden
gemeenschappelijk consult.
En tenslotte werd, zooals reeds gemeld,
besloten, de Duitsche daad voor den vol
kenbond te brengen".
HEDEN WORDT DE FRANSCHE NOTA
TE BERLIJN OVERHANDIGD.
De Fransohe nota aan Duitschland zou
hedenochtend te Berlijn overhandigd wor
den en dan gepubliceerd worden.
De correspondent van Reuter meent te
weten, dat de nota een protest bevat tegen
de schending van het verdrag van Versail
les door de wederinvoering van den mili
tairen dienstplicht; tegen de schending van
de declaratie van 3 Februari, welke door
Berlijn weixï aanvaard als basis van onder
handelingen; tegen de schending tenslotte
van het internationaal recht, waarvan een
essentieel principe is eerbied voor interna
tionale verdragen.
De nota besluit met de venklaring, dat
Frankrijk bij de as. onderhandelingen geen
rekening kan houden met welke beslissing
ook, welke ten aanzien van het internatio
naal verdrag van Versailles eenzijdig geno
men is.
HET CONSULT VAN ZATERDAG A.S.
TE PARIJS.
Op initiatief van Frankrijk en Italic;
tegen den zin van Engeland?
De Engelsch-Fransch-Italiaansohe samen
komst te Parijs heeft plaats, aldus wordt
thans medegedeeld, op voorstel van de re
geeringen van Parijs en Rome.
Vertegenwoordiger van Engeland by deze
consulatie zal Eden zijn.
De buitenlandsche politieke medewerk
ster van het blad „Oeuvre" meent te weten,
dat sir John Simon zich aanvankelijk tegen
het houden van een gemeenschappelijke
conferentie vóór zijn vertrek naar Berlijn
zou hebben verzet.
Een dergelijke conferentie zou, naar
Simon den Franschen ambassadeur zou
hebben medegedeeld, zijn besprekingen te
Berlijn ongunstig kunnen beinvloeden.
Hierop zouden Laval en Mussolini een
gelijkluidende nota naar Londen hebben
gezonden, waarin zij op zeer energieken
toon nogmaals hun wenschen tot een ge
meenschappelijke bespreking herhaalden.
Na Simon's visite consult te Rome?
Van betrouwbare zijde verneemt de
„United Press", dat, na den terugkeer van
Simon uit Berlijn en van Eden uit Moskou
een tweede conferentie der drie mogend
heden te Rome zal plaats vinden, waaraan
dan waarschijnlijk Mac Donald, Simon,
Flandin en Laval zullen deelnemen. Het
doel van deze conferentie zal zijn het vast
stellen van een eensgezinde richtlijn in de
buitenlandsche politiek van deze landen.
AFRIKA.
NIEUW GRENSINCIDENT
Abessynische bende rooft 100 kameelen.
Opnieuw is er, naar de telegraafagerit-
schappen melden, een incident voorgeval
len aan de Abessynische grens. Een bende
gewapende Abessyniërs, zoo wordt ge
zegd, viel op Itaiiaansch gebied nabij
Agable, ten Zuiden van de Webiscebeli,
tusschen de Italiaansche posten Bandes el
Beit en Gorogoi, Itaiiaansch gebied bin
nen, om zich spoedig weer terug te trek
ken de Abessynische grens, na echter 100
kameelen te hebben meegenomen. Zij wer-
der onmiddelijk door Italiaansche troepen
achtervolgd, doch deze konden het gebied,
dat onder controle staat van Ethiopische
troepen niet overschrijden, zoodat de ben
de kon ontkomen.
De Italiaansche legatie te Addis Abeba
heeft instructies ontvangen een formeel
protest in te dienen bij de Abessynische
regeering en om schadevergoeding te vra
gen.
BUITENLANDSCHE BERICHTEN.
DE OPSTAND VAN HARLEM.
Bijzonderheden omtrent den velslag in
New-York's negerwijk.
Zooals gisteren gemeld, is de New-York-
sche negerwijk Harlem Dinsdagavond laat
het tooneel geweest van woeste vechtpar
tijen, in het verloop waarvan tien perso
nen, dnder wie zes politie-agenten, zwaar
en velen licht werden gewond en één per
soon werd gedood.
Eerst nadat een enorme politiemacht was
gerequireerd, kon aan de onlusten, die
door communistische volksmenifers wer
den aangewakkerd, een einde worden ge
maakt.
De oorspronkelijke aanleiding van de on
lusten was een gerucht, dat een negerjon
gen in een banketbakkerswinkel was afge
ranseld,^ hetgeen evenwel door den eige
naar der zaak werd ontkend. Niettemin
was door t gerucht in de negerwijk groote
opwinding ontstaan en toen toevalliger
wijs even later een lijkkoets langs de bak
kerij reed, verspreidde zich met bliksem
snelheid het gerucht, dat de negerjongen
door den winkelier was doodgeslagen.
Dit deed de opwinding der negers tot
ware razenrij stijgen. Een menigte van naar
schatting 4000 personen trok met steenen
en stokken gewapend tierend door de dicht
bevolkte negerwijk het tusschen Bronx
en Manhattan gelegen Harlem telt om
streeks 250.000 inwoners overal de ra
men der winkels verbrijzelend en de voor
bijgangers molesteerend. Ofschoon politie
te paard telkens weer charges verrichtte,
stond zij aanvankelijk machteloos tegen
over de dolzinnig geworden negers. Der
halve bepaalden de beambten er zich aan
vankelijk toe, de geheel wijk van het ove
rige New-York af te sluiten.
Dit was te meer noodig, daar reeds tal
van communistische volksmenners *naar
I Harlem waren gesneld en er plakkaten
gingen verdeelen, die het opschrift droe
gen: „Een negerjongen doodgeslagen".
Voorts hadden ook de bewoners der an-
dere New-Yorksche negerwijk, die in
Brooklyn aan de East River is gelegen, zich
opgemaakt om him rasgenooten te hulp te
snellen en slechts met groote moeite kon
de politie him beletten, aan dit voornemen
gevolg te geven.
Eerst laat in den nacht slaagde men er
eindelijk in, ook in Harlem de rust te her
stellen. De politie is echter nog steeds in
grooten getale aanwezig, daar men de mo
gelijkheid nidt uitgesloten acht, dat het tot
nieuwe relletjes zal komen.
Een ooggetuige vertelt.
Een ooggetuige geeft ovan de gebeutenis-
sen het volgende relaas:
Toen ik gisteravond op den hoek van de
135ste Straat en de 7de Avenue het mid
den in Harlem gelegen station van den
ondergrondschen spoorweg verliet, kwam
ik terecht in een groep opgewonden pro-
testeerende negers, die joelend en schel
dend langs de 7de Avenue en door de aan
grenzende straten trokken. Een neger
agent, die op dien hoek het verkeer re
gelt, gaf mij op mijn verzoek om inlichtin
gen slechts barsch ten antwoord: „Scheer
je weg en deksels gauw ook!"
Eensklaps hoorde ik het kletteren van
glas, Ik haastte mij naar de straat, ven
waar ik het geluid had hooren komen en zag
daar. hoe de negers met stokken en stee
nen de étalageruiten verbrenzelden en de
winkels gingen plunderen. Tierend trok
de menigte voort en ik kreeg den indruk,
alsof ik mij in een gekkenhuis bevond. Nog
maar zelden heb ik menschen zulke oor-
verdoovende klanken hooren uitstooten,
als deze razend geworden negers deden.
Politie-auto's snelden door de straten.
Spoedig daarop verscheen ook bereden po
litie. Afdeelingen politie te voet, gewapend
met machinegeweren en traangasbommen,
snelden uit andere wijken te hulp. Woest
golfden de menschenmassa's heen en weer.
Ik had den indruk dat vele negers dronken
waren, hetgeen de opwinding uiteraard
nog vergrootte. De weinige blanken, die in
Harlem wonen, verschansten zich in hun
huizen, of namen naar andere wijken de
vlucht.
